مشاعره با شعر سعدی

[IRANIAN VOCAL]

در عقل نمی گنجد در وهم نمی آید
کز تخم بنی آدم فرزند پری زاید
چندان دل مشتاقان بروبد لب لعلت
کاندر همه شهر اکنون دل نیست که برباید

دیگری نیست که مهر تو در او شاید بست ... هم در ائینه توان دید مگر همتایت

ببخشید سیستم تا 24 ساعت امکان تشکر رو گرفته

 

[nasim_shsh]

دیگری نیست که مهر تو در او شاید بست ... هم در ائینه توان دید مگر همتایت

ببخشید سیستم تا 24 ساعت امکان تشکر رو گرفته

تا نه تصور کنی که بی تو صبوریم
گر نفسی می زنیم باز پسینست

 

[sorona]

تا نه تصور کنی که بی تو صبوریم
گر نفسی می زنیم باز پسینست

تو را در آینه دیدن جمال طلعت خویش

بیان کند که چه بودست ناشکیبا را

بیا که وقت بهارست تا من و تو به هم

به دیگران بگذاریم باغ و صحرا را

 

[nasim_shsh]

آن قامتست نی به حقیقت قیامتست
زیرا که رستخیز من اندر قیام اوست

 

[sorona]

آن قامتست نی به حقیقت قیامتست
زیرا که رستخیز من اندر قیام اوست

تا بود بار غمت بر دل بی‌هوش مرا

سوز عشقت ننشاند ز جگر جوش مرا

نگذرد یاد گل و سنبلم اندر خاطر

تا به خاطر بود آن زلف و بناگوش مرا

 

[IRANIAN VOCAL]

تا بود بار غمت بر دل بی‌هوش مرا

سوز عشقت ننشاند ز جگر جوش مرا

نگذرد یاد گل و سنبلم اندر خاطر

تا به خاطر بود آن زلف و بناگوش مرا

ای گلبن خرامان با دوستان نکه کن ....... تا بگذرد نسیمی بر ما ز بوستانت

 

[canopus]

ای گلبن خرامان با دوستان نکه کن ....... تا بگذرد نسیمی بر ما ز بوستانت

تا دل به تو پیوستم راه همه دربستم

جایی که تو بنشینی بس فتنه که برخیزد

 

[naghmeirani]

تا دل به تو پیوستم راه همه دربستم

جایی که تو بنشینی بس فتنه که برخیزد

دنیا خوشست و مال عزیزست و تن شریف

لیکن رفیق بر همه چیزی مقدم است

 

[IRANIAN VOCAL]

دنیا خوشست و مال عزیزست و تن شریف

لیکن رفیق بر همه چیزی مقدم است

تو عاشقان مسلّم ندیده ای سعدی ... که تیغ بر کف و سر بنده دار در پیشند

 

[naghmeirani]

تو عاشقان مسلّم ندیده ای سعدی ... که تیغ بر کف و سر بنده دار در پیشند

دانی که چه گفت زال با رستم گرد

دشمن نتوان حقیر و بیچاره شمرد

دیدیم بسی که آب سرچشمه خرد

چون بیشتر آمد شتر و بار ببرد

 

[nasim_shsh]

دانی که چه گفت زال با رستم گرد

دشمن نتوان حقیر و بیچاره شمرد

دیدیم بسی که آب سرچشمه خرد

چون بیشتر آمد شتر و بار ببرد

درد عشق از تندرستی خوشترست
ملک درویشی ز هستی خوشترست

 

[IRANIAN VOCAL]

درد عشق از تندرستی خوشترست
ملک درویشی ز هستی خوشترست

تا تو نیایی به فضل رفتن ما باطل است ...ور به مثل پای سعی در طلبت سر شود

 

[nasim_shsh]

تا تو نیایی به فضل رفتن ما باطل است ...ور به مثل پای سعی در طلبت سر شود

در معرفت دیده ی آدمی است که بگشوده بر آسمان و زمی است

 

[دختر شرقی]

تا کی ای دلبر دل من بار تنهایی کشد
ترسم از تنهایی احوالم به رسوایی کشد

 

[naghmeirani]

دوست نباشد به حقیقت که او
دوست فراموش کند در بلا

 

[nasim_shsh]

دوست نباشد به حقیقت که او
دوست فراموش کند در بلا

آن پری روی که از مرد و زن و پیر و جوان/هر که بینی دم صاحب نظری میزندش

 

[IRANIAN VOCAL]

آن پری روی که از مرد و زن و پیر و جوان/هر که بینی دم صاحب نظری میزندش

شاهد ما را نه هر چشمی چنان بیند که هست ... صنع را آئینه ای باید که بر وِی زنگ نیست

 

[nasim_shsh]

شاهد ما را نه هر چشمی چنان بیند که هست ... صنع را آئینه ای باید که بر وِی زنگ نیست

تو آن نه ای که به جور از تو برپیچند
گناه توست و من استاده ام به استغفار

 

[دختر شرقی]

روز برآمد بلند ای پسر هوشمند
گرم ببود آفتاب خیمه به رویش ببند

 

[عطار]

درد دل پوشیده مانی تا جگر پرخون شود
به که با دشمن نمایی حال زار خویش را

 

[دختر شرقی]

ای سهی سرو روان آخر نگاهی باز کن
تا به خدمت عرضه دارم افتقار خویش را

 

[عطار]

آخر ای باد صبا بویی اگر می‌آری
سوی شیراز گذر کن که مرا یار آن جاست ...

 

[دختر شرقی]

تا کی ای دلبر دل من بار تنهایی کشد
ترسم از تنهایی احوالم به رسوایی کشد

 

[عطار]

دردی از حسرت دیدار تو دارم که طبیب
عاجز آمد که مرا چاره درمان تو نیست

 

[دختر شرقی]

تنها دل منست گرفتار در غمان
یا خود در این زمانه دل شادمان کمست

 

[عطار]

تا دست‌ها کمر نکنی بر میان دوست
بوسی به کام دل ندهی بر دهان دوست

 

[nasim_shsh]

تا دست‌ها کمر نکنی بر میان دوست
بوسی به کام دل ندهی بر دهان دوست

تو بت! ز سنگ نه ای بل ز سنگ سخت تری
که بر دهان تو بوسی نمی توان دادن!

 

[succulent]

تو بت! ز سنگ نه ای بل ز سنگ سخت تری
که بر دهان تو بوسی نمی توان دادن!

نه خود اندر زمین نظیر تو نیست
که قمر چون رخ منیر تو نیست

ندهم دل به قد و قامت سرو
که چو بالای دلپذیر تو نیست

 

[nasim_shsh]

نه خود اندر زمین نظیر تو نیست
که قمر چون رخ منیر تو نیست

ندهم دل به قد و قامت سرو
که چو بالای دلپذیر تو نیست

تو را هرچه مرادست می رود از پیش
ز بی مرادی امثال ما چه غم دارد

 

[succulent]

تو را هرچه مرادست می رود از پیش
ز بی مرادی امثال ما چه غم دارد

دلم از صحبت شیراز به کلی بگرفت
وقت آنست که پرسی خبر از بغدادم