بشتابید بشتابید اگه میخواهید در جشنهای ماه شعبان شرکت کنید
- شروع کننده موضوع E ntezar
- تاریخ شروع
گفتم دیگه بچه های کودکستان رو یه شب فرستادم خونه دوستای باشگاهبه به چه نی نیه شیطونیم هست دست شما درد نکنه .
البته تا اونجا که ما خبر داریم اون که تولدشه کادو میگیره این کادو دادن شما قضیش چیه نکنه رسم برگشته ما خبر نداریم.
تا حسابی شیطونی کنن
اااااااااااااااااانشاااااااااااااااااالللللللللللللله.
احسنت احسنتدیگه نمیگیم ، چشم
انشالله ...
دیگه گفتنش و بهش فک کردن اخه چه فایده
احسنت
من با اجازه مرخص میشم
پر خوری نکنید یه وقت
مسواک فراموش نشه
شب همگی طلایی
ممنون عزیزم انشاالله بهترین عیدیا رو بگیری
شبت اروم و پر ستاره .
آخرین ویرایش توسط مدیر:
گفتم دیگه بچه های کودکستان رو یه شب فرستادم خونه دوستای باشگاه
تا حسابی شیطونی کنن
کودکستان؟؟؟؟؟
ای بابا پس با این حساب کادو ها رو فردا شب باید پس بدیم
کودکستان دیگهکودکستان؟؟؟؟؟
ای بابا پس با این حساب کادو ها رو فردا شب باید پس بدیم
نه اگر هم خواستید می تونید نگه شون دارید
اصلا با خودتون ببرید سر جلسه امتحان
خوب با اجازه همگی من برم وگر نه فردا سر جلسه هم نمیتونم حاضر بشم.
شب همگی خوش . عیدتونم مبارک باشه.
التماس دعای خیر.
محتاجیم به دعا ...
توکلت به خدا ...
خدانگهدارت ...
به سلامتخوب با اجازه همگی من برم وگر نه فردا سر جلسه هم نمیتونم حاضر بشم.
شب همگی خوش . عیدتونم مبارک باشه.
التماس دعای خیر.
در پناه حق
یاعلی
مطمین باشید که پیروز هستید
شما نمیخوای بری ؟
می خوام خیالم راحت شه هیشکی نیس منم برم
اااااا ببخشید چشم رفتم خداحافظ....
چقدر خلوت شد همه رفتنشما نمیخوای بری ؟
می خوام خیالم راحت شه هیشکی نیس منم برم
باشه منم میرم
شبتون بخیر
به فکر این امتحانا هم نباش
درست میشه
ارزش غصه خوردن نداره
اااااا ببخشید چشم رفتم خداحافظ....
آفرین دخترم ، خدا حافظ ...
علی آقا هم بره که من دیگه در تاپیکو ببندم :دی
چقدر خلوت شد همه رفتن
باشه منم میرم
شبتون بخیر
به فکر این امتحانا هم نباش
درست میشه
ارزش غصه خوردن نداره
آره دیگه خبری نیس مام بریم ...
من اگه به فکرش بودم که درس میخوندم
اصن دانشجویی که نیوفته که دانشجو نیس
شبتون بخیر
همین درسته
آره دیگه خبری نیس مام بریم ...
من اگه به فکرش بودم که درس میخوندم
اصن دانشجویی که نیوفته که دانشجو نیس
شبتون بخیر
ایول
من میرم تو تایپیک خودم
در رو ببندید و دوقفله کنید
یادتون نره ها
همین درسته
ایول
من میرم تو تایپیک خودم
در رو ببندید و دوقفله کنید
یادتون نره ها
بعله بعله
نه میذارم وا باشه نفر بعدی که بیاد باید اینجارو تمیز کنه واسه فردا شب
مام بریم بخوابیم ، فک کنم قهوه ای که آگاهدخت داد تقلبی بود
خدانگهدار...
