تاپیک جامع آموزش گرامر زبان انگلیسی (سطح مقدماتی)

[Persia1]

جای دو مفعول در جمله

اگر جمله ای دارای دو مفعول باشد؛چنانچه مفعول شخصی بعد از مفعول شی بکار رود بایستی قبل از مفعول شخص از حروف فعل جمله که اکثرا to-for می باشد استفاده گردد؛ولی اگر مفعول شخصی (ضمیر مفعولی ) مستقیما بعد از فعل بکار رود هیچ گونه حرف اضافه ای قبل از آن بکار نمی رود؛مثال:

من کتابم را به او دادم
I gave my book to him
I gave him my book

توجه:فعل explain از قواعد فوق مستثنی بوده یعنی در هر دو حالت قبل از ضمیر مفعولی از حرف اضافه to استفاده می گردد؛مثال:

من مشکل خود را برای او توضیح دادم
I explained my difficulty to him
I explained to him my difficulty

مفعول با واسطه و بی واسطه

مفعول با واسطه مفعولی است که به وسیله یک حرف اضافه در زبان فارسی معنی آن کامل شود؛در حالیکه مفعول بی واسطه مفعولی است که احتیاجی به حروف اضافه نداشته و علامت آن در زبان فارسی (را)می باشد؛مثال:

من او را دیدم
I saw him
من کتابم را به او دادم
I gave him the book

همانطوریکه در دو جمله فوق میبینید کلمه him هم نقش مفعول با واسطه و هم بی واسطه را بازی می کند؛در جمله اول بی واسطه است زیرا در ترجمه آن حرف (را) موجود بوده ولی در جمله دوم با واسطه می باشد زیرا از حرف اضافه (به) استفاده شده است

 

[Persia1]

ضمایر ملکی

کلمه ای است که علاوه بر ضمیر بودن مالکیت را بیان می کند و در حقیقت بجای صفت ملکی و اسم می نشیند

این کتاب من است و آن کتاب شماست
This is my book and that is your book
This is my book and that is yours

ضمایر ملکی:

Mine
Yours
His
Hers
Its
Ours
Yours
Theirs

نکته: گاهی بعد از حرف اضافه of از ضمیر ملکی نیز استفاده می شود؛مثال:

او یکی از دوستان من است
He is a friend of mine=He is one of my friends

 

[Persia1]

صفات ملکی

برای نشان دادن مالکیت شی نسبت به انسان از صفات ملکی استفاده میشود و این کلمات همیشه قبل از اسم بکار می روند

My
Your
His
Her
Its
Our
Your
Their

مثال:
من هر روز موی سرم را شانه میکنم
I comb my hair every day

نکته:کلمه own چنانچه بعد از صفت ملکی بکار رود مالکیت را تاکید می کند

این اتومبیل مال من است(تاکید ندارد)
This is my car
این اتومبیل خود من است(تاکید دارد)
This is my own car

 

[Persia1]

زمان گذشته ساده

توصیف کننده عملی است که در گذشته بوقوع پیوسته است؛برای ساختن این زمان بعد از فاعل گذشته فعل اصلی را بایستی در جمله بکار برد؛فرمول این زمان بقرار زیر است:

قید زمان+قید مکان+مفعول+گذشته فعل اصلی+فاعل

مثال:
من دیشب او را در تئاتر دیدم
I saw him at the theatre
last night

برای یادگیری این زمان لازمست گذشته افعال را بخوبی یاد بگیریم

1_افعال با قاعده
افعالی که برای ساختن گذشته و اسم مفعول به آخر آنها d و یا ed اضافه می کنیم
To work ---> worked

2_افعال بی قاعده
افعالی که گذشته و اسم مفعول آنها فرم و شکل دیگری دارند و خود به سه دسته تقسیم میشوند:

دسته اول
افعالی که فرم گذشته و اسم مفعول آنها با یکدیگر یکسان است

دسته دوم
افعالی که گذشته و اسم مفعول آنها با یکدیگر فرق دارد

دسته سوم
افعالی که حال و گذشته و اسم مفعول آنها یکی است

تو لینک زیر میتونید افعال بی قاعده رو یاد بگیرید
http://www.ego4u.com/en/cram-up/grammar/irregular-verbs

 

[Persia1]

نکاتی که در مورد زمان گذشته ساده باید بدانید

1_ چنانچه فعلی به t و یا d ختم شود ed اضافه شده در آخر آن بصورت یک سیلاب جداگانه و id تلفظ می گردد؛مثال:

To want ----> wanted

2-چنانچه فعلی به s-sh-ch-p ختم شود ed اضافه شده در آخر آن ( ت )تلفظ می شود؛مثال:

