گیاهان داروئی مطرح شده در مسابقه کی این گیاه داروئی رو میشناسه

[seyyedalizeinali]

سلام به دوستان عزیز
با اجازه آقا پژمان مدیر محترم تالار تصمیمی به این گرفتیم که تا الان گیاهان داروئی و اطلاعاتی که دوستان عزیز راجع بهشون توی مسابقه کی این گیاه داروئی رو میشناسه مطرح شدن رو تو این تاپیک برای دوستان عزیز قرار بدیم.
امیدوارم که خوشتون بیاد

 

[seyyedalizeinali]

گیاه کتان

گیاه کتان

Kingdom:	Plantae
(unranked):	Angiosperms
(unranked):	Eudicots
(unranked):	Rosids
Order:	Malpighiales
Family:	Linaceae
Genus:	Linum
Species:	L. usitatissimum

گیاه کتان :

نام علمی : Linum usitatissimum L
شرح گیاه
کتان گیاهی است یکساله با ریشه های نسبتاً عمودی و منشعب همراه با ریشه های کناری طول ریشه اصلی آن گاهی اوقات به 100 سانتی متر و ریشه های کناری به 15 سانتی متر می رسد و در مناطق خشک ریشه آن به عمق زیاد خاک فرو می رود.

ارتفاع ساقه در کتان های لیفی به حدود 65 تا 100 و حداکثر 150 سانتیمتر و در کتان های روغنی بین 30 تا 50 سانتی متر است. در کتان های روغنی ساقه منشعب شده در صورتیکه در کتان لیفی انشعاب ندارد. کتان بطور کلی دارای یک ساقه اصلی است که گل ها و میوه و در نتیجه دانه در انتهای ساقه بوجود می آید. برگهای کتان بدون دمبرگ به رنگ سبز مایل به خاکستری و در طول ساقه بطور متناوب و به حالت افتاده قرار گرفته اند.
هر برگ دارای سه بریدگی است و برگها از ماده مومی پوشیده شده اند. طول برگهای این گیاه حدود 25 تا 35 میلی متر و عرض آنها از 2 تا 15 میلی متر تغییر می کند. آرایش گل در انتهای ساقه تشکیل و شامل چندین شاخه فرعی منشعب می باشد که هر شاخه فرعی به یک گل ختم و هر گل نیز تبدیل به یک میوه می گردد. گل کتان از نوع پنتامر (5 تایی) و خود بارور می باشند گلها در انواع مختلف به رنگهای سفید ، زرد ، صورتی ، قرمز ، آبی ، بنفش روشن و بنفش تیره بوده و هر گل دارای 5 کاسبرگ ، 5 گلبرگ ، 5 پرچم و بساک می باشد. تخمدان دارای 5 حفره است که در هر حفره دو تخمک وجود دارد که به دو دانه تبدیل می شود میوه کتان به صورت کپسول 5 خانه ای است که در هر کپسول حداکثر 10 دانه وجود دارد. دانه ها کتابی شکل و کشیده و تقریباً مستطیلی که یک طرف دانه ها پهن و بزرگ و طرف دیگر نوک تیز است. رنگ دانه در انواع مختلف از قهوه ای ، قهوه ای مایل به زرد ، زرد تیره ، قهوه ای مایل به سیاه تا سیاه تغییر می نماید. کتان به طور کلی به دو گروه تقسیم می شود : 1- کتان لیفی که برای تهیه الیاف آن کشت می شوند.ارتفاع ساقه آنها بیش از کتان روغنی و بدون انشعاب است. طول معمولی الیاف موجود در ساقه آنها حدود 1 تا 4 و حداکثر 90 سانتی متر وقطر الیاف آنها بین 8 تا 25 و بطور متوسط 12 تا 18 میکرون بوده و اغلب در برابر بیماریهای ویروسی مقاومند. 2- کتان روغنی که برای تهیه روغن موجود در دانه آن کشت می شود. ساقه آن کوتاهتر از کتان لیفی و مقدار روغن موجود در دانه آن بین 30 تا 40 و گاهی اوقات 45 درصد می باشد. این کتان برای تذکره رشد و نمو و تولید دانه احتیاج به هوای گرم دارد. تذکر: قدمت زراعت کتان به 10000 تا 15000 سال قبل از میلاد می رسد.و کشت آن در مدیترانه قفقاز و خاور دور متداول بوده و از ساقه آن استفاده می شده است اولین کتانی که در ناحیه مدیترانه کشت گردید کتان چند ساله Linum angustifolium بوده که در حال حاضر کتان زراعی L.usitatissimum که منشأ آسیایی دارد جایگزین آن شده و به حالت یکساله و چند ساله رشد می نماید.
نیاز اکولوژیکی

آب و هوا : کتان گیاه مخصوص مناطق گرم و معتدل است و در طول دوره رشد به نسبت انواع مختلف احتیاج به هوای معتدل و یا گرم با رطوبت کافی دارد سرما و یخبندان عامل محدود کننده رشد و نمو آن است که علاوه بر عدم رشد موجب کم شدن و کیفیت و کمیت محصول می شود و در مرحله تولید جوانه و خروج آن از خاک اگر درجه حرارت محیط به (5-) درجه سانتی گراد برسد گیاه جوان کلی از بین خواهد رفت. کتانهای روغنی برای رشد و نمو نسبت به کتانهای لیفی گرمای بیشتری نیاز دارند و این نوع کتان طالب مناطق گرم و خشک یا نیمه گرمسیر است. کتانهای لیفی طالب مناطق معتدل با رطوبت کافی بوده و درصو رتیکه در مدت 100 تا 120 روز دوره رشد نمو آنها حدود 700 میلی متر باران ببارد زراعت موفقی خواهند داشت. کتانهای پائیزه شامل کتانهایی است که طول دوره زندگی آنها طولانی و مقاومت آنها در مقابل سرما زیاد است و سرمای تا (12-) درجه را بخوبی تحمل می نمایند کتانهای روغنی جز و این دسته محسوب می شوند. کتانهای بهاره شامل انواعی می باشند که طول دوره رشد آنها کمتر از پائیزه و در دوره رشد بویژه در اوایل دوره زندگی به سرما نیازی ندارند و اگر هوا سرد باشد بخوبی رشد نمی کنند زیرا در مقابل سرما حساس می باشند این دسته شامل کتانهای لیفی یا فیبری هستند. بطورکلی کتان گیاهی روز بلند است و هر گاه طول روز 14 تا 18 ساعت باشد گل دهی گیاه در مدت 10 تا 15 روز انجام و به اتمام خواهد رسید. خاک:زمین جهت کشت کتان باید دارای عمق کافی و کاملاً قابل نفوذ باشد و از طرفی باتلاقی و زه دار نباشد خاکهای رسی شنی بدون زه و نسبتاً عمیق همچنین خاکهای لمونی که دارای مواد غذایی کافی باشند برای کشت این گیاه مناسبند. PH خاکهائی که دارای pH حدود 7 و یا کمی اسیدی باشند برای کاشت آن مناسبند لیکن بهترین pH بین 5/5 تا 7 می باشد. خاکهای شنی و خاکهایی که دارای هوموس زیادی می‌باشند برای کاشت کتان مناسب نیستند.زیرا زیادی هوموس روی الیاف همچنین مقاومت گیاه در برابر ورس موثر واقع شده و مقاومت گیاه را در مقابل ورس کم می کند (البته در مورد کتان لیفی) کشت کتان روغنی بر خلاف کتان لیفی در خاکهای هوموسی نتیجه بخش بوده و به علت زیادی ازت تعداد شاخه ها و مقدار محصول را بالا می برد. تقویت زمین،بطور کلی مواد مورد نیاز اصلی کتان عبارتند از: فسفر، پتاس و ازت در زمینی که کتان روغنی کاشته می شود افزایش فسفر به زمین موجب ازدیاد روغن شده و وجود اسید فسفریک تاثیر نسبی در زود رسی محصول دارد. مقدار مواد مورد نیاز کتان بر حسب شرایط محیط و جنس خاک به قرار زیر است : کتان لیفی ازت خالص 30 تا 40 کیلوگرم در هکتار ، کتان روغنی : ازت خالص 80 کیلوگرم در هکتار فسفر خالص برای هر دو نوع کتان حدود 100 کیلوگرم در هکتار (به صورت ) در خاکهایی که از لحاظ پتاس خیلی ضعیف باشند می توان برای جبران کمبود بین 75 تا 100 کیلوگرم در هکتار پتاس اضافه نمود. ضمناً می توان 30 تا 40 تن در هکتار کود دامی پوسیده به خاک اضافه کرد و همراه با شخم پائیزی به زیر خاک فرو برد. بطورکلی نیاز کتان به پتاس و ازت چندان زیاد نبوده لیکن نیاز آن به فسفر زیاد است زیادی ازت در زمین سبب کاهش کیفیت الیاف و کلفت شدن آنها می گردد. تناوب : بهترین گردش زراعی برای کتان بعد از غلات مانند گندم و چاودار است همچنین می توان آنرا بعد از سیب زمینی و یا چغندر قند به شرط آنکه زمین فاقد علف هرز باشد کشت نمود. از کشت کتان در زمینهایی که چند سال متوالی غلات کاشته شده و همچنین از کشت متوالی آن در یک زمین باید خودداری نمود. کشت کتان را بعد از شبدر ، یونجه و یا نباتات علوفه ای می توان انجام داد.
تركیبات شیمیایی:
از دانه های كتان در اثر فشار و بدون حرارت دادن روغنی بدست می آید كه به روغن كتان ( برای اینكه با روغن برزك اشتباه نشود) نامیده می شود .
خواص داروئی:
روغن تخم كتان علاوه بر داشتن Omega-3 دارای ویتامین E نیز می باشد و حتی اگر بمقدر بیش از احتیاج ( یك قاشق چایخوری در روز ) مصرف شود عوارض جانبی نخواهد داشت .
خاصیت مهم دیگر روغن كتان اثر ضد تورم آن می باشد . میگرنهای دردناك را شفا دادنه و عادات ماهانه دردناك را از بین می برد .
مطالعات جدید نشان داده است كه روغن تخم كتان حتی می تواند مصونیت بدن را در مقابل بیماریها بالا ببرد . استفاده از این روغن از سرطان جلوگیری می كند .
تخم كتان بعلت داشتن موسیلاژ زیاد نرم كننده بسیار خوبی است و در رفع یبوست می توان از آن استفاده كرد . بدین منظور باید تخم كتان را روی زبان ریخت و با مقدری آب آنرا بدون جویدن بلعید و یا می توان تخم كتان را در آب خیس كرده و صبح ناشتا خورد .
دم كرده تخم كتان نیز معجزه گر است . دم كرده آن علاج بیماریهای مجاری ادرار ، زخم معده و وروم روده ، یبوست ، ورم مثانه ، سنگ كلیه ،‌سرفه ، دردهای پریود و حتی مرض قند می باشد .
می توان تخم كتان را با مقدایر آب جوشانید و سپس جوشانده آنرا در داخل وان حمام ریخت و در آن دراز كشید . خارش پوست را فورا از بین می برد .
طرز استفاده:
روغن تخم كتان بنام Flax Seed Oil نامیده می شود و می توان آن را از فروشگاههای گیاهان دارویی و یا برخی از داروخانه ها خریدری كرد كه البته در یخچال نگهدری شود و باید دقت كرد كه تاریخ مصرف آن نگذشته باشد .
مضرات :
مضرات خاصی برای آن بیان نشده است .
آماده سازی زمین

زمینی که کتان کاشته می شود نباید علف هرز و بقایای محصول سال قبل را داشته باشد همچنین باید خاک دارای عمق کافی و قسمت سطح الارض آن نرم و قابل نفوذ باشد. لذا باید زمین را در پائیز و قبل از شروع سرمای زمستان و یخبندان شخم زد و عملیات تکمیل تهیه زمین را قبل از بذر پاشی انجام داد. در بهار قبل از کاشت زمین را باید دیسک زد تا کلوخها کاملاً خرد شده علفهای هرز نیز زیر خاک قرار گیرند. انتخاب و آماده کردن بذر : ابتدا باید نسبت به انتخاب واریته مورد نظر اقدام شود و بهتر است قبل از کاشت بذر آنرا با مواد ضد عفونی کننده برای جلوگیری از سرایت بیماریهای قارچی ضد عفونی نمود. مقدار بذر برای تولید کتان حدود 100 تا 120 کیلو در هکتار که در مناطق مرطوب می توان 160 تا 180 کیلوگرم مصرف نمود. مقدار بذر مصرفی برای کتان لیفی روغنی حدود 35 تا 60 و حداکثر 80 کیلوگرم در هکتار می باشد. فواصل گیاهان در روی خطوط در مورد کتان لیفی بین 7 تا 10 و در مورد کتان روغنی حدود 10 تا 15 سانتی متر باید در نظر گرفته شود. عمق کاشت بذر کتان در شرایط مناسب زراعتی و خاک حدود 1 سانتی متر است خصوصیات واریته انتخابی شامل : (1) مقاوم به سرما (2) مقاوم به ورس
کاشت

کتان تابع شرایط منطقه ، نوع خاک و نوع کتان می باشد. معمولاً اراضی سبک را بایستی زودتر کشت کرد و سپس به کشت زمینهای سنگین اقدام نمود. از طرفی کتانهای پائیزه را باید زمانی کشت کرد که تا قبل از شروع سرمای زیاد گیاه بخوبی رشد کرده و بتواند در مقابل سرمای زمستان مقاومت نماید. کتانهای بهاره را موقعی کشت می نمایند که سرمای زمستان بکلی بر طرف شده و خطر سرمازدگی در پیش نباشد. تاریخ کشت کتانهای بهاره با در نظر گرفتن شرایط جوی از اوایل فروردین تا اوایل اردیبهشت می باشد. کشت خطی کتان به مراتب بهتر از کشت دست پاش بوده در اینصورت فواصل بوته ها 10 تا 15 سانتی متر و فاصله ردیف ها 50 سانتی متر خواهد بود. در صورتیکه بذر پاشی در شرایط مساعد و خوب انجام شود حدود 90 درصد بذور در مدت پنج روز جوانه تولید می نمایند. در این شرایط هر گاه تعداد بذر جوانه زده در 5 روز کمتر از 90 درصد باشد. باید مقدار بذر بیشتری کاشته شود تاکمبود قوه نامیه جبران شود زمانی که تعداد بذر سبز شده کمتر از 75 درصد باشد،باید نسبت به کشت مجدد و یا واکاری اقدام نمود.
دوره رشد

