يك گام به سوي تعمق در آيات(تاپيك تكميلي جلسه قرائت قرآن ویژه‌ی ماه مبارک رمضان)

[computrenginneer]

(آيه 4 سوره هود )- به هر حال بدانيد كه هر كس باشيد، و در هر مقام و منزلتى قرار گيريد، سر انجام «بازگشت همه شما به سوى خداست» (إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ).
اما هيچ گاه فكر نكنيد كه قدرت شما در برابر قدرت خدا اهميتى دارد، يا مى‏توانيد از فرمان او، و دادگاه عدالتش فرار كنيد، و نيز تصور نكنيد كه او نمى‏تواند استخوانهاى پوسيده شما را بعد از مرگ جمع‏آورى كند، و لباس حيات و زندگى نوينى بر آن بپوشاند «چرا كه او بر همه چيز قادر و تواناست» (وَ هُوَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ).

 

[computrenginneer]

​

(آيه 13 سوره هود)- از آنجا كه اين بهانه جوييها و ايراد تراشيها به خاطر آن بود كه آنها اصولا وحى الهى را منكر بودند و مى‏گفتند: اين آيات از طرف خدا نيست، اينها جمله‏هايى است كه «محمّد» به دروغ بر خدا بسته، لذا در اين آيه به پاسخ اين سخن با صراحت هر چه بيشتر پرداخته، مى‏گويد: «آنها مى‏گويند: او (پيامبر) آنها را به خدا افترا بسته» (أَمْ يَقُولُونَ افْتَراهُ).

«به آنها بگو: اگر راست مى‏گوييد (كه اينها ساخته و پرداخته مغز بشر است) شما هم ده سوره همانند اين سوره‏هاى دروغين بياوريد و از هر كس مى‏توانيد- جز خدا- براى اين كار دعوت كنيد» (قُلْ فَأْتُوا بِعَشْرِ سُوَرٍ مِثْلِهِ مُفْتَرَياتٍ وَ ادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ).

برگزيده تفسير نمونه، ج‏2، ص: 331

(آيه 14 سوره هود)- «اما اگر آنها دعوت شما مسلمانان را اجابت نكردند (و حاضر نشدند لااقل ده سوره همانند اين سوره‏ها بياورند) بدانيد (اين ضعف و ناتوانى نشانه آن است كه قرآن) تنها با علم الهى نازل شده» (فَإِلَّمْ يَسْتَجِيبُوا لَكُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّما أُنْزِلَ بِعِلْمِ اللَّهِ).

«و (نيز بدانيد كه) هيچ معبودى جز خدا نيست» و نزول اين آيات معجز نشان دليل بر اين حقيقت است (وَ أَنْ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ).

«آيا با اين حال در برابر فرمان الهى شما اى مخالفان تسليم مى‏شويد»؟ (فَهَلْ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ).

آيا با اين كه از شما دعوت به مبارزه كرديم و عجر و ناتوانيتان در برابر اين دعوت ثابت شد جاى ترديد مى‏ماند كه اين آيات از طرف خداست.

 

[computrenginneer]

پيامبر اسلام صلّى اللّه عليه و آله مى‏فرمايد: «چهار چيز از اسباب سعادت و چهار چيز از اسباب شقاوت است . اما آن چهار چيز كه از اسباب سعادت است: همسر صالح، خانه وسيع، همسايه شايسته و مركب خوب است.

و چهار چيز كه از اسباب شقاوت است: همسايه بد و همسر بد و خانه تنگ و مركب بد است».
​

 

[fluid2008]

سوره رعد آیه28

الَّذِينَ آمَنُواْ وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُم بِذِكْرِ اللّهِ أَلاَ بِذِكْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ


آنان كه ايمان آوردند و دلهاشان به ياد خدا آرام يابد. آگاه باشيد كه دلها تنها به ياد خدا آرام گيرد.
. Those who believe and whose hearts are set at rest by the remembrance of Allah; now surely by Allah's remembrance are the hearts set at rest.

 

[معمار67سبز]

سوره حجر آیه 9:
البته ما قرآن را بر تو نازل کردیم و ما هم او را محققا (از آسیب حسودان و منکران) محفوظ خواهیم داشت.

سوره حجر آیه 21:
و بدان که هیچ چیز در عالم نیست جز آنکه منبع و خزانه آن نزد ما خواهد بود ولی ما از آن بر عالم خلق الا به قدر معین که مصلحت است نمی فرستیم.

سوره حجر آیه 26:
و همانا انسانی را از گل و لای سالخورده تغییر یافته بیافریدیم.