من کتاب را هفته پیش تمام کردم
I finished the book last week

3_ چنانچه فعلی به y ختم شود و قبل از y یک حرف بیصدا باشد هنگام اضافه کردن ed به آخر فعل y تبدیل به i شده و سپس ed اضافه می گردد؛مثال:

To try ----> tried

4_ چنانچه فعلی به y ختم شود ولی قبل از آن یک حرف با صدا باشد در این صورت y تغییر نمی کند و فقط ed اضافه می گردد؛مثال:

To obey ----> obeyed

5_ اگر فعلی به یک حرف بی صدا ختم شود و قبل از آن یک حرف با صدا باشد و فشار صدا روی قسمت آخر کلمه باشد حرف آخر تکرار می گردد؛مثال

To stop ----> stopped

 

[Persia1]

فرم منفی زمان گذشته ساده

فعل کمکی did را با کلمه منفی not بعد از فاعل و قبل از فعل اصلی قرار می دهیم؛مثال:


او دیشب به آنجا رفت
He went there last night
او دیشب به آنجا نرفت
He did not go there last night

 

[Persia1]

فرم سوالی زمان گذشته ساده

فعل کمکی did را در ابتدای جمله قبل از فاعل قرار می دهیم؛مثال:


آیا دیشب به آنجا رفتید؟

Did you go there last night?


تبصره مهم:گذشته فعل فقط در یک جمله مثبت بکار می رود و چنانچه جمله سوالی و یا منفی شود بایستی فعل زمان حال را بکار برد؛مثال:


او رفت
He went
او نرفت
He did not go

آیا او رفت
Did he go?
آیا او نرفت؟
Didn't he go?


همانطوریکه در جمله 4 میبینید برای منفی سوالی کردن زمان گذشته ساده didn't را قبل از فاعل در ابتدای جمله قرار می دهیم

 

[Persia1]

زمان گذشته استمراری

توصیف کننده عملی است که بصورت استمرار در گذشته بوقوع بپیوندد؛برای ساختن این زمان فعل to be زمان گذشته را بعد از فاعل نوشته و سپس از فعل اصلی و ing استفاده می کنیم

ing+فعل اصلی+was/were +فاعل

مثال

I was teaching at 8 o'clock this morning
من امروز ساعت 8 مشغول تدریس بودم

_برای منفی کردن زمان گذشته استمراری کلمه not را مستقیما بعد از فعل was و were قرار می دهیم؛مثال:
آیا ساعت 10 داشتید تلویزیون نگاه می کردید؟
Were you watching television at 10 o'clock?

برای منفی سوالی کردن این زمان was not و were not را بصورت فرم مختصر یا مخفف در ابتدای جمله قبل از فاعل قرار می دهیم؛ مثال:

آیا ساعت 6 با او صحبت نمی کردی؟
Weren't you speaking with him at 6 o'clock?

 

[Persia1]

موارد استعمال گذشته استمراری

1_ این زمان اکثرا با یک زمان گذشته ساده همراه است؛مثال:


وقتی که داشتید بازی می کردید من شما را دیدم
As you were playing,i saw you
وقتی که داشتید بازی می کردید من شما را دیدم
While you were playing,i saw you
وقتی که شما آمدید من مشغول تماشای تلویزیون بودم
When you came,i was watching television


نکته مهم:با توجه به جملات بالا نتیجه می گیریم که بعد از when گذشته ساده و بعد از as و while گذشته استمراری بکار می رود


2_ این زمان ممکن است با یک زمان گذشته استمراری دیگری نیز بکار رود؛مثال:
او مشغول خواندن کتاب بود زمانیکه تو خواب بودی

He was reading a book while you were sleeping


3_ برای نشان دادن عملی که در گذشته چندین بار اتفاق افتاده است؛مثال:
هر وقت که به آنجا می رفتم او مشغول کار بود
Whenever i went, he was working

 

[Persia1]

شناسایی این زمان در تست های چهار جوابی

1_ اگر قسمتی از یک جمله با قید when گذشته ساده باشد؛بخش دیگر جمله به احتمال قوی یا گذشته استمراری است یا ماضی بعید؛مثال:


When he came here,we were having lunch

When he came here,we had gone to the cinema


2_ اگر قسمتی از جمله گذشته استمراری باشد بخش دیگر جمله یا گذشته ساده است یا گذشته استمراری دیگر؛مثال:


هنگامیکه او مشغول بازی بود؛من از منزل بیرون رفتم

While he was playing,i went out of the house

هنگامیکه او مشغول بازی بود؛من داشتم حمام می کردم
While he was playing,i was having a bath

