معماری با مصالحی از جنس دل

[mohammad azizi]

ایـن روزهـا،

بـا تـو،

بـه وسـعـت تـمـام نـداشـتـه هـایـم،

حـرف دارم…

امـا مـجـالـی نـیـسـت تـا بـنـشـیـنـی بـه پـای ایـن هـمـه حـرف،

دلـم تـنـگ اسـت،

فـقـط بـرای حـرف زدن بـا تـو…

دیـگـر نـمـیـدانـم چـه کـنـم، یـا چـه بـگـویـم…

 

[samira20*]

تیــــک تیـــک ثانیه ها در گوش دقایق می خوانند و...

دقایق برای ساعتها نجوا می کنند....

ساعتها، روزها را به بازی می گیرند و....

روزهـــــــــا ،ماه هـــــــا را و ....

ماه هــــــا..... سالهــــــــا را

واین چنین می شود که ایام می گذرد

ومن روزهای بی قراری و دلتنگی و تنهاییم را

باهزار روایت بی الفبا از حضور تو ترسیم می کنم و...

می گویم:.

.

.

انگار همین دیـــــــــــروز بـــــــــــود

 

[mohammad azizi]

یه لحظـه گـوش کـن خـــدا ؛

جـدی میگــم . . .

نه بچـه بـازیِ نـه ادا و اطــوار ،

تو این دنــیا . .

حــالِ خــیلی هـا اصـلا خـوب نیـست !

یـه دسـتی بـه زندگیـشون بکـش
لــــــــــــــــــــــــ ــــطــفا".

 

[samira20*]

نگران دلتنگی هایم نباش

اینجا اگر سیل هم بیاید هیچ سکوتی شکسته نمی شود

و هیچ بغضی،در فریاد نمی ترکد

اینجا به ظاهر آرام است و هیچ تلاطمی رودخانه را به هم نمی ریزد

و هیچ صدایی گوش را نمی آزارد

پس

بیا و کنارم بنشین بی آنکه نگران دلتنگی هایم باشی

 

[mohammad azizi]

آسمان این جا آبیست من بین غریبه ها نیستم...همه آشنایند!می دانی پوسیده است دلم بین همه آشنایان غریبه!احساس حباب را حالا می فهمم...وقتی روی آب نگران تركیدن است !!! ...

 

[samira20*]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]کاش می دونستی چقدردلم بهانه ی تورا میگیره هرروز

کاش می دونستی

چقدردلم هوای با تو بودن کرده

کاش می دونستی چقدردلم ازاین روزهای سرد

بی توبودن گرفته

کاش می دانستی چقدردلم برای ضرب اهنگ قدمهایت

گرمی نفسهایت، مهربانی صدایت تنگ شده

کاش می دانستی چقدردلواپس توام

کاش می دانستی چقدرتنهام ، چقدرخسته ام

وچقدربه حضورسبزت محتاجم

وهمیشه ازخودم می پرسم

این همه که من به توفکرمی کنم

توهم به من فکرمی کنی؟....[/FONT]

 

[mohammad azizi]

حوصله ات که سر میرود با دلم بازی نکن
من در بی حوصلگی هایم با تو زندگی کردم

 

[samira20*]

دنیا کوچک تر از آن است،
که گم شده ای را در آن یافته باشی.

هیچ کس اینجا گم نمی شود!

آدمها به همان خونسردی که آمده اند ،

چمدانشان را می بندند و ناپدید می شوند.
یکی در مه،

یکی در غبار،

یکی در باران،

یکی در باد،

و بی رحم ترینشان در برف.

آنچه بر جای می ماند،

ردپایی است،

و خاطره ای که هر از گاهی،

پس می زند مثل نسیم

پرده های اتاقت را . . .

 

[mohammad azizi]

"عاشق" که میشوی ،
همه چیز "بی علت" می شود ...
و تمام دنیا "علـت" میشود ،
تا "عـشق" را از تو بگیرد ..
​

 

[mohammad azizi]

گر خیال داری دوستم بداری همینک دوستم بدار اکنون که زنده ام...

صبر نکن تا بمیرم...

بدان که آنوقت هرگز صدایت به گوشم نخواهد رسید

ومجبور می شوی حرف های نا گفته قلب ساده ات را در فراسوی یه مشت

خاکسترسرد پنهان کنی

پس اگرذره ای عشق من در دلت ماوا دارد اگر دوستم داری بگذار زنده بمانم

 

[mohammad azizi]

تــــــو
همه چيز را به زيـــرِ پـــا گذاشتي
و
من
همه ي آن را به زير گـِريـــه ..!!
.
.
.
بيشتر مراقبـــِـ جلوي پايتــــ باش ...
سجاده ام خيسـِــ خيســـ شد!!!​

​

 

[mohammad azizi]

روحم میخواهد برود...

یک گوشه بنشیند...

پشتش را بکند به دنیا...

پاهایش را بغل کند

و

بلند بگویید:

* من دیگر بازی نمیکنم*
​

 

[samira20*]

من دلم می خواهد
ساعتی غرق درونم باشم!!

عاری از عاطفه ها
تهی از موج و سراب
دورتر از رفقا…
خالی از هرچه فراق!!

من نه عاشق هستم ؛
و نه محتاج نگاهی که بلغزد بر من

من دلم تنگ خودم گشته و بس…!

