با یادی از استاد مهران دوستی که البته شنیدن این دکلمه ی زیبا با صدای خود او حال و هوای دیگری خواهد داشت اما حیف که بعد از این جای خالی طنین صدایش را در رادیو حس می کنیم ....
و با احساسی از جنس ترانه زیبای سوغاتی
.
.
.
تقدیم میکنم به چشم هایی که بهانه ی شادی ها و غم هایم شد...