کتان گیاهی است یکساله با ریشه های ضعیف و دوره رشد و زندگی آن حدود 100 تا 120 روز (در مورد کتانهای بهاره) است. به علت کوتاه بودن دوره رشد لازم است در موقع جوانه زدن مواد غذایی کافی و لازم در اختیار گیاه باشد کتان در شرایط مناسب بین 5 تا 8 و حداکثر 15 روز بعد از کاشت جوانه تولید کرده و جوانه آن از خاک خارج می شود و حدود 70 روز بعد از تولید جوانه گل دادن آن شروع می گردد و 30 تا 45 روز بعد ار ظهور اولین گل دوره رشد آن کامل و محصول رسیده و آماده برداشت می باشد.
داشت

1) مراقبتهای لازم در کشت کتان آبیاری و وجین و مبارزه با بیماریها و آفات می باشد. آبیاری : در مناطقی که باران به اندازه کافی می بارد می توان کتان لیفی را به صورت دیم کشت نمود. کتان روغنی در طول دوره زندگی نسبت به کتان لیفی به آب بیشتری نیاز دارد در مناطقی که هوا گرمتر است باید کشت گردد و زمان لازم برای رشد آن حدود 100 تا حداکثر 120 روز می باشد که در این مدت لازم است به مقدار کافی آبیاری شود. وجین : لازم است در زمان رشد کتان یک یا دو مرتبه مزرعه وجین شود و دقت شود که در موقع وجین بوته های کتان تکان نخورند زیرا به علت داشتن ریشه های ضعیف امکان از بین رفتن آنها وجود دارد. در صورت زیادی علفهای هرز می توان از علف کشهای شیمیایی استفاده نمود که بهترین زمان مبارزه با علفهای هرز با این مواد موقع ظهور گلهای کتان است. بیماریها و آفات و) آفات مهم کتان عبارتند از : Longitarsus parsulus و Aphtona euphorbia که برای مبارزه با آنها ضد عفونی کردن بذور با لیندین و یا طعمه پاشی در سطح خاک موثر می باشد از دیگر آفات تر یپش کتان می باشد که با حشره کشها می توان با آن مبارزه نمود. از بیماریهای مهم کتان عبارتند از : 1- زنگ کتان که راه مبارزه با آن شامل جمع آوری بقایای گیاهی و معدوم نمودن آنها – رعایت اصول آیش و تناوب - ضد عفونی بذور قبل از کاشتر استفاده از ارقام مقاوم می باشد. 2- بوته میری کتان. 3- انگل های گلدار که شایع ترین آنها در مناطق ساحلی شامل سس می باشد. 4- ورس که می تواند به علت مصرف بیش از حد ازت و آبیاری بی رویه باشد.
برداشت

برداشت کتان لیفی: برای برداشت کتان لیفی باید به مسائل زیر توجه داشت (1) رشد ساقه کامل شده و ارتفاع قابل استفاده آن بین 70 تا 90 سانتی متر باشد. (2) ساقه کاملاً خشک نشده و نسبتاً نرم باشد زیرا ساقه های نرم الیاف ظراف تر و نرمتر تولید می نمایند (3) قطر ساقه بیش از اندازه ضخیم نشود (حدود 2 تا 4 میلی متر) زیرا ساقه های قطور الیاف زبر و خشن تولید می کنند. (4) ساقه ها در حالت طبیعی کاملاً ایستاده قرار گرفته ، خمیده و یا خوابیده نباشند زیرا ساقه های خمیده و ورس کرده (خوابیده) محصول کمتری تولید کرده الیاف شکسته نیز کیفیت خوبی ندارند. (5) برداشت زود و به موقع کیفیت الیاف را بهتر کرده و بقایای ساقه و خرده کاه آن نیز دارای کیفیت بالائی می باشند. 9- برداشت کتان بذری یا روغنی کتان روغنی را هنگامی باید برداشت نمود که ساقه و برگها شروع به زرد شدن نموده و حدود دو سوم برگها ریزش نامایند. در این حالت رشد کپسولها کامل شده و شروع به زرد شدن نموده اند و قبل از آنکه کپسول ها تیره رنگ شده و به رنگ قهوه ای تیره در آمده و همچنین قبل ار سفت شدن (زیر فشار ناخن له نشوند). بایستی عمل برداشت انجام شود. این زمان معمولاً حدود 30 تا 35 روز پس از ظهور گل ها می باشد. در موقع برداشت کتان لیفی باید دقت نمود که تمام طول ساقه برداشت شود. بهترین وسیله برداشت استفاده از ماشینهای مخصوص است این نوع ماشینها ساقه ها را پس از قطع از نزدیک سطح زمین در دسته های کوچک 3 تا 5 کیلوگرمی دسته بندی کرده و آنها را به شکل مخروط در روی زمین باقی می گذارد. برای سهولت برداشت می توان چند روز قبل از شروع کار برگهای موجود در روی گیاهان را بوسیله سموم مختلف برگ ریز مانند دی کات Diquat و غیره به نسبت 600 تا 1000 گرم در هکتار که سبب ریزش برگها می شوند از بین برد. تا عمل برداشت ساده تر انجام شود.ماشینهای برداشت می توانند روزانه 3 تا 5 هکتار را برداشت نمایند.پس از برداشت الیاف موجود در ساقه ها را به دو روش استفاده از آب گرم و یا لیف کشی روی زمین جدا می کنند. مقدار محصول کتانهای روغنی بین 700 تا 1700 کیلو و در هکتار متغیر است. لیکن اگر عملیات زراعی کامل باشد این مقدار به 2500 کیلوگرم نیز می رسد مقدار روغن کتانهای روغنی بین 30 تا 35 و گاهی 45 درصد می باشد و حدود 15 تا 25 روز پس از گل دادن که رشد دانه ها کامل می شود روغن در دانه ها شروع به جمع شدن می کند بطور متوسط از هر هکتار کتان روغنی می توان حدود 600 تا 1000 کیلوگرم روغن بدست آورد.مقدار الیاف تولیدی در هر هکتار بطور متوسط 500 تا 900 کیلوگرم است.کتان کیفی معمولاً فاقد محصولات فرعی می باشد.
دامنه انتشار

کشت این گیاه 5000 تا 5500 سال قبل از میلاد در ایران انجام می شد و یکی از زراعتهای قدیمی کشور می باشد. مهمترین مناطق کاشت عبارتند از : آذربایجان شرقی (آذران ‏ اردبیل، سراب ، مشکین شهر) آذربایجان غربی (ارومیه ، بوکان ، خوی ، ماکو) اصفهان (سمیرم ، شهرضا) خوزستان (بهبهان ، رامهرمز) زنجان (اطراف قزوین) فارس (شهرستان لار) کرمان ( بافق ، رفسنجان) لرستان مازندران

 

[seyyedalizeinali]

گیاه خردل سفید

گیاه خردل سفید

- شناسنامه :


شب بو Cruciferae:تیره Sinapis alba,Brassica alba:نام لاتین White mustard:نام انگلیسی خردل سفید – ترب وحشی – تخم سپندان:نام فارسی خردل ابیض-کرابیض:نام عربی

- شرح گیاه :


گیاهی است علفی، یکساله به ارتفاع 20 تا 60 سانتی متر و پوشیده از کرکهای خشن است. برگهای آن منقسم به قطعات مشخص و گلهای آن به رنگ زرد با بوئی مخصوص و نسبتاً مطبوع می باشد.
میوه اش خورجین به طول 5/2 تا 4 سانتی متر و دارای حالت فاصله داراز ساقه است به علاوه قسمت تحتانی میوه که محتوی دانه می باشد دارای ناهمواریهای مشخص است در حالیکه قسمت انتهائی و عاری از دانه آن ، که طول نسبتاً زیادی از میوه را اشغال می کند، حالت مسطح و پوشیده از تار دارد. قسمت مورد استفاده گیاه دانه آن است. دانه خر دل سفید به بزرگی 5/1 تا 2 میلی متر و به وزن تقریباً 6 میلی گرم است. مغز دانه آن ،رنگ زرد دارد.


-نیاز اکولوزیکی :


گونه های خردل را در هر نوع خاکی می توان کشت کرد، ولی جهت افزایش عملکرد این گیاهان را باید در خاک های حاصلخیز کشت نمود. اگر چه کاشت این گیاهان در خاکهای سبک شنی مناسب تر است ولی رویش خردل در ماسه های بسیار نرم (ماسه بادی) و تهی از مواد و عناصر غذائی مطلوب نمی باشد و رشد و نمو خردل در چنین خاکهایی به کندی صورت میگیرد. بین آبیاری و عملکرد رابطه مستقیمی وجود دارد. بطوری که آبیاری سبب افزایش محصول می شود و کم آبی به طور بارزی سبب کاهش عملکرد دانه خواهد شد. از این رو آبیاری گیاهان در طول ماههای گرم و خشک سال ضرورت دارد. این گیاهان به سرما حساس نیستند. بذر در دمای 4 تا 5 درجه سانتی گراد نیز جوانه می زند. گیاهان جوان قادر به تحمل سرمای (5-) درجه سانتی گراد می باشند.رویش گونه های خردل در دمای بین 6/5 تا 9/24 درجه سانتی گراد صورت می گیرد. PH خاک برای خردل سفید بین 5/4 تا 2/8 مناسب است.


- آماده سازی خاک :


خردل دوره رویشی کوتاهی دارد لذا افزودن کودها و سایر مواد غذایی در طول رویش آنها مناسب نمی باشد و گیاه قادر به جذب آنها نخواهد بود در فصل پائیز همراه زدن شخم متوسط، افزودن مواد غذایی مورد نیاز گیاه به خاک ضرورت دارد. ازت برای رویش خردل مناسب است ولی در اضافه کردن آن به خاک باید دقت نمود زیرا ازت سبب افزایش رشد رویشی خردل می شود برعکس از رشد زایشی آنها به نحو چشمگیری می کاهد. افزودن عناصر ضروری نظیر ازت ، فسفر ، پتاس به خاک هایی که در آنها خردل کشت میشود، باید به نسبتهای یکسان 1 : 1 : 1 انجام گیرد. در خاکهایی که خردل در آنها کشت می شود نیازی به افزودن کودهای حیوانی به آنها نیست، زیرا خاک نباید ماده آلی زیادی داشته باشد.اواخر اسفند سطح زمین و بستر خاک را برای کشت آماده می نمایند.


- تاریخ و فواصل کاشت :


این گیاهان را حتی الامکان باید خیلی زود کشت نمود زیرا نه تنها گیاهانی قوی و مقاوم به آفات و بیماریها بوجود می آیند بلکه نسبت به سرما هم مقاوم خواهند بود.اواخر زمستان زمان مناسبی برای کشت انواع خردل است.


- کاشت :


کاشت و تکثیر این گیاهان توسط بذر انجام می گیرد. از آنجائیکه خردلها بذور کوچکی دارند آنها را با ماشینهای بذر کار کشت می نمایند. برای خردل سفید فاصله ردیف های کاشت 25 تا 30 سانتیمتر مناسب است. تعداد گیاه در هر متر طول ردیف برای خردل سفید 30 تا 40 بوته مناسب است.عمق بذر برای انواع خردل در موقع کاشت بین 6 تا 2 سانتی متر باید باشد.پس از کاشت انجام غلتکی سبک برای تسریع در جوانه زنی بذور موثر است.

- داشت :


گسترش علف های هرز تاثیر نامطلوبی در رشد و عملکرد گونه های مختلف خردل دارد از این رو قبل از کاشت و نیز تهیه بستر عاری از علف هرز ضرورت دارد. مبارزه با علفهای هرز در طول رویش گیاهان نیز ضروری است. قبل از کاشت می توان از علف کشهای مناسبی مانند اولیترف (Olitref)، ترفلان (Terflan) و یا تری فلورکس (Triflurex) به مقدار 4 تا 5 لیتر در هکتار استفاده نمود.
بهتر است بین ردیفها کولتیواتوری به عمق 7 تا 15 سانتی متر زده شود. این کار نه تنها دراز بین بردن بقایای علف های هرز موثر است بلکه باعث تهویه خاک شده و رشد ریشه ها را نیز تقویت می‌کند.
در صورتیکه بوته ها درطول ردیف متراکم باشند باید آنها را به تعداد مناسب تنک کرد. در طول رویش خر دل ممکن است آفات آنرا مورد حمله قرار دهند و خسارات زیادی به بار آورند.
برای حفاظت زنبورهای عسل در مقابل سموم بهتر است در شب که زنبورهای عسل حداقل جمعیت را دارند از مواد شیمیایی آفت کش استفاده کرد.

- برداشت :


برداشت محصول بین ماههای تیر و مرداد و هنگامی انجام می گیرد که میوه ها به رنگ زرد درآمده باشند. میوه ها در ساعات ظهر تحت تاثیر آفتاب و یا گرمای روزانه قرار می گیرند و این امر امکان ریزش بذور و پراکنده شدن آنها را به اطراف افزایش می دهد که نقش موثری در کاهش عملکرد خواهد داشت. لذا صبح زود یا شب هنگام زمان مناسبی برای برداشت خواهد بود. محصول خردل را می توان در دو مرحله برداشت نمود. مرحله اول هنگامی که میوه ها هنوز کاملاً نرسیده اند در این مرحله پس از برداشت اندامهای حاوی میوه آنها را برای مدتی روی زمین قرار می دهند و چند روز بعد به وسیله کمباین آنها را برداشت می کنند چگونگی برداشت به شرایط آب و هوایی منطقه بستگی دارد. اگر اندامهای جمع آوری شده تحت تاثیر بارندگی یا عواملی جوی نامساعد قرار گیرند کیفیت محصول بشدت کاهش خواهد یافت برداشت یک مرحله ای در زمانی مناسب است که قسمت اعظم محصول رسیده باشد و رطوبت بذور بیشتر از 11 تا 12 درصد نباشد. دربرداشت یک مرحله جهت تسریع می توان از مواد شیمیایی (نظیر رگلون ، Reglon یا محلول یک درصد گراماکسون (Gramaxon) که سبب تسریع در خشک شدن و در نتیجه رسیدن بذور میشوند استفاده نمود. هنگام برداشت باید توجه داشت که از شکسته شدن بذور و مخلوط شدن آنها با بذور سایر گیاهان به خصوص گیاهان سمی جداً خودداری شود.
پس از جمع آوری بذور چنانچه رطویبت آنها بیش از 11 تا 12 درصد باشد آنها را خشک و پس از تمیز کردن بسته بندی می نمایند.عملکرد خردل متفاوت است و بستگی به شرایط اقلیمی محل رویش گیاه دارد بطوریکه عملکرد خردل سفید 5/0 تا 2/1 تن در هکتار است.