 

[mohammad azizi]

روزی با احساس عاشقت شدم...
بارها گفتی اشتباه کردی...گفتی پای عقلم می لنگد...
با عقلم صحبت کردم...پس قرار بر این شد تو را دوست بدارم که عقل هم در میان باشد...
باز گفتی اشتباه کردی...
و بی تفاوت از کنارش گذشتی...
حال دیگر رد پای احساسم نیست...
عقل بلند شد و تمام حقایقت را امروز بر من آشکار کرد...
عشق سر تعظیم فرود آورد...
و من این بار تو را با حقایقت می خواهم...و البته توضیح از خودت...
ولی افسوس که دیگر تو نیستی...
و من تنهای تنهایم...

 

[samira20*]

امشب بی دلیل به اندازه ی یک دنیا می خواهم که ببارم می خواهم که باز ورق بزنم روزهای انسان بودنت را
بی رحم
چه بودی و چه شدی...؟؟
امشب بی دلیل فریادهای بی صدایی در گلوی من خاموش می شود
امشب بی دلیل باز یاد تو بودم
بی انصاف بس است دیگر
تصمیمت را بگیر که از یادم بری...

 

[samira20*]

خداوندا
به سرنوشت بگو :
بازیچه هایش بیجان نیستند،
انسانند ،می شکنند
کمی آرامتر !...

 

[hanane1]

گلویم درد میکند ...
از بس که بغض های نشکسته ام را با دودسیگار و قهوه تلخ سیاه رنگ قورت داده ام...​

 

[نادین]

کاش می دانستم پس از مرگــــم،اولین قطره اشک بر چشمان چه کسی جاری خواهد شد

و آخــــرین سیاهپوشی که مرا فراموش خواهد کــــرد چه کسی است ؟

تا قبل از مرگــــم جانم را فدایش کنم

 

[hanane1]

انگار داروخانه هم میداند زخم خورده ایم....
همیشه باقیمانده ی پولمان را چسب زخم میدهد...

 

[hanane1]

یادت را از من نگیر....
بگذار من هم مثل سهراب بگویم "دلخوشی هایم کم نیست"​

 

[نادین]

خسته گشتم از این همه دلواپسی
خسته گشتم از قصه های بی کسی
خسته گشتم از آوار کاخ رویاهای خویش
خسته گشتم از سردی یخبندان باورهای خویش
خسته گشتم از تلخی تقدیر خویش
خسته گشتم از صدای گریه ها در خلوت درماندگی
عاقبت یک شب از پریشانی دل به دریا می زنم
خستگی های خویش را بر سنگ قبرم می نهم...

 

[نادین]

چند روزے است اشک هایم دیدنــے است

حـال و روزم از ایـن و آن پـرسیدنــے است

 

[mohammad azizi]

احساس را معنا میکنند انها که حتی نمیدانند چگونه هست احساس
میدانی احساس را با دلت معنا کن نه عقلت
احساس را با لبخند مادری میتوان معنا کرد که کودک مرده اش را در اغوش میفشارد تا شاید جان بگیرد
احساس را در نگاه عاشقی باید جست که با دیدن معشوق در کنار رقیب تنها سکوت میکند و اهسته دور میشود تا معشوقش کنار عشقش به شادی برسد
احساس را در همان صدای خروشان اموج دریا میتوان حس کرد
احساس را در عشق خدا به بنده اش باید جست

 

[mohammad azizi]

احساس را معنی کنید برایم
انکه دلی را میشکند احساس دارد
انکه با دیدن اشک باز هم سرش را برمیگرداند دل دارد
احساس چیست
وقتی همه برایشان غرورشان مهمتر از غم کس دیگریست

 

[mohammad azizi]

کاش خنده میکردن به احساس نه اینکه زخمی میکردند
کاش احساس شیرین بود نه تلخ
کاش میشد با ارامش خندید اما تنها میتوانی با ارامش اشک بریزی اخر کسی که نیست اشکهایت را پاک کند
اما همه وقتی میخندم کنارم هستند

 

[حنا جون]

دلم برای تو تنگ است
قرار دیداری بگذار
همین امشب

راس ساعت باران
زیر چتر شعر تازه ام

 

[mohammad azizi]

شعرهایم به رنگِ چشمانت ،

سیاهِ عاشق...

آرام آرام جان می دهد واژه به پای نگاهت،

چشم های تو شاعر و ...

من، دزدِ عاشقانه هایت

 

[mohammad azizi]

همین که بدانم ...
هنوز در شعرهایت جاری ام ... ،
برایم بس است ... .

حتی وقتی نفرینم می کنی!

 

[mohammad azizi]

مــــن همــ ـا نــم ....

خـــوبـــ تمــــاشا کن ... !

دختـــرے کـہ براے دوبــاره داشتــنــتـ ؛ تمــامـــ شبـــ ـ را بيــدار مــی ماند ...

و با تـ ـویــے کـ نيـــستی حرف می زند ...

دختـــرے کـہ ...

دستــهايــش را در ـهـــم گــره مـی کند ..

و زانــو ميــزند لبــہِ تختــش و چشمــانش را مــی بندد ...

و تنــــهـا آرزویـــش را براے ـهـــزارميـــن بـــــار بـہ خــــــدا يـــاد آور مـــی شود ... !

خـــــــــــــــدا ـهم مثــل هميـــشهـ لبــــخند می زند ..

از ايـــن کـ « تـ ُــــــــ ـو »آرزوے هميشگی مــــــن بودے . .!

 

[mohammad azizi]

مرگ
خبر که نمی کندیک روز می بینینیامدم...
یعنی که نیستم ....