X_shadow
عضو جدید
باتری ای که شبیه یک تکه کاذ است می تواند نسل جدیدی از باتری های قابل ارتجاع ارزان و دوست با محیط زیست ایجاد کند.
یک باتری معمولی دارای 3 قسمت اصلی است : یک الکترولیت که حاوی یون های مثبت و منفی است،دو الکترود که از دو ماده با جنس های مختلف ساخته شده است تا یون ها از طریق آنها جریان پیدا کنند و یک غشاء جدا کننده که یون های مثبت و منفی در جهت های مخالف از آن عبور می کنند.
تلاش برای ساختن باترب هایی کوچک و قابل ارتجاع نتایج محدودی را داشته ؛ بیشتر به دلیل چالش های زیاد برای ترکیب مواد با یکدیگر.گروهی از هی از دانشمندان در این فکر بودند که آیا کاغذ میتویاند جواب این مشکلات باشد یا نه.
برای ساختن ای نو باتری جدید ، محققان سلولز را در محلولی از نمک مایع حل کردند و سپس به آن مقداری نانو لوله ی کربن به آن اضافه کردند و گذاشتند ایتن ترکیبات خشک شود. این مراحل یک فیلم نازکی را نتیجه داد که شباهت زیادی به کاغذ داشت. که یک طرف آن سفید و یک طرف آن به دلیل وجود نانه لوله ها سیاه بود .
برای کامل مردن باتری فیلم بدست آمده را با لیتیم هگزا فلوئوروفسفات( اسم گنده ای داره ، نه؟) خیساندند. سپس طرف سفید آن را با فیلمی از لتیوم پوشاندند. نانو لوله های کربن یک الکترود و لیتیوم الکترود دیگر بودند و ماده ای که توسط آن خیسانده شده ، الکترولیت و کاغذ سلولزی مانند غشاء عمل می کرد .
هر گرم از این کاغز تقریبا 10 میلی آمپر جربان با 2 ولت ولناژ تولید می کند و قابلیت روشن کردن یک LED را دارد . گفته می شود با روی هم قرار دادن این کاغزذ ها می توان جریان و ولتاژ بیشتری تولید کرد.
از دیگر فایده های آن توانایی کار کردن در دما های پایین به اندازه 70- درجه و بالا به اندازه 150 درجه سنتیگرادمی باشد. حتی در این حالت ها هم خاصیت کاغذی خود را حفظ می کند . چون از 90% سلولز تشکیل شده ، تولید آن بسیار ارزان است . همچنین به دلیل پایین بودن سمیت آن ، می تواند در وسایل پزشکی مانند تنظیم کننده ها(pacemaker) و پمپ های انسولین نیز کار کند.
یک باتری معمولی دارای 3 قسمت اصلی است : یک الکترولیت که حاوی یون های مثبت و منفی است،دو الکترود که از دو ماده با جنس های مختلف ساخته شده است تا یون ها از طریق آنها جریان پیدا کنند و یک غشاء جدا کننده که یون های مثبت و منفی در جهت های مخالف از آن عبور می کنند.
تلاش برای ساختن باترب هایی کوچک و قابل ارتجاع نتایج محدودی را داشته ؛ بیشتر به دلیل چالش های زیاد برای ترکیب مواد با یکدیگر.گروهی از هی از دانشمندان در این فکر بودند که آیا کاغذ میتویاند جواب این مشکلات باشد یا نه.
برای ساختن ای نو باتری جدید ، محققان سلولز را در محلولی از نمک مایع حل کردند و سپس به آن مقداری نانو لوله ی کربن به آن اضافه کردند و گذاشتند ایتن ترکیبات خشک شود. این مراحل یک فیلم نازکی را نتیجه داد که شباهت زیادی به کاغذ داشت. که یک طرف آن سفید و یک طرف آن به دلیل وجود نانه لوله ها سیاه بود .
برای کامل مردن باتری فیلم بدست آمده را با لیتیم هگزا فلوئوروفسفات( اسم گنده ای داره ، نه؟) خیساندند. سپس طرف سفید آن را با فیلمی از لتیوم پوشاندند. نانو لوله های کربن یک الکترود و لیتیوم الکترود دیگر بودند و ماده ای که توسط آن خیسانده شده ، الکترولیت و کاغذ سلولزی مانند غشاء عمل می کرد .
هر گرم از این کاغز تقریبا 10 میلی آمپر جربان با 2 ولت ولناژ تولید می کند و قابلیت روشن کردن یک LED را دارد . گفته می شود با روی هم قرار دادن این کاغزذ ها می توان جریان و ولتاژ بیشتری تولید کرد.
از دیگر فایده های آن توانایی کار کردن در دما های پایین به اندازه 70- درجه و بالا به اندازه 150 درجه سنتیگرادمی باشد. حتی در این حالت ها هم خاصیت کاغذی خود را حفظ می کند . چون از 90% سلولز تشکیل شده ، تولید آن بسیار ارزان است . همچنین به دلیل پایین بودن سمیت آن ، می تواند در وسایل پزشکی مانند تنظیم کننده ها(pacemaker) و پمپ های انسولین نیز کار کند.
