بسم الله الرحمن الرحیم
حدود 20 و خرده ایی سال از جنگ میگذره
300 هزار شهید روی دست ما موند
کلی جانباز و کلی ازاده.
گلهایی پر پر شد که دنیا به خودش ندیده بود.
گلهایی که در راه مبارزه با استکبار و زورگویی و استقلال پر پر شدند.
گلهایی که تکبیر گویان روی مین میرفتند.
گلهایی که بخاطر گرا دادنای امریکایی ها به عراقیا پر پر میشدن.
گلهایی که بمب های شیمیایی فرانسه و المان سینه هاشونو منفجر کرد.
گلهایی که تسلیحات شوروی تیکه تیکه شون کرد.
اون گلها رفتند.
ما موندیم.
خواهرهاشونو قسم دادن که حجابشون رو حفظ کنن.
به خونشون قسم دادن.
به برادراشون گفتند که مبادا از قدرتشون سوء استفاده بکنند و مبادا پشت نظام رو حکومت و اسلام رو خالی بکنند.
نمیدونم تونستیم به این خواسته ها برسیم یا نه.
اما میدونم هر لحظه ایی که میگذره بیشتر باید بگیم
شهدا شرمنده ایم.
