ذکرهای بعد از سلام دادن“پایان”نمازهای واجب»
“أَسْتَغْفِرُ اللهَ (ثلاثاً) اللَّهُمَّ أَنْتَالسَّلاَمُ وَمِنْكَ السَّلاَمُ، تَبَارَكْتَ يَا ذَا الْجَلاَلِ وَالإِكْرَامِ”.(مسلم1/414).
(از الله طلب آمرزش مىكنم [سه مرتبه] الهى تو سلامى، و سلامتى ازجانب تو است، تو بسيار بابركتى، اى صاحب عظمت و بزرگى).
“لاَ إِلَهَ إِلاَّاللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَىكُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ، اللَّهُمَّ لاَ مَانِعَ لِمَا أَعْطَيْتَ، وَلاَ مُعْطِيَلِمَا مَنَعْتَ، وَلاَ يَنْفَعُ ذَا الْجَدِّ مِنْكَ الْجَدُّ”. (البخارى 1/255 ومسلم 1/414).
(معبودى “بحق”بجز الله، وجود ندارد. شريكى ندارد، پادشاهى از آنِاوست، ستايش شايستهى اوست، و او بر هر چيزى توانا است، الهى! آنچه تـو بـدهى، هيچكس مانع آن نمىگردد، و آنچه تو منع كنى، هيچ كس نمىتواند آنرا بدهد. توانگر، اورا ثروتش از عذاب تو نجات نمىدهد، و “تمامى شكوه و”ثروت از آنِ تواست).
“لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ، لَهُالْمُلْكُ، وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ. لاَ حَوْلَ وَلاَقُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ، وَلاَ نَعْبُدُ إِلاَّ إِيَّاهُ،لَهُ النِّعْمَةُ وَلَهُ الْفَضْلُ وَلَهُ الثَّنَاءُ الْحَسَنُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّاللهُ مُخْلِصِيْنَ لَهُ الدِّيْنَ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُوْنَ”. (مسلم1/415).
(معبودى بجز الله “بحق”وجود ندارد، يگانه اوست و شريكى ندارد، پادشاهىاز آنِ اوست، و ستايش مخصوص اوست، و او بر هر چيز توانا است. هيچ نيروى بازدارندهاز گناهان و توفيق دهنده به نيكى، به جز الله وجود ندارد. هيچ معبودى جز او “بحق”نيست. جز او كسى ديگر را عبادت نمىكنيم، نعمت و فضل از آنِ اوست، ستايش نيكو مخصوصاوست، معبودى بجز او وجود ندارد، همهى ما با اخلاص او را بندگى مىكنيم هر چندكافران دوست نداشته باشند).
“سُبْحَانَ اللهِ، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ، وَاللهُأَكْبَرُ [33 سپس] لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ، لَهُالْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ”. (مسلم 1/418).“كسى كه آنرا بعد از هر نماز بگويد گناهش بخشوده مى شود! هر چند به اندازهى كفدريا باشد”.
(بجز الله يگانه، ديگر معبودى بحق نيست، شريكى ندارد، پادشاهىاز آنِ اوست، ستايش شايسته اوست، و او بر هر چيز تواناست).
قُلْ هُوَ اللَّهُأَحَد اللَّهُ الصَّمَدُ لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ وَلَمْ يَكُن لَّهُ كُفُواًأَحَدٌ. (الإخلاص: ١ - ٤).
“به نام خداوند بخشندهى مهربان. بگو خدا يكتا ويگانه است. خداوندي است كه همهء نيازمندان قصد او مي‌كنند. (هرگز) نزاد و زاده نشد. و براي او هيچگاه شبيه و مانندي نبوده است”.
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّالْفَلَقِ * مِن شَرِّ مَا خَلَقَ * وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ * وَمِنشَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ * وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ. (الفلق: ١- ٥).
“به نام خداوند بخشندهى مهربان. بگو: پناه مي‌برم به پروردگار سپيدهءصبح. از شر تمام آنچه آفريده است. و از شر هر موجود شرور هنگامي كه شبانه واردمي‌شود. و از شرّ آنها كه در گره‌ها مي‌دمند. و از شرّ هر حسودي هنگامي كه حسدمي‌ورزد”.
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاس * مَلِكِ النَّاسِ * إِلَهِالنَّاسِ * مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ * الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِالنَّاسِ * مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ. (الناس:١ – ٦). أبوداود 2/86 والنسائي 3/ 68 ونگا: صحيح الترمذي 2/8، سورههاى سهگانه را معوذات مىگويند. نگا: فتح الباري9/62).
“به نام خداوند بخشندهى مهربان، بگو: پناه مي‌برم به پروردگار مردم. بهمالك و حاكم مردم. به (خدا و) معبود مردم. از شرّ وسوسه‌گر پنهان‌كار. كه درونسينهء انسانها وسوسه مي‌كند. خواه از جن باشد يا از انسان”. [بعد از هر نماز خواندهشوند].
