یه شب، یه تهنایی بود داش واسه خودش تو باشگاه مهندسان ول میگشت که یه نور از اون ته مه ها توجه شو جلب کرد ...
با خودش گفت : "هااااان ؟؟!! هیـــــــــن ؟!! هوووون ؟؟!!!! اون دیه چیه ؟!"
خلاصه از اونجایی که بسیار بسیار موجود فیضولی بودش همچی دوید یه وخ جا نمونه از کشفش ! رفت و رفت و رفـــــــــت تا رسید به نوره ! دید بعله یک عدد فانوس بیش نیمیباشه !
.jpg)
نیشس حساب دو دوتا چار تا شو کرد و تصمیم گیریفت واس این همه زحمتی که کشیده فانوسه رو ورداره واس خودش زبل خان !
از این فکرش بسی خرسند گشت و گف : هـــــــــــــــــــــــــــه دیه شدی فانوس ِ تهنایی ، غش غش غش غش
قصه ما به سر رسید ، وحیدوو به فانوسش رسید
این داستان فینخیلی و واقعی !! امشب چاپ اولش هس تو باشگاه و اونم به مناسبت تولد خان داااشمه .. آوره دیه رفخا ، خعلی سال پیش همچین زیمانی این پیسمله ی کودک وار احساساتی نمک پاش قلمبه اومد زیمین .. یادش بخیر ننه مون هی بش موگوف :"وحید بوگو مامااان .. بوگو مامان .." ، بعده اون همه تلاش وحید لباشو خنچه کرد و گف : "کووووفت" !
و این اولین سخنی بود که داداشیم به زیبان آورد ! بعدش سه چار تا کلمه دیه هم از قبیل مرض و زهر مار و .. بلت شد ولی دایره لخاتش محدود به همینا موند بچه
وحیدووو خعلی مخسی واس اینکه قبول کردی دنیا بیای ، خُل خان هایی مث تو یه قیافه ای به این دنیا میدن به قرآن !
کلا منظورم اینه تولدت مبارک !
ریفیخای ژیگرم خعلی خوش اومدین به این بزم ، تبریکاتتون رو بیفرمایین ، کوفتا رو گذاشتیم بریون شه ، به زودی فانوسخه میاد ازتون پذیرایی موکونه :دی
_0.jpg)
