ღღ. ..پروانه...ღღ

[naghmeirani]

با درود و تشکر فراوان از همراهی دوستان نازنینم:

موضوع مشاعره:پروانه

http://www.www.www.iran-eng.ir/images/icons/im_msn.gif

​

حسّی جز تو ندارم
و این
بلندترین شعر عاشقانه ام
برای تو ست
که دست هیچ پروانه ای
از خاطر گل نچیده است !

"پرویز صادقی"


​

​

 

[mehdi.chem]

​

سوختن با تو به پروانه شدن می ارزد
عشق این بار به دیوانه شدن می ارزد

گرچه خاکسترم و همسفر باد ولی
جستجوی تو به بی خانه شدن می ارزد

تیشه بر ریشه قصری که در آن شیرین نیست
بیستون بی تو به ویرانه شدن می ارزد

یوسفم سینه ی من پیرهن پاره ی من
ننگ این قصه به افسانه شدن می ارزد

خاک خامم عطش آتش و می در دل من
بزن آتش که به پیمانه شدن می ارزد

شانه ام زیر غم عالم و آدم اما
یک نفس زیر سرت شانه شدن می ارزد

علی سعادت شایسته​

 

[naghmeirani]

پروانه به یک سوختن آزاد شد از شمع
بیچاره دل ماست که در سوز و گدازست

وصال شیرازی

 

[IRANIAN VOCAL]

پروانه ام و عادت من سوختن خویش ​

تا پاک نسوزد پرم آسوده نگردم.......
​

 

[salvador]

از تو با مصلحت خویش نمی‌پردازم

همچو پروانه که می‌سوزم و در پروازم


گر توانی که بجویی دلم امروز بجوی

ور نه بسیار بجویی و نیابی بازم


- سعدی



​

 

[mehdi.chem]

غنیمتی شمر ای شمع وصل پروانه
که این معامله تا صبحدم نخواهد ماند

حافظ

 

[mehdi.chem]

بنشین برایت حرف دارم در دلم غوغاست

وقتى که شاعر حرف دارد آخر دنیاست


شاعر بدون شعر یعنى لال! یعنى گنگ

در چشم هاى گنگ اما حرف دل پیداست


با شعر حق انتخاب کمترى دارى

آدم که شاعر مى شود تنهاست یا تنهاست


هرکس که شعرى گفت بى تردید مجنون است

هر دخترى را دوست مى دارد بدان لیلاست


پروانه ها دور سرش یکریز مى چرخند

از چشم آدم ها خل است از دید من شیداست


در وسعتش هر سینه داغ کوچکى دارد

دریا بدون ماهى قرمز چه بى معناست


دنیا بدون شاعر دیوانه دنیا نیست

بى شعر، دنیا آرمانشهر فلاطون هاست


من بى تو چون دنیاى بى شاعر خطرناکم

من بى تو واویلاست دنیا بى تو واویلاست


تو نیستى وآه پس این پیشگویى ها

بیخود نمیگفتند فردا آخر دنیاست


تو نیستى و پیش من فرقى نخواهد کرد

که آخر پاییز امروز است یا فرداست


یلداى آدم ها همیشه اول دى نیست

هرکس شبى بى یار بنشیند شبش یلداست



مهدی فرجی

 

[R a h a a M]

پیله کرده ام به تو
نمی دانی
پروانه شدن در آغوشت
چه عالمی دارد.
​

 

[baran 2012]

همه خفتند به غير از من و پروانه و شمع
قصّه ما دو سه ديوانه دراز است هنوز

​

 

[salvador]

شمع رویت را دلم پروانه‌ای است

لیک عقل از عشق چون بیگانه‌ای است


پر زنان در پیش شمع روی تو

جان ناپروای من پروانه‌ای است


بر سر موی است جان کز دیرگاه

یک سر موی توام در شانه‌ای است



- عطار
​

 

[Arezoya]

پروانه نیستم که به یک شعله جان دهم/ شمعم که جان گدازم و دودی نیاورم!.........زیب النسا

 

[Sahar Bavaghar]

پروانه نیستم که به یک شعله جان دهم/ شمعم که جان گدازم و دودی نیاورم!.........زیب النسا

پنهان شدی تا مثل «از ما بهتران»... آری /// کِرمی که خود را گم کند پروانه خواهد شد. (مهدی فرجی)

 

[naghmeirani]

پروانه یک زمان دگر بیش زنده نیست
​

ای شمع!سرکشی مکن و رخ متاب از او​

"سلمان ساوجی"
​

 

[naghmeirani]

پروانه صفت چشم به او دوخته بودم
​

وقتی که خبردار شدم سوخته بودم​

عاشق اصفهانی
​

 

[naghmeirani]

[COLOR=#dedee]

​

چه فرقی می کند
پروانه ها زودتر پژمرده می شوند
یا گل ها ؟!
وقتی بلد هستند
برای هم بمیرند !