 

[معمار67سبز]

سوره اسراء آیه 50 و 51:
(ای رسول ما) بگو به منکران معاد که شما سنگ باشید یا آهن – یا خلقتی سخت تر از سنگ و آهن (باز به امر خدا زنده می شوید) پس اگر گویند ما را که زنده می کند؟ بگو همان خدایی که هم اول بار شما را آفرید آنگاه آنها به این دلیل قانع نزد تو سر به زیر افکنده و باز گویند این وعده کی خواهد بود؟ بگو ای محمد باشد که (این حادثه بزرگ) از حوادث نزدیک باشد (زیرا مرگ به هر کس نزدیک است و قیامتش به مرگ برپا می شود.
سوره اسراء آیه 67:
و چون در دریا به شما خوف و خطری رسد در آن حال به جز خدا همهم را فراموش می کنید آنگاه که خدا شما را از حطر نجات داد و به ساحل سلامت رسانید باز از خدا رو می گردانید و انسان بسیار کفرکیش و ناسپاس است.

 

[fluid2008]

آیات 80تا 83 سوره اسرا

وَقُل رَّبِّ أَدْخِلْنِي مُدْخَلَ صِدْقٍ وَأَخْرِجْنِي مُخْرَجَ صِدْقٍ وَاجْعَل لِّي مِن لَّدُنكَ سُلْطَاناً نَّصِيراً ﴿80﴾ وَقُلْ جَاء الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقاً ﴿81﴾ وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاء وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِينَ وَلاَ يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إَلاَّ خَسَاراً ﴿82﴾ وَإِذَا أَنْعَمْنَا عَلَى الإِنسَانِ أَعْرَضَ وَنَأَى بِجَانِبِهِ وَإِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ كَانَ يَؤُوساً ﴿83﴾

و بگو: «پروردگارا! مرا (در هر كار،) با صداقت وارد كن، و با صداقت خارج ساز! و از سوى خود، حجتى يارى كننده برايم قرار ده!» (80)

و بگو: «حق آمد، و باطل نابود شد; يقينا باطل نابود شدنى است!» (81)

و از قرآن، آنچه شفا و رحمت است براى مؤمنان، نازل مى‏كنيم; و ستمگران را جز خسران (و زيان) نمى‏افزايد. (82)

هنگامى كه به انسان نعمت مى‏بخشيم، (از حق) روى مى‏گرداند و متكبرانه دور مى‏شود; و هنگامى كه (كمترين) بدى به او مى‏رسد، (از همه چيز) مايوس مى‏گردد! (83)

 

[معمار67سبز]

سوره مریم آیه 65:
تنها اوست آفریننده آسمان ها و زمین و هر چه بین آنهاست پس باید همان خدای یکتا را پرستش کنی و البته در راه بندگی او صبر و تحمل کن که اگر او را به خدایی نپرستی آیا دیگری را مانند او به نام خدایی لایق پرستش خواهی یافت؟ هرگز نخواهی یافت.

سوره مریم آیه 71 و 72:
و هیچ یک از شما (نوع بشر) باقی نماند جز آنکه به دوزخ وارد شود و این حکم پروردگار توست - پس از ورود همه در دوزخ ما افرادی را که خدا ترس و با تقوا بودند از جهنم نجات خواهیم داد و ستمکاران را فروگذاریم تا در آن آتش به زانو در افتند.

آیه 71 و 72 برام عجیب بود تا حالا همچین چیزی ندیده بودم اگه کسی تفسیر این دو آیه رو داره بذاره لطفا مرسی.

 

[fluid2008]

آیه 71 سوره مریم از وقايع مهم قيامت كه در اين آيه به آن تصريح شده، اين است كه در قيامت همه مردم از مؤمن و كافر بدون استثنا وارد جهنم خواهند شد و وضعيت آن را مشاهده خواهند كرد؛ ولى خداي متعال مؤمنان را فوراً از آن­جا نجات داده، كافران را در آن جا باقى خواهد گذارد. (ديدگاه اكثر مفسران)