- دامنه انتشار :


جنوب کشور؛کوههای اطراف بوشهر
خوزستان کوهنک، مسجد سلیمان، بین دزفول شوشتر خرابه های شوش




تسكين دردهاي عصبي - كمردرد - يبوست - رماتيسم - خيز عمومي بدن - بوي بد دهان - بلغم - سكته - وزوزگوش - تقويت ذهن - شب كوري - به حال آوردن بيمار - تنگي نفس - تقويت نيروي جنسي - صرع - درمان عضو فلج شده - استسقاء - لكنت زبان - انزال زودرس - چرك گلو - طحال - خنازير - پيوره و...


خردل را گونه‌هاي متفاوتي است كه به نام‌هاي خردل سياه، خردل سفيد، خردل وحشي، خردل بري، آهوري، حنابيس، اسفاد، پسندان، اسوري (جادوكردن)، حَرشا، خردل قهوه‌اي، حرف ابيض و خردل زرد مي‌باشد.

1. طبع آن خيلي گرم و خيلي خشك است.
2. جهت تسكين دردهاي عصبي سياتيك خردل سياه را خيس نموده بصورت ضماد بگذارند.
3. جهت تسكين كمردرد و درد پهلو از ضماد دانه‌هاي خردل سياه استفاده شود.
4. ضماد خردل سياه براي بيماري نقرس و رماتيسم مفيد مي‌باشد.
5. جهت درمان رماتيسم خردل را در وان ريخته به مدت 15 دقيقه در آب 40 درجه آن استراحت كنند.
6. جهت رفع يبوست يك قاشق غذاخوري دانه خردل سفيد را چند روز در آب خيسانده سپس صبح ناشتا ميل شود از مصرف زياد اين دانه خودداري شود.
7. جهت درمان خيز عمومي بدن از خردل سفيد يا سياه مي‌توان استفاده كرد.
8. جهت رفع بلغم و بوي بد دهان 10 گرم هليله زرد، 20 گرم خردل و 20 گرم عاقرقرحا همه را نرم كوبيده صبح ناشتا دندان‌ها را مسواك كنند.
9. جهت اندام‌هاي فلج خردل را در ظرفي ريخته حرارت داده همان طور كه داغ است به محل درد بمالند.
10. جهت درمان سكته، تمام بدن را با آب گرم كه مخلوط خردل است بشويند.
11. جهت درمان وزوز گوش پا را با خردل پاشويه كنند.
12. مالش با روغن خردل سياه بر آلت جهت نغوظ مفيد است هنگام مقاربت بايد پاك شود.
13. خردل دفع كننده اخلاط از اعماق بدن است.

 

[seyyedalizeinali]

بالنگو

بالنگو

این گیاه به خاطر بذر­هایش پرورش داده می­شود و بذر آن نزدیک به 30% روغن خشک دارد که روغن آن شامل لینولنیک اسید، لینولئیک اسید، استئاریک اسید، اولئیک اسید و پالمیتیک اسید می‌باشد.
علاوه بر صنایع غذایی در تهیه فرآورده­های آرایشی جهت مجعد کردن موها و محلول‌های پوستی، همچنین در صنایع رنگ آمیزی پارچه، کاغذسازی، تهیه مرکب چاپ، تهیه واکس و صنایع دفاعی (تهیه مواد منفجره ضد آب) نیز استفاده زیادی دارند (بقالیان 1378). صنعت نفت هم از مصرف کنندگان بزرگ موسیلاژ به شمار می‌رود. موسیلاژ به عنوان روان کننده به خاک و آب اطراف تیغه‌های حفاری اضافه می‌شود و همچنین مقداری از آن به آب پمپ شده به داخل زمین اضافه می‌شود تا فشاری برای مهار نفت و گاز ایجاد نماید و به آب پایداری دهد و حرکتش را آرام کند. آب خالص به سرعت در بین سنگ‌ها نفوذ کرده و از طغیان چاه جلوگیری می‌نماید ( Conner-ogorzaly, 1986& Simpson)

 

[seyyedalizeinali]

خواص دارويي آنغوزه

خواص دارويي آنغوزه

نويسنده: دکتر محمد حسين صالحي سورمقي

نام فارسي: آنغوزه
نام علمي:Ferula assa-foetida
نام انگليسي:Stinking assa
نام عربي:انجدان (Angudan)
نام فرانسوي:Ase-fetide
نام آلماني:Stinkender assand
نام هاي مترادف:Ferula scorodesma و Scorodesma foetidum
نام خانواده:Apiaceae (چتريان)
گياه شناسي:
گياه توليد کننده آنغوزه به نام هاي فارسي خوراکما، آنگوزاکما و کورن کما، بوته اي بزرگ، علفي و چند ساله است که ارتفاع آن گاهي به 2/5 متر مي رسد. ساقه آن نسبتاً محکم و ضخيم با سطحي خشن است. برگ هاي قاعده بزرگ و ضخيم هستند؛ به طوري که طول آنها تا 60 سانتي متر مي رسد. اين برگ ها تقسيمات زيادي دارند به طوري که به قطعاتي (لوب دار) دندانه دار تبديل مي شوند. گل هاي اين گياه زردرنگند و به صورت گل آذين چتري در انتهاي ساقه قرار مي گيرند. ميوه ها دوفندقه اي، بيضي شکل و تقريباً مسطح مي باشند که روي هر کدام پنج خط وجود دارد و کناره ها بال مانند هستند. رنگ ميوه ها قهوه اي تيره است. از ريشه يا قاعده ساقه اين گياه بر اثر تيغ زدن ماده اي به نام اولئوگم رزين به دست مي آيد که به آنغوزه مشهور است. آنغوزه ابتدا شيري رنگ است و مزه اي تند و تلخ و نيز بوي بد و متعفني دارد که تهوع آور است؛ به همين دليل از قديم به نام مدفوع شيطان معروف شده است.
اين گياه در ايران (استان خراسان، بلوچستان، کرمان و نواحي جنوبي) وجود دارد.
تاريخچه:
رزين آنغوزه به عنوان خلط آور، ضدنفخ، ضد اسپاسم روده اي و به صورت شياف براي بهبود قولنج و همچنين سوسپانسيون آن براي فراري دادن سگ، گربه و ديگر حيوانات وحشي مورد توجه بوده است. مصرف آنغوزه خصوصا در ميان آمريکايي هاي آفريقايي ادامه دارد. آنغوزه براي درمان سرطان شکم، ميخچه، پينه، ادرارآور، مسکن و محرک به کار مي رفته است. در درمان هاي عاميانه براي قطع قاعدگي، آسم، تشنج، خروسک، جنون و سرطان استفاده مي شود. با اين حال، اصلي ترين کاربرد آن به صورت رايحه در عطريات مي باشد.
اين گياه با طعمي قوي تر از پياز يا سير به شکل گم رزين يا محلول همچنان در دسترس است. در داروخانه ها و فروشگاه هاي مواد غذايي سالم و محلي نيز به عنوان نگهدارنده يا ادويه به فروش مي رسد. گاهي به ميزان کم در برخي از شکلات ها، نوشابه ها، چاشني ها و سس ها به کار مي رود.
ترکيبات مهم:
آنغوزه حاوي تعدادي ترپن و مواد محلول در چربي است که هنوز به طور کامل شناسايي نشده اند. همچنين حاوي 20 درصد اسانس، 65 درصد رزين و حدود 25 درصد صمغ مي باشد.
مهمترين ترکيبات اسانس آنغوزه، ايزوبوتيل پروپانيل دي سولفايد، آلفاپي نن، کادي نن و وانيلين هستند. در واقع، آنغوزه يکي از مهم ترين اولئوگم رزين هاي گياهي است که در خانواده چتريان وجود دارد. از ترکيبات کوماريني موجود در اين اولئوگم رزين، مي توان اومبلي فرون و از ترکيبات رزيني آن اسيد فروليک و آزارزينوتانول را نام برد.
داروشناختي و اثرات مهم:
تاکنون مطالعات کلينيکي براي مشخص شدن اثرات درماني آن صورت نگرفته است؛ اما در مطالعه اي که بر روي موش هاي آزمايشگاهي انجام شده کلسترول سرم را پايين نياورده است.

استفاده از عصاره الکلي(تنتور) باريجه سميت سلولي عليه لنفوماي سلول هاي سرطاني و لنفوسيت هاي انساني را نشان داده است.
طريقه و ميزان مصرف:
*روزانه 0/3 تا 1 گرم در سه نوبت (جمعاً 0/9 تا 3 گرم در روز).
*تنتور:2 تا 4 ميلي ليتر در روز اين مقدار را مي توان در دو يا سه نوبت مصرف نمود.
سميت و عوارض جانبي:
مصرف خوراکي آن در بزرگسالان سميتي نشان نداده است، ولي در کودکان مي توان ايجاد مسموميت کند. همچنين در حد مصرف درماني تاکنون عارضه خاصي از آن گزارش نشده، ولي ممکن است در بعضي افراد و يا با مصرف زياد آن اسهال، نفخ، سوزش هنگام ادرار، سوزش معده، سردرد، گيجي و تشنج ايجاد شود. همچنين، صمغ آن ممکن است درماتيت هاي پوستي ايجاد کند. با توجه به اينکه آنغوزه داراي خاصيت قاعده آور است، مصرف زياد آن مي تواند موجب سقط شود؛ لذا توصيه مي گردد در دوران بارداري و شيردهي مصرف نشود.
همچنين، کومارين هاي موجود در اولئوگم رزين آنغوزه ممکن است با داروهاي ضد انعقاد تداخل کند.
در گزارشي آمده است، مصرف 50 تا100 ميلي گرم آنغوزه در افرادي که مشکل عصبي دارند، باعث تشنج مي شود.
موارد منع مصرف:
زنان باردار، زنان شيرده و کودکانمهم ترين اثرات گزارش شده:
حساسيت زا، ضد درد، ضد چسبندگي پلاکت ها، ضدعفوني کننده، ضد اسپاسم، ضد تومور، تقويت کننده قواي جنسي، ضد نفخ، محرک CNS، هضم کننده، ادرارآور، شيرافزا، خلط آور، قارچ کش، کاهش دهنده پرفشاري خون، مسهل، موتاژنيک، محرک تنفسي، مسکن، تقويت کننده معده، محرک، تقويت کننده رحم و کرم کش.نکات قابل توجه:
1-آنغوزه از گونه هاي ديگري به دست مي آيد که مهم ترين آنها فرولافوئتيدا و فرولا آلياسئا هستند.
2-بوي بسيار تند آنغوزه که شبيه سير مي باشد، مربوط به ترکيبات گوگرددار آن است.
3-براي به دست آوردن آنغوزه گياه از فصل بهار به بعد قسمت پايين ساقه (نزديک به سطح زمين) و يا اصطلاحاً يقه گياه را برش هاي عمودي يا افقي مي دهند تا اولئوگم رزين(آنغوزه) به صورت شيرابه به بيرون تراوش کند. اين ماده در مجاورت هوا سفت مي شود که پس از سفت شدن آن را جمع آوري مي کنند و دوباره گياه را تيغ مي زنند يا محل قبلي را برش ديگري مي دهند تا دوباره اولئوگم رزين ترشح کند. اين عمل چندين بار و گاهي تا دو ماه از فصل بهار صورت مي گيرد. آنغوزه خارج شده به دو صورت اشکي (گرد و کروي با اندازه هاي مختلف) و توده اي و به رنگ هاي زرد تا قهوه اي تيره است که هرچه روشن تر باشد مرغوب تر و گران تر است.همچنين، نوع اشکي آنغوزه مرغوب تر و گران تر مي باشد. آنغوزه مزه اي گس و تقريباً تند و سوزاننده دارد و داراي بوي نامطبوع شبيه ترکيبات گوگرددار است.

4-گرچه آنغوزه استفاده محدودي(آن هم در طب سنتي ايران) داشته، ولي يکي از اقلام مهم صادراتي فرآورده هاي گياهي ايران است که خريداران آن را با روش هاي پيچيده تجزيه مي کنند و ده ها ماده ارزشمند از قبيل اسانس، رزين و صمغ قابل مصرف در صنايع دارويي، بهداشتي، آرايشي و صنعتي از آن به دست مي آورند. با توجه به اينکه تهيه آنغوزه پر زحمت و طولاني مدت است، قيمت نسبتاً گراني دارد.
5-نام عمومي آنغوزه در جهان و در تجارت آزافتيداگم است که در کتب قديمي منشأ جغرافيايي آن ايران ذکر شده و در گذشته بزرگ ترين تأمين کننده آن در جهان بوده است. گياه توليد کننده آنغوزه در بعضي قسمت هاي افغانستان نيز وجود دارد؛ ولي وسعت آن در ايران از کشورهاي ديگر به مراتب بيشتر است.

منبع: نشريه ي دنياي تغذيه، شماره ي 90

 

[seyyedalizeinali]

اسفرزه

اسفرزه

file:///C:/Users/negin/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image001.jpg
Scientific classification
Kingdom:	Plantae
(unranked):	Angiosperms
(unranked):	Eudicots
(unranked):	Asterids
Order:	Lamiales
Family:	Plantaginaceae
Genus:	Plantago
Species:	P. ovata
Binomial name
Plantago ovata Forssk.

ترکیب شیمیایی
دانه های اسفرزه دارای 10 درصد موسیلاژ است که در اثر هیدرولیز تولید دگزیلوزان، آرابینوز، د – گالاکتوز، د – گالاکتورونیک اسید می نماید. همچنین دارای روغن ثابت، پروتئین و املاح معدنی می باشد. دانه های اسپرزه را در آب قرار دهند پوسته خارجی اپیدرم متورم می شود و تولید یک لایه موسیلاژی در اطراف هسته می نماید و از این رو آن را در درمان اسهال خونی (کمی بو داده استفاده می‌کنند) به کار می برند.

در آمریکا از آن داروهای ملینی چون Metamucil تهیه میگردد که ملین خوبی است دانه بسیار سختی است که تقریبا در غالب مناطق دنیا می روید و در ردیف مفیدترین، موثرترین و بی ضررترین و در عین حال ملایم ترین ملینهای گیاهی است که از قرنها پیش برای لینت مزاج تجویز شده است ولی تحقیقات جدید نشان می دهد که دانه های اسپرزه برای کاهش کلسترول و قند خون نیز موثر است.

