آموزش عکاسي چهره
در عکاسي چهره که به آن پرتره نيز گفته مي شود توجه عکاس روي صورت، اعضاي بدن يا خود شخص متمرکز مي شود. در اين شماره به بيان نکاتي پرداخته مي شود که مي تواند در زمينه يادگيري مهارت هاي عکاسي پرتره کمک کننده باشد.
1.تغيير زاويه :
بيشتر عکس هاي پرتره از زاويه اي گرفته مي شوند که دوربين به طور دقيق در مقابل چشمان سوژه قرار گرفته است. با اينکه عکاسي از روبرو يا مقابل چشمان سوژه مي تواند خوب و زيبا باشد، اما بهتر است گاهي اوقات براي هرچه بهتر و تاثيرگذارتر کردن عکس کمي زاويه ديد عکاس تغيير کند. براي مثال، عکاس مي تواند در سطحي بالاتر يا پايين تر از سوژه قرار گيرد و از آن زاويه عکاسي کند. براي جذاب و بهتر کردن عکس مي توان از هر نوع زاويه ديدي استفاده کرد.
2. بازي با چشم ها :
جالب است بدانيد که جهت ديد چشمان سوژه، تاثير زيادي روي عکس خواهد داشت. در بيشتر عکس هاي پرتره از سوژه خواسته مي شود که به پايين لنز نگاه کند، اين نوع جهت ديد باعث مي شود که يک حس واقعي از ارتباط بين سوژه و شخص يا اشخاص بيننده به وجود آيد. علاوه بر نگاه کردن به پايين لنز مي توان جهت هاي ديگري را نيز به سوژه پيشنهاد کرد:
3. نگاه کردن به خارج از دوربين:
زماني که از سوژه خواسته مي شود به نقطه اي خارج از ميدان ديد دوربين نگاه کند احساسي از صراحت، جذابيت و اندکي شيطاني بودن به بيننده القا مي شود. با معطوف کردن توجه بيننده به لبه هاي تصوير مي توان تمرکز او را نيز به آنچه که سوژه در حال نگريستن است منحرف کرد. حس کنجکاوي بيننده با ديدن جهت چشمان سوژه که به خارج از ميدان ديد دوربين معطوف است، ترغيب و علاقه مند مي شود تا بفهمد که سوژه به چه کسي يا به چه جايي در حال نگاه کردن است. اگر سوژه در هنگام نگاه کردن به خارج از ميدان ديد دوربين در حال لبخند زدن باشد احساسي از دسيسه يا افکار شيطاني را به بيننده القا خواهد کرد.
4. نگاه کردن در داخل کادر:
نگاه کردن به شيء يا فرد خاصي که آن نيز در داخل کادر است، يکي ديگر از روش هايي است که مي تواند عکاسي پرتره را جذاب تر کند. بچه اي که به ديوار نگاه مي کند، زني که در حال نگريستن به نوزادش است، مرد گرسنه اي که به بشقابي از غذا چشم دوخته و مواردي از اين دست همگي مي توانند ميزان توجه و علاقه بيننده را بالا ببرند و رابطه اي معنادار بين شي يا شخص موردنظر با سوژه اصلي برقرار کنند. با کمک اين شيوه مي توان داستاني را در خلال يک عکس تعريف کرد.
5.رعايت نکردن قوانين کادربندي:
براي کادربندي، قوانين زيادي تعريف شده است که گاهي اوقات در عکاسي پرتره مي توان آن ها را ناديده گرفت يا حتي حذف کرد. بهتر است قوانين کادربندي تا زماني که باعث زيبا و جذاب شدن عکس هستند، رعايت شوند، در غير اين صورت بايد به نتيجه عکس دقت شود نه به قوانين دست و پا گير. پيش از اينکه قانوني بخواهد نقض شود بهتراست در ابتدا دانش و آگاهي از آن وجود داشته باشد تا مشخص شود، رعايت کردن صحيح آن چه تاثيري خواهد داشت و در صورت رعايت نکردن، نتيجه نهايي عکس چگونه خواهد شد. يکي از قوانيني که مي توان در عکاسي پرتره به ناچار آن را نقض کرد قانون "يک سوم" است. گاهي اوقات قرار دادن سوژه، به طور کامل در مرکز يا بردن آن به کناره هاي تصوير نيز مي تواند عکسي زيبا و جذاب را ارايه دهد.
