بعضی اول نگرند و بعضی آخر نگرند. اینها که آخر نگرند عزیزند و بزرگند، زیرا نظرشان بر عاقبت است و آخرت. و آنها که به اول نظر می کنند ایشان خاص ترند، می گویند چه حاجت است که به آخر نظر کنیم؟ چون گندم کِشته اند در اول، جو نخواهد رُستن در آخر،... و آن را که جو کِشته اند گندم نخواهد رُستن، پس نظرشان به اول است. و قومی دیگر خاص ترند که نه به اول نظر می کنند و نه به آخر، و ایشان را اول و آخر یاد نمی آید، غرقند در حق. و قومی دیگرند که ایشان غرقند در دنیا، به اول و آخر نمی نگرند از غایت غفلت، ایشان علف دوزخند.
"فیه ما فیه"