شفابخشی با اسفرزه
در حدود 30 درصد پوشش دانه اسپرزه را یک ماده جاذب آب تشکیل می‌دهد که موسیلاژ نامیده می شود و پس از خیس شدن و جذب آب، لعاب می‌دهد و هر دانه 10 برابر حجم خودش متورم می‌شود و به شکل لعابی ژلاتینی درمی‌آید و این لعاب است که منشاء شفابخشی آن در موارد اسهال و یبوست می‌باشد. پژوهشهای دانشمندان نشان می‌دهد که یک قاشق مرباخوری تخم اسفرزه که 3 بار در روز خورده شود و هر بار اقلا دو لیوان آب ولرم با آن نوشیده شود، اثر محسوسی در تخلیه و رفع یبوست دارد.

طبق گزارشی اسفرزه در مورد کاهش درد و رفع خارش بیماریهای کولون و رکتوم و قطع خونریزی بواسیر نیز مفید است. و همچنین در کاهش کلسترول.

در مجله اتحادیه پزشکان آمریکا نقل شده که در مدت 12 هفته 5 درصد کلسترول را کاهش می دهد.

نکات احتیاط آمیز در مصرف اسفرزه
به عنوان ملین و کاهنده کلسترول و احتمالا پیشگیری سرطان، اسفرزه فی نفسه نقشی ندارد بلکه خاصیت ورم کردن و تولید لعاب زیاد آن است که این آثار را ایجاد می کند. پس اگر اسفرزه خورده شود و به قدر کافی آب زیاد خورده نشود، روده ها ورم کرده و چون آب مدفوع کاملا جذب می شود برعکس، انتظار خروج مدفوع متعسر می شود. پس فراموش نشود که با اسفرزه باید آب زیاد خورده شود.

بااینکه یبوست ناراحتی عمومی زنان باردار است ولی مع هذا زنان باردار باید از خوردن اسفرزه نظیر سایر ملین ها پرهیز کنند و برای رفع یبوست از سایر خوراکی های غنی از فایبر و الیاف گیاهی مانند سبزیها، دانه‌های غلات، نان سبوس دار و ... استفاده کنند. و همچنین برای کودکان زیر 2 سال نباید داده شود.

از دیدگاه حکمای طب سنتی ایران
طبیعت آن سرد و تر است، نوع سفید رنگ آن مرغوبتر و در آب ته نشین شود. دانه های لعاب زا و خوردن لعاب آن موجب تسکین حرارت و تشنگی می باشد و برایتبهای گرم، غلیان خون و ناراحتی و خشونت سینه و حلق و زبان و سردرد و زخم روده و رفع یبوست روده ها که منشاء آن علل صفراوی یا عوارض حاصله از خوردن داروهای گرم است بسیار مفید می باشد. در تمام موارد فوق لعاب آن به تنهایی و با مخلوط با روغن بادام شیرین خورده می شود.
در استعمال خارجی ضماد لعاب اسفرزه مخلوط با سرکه و روغن گلسرخ برای تسکین درد مفاصل گرم، نقرس و نرم کردن ورمهای بخصوص ورمهای پشت گوش نافع است و ضماد کوبیده آن با گلاب برای تسکین سردرد و یا روغن بنفشه برای تسکین سردردهای گرم و رفع خشکی دماغ و اعصاب نافع است و همچنین برای رشد و نرم کردن مو و جلوگیری از دو تا شدن تارهای مو بسیار مفید است در مورد مو باید مالیدن ضماد چند روز پی در پی تکرار شود.

اگر 12 – 10 گرم تخم اسفرزه در آب گرم خیسانده شود که لعاب آن زود خارج شود و با شکر و با سکنجبین خورده شود برای لینت مراج بسیار مفید است و نوعی ملین است. دم کرده آن برای تسکین درد سینه نافع است.

خواص درمانی دیگر اسفرزه
1. آن را در آب بریزید و بگذارید بماند و دائم به جای آب خوردن از آب آن میل کنید، اگر دائم جرعه جرعه نوشیده شود گرفتگی صدا که از گرمی و حرارت باشد را برطرف می سازد، در موارد کاهش درد و رفع خارش و قطع خونریزی بواسیر نافع است.

2. آن را با عناب در آب بچسبانید و آب آن را صبح ناشتا بخورید و با آب آن بدن را هم بشویید خارش قسمتهای زنانه یا واژینال را برطرف می سازد.

3. آب دم کرده آن را بنوشید، مدر است و برای سوزاک مفید می باشد.

4. 20 گرم در یک لیوان آب جوشانده و 4 روز تکرار شود دافع سنگ کیسه صفرا است.

5. اگر اسفرزه را با تخم شربتی و خاکشیر (هر کدام 100 گرم) ترکیب کرده و هر روز یک قاشق سوپخوری آن را در 2 لیوان آب حل کرده و مصرف کنیم برای رفع خارش تن و تصفیه خون و باز شدن اشتها مفید است.

6. هر روز صبح، ظهر و شب هر بار یک قاشق شربت خوری از آن را در یک فنجان آبجوش بریزید بعد با نبات شیرین نموده بخورید، اسهال خونی را درمان میکند، از خونریزی زیاد و قاعدگی جلوگیری می نماید.

7. آن را بو دهید و هر روز بخورید. اسهالهای طولانی و مزمن را درمان میکند.

8. لعاب آن را دائم در گلو قرقره کنید و هم جرعه جرعه بخورید، گلودرد را درمان می کند و اگر آب آن را در دهان نگه دارید برفک و سوختگی و طاول و زخمهای دهان رادرمان می کند.

9. آن را بکوبید، بعد با سرکه خمیر نموده و هر روز صبح و شب روی محل ضماد بگذارید سالک را درمان می کند.

10. آن را با شیر مادر دختردار خمیر نموده و ضماد اندازید. خنازیر (غده‌های سخت که در گردن و زیرگلو پیدا می شود) را درمان می‌کند.

11. گل ختمی کوبیده را با لعاب آن مخلوط کنید و بر پیشانی بمالید. سردردی که از آفتاب باشد را تسکین می‌دهد.

تذکر مهم: توجه شود که در استعمال داخلی هیچگونه نباید تخم اسفرزه کوبیده شود، زیرا اگر کوبیده شود و خورده شود خطرناک است و خوردن در حدود 40 گرم تخم اسفرزه کوبیده شده موجب سرد شدن بدن و تخدیر و تنگی نفس و آشفتگی و سرانجام منجر به غش و توقف نبض و پس از مدتی احتمالامنجر به مرگ می شود. لذا در این حالت از داروهای قی آور گرم نظیر آب عسل و نمک و یا سایر داروها استفاده می شود.

به مثل بزر قطونا دل درویشان است تا درست است صفا ورشکنی سم گردد

و در نهایت خلاصه‌ای از خواص اسپرزه به قرار زیر است:

1- نرم کننده شکم
2- ضد زخم روده و معده
3- ضد حرارت و عطش
4- ضد اسهال ساده و خونی
5- ضد خونریزی سینه
6- نشاط آور
7- ضد تب و لرز

گردآوری : گروه سلامت سیمرغ
www.seemorgh.com/health
منبع : parsiteb.com

 

[seyyedalizeinali]

ترب وحشي(شبه خردل)

ترب وحشي(شبه خردل)

تيره شب بو
اسم علمي:
armoracia rusticana
دوران گلدهي: ارديبهشت تا اواخر تير
زمان برداشت: شهريور تا اواخر ابان
گياهي علفي/پايا با ريشه هاي عميق و استوانه اي و برگ هاي منقوس/گل هاي سفيدرنگ و خوشه اي كه در انتهاي ساقه ظاهر ميشه
اين گياه از ادويه هاي مهمي است كه در باغچه ها و مزارع كاشته ميشه
در زمين هاي سبك و قابل نفوذ قلمه ميشه زد.
در طول تابستان رشد ميكنه
و در پاييز يا بهار بعدي از خاك بيرون مياد

ريشه رنده شده اين گياه همراه با ارد و پيه و به نسبت يك و نيم ميشه يه ضمادتهيه كرد
كه دردهاي رماتيسمي رو كاهش مي ده//
البته زياد استفاده نكنيد كه باعث تحريك پوست ميشه//
اين اطلاعات خودم بود ببخشيد كم بود همينو ميدونستم//

 

[seyyedalizeinali]

جعفری باغی

جعفری باغی

Garden Parsley
file:///C:/Users/negin/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image001.jpg
Parsley leaves, Neapolitanum Group
Scientific classification
Kingdom:	Plantae
(unranked):	Angiosperms
(unranked):	Eudicots
(unranked):	Asterids
Order:	Apiales
Family:	Apiaceae
Genus:	Petroselinum
Species:	P. crispum
Binomial name
Petroselinum crispum (Mill.) Fuss
Synonyms
Apium crispum Mill. Apium petroselinum L.

file:///C:/Users/negin/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image002.jpg


file:///C:/Users/negin/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image003.jpg

file:///C:/Users/negin/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image004.jpg

خواص جعفری
file:///C:/Users/negin/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image005.jpg
طعم و مزه لذیذ و پُر از طراوت جعفری باعث شده است که این سبزی به عنوان یکی از سبزی های محبوب مردم شمرده شود. اما با اینکه این سبزی، بسیار مغذی است و برای سلامتی بسیار مفید است، خیلی از مردم آن گونه که باید درباره خواص آن آگاه نیستند و از آن بیشتر برای تزئین غذاهای مختلف استفاده می کنند.جعفری گیاهی دو ساله است و به حالت وحشی، در اكثر نواحی جنوب شرقی اروپا، شمال افریقا، آسیا و ایران می روید. به علاوه در نواحی مختلف پرورش می یابد.نکات تغذیه ای:

جعفری یک منبع بسیار خوب ویتامین A ، ویتامین C و ویتامین K می باشد. به علاوه جعفری منبع غذایی خوبی از آهن واسیدفولیک است.منظور از منبع بسیار خوب، یعنی 20 درصد یا بیشتر نیاز روزانه ی فرد به آن ماده مغذی را برآورده می کند. منبع خوب، یعنی 10 تا 20 درصد نیاز را برآورده می کند.
file:///C:/Users/negin/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image006.jpg
فواید جعفری1) تزئین کننده غذا

تنها یک شاخه کوچک جعفری می تواند بشقاب غذای شما را به طرز زیبایی تزئین نماید.2) ارتقا دهنده سلامتی:

جعفری شامل دو جزء خیلی مهم در ترکیب خود می باشد که موجب شده این سبزی نقشی بی همتا در سلامت انسان داشته باشد: روغن های فرار و فلاوونوئیدها.1- روغن های فرار:اولین جزء مهم موجود در جعفری، روغن های فرار می باشند. این روغن ها به نام روغن های ضروری یا اسانس های گیاهی نیز خوانده می شوند.از ترکیبات مهم این گروه می توان به میریستیسین (myristicin)، لیمونن (limonene)، آلفا توژن (alpha-thujene) و اِاوجنول(eugenol) اشاره کرد. با تغلیظ این مواد عصاره ای حاصل می شود که دارای خواص درمانی فوق العاده است.در مطالعات انسانی مشخص شده است که روغن های فرار موجود در جعفری مخصوصا میریستیسین، از شکل گیری و تشکیل تومورها(مخصوصا تومورهای ریه) جلوگیری می کنند. در تحقیقات دیگری مشخص شده است که فعالیت آنزیم گلوتاتیون S ترانسفراز را که مسئول پیشگیری از تخریب سلولی می باشد، تحریک می کند.
file:///C:/Users/negin/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image007.jpg
از دیگر فعالیت این روغن ها این است که به خنثی کردن انواع مواد سرطان زا مانند بنزوپیرن های موجود در دود سیگار و دود ناشی از ذغال چوب کمک می کند.2- فلاوونوئیدها:دومین جزء مهم آن، فلاوونوئیدها می باشند. از ترکیبات مهم این گروه که در جعفری یافت می شود، می توان آپیئین(apiin)، آپیجنین(apigenin)، کریسواِریول(crisoeriol) و لوتئولین(luteolin) را نام برد.3) جعفری؛ آنتی اکسیدانی قوی

* فلاوونوئیدهای موجود در جعفری مخصوصا لوتئولین(luteolin) از تخریب سلولی ناشی از رادیکال های آزاد اکسیژن جلوگیری می کنند. از این رو در مطالعات انسانی از عصاره غلیظ جعفری به عنوان یک ماده غذایی که ظرفیت آنتی اکسیدان بدن را بالا می برد، استفاده می شود.* جعفری علاوه بر روغن های فرار و فلاوونوئیدها، منبع بسیار خوب ویتامین C و ویتامین A است که برای پیشگیری از ابتلا به خیلی از بیماری ها حیاتی هستند.ویتامین C دارای عملکردهای متفاوتی در بدن می باشد. این ویتامین یک آنتی اکسیدان مهم است. در فقدان این ویتامین، رادیکال های آزاد موجب بروز بیماری های مختلفی مانند: گرفتگی عروق، سرطان روده ، دیابت و آسم می شوند. بنابراین متوجه می شویم چرا افرادی که مقدار زیادی از غذاهای حاوی ویتامین C را مصرف می کنند، کمتر دچار این بیماری ها می شوند.ویتامین C دارای اثر ضد التهابی نیز می باشد. بنابراین برای بهبود بیماری هایی مثل التهاب مفاصل و استخوان ها مفید است.
file:///C:/Users/negin/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image008.jpg
جعفری حاوی غلظت بالایی از کاروتنوئیدهای پیش ساز ویتامین A، مخصوصا بتا کاروتن می باشد. بتا کاروتن، یکی دیگر از آنتی اکسیدان های مهم است.رژیم های غنی از بتا کاروتن نیز از پیشرفت بیماری های تصلب شرائین، دیابت، سرطان روده، آسم و التهاب مفاصل و استخوان ها جلوگیری می کنند.بتا کاروتن در بدن به ویتامین A تبدیل می شود که یک ماده خیلی مهم برای تقویت سیستم ایمنی است و به آن ویتامین "ضد عفونت" نیز می گویند.4) جعفری برای قلب سالم

جعفری یک منبع خوب اسید فولیک، یکی از مهم ترین ویتامین های گروه B ، می باشد. این ویتامین نقش های متعددی را در بدن به عهده دارد.یکی از حیاتی ترین نقش های آن در ارتباط با سلامت قلب و عروق است. به این ترتیب که برای تبدیل هموسیستئین به مولکول های بی خطر ضروری است. اگر مقدار هموسیستئین در بدن بالا رود، به سلامت رگ ها آسیب می رساند.استفاده از مواد غذایی غنی از اسید فولیک مانند جعفری هم برای افراد مبتلا به بیماری های قلبی و دیابت، و هم برای افرادی که می خواهند از این بیماری ها پیشگیری کنند، بسیار خوب است.در ضمن اسید فولیک، ماده مغذی مهمی برای تقسیم به موقع و مناسب سلول هاست. از این رو برای پیشگیری از سرطان ها مخصوصا سرطان روده و سرطان دهانه رحم در زنان بسیار مفید است.5) حفاظت در برابر آرتریت روماتوئید