یا علیبعله بعله
نه میذارم وا باشه نفر بعدی که بیاد باید اینجارو تمیز کنه واسه فردا شب
مام بریم بخوابیم ، فک کنم قهوه ای که آگاهدخت داد تقلبی بود
خدانگهدار...
خدانگهدار
ممنون دوست گلممممممممممممممممممممممم این خدمت شما
به سلامت عزیزم.... ممنون که پا به پای تاپیک موندی....
ایشالا عیدی اصلیت با خود آقا....
اینم ناقابله...
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]ایــام نشـاط و شـور امـت آمــد
هنگام سرور و اخذ حاجت آمد[/FONT]
ما بیـن دو خـورشیـد امـامـت آمد[/FONT]
هنگام سرور و اخذ حاجت آمد[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]روز سـه و چهــار و پنج مــاه شعبــــان
از جـانـب حـق سـه پیـک رحمـت آمــــــد[/FONT]
از جـانـب حـق سـه پیـک رحمـت آمــــــد[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]میلاد حسین است و اباالفضل و علی
یعنـی کــــه سـه منشـاء سعــادت آمــد[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]آن ماه که ماه حاجتش میخواننــد یعنـی کــــه سـه منشـاء سعــادت آمــد[/FONT]
ما بیـن دو خـورشیـد امـامـت آمد[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]نـــور ابـــدی و ازلـــی میـــآیـــــد
بــر عـالــم ایجاد ولی میــــآیــــــد[/FONT]
بــر عـالــم ایجاد ولی میــــآیــــــد[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]مجموعه حسن و عشق وایثار و کرم
یعنــی کــه حسیــن بــن علــــی میـآیـــد
[/FONT]
یعنــی کــه حسیــن بــن علــــی میـآیـــد
[/FONT]
مهربانا
می دانم که تا تو راهی نیست
می دانم که آسمان فیض و رحمتت همه جا بر سرم سایه دارد
می دانم که دستهای سبزت همیشه پشت و پناهم است
می دانم که تو تنها نگران لغزشهای ناتمام من هستی
امّا نمی دانم
چرا هر روز که می گذرد از تو دورتر می شوم
دلم را به دست آب می سپارم و سبزی روحم را به شیرینی ناپایدار و فریبنده ی گناهان
کمکم کن
من این لذتها را به بهای دوری از تو نمی خواهم
من تو را می خواهم تنها تو را
ای مهربانترین مهربانان
می دانم که تا تو راهی نیست
می دانم که آسمان فیض و رحمتت همه جا بر سرم سایه دارد
می دانم که دستهای سبزت همیشه پشت و پناهم است
می دانم که تو تنها نگران لغزشهای ناتمام من هستی
امّا نمی دانم
چرا هر روز که می گذرد از تو دورتر می شوم
دلم را به دست آب می سپارم و سبزی روحم را به شیرینی ناپایدار و فریبنده ی گناهان
کمکم کن
من این لذتها را به بهای دوری از تو نمی خواهم
من تو را می خواهم تنها تو را
ای مهربانترین مهربانان
مـیـلاد مسعـود اباالفضل جوان است
هـنگام شـادی و سرور شیـعـیـانــسـت
از دامـن ام البنین ماهی عیـان است
كــز روی وی شرمنــده مـاه آسـمـانست
هـنگام شـادی و سرور شیـعـیـانــسـت
از دامـن ام البنین ماهی عیـان است
كــز روی وی شرمنــده مـاه آسـمـانست
شـب بــه كـــاخ مـــرتــضـى ماهى پدیدار آمده
ماهى كه پیش نور وى خورشید و مه تار آمده
ماهـــى كــه بــر حســن صـــدهـا خریدار آمده
اى طـــالــب دیـــدار مــه هنـــگام دیـدار آمده
ماهى كه پیش نور وى خورشید و مه تار آمده
ماهـــى كــه بــر حســن صـــدهـا خریدار آمده
اى طـــالــب دیـــدار مــه هنـــگام دیـدار آمده
گر چه عمری گشته ام در عالمین
بوده ام غافل من از باب الحسین
هر چه گشتم مثل او در ناس نیست
آی مردم او به جز عباس نیست
گر جهان را خیمه ای پنداشتی
زیر این خیمه عمودی داشتی
اصل خیمه دین حی داور است
پرچم زیبای آن پیغمبر است
ܓ☼ ولادت حضرت ابوالفضل علیه السلام ܓ☼
ܓ☼ ولادت حضرت ابوالفضل علیه السلام ܓ☼
آیینه تمامنمای علی علیهالسلام
در روز چهارم از ماه شعبان سال 26 ق، ماه دیگری در خانه حضرت امیرالمؤمنین علیهالسلام طلوع کرد که کانون خاندان نبوّت و ولایت را نور دیگری بخشید. در گلشن رسول اکرم صلیاللهعلیهوآل� �وسلم نوگلی شکوفا شد که زمین و زمان از عطر وجودش تا ابد معطّر شد. کودکی پای به عرصه وجود نهاد که آثار عظمت و شجاعت در چهرهاش متجلّی و آیینه تمام نمای جمال و کمال حضرت علی علیهالسلام بود.