 

[Persia1]

کلمات استفهام

محل این کلمات در ابتدای جمله می باشد و عبارتند از:

کجا
Where
چگونه
How
چقدر
How much
چند تا
How many
چه مدت
How long
چند وقت به چند وقت
How often
چه کسی
Who
چه کسی را ؛ به چه کسی
Whom
کدام ؛ کدام را
Which
کدامیک ؛ کدامیک را
Which one
مال چه کسی
Whose
چه چیزی ؛ چه چیزی را
What
تا کجا ؛ چه فاصله ای
How far
چرا
Why
کی ؛ چو موقع
When
چه ساعتی
What time

 

[Persia1]

نکته مهم:بعد از کلیه کلمات استفهام بایستی بلافاصله فعل کمکی زمان مربوط به جمله (do,does) در حال ساده_ did در گذشته ساده_ will در آینده ساده و غیره) قرار بگیرد به استثنای who که جانشین فاعل است و فقط جای فاعل می نشیند و تغییر دیگری در جمله داده نمی شود.

کلمات what و which در زمانیکه اشاره به فاعل جمله می کنند احتیاجی به فعل کمکی زمان ندارند؛ مثال:

او برای دخترش یک هدیه خرید
He bought a gift for his daughter
او برای دخترش چه چیزی خرید؟
What did he buy for his daughter?
علی دیشب به اینجا آمد
Ali came here last night
چه کسی دیشب به اینجا آمد؟
Who came here last night?
هتل آتش گرفت
The hotel caught fire
چه چیزی آتش گرفت؟
What caught fire?

 

[Persia1]

مهم: چنانچه what و which در حالت مفعول مورد سوال باشند؛ حتما بایستی فعل کمکی زمان مربوطه در جمله ذکر شود؛مثال:

او هفته قبل یک اتومبیل خرید
He bought a car last week
او هفته قبل چه چیزی خرید؟
What did he buy last week?

در این جمله what به جای مفعول (a car)بکار رفته و در حقیقت مفعول برای سوال کننده مجهول است و می خواهد بداند چه چیزی را خریده است.

من با هر دوی آنها صحبت کردم
I talked to both of them
کدام را بیشتر دوست دارید؟
Which do you like best?

در این جمله which حالت مفعولی دارد و به جای یکی از آن ها که مفعول جمله اولی می باشد بکار رفته است

 

[Persia1]

کاربرد کلمات استفهامی

1_ کلمه who اشاره به فاعل جمله می کند و جانشین فاعل می گردد و فعلش همیشه تابع سوم شخص مفرد است؛ مثال:

چه کسی در این کلاس تدریس می کند؟
Who teaches in this class?

بنابر این زمانی از who استفاده می شود که فاعل برای ما نا معلوم باشد

2_ کلمه whom ضمیر استفهامی است که جانشین مفعول جمله بوده و معنای آن معادل (چه کسی را ؛ به چه کسی)در زبان فارسی است

من دیشب علی را دیدم
I saw ali last night
دیشب چه کسی را دیدید؟
Whom did you see last night?

پس زمانی از whom استفاده می شود که مفعول شخص در جمله برای ما معلوم نباشد؛در زبان انگلیسی گاهی اوقات از کلمه who بجای whom نیز استفاده می شود بدون اینکه کوچکترین فرقی از لحاظ معنی داشته باشد؛ مثال:

چه کسی را دیدید؟
Whom did you see?
Who did you see?

نکته:کاملا واضح است که این who مفعولی است زیرا بعد از آن فعل کمکی بکار کار رفته است و حال آنکه بعد از who که حالت فاعلی داشته باشد هرگز افعال کمکی بکار نمی رود
چنانچه در حالت فوق فعل دارای حرف اضافه باشد جمله را می توان به دو طریق نوشت:

با چه کسی صحبت کردید؟
To whom did you talk?
Whom did you talk to?

 

[Persia1]

3_ کلمه which یا which one در حالت فاعلی و مفعولی بکار می روند

4_ کلمه what که در آغاز این درس کاربرد آن بررسی گردید

5_ کلمه whose نشان دهنده مالکیت است؛یعنی زمانی بکار میرود که مالکیت شی یا شخص نسبت به انسان مجهول و نا معلوم باشد.مثال:

این کتاب مال چه کسی است؟
Whose book is this?
این مال چه کسی است؟
Whose is this?

در جمله اول چون whose قبل از اسم آمده صفت استفهامی است در حالیکه در جمله دوم چون قبل از فعل بکار رفته است ضمیر استفهامی نامیده می شود؛ اکثرا بعد از whose از اسم استفاده می شود.