علیرغم اینکه در یک مطالعه نشان داده شد که دوز بالای مکمل ویتامین C موجب بدتر شدن استئوآرتریت( یک نوع بیماری تحلیل برنده مفاصل که با افزایش سن اتفاق می افتد) می شود، در مطالعه ای دیگر در همین زمینه نشان داده شد که غذاهای غنی از ویتامین C مانند جعفری و نه مکمل آن، موجب حفاظت افراد در برابر التهابات پلی آرتریت(نوعی از آرتریت که در آن، دو یا بیش از دو مفصل درگیر می شوند) می گردند.
file:///C:/Users/negin/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image009.jpg
6) جعفری؛ از بین برنده بوی بد دهان

اگر بعد از خوردن بعضی مواد غذایی مانند سیر یا پیاز، متوجه بوی بد دهان تان شدید، جویدن مقداری جعفری تازه، به خوشبو شدن دهانتان کمک فوق العاده ای خواهد کرد.روش دیگری که بدین منظور می توانید به کار برید، جوشاندن آرام یک مشت برگ جعفری به همراه چند عدد میخک در یک لیوان آب است.7) درمان کم خونی

از آنجایی که جعفری هم آهن و هم ویتامین C فراوانی دارد، می تواند به درمان کم خونی ناشی از فقر آهن کمک زیادی نماید، زیرا ویتامین C ، موجب افزایش جذب آهن نیز می شود.جعفری و اگزالات هاجعفری دارای اگزالات است. زمانی که مقدار اگزالات ها در بدن بالا برود، مشکلاتی را برای بدن ایجاد می کنند. به همین دلیل ممکن است افراد مبتلا به بیماری های کلیوی و کیسه صفرا ، از خوردن این سبزی خودداری کنند.در مطالعات آزمایشگاهی دیده شده است که اگزالات می تواند با جذب کلسیم در بدن تداخل نماید.با این حال در خیلی از تحقیقات مشابه دیگر، دیده شده که توانایی مواد غذایی دارای اگزالات برای کاهش جذب کلسیم، بسیار کم است و به طور قطع آن مقدار کلسیمی که از طریق این مواد غذایی به بدن ما می رسد، بسیار بیشتر از تاثیر منفی اگزالات ها بر روی جذب آن می باشد.اگر شما دستگاه گوارشی سالمی دارید و شرایط شما به گونه ای است که می توانید به راحتی و با آرامش غذا بخورید و از غذایی که می خورید، لذت ببرید، خوردن غذاهای گیاهی غنی از کلسیم که دارای اگزالات نیز می باشند، برای شما مفید خواهد بود.مریم مرادیان نیری- کارشناس علوم تغذیه

منابع:http://www.whfoods.com/genpage.php?t...healthbenefits

http://herbs.ygoy.com/2008/08/09/benefits-of-parsley-essential-oil/

http://ezinearticles.com/?parsley-for-bad-breath&id=710531

تبیان

جعفري ضد نفخ شكم است و شريان‌ها و رگ‌ها را تميز مي‌كند.

دم كرده ريشه جعفري براي درمان تنگي نفس و درمان سرخك مفيد است.

براي رفع لك‌ها و جوش‌هاي صورت، دم كرده جعفري را روي پوست صورت بماليد. براي روشن شدن رنگ پوست، مقداري جعفري را در نيم ليتر آب به مدت 5 دقيقه بجوشانيد و صبح و شب صورت خود را با آن بشوئيد. بعد از يك هفته پوست صورت شما روشن مي‌شود.

دم كرده جعفري ضد تب بوده و براي بواسير و سنگ كليه مفيد است.

خوردن چاي جعفري به هضم غذا كمك مي‌كند.

بعد از خوردن سير براي برطرف كردن بوي دهان مي‌توانيد از جعفري استفاده كنيد. جعفري نفس را نيز خوشبو مي‌كند.

شايان ذکر است، براي درمان خون مردگي و له شدگي مي‌توان از برگ و ساقه جعفري براي بهبود عضو آسيب ديده استفاده كرد.

http://fa.parsiteb.com/news.php?nid=9813

 

[seyyedalizeinali]

بادام زمینی

بادام زمینی

بادام زميني

معادل : چاق كننده – تحريك شهوت - برطرف كنندة خستگي شديد - راشيتيسم

چاق كننده – تحريك شهوت - برطرف كنندة خستگي شديد - راشيتيسم - شوره و ريزش مو – پوسته‌پوسته شدن كف دست – گواتر- سرفه - دردهاي حنجره - ضد رطوبت معده - برطرف كنندة زخم مثانه - سوزش مجاري ادرار - مسكن بلغم سينه - برطرف كنندة سودا و... .

1. بادام زميني چاق كننده است. 100 گرم + يك قاشق عسل و يك ليوان آب هويج به عنوان صبحانه. 2. خوردن بادام زميني شهوت را تحريك مي‌كند. 3. خوردن روغن بادام زميني چون فاقد كلسترول است براي افرادي كه چربي خونشان بالاست مفيد مي‌باشد و از جمع شدن چربي در رگها جلوگيري مي‌كند. 4. بادام زميني برطرف كنندة خستگي شديد مي‌باشد. 5. كساني كه بهت زده يا بي‌حوصله هستند 10 صبح و 5 بعدازظهر 30 عدد بادام زميني با كمي عسل و اگر آب هويج بود با كمي از آن ميل كنند.

تركيبات شيميايي خواص داروئي طرز استفاده مضرات كليات گياه شناسي بادام زميني گياه بومي برزيل بوده و از آنجا به نقاط ديگر دنيا راه يافته است .آب و هواي گرم براي كشت اين گياه مناسب مي باشد . بادام زميني گياهي است يكساله داراي ساقه اي راست كه ارتفاع آن در حدود 30 سانتيمتر مي باشد . برگهاي آن مركب از دو زوج برگچه است گلهاي آن دو نوع متفاوت برنگ زرد مي باشد كه پس از تلقيح ، دم گل خم شده و به سطح خاك مي رسد و سپس بتدريج در خاك فرو رفته و ميوه در داخل خاك تشكيل مي شود . ميوه بادام زميني بطول تقريبي 4 سانتيمتر است و دريا پوسته شكننده برنگ خاكستري مايل به زرد مي باشد . بر روي پوسته يك تا سه برجستگي مشاهده مي شود كه هر يك محل دانه ها را نشان مي دهد . دانه بادام زميني تقريبا مانند فندق برنگ سفيد مايل به زرد بوده ولي تخم مرغي شكل است .پوسته نازكي دانه را پوشانده كه برنگ قرمز قهوه اي است .

تركيبات شيميايي: بادام زميني داراي موادي مانند آراشين Arachin ، كوناراشين Conarachin ، چربي ، پروتئين و ويتامين هاي مختلف است . در صد گرم بادام زميني بدون پوست مواد زير موجود است : آب 6 گرم پروتئين 26 گرم چربي 48 گرم مواد نشاسته اي 16 گرم كلسيم 600 ميلي گرم فسفر 400 ميلي گرم آهن 2 ميلي گرم سديم 5 ميلي گرم پتاسيم 670 ميلي گرم ويتامين ب 1 1 ميلي گرم ويتامين ب2 0/15 ميلي گرم ويتامين ب 3 16 ميلي گرم بادام زميني بسته به محل كشت آن بين 40 تا 50 درصد روغن درد كه بنام روغن آراشيد معروف است . اين روغن از اسيدهاي چرب اشباع شده مانند اسيد استئاريك ، اسيد پالمتيك و اسيد هاي جرب اشباع نشده مانند اسيد لينوئكي تشكيل شده است . مقدر چربيهاي اشباع شده در روغن آراشيد تقريبا 30 درصد مي باشد . براي تهيه روغن آراشيد ابتدا پوسته آن را شكسته و دانه ها را جدا مي كنند . سپس پوسته نازك قرمز رنگ را نيز خارج كرده و دانه ها را در ماشين هاي مخصوصي خرد كرده و بصورت خميري در مي آورند و بعد آنرا در دستگاه فشار ريخته و بدون استفاده از حرارت روغن آنرا با فشار خارج مي كنند كه بنام روغن فشار اول معروف است . براي بدست آوردن روغن فشار دوم ، باقيمانده خمير فشار اول را ابتدا با آب مخلوط كرده و ميگذارند مدتي بماند و سپس در دستگاه فشار قرار داده و روغن فشار دوم را از آن تهيه مي كنند . از باقيمانده فشار دوم تحت اثر گرما روغني بدست مي آيد كه بنام روغن فشار سوم معروف است و فقط به مصرف صابون سازي مي رسد . روغن آراشيد داراي بو و طعمي ملايم و برنگ زرد روشن مي باشد .

خواص داروئي: بادام زميني از نظر طب قديم ايران متعادل است . چون بادام زميني دري پروتئين مي باشد بنابراين از نظر غذايي بسيار مهم است . 1-براي تقويت ريه و طحال مفيد است . 2-كلسترول خوب خون را بالا مي برد . 3-درد معده را از بين مي برد . 4-نرم كننده سينه است . 5-سرفه خشك را برطرف مي كند . 6-شير را در مادران شير ده زياد مي كند. 7-ملين است . 8-بسيار مقو ي است . 9-براي تقويت قواي دماغي مفيد است . 10-به هضم غذا كمك مي كند .

طرز استفاده: طرز تهيه كره بادام زميني Peanut butter 500 گرم بادام زميني پوست كنده رابا مقدري آب مخلوط كرده و بجوشانيد تا كمي پخته شود ( ولي له نشود ) سپس 400 گرم روغن نارگيل را بان اضافه كرده و در داخل مخلوط كن برقي ريخته تا كاملا بصورت كره در آيد . سپس كمي نمك به آن اضافه كنيد . كره بادام زميني را ميتوان بدون استفاده از روغن نارگيل هم تهيه كرد . كافي است كه بجاي روغن نارگيل آب اضافه كنيد .

مضرات : بادام زميني با اينكه غذاي بسيار مقوي و خوبي است بعلت اينكه داراي روغن هاي اشباع شده مي باشد كلسترول خون را بالا برده و باعث تصلب شرائين مي شود . بنبراين آنهائيكه داراي بيماري قلبي بوده و يا كلسترول خونشان بالا است بايد از خوردن آن خورددي كنند . اگر كره بادام زميني ميخريد دقت كنيد كه تازه و از كارخانه مطمئن باشد زيرا در بعضي مواد بادام زميني و يا كره آن در اثر عدم دقت در توليد ، آلوده به قارچ سمي افلاتوكسين Aflatoxin مي شود كه سرطان زا بوده و باعث سرطان كبد مي شود .

 

[seyyedalizeinali]

سياه توسه

سياه توسه

يبوست - ملين - رفع چاقي - سلوليت - جرب - التيام زخم - كچلي - بحران كبدي - خونريزي بواسير و...

file:///C:/Users/negin/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image001.jpg


* نام‌هاي ديگر آن: سياه توسكا، عوسج‌الاسود، شجره‌حب‌الشوم، توسكا قشقائي و حوره مي‌باشد.

Click here to view the original image of 874x693px.
file:///C:/Users/negin/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image003.jpg

۱. طبع آن گرم است.

۲. جهت رفع يبوست ۴ – ۲ گرم پوست خشك سياه توسه را در ۱۵۰ گرم آب جوشانده قبل از خواب هنگامي كه گرم است بنوشند.

۳. جهت معالجه جرب و كچلي و ناراحتي‌هاي پوستي و التيام زخم ۵۰ گرم پوست خشك اين درخت را در يك ليتر آب جوشانده محل را شستشو دهند.

۴. جهت ملين، اين گياه با احتياط خورده شود چون به روده بزرگ آسيب مي‌رساند.

۵. براي رفع چاقي و درمان سلوليت از دمكرده پوست خشك اين گياه مي‌توان استفاده كرد.

۶. جهت رفع بحران‌هاي كبدي ۵ گرم پوست خشك سياه توسه را در يك ليتر آب سرد ريخته مي‌گذاريم تا جوش آيد ۲۰ دقيقه بجوشد ۱۵ دقيقه دم‌كرده صبح و شب يك فنجان بنوشند.

۷. جهت درمان خونريزي بواسير ۱۰ گرم پوست خشك سياه توسه را با يك ليتر آب سرد حرارت داده ۱۵ دقيقه بجوشد ۱۵ دقيقه دم‌كرده صبح و شب يك فنجان بنوشند و ۴۰ گرم پوست خشك اين گياه را در يك ليتر آب جوشانده سپس محل را شستشو دهند.


file:///C:/Users/negin/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image004.jpg

 

[seyyedalizeinali]

گل سرخ

گل سرخ

نام علمی : Rosa hybrida
نام انگلیسی : Rose

مشخصات گیاهشناسی :

گل رز متعلق به خانواده گل سرخیان است. این گیاهان در بخشهای وسیعی از کره زمین پراکنده هستند و از لحاظ نحوه رشد و شکل بوته و تولید گل به انواع رزهای مینیاتوری، پاسیویی، هیبرید چای، فلورینبدا، درختچه ای، بالا رو و رونده تقسیم می شوند.
جنس رز دارای 120 گونه می باشد که از مناطق سرد شمالی تا مناطق نیمه گرمسیری پراکنده است. در تولید رزهای بریدنی گلخانه های از ارقام هیبرید چای و فلورینبدا که تولید گل انتهایی می کنند، استفاده می شود. گلهای شاخه بریده را به سه دسته اصلی تقسیم می کنند.
1- hybrid tea: به رزهای تک شاخه ای که قطر گل 9 سانتیمتر یا بیشتر باشد.
2- sweet hearts : به رزهایی گفته می شود که قطر گل کمتر از 9 سانتیمتر باشد
3- رزهای اسپری: حداقل 3 غنچه روی یک شاخه باشد.
در بررسی روند رشد این گروهها در هلند مشخص شده کههیبرید چای در سال 2000 نسبت به 1999 حدود2 درصد افزایش داشت. اما سطح ارقام sweet hearts روبه کاهش است ولی با این وجود برخی ارقام رشد خوبی دارند(Sacha و(Escimo. رزهای اسپری نیز کمتر از 3 درصد تولیدات هلند را در بر می گیرند.

