در ازدواج روزهنگام، مرد و زن فقط ساعات کوتاهی از روز – معمولا ظهر- را در کنار هم هستند و در دیگر اوقات، هیچ گونه مسئولیتی نسبت به هم نخواهند داشت.ازدواج روزهنگام، مشکلات متعددی را برای جامعه به همراه دارد، سرنوشت نامشخص اطفال...
ازدواج در روز که بر اساس آن زوج فقط در ساعاتی از ظهر با هم ملاقات میکنند از مدلهای جدید ازدواج در عربستان است. این نوع ازدواج را بسیاری از زنان و مردان عربستانی ترجیح میدهند.
به گزارش سرویس بین الملل «فردا» به نقل از روزنامه المدینه عربستان؛ طبق قوانین عربستان، در ازدواج روزهنگام، مرد و زن فقط ساعات کوتاهی از روز – معمولا ظهر- را در کنار هم هستند و در دیگر اوقات، هیچ گونه مسئولیتی نسبت به هم نخواهند داشت.
ازدواج روزهنگام، از جمله ازدواجهای موقت در عربستان است که در آن مرد و زن با حکم شرعی به عقد هم در میآیند. تفاوت این ازدواج با ازدواجهای موقت دیگر از قبیل: المسیار، المسفار، المصیاف و الابتعاث؛ محدود بودن ملاقات زوجین به ساعات مشخصی از روز است.
یک خانم عربستانی به نام " رقیه العنزی" در اعتراض به این ازدواج میگوید: ازدواج روزهنگام بر یک عقد شرعی و قانونی مبتنی است و زنان و مردانی که به این ازدواج روی میآورند، کار خلاف شرع و قانون اعمال نکردهاند ولی من از این لحاظ به آن اعتراض میکنم که مردان این ازدواج را به عنوان ازدواج درجه دو میشناسند و معمولا در این گونه ازدواجها رفتار مناسبی با زنان نمیشود.
در همین راستا روزنامه المدینه گفتگویی با دکتر " حسن محمود سفر " - استاد پژوهشهای اسلامی و خانواده در دانشگاه عبدالعزیز- داشته؛ و نظر وی را در مورد ماهیت این این ازدواج جویا شده است.
محمود سفر با اشاره به منشاء غربی این ازدواج آن را از لحاظ شرعی دارای اشکالات متعددی میداند.
وی در مورد اصول شرعی این ازدواج میگوید: ازدواج روزهنگام، مشکلات متعددی را برای جامعه به همراه دارد، سرنوشت نامشخص اطفال حاصل از این ازدواج یکی از مشکلاتی است که در آینده باعث فروپاشی جامعه خواهد شد.
وی در ادامه میافزاید: مردانی که به ازدواج روزهنگام گرایش دارند معمولا کسانی هستند که قبلا تشکیل خانواده دادهاند و دارای زن و بچه هستند. اینگونه مردان برای فرار از مسئولیت به اینگونه ازدواجها روی میآورند.
دکتر محمود سفر همچنین در مورد مطابقت این ازدواج با اصول شرع مقدس میگوید: یکی از اهدافی که اسلام برای ازدواج در نظر گرفته؛ تشکیل خانواده و محافظت از حریم مقدس آن است ولی کسانی که این ازدواج را به عنوان ازدواجی شرعی در قانون عربستان ثبت کردهاند ظاهرا در شرع تبحر کافی نداشته اند.
به گزارش سرویس بین المللی «فردا» به نقل از روزنامه الوطن؛ حلیمه مظفر استاد دانشگاه، روزنامه نگار و مدافع حقوق زنان در عربستان مقالهای که با این سؤالات «آیا ما واقعا مفهوم مسئولیت خانوادگی را هنوز نفهمیدهایم؟ یا در فهم نقش همسر در خانواده مشکل داریم؟ یا اینکه مردانگی را جامعه میخواهد به این شیوه تحمیل کند؟» شروع و در آن علیه نگاه مردسالارانه حاکم در جامعه عربستان یورش برد.
وی که در جامعه عربستان زندگی میکند و با دیدگاه حاکم در آن جامعه آشنایی کامل دارد مینویسد: مردان برای گذراندن اوقات فراغت خود معمولا به بازیهایی که در بین آنان رایج است میپرداختند ولی الآن علما و متفکران جامعه پس از تفکر بسیار، راهحلی ابداع کردهاند تا به جای انواع ادوات بازی، زنان بیچاره را بازیچهای در دست مردان ثروتمند بیکار قرار دهند. و از این پس مردان برای بدانند وقت بیکاری خود را چگونه بگذرانند.