شايد سرّ اين­كه مؤمنان هم جهنم را خواهند ديد، اين باشد كه بدانند كه عذاب الهى چگونه است و از اين­كه اهل عذاب نيستند خوشحال باشند و اين افزون بر شادمانى، برخوردارى از نعمت‏هاى بهشتى است. و همان­گونه كه در روايات آمده آتش بر آن­ها سرد و سالم مى‏شود و نور آن­ها شعله آتش را تحت الشعاع قرار مى‏دهد.
به علاوه آن­ها چنان سريع و قاطع از آتش مى‏گذرند كه كم­ترين اثرى در آن­ها نمى‏تواند داشته باشد. همان­گونه كه در حديثى از پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم نقل شده است كه فرمود:
يرد الناس النار، ثم يصدرون باعمالهم، فاولهم كلمع البرق، ثم كمر الريح، ثم كحضر الفرس، ثم كالراكب، ثم كشد الرجل، ثم كمش؛ مردم همگى كه وارد آتش (دوزخ) مى‏شوند، سپس بر حسب اعمالشان از آن بيرون مى‏آيند. بعضى هم­چون برق، سپس كم­تر از آن هم­چون گذشتن تندباد، بعضى هم­چون دويدن شديد اسب، بعضى هم­چون سوار معمولى، بعضى هم­چون پياده‏اى كه تند مي­رود، و بعضى هم­چون كسي­كه معمولى راه مى‏رود. ​

از اين گذشته، دوزخيان نيز از مشاهده اين صحنه كه بهشتيان با چنان سرعتى مى‏گذرند و آن­ها كه مى‏مانند مجازات بيش­ترى می­بينند
یا مراد عبور از صراط است كه بر روي جهنم قرار دارد.

 

[fluid2008]

آیه 71 و 72 برام عجیب بود تا حالا همچین چیزی ندیده بودم اگه کسی تفسیر این دو آیه رو داره بذاره لطفا مرسی.

