اشعار ریاضیاتی

[MOJTABA 77]

یه مسئله ریاضی (طنز)

از جمع من تا ضرب تو –راهي به جز تفريق نيست

دلخوش به مجذورم نكن – اينجا مگر تقسيم نيست

به راديكال عشق بيا – تا بشكند توان من

چيزي نچرخد بهتر است – سينوس من – آلفاي تو

واي دو اگر عاشق شود – بي پرده ايكس دو ميشود

چيزي شبيه معجزه – با جذر ممكن ميشود

گر ايكس داري در سوال – جايي براي ترس نيست

در انتهاي مسئله – ديگر مجال بحث نيست

یه فیلمی نشون میداد مسافری از هند​

 

[MOJTABA 77]

باز هم خواب ریاضی دیده ام

خواب خط های موازی دیده ام



خواب دیدم می خوانم ایگرگ زِگوند

خنجر دیفرانسیل هم گشته کُند



از سر هر جایگشتی می پرم

دامن هر اتحادی می درم



دست وپای بازه ها رابسته ام

از کمند منحنی ها رسته ام



شیب هر خط را به تندی می دوم

گوش هر ایگرگ وشی را می جوم



گاه در زندان قدر مطلقم

گه اسیر زلف حد و مشتقم



گاه خط ها را موازی می کنم

با توانها نقطه بازی می کنم



لشکری تمرین دارم بی شمار

تیغی از فرمول دارم در کنار



ناگهان دیدم توابع مرده اند

پاره خط ها نقطه ها پژمرده اند



در ریاضی بحث انتگرال نیست

صحبت از تبدیل ورادیکال نیست



کاروان جذر ها کوچیده است

استخوان کسر ها پوسیده است



از لُگ وبسط و نِپر آثار نیست

ردپایی از خط و بردار نیست



هیچ کس را زین مصیبت غم نبود

صفر صفرُم هم دگر میهم نبود



آری آری خواب افسون می کند

عقده را از سینه بیرون می کند



مردم از این ایکس وایگرگ داد داد

روز های بی ریاضی یاد باد​

 

[Ekram]

ای بیضی دو چشمت، هفت آسمانِ دیگر
قوس دو ابروی تو، رنگین کمانِ دیگر
با مستطیل غمها، بنشسته ای موازی
تا در مثلث تو، افتد جوانِ دیگر

 

[MOJTABA 77]

شعري از پروفسور هشترودي در مورد رياضيات

منحني قامتم، قامت ابروي توست



خط مجانب بر آن، سلسله گيسوي اوست



حد رسيدن به او، مبهم و بي انتهاست



بازه تعريف دل، در حرم کوي دوست



چون به عدد يک تويي من همه صفرها



آن چه که معني دهد قامت دلجوي توست




پرتوي خورشيد شد مشتق از آن روي تو



گرمي جان بخش او جزئي از آن خوي توست



بي تو وجودم بود يک سري واگرا



ناحيه همگراش دايره روي توست



(پروفسور هشترودي)
​

 

[MOJTABA 77]

یک داستان درباره ریاضی

روایت کرده اند که پادشاه هند که به سختی تحت تأثیر اختراع بازی شطرنج قرار گرفته بود

، به مخترع آن وعده داد که هرپاداشی بخواهد به او بدهد . مخترع تقاضایی کرد که به ظاهرخیلی نا چیز به نظر می رسید : او مقداری دانه های گندم درخواست کرد ، به نحوی که اگر آنها را در خانه های صفحه شطرنج جادهند ، درهرخانه دو برا بر خانه قبل وجود داشته باشد. پادشاه هند که ثروتمند ترین مرد جهان بود ، نتوانست از عهده این درخواست برآید . درحقیقت این راجه ثروتمند شرقی با همه تصورات بی پایان خود نمی توانست این مقدار گندم را تهیه کند !
چون تعداد دانه ها گندم برابراست با مجموع توانهای متوالی 2از 5تا 63یعنی615,551,759,573,744,446, 18 عددگندم
اگر درهر سانتیمتر مکعب 25 دانه گندم جا بگیرد ، روی هم این تعداد گندم به اندازه 685,253,337,922مترمکعب گندم می شود ( 20میلیون گندم درهر مترمکعب ).