يکي ديگر از قوانيني که مي توان آن را در عکاسي چهره ناديده گرفت، "نگاه کردن به خارج از ميدان ديد دوربين" است. در عکاسي پرتره هرگاه شخص درحال نگريستن به يک جهت خاص يا سر او به چپ يا راست متمايل شده بود بهتر است عکاس از جهت مخالف سوژه عکس بگيرد. براي مثال، اگر سر يا نگاه سوژه به چپ متمايل است عکاس بايد در قسمت راست سوژه بايستد و عکس بگيرد به اين طريق، فضايي را براي ديد سوژه فراهم مي کند و موجب افزايش حس کنجکاوي بيننده خواهد شد. اگر شرايط سوژه يا مکان آن به گونه اي بود که نمي شد قانون را رعايت کرد مي توان آن را ناديده گرفت. براي مثال، اگر نگاه سوژه به سمت چپ است عکاس نيز مي تواند از سمت چپ عکس بگيرد.
6.تجربه نورپردازي :
با کمک گرفتن از افکت هاي نورپردازي نيز مي توان عکاسي پرتره را زيبا و معنادارتر کرد. نورهايي که از کناره ها تابيده مي شوند کمک مي کنند تا حالت هاي روحي شخص در عکس جلوه پيدا کند. استفاده از مود فلش تاخيري (slow synch flash) نيز يکي ديگر از روش هاي بازي با نور به شمار مي رود. با کمک اين مود، پيش زمينه روشن و پس زمينه تاريک خواهد شد.
7. متحرک جلوه دادن سوژه :
عکاسي پرتره به اين معنا نيست که سوژه هميشه در حال سکون و هيچ تحرکي نداشته باشد. در بعضي شرايط، متحرک جلوه دادن سوژه به بالابردن زيبايي و جذابيت عکس يا حتي انتقال مفهوم کمک زيادي خواهد کرد. براي مثال، در بعضي عکس هاي تبليغاتي يا ورزشي مي توان سوژه را در حال پريدن، دويدن يا راه رفتن به تصوير کشيد.
8.دوري از ژست گرفتن :
گاهي اوقات ژست گرفتن سوژه از کيفيت عکس کم خواهد کرد و مصنوعي بودن آن، اولين موردي است که به بيننده منتقل خواهد شد. بعضي افراد در موقعيت هايي که مجبور به ژست گرفتن مي شوند به خوبي نمي توانند از پس اين کار برآيند، بنابراين چنين مساله اي باعث مي شود که از کيفيت، زيبايي و طبيعي بودن عکس کاسته شود. عکس هايي که از کودکان گرفته مي شود به اين صورت خواهد بود به همين دليل توصيه مي شود عکاس در شرايطي که سوژه مشغول بازي کردن يا فعاليت است لحظه مناسب را شکار کند و عکس بگيرد.
9. فوکوس کردن روي اعضاي بدن :
استفاده از يک لنز با فاصله کانوني بالا يا کلوزآپ کردن روي قسمتي از اعضاي بدن شخص مانند دست ها، چشم ها و ساير اعضا تاثير شگرفي در عکاسي پرتره خواهد داشت به گونه اي که قدرت تخيل بيننده را فراتر از آن تصويري که پيش رو دارد بالا خواهد برد. در بعضي موارد، عناصري که در کادر نيستند، اما مي توان آن ها را احساس کرد بيشتر از عناصري که در کادر قرار گرفته اند مفهوم و معنا را منتقل مي کنند.
10. پنهان کردن قسمتي از سوژه:
با پوشاندن قسمتي از بدن يا چهره شخص با پارچه، اشيا، دستان يا حتي خارج کردن آن از کادر مي توان قسمتي ديگر از بدن يا چهره که موردنظر عکاس است را در تصوير برجسته تر و تمرکز اصلي بيننده را به سمت آن معطوف کرد. براي مثال، چشمان دختري که آبي رنگ است مورد فوکوس اصلي قرار مي گيرد و ساير قسمت هاي صورت مثل دهان، بيني و قسمتي از چانه، گونه ها و پيشاني با يک روسري يا دستمال پوشانده خواهد شد. به اين صورت، توجه بيننده به محض ديدن عکس روي چشمان آبي دختر متمرکز خواهد شد. اگرچه با اين کار قدرت تخيل بيننده محدود خواهد شد، اما اين حسن را دارد که بيننده منظور و هدف عکاس را به خوبي متوجه شود.
11.گرفتن عکس هاي متعدد از يک سوژه :
عکس گرفتن از کودکان يا هر سوژه متحرک ديگري کار مشکلي است، بنابراين توصيه مي شود که عکاس از سوژه موردنظر چندين عکس پياپي در موقعيت هاي مختلف بگيرد تا در نهايت يکي از عکس ها بهتر از بقيه شود.
