ایو آرنولد با نام اصلی ایو کوهن فرزند هفتم از خانواده پرجمعیت روسی تبار مهاجری بود که در فیلادلفیا چشم به جهان گشود.
علاقه او به عکاسی از سال 1946 آغاز شد در حالی که در یک کارگاه ظهور و چاپ عکس در شهر نیویورک مشغول به کار بود.
او اصول عکاسی را سال 1948 طی یک دوره 6 هفته ای در منهتن نزد الکسی برودویچ کارگردان هنری مجله هارپرز بازار، که برای زنان منتشر میشد آموخت. در این سال بود که ایو با طراح صنعتی، آرنولد آرنولد ازدواج کرد و پسرش فرانک متولد شد.
ایو آرنولد از بسیاری چهره های نمادین که نیمه دوم قرن بیستم را شکل دادند عکاسی کرد.با این وجود به همان اندازه، ازعکاسی مستند اززندگی فقرا ، محرومان، کارگران مهاجر، معترضان حقوق مدنی آپارتاید در آفریقای جنوبی، جانبازان و معلولین جنگ ویتنام و گله داران مغولی غافل نشد.
مقالات حساس و دلسوزانه عکاسی وی و عکسهایی از مشاهیرسینما که برای مجله های لایف و لوک میگرفت باعث شد که اولین زنی باشد که در سال 1951 به مگنوم آژانس عکس معروف جهانی بپیوندد.
عکسهای او از مشاهیری چون جو مکارتی،مالکوم ایکس، مارگارت تاچر، ایندیرا گاندی، آیزن هاور، کلارک گیبل، جوآن کروفورد، و البته مرلین مونرو بوده است. آرنولد اگرچه بیشتر به خاطر کارهایش با مرلین مونرو شناخته شده است ولی همچنین مدت مدیدی به عنوان یک فتو ژورنالیست (عکاس خبری) جهانگرد برجسته سفرهایی به چین، روسیه سابق، مصر، آفریقای جنوبی و افغانستان داشته است.
در اوائل 1970 آرنولد ایالات متحده را ترک کرد و برای همیشه با پسرش فرانکلین آرنولد به انگلستان نقل مکان کرد و در حالیکه برای ساندی تایمز لندن کار میکرد از آن جا بود که به طور جدی تصمیم به استفاده از عکاسی رنگی گرفت.
وی یک عکاس پیشگام و نیرومند که افتخارات بیشماری را کسب کرده است، که شامل استادی عکاسی از مرکز بین المللی عکاسی(ICP) در نیویورک می باشد.
ایو آرنولد در یکی از کتابهایش که در سال1976 به چاپ رسید با نام ” زن رتوش نشده ” می نویسد :
” در کارهای من موضوعات مرتب در حال تکرار شدن هستند. من فقیر بوده ام و میخواستم فقر را به تصویر بکشم؛ من یک کودک از دست داده بودم و تولد، دغدغه ام شده بود؛ من به سیاست علاقه مند بودم و می خواستم بدانم که چطور زندگی ما را تحت تاثیر قرار میدهد؛ من یک زن هستم و میخواستم در مورد زن بدانم. ”
ایو در دوران زندگی خود 15 کتاب به چاپ رسانید و برنده جایزه ملی کتاب در چین شد. در سال 2003 بالاترین مدال افتخار امپراطوری بریتانا( Order of the British Empire) توسط ملکه الیزابت دوم، کسی که یک بار از او عکاسی کرده بود، به وی اهدا شد.
در کتاب 2007 مگنوم مگنوم، عکاس الیوت ارویت مسائل را چنین جمع بندی می کند: « میراث ایو آرنولد به همان میزان که متنوع است، شگفت انگیز هم می باشد. درک این موضوع که چطور می شود کسی اینقدر کارهای گوناگون داشته باشد، مشکل است. همۀ عکس های او از ساده ترین گرفته تا ژرف ترین، از خشن ترین تا مهربانترین باز هم درتعادل و توازن است. همه موضوعات در عکس های « ایو آرنولد » با ذکاوت ، ملاحظه و دلسوزی مورد بحث و ثبت قرار گرفته اند. مهمترین مسئله در مورد وی، توانایی برقراری ارتباط مستقیم بصری با موضوعات به انسانی ترین شکل ممکن و به دور از هرگونه تظاهر و هیاهو است ».
در کتاب 2007 مگنوم مگنوم، عکاس الیوت ارویت مسائل را چنین جمع بندی می کند: « میراث ایو آرنولد به همان میزان که متنوع است، شگفت انگیز هم می باشد. درک این موضوع که چطور می شود کسی اینقدر کارهای گوناگون داشته باشد، مشکل است. همۀ عکس های او از ساده ترین گرفته تا ژرف ترین، از خشن ترین تا مهربانترین باز هم درتعادل و توازن است. همه موضوعات در عکس های « ایو آرنولد » با ذکاوت ، ملاحظه و دلسوزی مورد بحث و ثبت قرار گرفته اند. مهمترین مسئله در مورد وی، توانایی برقراری ارتباط مستقیم بصری با موضوعات به انسانی ترین شکل ممکن و به دور از هرگونه تظاهر و هیاهو است ».
« ایو آرنولد » سالها در می فورد زندگی کرد تا آخرین بیماری اش که دلیل رفتن او به خانه سالمندان شد . ایشان چهارم ژانویه سال 2012 در لندن در سن 99 سالگی درگذشت.