تفسیر نمونه
همه وارد جهنم ميشوند؟! آيات فوق نيز ادامه بحث در ويژگيهاى رستاخيز و پاداش و كيفر است . نخست به مطلبى كه شايد شنيدنش براى غالب مردم شگفتانگيز باشد اشاره كرده مى گويد: همه شما بدون استثنا وارد جهنم ميشويد (و ان منكم الا واردها). ((اين امرى است حتمى و فرمانى است قطعى از پروردگارتان )) (كان على ربك حتما مقضيا). ((سپس آنها را كه تقوى پيشه كردند از آن نجات ميدهيم ، و ظالمان و ستمگران را در حالى كه از ضعف و ذلت به زانو در آمده اند در آن رها ميكنيم )) (ثم ننجى الذين اتقوا و نذر الظالمين فيها جثيا). در تفسير اين دو آيه در ميان مفسران گفتگوى دامنهدارى است ، بر اساس اينكه منظور از ((ورود)) در جمله ((ان منكم الا واردها)) چيست ؟ بعضى از مفسران معتقدند كه ((ورود)) در اينجا به معنى نزديك شدن و اشراف پيدا كردن است ، يعنى همه مردم ، خوبان و بدان ، بدون استثنا براى حسابرسى يا براى مشاهده سرنوشت نهائى بدكاران ، به كنار جهنم مى آيند، سپس خداوند پرهيزگاران را رهائى ميبخشد و ستمگران را در آن رها مى كند. آنها براى اين تفسير به آيه 23 سوره قصص استدلال ميكنند و لما ورد ماء مدين … هنگامى كه موسى كنار آب مدين رسيد… كه در اينجا نيز ورود به همان معنى است . تفسير دومى كه اكثر مفسران آن را انتخاب كرده اند اين است كه ورود در اينجا به معنى دخول است و به اين ترتيب همه انسانها بدون استثناء، نيك و بد، وارد جهنم ميشوند، منتها دوزخ بر نيكان سرد و سالم خواهد بود همانگونه كه آتش نمرود بر ابراهيم (يا نار كونى بردا و سلاما على ابراهيم ) چرا كه آتش با آنها سنخيت ندارد گوئى از آنان دور مى شود و فرار مى كند، و هر جا آنها قرار ميگيرند خاموش مى گردد، ولى دوزخيان كه تناسب با آتش دوزخ دارند همچون ماده قابل اشتعالى كه به آتش ‍ برسد فورا شعلهور ميشوند. قطع نظر از اينكه فلسفه اين كار چيست كه بعدا به خواست خدا شرح خواهيم داد بدون شك ظاهر آيه فوق با تفسير دوم هماهنگ است ، زيرا معنى اصلى ورود، دخول است و غير آن نياز به قرينه دارد، علاوه بر اين جمله ((ثم ننجى الذين اتقوا)) (سپس پرهيزگاران را نجات ميدهيم ) همچون جمله نذر الظالمين فيها (ستمگران را در آن وا ميگذاريم ) همه شاهد براى اين معنى است . بعلاوه روايات متعددى در تفسير آيه رسيده است كه اين معنى را كاملا تقويت مى كند: از جمله از ((جابر بن عبد الله انصارى )) چنين نقل شده كه شخصى از او درباره اين آيه پرسيد، جابر با هر دو انگشت به دو گوشش اشاره كرد و گفت : مطلبى با اين دو گوش خود از پيامبر (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) شنيدم كه اگر دروغ بگويم هر دو كر باد! ميفرمود: الورود الدخول ، لا يبقى بر و لا فاجر لا يدخلها فيكون على المؤ منين بردا و سلاما كما كانت على ابراهيم حتى ان للنار - او قال لجهنم - ضجيجا من بردها، ثم ننجى الله الذين اتقوا و نذر الظالمين فيها جثيا: ورود در اينجا به معنى دخول است هيچ نيكوكار و بدكارى نيست مگر اينكه داخل جهنم مى شود، آتش در برابر مؤ منان سرد و سالم خواهد بود، همانگونه كه بر ابراهيم بود، تا آنجا كه آتش - يا جهنم - (ترديد از جابر است ) از شدت سردى فرياد ميكشد، سپس خداوند پرهيزگاران را رهائى ميبخشد و ظالمان را در آن ذليلانه رها مى كند. <70> در حديث ديگرى از پيامبر (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) ميخوانيم : تقول النار للمؤ من يوم القيامه جز، يا مؤ من ! فقد اطفا نورك لهبى : ((آتش به فرد با ايمان روز قيامت مى گويد زودتر از من بگذر كه نورت ، شعله مرا خاموش كرد))! <71> اين معنى از بعضى ديگر از روايات نيز استفاده مى شود. تعبير پر معنائى كه درباره پل صراط در روايات آمده كه آن بر روى جهنم كشيده شده ، از مو باريكتر و از شمشير تيزتر است نيز شاهد و گواه ديگرى بر اين تفسير است . <72> اما اينكه بعضى ميگويند: آيه 101 سوره انبياء اولئك عنها مبعدون : آنها (مؤ منان ) از آتش دور خواهند بود دليل بر تفسير اول است صحيح به نظر نمى رسد، زيرا اين آيه مربوط به جايگاه دائمى و قرارگاه هميشگى مؤ منان است ، حتى در آيه بعد از آن ميخوانيم لا يسمعون حسيسها: ((مؤ منان حتى صداى شعله هاى آتش را نمى شنوند.)) ((اگر ورود در آيه مورد بحث به معنى نزديك شدن باشد نه با كلمه ((مبعدون )) سازگار است و نه با جمله ((لا يسمعون حسيسها.)) پاسخ به يك سؤ ال تنها سؤ الى كه در اينجا باقى ميماند اين است كه فلسفه اين كار از نظر حكمت پروردگار چيست ؟ بعلاوه آيا مؤ منان از اين كار آزار و عذابى نمى بينند؟ پاسخ اين سؤ ال كه از هر دو جنبه در روايات اسلامى وارد شده است ، با كمى دقت روشن مى شود: در حقيقت مشاهده دوزخ و عذابهاى آن ، مقدمهاى خواهد بود كه مؤ منان از نعمتهاى خداداد بهشت حداكثر لذت را ببرند، چرا كه قدر عافيت را كسى داند كه به مصيبتى گرفتار آيد (و بالاضداد تعرف الاشياء) در اينجا مؤ منان گرفتار مصيبت نمى شوند، بلكه تنها صحنه مصيبت را مشاهده ميكنند و همانگونه كه در روايات فوق خوانديم آتش بر آنها سرد و سالم مى شود و نور آنها شعله آتش را تحت الشعاع قرار مى دهد. بعلاوه آنها چنان سريع و قاطع از آتش ميگذرند كه كمترين اثرى در آنها نمى تواند داشته باشد، همانگونه كه در حديثى از پيامبر (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) نقل شده است كه فرمود: يرد الناس النار ثم يصدرون باعمالهم فاولهم كلمع البرق ، ثم كمر الريح ، ثم كحضر الفرس ، ثم كالراكب ، ثم كشد الرجل ، ثم كمشيه : مردم همگى وارد آتش (دوزخ ) ميشوند سپس بر حسب اعمالشان از آن بيرون مى آيند، بعضى همچون برق ، سپس كمتر از آن همچون گذشتن تندباد، بعضى همچون دويدن شديد اسب ، بعضى همچون سوار معمولى ، بعضى همچون پيادهاى كه تند مى رود، و بعضى همچون كسى كه معمولى راه مى رود)). <73> و از اين گذشته دوزخيان نيز از مشاهده اين صحنه كه بهشتيان با چنان سرعتى ميگذرند و آنها ميمانند، مجازات بيشترى مى بينند، و به اين ترتيب پاسخ هر دو سؤ ال روشن مى شود.
پاورقی :
70-نورالثقلين جلد 3 صفحه 353 - 353.
71-نورالثقلين جلد 3 صفحه 353 - 353.
72-تفسير نورالثقلين جلد 5 صفحه 572 ذيل آيه ان ربک لبا لمرصاد (فجر - 14).
73-نورالثقلين ج 3 ص 353.