در عکاسي چهره که به آن پرتره نيز گفته مي شود توجه عکاس روي صورت، اعضاي بدن يا خود شخص متمرکز مي شود. در اين شماره به بيان نکاتي پرداخته مي شود که مي تواند در زمينه يادگيري مهارت هاي عکاسي پرتره کمک کننده باشد.
1.تغيير زاويه :
بيشتر عکس هاي پرتره از زاويه اي گرفته مي شوند که دوربين به طور دقيق در مقابل چشمان سوژه قرار گرفته است. با اينکه عکاسي از روبرو يا مقابل چشمان سوژه مي تواند خوب و زيبا باشد، اما بهتر است گاهي اوقات براي هرچه بهتر و تاثيرگذارتر کردن عکس کمي زاويه ديد عکاس تغيير کند. براي مثال، عکاس مي تواند در سطحي بالاتر يا پايين تر از سوژه قرار گيرد و از آن زاويه عکاسي کند. براي جذاب و بهتر کردن عکس مي توان از هر نوع زاويه ديدي استفاده کرد.
2. بازي با چشم ها :
جالب است بدانيد که جهت ديد چشمان سوژه، تاثير زيادي روي عکس خواهد داشت. در بيشتر عکس هاي پرتره از سوژه خواسته مي شود که به پايين لنز نگاه کند، اين نوع جهت ديد باعث مي شود که يک حس واقعي از ارتباط بين سوژه و شخص يا اشخاص بيننده به وجود آيد. علاوه بر نگاه کردن به پايين لنز مي توان جهت هاي ديگري را نيز به سوژه پيشنهاد کرد:
3. نگاه کردن به خارج از دوربين:
زماني که از سوژه خواسته مي شود به نقطه اي خارج از ميدان ديد دوربين نگاه کند احساسي از صراحت، جذابيت و اندکي شيطاني بودن به بيننده القا مي شود. با معطوف کردن توجه بيننده به لبه هاي تصوير مي توان تمرکز او را نيز به آنچه که سوژه در حال نگريستن است منحرف کرد. حس کنجکاوي بيننده با ديدن جهت چشمان سوژه که به خارج از ميدان ديد دوربين معطوف است، ترغيب و علاقه مند مي شود تا بفهمد که سوژه به چه کسي يا به چه جايي در حال نگاه کردن است. اگر سوژه در هنگام نگاه کردن به خارج از ميدان ديد دوربين در حال لبخند زدن باشد احساسي از دسيسه يا افکار شيطاني را به بيننده القا خواهد کرد.
4. نگاه کردن در داخل کادر:
نگاه کردن به شيء يا فرد خاصي که آن نيز در داخل کادر است، يکي ديگر از روش هايي است که مي تواند عکاسي پرتره را جذاب تر کند. بچه اي که به ديوار نگاه مي کند، زني که در حال نگريستن به نوزادش است، مرد گرسنه اي که به بشقابي از غذا چشم دوخته و مواردي از اين دست همگي مي توانند ميزان توجه و علاقه بيننده را بالا ببرند و رابطه اي معنادار بين شي يا شخص موردنظر با سوژه اصلي برقرار کنند. با کمک اين شيوه مي توان داستاني را در خلال يک عکس تعريف کرد.
5.رعايت نکردن قوانين کادربندي:
براي کادربندي، قوانين زيادي تعريف شده است که گاهي اوقات در عکاسي پرتره مي توان آن ها را ناديده گرفت يا حتي حذف کرد. بهتر است قوانين کادربندي تا زماني که باعث زيبا و جذاب شدن عکس هستند، رعايت شوند، در غير اين صورت بايد به نتيجه عکس دقت شود نه به قوانين دست و پا گير. پيش از اينکه قانوني بخواهد نقض شود بهتراست در ابتدا دانش و آگاهي از آن وجود داشته باشد تا مشخص شود، رعايت کردن صحيح آن چه تاثيري خواهد داشت و در صورت رعايت نکردن، نتيجه نهايي عکس چگونه خواهد شد. يکي از قوانيني که مي توان در عکاسي پرتره به ناچار آن را نقض کرد قانون "يک سوم" است. گاهي اوقات قرار دادن سوژه، به طور کامل در مرکز يا بردن آن به کناره هاي تصوير نيز مي تواند عکسي زيبا و جذاب را ارايه دهد.
