آخی نظرت محترم از این لحاظم قبول دارم که اگه خورشید باشی دیگه خیلی ها عشقت رو خوبی و مهربونیت رو نمی بینن میشه واسشون عادت یا شاید وظیفه درست مثل خورشید که بی منت و با تمام شور و شوق به همه می تابه ولی به چشم نمیاد چون همیشه هست هر موقع بهش احتیاج داشته باشی بهت نور و گرما میده ولی ماه این طور نیست یه موقع هست یه موقع نیست گاهی هم اصلا قهر می کنه واسه همین جلب توجه می کنه و به چشم می آد.
ولی دوست من...
همه از تابیدن نور خورشید هاست که به حیات ادامه میدن نه روشنایی دادن ماه اما خورشید و خورشید ها اگه فهمیده بشن هرگز از خاطره ها پاک نمی شن اونم به خاطر وسعت روحشونه که شبا قایم می شن تا ماه و ماه ها فراموش کنن این حقیقت تلخ رو که از اونا نور می گیرن.
شایدم من زیادی رویایی ام