 

[kaghaz rangi]

توبه
(۱۱۱)
خداوند از مؤ منان جانها و اموالشان را خريداري مي‏كند كه (در برابرش) بهشت براي آنان باشد (به اين گونه كه) در راه خدا پيكار مي‏كنند، مي‏كشند و كشته مي‏شوند، اين وعده حقي است بر او كه در تورات و انجيل و قرآن ذكر فرموده، و چه كسي از خدا به عهدش وفادارتر است، اكنون بشارت باد بر شما به داد و ستدي كه با خدا كرده‏ايد و اين پيروزي بزرگي (براي شما) است.

(۱۱۳)
براي پيامبر (صلي اللّه عليه و آله و سلّم) و مؤ منان شايسته نبود كه براي مشركان (از خداوند) طلب آمرزش كنند، هر چند از نزديكانشان باشند، پس از آنكه بر آنها روشن شد كه اين گروه اصحاب دوزخند.

 

[kaghaz rangi]

الرعد
(۲۵)
و آنها كه عهد الهي را پس از محكم كردن ميشكنند، و پيوندهائي را كه خدا دستور برقراري آن را داده قطع مي‏كنند: و در روي زمين فساد مينمايند، لعنت براي آنهاست و بدي (و مجازات) سراي آخرت!

(۲۶)
خدا روزي را براي هر كس بخواهد (و شايسته بداند) وسيع و براي هر كس بخواهد (و مستحق ببيند) تنگ قرار مي‏دهد ولي آنها به زندگي دنيا شاد (و خوشحال) شدند در حالي كه زندگي دنيا در برابر آخرت متاع ناچيزي است.

(۲۷)
و آنها كه كافر شدند مي‏گويند چرا آيه (و معجزه) اي از پروردگارش بر او نازل نشده است ؟ بگو خداوند هر كس را بخواهد گمراه، و هر كس را كه به سوي او باز گردد هدايت مي‏كند (كمبود در معجزه نيست لجاجت آنها مانع است).

(۲۸)
آنها كساني هستند كه ايمان آورده‏اند و دلهايشان به ياد خدا مطمئن (و آرام) است، آگاه باشيد با ياد خدا دلها آرامش مييابد!

 

[kaghaz rangi]

الرعد
(۳۳)
آيا كسي كه بالاي سر همه ايستاده (و حافظ و نگهبان و مراقب همه است) و اعمال همه را مي‏بيند (همچون كسي است كه هيچيك از اين صفات را ندارد) آنان براي خدا شريكاني قرار دادند، بگو آنها را نام ببريد! آيا به او چيزي را خبر مي‏دهيد كه از وجود آن در روي زمين بيخبر است ؟ يا سخنان ظاهري (و تو خالي) ميگوئيد، (نه، شريكي براي خدا وجود ندارد) بلكه در نظر كافران دروغهايشان زينت داده شده (و بر اثر ناپاكي درون، چنين مي‏پندارند كه واقعيتي دارد) و آنها از راه (خدا) باز داشته شده‏اند و هر كس را خدا گمراه كند راهنمائي نخواهد داشت.

(۳۴)
براي آنها عذاب (دردناكي) در دنياست، و عذاب آخرت سخت تر است، و در برابر خدا هيچ كس نمي‏تواند آنها را نگه دارد.

 

[kaghaz rangi]

النحل
(۹۴)
سوگندهاي خود را وسيله تقلب و خيانت در ميان خود قرار ندهيد، مبادا گامهاي ثابت (بر ايمان) متزلزل گردد، و بخاطر بازداشتن (مردم) از راه خدا آثار سوء آنرا بچشيد و براي شما عذاب عظيم خواهد بود.

(۹۶)
(زيرا) آنچه نزد شما است فاني ميشود، اما آنچه نزد خدا است باقي ميماند، و كساني را كه صبر استقامت پيشه كنند به بهترين اعمالشان پاداش خواهيم داد.

 

[kaghaz rangi]

النحل
﴿۹۸﴾
فَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ

(۹۸)
هنگامي كه قرآن مي‏خواني از شر شيطان مطرود شده، به خدا پناه بر.

(۹۹)
چرا كه او تسلطي بر كساني كه ايمان دارند و بر پروردگارشان توكل مي‏كنند ندارد.

(۱۰۰)
تنها تسلط او بر كساني است كه او را به سرپرستي خود برگزيده‏اند و آنها كه نسبت به او شرك مي‏ورزند (و فرمانش را بجاي فرمان خدا لازم الاجرا مي‏دانند).

