بتول نامداری

باران که میبارد یکی باید باشد که به تو زنگ بزند و بگوید:

چترت را برده ای؟

یکی که نگرانت باشد، حتی نگران این که زیر باران به این لطیفی خیس شوی

یکی باید باشد که دست بکشد رو سرت و آب ها را کنار بزند

اما چند وقتی است که باران میبارد و کسی به من نگفته:

چتر را برده ای؟

و کسی نبوده که دست بکشد روی مو هایم...

اصلأ همه اینها بهانه ای است که وقتی باران می بارد

بار دیگر * یادتو * بیفتم...

ﺩﻭ ﻗﻄﺮﻩ ﺁﺏ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺷﻮﻧﺪ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﯾﮏ ﻗﻄﺮﻩ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﻣﯿﺪﻫﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﺩﻭ ﺗﮑﻪ ﺳﻨﮓ ﻫﯿﭽﮕﺎﻩ ﺑﺎ ﻫﻢ ﯾﮑﯽ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﻧﺪ ! ﭘﺲ ﻫﺮﭼﻪ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ ﻭ ﻗﺎﻟﺒﯽ ﺗﺮ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﻓﻬﻢ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺑﺮﺍﯾﻤﺎﻥ ﻣﺸﮑﻞ ﺗﺮ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﺷﺪﻧﻤﺎﻥ ﻧﯿﺰ ﮐﺎﻫﺶ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ … ﺁﺏ ﺩﺭ ﻋﯿﻦ ﻧﺮﻣﯽ ﻭ ﻟﻄﺎﻓﺖ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﺳﻨﮓ ﺑﻪ ﻣﺮﺍﺗﺐ ﺳﺮﺳﺨﺖ ﺗﺮ ﻭ ﺩﺭ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﻫﺪﻑ ﺧﻮﺩ ﻟﺠﻮﺝ ﺗﺮ ﻭ ﻣﺼﻤﻢ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ . ﺳﻨﮓ ﭘﺸﺖ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﻣﺎﻧﻊ ﺟﺪﯼ ﻣﯽ ﺍﯾﺴﺘﺪ ﺍﻣﺎ ﺁﺏ ﺭﺍﻩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺩﺭﯾﺎ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ . ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺳﺮﺳﺨﺘﯽ ، ﺍﺳﺘﻮﺍﺭﯼ ﻭ ﻣﺼﻤﻢ ﺑﻮﺩﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﻝ ﻧﺮﻣﯽ ﻭ ﮔﺬﺷﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﮐﺮﺩ. ﮔﺎﻫﯽ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺑﯿﺎﯾﯽ ، ﮔﺎﻫﯽ ﻧﻤﯿﺘﻮﺍﻥ ﺑﺨﺸﯿﺪ ﻭ ﮔﺬﺷﺖ ﺍﻣﺎ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺴﺖ ﻭ ﻋﺒﻮﺭ ﮐﺮﺩ … ﮔﺎﻫﯽ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﻣﯽ ﺷﻮﯼ ﻧﺎﺩﯾﺪﻩ ﺑﮕﯿﺮﯼ … ﮔﺎﻫﯽ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺪﻭﺯ ﮐﻪ ﻧﺒﯿﻨﯽ … ﻭﻟﯽ ﺑﺎ ﺁﮔﺎﻫﯽ ﻭ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻭ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﺨﺸﯿﺪﻥ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺁﻣﻮﺧﺖ !!

در دل من چيزي است ،
مثل يك بيشه نور،
مثل خواب دم صبحو چنان بي تابم ،
كه دلم مي خواهدبدوم تا ته دشت ،
بروم تا سر كوه ،
دورها آوايي است ،
كه مرا مي خواند.

" سهراب سپهری "

زندگی کن
انچنان که
هر گاه به گذشته ات بنگری
بگویی
چه زیبا گذشت

دنیا نباشد....
فقط کوچه ای باشد

و اندکی باران

و دوستی که زلالتر از باران است

باران که میبارد یکی باید باشد که به تو زنگ بزند و بگوید:

چترت را برده ای؟

یکی که نگرانت باشد، حتی نگران این که زیر باران به این لطیفی خیس شوی

یکی باید باشد که دست بکشد رو سرت و آب ها را کنار بزند

اما چند وقتی است که باران میبارد و کسی به من نگفته:

چتر را برده ای؟

و کسی نبوده که دست بکشد روی مو هایم...

اصلأ همه اینها بهانه ای است که وقتی باران می بارد

بار دیگر * یادتو * بیفتم...