گل رز در تمامی رنگها دیده می شود و در این مورد تنها یک استثناء وجود دارد و آن نبود رزهای آبی است. در انواعی که تولید گل انتهایی می کنند (هیبرید چای، فلورینبدا، پاسیویی، مینیاتوری) هر ساله شاخه های جدید از جوانه های سال قبل رشد می کنند و بعد از تولید گل در انتهای شاخه، رشد آن متوقف می شودو شاخه های جدید دوباره از جوانه های زیرگل تولید می شود که بسته به رقم و شرایط آب و هوایی ممکن است تولید گل بکند یا نکند. برخی از ارقام گل رز دائم گل هستند و گل دهی در آنها در بیشتر مواقع سال انجام می گیرد ولی بیشتر ارقام در هوای خنک بهار و پاییز گل دار می شوند. رزهای گلخانه ای در تمام طول سال قادر به تولید گل هستند و تنها باید شرایط رشدی مناسب برای آنها فراهم گردد.

خواص دارویی
گلبرگ‌ها و برگ‌هاى رز اثرى خنک کننده دارند و چنانچه همراه با چاى دم شده باشند قادرند تب را کاهش دهند و سموم را از بدن برانند. خواص دارویى رز سال‌ها است که شناخته شده و مورد بهره بردارى قرار مى‌گیرد. رومیان باستان خاصیت دارویى براى رز قائل بودند و ابوعلى سینا که براى اولین بار از رز گلاب گرفت از خواص درمانى آن بهره مى‌برد. ساکنان اولیه آمریکاى شمالى نیز براى تسکین سوزش سر معده و ناراحتى‌هاى معده چاى دم شده با گلبرگ‌هاى رز مى‌نوشیدند.
رز موجب افزایش مقاومت بدن در برابر بیمارى‌ها شده و شش‌ها را تقویت مى‌کند از این رو براى افرادى که بدنى ضعیف دارند و از مصونیت کمى برخوردارند مفید است. چاى گلبرگ رز عوارض و نشانه‌هاى سرماخوردگی، آنفلوآنزا، زکام و گرفتگى‌هاى برونشى را از بدن دور مى‌کند.

انواع رز با عفونت‌هاى دستگاه گوارش مبارزه مى‌کند و خوردن آنها موجب مى‌شود پس از مصرف یک دوره آنتى بیوتیک در میزان باکترى‌هاى بى ضرر و مفید موجود در دستگاه گوارش تعادل برقرار شود. گلبرگ‌هاى رز مانند دکونژستان عمل مى‌کنند و در عین حال مدر هستند به همین جهت باعث دفع سموم و مواد زائد بدن از طریق تولید بیشتر ادرار مى‌شوند. ترکیبات قابض موجود در رز موجب بند آمدن خونریزى‌ها، خشک شدن خلط و توقف اسهال مى‌شود. رز همچنین براى کبد مفید است.
کاسبرگ رز و گلبرگ‌هاى آن اثر آرام بخش و بهبود دهنده بر روى سیستم عصبى دارند و افسردگى را از میان برده، خستگى را کاهش مى‌دهند.
قبلا کاسبرگ رز وحشى یکى از منابع سرشار ویتامین C در قلمرو گیاهان شناخته مى‌شد. کاسبرگ رز همچنین غنى از ویتامین‌هاى A، B و K است. در آن زمان از کاسبرگ رز شربتى تهیه مى‌شد که در زمان جنگ جیره بندى مى‌گردید و براى افزایش مقاومت بدن کودکان در برابر عفونت‌ها و درمان سرماخوردگى معمولى به آنها خورانده مى‌شد. این شربت یا عصاره چنانچه از محفظه خالى دانه رز تهیه شود درمانى مفید براى اسهال و ناراحتى‌هاى معده، سوءهاضمه و حالت تهوع است.
از طعم شیرین و عطر خوش رز نیز به عنوان پوششى براى طعم و بوى سایر گیاهان دارویى در داروها بهره گرفته مى‌شود.
گلاب استخراج شده از رز، پاک کننده ایده آل براى پوست است. پاک کردن پوست با گلاب چین‌هاى ظریف و سطحى پوست را باز مى‌کند و التهاب و سرخى آن را از میان مى‌برد ضمن اینکه در درمان آکنه و دانه‌هاى سرسیاه روى پوست مفید است.
گلاب بازسازى سلول‌هاى پوست را تسریع و خستگى و سرخى پلک‌ها را برطرف مى‌کند. همچنین التهاب خراش‌ها و تورم ناشى از پیچ خوردگى مفاصل را بهبود مى‌بخشد.

دم کرده رز دهان شویه‌اى مفید است و براى درمان خشکى و ترک لب‌ها مى‌توان از روغن رز سود برد. در ایران از گلبرگ‌هاى گل رز محمدى مربایى خوش طعم تهیه مى‌شود که در اینجا به روش تهیه آن اشاره مى‌کنیم:
تقریبا هم وزن گلبرگ رز مورد نظرتان شکر در نظر بگیرید. مقدارى آب در قابلمه اى بریزید و روى آتش اجاق گاز به جوش آورید. گلبرگ‌هاى رز پاک شده را در آب جوش بریزید و بگذارید حدود دو دقیقه بجوشد، سپس آن را در یک آبکش خالى کنید و با آب سرد آبکشى نمایید. به این ترتیب به اصطلاح تلخى گل گرفته مى‌شود. بگذارید آب اضافى گل کاملا رفته و تقریباً خشک شود.
شکر را با مقدارى آب در قابلمه اى بریزید و بگذارید بجوشد تا قوام آمده و به غلظت مورد نظر برسد، کمى زعفران در آن بریزید و سپس گلبرگ‌ها را اضافه کنید. بگذارید چند جوش بزند. سپس مربا را در ظروف شیشه‌اى دردار استریل بریزید.

 

[seyyedalizeinali]

Euphrasia officinalis

Euphrasia officinalis

Kingdom:	Plantae
(unranked):	Angiosperms
(unranked):	Eudicots
(unranked):	Asterids
Order:	Lamiales
Family:	Orobanchaceae
Genus:	Euphrasia

وصیف گیاه : گل عینک ،‌گیاهی یکساله است که تا ارتفاع 40 سانتیمتر رشد نموده و دارای برگ های کوچک کاملا دندانه دار است که بصورت جفت ای متقابل قرار گرفته اند.
گل های این گیاه سفید یا صورتی با نقطه های زردرنگ بوده و در قسمت میانی دارای یک حلقه مشکی با رگه های بنفش رنگ می باشند.
منشاء :‌اروپا . در راوپای غربی و در طول فصل گلدهی گونه های گل عینک وحشی مورد بهره برداری قرار می گیرند و قسمت های برداشت شده جهت مصارف دارویی مورد استفاده قرار می گیرند.
قسمت های مورد استفاده : اندام های هوایی گیاه .
گروه درمانی : بصورت سنتی به عنوان محلول شستشوی چشم و ضدالتهاب.
موارد استفاده و خواص : گیاه عینک برای قرنه های متمادی است که بعنوان داروی درمان ناراحتی های چشم ( شامل التهاب ،‌تحریک ، التهاب پلک ، اختلال در دید ، خستگی و آماس بافت ملتحمه ) مورد استفاده قرار می گیرد.
شکل و مقدار مصرف :‌جوشانده 2درصد برای شستشوی چشم 3 تا 4 بار در روز استفاده شود. برای مصرف خوراکی چای حصل از 2-3 گرم گیاه خشک مجاز می باشد.
مواد موثره : این گیاه حاوی گلیکوزید های ایریدوئید مختلف (‌تا 0/9 درصد ) وشامل آکوبین، گاتالپول و ائوفروزید می باشد. علاوه بر این مواد در گیاه گل عینک لیگنانی ( بنام دهیدرودیکونیزیل الکل 4-بتا-دی-گلیکوزید) و گلیکوزید فنیل پروپانی ( بنام ائوکووزید )،‌اجزای مختلفی از تانن ها و اسیدهای فنولی کربوکسیلیک ( اسید کافئیک ،‌P-هیدروکسی فنیل پیروویک و اسید وانیلیک ) و فلاونووئید های مختلف وجود دارد.
اثرات درمانی :‌گلیلکوزید های ایریدوئید یا متابولیت های حاصل از آن در بدن انسان باعث ممانعت از ایجاد پروستاگلندین شده و در نتیجه خاصیت ضدالتهابی دارند.
فنولیک ها مانند اسیدهای فنیل کربوکسیلیک و فلاونووئید ها دارای اثر باکتری کشی هستند.
وضعیت :‌گیاه گل عینک بعنوان گیاه دارویی مورد استفاده در طب سنتی و نیز گیاه دارویی موثر در فارماکوپه های معتبر جهان ثبت شده است.
گل عینک ( گل چشمک ) :

نام علمی : Euphrasia officinalis

نام خانواده : Scrophulariaceae
توصیف گیاه : گل عینک ،‌گیاهی یکساله است که تا ارتفاع 40 سانتیمتر رشد نموده و دارای برگ های کوچک کاملا دندانه دار است که بصورت جفت ای متقابل قرار گرفته اند.
گل های این گیاه سفید یا صورتی با نقطه های زردرنگ بوده و در قسمت میانی دارای یک حلقه مشکی با رگه های بنفش رنگ می باشند.
منشاء :‌اروپا . در راوپای غربی و در طول فصل گلدهی گونه های گل عینک وحشی مورد بهره برداری قرار می گیرند و قسمت های برداشت شده جهت مصارف دارویی مورد استفاده قرار می گیرند.
قسمت های مورد استفاده : اندام های هوایی گیاه .
گروه درمانی : بصورت سنتی به عنوان محلول شستشوی چشم و ضدالتهاب.
موارد استفاده و خواص : گیاه عینک برای قرنه های متمادی است که بعنوان داروی درمان ناراحتی های چشم ( شامل التهاب ،‌تحریک ، التهاب پلک ، اختلال در دید ، خستگی و آماس بافت ملتحمه ) مورد استفاده قرار می گیرد.
شکل و مقدار مصرف :‌جوشانده 2درصد برای شستشوی چشم 3 تا 4 بار در روز استفاده شود. برای مصرف خوراکی چای حصل از 2-3 گرم گیاه خشک مجاز می باشد.
مواد موثره : این گیاه حاوی گلیکوزید های ایریدوئید مختلف (‌تا 0/9 درصد ) وشامل آکوبین، گاتالپول و ائوفروزید می باشد. علاوه بر این مواد در گیاه گل عینک لیگنانی ( بنام دهیدرودیکونیزیل الکل 4-بتا-دی-گلیکوزید) و گلیکوزید فنیل پروپانی ( بنام ائوکووزید )،‌اجزای مختلفی از تانن ها و اسیدهای فنولی کربوکسیلیک ( اسید کافئیک ،‌P-هیدروکسی فنیل پیروویک و اسید وانیلیک ) و فلاونووئید های مختلف وجود دارد.
اثرات درمانی :‌گلیلکوزید های ایریدوئید یا متابولیت های حاصل از آن در بدن انسان باعث ممانعت از ایجاد پروستاگلندین شده و در نتیجه خاصیت ضدالتهابی دارند.
فنولیک ها مانند اسیدهای فنیل کربوکسیلیک و فلاونووئید ها دارای اثر باکتری کشی هستند.
وضعیت :‌گیاه گل عینک بعنوان گیاه دارویی مورد استفاده در طب سنتی و نیز گیاه دارویی موثر در فارماکوپه های معتبر جهان ثبت شده است.

file:///C:/Users/negin/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image001.jpg

 

[seyyedalizeinali]

کُندُر

کُندُر

Boswellia sacra
گیاهی دارویی است از راسته ناترک‌سانان (Sapindales) که از صمغآن هم به عنوان خوشبو کننده استفاده می‌شودصمغ کندر را معمولاً با اسپنددانهمی‌سوزانند.
طعم این عصاره بسیار تلخ است .
در استان فارس به درختی که کندر از آن به دست می‌آید بَنه می‌گویند

میوهٔ این گیاه را(که پوسته‌ای چرب دارد و به اندازهٔ یک نخود است)خام می‌خورند. همچنین کندر نیز پس از جوشاندن به ماده‌ای به نام سقز تبدیل می‌شود که مانند آدامس حالت ارتجاعی دارد، با این تفاوت که سقز بعد از فرو دادن هضم می‌شود.[نیازمند منبع]
کندر را نیز برای تقویت حافظه می‌خورند

اگر کندر را با آب سرد بخورید، اسهال را بند و استفراغ را قطع می‌کند و یکی از مهم‌ترین خواص بسیار مفید و جالب توجه آن، تقویت حافظه و مرتفع‌کننده فراموشی و ضعف حافظه است که به راستی تاثیر بسزایی دارد.
جویدن کندر مانند آدامس لثه را محکم می‌کند و بوی دهان را می‌زداید و روایت شده برای قطع ادرار و بلغم می‌توانید از آن مصرف کنید. مصرف کندر بویژه در زنان باردار و تأثیر آن روی حافظه نوزاد از قدیم الایام مورد تأکید بوده است.
با توجه به تحقیقاتی که روی بیش از 100 نفر از مادرانی که قبل از زایمان به مدت طولانی (3 الی 4 ماه) از کندر استفاده کرده‌اند معلوم شد که مصرف بیش از حد آن موجب بیش‌فعالی کودکان آنها شده اما مادرانی که به مدت یک ماه یا کمتر از کندر استفاده کرده‌اند کودکانشان بیش‌فعال نشده و همچنین از هوش بالایی برخوردارند.