 

[kaghaz rangi]

النحل
(۱۰۳)
ما ميدانيم آنها مي‏گويند اين آيات را بشري به او تعليم مي‏دهد، در حالي كه زبان كسي كه اينها را به او نسبت مي‏دهند عجمي است ولي اين (قرآن) زبان عربي آشكار است.

 

[معمار67سبز]

سوره انبیا آیه 37:
آدمی در خلقت و طبیعت بسیار شتاب کار است ای مردم ما آیات (فدرت و حکمت بالغه) خود را به زودی به شما می نمانیانیمتعجیل مداری (که هر کار ی را وقت معینی است).

سوره انبیا آیه 42:
بگو کیست به جز آن خدای مهربان که شما را شب و روز محافظت می کند؟ (و از خطرهای عالم نگه می دارد؟) بلی این مردم (با آن که رحمت و مهربانی خدا را می دانند باز) از یاد خدای خود اعراض می کنند.

سوره انبیا آیه 47:
و ما ترازوهای عدل را برای روز قیامت خواهیم نهاد و ستمی به هیچ نفسی نخواهد شد و اگر عملی به قدر دانه خردلی باشد در حساب آریمو تنها علم ما از همه حساب گران کفایت خواهد کرد.

 

[fluid2008]

سوره نور
سوره ای است که آن را نازل کرده ايم و، واجبش ساخته ايم و در آن آياتی روشن فرستاده ايم ، باشد که پند گيريد(1)

 

[fluid2008]

شان نزول آیه

در كتاب كافى از امام باقر (عليه السلام) نقل شده كه جوانى از انصار در مسير خود با زنى روبرو شد (و در آن روز زنان مقنعه خود را در پشت گوشها قرار مى‏دادند و طبعا گردن و مقدارى از سينه آنها نمايان مى‏شد). چهره آن زن نظر آن جوان را به خود جلب كرد و چشم خود را به او دوخت. هنگامى كه زن گذشت جوان هم چنان با چشمان خود او را بدرقه مى‏كرد در حالى كه راه خود را ادامه مى‏داد تا اينكه وارد كوچه تنگى شد و باز هم چنان به پشت سر خود نگاه مى‏كرد، ناگهان صورتش به ديوار خورد و تيزى استخوان يا قطعه شيشه‏اى كه در ديوار بود، صورتش را شكافت! جوان به خود آمد و ديد خون از صورتش جارى است و به لباس و سينه‏اش ريخته! (سخت ناراحت شد) با خود گفت : به خدا سوگند من خدمت پيامبر مى‏روم و اين ماجرا را بازگو مى‏كنم. هنگامى كه چشم رسول خدا (صلي الله عليه و آله) به او افتاد فرمود چه شده است؟ و جوان ماجرا را نقل كرد، در اين هنگام جبرئيل، نازل شد و آيه 30 را آورد.
ترجمه آیه 30
به مردان مؤمن بگو که چشمان خويش را ببندند و شرمگاه خود را نگه دارند، اين برايشان پاکيزه تر است زيرا خدا به کارهايی که می کنند آگاه است
​

 

[fluid2008]

ترجمه آیه 31 سوره نور

و به زنان مؤمن بگو که چشمان خويش را ببندند و شرمگاه خود را نگه ، دارندو زينتهای خود را جز آن مقدار که پيداست آشکار نکنند و مقنعه های خود را تا گريبان فرو گذارند و زينتهای خود را آشکار نکنند ، جز برای شوهر خوديا پدر خود يا پدر شوهر خود يا پسر خود يا پسر شوهر خود يا برادر خود ياپسر برادر خود ، يا پسر خواهر خود يا زنان همکيش خود ، يا بندگان خود ،يا مردان خدمتگزار خود که رغبت به زن ندارند ، يا کودکانی که از شرمگاه زنان بی خبرند و نيز چنان پای بر زمين نزنند تا آن زينت که پنهان کرده اند دانسته شود ای مؤمنان ، همگان به درگاه خدا توبه کنيد ، باشد که رستگار گرديد

برایم خیلی جالب بود که ابتدا مردها به حیا دعوت شده اند و سپس زنان.

 

[معمار67سبز]

سوره مومنون آیه 91:
خدا هرگز فرزندی اتخاذ نکرده و هرگز خدایی به او شریک نبوده که اگر شریکی بود در این صورت هر خایی به سوی مخلوق خود روی کردی (و نظم و خدایی عالم از هم گسیختی) و بعضی از خدایان بر بعضی دیگر علو و برتری جسته (پس نظام دائمی عالم دلیل است که) خدا از آنچه مشرکان گویند پاک و منزه است.