برای اینکه بتوان این مقدارگندم را بدست آورد ، باید هشت بار تمام زمین را کاشت وهشت بار محصول آنرا جمع کرد . به عبارت دیگر این محصول را از سیاره ای می توان بدست آورد که سطح آن هشت برابر زمین باشد .
ابوریحان بیرونی برای محسوس کردن این عدد می گوید در سطح کره زمین 2305 کره را در نظرمی گیریم ، واگر از هر کره 000/ 10رود جاری شود ، در طول رودخانه 1000 قطار قاطر حرکت کند و هر قطار شامل 1000 قاطر باشد و بر هر قاطر 8 کیسه گندم قرارداده باشیم ودرهر کیسه 000/10 دانه گندم باشد . آن وقت عدد همه این گندم ها را از تعدادگندم ها ی صفحه ی شطرنج کوچکتر می شود .
به این ترتیب مخترع شطرنج درس خوبی به پادشاه هند داد و به او ثابت کرد که امکانات بی پایانی ندارد ونمی تواند ((هر ))خواهش مخترع را برآورد .

 

[s70]

شعری ریاضی از قیصر امین پور

شعری ریاضی از قیصر امین پور

شعاع درد مرا ضرب در عذاب کنید

مگر مساحت رنج مرا حساب کنید

محیط تنگ دلم را شکسته رسم کنید

خطوط منحنی خنده را خراب کنید

طنین نام مرا موریانه خواهد خورد

مرا به نام دگر غیر از این خطاب کنید

دگر به منطق منسوخ مرگ می خندم

مگر به شیوه ی دیگر مرا مجاب کنید

در انجماد سکون ، پیش از آنکه سنگ شوم

مرا به هرم نفسهای عشق آب کنید

مگر سماجت پولادی سکوت ش

درون کوره ی فریاد خود مذاب کنید

بلاغت غم من انتشار خواهد یافت

اگر که متن سکوت مرا کتاب کنید


« قیصر امین پور »

 

[s70]

سفر به ریاضیات!

سفر به ریاضیات!

بیا سفر کنیم تا به صفحه ای فرازتر

به مضربی از این جهان ، ۲π ترانه ساز تر

که پای عاشقان در آن رها ز بند مارکف ۱ است

و هم نهشت آن خسی که سد ره شود تف است

بیا که نقطه می تپد در آرزوی کانتوری ۲

و قلب ِ قلب ِ داربر ۳ در آرزوی تانسوری۴

بیا به گوش دل ۵ شنو گرادیان باد را :

فغان ز کرل ۶ زلف او که خط زد اتحاد را

به ساحت ریمان ، باناخ و در فضای هیلبرت ۷

رها کن...

 

[babidili22]

عاشق ریاضی دان

عاشق ریاضی دان

یک بیت شعر میخواستم تقدیم به عاشقان ریاضی بکنم.

منحنی قامتم تابع ابروی اوست خط مجانب بر ان طره گیسوی اوست.

 

[Mohsen 89]

جهان یک ساختاری از ریاضیست/و معمارش بسی زین صنع راضیست
خدا مبناست و اصل واحدیت/که الحق نظم خلقت خود ریاضیست

 

[ali561266]

تقدیم به همه ریاضیدانان عاشق

تقدیم به همه ریاضیدانان عاشق

سراینده این شعر کسی نیست جز یکی از مفاخر ایران زمین:
پروفسور محسن هشترودی

منحنی قلب من، تابع ابروی توست​

خط مجانب بر آن، کمند گیسوی توست

حد رسیدن به تو، مبهم و بی انتهاست​

بازه تعریف دل، در حرم کوی دوست

چون به عدد یک تویی من همه صفرها​

آن چه که معنی دهد قامت دلجوی توست

پرتوی خورشید شد مشتق از آن روی تو​

گرمی جان بخش او جزئی از آن خوی توست

بی تو وجودم بود یک سری واگرا​

ناحیه همگراش دایره روی توست

(پروفسور هشترودی)​