يکي ديگر از قوانيني که مي توان آن را در عکاسي چهره ناديده گرفت، "نگاه کردن به خارج از ميدان ديد دوربين" است. در عکاسي پرتره هرگاه شخص درحال نگريستن به يک جهت خاص يا سر او به چپ يا راست متمايل شده بود بهتر است عکاس از جهت مخالف سوژه عکس بگيرد. براي مثال، اگر سر يا نگاه سوژه به چپ متمايل است عکاس بايد در قسمت راست سوژه بايستد و عکس بگيرد به اين طريق، فضايي را براي ديد سوژه فراهم مي کند و موجب افزايش حس کنجکاوي بيننده خواهد شد. اگر شرايط سوژه يا مکان آن به گونه اي بود که نمي شد قانون را رعايت کرد مي توان آن را ناديده گرفت. براي مثال، اگر نگاه سوژه به سمت چپ است عکاس نيز مي تواند از سمت چپ عکس بگيرد.
6.تجربه نورپردازي :
با کمک گرفتن از افکت هاي نورپردازي نيز مي توان عکاسي پرتره را زيبا و معنادارتر کرد. نورهايي که از کناره ها تابيده مي شوند کمک مي کنند تا حالت هاي روحي شخص در عکس جلوه پيدا کند. استفاده از مود فلش تاخيري (slow synch flash) نيز يکي ديگر از روش هاي بازي با نور به شمار مي رود. با کمک اين مود، پيش زمينه روشن و پس زمينه تاريک خواهد شد.
7. متحرک جلوه دادن سوژه :
عکاسي پرتره به اين معنا نيست که سوژه هميشه در حال سکون و هيچ تحرکي نداشته باشد. در بعضي شرايط، متحرک جلوه دادن سوژه به بالابردن زيبايي و جذابيت عکس يا حتي انتقال مفهوم کمک زيادي خواهد کرد. براي مثال، در بعضي عکس هاي تبليغاتي يا ورزشي مي توان سوژه را در حال پريدن، دويدن يا راه رفتن به تصوير کشيد.
8.دوري از ژست گرفتن :
گاهي اوقات ژست گرفتن سوژه از کيفيت عکس کم خواهد کرد و مصنوعي بودن آن، اولين موردي است که به بيننده منتقل خواهد شد. بعضي افراد در موقعيت هايي که مجبور به ژست گرفتن مي شوند به خوبي نمي توانند از پس اين کار برآيند، بنابراين چنين مساله اي باعث مي شود که از کيفيت، زيبايي و طبيعي بودن عکس کاسته شود. عکس هايي که از کودکان گرفته مي شود به اين صورت خواهد بود به همين دليل توصيه مي شود عکاس در شرايطي که سوژه مشغول بازي کردن يا فعاليت است لحظه مناسب را شکار کند و عکس بگيرد.
9. فوکوس کردن روي اعضاي بدن :
استفاده از يک لنز با فاصله کانوني بالا يا کلوزآپ کردن روي قسمتي از اعضاي بدن شخص مانند دست ها، چشم ها و ساير اعضا تاثير شگرفي در عکاسي پرتره خواهد داشت به گونه اي که قدرت تخيل بيننده را فراتر از آن تصويري که پيش رو دارد بالا خواهد برد. در بعضي موارد، عناصري که در کادر نيستند، اما مي توان آن ها را احساس کرد بيشتر از عناصري که در کادر قرار گرفته اند مفهوم و معنا را منتقل مي کنند.
10. پنهان کردن قسمتي از سوژه:
با پوشاندن قسمتي از بدن يا چهره شخص با پارچه، اشيا، دستان يا حتي خارج کردن آن از کادر مي توان قسمتي ديگر از بدن يا چهره که موردنظر عکاس است را در تصوير برجسته تر و تمرکز اصلي بيننده را به سمت آن معطوف کرد. براي مثال، چشمان دختري که آبي رنگ است مورد فوکوس اصلي قرار مي گيرد و ساير قسمت هاي صورت مثل دهان، بيني و قسمتي از چانه، گونه ها و پيشاني با يک روسري يا دستمال پوشانده خواهد شد. به اين صورت، توجه بيننده به محض ديدن عکس روي چشمان آبي دختر متمرکز خواهد شد. اگرچه با اين کار قدرت تخيل بيننده محدود خواهد شد، اما اين حسن را دارد که بيننده منظور و هدف عکاس را به خوبي متوجه شود.
11.گرفتن عکس هاي متعدد از يک سوژه :
عکس گرفتن از کودکان يا هر سوژه متحرک ديگري کار مشکلي است، بنابراين توصيه مي شود که عکاس از سوژه موردنظر چندين عکس پياپي در موقعيت هاي مختلف بگيرد تا در نهايت يکي از عکس ها بهتر از بقيه شود.
