▐*♥* ▐ عید ولایت و امامت عید غدیر مبارک ▐*♥* ▐

**آگاهدخت**

مدیر تالار اسلام و قرآن
مدیر تالار
ولین کتاب ها درباره موضوع غدیر
سه کتاب را باید به عنوان اولین کتاب هایی نام برد که ماجرای غدیر را ثبت کرده اند:

۱ .
کتاب علی (ع) که نوشته امیرالمؤمنین (ع) از املای پیامبر (ص) است . این کتاب از ودایع امامت است که جز معصومین (ع) کسی به آن دسترسی ندارد .

۲ .
نوشتار دیگر کتاب سلیم بن قیس هلالی است . مؤلف آن، که در سال ۷۶ ه . ق درگذشته، در موارد مختلف مسئله غدیر را آورده و حتی در یک حدیث مستقل ماجرای غدیر را به طور کامل منعکس کرده است .

۳ .
اولین کتاب مستقلی که درباره موضوع غدیر تالیف شده، از عالم بزرگ ادبیات عرب، خلیل بن احمد فراهیدی (متوفای سال ۱۷۵) است که خطبه مفصل پیامبر (ص) را در غدیر در آن آورده است .

بحارالانوار، ج ۳۷، ص ۱۲۱، ح ۱۵; عوالم، ج ۱۵/۳، ص ۴۴

مسجد پیامبر (ص) در غدیر
از روزی که پیامبر (ص) در غدیر خم امیرالمؤمنین (ع) را به امامت منصوب فرمود، آن وادی تقدس تازه ای یافت . مراسم سه روزه در آن سرزمین با حضور دو نور پاک، محمد و علی (ص) چنان روحی در کالبد آن جاری ساخت که در طول چهارده قرن همواره با نام «مسجد پیامبر (ص) در غدیر» بر سر زبان ها ماند و میلیون ها زایر بیت الله در رفت و بازگشت بدان تبرک جستند و با عبادت در آن به بارگاه الهی تقرب یافتند .

بحارالانوار، ج ۸ قدیم، ص ۲۲۵ و ج ۳۷، ص ۲۰۱ و ج ۵۲، ص ۵، ح ۴ و ج ۱۰۰ ص ۲۲۵; اثبات الهداة، ج ۲، ص ۱۷، ح ۶۷ و ص ۲۱، ح ۸۷ و ص ۱۹۹، ح ۱۰۰۴; معجم البلدان، ج ۲، ص ۳۸۹; مصباح المتهجد، ص ۷۰۹; ابن حمزه الوسیله، ص ۱۹۶; شیخ طوسی الغیبة، ص ۱۵۵; الدروس، ص ۱۵۶; سید جلالی مزارات اهل البیت (ع) و تاریخ ها: ص ۴۲ .

تاریخ جشن غدیر
در زمان آل بویه در ایران و عراق و در حکومت فاطمیان در شام و مصر و یمن جشن های غدیر به طور مفصل گرفته می شد و اهمیت خاصی برای آن قائل بودند . از زمان صفویه تا زمان ما نیز همه ساله مراسم غدیر باشور و شوق خاصی برگزار می شود .

اکنون سال های متمادی است که بزرگان علما و مقامات بلند پایه و گروه های مختلف مردم در روز غدیر پیام های تبریک برای یکدیگر می فرستند و آن را گرامی می دارند . جشن های غدیر نیز از شهرهای بزرگ گرفته تا دور افتاده ترین روستاها برگزار می شود .



زیارت امیرالمؤمنین (ع) در روز غدیر
آرزوی هر مسلمانی است که ای کاش زمان به عقب برمی گشت و در غدیر حاضر بود و به حضرت علی (ع) تبریک می گفت . ای کاش امیرالمؤمنین (ع) اکنون زنده بود، و هر سال در روز غدیر به حضورش شرفیاب می شدیم و با او تجدید بیعت می کردیم و بار دیگر به او تهنیت می گفتیم .

هر چند تحقق این آرزو شدنی نیست، زیارت امیرالمؤمنین (ع) در نجف اشرف و حضور در حرم مطهر آن حضرت و عرض ادب به ساحت قدس او و سخن گفتن با او از صمیم جان و بازگفتن این آرزوی قلبی در پیشگاه اش تجدید بیعت حقیقی و تبریک و تهنیت واقعی است . سلام کردن غدیریان به شخصیت دوم عالم وجود - که صدای ما را می شنود و پاسخ ما را می دهد - در حکم حضور در بیابان غدیر و بیعت با دست مبارک اوست .

امام صادق و امام رضا (ع) سفارش اکید فرموده اند که تا می شود در روز غدیر کنار قبر امیرالمؤمنین (ع) حاضر باشیم و این یادبود عظیم را در حرم صاحب غدیر به پا کنیم . حتی اگر نمی توانیم در حرم او حاضر شویم در هرجایی که باشیم کافی است به سوی قبر حضرت اشاره کنیم و به او سلامی دهیم و قلب خود را در حرم او حاضر کنیم و با مولایمان سخن بگوییم، که او سلام ما را پاسخی گرم می دهد و دست بیعت ما را با دستان خدایی خویش می فشارد .

عوالم، ج ۱۵/۳، ص ۲۲۰
 
بالا