اللهُ لاَ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لاَ تَأْخُذُهُسِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ مَن ذَاالَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْوَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاءوَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَلاَ يَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَالْعَلِيُّ الْعَظِيمُ
“
. بعد از هر نماز خوانده شود. هر كس پس از هر نمازآنرا بخواند مانعي از ورود بهشت او نمىشود مگر مردنش. (النسائي در كتاب: (عملاليوم والليلة) شمارهى 100، وابن السني شمارهى 121 وألباني در صحيح الجامع 5/339وسلسلة الأحاديث الصحيحة 2/697 شمارهى 972).
(خداوند هيچ معبودى “بحق”جز اونيست، خداوندى كه زنده و قائم به ذات خويش است، هيچ گاه خواب سبك و سنگين او را فرانمىگيرد، براى اوست آنچه در آسمانها و زمين است، كيست كه نزد او جز به فرمانششفاعت كند، آنچه را پيش روى آنها “بندگان”و پشت سر آنهاست مىداند، و از گذشته وآيندهى آنان آگاه است، آنها جز به مقدارى كه او بخواهد احاطه به علم او ندارند،كرسى او آسمانها و زمين را دربرگرفته و حفظ و نگهدارى آسمان و زمين براى او گراننيست، و او بلند مرتبه و باعظمت است).
فضائل بعضی از سوره‌های و آیاتقرآن
* سوره فاتحه: عظیمترین سوره قرآن و شفاء هر دردی است.
* سورهبقره و آل عمران: روز قیامت مانند دو ابر “سایبان”از صاحب خود حمایتمی‌کنند.
* آیت الکرسی: عظیمترین آیه قرآن است سبب حفظ بندگان است (بوسیلهخدا).
* دو آیه آخر سوره بقره: از هر بلائی آدمی را کفایت میکند.
* ده آیه اول سوره کهف: از فتنه دجال در أمان خواهی ماند.
* سوره اخلاص “قل هوالله احد»: معادل یک سوم قرآن است.
* آنچه را بیمار در حال بیماری خود بایدبگوید. رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ (البقره: 201).
“پروردگارا! به ما در دنيا(نيكى) عطا كن! و در آخرت نيز (نيكى) مرحمت فرما! و ما را از عذاب آتش نگاهدار!”.
فضیلت: بیماری که این دعا را بخواند خداوند او را شفامی‌دهد.
* دعا برای مریض: “أَسْأَلُ اللهَ الْعَظِيْمَ رَبَّ الْعَرْشِالْعَظِيْمِ أَنْ يَشْفِيَكَ”. (هفت بار بخواند). مسلمانى كه به عيادت مريضى برودكه اجلش فرا نرسيده است، و اين دعا را هفت بار بر او بخواند، مريضش شفا مىيابد. (الترمذي وأبوداود، ونگا: صحيح الترمذي2/210 وصحيح الجامع 5/180).
(از خداوندعظيم، پروردگار عرش بزرگ، مىخواهم كه تو را شفا دهد).
“لاَ بَأْسَ طَهُوْرٌإِنْ شَاءَ اللهُ”. (البخاري مع الفتح 10/118).
(هيچ باكى نيست، اين بيمارى بهخواست خداوند، پاك كنندهى “گناهان”است).
افسون و دعاهای شرعی برای بیماریو چشم بد و سِحْر
1-“أَذْهِبِ البَأس، ربَّ الناس، واشفِ أنتَ الشَّافِي لاشِفاءَ إلاَّ شفاءُكَ شِفاءً لا يغادُر سَقَماً”.
“اي پروردگار انسانها! (هرگونه) زيان و ترس را زايل فرما و شفا(ي عاجل) عنايت كن كه همانا تو (تنها) شفادهنده هستي و جز شفاي تو كه تمامي بيماري‌ها را درمان مي‌بخشد شفايي وجود ندارد”.
2-رسول الله ص فرمود: دستت را بر جايى كه درد احساس مىشود بگذار، و سهبار “بِسْمِ اللهِ”بگو: سپس هفت بار بگو: “أَعُوْذُ بِاللهِ وَقُدْرَتِهِ مِنْشَرِّ مَا أَجِدُ وَأُحَاذِرُ”. (مسلم 4/1728).
(من بـه خـدا و قدرتش پناهمىبرم از شرّ آنچه به آن دچار مىشوم و از آن بيم دارم و مىترسم).