6_ کلمه when را در زبان انگلیسی قید استفهامی زمان گویند و زمانی بکار می رود که قید زمان در جمله مجهول باشد

چه موقع او تهران را ترک کرد؟
When did he leave tehran?

7_ کلمه how long قید استفهامی زمان است و زمانی بکار می رود که طول زمان یا مدت زمان برای فردی نا معلوم و مجهول باشد

چه مدت در آنجا ماندید؟
How long did you stay there?

تذکر 1: کلمه پرسشی how long اکثرا با ماضی نقلی استمراری کاربرد بیشتری دارد.
چه مدت در این موسسه مشغول تدریس هستید؟
How long have you been teaching in this institute?

تذکر 2:کلمه how long برای پرسش طول یک مکان نیز بکار میرود
طول این اطاق چقدر است؟
How long is this room?

 

[Persia1]

8_ کلمه where قید استفهامی مکان است؛این کلمه زمانی در ابتدای جمله بکار می رود که قید مکان در جمله نا معلوم باشد؛مثال:

او کجا رفت؟
Where did he go?

9_ کلمات how often,how many times قیدهای استفهامی تکرار می نامند و زمانی در جمله بکار می روند که تعداد انجام عمل یا حالتی نا معلوم باشد؛مثال:

او چند وقت به چند وقت به سینما می رود؟
How often does he go to the cinema?
هفته ای چند بار به سینما می رود؟
How many times a week does he go to the cinema?

10_ کلمه how قید استفهامی کیفیت و حالت نامیده می شود؛این کلمه زمانی در جمله بکار می رود که چگونگی انجام کاری نامعلوم باشد؛مثال:

چطور به آنجا رفتید؟
How did you go there?

11_ کلمه how much قید استفهامی مقدار است و زمانی در جمله بکار می رود که مقدار و میزان چیزی نا معلوم باشد؛مثال:

چقدر پول برای کتاب پرداختید؟
How much did you pay for the book?

 

[Persia1]

12_ کلمه how far قید استفهامی مسافت است و زمانی بکار می رود که فاصله بین دو محل برای سوال کننده نامعلوم باشد؛مثال

فاصله تهران تا مشهد چقدر است؟

How far is tehran to mashhad?

نکته : در پاسخ how far ( در معنی تا کجا ) قبل از مکان از as far as در معنی "تا" استفاده می شود و کاربرد till و until که مختص زمان هستند غلط است


13_ کلمه why قید استفهامی علت و دلیل است؛و زمانی در جمله بکار می رود که علت و سبب انجام کاری برای پرسش کننده معلوم نباشد؛مثال

چرا او به انگلستان رفت؟

Why did he go to england?

نکته: کلمه what...for معادل کلمه why است؛مثال:

برای چه آن کار را کردید؟=چرا آن کار را انجام دادید؟

What did you do that for?=why did you do that?

نکته بسیار مهم:

چنانچه کلمات استفهامی در وسط جمله به عنوان یک کلمه ربط بکار روند؛جمله حالت سوالی خود را از دست داده و بصورت خبری بیان شده و علامت سوال از جمله حذف خواهد شد


مثال

علی کجاست؟(سوالی)

Where is ali?

نمیدانم علی کجاست؟(خبری)

I don't know where ali is

 

[Persia1]

اسم قابل شمارش و غیر قابل شمارش

اسم قابل شمارش

اسمی است که ریشه آن هم مفرد است و هم جمع ؛ یعنی هم در مفرد بودن و هم در جمع بودن تعداد آن برای هر کس مشخص و معلوم است و می توان تعداد آن را ذکر کرد؛بعبارت دیگر اسمی است که می توان آنرا شمرد.

یک کتاب
A book
دو کتاب(دو کتاب)
Two books

اسم غیر قابل شمارش

اسمی است که ریشه آن نه مفرد است و نه جمع و به خودی خود قابل شمارش نیست؛مانند:

نمک
Salt
شکر
Sugar
چای
Tea
قهوه
Coffee
پنیر
Cheese
آب
Water
نان
Bread
طلا
Gold
شیر
Milk
کره
Butter

اسامی فوق به خودی خود قابل شمارش نیستند؛مثلا نمی توانیم بگوییم (دیروز دو تا پول به او دادم) بلکه واحد پول که قابل شمارش است را استفاده می کنیم

 

[Persia1]

چگونه یک اسم غیر قابل شمارش را می توان قابل شمارش نمود؟

برای بیان یک واحد از اسمی که غیر قابل شمارش است باید واحد آن را که یک اسم قابل شمارش است در ابتدای آن بنویسیم؛مثال:

یک قرص نان
A loaf of bread
یک بطر شیر
A bottle of milk
یک لیوان آب
A glass of water
یک فنجان چای
A cup of tea
یک قالب صابون
A bar of soap

بنابراین کلمات loaf,bottle,glass,cup,bar در اینجا قابل شمارش بوده و می توان از آنها برای قابل شمارش کردن اسامی غیر قابل شمارش استفاده کرد؛مثال:

سه فنجان چای
Three cups of tea

 

[Persia1]

حرف تعریف نامعین (a,an‎)‎

حرف تعریف نامعین نقش نکره را در زبان فارسی ایفا می کند و زمانی که بخواهیم بطور کلی از اسمی در مفهوم عام صحبت می کنیم می بایستی یا از a,an استفاده کنیم یا اسم را بصورت جمع بیان کنیم؛مثل:

اسب حیوان خوبی است
A horse is a good animal
دیشب فیلم مهیجی را دیدم
I saw an exciting film last night

چنانچه اسمی با یکی از حروف صدا دار u,o,i,a,e آغاز شود به جای a باید از an استفاده کرد.

تبصره:اگر کلمه ای با های غیر ملفوظ شروع شود باید از an به جای a استفاده کرد؛های غیر ملفوظ عبارتست از حرف h که در ابتدای کلمه قرار می گیرد و تلفظ نمی گردد؛مثال:

یک ساعت
An hour
یک افتخار
An hounour
یک مرد شریف
An honest man

حروف نامعین a,an فقط با اسامی قابل شمارش بکار می روند و هرگز نمی توان آنها را با اسم غیر قابل شمارش بکار برد؛مثال:

تام مشغول خوردن یک سیب است
Tom is eating an apple

نکته:چنانچه اسمی با یکی از حروف صدادار آغاز شود ولی حرف اول آن صدای حروف صدادار را نداشته باشد بایستی از استفاده کنیم؛مثال:

یک اتحادیه
A union
یک دانشگاه
A university
یک کتاب مفید
A useful book
یک اروپایی
A european

 

[Persia1]

فرق a,an با کلمه one

حرف a,an زمانی بکار می روند که تاکیدی روی کلمه a,an نباشد و هیچگونه اشاره ای به تعداد نمی کند و معمولا این دو کلمه اسمی را در یک مفهوم کلی و نکره نشان می دهند

در این ردیف یک جای خالی موجود است
There is a vacant seat in this row

ولی هر گاه بخواهیم نظر مخاطب را به یک شی یا امر منحصر به فرد جلب کنیم و یا تعداد آنرا مشخص کنیم از کلمه one استفاده می کنیم؛مثال:

در این ردیف یک جای خالی موجود است(فشار روی کلمه one می باشد)

این جمله علاوه بر تاکید یک جای خالی اشاره می کند که فقط یک جای خالی در این ردیف موجود است

توجه:قبل از اسامی غیر قابل شمارش چون a,an بکار نمی رود بنابراین بجای آنها در جملات مثبت از some و در جملات سوالی یا منفی از any استفاده خواهد شد؛مثال:

She drinks some milk every morning
Does she drink any milk every morning?
No,he doesn't drink any milk

تذکر مهم:کلمات money,all the money,advice,news,furniture,information که جمع و مفرد آنها یکی است هرگز با a,an بکار نمی روند و بجای آنها از some استفاده می شود و همیشه با فعل مفرد بکار می روند.بدیهی است اگر جمله منفی یا سوالی شود بجای some از any استفاده می شود؛مثال:

معلم او را مقداری نصیحت کرد
The teacher gave him some advice

 

[Persia1]

There is-There are

برای نشان دادن ماهیت وجود شی یا فردی در زبان انگلیسی از there is (وجود دارد) و there are (وجود دارند)استفاده می شود.

there is قبل از اسم قابل شمارش مفرد و یا اسم غیر قابل شمارش بکار می رود.

There are فقط قبل از اسامی قابل شمارش بکار می رود(البته اسم قابل شمارش بصورت جمع است؛مثل books

یک سیب روی میز است
There is an apple on the table
در داخل پارچ مقداری آب موجود است
There is some water in the jug
در این اتاق 4 تختخواب وجود دارد
There are four beds in this room
در این کلاس دانشجویان زیادی هستند
There are many students in this class

برای سوالی کردن جای is و are را با there عوض می کنیم؛مثال:

آیا در داخل پارچ آب وجود دارد؟
Is there any water in the jug?
آیا در کتابخانه شما پنجاه جلد کتاب یافت می شود؟
Are there fifty books in your library?