این نویسنده عربستانی با اشاره به مقدس بودن عقد ازدواج، محدود کردن این عقد به دو ساعت در روز آن هم معمولا وقت بیکاری مردان را به سخره گرفت و آن را نامعقول دانست.
مظفر در ادامه با اشاره به ازدواج دوم بودن اینگونه ازدواجها و رواج آنها در بین مردان متاهل، اساس ازدواجهای موقت رایج در عربستان را تامین امیال مردان دانست و زنان را وسیلهای جهت ارضاء مردان قلمداد کرد.
وی با لحنی سرشار از سخره نوشت: انتظار دارم در آینده ازدواجهایی با عنوان «ازدواج عید هنگام» - محدود به روزهای اعیاد مسلمانان-، «ازدواج مسواق» - به عقد در آوردن همسرانی جهت انجام امور خرید خانه- و «ازدواج محرام» - بر اساس آن محرمی برای زن مهیا شود تا بتواند هویت خود را در سایه آن بیابد- شکل بگیرد تا مردان برای هر کاری و برای هر وقتی از شبانهروز یک زن داشته باشند.
این نويسنده از دیدگاه زنانه خود به موضوع ازدواج روزهنگام نگریسته و آن را اینگونه توصیف میکند: پیشنهاد دهندگان این ازدواج، آن را طوری طراحی کردهاند که مردان میتوانند در ساعات بیکاری خود از روز و بهدور از همسران خود که معمولا ساعات و دقایق خروج آنان از خانه را به دقت محاسبه میکنند، وقتی را به این ازدواج اختصاص دهند. این مردان معمولا بهدور از چشمان همسران خود از وقت نمازظهر، ناهار و مقداری از وقت کاری خود را به این ازدواجها اختصاص میدهند.
مظفر در ادامه مینویسد: من از اسلامی نامیدن ازدواجی با این ویژگیها در تعجبم؛ چگونه ممکن است هدف افراد از این ازدواج را با اهداف اسلامی ازدواج تطبیق داد.
**و حالا نظر شما هم براى بررسى اين مطلب قابل توجه است**
ازدواج در روز که بر اساس آن زوج فقط در ساعاتی از ظهر با هم ملاقات میکنند از مدلهای جدید ازدواج در عربستان است. این نوع ازدواج را بسیاری از زنان و مردان عربستانی ترجیح میدهند.
به گزارش سرویس بین الملل «فردا» به نقل از روزنامه المدینه عربستان؛ طبق قوانین عربستان، در ازدواج روزهنگام، مرد و زن فقط ساعات کوتاهی از روز – معمولا ظهر- را در کنار هم هستند و در دیگر اوقات، هیچ گونه مسئولیتی نسبت به هم نخواهند داشت.
ازدواج روزهنگام، از جمله ازدواجهای موقت در عربستان است که در آن مرد و زن با حکم شرعی به عقد هم در میآیند. تفاوت این ازدواج با ازدواجهای موقت دیگر از قبیل: المسیار، المسفار، المصیاف و الابتعاث؛ محدود بودن ملاقات زوجین به ساعات مشخصی از روز است.
یک خانم عربستانی به نام " رقیه العنزی" در اعتراض به این ازدواج میگوید: ازدواج روزهنگام بر یک عقد شرعی و قانونی مبتنی است و زنان و مردانی که به این ازدواج روی میآورند، کار خلاف شرع و قانون اعمال نکردهاند ولی من از این لحاظ به آن اعتراض میکنم که مردان این ازدواج را به عنوان ازدواج درجه دو میشناسند و معمولا در این گونه ازدواجها رفتار مناسبی با زنان نمیشود.
در همین راستا روزنامه المدینه گفتگویی با دکتر " حسن محمود سفر " - استاد پژوهشهای اسلامی و خانواده در دانشگاه عبدالعزیز- داشته؛ و نظر وی را در مورد ماهیت این این ازدواج جویا شده است.
محمود سفر با اشاره به منشاء غربی این ازدواج آن را از لحاظ شرعی دارای اشکالات متعددی میداند.