ازدواج حضرت علی علیهالسلام با امّالبنین علیهالسلام
مدتی پس از آنکه امیرالمؤمنین علیهالسلام به سوگ ریحانه رسول، حضرت فاطمهزهرا علیه‌االسلام نشست؛ برادرش عقیل را که آشنا به انساب عرب بود فراخواند و از او خواست برایش همسری از تبار دلاوران برگزیند تا پسرانی دلیر و باایمان تربیت کند که سالار شهیدان، حسین بن علی علیهالسلام را در کربلا یاری کنند.
عقیل، فاطمه کلابیه را برای حضرت علی علیهالسلام برگزید که قبیله و خاندانش، بنیکلاب، در شجاعت و دلاوری بیمانند بودند. حضرت این انتخاب را پسندید و عقیل را به خواستگاری نزد پدر فاطمه فرستاد. فاطمه نیز با سربلندی و افتخار پاسخ مثبت داد و پیوند مبارکی بین وی و مولای متقیان برقرار شد.
امّالبنین، مظهر ایمان و فضیلت
امّالبنین یا فاطمه کلابیه از بانوان پاکسرشت، باایمان، نجیب و بامعرفت بود. هنگامی که به خانه علی علیهالسلام قدم نهاد مادری مهربان برای فرزندان حضرت فاطمه زهرا علیه‌االسلام شد و آنها را بر فرزندان خود مقدّم داشت. نقل شده است که خود از امیرالمؤمنین علیهالسلام درخواست کرد تا او را فاطمه خطاب نکند؛ چرا که فرزندان حضرت زهرا علیه‌االسلام با شنیدن نام او به یاد مادرشان افتاده، رنجیدهخاطر میشدند. حضرت هم پذیرفت و او را «امّالبنین (مادر پسران)» خواند. در فضیلت وی همین بس که گوهری چون ابوالفضل علیهالسلام در صدف دامانش پرورش یافت.
نام گذاری حضرت ابوالفضل علیهالسلام
هنگامی که حضرت ابوالفضل علیهالسلام به دنیا آمد، امّالبنین قنداقه او را به دست امیرالمؤمنین داد تا بر وی نامی بگذارد. حضرت وی را در آغوش کشید و او را مورد تفقّد و محبّت فراوان قرار داد. سپس در گوش راست وی اذان و در گوش چپش اقامه گفت. آنگاه به امالبنین فرمود: «او را چه نام نهادی؟» امّالبنین با کمال ادب عرض کرد: «من در هیچ امری بر شما سبقت نگرفتهام. هر نامی که میپسندید بر وی بگذارید». حضرت فرمود: «من او را به نام عمویم، عباس نامیدم».
