گاهی لازم است کوتاه بیایی...
گاهی نمیتوان بخشید و گذشت...
اما می توان چشمان را بست و عبور کرد.
...
گاهی مجبور می شوی نادیده بگیری...
گاهی نگاهت را به سمت دیگر بدوز که نبینی..
گاهی باید سکوت کرد ، سکوت ....
گاهی هم فریاد چاره ماست
فریادی در تنهایی برای عبور از خستگی
و بعد لبخند بزن ... به خودت ... به آسمان ... به رویاهایت ... و به کودک درونت...