چكيده : با توجه به توان توليدي بالاي ژنراتور در يك نيروگاه از آنجايي كه امكان بالا بردن ولتاژ ترمينال ژنراتور از يك حد معين به دليل مسائل عايقي داخل ژنراتور وجود ندارد، بنابراين جريان بسيار زيادي در حد فاصل ژنراتور و ترانسفورماتور اصلي وجود خواهد داشت، كه انتقال اين جريان مي تواند با مشكلات و مسائل زيادي همراه باشد. بديهي است كه ساده‌ترين روش اتصال، استفاده از كابل است كه به دليل محدوديت جرياني كابل از نقطه نظر افزايش درجه حرارت، مسائل اقتصادي و … استفاده از اين روش نيز به راحتي مقدور نيست. از اين رو در نيروگاه ها از باس‌داكت استفاده مي‌شود. مقدمه : براي ژنراتورهاي بزرگ از سه هادي بدون عايق (براي هر فاز يك هادي) از جنس مس يا آلومينيوم استفاده مي گردد كه در داخل پوسته يا غلافي فلزي قرار دارند و توسط مقره هاي اتكايي در فواصل معين از غلاف عايق مي شوند و غلاف مزبور نيز به طريقه مناسبي زمين مي شود. به اين مجموعه اصطلاحاً باس داكت گفته مي شود و بدين ترتيب با استفاده از باس داكت امكانات لازم جهت اتصال ژنراتور به ترانسفورماتور اصلي و ترانسفورماتور تغذيه داخلي نيروگاه فراهم مي گردد. شكل 1- نمونه اي از باس داكت شرح و توصيف : شرايط و محدوديت هاي طراحي سيستم باس داكت كه در طراحي مناسب باس داكت بايد مورد توجه قرار گيرد : - جانمايي باس داكت و محدوديتهاي مربوطه - اتصال باس‌داكت با ساير سيستم ها و تجهيزات - شرايط محيطي - مسائل حرارتي باس‌داكت در جريان نامي - مسائل مربوط به نيروهاي الكتروديناميكي و نوساني حاصل از اتصال كوتاه - مسائل مربوط به ميدان الكتريكي در باس داكت - جنس هادي و پوسته و ابعاد باس داكت - فاصله عايقي مجاز بين باس و داكت - مسائل اقتصادي - آزمايشهاي باس داكت - امكانات ساخت داخلي باس داكت - كدها و استانداردها انواع باس داكت : با توجه به سير تاريخي طراحي باس داكت مي توان سه نوع باس داكت به صورت زير را نام برد: الف- باس داكت با پوسته فلزي مشترك با فازهاي جدا نشده ب- باس داكت با پوسته فلزي مشترك و فازهاي مجزا ج- باس داكت با فازها و پوسته هاي مجزا (IPB)