عبّاس، نشان شجاعت و صلابت
واژه عباس، صیغه مبالغه از ماده «عبس» است که به معنی گرفتگی چهره میباشد. حضرت ابوالفضل علیهالسلام از مصادیق بارز «أشدّاءُ عَلَی الکفّار» میباشد. وی بر دشمنانحق عبوس و خشن و در جنگ با آنان غیور و دلاور بود. این نام از همان دوران، نشانگر شهامت و صلابت ابوالفضل علیهالسلام بود. مرحوم علامه حائری در کتاب معالیالسِبطین مینویسد: «امیرمؤمنان علیهالسلام او را ازاینرو عبّاس نامید که به شجاعت، شکوه، صولت و خشم او در پیکار با دشمنان آگاهی داشت. دشمنان در برابر او لرزه بر اندامشان میافتاد و صورتهایشان از ترس او رنگ درمیباخت. او قهرمانی بود که شجاعت را از پدرش به ارث برده بود و بینی گمراهان در برابر او به خاک مالیده میشد».
گریه امیرالمؤمنین علیهالسلام در ولادت عباس علیهالسلام
پس از این که حضرت علی علیهالسلام فرزند خود را عباس نام نهاد، دستهای او را بوسید و اشک بر صورت نازنینش جاری شد. امّالبنین حیرتزده پرسید: «چرا گریه میکنید؟ مگر دستان فرزندم عیبی دارد؟» حضرت فرمود: «گویی هماینک میبینم که این دستها روز عاشورا در کنار شریعه فرات، و در راه یاری دینخدا قطع شده است».
کنیه حضرت عباس علیهالسلام
مشهورترین کنیه آنحضرت، ابوالفضل است. چون او فرزندی به نام فضل داشت و دارای ـ بلکه پدرِ ـ تمامی فضایل و کمالات انسانی بود، آنحضرت را «ابوالفضل» لقب دادهاند. در کتاب العباس دو کنیه دیگر نیز برای آن حضرت ذکر شده است: یکی «ابوالقربه» (صاحب مشک) و دیگری «ابوالقاسم» به استناد زیارت روز اربعین به نقل از جابر که میگوید: «السلام علیک یا اباالقاسم، السلام علیک یا عباس بن علی».
ماه بنی هاشم
در میان عرب رسم بود که اگر کودکی زیبایی فوقالعاده داشت و دارای قامتی بلند و چهرهای زیبا بود، او را «قمر» (ماه) میخواندند؛ مثلاً عبدمناف، جدّ سوم پیامبر، را که چهرهای زیبا و نورانی داشت «قمر بطحاء (ماه سرزمین مکه)» و عبداللّه، پدر بزرگوار حضرت رسول را که سیمایی نورانی و چشمگیر داشت «قمر حرم (ماه حرم)» میخواندند. حضرت عباس علیهالسلام نیز که از زیبایی ویژهای برخوردار بود و قامتی رشید همچون سرو داشت، مشمول این سنت شد و او را به عنوان «قمربنیهاشم (ماه دودمان هاشم)» خواندند.
ترس امّالبنین بر عباس علیهالسلام
با آنکه همه بنیهاشم زیبا و خوشسیما بودند، عباس علیهالسلام در بین آنها چون ماهی درخشان بود. رخسارهاش زیبا و پرشکوه، و اندامش دلنواز و موزون بود. امّالبنین از چشم حسودان بر او نگران بود و میترسید مبادا به او آسیبی برسانند و رنجورش کنند. قلب او از محبّت عباس آکنده بود و او را از جان خویش عزیزتر میداشت. لذا ابیات زیر را دربارهاش سرود:
«فرزندم را در پناه خداوند یکتا و بیهمتا قرار میدهم؛ از گزند چشم حسودان از ایستاده و نشسته، مسلمان و غیرمسلمان، حاضر و مسافر، پدر و فرزند».
سرو رعنا و جمال زیبا
سیرهنویسان در مورد چهرهزیبا، قامتبلند و چالاک و بازوانستبر حضرت عباس بن علی علیهالسلام چنین نوشتهاند: «عباس پسر امیرمؤمنان علی علیهالسلام مردی زیبا و خوشسیما و بلندقامت بود، به طوری که وقتی بر اسب قوی و بلند سوار میشد، پاهایش بر زمین کشیده میشد».
