DDDIQ
مدیر ارشد
بررسي تطبيقي آثار معماري اسلامي:
از برج قابوس بن وشمگير در ايران، تا برج هاي دوقلوي پترناس (KLCC)
محمدرضا پورجعفر 1
علي پورجعفر 2
1. استاد دانشكده هنر و معماري، دانشگاه تربيت مدرس، استان تهران، شهر تهران (نويسنده مسئول)
دانشجوي مهندسي معماري، دانشگاه پيام نور، واحد مركز تهران، استان تهران، شهر تهران
از برج قابوس بن وشمگير در ايران، تا برج هاي دوقلوي پترناس (KLCC)
محمدرضا پورجعفر 1
علي پورجعفر 2
1. استاد دانشكده هنر و معماري، دانشگاه تربيت مدرس، استان تهران، شهر تهران (نويسنده مسئول)
دانشجوي مهندسي معماري، دانشگاه پيام نور، واحد مركز تهران، استان تهران، شهر تهران
چكيده
بررسي سير تحول آثار معماري و بناهاي برجسته در هزاره گذشته در نقاط گوناگون جهان اسلام بيانگر توان توسعه فراوان و اميدواركنندة معماري اسلامي در دنياست . در مقالة حاضر، نخست برج قابوس بن وشمگير (قرن 10 م .) واقع در گنبد كاووس استان گلستان، منار جام ( 1194 م .) در ولايت غور افغانستان و آرامگاه علي آباد در نزديكي شهر كاشمر استان خراسان رضوي (قرن 13 م.) مورد مطالعه و بررسي قرار گرفته است . نگارندگان در اين مقاله با بهره گيري از روش توصيفي، تحليلي، مقايسه اي و تطبيقي و با استفاده از شواهدي كه از نتيجه بررسي سير تحول بناهاي مذكور به دست آمد، به اين نتيجه رسيدند كه : معماري برج هاي دوقلوي مالزي نخست از منار قطب در طراحي بدنه سود جسته است . همچنين، در طراحي بدنه منار قطب از منار جام، برج قابو س بن وشمگير و آرامگاه علي آباد اقتباس شده است . شكل كلي پلان و نحوه طراحي بدنه برج هاي مذكور تأثير اين سي تحول را در شكل و فرم بدنه برج هاي دوقلو به خوبي نشان مي دهد. به طور كلي اين مقاله نشان مي دهد كه طراحي نماي برج هاي دوقلوي مالزي قبلاً در ايران و سپس در هندوستان انجام شده است.
كليدواژه ها: برج قابوس، برج علي آباد، منار جام، منار قطب، برج هاي دوقلوي پترناس.