در جمله اولم گفتم دیگه انسانها !! حالا تو هی میخوای به حیوانات تشبیه کنی دیگه تقصیر من نیست
آهااان بگو عکس بهونه اسس میخوای تو پست تو شرکت کنم که ابهتت بره بالا آی آدم زرنگ به همه ام که گفتی زهی خیال باطل مارو باش فک کردیم داداشمون به فکرمونه هی نگو به فکر خودشه
اوفففففففففففففففف بیخیال به من میخوای یاد بدی بچه من زبان درس میدماااااااا گفتم که از مادر زاییده نشده
جمله آخر چون داداشه گلمییییی بین خومون بمونه اول نیت تشکر هم که دیگه وظیفه بچه های باشگاهه
میشه گفت تقریبا چون انسان از نسل میمونه
اوووووففف بعلههه ولی بدون دوربین قطعا میبازم
شهاب کتک لازم شدی بااازز آخه آدم به آبجی بزرگترش میگه ادیتت میکنم
لیاقت نداری بروو ببین چند تا تشکر خورده البته نخورده باشه هم تقصیر توئه دیگه کی میره اخبار پزشکی!! اگه همون تالارعکس بوود مردم بار اطلاعاتیشون بالا میرفت ببین یه جامعه رو گمراه کردی
ااااا آقا آقا نخیر موجود دوپا رو میگم با دودست یه کله
نه والا زودتر از این حرفا مردن البته من دوربین خوب ندارم اصلا نمیتونم تو مسابقات شرکت کنم
اوهو چه حرفا شهاب ی کار نکن بیام خودتو پاک کنمااا
منو بگو آمدم تو تالار تو بزارم ابهتت بالا بره کیه که قدر بدونه
سرعتم پايينه
بيخيال سرعتم درست شد ميفرستم واست
اره ديگه يه هفته نشد كلا
اي بد نبود پارسالم اومده بوديم خيلي تازگي نداش واسم ولي بازم حالوهوام عوض شد
خود كاشونو نگشتيم دوست داشتم بمونيم شهر شهابي ولي خب تصميم با بزرگترها بود
اصفهانم خيلي شلوغ بود هشت بهشتوچهل ستون و عالي قاپو باغ گلها باغ پرندگان
و كليساي وانك از همه ش جالب تر بود واسم چون اولين بار بود ميرفتم
3. آنانی که وقتی هستند هستند وقتی که نیستند هم هستند. آدمهای معتبر و با شخصیت. کسانی که در بودنشان سرشار از حضورند و در نبودنشان هم تاثیرشان را می گذارند. کسانی که همواره به خاطر ما میمانند. دوستشان داریم و برایشان ارزش و احترام قائلیم.
4. آنانی که وقتی هستند نیستند وقتی که نیستند هستند. شگفت انگیز ترین آدمها. در زمان بودشان چنان قدرتمند و با شکوه اند که ما نمیتوانیم حضورشان را دریابیم. اما وقتی که از پیش ما میروند نرم نرم آهسته آهسته درک میکنیم. باز میشناسیم. می فهمیم که آنان چه بودند. چه می گفتند و چه می خواستند. ما همیشه عاشق این آدمها هستیم . هزار حرف داریم برایشان. اما وقتی در برابرشان قرار میگیریم قفل بر زبانمان میزنند. اختیار از ما سلب میشود. سکوت میکنیم و غرقه در حضور آنان مست میشویم و درست در زمانی که میروند یادمان می آید که چه حرفها داشتیم و نگفتیم. شاید تعداد اینها در زندگی هر کدام از ما به تعداد انگشتان دست هم نرسد.
1. آنانی که وقتی هستند هستند وقتی که نیستند هم نیستند. عمده آدمها حضورشان مبتنی به فیزیک است. تنها با لمس ابعاد جسمانی آنهاست که قابل فهم میشوند. بنابراین اینان تنها هویت جسمی دارند.
2. آنانی که وقتی هستند نیستند وقتی که نیستند هم نیستند. مردگانی متحرک در جهان. خود فروختگانی که هویتشان را به ازای چیزی فانی واگذاشتهاند. بی شخصیتاند و بی اعتبار. هرگز به چشم نمیآیند. مرده و زندهاشان یکی است.