این روزها که هنوز نیستنت را به هوای دوباره داشتنت ثانیه شماری میکنم...ساکتم حرف نمیزنم...نه که چیزی برای گفتن نداشته باشم...نه...به این سکوت پیله کرده ام...این روزها من از همیشه پرتر از حرفم...بایک عالمه ناگفته های ناشنیده...حرفهایم را بر گوشه دلم میگذارم و انها را هر روز گرد گیری میکنم...خلاصه انقدر نگهداریشان میکنم..تا روزی که تو بیایی.... . روزی که تو باشی و بخواهی برایت حرف بزنم... تا وقتی بر میگردی اتاقم پر از دوستداشتنیهای تو باشد....