سوره نور آیه 3:
مرد زناکار جز با زن زناکار و مشرک نکاح نمی کند و زن زانیه را هم جز مرد زانی و مشرک به نکاح نخواهد گرفت و این کار (یعنی نکاح زنان مشرک و زناکار) بر مردان مومن حرام است.

 

[phalagh]

چه تاپيك خوبي شده. شرمنده دوستان چون نميتونستم به تك تك پستا تشكر و امتياز بدم. همين جا از همه تشكر ميكنم.
متاسفانه مدتي نبودم كه بخوام منم تو تاپيك شركت كنم. فقط نكته اي كه به ذهنم رسيد رو ميگم. يه چيزي كه تو پستاتون كمه نظر خودتون در مورد اون آيه اي هست كه گذاشتيد. يعني چه چيزي توي اون آيه براتون جالب بوده. اين قسمت خيلي مهمه.
پست من رو جواب نديد كه تاپيك منحرف نشه.
ممنون.

 

[.:Shila:.]

قُلْ إِنَّ رَبِّي يَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَّامُ الْغُيُوبِ «48سوره سبا»بگو بى ‏گمان پروردگارم حقيقت را القا مى‏كند [اوست] داناى نهانها

 

[.:Shila:.]

وَمَا لِي لاَ أَعْبُدُ الَّذِي فَطَرَنِي وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ «22سوره یاسین»

آخر چرا كسى را نپرستم كه مرا آفريده است و [همه] شما به سوى او بازگشت مى ‏يابيد


أَأَتَّخِذُ مِن دُونِهِ آلِهَةً إِن يُرِدْنِ الرَّحْمَن بِضُرٍّ لاَّ تُغْنِ عَنِّي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا وَلاَ يُنقِذُونِ «23سوره یاسین»

آيا به جاى او خدايانى را بپرستم كه اگر [خداى] رحمان بخواهد به من گزندى برساند نه شفاعتشان به حالم سود مى‏دهد و نه مى‏توانند مرا برهانند

 

[.:Shila:.]

قِيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ قَالَ يَا لَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ «26سوره یاسین»
[سرانجام به جرم ايمان كشته شد و بدو] گفته شد به بهشت درآى گفت اى كاش قوم من مى ‏دانستند


بِمَا غَفَرَ لِي رَبِّي وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَمِينَ «سوره یاسین27»
كه پروردگارم چگونه مرا آمرزيد و در زمره عزيزانم قرار داد

 

[fluid2008]

آیه 59 سوره احزاب
متن عربی آیه : يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُل لِّأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاء الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِن جَلَابِيبِهِنَّ ذَلِكَ أَدْنَى أَن يُعْرَفْنَ فَلَا يُؤْذَيْنَ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا
شان نزول آیه

زنان مسلمان به مسجد مى‏رفتند و پشت سر پيامبر (صلي الله عليه و آله) نماز مى‏گذاردند، هنگام شب موقعى كه براى نماز مغرب و عشا مى‏رفتند، بعضى از جوانان هرزه و اوباش بر سر راه آنها مى‏نشستند و با مزاح و سخنان ناروا آنها را آزار مى‏دادند و مزاحم آنان مى‏شدند. آيه فوق نازل شد و به آنها دستور داد حجاب خود را بطور كامل رعايت كنند تا به خوبى شناخته شوند و كسى بهانه مزاحمت پيدا نكند.

هان اى پيامبر! به همسرانت، و دخترانت و زنان مؤمنين، بگو تا جلباب خود پيش بكشند، بدين وسيله بهتر معلوم مى‏شود كه زن مسلمانند، در نتيجه اذيت نمى‏بينند، و خدا همواره آمرزنده رحيم است (59).
​

 

[fluid2008]

سوره غافر آیه 44
پس به زودى آنچه را به شما مى‏گويم به ياد خواهيد آورد؛ و [بدانيد كه من‏] كار خويش را به خدا وامى‏گذارم [و مى‏سپارم‏]؛ به يقين خدا به [حال‏] بندگان [خود] بيناست

 

[fluid2008]