 

[Persia1]

اضافه ملکی در انگلیسی

اضافه ملکی در فارسی همان علامت کسره است که به آخر اسم اول اضافه می کنندو این علامت کسره مالکیت شی و یا فردی را نسبت به انسان و یا شی دیگری نشان می دهد؛مثال

کتاب حسن
پنجره اتاق
برادر محمد

در زبان فارسی اولین اسم را مضاف (اضافه شده) و کلمه دوم را مضاف الیه(یعنی اسمی که به آن اضافه شده است) گویند. بنابر این علامت کسره می بایستی همیشه زیر مضاف قرار گیرد.

برای نشان دادن اضافه ملکی در زبان انگلیسی به دو طریق عمل می گردد:

1_ برای نشان دادن مالکیت شی نسبت به شی دیگر به جای علامت کسره از حرف اضافه of استفاده میشود؛مثال:

پنجره اتاق
The window of room

توجه: گاهی اوقات بجای بکار بردن حرف اضافه of می توان با جابجا کردن دو اسمی که در اطراف of بکار رفته اند نسبت به حذف of اقدام نمود؛ در این حالت اسم اول به عنوان صفت (توصیف کننده) بکار می رود؛مثال:

میز آشپزخانه گرد است
The table of the kitchen is round
The kitchen table is round

2_ برای نشان دادن مالکیت شی نسبت به انسان و یا فردی نسبت به فرد دیگر (آپوستروف s =s')استفاده می شود؛مثال:

کتاب حسن
Hassan's book
خواهر دوستم
My friend's sister

نکته: اگر اسم بصورت جمع بکار برده شود در این حالت فقط علامت آپوستروف(') را در بالا و سمت راست s جمع قرار می دهیم و s دیگری اضافه نمی گردد؛مثال:

کلاس دوستانم
My friends' class
کلاه های بچه ها
The boys' hats

نکته: چنانچه در یک عبارت و یا جمله ای دو علامت اضافه ملکی موجود باشد عینا باید هر دو دارای علامت (‎'s‏)باشند ؛مثال:

منزل برادر دوستم
My friend's brother's house

قبل از طول زمان هنگامی که با حرف اضافه in بکار رود می توان از کاما (,) و کلمه time استفاده نمود؛مثال:
من تا دو ساعت دیگر بر می گردم

I will come back in two hours' time
I will come back in two hours

برای نام فروشگاه ها و مغازه ها و بعضی از اماکن از (‎'s‏)‏ بعد از اسم فاعل یعنی فردی که در آنجا کار می کند؛استفاده می گردد؛مثال:

نانوا
Baker
نانوائی
Baker's
آرایشگر
Barber
آرایشگاه
Barber's

​

 

[Persia1]

زمان آینده ساده

برای ساختن این زمان افعال کمکی shall و will را مستقیما بعد از فاعل بکار برده و سپس از مصدر بدون to (یعنی زمان حال فعل) استفاده می گردد؛فرمول زمان آینده ساده بشرح زیر است:

قید زمان+قید مکان+مفعول+فعل اصلی+shall/will+فاعل

از فعل کمکی shall برای او شخص مفرد و اول شخص جمع و برای سایر ضمایر از will استفاده می شود.امروزه برای تمام ضمایر از will استفاده می شود

من فردا او را در کلاس خواهم دید
I shall see him in the class tomorrow
I will see him in the class tomorrow

توجه: فرم مخفف shall not ؛shan't و فرم مخفف will not ؛ won't می باشد

برای سوالی و منفی کردن زمان آینده بهتر است فرم مخفف won't را در ابتدای جمله قبل از فاعل قرار دهیم؛مثال:

آیا شما فردا صبح با ما نخواهید آمد؟
Won't you come with us tomorrow morning?

 

[Persia1]

فرق shall و will در زمان آینده

کاربرد shall در اول شخص مفرد و اول شخص جمع نشان دهنده عملی است که واقعا در آینده صورت خواهد گرفت بدون اینکه فاعل قصدی در آن داشته باشد.از این لحاظ کلیه جملاتی را که با shall در اول شخص مفرد و جمع به کار می بریم یک آینده خالص می باشد؛که آنرا در انگلیسی pure future گویند.


مثلا هنگامی که گفته می شود:


من فردا در اداره خواهم بود
I shall be at the office tomorrow


کاملا معین است که فقط عمل در آینده واقع می شود بدون آنکه فاعل بتواند در آن کوچکترین دخالتی داشته باشد؛زیرا در جمله اول فاعل یک کارمند است و بایستی روز بعد در اداره باشد.