 

[seyyedalizeinali]

بومادران

بومادران

بومادران (برنجاسف، قیصوم) یا Achillea millefolium
طریقه مصرف:
خوراکی میباشد که به صورت جوشانده به مصرف میرسد و به طرق دیگر هم مصرف میشود که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید:
توضیحات:نام علمی این گیاه Achillea millefolium میباشد این گیاه را علف هزار برگ هم می نامند. این گیاه معطر دارای اسانس، اینولین و کمی تانن است و در کشورهای اروپایی به عنوان دارو برای قطع تب استفاده می شود.
این گیاه بطور خاص تب بُر است. ضماد آن جهت درد سینه مفید است. بُخور و جوشانده آن برای درمان زکام مفید است، پس در زمان سرماخوردگی بسیار مفید است.
ادرار را زیاد می کند، در نتیجه برای سنگ های کلیه مفید است.
باد شکن است.
ماساژ دادن محل درد با روغن بومادران یا گذاشتن سوخته آن بر روی محل زخم ، موجب تسکین درد و جلوگیری از خونریزی می شود.
در قدیم ضماد بومادران یعنی برگ های تازه آن را که با روغن ترمس ( باقلای مصری ) مخلوط بوده ، بر روی محل کچلی یا روی صورت مردان جوان برای رویش مو قرار می دادند.
جوشانده سرشاخه گلدار آن برای رفع دردهای قاعدگی مفید است.
ضماد بومادران برای درد سینه و انواع سردرد استفاده می شود.
خوردن آن باعسل انواع کرمهای معده رابیرون میکند.
مرجع:کتب طب سنتی

 

[seyyedalizeinali]

انیسون

انیسون

نام علمی:Pimpinella anisum انیسون که آن را بادیان رومی و رازیانه ی رومی نیز می‌ نامند، گیاهی است با دانه‌ های بسیار معطر. انیسون از تیره ی چتریان است و با دانه‌ هایی سبز رنگ، گلابی شکل و کوچک که قسمت فوقانی آن نوک تیز بوده و پنج خط برجسته (ده شیار) بر روی آن کاملاً مشهود است، دیده می شود.
انیسون گیاهی است یک ساله به ارتفاع حدود نیم متر، دارای سه نوع برگ قلبی شکل (مدور) در قاعده ی ساقه، برگ های مرکب از 3 تا 5 برگچه ی نوک تیز در وسط ساقه و برگ های سه قسمتی با تقسیمات باریک در بالای ساقه. این گیاه دارای گل های کوچک و سفید رنگ است که به صورت گل آذین چتر مرکب می باشند. میوه ی آن کوچک و تقریبا گلابی شکل است و بوی معطر و مطبوع دارد. قسمت مورد استفاده ی گیاه، میوه ی آن می باشد که بهترین زمان برداشت، ماه های مرداد و شهریور می باشد. همان طور که ذکر شد؛ میوه‌ های آن از دو بخش گلابی شکل تشکیل شده است که هر بخش آن دارای قسمت بیرونی سبز و قسمت داخلی کمی تیره ‌است و بویی تند و معطر دارد. خواص دارویی ضددرد، ضدباکتری، ضداسپاسم، ضدویروس، افزایش دهنده ی میل جنسی، ضد نفخ، معرق، هضم کننده، قاعده آور، خلط آور، مقوی کبد، قارچ کش، حشره کش، شیرافزا، مسهل، آرام بخش، سقط کننده، آلرژی زا، محرک و مقوی معده. منبع: سایت تبیان

 

[seyyedalizeinali]

بادَرَنجبویه

بادَرَنجبویه

بادَرَنگْبویه یا وارَنگ‌بو (Melissa officinalis) گیاهی است معطر و علفی. این گیاه از راسته لب‌گلی‌ها (Lamiales) و تیره نعنائیان (Lamiaceae) است.
این گیاه بومی مناطق مدیترانه ای است و در اروپا و آسیا نیز انتشار دارد. در ایران در کنار مجاری آب ها و مناطق اطراف تهران، در شمال ایران در رشت و اطراف آن ، رودبار و در آذربایجان و مناطق شرقی ایران و استان های غربی می روید.
گیاه بادرنجبویه یا وارنگ بو محبوب زنبور عسل است، همچنین موجب از بین رفتن افسردگی می شود و داروی مورد علاقه ابوعلی سینا بود.
از نظر ترکیبات شیمیایی در اندام سبز این گیاه موادی مانند اسیداولئیک، سیترال، ژرانیول و رزماری اسید وجود دارد. این گیاه دارای اسانس روغنی فرار است که به عنوان منبع غنی از سیترال است. سیترال بوی تند لیمویی دارد و معمولا از مرکبات و از این گیاه گرفته می شود و در صنعت عطرسازی مصرف دارد.
همچنین در برگ های بادرنجبویه تانن ها وجود دارند. از دیگر ترکیبات آن می توان لیمونن و فلاونوئیدها را نام برد.

این گیاه به اشکال مختلفی از قبیل اسانس، عصاره روغنی، روغن، پماد، کمپرس و دم‌کرده استفاده می‌شود. بادرنجبویه دارای طبیعت گرم و خشک است. خواص آن عبارتند از :
* آرام بخش اعصاب
* ضد بیماری های قلب، معده و روده
* مفرح و نشاط آور
* خوشبوکننده دهان
* اسانس این گیاه در آرام کردن درد معده با منشاء عصبی، احساس چنگ‌زدگی در معده، تپش قلب، سردردهای یک طرفه، سرگیجه، عصبانیت، بی‌خوابی، استفراغ های دوران بارداری، درد عصبی دندان و رفع تندخویی در دختران جوان و زنان موثر است.
* بالا برنده فشار خون
* ضد اسپاسم، ضد درد، نیرو دهنده، ضد تشنج
* برای رفع احساس صداهای مبهم در گوش، هیستری، مالیخولیا

 

[seyyedalizeinali]

علف لیمو

علف لیمو

نوعی از علفهای استوایی است که بوی لیمو می دهد. اخیرا محققینی در اسراییل خواص ضد سرطانی در آن یافته اند.اسانس این گیاه دارای خواصی مانند آنتی باکتریال قوی، اشتها آور، ضد کرم و ضد نفخ است. مصرف موضعی این اسانس سبب کاهش دردهای روماتیسمی و عصبی می گردد. اسانس این گیاه دارای کاربرد بسیار وسیع در صنایع آرایشی و بهداشتی است و سالانه 6000 تن از اسانس علف لیمو در جهان تولید می گردد.گیاه علف لیمو خاصیت ضدباکتریایی و ضدقارچی دارد. به هنگام مخلوط شدن با فلفل سیاه برای رفع درد قاعدگی و حالت تهوع مفید است.

▪ چای این گیاه ادرارآور است.

▪ روغن علف لیمو التهاب را کاهش می دهد و فرد را از درد عضلات، دندان، مفصل و سردرد محافظت می کند.

▪ این گیاه تصفیه کننده کبد، کلیه، لوله گوارش، مثانه و لوزالمعده است. علاوه بر آن، در کاهش میزان اسید اوریک، کلسترول و چربی های اضافه نیز موثر است.

▪ مصرف این گیاه هاضمه، گردش خون و ترشح شیر را تحریک می کند.

▪ روغن طبیعی این گیاه، برای تقویت و بهبود عملکرد سیستم عصبی مفید است و در درمان اختلالات عصبی مانند آلزایمر، پارکینسون و سرگیجه نیز موثر است.

▪ عضلات و بافت های بدن را تقویت می کند و با کاهش آکنه و جوش کیفیت پوست را بهبود می بخشد.

▪ مصرف جوشانده علف لیمو فشار خون را کاهش می دهد.

▪ برگ های علف لیمو برای تحریک روده ها موثر است.

▪ علف لیمو تب، سرفه، سرماخوردگی و استرس را رفع می کند.

▪ علف لیمو درد آرتریت و روماتیسم را برطرف می کند.

▪ دو قطره روغن علف لیمو را به روغن طبیعی بادام و زیتون اضافه کنید و پوست خود را ماساژ دهید.

▪ برای تهیه چای با برگ های تازه علف لیمو، دو لیوان آب را با یک چهارم لیوان برگ تازه بجوشانید و برای ۳ دقیقه دم کنید.

▪ برای تهیه چای با برگ های خشک، یک لیوان آب جوش را با دو قاشق مرباخوری برگ خشک آن در یک لیوان آب برای ۱۰ دقیقه دم کنید.

Lemon Grass
file:///C:/Users/negin/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image001.jpg
Lemon grass plant
Scientific classification
Kingdom:	Plantae
(unranked):	Angiosperms
(unranked):	Monocots
(unranked):	Commelinids
Order:	Poales
Family:	Poaceae
Subfamily:	Panicoideae
Tribe:	Andropogoneae
Subtribe:	Andropogoninae
Genus:	Cymbopogon Spreng.
Species
About 55

گونه ی CYMBOPOGON FLEXUOSUS

CYMBOPOGON FLEXUOSUS- Lemongrass

Click here to view the original image of 1006x855px. Absolutely essential to Asian cooking, Lemongrass is easy to grow but plants are hard to find. A perennial bunching grass from Southeast Asia, it will live happily in your garden in warm zones 9-11, does fine in a container indoors where winters get cold. Plants need full sun, even moisture, and good drainage. Harvest what you need and more will grow back quickly. Start seeds indoors in early spring and transplant them outside once the weather is warm. Sow them in good compost and barely cover with a thin layer of soil. Maintain a temperature of 70-75 degrees and keep the soil moist but not soggy. Seeds should germinate in 21-40 days. Once you have an established patch, it will take care of itself. More plants can be started from divisions. To harvest the greens, cut them off at ground level and more will appear. You'll always have this fragrant, refreshing herb out your back door. منبع : http://www.smartseedstore.com/cymbopogon-flexuosus.html Cymbopogon flexuosus also called Cochin Grass or Malabar Grass (Malayalam: ഇഞ്ചിപ്പുല്ല്(inchippull u)is a perennial grass native to India, Sri Lanka, Burma, and Thailand. It is placed in the genus Cymbopogon (lemon grasses). Lemongrass essential oil is produced by steam distillation of the freshly cut leaves[SUP][1][/SUP], or can be extracted using alcohol. It is believed to help with stress-related disorders, and has been shown to have antifungal andantimicrobial properties[SUP][2][/SUP]. Cymbopogon flexuosus completely inhibits all MRSA colony growth منبع : http://en.wikipedia.org/wiki/Cymbopogon_flexuosus

 

[seyyedalizeinali]

سداب

سداب

Ruta graveolens
تیره: Rutaceae
معرفی و گیاهشناسی
گیاهی است چندساله از خانواده مرکبات، دارای 50 تا 100 سانتی متر ارتفاع، برگ ها دارای بریدگی های نسبتا عمیق،گل ها به رنگ زرد ( از اختصاصات اش این است که گل های مرکزی گل آذین اش به صورت قطعات 5 تایی هستند ولی گل های کناری شامل قطعات 4 تایی است)، میوه اش کپسول، دارای چند خانه و در سطح کپسول ها برجستگی های دایره ای شکلی دیده می شود. بذور اش لوبیایی شکل به رنگ قهوه ای تیره تا سیاه هستند و وزن هزار دانه اش 5/2 گرم است.
خواص و کاربرد
پیکر رویشی و برگ های این گیاه دارای خاصیت کاهش فشار خون، سقط جنین، قاعده آور، التیام دهنده زخم ها، درمان گزش مار و ... است و داروهایی با نام های روتوزید، روتاسکوربین و روتوفیلین از این گیاه فرموله شده است. در ضمن از این گیاه به عنوان حشره کش هم استفاده می شود.

 

[seyyedalizeinali]

عسل النبی

عسل النبی

Tall perennial herbs, with large ternately divided or 2-pinnate leaves, sheathing petioles, and compound umbels of white flowers. Calyx-teeth obsolete. Petals ovate, mostly emar-ginate. Fruit much flattened dorsally, broadly oval, to nearly orbicular, cordate at both ends, the lateral ribs broadly winged all around, the intermediate and dorsal ribs slender, wingless; oil-tubes solitary in the intervals and 2 on the commissural side. Styles and conic stylopodium short. Seed-face flat. [Named for its supposed forceful medicinal properties.]
file:///C:/Users/negin/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image001.png

تشریح : این گیاه به یک متر ارتفاع می رسد . دارای برگهای دندانه ای بوده و در خرداد ماه تا مرداد گلهای چتری که اغلب سفید و در مواردی قرمز رنگ هستند ، ظاهر می شوند .

محل انتشار : این گیاه در معابر ، مراتع ، جنگلها ، کنار سواحل تا ارتفاعات می روید .

اندام مورد نظر : از نظر دارویی صرفا ریشه ی آن مصرف می شود .

زمان برداشت : در اردیبهشت و عمدتا در مهر ماه جمع آوری می شود .

خواص درمانی : این گیاه دارویی اثر مدر ، عرق آور و اخلاط سینه را از بین می برد . برای بیماری های ناشی از سرماخوردگی ، گریپ و زکام ، گلودرد ، گرفتگی تارهای صوتی ، سرفه ، تنگی نفس ، برونشیت و بیماری های کلیوی بسیار مؤثر است .

نسخه و دستور العمل : معمولا مقدار یک قاشق چایخوری از پودر خشک شده این گیاه در یک فنجان آبجوش ریخته بعد از چند دقیقه بهم زدن صاف کرده و روزانه 3 فنجان از این دمکرده میل نمایید .

تنتور گباه اثر ویژه دارد . مقدار 150 گرم از ریشه را در یک لیتر الکل طبی 70 درصد ریخته بعد از دو هفته تکان دادن ، صاف کرده روزانه سه قاشق چایخوری ازین تنتور در آب ریخته و مصرف کنید و همیشه قبل از غذا مصرف کنید

 

[seyyedalizeinali]

گیاه زوفا

گیاه زوفا

زوفا درختچه ای است با ساقه های منشعب كه ارتفاع آن تا 60 سانتیمتر می رسد این گیاه بحالت خودرو در نواحی جنوب اروپا، ایران ، هند ،تركیه و شوروی می روید ...
نحوه استفاده : در جوشانده های سرما خوردگی استفاده میشود و خواص دیگری هم دارد که در زیر به آن اشاره خواهد شد
خواص : گیاه زوفا Hyssop
نام علمی Hyssopus Officinalis
گیاه شناسی
زوفا درختچه ای است با ساقه های منشعب كه ارتفاع آن تا 60 سانتیمتر می رسد این گیاه بحالت خودرو در نواحی جنوب اروپا، ایران ، هند ،تركیه و شوروی می روید . برگهای آن كوچك، خط در ، نوك تیز و سبزرنگ است كه بسیار معطر می باشد .گلهای آن آبی و گاهی سفید اند كه در انتهای ساقه ظاهر می شود.


