معمــــــــاری پايدار و نقد ِ آن در حوزه محيــــــط ِ زيست
معمــــــــاری پايدار و نقد ِ آن در حوزه محيــــــط ِ زيست
دکتر يوسف گرجی مهلبانی
نشريه علمی- پژوهشی انجمن علمی معمار ی و شهرسازی ايران
چکیده :
مفهوم پايداری در دهه ۱۹۷۰ ميلادی، نتيجه آگاهی بشر نسبت به مسائل محيط زيست و مشکلات فرهنگی- اجتماعی و اقتصادی می باشد. يکی از مهمترين اهداف توسعه پايدار، حفظ طبيعت و اصلاح نگاه به آن است و تجلی توسعه پايدار در حوزه محيط ساخته شده، معماری پايدار ناميده می شود. آنچه که در اين مقاله مورد توجه قرار گرفته است، رويکرد معماری پايدار نسبت به مسائل محيطی است؛ هر چند که جدا کردن اين موضوع از ساير جنبه های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی، کاری دشوار است.
با اينکه نتايج بحرانهای امروزی به خوبی شناسايی شده اند ولی بسياری از راه حلهای ارائه شده نسبت به مشکلات محيطی در معماری پايدار، به نظر ناکارآمد و ناقص می آیند. چرا که با وجود ارائه راه حل هایی که در جهت رفع مشکلات محيطی بر می آید، اما رويکرد آنها نسبت به طبيعت همچنان گسسته است و ارزش هميشگی طبيعت احيا نشده باقی می ماند. نگاه انسان نسبت به طبيعت، همان جهان بينی يا بينش او می باشد که در روش و مشی او منعکس میگردد. لذا ابهامها و نواقص تئوريکی که در مفهوم معماری پايدار وجود دارند، میتوانند مانع مهمی در جهت حفظ محيط زيست باشند.
هدف اين تحقيق، جستجوی نظري ههای زيست محيطی توسعه پايدار و معماری پايدار میباشد که در نهايت در مقايسه با برخی از نگرشها و ديدگاهها نسبت به طبيعت قرار می گيرد تا نواقص آن تکميل گردد. به اين ترتيب اين مقاله ابتدا به اهداف توسعه پايدار و معماری پايدار می پردازد و راهکارهای آن را ارائه می نمايد تا نواقص آن را دريافته و خط و مشی کاملتری را پيشنهاد دهد.
معمــــــــاری پايدار و نقد ِ آن در حوزه محيــــــط ِ زيست
دکتر يوسف گرجی مهلبانی
نشريه علمی- پژوهشی انجمن علمی معمار ی و شهرسازی ايران
چکیده :
مفهوم پايداری در دهه ۱۹۷۰ ميلادی، نتيجه آگاهی بشر نسبت به مسائل محيط زيست و مشکلات فرهنگی- اجتماعی و اقتصادی می باشد. يکی از مهمترين اهداف توسعه پايدار، حفظ طبيعت و اصلاح نگاه به آن است و تجلی توسعه پايدار در حوزه محيط ساخته شده، معماری پايدار ناميده می شود. آنچه که در اين مقاله مورد توجه قرار گرفته است، رويکرد معماری پايدار نسبت به مسائل محيطی است؛ هر چند که جدا کردن اين موضوع از ساير جنبه های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی، کاری دشوار است.
با اينکه نتايج بحرانهای امروزی به خوبی شناسايی شده اند ولی بسياری از راه حلهای ارائه شده نسبت به مشکلات محيطی در معماری پايدار، به نظر ناکارآمد و ناقص می آیند. چرا که با وجود ارائه راه حل هایی که در جهت رفع مشکلات محيطی بر می آید، اما رويکرد آنها نسبت به طبيعت همچنان گسسته است و ارزش هميشگی طبيعت احيا نشده باقی می ماند. نگاه انسان نسبت به طبيعت، همان جهان بينی يا بينش او می باشد که در روش و مشی او منعکس میگردد. لذا ابهامها و نواقص تئوريکی که در مفهوم معماری پايدار وجود دارند، میتوانند مانع مهمی در جهت حفظ محيط زيست باشند.
هدف اين تحقيق، جستجوی نظري ههای زيست محيطی توسعه پايدار و معماری پايدار میباشد که در نهايت در مقايسه با برخی از نگرشها و ديدگاهها نسبت به طبيعت قرار می گيرد تا نواقص آن تکميل گردد. به اين ترتيب اين مقاله ابتدا به اهداف توسعه پايدار و معماری پايدار می پردازد و راهکارهای آن را ارائه می نمايد تا نواقص آن را دريافته و خط و مشی کاملتری را پيشنهاد دهد.