وی در مورد اصول شرعی این ازدواج میگوید: ازدواج روزهنگام، مشکلات متعددی را برای جامعه به همراه دارد، سرنوشت نامشخص اطفال حاصل از این ازدواج یکی از مشکلاتی است که در آینده باعث فروپاشی جامعه خواهد شد.
وی در ادامه میافزاید: مردانی که به ازدواج روزهنگام گرایش دارند معمولا کسانی هستند که قبلا تشکیل خانواده دادهاند و دارای زن و بچه هستند. اینگونه مردان برای فرار از مسئولیت به اینگونه ازدواجها روی میآورند.
دکتر محمود سفر همچنین در مورد مطابقت این ازدواج با اصول شرع مقدس میگوید: یکی از اهدافی که اسلام برای ازدواج در نظر گرفته؛ تشکیل خانواده و محافظت از حریم مقدس آن است ولی کسانی که این ازدواج را به عنوان ازدواجی شرعی در قانون عربستان ثبت کردهاند ظاهرا در شرع تبحر کافی نداشته اند.
به گزارش سرویس بین المللی «فردا» به نقل از روزنامه الوطن؛ حلیمه مظفر استاد دانشگاه، روزنامه نگار و مدافع حقوق زنان در عربستان مقالهای که با این سؤالات «آیا ما واقعا مفهوم مسئولیت خانوادگی را هنوز نفهمیدهایم؟ یا در فهم نقش همسر در خانواده مشکل داریم؟ یا اینکه مردانگی را جامعه میخواهد به این شیوه تحمیل کند؟» شروع و در آن علیه نگاه مردسالارانه حاکم در جامعه عربستان یورش برد.
وی که در جامعه عربستان زندگی میکند و با دیدگاه حاکم در آن جامعه آشنایی کامل دارد مینویسد: مردان برای گذراندن اوقات فراغت خود معمولا به بازیهایی که در بین آنان رایج است میپرداختند ولی الآن علما و متفکران جامعه پس از تفکر بسیار، راهحلی ابداع کردهاند تا به جای انواع ادوات بازی، زنان بیچاره را بازیچهای در دست مردان ثروتمند بیکار قرار دهند. و از این پس مردان برای بدانند وقت بیکاری خود را چگونه بگذرانند.
این نویسنده عربستانی با اشاره به مقدس بودن عقد ازدواج، محدود کردن این عقد به دو ساعت در روز آن هم معمولا وقت بیکاری مردان را به سخره گرفت و آن را نامعقول دانست.
مظفر در ادامه با اشاره به ازدواج دوم بودن اینگونه ازدواجها و رواج آنها در بین مردان متاهل، اساس ازدواجهای موقت رایج در عربستان را تامین امیال مردان دانست و زنان را وسیلهای جهت ارضاء مردان قلمداد کرد.
وی با لحنی سرشار از سخره نوشت: انتظار دارم در آینده ازدواجهایی با عنوان «ازدواج عید هنگام» - محدود به روزهای اعیاد مسلمانان-، «ازدواج مسواق» - به عقد در آوردن همسرانی جهت انجام امور خرید خانه- و «ازدواج محرام» - بر اساس آن محرمی برای زن مهیا شود تا بتواند هویت خود را در سایه آن بیابد- شکل بگیرد تا مردان برای هر کاری و برای هر وقتی از شبانهروز یک زن داشته باشند.
این نويسنده از دیدگاه زنانه خود به موضوع ازدواج روزهنگام نگریسته و آن را اینگونه توصیف میکند: پیشنهاد دهندگان این ازدواج، آن را طوری طراحی کردهاند که مردان میتوانند در ساعات بیکاری خود از روز و بهدور از همسران خود که معمولا ساعات و دقایق خروج آنان از خانه را به دقت محاسبه میکنند، وقتی را به این ازدواج اختصاص دهند. این مردان معمولا بهدور از چشمان همسران خود از وقت نمازظهر، ناهار و مقداری از وقت کاری خود را به این ازدواجها اختصاص میدهند.
مظفر در ادامه مینویسد: من از اسلامی نامیدن ازدواجی با این ویژگیها در تعجبم؛ چگونه ممکن است هدف افراد از این ازدواج را با اهداف اسلامی ازدواج تطبیق داد.
**و حالا نظر شما هم براى بررسى اين مطلب قابل توجه است**