کاش معصومیت کودکانه ام را در کوچه پس کوچه های بزرگسالی گم نمی کردم. کاش مثل کودکی ها قلب کوچک و مهربانم را به همه تقدیم می کردم بدون چشم داشتی. کاش سرخوش و مست بازی های کودکانه می ماندم و در هیاهوی زندگی غرق نمی شدم. کاش تمام دغدغه هایم خریدن خوراکی و لباس و کفش بود. کاش تمام ناراحتیم قهر کردن با یک هم بازی بود. کاش هیچوقت آرزوی بزرگ شدن نمی کردم. این تنها آرزویی که همیشه برآورده می شود و اگر می دونستیم با برآورده شدن اوون چه خواهد شد هرگز آرزو نمی کردیم.کاش...