بهترین شعری رو که دوست داری چیه؟

[bid-majnoon]

ای نگاهتــــــــــ نخی از مخمـــل و از ابریشــــم
چند وقت است که هر شب به تو می اندیشم

: )

 

[bid-majnoon]

تمام شهر خواستند بشنوم که رفته ای
تمام شهر! بشنوید!
من کَرَم ... نمی شود...!

 

[*محیا*]

شب چو در بستم و مست از می نابش کردم

ماه اگر حلقه به در کوفت جوابش کردم
دیدی آن ترک ختا دشمن جان بود مرا

گر چه عمری به خطا دوست خطابش کردم
منزل مردم بیگانه چو شد خانه‌ی چشم

آن قدر گریه نمودم که خرابش کردم
شرح داغ دل پروانه چو گفتم با شمع

آتشی در دلش افکندم و آبش کردم
غرق خون بود و نمی‌مرد ز حسرت فرهاد

خواندم افسانه‌ی شیرین و به خوابش کردم
دل که خونابه‌ی غم بود و جگرگوشه‌ی درد

بر سر آتش جور تو کبابش کردم
زندگی کردن من مردن تدریجی بود

آن چه جان کند تنم، عمر حسابش کردم

 

[pandarm]

زیر آن سنگ سیه گسترده مادر رختخوابم
سرفه ها محض خدا خاموش ، می خواهم بخوابم

 

[pandarm]

شده در خواب ببینی که تو را قرض کند ؟
بروی وَهم شوی تا که تو را فرض کند؟

شده در گوش ِ تو گويد که تو را باز تو را…؟
نشوم فاش ِ کسی تا که شوم رازْ تو را …؟

شده آغوش شود تا که هم آغوش شوی؟
گره ات باز کند تا که تو خاموش شوی؟

شده یک شب برود تا که روی در پی او؟
که تو فرهاد شوي تا بشوی قصه ی او؟

به همان حال بگویی که تو مجنون ِ منی
به تو بیمار شدم تا که تو درمون ِ مني

شده دلتنگ شوی غم به جهانت برسد؟
گره ات کور شود غم به روانت برسد ؟

 

[naghmeirani]

کاش هر صبح ، به دیدارِ تو،بیدار شدن
تو دوا باشی و،با عشقِ تو بیمار شدن

با تو بودن همه ی عمر، نفَس در نفَس ات
سر به گیسوی تو، از عطرِ تو سرشار شدن

مثلِ برگِ گُلِ سرخ و لبِ خورشیدِ بهار
سِیر، از طعمِ خوشِ بوسه ی دیدار شدن

حُسن، آن نیست که آن کودکِ کنعانی داشت
حُسن را ، چشمِ تو بایست خریدار شدن

تو اگر باغچه را نیمِ نگاهی بکُنی
گُلِ بابونه ندارد غمِ بی بار شدن

مستی وشاعری و بی خبر از خود، چه خوش است
مَرد را می کُشد این لحظه ی هشیار شدن

دردِ تکرارِ شب و روز ، خدایا تا کَی ؟
خسته ام، خسته ازاین چرخه ی تکرار شدن

#کریم_سهرابی

 

[puyan khan]

بنده پیر خراباتم که لطفش دائم است ورنه لطف شیخ و زاهد گاه هست و گاه نیست
شعرش هم یادم نیست از حافظ

 

[yas87]

ما کجا یار کجا این همه آزار کجا

دل بی کینه کجا مهوش غدار کجا

دل کجا شانه کجا گیسوی دردانه کجا

شمع کاشانه کجا مجلس اغیار کجا

منزل خسرو کجا تیشه ی فرهاد کجا

دل شیرین به تمنای دو دلدار کجا

چشم یعقوب کجا قصد زلیخای کجا

مرهم چشم کجا پیرهن یار کجا

ماه در چاه کجا منزلت و جاه کجا

فاتح مصر کجا برده ی بازار کجا

یک عدد سیب کجا این همه تبعید کجا

دل کجا شانه کجا گیسوی دردانه کجا

عشق هابیل کجا نفرت قابیل کجا

دار حلاج کجا جعفر طیار کجا

 