ܓ☼ ولادت حضرت ابوالفضل علیه السلام ܓ☼
آیینه تمامنمای علی علیهالسلام
در روز چهارم از ماه شعبان سال 26 ق، ماه دیگری در خانه حضرت امیرالمؤمنین علیهالسلام طلوع کرد که کانون خاندان نبوّت و ولایت را نور دیگری بخشید. در گلشن رسول اکرم صلیاللهعلیهوآل� �وسلم نوگلی شکوفا شد که زمین و زمان از عطر وجودش تا ابد معطّر شد. کودکی پای به عرصه وجود نهاد که آثار عظمت و شجاعت در چهرهاش متجلّی و آیینه تمام نمای جمال و کمال حضرت علی علیهالسلام بود.
ازدواج حضرت علی علیهالسلام با امّالبنین علیهالسلام
مدتی پس از آنکه امیرالمؤمنین علیهالسلام به سوگ ریحانه رسول، حضرت فاطمهزهرا علیه‌االسلام نشست؛ برادرش عقیل را که آشنا به انساب عرب بود فراخواند و از او خواست برایش همسری از تبار دلاوران برگزیند تا پسرانی دلیر و باایمان تربیت کند که سالار شهیدان، حسین بن علی علیهالسلام را در کربلا یاری کنند.
عقیل، فاطمه کلابیه را برای حضرت علی علیهالسلام برگزید که قبیله و خاندانش، بنیکلاب، در شجاعت و دلاوری بیمانند بودند. حضرت این انتخاب را پسندید و عقیل را به خواستگاری نزد پدر فاطمه فرستاد. فاطمه نیز با سربلندی و افتخار پاسخ مثبت داد و پیوند مبارکی بین وی و مولای متقیان برقرار شد.
امّالبنین، مظهر ایمان و فضیلت
امّالبنین یا فاطمه کلابیه از بانوان پاکسرشت، باایمان، نجیب و بامعرفت بود. هنگامی که به خانه علی علیهالسلام قدم نهاد مادری مهربان برای فرزندان حضرت فاطمه زهرا علیه‌االسلام شد و آنها را بر فرزندان خود مقدّم داشت. نقل شده است که خود از امیرالمؤمنین علیهالسلام درخواست کرد تا او را فاطمه خطاب نکند؛ چرا که فرزندان حضرت زهرا علیه‌االسلام با شنیدن نام او به یاد مادرشان افتاده، رنجیدهخاطر میشدند. حضرت هم پذیرفت و او را «امّالبنین (مادر پسران)» خواند. در فضیلت وی همین بس که گوهری چون ابوالفضل علیهالسلام در صدف دامانش پرورش یافت.
نام گذاری حضرت ابوالفضل علیهالسلام
هنگامی که حضرت ابوالفضل علیهالسلام به دنیا آمد، امّالبنین قنداقه او را به دست امیرالمؤمنین داد تا بر وی نامی بگذارد. حضرت وی را در آغوش کشید و او را مورد تفقّد و محبّت فراوان قرار داد. سپس در گوش راست وی اذان و در گوش چپش اقامه گفت. آنگاه به امالبنین فرمود: «او را چه نام نهادی؟» امّالبنین با کمال ادب عرض کرد: «من در هیچ امری بر شما سبقت نگرفتهام. هر نامی که میپسندید بر وی بگذارید». حضرت فرمود: «من او را به نام عمویم، عباس نامیدم».