"پرویز صادقی"



[/COLOR]​

 

[Sahar Bavaghar]

گنجشکها! از شانه‌هایم برنخیزید
روزی درختی زیر این ویرانه مرده است
دیگر نخواهد شد کسی مهمان آتش
آن شمع را خاموش کن! پروانه مرده است

فاضل نظری ...

 

[mehdi.chem]

پروانه نیستم اما


سال‌هاست دور خودم می‌چرخم و


می‌سوزم.



رفتنت در من


شمعی روشن کرده است انگار!


(رضا کاظمی)​

 

[Sahar Bavaghar]

دل به هر کس کی سپارم من در دلها مقیم
تا نتوانم شمع مجلس شد چرا پروانه باشم


مهدی سهیلی

 

[pearan]

جرعه نوش از جام لاله هر طرف پروانه ها
ارغوان و یاس و نسرین در صلای نوش نوش
ناز معشوق از نیاز عاشقان بالا گرفت
گل به کار دلبری بیچاره بلبل در خروش

 

[R a h a a M]

​

نبودنت باران تنهائی ست
دل من
پروانه ای زیر چتر کاغذی

"پرویز صادقی"
​

 

[pearan]

پروانه نمی‌شکیبد از دور
ور قصد کند بسوزدش نور

هر کس به تعلقی گرفتار
صاحب نظران به عشق منظور

 

[baran 2012]

ناليدن بلبل ز نوآموزي عشق است

هرگز نشنيديم ز پروانه صدايي

حزين لاهيجي

​

 

[naghmeirani]

پروانه و شمع و گل شبی آشفتند
در طرف چمن
وز جور و جفای دهر با هم گفتند
بسیار سخن
شد صبح نه پروانه بجا بود و نه شمع
ناگاه صبا
بر گل بوزید هر دو با هم رفتند
من ماندم و من

"ملک الشعرا بهار"

 

[naghmeirani]

::

پروانه بودن است
نگاهت
پرپر زدن، منم!

::

سید علی افضلی

 

[naghmeirani]

​

زیر باران خیالت
در مسیر عشق
من به تو می اندیشم
توئی که عطر سرکش ات
پروانه ها را
در مدار گل های سرخ
نگاه می دارد


"پرویز صادقی"

 

[salvador]

داغی که مرا بر دل دیوانه گذارند

شمعی است که بر تربت پروانه گذارند

...


رمزی است ز پاس ادب عشق که مرغان

شب نوبت پرواز به پروانه گذارند


- صائب تبریزی





​

 

[naghmeirani]

گاهی شعر
کودکی می شود
می نشیند در من
پروانه های رؤیاهایش را
نقّاشی می کند
بعد از کف دستش
آنها را فوت می کند
تا پروازشان را ببیند
از تو نوشتن
واژه هائی می خواهد
که در رگ هاشان
زندگی جاری ست !

"پرویز صادقی"

 

[naghmeirani]

​

واژه هایم
در عصر پروانه ها زندگی می کنند
چیزی از نجوم نمی دانند

"پرویز صادقی"

 

[lilium.y]

معنی سوز درون ، پروانه میداند که چیست
گرد شمعی پر زدن ، پروانه میداند که چیست
در هوای روی یار ، هوش خود دادن ز کف
رقص اندر شعله را ، پروانه میداند که چیست
هر شبی را تا سحر ، با خیال روی دوست
پر زدن بی بال و پر ، پروانه میداند که چیست
حسرت یک گوشه چشم ، از نگاری بی وفا
داغ قلب لاله را ، پروانه میداند که چیست
در بیابان مانده را ، آخرین نور امید
لحظه ی سوسو زدن ، پروانه میداند که چیست ...!

 

[naghmeirani]

​

شعر من
فراخوان تو
از حافظه ی رؤیاها ست
تو مرا می خوانی
از سر هر واژه
پروانه ای می پرد
به شاخه های عطر تو

چقدر دوست داشتن تو
زیباست
آنجا که در هوایت
گل ها
همه پروانه می شوند

"پرویز صادقی"

​