[sar sia]

صبر کن عشق تو تفسير شود، بعد برو
يا دل از ماندن تو سير شود، بعد برو
خواب ديدي که دلم دست بدامان تو شد
تو بمان خواب تو تعبير شود، بعد برو
لحظه اي باد تو را خواند که با او بروي
تو بمان تا به يقين دير شود، بعد برو
صبر کن عشق زمينگير شود، بعد برو
يا دل از ديده ي تو سير شود، بعد برو
تو اگر کوچ کني بغض خدا مي شکند
تو بمان گريه به زنجير شود، بعد برو

 

[sar sia]

تا کی در انتظار گذاری به زاری‌ام
باز آی بعد از این همه چشم انتظاری‌ام

دیشب به یاد زلف تو در پرده‌های ساز
جان سوز بود شرح سیه روزگاری‌ام

بس شکوه کردم از دل ناسازگار خود
دیشب که ساز داشت سرسازگاری‌ام

شمعم تمام گشت و چراغ ستاره مرد
چشمی نماند شاهد شب زنده داری‌ام

طبعم شکار آهوی سر در کمند نیست
ماند به شیر شیوه وحشی شکاری‌ام

شرمم کشد که بی‌تو نفس می‌کشم هنوز
تا زنده‌ام بس است همین شرمساری‌ام

محمدحسین شهریار

 

[avantin]

متن شعر ایهام بنام جانم
همون که مرضیه گذاشته بود

 

[sar sia]

چه می‌شد آه ای موسای من، من هم شبان بودم
تمام روز و شب زلف خدا را شانه می‌کردم
نه از ترس خدا، از ترس این مردم به محرابم
اگر می‌شد همه محراب را میخانه می‌کردم
علیرضا قزوه

 

[sar sia]

بیا یکدم مرا یاری کن ای دوست
تبسم بر لبم جاری کن ای دوست
تو محبوب دلم هستی همیشه
بیا از من طرفداری کن ای دوست

 

[$marziyeh67$]

سوختم چه آتشی نگاه تو دارد
آخر دلم دل تورا به دست آرد
بی تو کویر خشک و خالیم ...
مرا ببین چه حالیم باران تو اگر نبارد!
♫♪.ılılıll|̲̅̅●̲̅̅|̲̅̅=̲̅̅|̲̅̅●̲̅̅|llılılı.♫♪

جانا
دلم ربوده ای فریبانه
به انتظار تو غریبانه
نشسته ام ببینم آن دو چشم مست و دلبرانه
جانا
به غم نشانده ای دل مارا
بیا و دریاب من تنها را
که خسته ام از این زمانه

♫♪.ılılıll|̲̅̅●̲̅̅|̲̅̅=̲̅̅|̲̅̅●̲̅̅|llılılı.♫♪
فریاد
مرا تو برده ای دگر از یاد
شکسته ام من
هرچه بادا باد
رها چو برگ خسته در باد
جانم
تویی چو زلف تو پریشانم
خزان منم که غرق بارانم بیا دگر نمیتوانم

♫♪.ılılıll|̲̅̅●̲̅̅|̲̅̅=̲̅̅|̲̅̅●̲̅̅|llılılı.♫♪
جانا
دلم ربوده ای فریبانه
به انتظار تو غریبانه
نشسته ام ببینم آن دو چشم مست و دلبرانه
جانا
به غم نشانده ای دل مارا
بیا و دریاب من تنها را
که خسته ام از این زمانه...​

 

[sar sia]