در هر حال shall قصد و تصمیمی را نمی رساند ولی فعل کمکی will در آینده نمایانگر قصد و قول و تصمیمی است که بوسیله فاعل جمله گرفته شده است


من فردا او را خواهم دید(قصد دارم او را ببینم)
I will see him tomorrow
من او را فردا خواهم دید(قصدی در کار نیست و اکثرا او را می بینم)
I shall see him tomorrow


چنانچه برای کلیه ضمایر فاعلی در زمان آینده از will استفاده گردد آن زمان را آینده مشدد یا intensive future گویند که اکثر مردم بخصوص آمریکایی ها برای تمام ضمایر از will استفاده می کنند


نکته مهم: می توان از shall در موارد زیر استفاده کرد:


1_ کسب اجازه برای انجام کاری


می توانم داخل شوم؟
Shall i come in


2_پیشنهاد انجام عملی


مطلب را به او بگویم یا نه؟
Shall i tell him the matter or not?


3_ کلمه shall در دوم و سوم شخص مفرد زمانی بکار می رود که گوینده بخواهد مخاطب را از انجام عملی باز دارد و این تقریبا یک نوع تهدید محسوب می شود؛مثال:


تو او را دوباره نخواهی دید(یعنی من نخواهم گذاشت که او را دوباره ببینید)
You shall not see her again


4_ زمانی که کاری در اثر مرور زمان خود به خود عملی گردد در این حالت می توان در دوم شخص مفرد بجای will از shall استفاده کرد؛مثال:


شما ماه آینده 16 ساله خواهید شد
Next month you shall be sixteen


همانطوریکه قبلا نیز اشاره شد کلمات زیر با زمان آینده بکار نمی روند بلکه بعد از آنها اکثرا زمان حال ساده و گاهی اوقات نیز زمان ماضی نقلی بکار می رود؛این کلمات عبارتند از:


When,if,after,before,as soon as,as long as,until,unless
مثال:
اگر او اینجا بیاید او را خواهی دید
If he comes here,you will see him

 

[Persia1]

کاربرد be going to در زمان آینده

در زمان آینده نقش will را بازی می کند یعنی نمایانگر قصد و تصمیم است منتهی در مورد این قصد قبلا پیش بینی لازم به عمل آورده شده ؛در حقیقت will با going to برابر بوده ولی یک فرق جزئی بین آنهاست که این اختلاف با جملات زیر روشن می شود

او مقداری پارچه خریده و تصمیم دارد(قصد دارد)یک پیراهن بدوزد
She has bought some cloth ,she is going to make a dress

در این جمله خریدن پارچه به منظور تهیه پیراهن است و جمله نشان می دهد زمانی بایستی از going to استفاده کنیم که قبلا در مورد عملی که قصد انجام آن را داریم پیش بینی و تهیه لازم را دیده باشیم و این پیش بینی همان خرید پارچه است

و حال به دو جمله زیر دقت کنید:

پدر:من ساعتم را در طبقه بالا جا گذاشتم
Father:i've left my watch upstairs
پسر:من آنرا برایتان خواهم آورد
Son:i will get it for you

در جمله دوم پسر از پیش نمی دانسته است که پدرش ساعتش را در طبقه بالا جا گذاشته است بهمین جهت بجای going to از will استفاده می شود.

می توان بجای going to از افعال want و plan و decide نیز استفاده نمود؛مثال:

قصد دارم(تصمیم دارم) با او صحبت کنم
I want to talk to him
I plan to talk to him
I have decided to talk to him

بعد از to be going to که نقش زمان آینده را بازی می کند از دو فعل go و come استفاده نمی گردد بلکه بجای آن از زمان حال استمراری با قید زمان آینده مشخص استفاده می شود:

مثلا بجای جمله:
He is going to come tomorrow
بهتر است بگوئیم:
He is coming tomorrow

نکته: اکثر دانشجویان تصور می کنند که to be going to فقط در زمان آینده بکار می رود در حالیکه این امر اشتباه بوده و ما می توانیم در زمان گذشته نیز برای تمام ضمایر از آن استفاده کنیم؛مثال:

من قصد داشتم به شما بگویم ولی او اجازه نداد
I was going to tell you,but he didn't let me

 

[Persia1]

زمان آینده استمراری

توصیف کننده عملی است که بصورت استمرار در آینده بوقوع بپیوندد؛برای تشکیل این زمان بعد از فاعل از فعل کمکی be در زمان آینده استفاده خواهد شد سپس فعل اصلی را با ing در جمله قرار می دهیم

آنها مشغول کار کردن خواهند بود
They will be working

برای منفی کردن این زمان کلمه not را بعد از shall و will بکار می بریم
وقتی شما برگردید؛من مشغول کار نخواهم بود
I shall not be working when you return

برای سوالی کردن نیز will را در ابتدای جمله قبل از فاعل بکار می برند
آیا ماه آینده همین موقع شما اینجا کار می کنید؟
Will you be working here at this time next month?

