وای دده چه خوشگلند این سری عکسات..
اینا حس پاکی دوران 18 تا 20 هستند که آدم یه جورایی به همه اعتماد میکنه.. و بیشتر روی ابری از خیال شیرین نشسته.. احساساتی که ذکرش فقط برامون مونده.. معصومیت های از دست رفته.. آدمایی که دیگه نگاه بی آلایش و دل بی خواهش در اونها رو به زوال گذاشته..
عجب دنیای قشنگی میشد اگر .. هرکسی میتونست چنین بی فکر دیگران ,پرنده احساسش رو بی ترس از تمسخر دیگران به پرواز در بیاره و بیترس از چشمای چشم چران