قسم به قطره ی اشکم ، درون آیینه
که مبتلای توام ، ای رفیق دیرینه
به خون نشسته ی عشقم ، اسیر "شعر و غمم"
که از تو مانده برایم ، همین دو گنجینه
کنار من که نباشی ، تمام هفته یکیست ...
چه صبح شنبه ی تلخم ، چه عصر آدینه
تو آه سرد منی ، روی شیشه ی عمرم
که سهمم از تو فقط " آااااه " بود ، در سینه
مسیر زندگی ام ، ماجرای عاشقی ام
چه بود ماحصلش ، جز دلی پر از کینه ؟
خطای رُستم اگر سرنوشت سهراب است
بگو ، به شانه نبندد نشانه ، تهمینه

 

[sar sia]

از تو دیگر شده ام دور، خودت می فهمی؟
شده ای وصله ی نا جور، خودت می فهمی؟
نقشِ تو چیست در این رابطه ی یک طرفه؟
"بی اهمیت" و "مغرور"، خودت می فهمی؟
غیرِ جدی شده این رابطه از مرحمتت!!
مثلِ یک بازیِ پاسور، خودت می فهمی؟
می کِشم درد از این وضع، ببین با این که
عاشقی کرده مرا کور، خودت می فهمی؟
من فقط رابطه را، هی به جلو هُل دادم
بی کمک نیست که مقدور، خودت می فهمی؟
مثلِ سابق به من اصلا تو تمایل داری؟
یا شدی یکدفعه مجبور، خودت می فهمی؟
دارم از فاصله ها حسِ بدی می گیرم
خسته ام، خسته ی بدجور.... خودت می فهمی ؟

 

[naghmeirani]

چنانکه ابر،
گره خورده با گریستنش،
چنانکه گل،
همه عمرش مسخّرِ شادی‌ست،
چنان که هستیِ آتش،
اسیر سوختن است،
تمام پویهٔ انسان
به سوی آزادی‌ست!

«شفیعی کدکنی»

 

[yas87]

...
زندگی چیزی نیست ک لب طاقچه عادت از یاد من و تو برود
...
سهراب سپهری

 

[sar sia]

آه یک چشمم زلیخا آن یکی یعقوب شد
حال یوسف را ببینـــم با کدامین دیده ام؟
آشنا هستی به چشمم صبر کن، قدری بخند
یادم آمـد، مـن تـــــورا روز نخستین دیـــــده ام
بیستون دیشب به چشمم جاده ای هموار بود
ابن سیرین را خبــــر کن، خواب شیرین دیده ام

 

[sar sia]

تیـــر برقـــی «چوبیم» در انتهای روستا
بی فروغم کرده سنگ بچه های روستا
ریشه ام جامانده در باغی که صدها سرو داشت
کـــوچ کردم از وطن ، تنهــــا بـــــرای روستـــــا
آمدم خوش خط شود تکلیف شبها،آمدم
نـــور یک فانوس باشــم پیش پای روستا
یاد دارم در زمین وقتی مرا می کاشتند
پیکرم را بــوسه می زد کدخدای روستا
حال اما خود شنیدم از کلاغی روی سیم
قدر یک ارزن نمــی ارزم بـــرای روستــــا
کاش یک تابـــوت بودم کــاش آن نجار پیر
راهیم می کرد قبرستان به جای روستا
قحطی هیزم اهالی را به فکر انداخته است
بد نگاهـــم می کند دیــــزی سرای روستــا
من که خواهم سوخت حرفی نیست اما کدخدا
تیـــر سیمانـــــی نخواهد شد عصــــای روستــا

 

[$marziyeh67$]

اگر مانده بودی تو را تا به عرش خدا می رساندم
اگر مانده بودی تو را تا دل قصه ها می کشاندم
اگر با تو بودم به شبهای غربت که تنها نبودم
اگر مانده بودی ز تو می نوشتم تو را می سرودم