برای سوالی منفی کردن shan't و won't را در ابتدای جمله مستقیما قبل از فاعل قرار می دهیم:
آیا فردا ساعت 5 بعد از ظهر مشغول کار کردن نخواهید بود؟
Won't you be working at 5 o'clock tomorrow afternoon?

این زمان همچنین بیانگر عملی است که در یک دوره نامحدود در زمان آینده به وقوع می پیوندد؛مثال:
زمانی که به لندن برسیم احتمالا باران می بارد
When we reach london,it will probably be raining

توجه: یکی از علائم این زمان اینست که قید زمان را معمولا در ابتدای جمله می نویسند؛مثال:
ماه آینده همین موقع دارم به انگلستان پرواز میکنم
At this time next month, i will be flying to England

 

[Persia1]

شناسایی این زمان در تست های 4 جوابی

1_ وجود قید زمان at this time قبل از قید زمان آینده مانند tomorrow,next week,next month می باشد؛مثال:

سال آینده همین موقع شما در دانشگاه تهران مشغول تحصیل خواهید بود
At this time next year,you will be studying in tehran university

2_ بکار بردن all قبل از قیدهای زمان آینده؛مثال:
We will be working in the factory all the day tomorrow

3_ حرف شرط if که توام با یک قید زمان آینده مشخص باشد
اگر ساعت 9 بیایی ما مشغول صرف شام خواهیم بود(هستیم)
If you come at 9 o'clock,we shall be having dinner

 

[Persia1]

فرق much و many

کلمه much معادل مقدار زیادی در زبان فارسی می باشد که در انگلیسی آنرا صفت کمی گویند؛این کلمه همیشه قبل از اسم غیر قابل شمارش بکار می رود و فعل to be که با آن استفاده می گردد همیشه مفرد است؛مثال:

در داخل پارچ آب زیادی وجود ندارد
There is not much water in the jug

نکته: در جملات مثبت بجای much می توان از معادل آن a great deal of استفاده گردد؛مثال:

این اتومبیل ها بنزین زیادی مصرف می کنند
These cars use a great deal of petrol

توجه:صفات a lot of‎=plenty of دقیقا با much و many برابرند ولی فقط در جملات مثبت بکار می روند؛بنابراین میتوانند هم قبل از اسم قابل شمارش و هم قبل از اسم غیر قابل شمارش بکار می روند؛مثال:

او هر روز کتابهای زیادی می فروشد
He sells a lot of books every day
He sells lots of books every day
این بطری گنجایش آب فراوانی دارد
This bottle holds a lot of water
This bottle holds lots of water

کلمات lots,a lot بدون of قبل از اسم بکار نمی روند زیرا قید هستند و هر دو در معنی زیاد؛فراوان همیشه بعد از فعل قرار می گیرند؛مثال:

او زیاد سفر می کند
He travels a lot
کلمه many

این کلمه معادل تعداد زیادی در زبان فارسی است که آنرا در انگلیسی صفت عددی نا معین گویند؛صفتی است که از عدد بطور نامعین بحث می کند و همیشه قبل از اسم قابل شمارش بصورت جمع بکار برده شده و فعل to be که با آن استفاده می گردد همیشه جمع است؛مثال:

در این کلاس دانشجویان زیادی هستند
There are many students in this class

بجای much در جملات مثبت می توان از صفات a great deal of,a large quantity و بجای many می توان از a large number of,a number of نیز استفاده کرد؛مثال:

این اتومبیل ها بنزین زیادی مصرف می کنند
These cars use a great deal of petrol

نکته: قبل از اسامی معنی مانند problem,difficulty,trouble,time که جزء کلمات غیر قابل شمارش محسوب می شوند از کلمه much استفاده می شود و هرگز از many استفاده نکنید

او مشکل زیادی در یادگیری زبان انگلیسی دارد
He has much difficulty in studying English

 

[Persia1]

فرق how much و how many

کلمات فوق جزء کلمات استفهام هستند how much در معنی (چقدر)همیشه قبل از اسامی غیر قابل شمارش و how many در معنی (چند تا_چند نفر) قبل از اسامی قابل شمارش جمع بکار می رود؛مثال:
در قوری چقدر چای وجود دارد؟

How much tea is there in the tea-pot?
هر روز صبح چند فنجان چای می خورید؟
How many cups of tea do you drink every morning?