3-“بِسْمِ اللهِ أرقيِكَ، مِن كُلِّ شيٍ يُوذيكَ، مِنْ شَرِّ كُلِّ نَفْسٍ أو عَينِحَاسِدٍ، اللهُ يَشْفِيكَ، بِسم اللهِ أرقيكَ”. “به نام خداوند آنچه (از ارواح پليدو غيره كه) موجبات اذيت و آزار تو (بيمار) را فراهم مي‌كنند از تو دور ميسازم و ازگزند هر نفس (سركش) يا چشم زخم حسودي ميرهانمت. (بيترديد) اين خداست كه تو را شفاميدهد و من (تنها) با نام و ياد او به مداوايت ميپردازم”.
اذکار “ذکرهای”متنوع و گوناگون
1-هنگام وارد شدن به هر خانه‌ای: “أَعُوْذُ بِكَلِمَاتِاللهِ التَّامَّاتِ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ”. [هنگام شب، سه بار خوانده شود]. هركسشامگاه سه مرتبه آنرا بخواند سختىهاى آن شب به او ضررى نمىرساند. (أحمد 2/290والنسائي در كتاب: عمل اليوم والليلة شمارهى 590 وابن السني شمارهى 68، ونگا: صحيح الترمذي 3/187، وصحيح ابن ماجه 2/266 وتحفة الأخيار ص45).
فضیلت: تا هنگامیکه در آن منزل است ضرری به او نمی‌رسد.
2-بعد از وضوء: “أَشْهَدُ أَنْ لاَإِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدَاًعَبْدُهُ وَرَسُولُهُ ..”. (مسلم1/ 209).
(شهادت مىدهم كه بجز الله، معبودى“بحق” وجود ندارد، يكتاست وشريكى براى او نيست، وشهادت مىدهم كه محمد، بنده وفرستادهى اوست).
فضیلت: کسی که این ذکر را بعد از وضوء بخواند درهای هشتگانهبهشت بر او باز میشود.
3-هنگام دعا کردن: “اللَّهُمَّ إِنّيْ أَسْأَلُكَبِأَنِّيْ أَشْهَدُ أَنَّكَ أَنْتَ اللهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، الأَحَدُالصَّمَدُ الَّذِيْ لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُوْلَدْ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفْواًأَحَدٌ”. (أبوداود2/62والترمذي 5/515 وابن ماجه 2/ 1267 وأحمد 5/360 ونگا: صحيح ابنماجه 2/329 وصحيح الترمذي 3/163).
(پروردگارا! من تنها از تو “احتياجاتم را”مىخواهم، چرا كه شهادت مىدهم كه تو الله هستى، و هيچ معبودى بجز تو “بحق”وجودندارد، تو آن يكتا و بىنيازى هستى كه نه زاده است، و نه زائيده شده است، و همتايىندارد).
فضیلت: این دعا نام خداست اگر بوسیله آن چیزی طلب شود عطا میشود. واگر دعائی شود قبول میشود.
4-به هنگام مصیبت: “إِنَّا ِللهِ وَإِنَّاإِلَيْهِ رَاجِعُوْنَ، اللَّهُمَّ أَجُرْنِيْ فِيْ مُصِيْبَتِيْ وَأَخْلِفْ لِيْخَيْراً مِنْهَا”. (مسلم 2/632).
(بدون ترديد ما از آنِ الله هستيم و بازگشتهمهى ما بسوى اوست. الهى! مرا در مقابل مصيبت، پاداش ده، و در عوض آن چيز بهترى بهمن عنايت فرما).
فضیلت: در صورت خواندن این دعا در این مصیب اجر و پاداش رامی‌گیری و بهتر از آن را خداوند عطا می‌فرماید.
5-برای محافظت اطفال: رسولالله ص با خواندن اين كلمات، حسن و حسين م را به خدا مىسپرد تا آنها را حفاظت كند: “أُعِيْذُكُمَا بِكَلِمَاتِ اللهِ التَّامَّةِ مِنْ كُلِّ شَيْطَانِ وَهَامَّةٍ،وَمِنْ كُلِّ عَيْنٍ لاَمَّةٍ”. (البخاري 4/119 از حديث ابن عباس م).
(من شما دونفر “حسن و حسين م”را به وسيلهى كلمات كامل الله از بدى هر شيطان و جانور زهردارو زخم چشم به حفظ خدا مىسپارم).
فضیلت: این دعا چشم بدخواه را دفعمی‌کند.
6-هنگام خشمگین شدن: “أَعُوْذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيْطَانِالرَّجِيْمِ”. (البخاري 7/99 ومسلم 4/2015). (از شيطان رانده شده به الله پناهمىبرم).
فضیلت: خشم زائل میشود.
7-برای راندن و دور کردن شیطان ووسوسه‌های او:
1-ذکر الله 2- پناه بردن به خدا “أَعُوْذُ بِاللهِ مِنَالشَّيْطَانِ الرَّجِيْمِ”. 3- اذان 4- اقامه.
8-هنگام دیدن چیزی شگفت‌آور: “مَا شَاءَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ”.
هر چه خدا بخواهد، قوتی نیست مگر بهخدا.