مانده بودی اگر نازنینم زندگی رنگ و بوی دگر داشت
این شب سرد ،و غمگین غربت با وجود تو رنگ ،سحر داشت
با تو این مرغک پر ،شکسته مانده بودی اگر ،بال و پر داشت
با تو بیمی نبودش ،زطوفان مانده بودی اگر ،همسفر داشت
هستیم را ،به اتش کشیدی سوختم من ،ندیدی ندیدی


مرگ دل ارزویت ،اگر بود مانده بودی ،اگر میشنیدی
با تو دریا پر از دیدنی ،بود شب ستاره گلی ،چیدنی بود
خاک تن شسته ،در موج باران در ،کنار تو بوسیدنی بود
بعد تو خشم دریا ،و ساحل بعد تو پای من مانده ،درگل


مانده بودی، اگر موج دریا تا ابد هم پر ،از دیدنی بود
مانده بودی ،اگر نازنینم زندگی رنگ و ،بوی دگر داشت
این شب سرد و غمگین غربت با وجود تو رنگ سحر داشت
با تو این مرغک ،پر شکسته مانده بودی ،اگر بال و پر داشت
با تو بیمی ،نبودش زطوفان مانده بودی ،اگر همسفر داشت
هستیم را به ،اتش کشیدی سوختم، من ندیدی ندیدی


مرگ دل ارزویت ،اگر بود مانده ،بودی اگر میشنیدی
با تو دریا پر از دیدنی بود شب ستاره ،گلی چیدنی بود
خاک تن شسته ،در موج باران در کنار ،تو بوسیدنی بود
بعد تو خشم دریا و ساحل بعد ،تو پای من مانده درگل
مانده بودی ،اگر موج دریا تا ابد هم ،پر از دیدنی بود

 

[sar sia]

مردم از فتنه گریزند و ندانند که ما *** به تمنای تو در حسرت رستاخیزیم

 

[sar sia]

محـرمِ اسـرارِ من دیـشب فقـط دیوار بود
کـاش جـای گـوش کردن بـر سرم آوار بود

از گلیمت پـا فـراتر بـرده ای...یادش بخیر
آن اوایل آرزویـت لحـظه ای دیـدار بود

هر چقدر از بودنت من غرق در شادی شدم
رفـتنِ یکبـاره ات امـا تـأسـف بار بود

من همیشه عکس زیبای تو را بوسیده ام
در عوض توی اتاقت عکس او بسیار بود

گرچه شیرین است لب هایت ولی این را بدان
خنده ی تلخت برایـم حکــمِ زهر مار بود

ای که در ظاهر مسلمان میزند سیمای تو
باطـنت امــا شبیـه لشکـر کفـار بود

خوب شد از هم جدا ماندیم و رفتی بی خبر
داستـانِ عشـقِ مـا بی مـزه و کشدار بود

تو همان هستی که بودی ، زود باور کردنت
بــاز تقصیــرِ خیـــالِ خــامِ لاکردار بود

در ته قصـه زلیخـا همسـرِ یوسف شد و
این وسط قلبی شکسته سهم پوتیفار بود

 

[sar sia]

بُوَد در نغمه ام سوز نهانی
چه شد آخر مرا عُمر جوانی
جهانی را شدم در جستجویت
که بیابم زِ تو شاید نشانی

 

[sar sia]

روزگاریست همه عرض بدن می خواهند


همه از دوست فقط چشم و دهن می خواهند


دیو هستند ولی مثل پری می پوشند


گرگ هایی که لباس پدری می پوشند


آنچه دیدند به مقیاس نظر می سنجند


عشق ها را همه با دور کمر می سنجند


خوب طبیعیست که یکروزه به پایان برسد


عشق هایی که سر پیچ خیابان برسد

 

[naghmeirani]

چند تاپیک هم محتوا ادغام شدند

 

[sar sia]

مرا بسوزانید
و خاکسترم را
بر آبهای رهای دریا بر افشانید،
نه در برکه،
نه در رود:
که خسته شدم از کرانه های سنگواره
و از مرزهای مسدود