آیه 11 سوره حجرات
شان نزول آیه

1- "ثابت بن قيس" خطيب پيامبر بود كه گوشهايش سنگين بود. هنگامى كه وارد مسجد مى‏شد، كنار دست پيامبر (صلي الله عليه و آله) براى او جايى باز مى‏كردند، تا سخن حضرت را بشنود. روزى وارد مسجد شد در حالى كه مردم از نماز فراغت پيدا كرده، و جاى خود نشسته بودند. او جمعيت را مى‏شكافت و مى‏گفت: جا بدهيد! جا بدهيد! تا به يكى از مسلمانان رسيد و او گفت: همين جا بنشين! او پشت سرش نشست، اما خشمگين شد، هنگامى كه هوا روشن گشت" ثابت" به آن مرد گفت: كيستى؟ او نام خود را برد و گفت فلان كس هستم، " ثابت" گفت: فرزند فلان زن؟! و در اينجا نام مادرش را با لقب زشتى كه در جاهليت مى‏بردند ياد كرد. آن مرد شرمگين شد و سر خود را بزير انداخت، آيه 11 نازل شد و مسلمانان را از اين گونه كارهاى زشت نهى كرد. 2- بعضى از همسران پيامبر (صلي الله عليه و آله) امّ سلمه را به خاطر لباس مخصوصى كه پوشيده بود، يا به خاطر كوتاهى قدش مسخره مي كردند. اين آيه نازل شد و آنها را از اين عمل باز داشت.
ترجمه
اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، گروهى [از مردان‏] گروه ديگر را مسخره نكنند، شايد آنان- كه مسخره شده‏اند- از اينان- كه مسخره كرده‏اند- بهتر باشند و نه زنانى زنان ديگر را، شايد آنان از اينان بهتر باشند. و از خودتان- از يكديگر- عيبجويى مكنيد و يكديگر را به لقبها [ى بد و ناخوش‏] مخوانيد. بد نامى است نام‏كردن [مردم‏] به بدكردارى پس از ايمان آوردن [آنها]. و هر كه توبه نكرد پس اينانند ستمكاران.


​

 

[fluid2008]

آیه 12 سوره حجرات
شان نزول آیه

دو نفر از اصحاب رسول اللَّه (صلي الله عليه و آله) از رفيقشان " سلمان" غيبت كردند، زيرا او را خدمت پيامبر (صلي الله عليه و آله) فرستاده بودند تا غذايى براى آنها بياورد، پيامبر (صلي الله عليه و آله) سلمان را سراغ "اسامة بن زيد" كه مسئول" بيت المال" بود فرستاد، "اسامه" گفت: الان چيزى ندارم، آن دو نفر از" اسامه" غيبت كردند و گفتند: او بخل ورزيده و در باره" سلمان" گفتند: اگر او را به سراغ چاه سميحه (چاه پر آبى بود) بفرستيم، آب آن فروكش خواهد كرد! سپس خودشان به راه افتادند تا نزد" اسامه" بيايند، و درباره موضوع كار خود تجسس كنند. پيامبر (صلي الله عليه و آله) فرمود: من آثار خوردن گوشت در دهان شما مى‏بينم، عرض كردند: اى رسول خدا ما امروز مطلقا گوشت نخورده‏ايم! فرمود: آرى گوشت" سلمان" و" اسامه" را مى‏خورديد. اين آيه نازل شد و مسلمانان را از غيبت نهى كرد.
ترجمه

• ای کسانی که ايمان آورده ايد ، از گمان فراوان بپرهيزيد زيرا پاره ، ای از گمانها در حد گناه است و در کارهای پنهانی يکديگر جست و جو مکنيد و از يکديگر غيبت مکنيد آيا هيچ يک از شما دوست دارد که گوشت برادر مرده خود را بخورد ? پس آن را ناخوش خواهيد داشت و از خدا بترسيد، زيرا خدا توبه پذير و مهربان است

​

 

[معمار67سبز]

سوره شوری آیه 14:
و مردم در دین راه تفرقه و اختلاف نپیمودند مگر پس از آنکه علم و برهان از (جانب حق) بر آنها آمد (لیکن دانسته) برای تعدی و ظلم به یکدیگر اختلاف کردند و اگر کلمه رحمت از (لطف) خدا سبقت نگرفته بود که تا وقت معین (تعجیل در عذاب نکند) البته میان مردم (ستمکار) حکم (به هلاک) می شدو آنان که پس از گذشتگان وارث کتاب آسمانی شوند (مانند یهود و نصاری) در آن کتاب آسمانی سخت در شک و ریب بمانند (و به آن ایمان واقعی نیاوردند)

سوره شوری آیه 20:
هر کس حاصل مزرعه آخرت را بخواهد ما بر تخمی که کاشته می افزاییم و هر که تنها حاصل کشت دنیا را بخواهد او را هم از آن سیراب می کنیم ولی در آخرت (از نعمت ابدی آن چون نخواسته) نصیبی نخواهد یافت.

سوره شوری آیه 25:
و او خدایی است که توبه بندگان را می پذیرد و کناهانشان را می بخشد و هر چه کنید می داند.