عبّاس، نشان شجاعت و صلابت
واژه عباس، صیغه مبالغه از ماده «عبس» است که به معنی گرفتگی چهره میباشد. حضرت ابوالفضل علیهالسلام از مصادیق بارز «أشدّاءُ عَلَی الکفّار» میباشد. وی بر دشمنانحق عبوس و خشن و در جنگ با آنان غیور و دلاور بود. این نام از همان دوران، نشانگر شهامت و صلابت ابوالفضل علیهالسلام بود. مرحوم علامه حائری در کتاب معالیالسِبطین مینویسد: «امیرمؤمنان علیهالسلام او را ازاینرو عبّاس نامید که به شجاعت، شکوه، صولت و خشم او در پیکار با دشمنان آگاهی داشت. دشمنان در برابر او لرزه بر اندامشان میافتاد و صورتهایشان از ترس او رنگ درمیباخت. او قهرمانی بود که شجاعت را از پدرش به ارث برده بود و بینی گمراهان در برابر او به خاک مالیده میشد».
گریه امیرالمؤمنین علیهالسلام در ولادت عباس علیهالسلام
پس از این که حضرت علی علیهالسلام فرزند خود را عباس نام نهاد، دستهای او را بوسید و اشک بر صورت نازنینش جاری شد. امّالبنین حیرتزده پرسید: «چرا گریه میکنید؟ مگر دستان فرزندم عیبی دارد؟» حضرت فرمود: «گویی هماینک میبینم که این دستها روز عاشورا در کنار شریعه فرات، و در راه یاری دینخدا قطع شده است».
کنیه حضرت عباس علیهالسلام
مشهورترین کنیه آنحضرت، ابوالفضل است. چون او فرزندی به نام فضل داشت و دارای ـ بلکه پدرِ ـ تمامی فضایل و کمالات انسانی بود، آنحضرت را «ابوالفضل» لقب دادهاند. در کتاب العباس دو کنیه دیگر نیز برای آن حضرت ذکر شده است: یکی «ابوالقربه» (صاحب مشک) و دیگری «ابوالقاسم» به استناد زیارت روز اربعین به نقل از جابر که میگوید: «السلام علیک یا اباالقاسم، السلام علیک یا عباس بن علی».
ماه بنی هاشم
در میان عرب رسم بود که اگر کودکی زیبایی فوقالعاده داشت و دارای قامتی بلند و چهرهای زیبا بود، او را «قمر» (ماه) میخواندند؛ مثلاً عبدمناف، جدّ سوم پیامبر، را که چهرهای زیبا و نورانی داشت «قمر بطحاء (ماه سرزمین مکه)» و عبداللّه، پدر بزرگوار حضرت رسول را که سیمایی نورانی و چشمگیر داشت «قمر حرم (ماه حرم)» میخواندند. حضرت عباس علیهالسلام نیز که از زیبایی ویژهای برخوردار بود و قامتی رشید همچون سرو داشت، مشمول این سنت شد و او را به عنوان «قمربنیهاشم (ماه دودمان هاشم)» خواندند.
ترس امّالبنین بر عباس علیهالسلام
با آنکه همه بنیهاشم زیبا و خوشسیما بودند، عباس علیهالسلام در بین آنها چون ماهی درخشان بود. رخسارهاش زیبا و پرشکوه، و اندامش دلنواز و موزون بود. امّالبنین از چشم حسودان بر او نگران بود و میترسید مبادا به او آسیبی برسانند و رنجورش کنند. قلب او از محبّت عباس آکنده بود و او را از جان خویش عزیزتر میداشت. لذا ابیات زیر را دربارهاش سرود:
«فرزندم را در پناه خداوند یکتا و بیهمتا قرار میدهم؛ از گزند چشم حسودان از ایستاده و نشسته، مسلمان و غیرمسلمان، حاضر و مسافر، پدر و فرزند».
سرو رعنا و جمال زیبا
سیرهنویسان در مورد چهرهزیبا، قامتبلند و چالاک و بازوانستبر حضرت عباس بن علی علیهالسلام چنین نوشتهاند: «عباس پسر امیرمؤمنان علی علیهالسلام مردی زیبا و خوشسیما و بلندقامت بود، به طوری که وقتی بر اسب قوی و بلند سوار میشد، پاهایش بر زمین کشیده میشد».