فضیلت: خداوند آنرا خجسته و با برکت مینماید.
9-هرگاه از قومیترسیدید بگویند: “اللَّهُمَّ اكْفِنِيْهِمْ بِمَا شِئْتَ”. (مسلم 4/2300).
(اىالله! تو در برابر دشمنان به هر طريق كه مىخواهى، مرا كفايت فرما). فضیلت: خداوندآنها را دفع مینماید.
10-هنگام تعزیه: “إِنَّ ِللهِ مَا أَخَذَ، وَلَهُمَا أَعْطَى وَكُلُّ شَيْءٍ عِنْدَهُ بِأَجَلٍ مُسَمَّى … فَلِتَصْبِرْوَلِتَحْتَسِبْ”. (البخاري 2/80 ومسلم 2/636).
(همانا آنچه را كه خداوند گرفت،از آنِ خودش بود، و آنچه را كه داده است نيز مال خود او مىباشد، مسلّماً هر چيز،ميعاد معينى دارد، لذا بايد صبر كنى و اميد ثواب داشته باشى).
فضیلت: موجب کاستناندوه اهل میت است.
ذکرهای مهم “عظیم”
1-سبحان الله (100) بار یک،هزار نیکی برایش نوشته میشود، یا یک هزار گناه او محو میگردد.
2-سبحانالله وبحمده (100) بار، بوسیله آن گناهان آمرزیده میشوند اگرچه مثل کف دریاباشد.
3-“لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ، لَهُالْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ". (البخاري 7/67ومسلم با همين لفظ 4/2071، ونگا: فضيلت كسى كه در هر روز صد بار آنرا مىگويد، درهمين كتاب).
(هيچ معبودى به جز الله “بحق”وجود ندارد، يكتاست و شريكى ندارد،پادشاهى و ستايش از آنِ او است، و او بر هر چيز تواناست).
(100) بار، اینذکر معادل آزاد کردن (10) بنده وبدست آوردن (100) حسنه و آمرزیده شدن
(100) گناه و پناهگاهی امن از دست شیطان است.
4-“سُبْحَانَ اللهِ وَبِحَمْدِهِسُبْحَانَ اللهِ الْعَظِيْمِ”. (البخاري 7/168ومسلم 4/2072).
(الله پاك و منزّهاست، و او را ستايش مىكنم، خداوند عظيم، پاك و منزّه است).
5-“وَلاَحَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ”. (أبوداود 4/ 325 والترمذي 5/490، و نگا: صحيح الترمذي3/151).
(و هيچ قدرت و توانائى جز از طرف خدا نيست).
به هرتعداد خوانده شود: گنجی از گنجهای خداست.
6-“سُبْحَانَ اللهِ، وَالْحَمْدُِللهِ، وَلاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ، وَاللهُ أَكْبَرُ”بگويم، نزد من از آنچه كهخورشيد بر آن طلوع كرده است (يعنى همهى دنيا) دوست داشتنىتر است). (مسلم4/2072).
7-“اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى نَبِينَا مُحَمَّدٍ”. به هر تعداد خواندهشود.
خدایا بر محمد پیامبر ما درود و سلام بفرست. پیامبر فرموده هر کس یک صلواتبر من فرستد خداوند ده صلوات بر او می‌فرستد.
8-“أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوْبُإِلَيْكَ»: آمرزش می‌خواهم از خداوند و به او باز میگردم.
به هر تعداد موجبکفارت گناهان است.
9-قبل از برخاستن از مجلس بگوید: “سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّوَبِحَمْدِكَ، أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوْبُإِلَيْكَ”.
(خدايا! تو پاك و منزّهى، تو را ستايش مىكنم، و گواهى مىدهم كه بجزتو، معبود ديگرى “بحق”وجود ندارد و از تو آمرزش مىخواهم و بسوى تو توبهمىكنم).
10-“اللَّهُمَّ إِنِّيْ أَعُوْذُ بِكَ مِنَ الْهَمِّ وَالْحَزَنِ،وَالْعَجْزِ وَالْكَسَلِ، وَالْبُخْلِ وَالْجُبْنِ، وَضَلَعِ الدَّيْنِ وَغَلَبَةِالرِّجَالِ”. (البخاري 7/158).
(بار الها! من از غم و اندوه، و ناتوانى و سستى،بخل و ترس، سنگينى وام، غلبهى مردان، به تو پناه مىبرم).
به هر تعدادخوانده شود: غم و اندوه را برطرف مینماید.
وصیت پیامبر ص: “لاَ يَزَالُلِسَانُكَ رَطْباً مِنْ ذِكْرِ اللهِ”.
(الترمذي 5/458، وابن ماجه 2/1246 ونگا: صحيح الترمذي 3/139، وصحيح ابن ماجه 2/317).
(پيوسته زبانت با ياد خدا تَرباشد).
