تایجیتو:
تایجیتو و یا یین و یانگ مفهومی است در نگرش چینیان باستان به نظام جهان.
یین و یانگ شکل ساده‌شده‌ای از مفهوم یگانگی متضادها است. از دیدگاه
چینیان باستان و تائوباوران، در همه پدیده‌ها و اشیاء غیر ایستا در جهان
هستی، دو اصل متضاد ولی مکمل وجود دارد. یین و یانگ نشان دهنده قطب
های مخالف و تضادهای جهان هستند.
البته این بدان معنا نیست که یانگ خوب است و یین بد است، بلکه یین و یانگ
مانند شب و روز یا زمستان و تابستان بخشی از چرخه هستی هستند.
وقتی تعادل و احساس خوبی به وجود می‌آید که تعادل بین یین و یانگ برقرار
باشد.
نقطه‌های متضادی که داخل شکل یین و یانگ دیده می‌شود به این مفهوم است
که یین وقتی به حداکثر خودش برسد، و می خواهد تمام شود در درونش یانگ
را دارد و وقتی هم که ینگ می خواهد به حداکثر خود برسد در درونش یین را
دارد. یعنی وقتی یکی تمام می‌شود، دیگری در درونش رشد می‌کند و این چرخه
ادامه پیدا می‌کند.
یین و یانگ به ترتیب نام اصل‌ها یا نیروهای مکمل مادینه و نرینه جهان در فلسفه
ذن و تائوئیسم است که همه وجوه زندگی را در بر می‌گیرد.
یین در لغت به معنای سمت سایه گرفته تپه است و یانگ سمت آفتاب‌رو.
یین معمولاً مترادف زمین شمرده می‌شود که تاریک و سرد است و هر چیز بدی به
آن نسبت داده می‌شود و یانگ مترادف آسمان است و روشن و گرم و خوب شمرده
می‌شود.