خواص داروئی:
زوفا از نظر طب قدیم ایران گرم و خشك است
1)سرفه و ناراحتی های ریوی را برطرف می كند.
2)نرم كننده سینه است
3)خلط آور است
4)معده را تقویت می كند
5)نفخ شكم را برطرف می كند
6)ادرار آور است
7)داروی مفیدی برای مداوای آسم است
8)اشتها را زیاد می كند
9)برای رفع كم خونی مفید است
10)افسردگی را برطرف می كند
11)برای درمان صرع مفید است
12)برای التیام زخم برگهای زوفا را له كرده و روی زخم بگذارید
13)برای درمان تب خال مفید است و كسانیكه تب خال می زنند باید از دم كرده زوفا استفاده كنند.
14)درد شكستگی را می توان با كمپرس زوفا آرام كرد.
منبع : کتب طب سنتی

 

[seyyedalizeinali]

سیاه‌دانه

سیاه‌دانه

سیاه‌دانه
file:///C:/Users/negin/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image001.jpg
سیاه‌دانه دمشقی (راست) و سیاه‌دانه (چپ)
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو:	گیاهان
دسته:	گیاهان گلدار
رده:	دولپه‌ای‌ها
راسته:	گل‌های ساعت
تیره:	آلالگان
سرده:	سیاه‌دانه‌ها
گونه:	N. sativa
نام علمی
Nigella sativa لینه

سیاه‌دانه گیاهی یک‌ساله و گلدار و بومی جنوب غربی آسیا است. در ایران این گیاه به‌ویژه در اراک و اصفهان به فراوانی می‌روید
از دانهٔ این گیاه به عنوان ادویه استفاده می‌شود.
سیاه‌دانه از راستهٔ گل‌های ساعت (Ranunculales) و تیرهٔ آلالگان (Ranunculaceae) است.
دانه‌اش دارای اثر قاعده‌آور، ضد کرم، ضد باکتری، مسهل و زیادکننده ترشحات شیر است
سیاه‌دانه مزه‌ای تلخ و ادویه‌ای دارد با کمی ته‌مزهٔ توت فرنگی. از سیاه‌دانه در شیرینی‌جات و شربت‌ها و لیکورها استفاده می‌شود. بر گونه‌ای از نان پاکستانی معروف به نان پیشاوری همیشه سیاه‌دانه می‌پاشند.
file:///C:/Users/negin/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image002.jpg
دانه‌های گیاه سیاه‌دانه.


سیاهدانه در فرهنگ زرتشتی از بهترین داروهاست و همیشه بدست ایرانیان بکارمیرفته است. سیاهدانه برای افزایش نیروی ایمنی جان و تن سودمند است.

 

[seyyedalizeinali]

شاه افسر

شاه افسر

گیاهی علفی دو ساله با ساقه ای بلند که در میانه منشعب می‌گردد. ریشه‌ای اصلی که قوامی‌چوبی دارد. برگها به صورت دستجات سه‌تایی با دمبرگی بلند به صورت متناوب به شاخه چسبیده‌اند، از محل این اتصال در انتهای ساقه گلهای خوشه‌ای زرد رنگی خارج می‌گردند. میوه نیامی‌ کوچک و تیره رنگ دارد که حاوی دانه‌های تخم مرغی و سبز رنگ است.
زمان جمع آوری تابستان است.

پراکندگی:
مرکز و جنوب اروپا، مرکز و جنوب شرقی اسیا، هند، تبت و چین که اکثراً بصورت خودرو دیده می‌شوند.
در ایران در اکثر استان‌ها یافت می‌شود.

ترکیبات شیمیایی:
کومارینCoumarin و ملیلوتین Melilotin عمده مواد موثره آن می‌باشند.

خواص:
ضد ترشح بافتی: از ترشحات بافت در حین التهابات و انسدادها جلوگیری می‌کند که بواسطه دو مکانیسم زیر است:
1) افزایش بازگشت وریدی
2) بهبود حرکت لنف
3) کاهش قابلیت نفوذ‌پذیری مویرگها بواسطه افزایش رفلکس عروقی
بهبود زخم: بخصوص درزخم‌های مزمن منجر به بهبود سریعتر می‌گردد.
رقیق کردن خون: در رفع لخته‌های ایجاد شده در وریدهای انتهایی بخصوص موثر می‌باشد.

موارد مصرف:
پیشگیری
در مواردی که ضربه منجر به کوفتگی و زخم گردیده است با بهبود بازگشت عروقی و لنفاوی منجر به پیشگیری از مزمن شدن زخم میگردد.

درمان
نارسایی سیستم وریدی : در بیماریهایی که ناشی از اختلال در بازگشت وریدی میباشد(واریس) موثر بوده و باعث بهبود علایم نارسایی { احساس سنگینی پا، گرفتگی ساق پای شبانه، خارش و ورم } می‌گردد.{ خوراکی( معادل)}
انسداد ورید Thrombophlebitis : در انسداد وریدهای ساق پا بعلت لخته موجب بهبود سریعتر می‌گردد.{خوراکی(کمکی)}
انسداد عروق لنفاوی : با بهبود حرکت لنف باعث رفع انسداد‌های لنفاوی می‌گردد .{خوراکی (کمکی)}
عوارض بعد از ضربه : بدنبال ضربات بافت دچار کوفتگی و اختلالات در تخلیه وریدی و لنفاوی میگردد، شاه افسر منجربه بهبود این تخلیه و درنتیجه افزایش سرعت التیام موضع می‌گردد. { موضعی و خوراکی (معادل)}

موارد احتیاط و منع مصرف:
* داروی وارفارین Warfarin از مشتقات D-cumarin این گیاه می‌باشد، لذا در افرادی که تحت درمان با فراوردههای رقیق کننده خون می‌باشند ( اسپیرین ، وارفارین،هپارین) منع مصرف دارد.
* بدلیل رقیق کردن خون مصرف بیش از اندازه شاه افسر خطر خونریزی را در بر دارد.

مصرف در دوران بارداری:
بعلت نبود مطالعات کافی در صورت وجود سابقه سقط منع مصرف دارد.

مصرف در دوران شیردهی:
بعلت نبود مطالعات کافی با احتیاط مصرف گردد.

 

[seyyedalizeinali]

رازک

رازک

Humulus lupulusHopsCannabinaceaeمقدمه و گیاهشناسی
رازک گیاهی است با قدمت بیش از هزار سال که از گذشته دارای کاربردهای دارویی و نوشابه ای بوده است و از قدیم الایام در اروپا در باغچه هایمنازل کشت می شده است. رازک گیاهی است دوپایه، علفی، چندساله (بجز گونه یH. japonicusکه یکساله می باشد)، بالا رونده (ساقه ی اینگیاه در جهت عقربه های ساعت به دور قیم می پیچد)، دارای رشدی بسیار سریع(20 تا 50 سانتی متر رشد در هر هفته) که تا 10 متر می تواند ارتفاع داشتهباشد.برگ های این گیاه سه تا پنج لوبه می باشند که بصورت متقابل بر رویساقه قرار می گیرند. گل های ماده بصورت مخروطی شکل و گل های نر بصورت خوشهدر کنار برگ ها آویزان می باشند. مخروط های ماده که اصطلاحا به میوه ی رازکمشهور می باشند. رازک دارای ارقام مختلف و فراوانی است که هر یک از اینارقام دارای کاربرد متفاوتی می باشند.نیازهای اکولوژیکی و پراكنشاز لحاظ نیاز های اکولوژیکی به آب و هوایی نسبتا خنک و متوسط دمای 15 تا 18 درجه سانتی گراد نیاز دارد. رازک در مناطقی می روید که دارای حداقل 550 تا 600 میلیمتر بارندگی می باشند و توصیه می شود که در مناطق بادخیز و همچنین دارای سطح آب زیرزمینی بالا از کشت این گیاه خودداری شود. رازک به خاک های دارای بافت لومی و غنی از ترکیبات کلسیمی و دارای pH تقریبا خنثی احتیاج دارد.اين گياه در مناطق شمالي كشورمان بصورت خودرو يافت مي شود.

​

كاشت، داشت و برداشترازک از نظر بیولوژیکی گیاهی بالارونده است و در صورت عدم استفاده از داربست، کاهش چشمگیر محصول مشاهده خواهد شد. در تهیه داربست، تیرک های اصلی را از جنس چوب یا سیمان با فاصله 12 متر نصب می نمایند. در فواصل 3 متری دو ردیف سیم فولادی با ضخامت شش میلیمتر جهت کشت گیاهان قرار میگیرد.اكنون به روش های تکثیر رازک اشاره می کنیم: 1- بذر 2- قلمه ساقه 3- قلمه ریشه (در مقیاس وسیع و تجاری)کشت قلمه ها در فصل پائیز یا بهار صورت می گیرد. در گودال هایی به عمق 30 تا 40 سانتی متر، قلمه ها طوری در گودال قرار می گیرند که ریشه ی آنها در عمق 15 سانتی متری عمق زمین قرار بگیرد.

رازک در آغاز رویش نیاز به ازت و پتاس فراوانی دارد ولی در مرحله گلدهی به فسفر زیادی نیاز دارد. وجین علف های هرز، حذف گیاهان بیمار، حذف شاخه های عقیم، مبارزه با آفات و بیماری ها از دیگر اعمال مهم در مرحله ی داشت می باشند.

​

برداشت گل های ماده رسیده که به رنگ زرد مایل به سبز می باشند. رنگ زرد ناشی از حضور لوپولون در مجاری ترشحی است. این رنگ 5 تا 8 روز مشاهده می گردد و بایستی به سرعت گلها برداشت گردند. زمان برداشت معمولا در اواسط مرداد یا اواخر شهریور است و برداشت این گیاه همواره با دستگاه های مخصوص صورت می پذیرد.

​

تركيبات شيميايي و فرآوریدر ناحیه ی تحتانی فلس های گل های ماده حفرات حاوی مواد موثره وجود دارند. مواد موثره ی موجود در گل های ماده ترکیبات رزینی و اسانس می باشند که در این میان ترکیبات رزینی دارای اهمیت فوق العاده ای هستند. ترکیبات رزینی موجود در گلهای ماده ی رازک به دو دسته ی آلفا اسید های تلخ و بتا اسید های تلخ تقسیم بندی می شوند.

​

خواص درمانی و کاربردهاعمده ترین خواص درمانی این گیاه عبارتند از: آرام بخش و خواب آور، آنتی بیوتیک ملایم (بر علیه باکتریهای گرم مثبت) و ... . از عصاره ی حاصل از گل های ماده ی رازک در صنایع نوشابه سازی بصورت بسیار گسترده استفاده می گردد. رازک ویژگی‌های خاصی به ماء الشعیر می‌دهد. با رسوب پروتئین ها باعث شفافیت آن می‌شود. عطر خاصی به آن می‌بخشد.

 

[seyyedalizeinali]

زیره

زیره

Caraway :Carum carvi




نام‌هاي‌ رايج‌ زيره سياه:زيره‌، زيره‌ رومي‌، زيره کرماني‌، شاه‌زيره‌، کرويا، کمون‌ رومي‌،قرنباد.

زيره‌سياه‌ گياهي‌ است‌ دوساله‌ که‌ ارتفاع‌ آن‌ به‌ 30 تا 80 سانتيمتر مي‌رسد،ريشه‌اش‌ راست‌ و دوکي‌ شکل‌ و گوشت‌دار و ساقه‌اش‌ بي‌کرک‌ و شفاف‌ است‌ وبرگ هايش‌ به‌ رنگ‌ سبز و در قسمت‌ فوقاني‌ ساقه‌ داراي‌ دمبرگ‌ کوتاهي‌است‌ که‌انتهاي‌ آن‌ به‌صورت‌ غلافي‌ ساقه‌ را فرامي‌گيرد، گل‌ آذين‌ آن‌چتر مرکب‌ و گل هايش‌ کوچک‌ و سفيد رنگ‌ است‌ و ميوه‌اش‌ بيضي‌ شکل‌ به‌رنگ‌ قهوه‌اي‌ تيره‌ يا مايل‌ به‌ زردو شفاف‌ است‌ و زيره در کرمان بيشترينسطح کشت را دارد.

ترکيبات شيميايي

زيره‌سياه‌ حاوي‌ تانن‌، موم‌، مواد رزيني‌، يک‌ روغن‌ ثابت‌ سبزرنگ‌، موسيلاژ،مواد قندي‌، مواد ازته‌ و اسانس‌ که‌ شامل‌ دي‌هيدروکاروئول‌، نوعي‌ ترپن‌به‌نام‌کارون‌ و دونوع‌ ستن‌ مي‌باشد.
قسمت‌ مورد استفاده‌ داروي‌زيره‌ سياه‌ ميوه‌ آن‌ است‌ که‌ در تيره‌ ماه‌ سال‌ دوم‌ باقطع‌ کامل‌گياه‌ صورت‌ مي‌گيرد و مي‌گذارند تا برسد.

خواص‌ و اثرات‌ دارويي‌

طبع‌ زيره‌ سياه‌ خيلي‌ گرم‌ و خشک‌ است‌.
زيره‌سياه‌ داراي‌ خواص‌ مدر، بادشکن‌، مقوي‌، زيادکننده‌ شير، نيرودهنده‌، ضد کرم‌، هضم‌ کننده‌، ضد تشنج‌، قابض‌، معرق‌، مقوي‌ معده‌، است‌.

زيره‌ سياه‌ در موارد بلع‌ هوا، نفخ‌ شکم‌،برطرف‌ کردن‌ سوءهاضمه‌، تسهيل‌ هضم‌ غذا، دل‌ پيچه‌ کودکان‌، انگل‌ معده‌ وروده‌، دفع‌ بادهاي‌ کليه‌ و مثانه‌، تنگي ‌نفس‌، خفقان‌ سرد، ***که‌نفخي‌، به‌کار مي‌رود.

زيره‌ يک‌ داروي‌ سنتي‌ براي‌ رفع‌ سوءهاضمه‌ خصوصاً نفخ‌ شکم‌ است‌.
خوردن‌ زيره‌ يا روغن‌ آن‌ در رفع‌ سوءهاضمه‌ و دل‌ دردهاي‌ کودکان‌ مفيد است‌.

مقوي‌بدن‌ و چاق‌ کننده‌ است‌. معده‌ را گرم‌ و تقويت‌ مي‌کند و کرم‌ تنيا رادفع‌مي‌کند. و اثر قابل‌ ملاحظه‌اي‌ در جلوگيري‌ از ايجاد بادهاي‌ اضافي‌در روده‌ و درمان‌اسهال‌ دارد.

دم‌ کرده‌ يک‌ قاشق‌ مرباخوري‌ ميوه‌له‌ شده‌ زيره‌ سياه‌ در نيم‌ ليتر آب‌ جوش‌براي‌ تنبلي‌ اعمال‌ گوارشي‌ 2ـ 1 گرم‌ ، بي‌اشتهايي‌، باد يا درد روده‌ مصرف‌ مي‌شود و دانه‌ زيره‌ رايا مي‌جوند و يا از گرد گياه‌ مخلوطي‌ در آب‌ ميل‌ مي‌نمايند.

مصرفدم کرده زيره سياه و يا جويدن آن در رفع و کاهش دردهاي روده وبي اشتهايي بسيار مؤثر است، براساس تحقيقات انجام شده توسط " دانشجويان دانشگاه آزاد و اعضاء هيئت علمي دانشگاه علوم پزشکي گرگان، مصرفزيره سياه يا روغن آن در رفع سوء هاضمه و دل دردهاي کودکان و تنگي نفس نيز،کاربرد فراواني دارد، اين گروه با تحقيقات خود دريافتند: دم کرده زيرهسياه همراه با گياه " اوجي " در رفع اسهال، نفخ و سندرم تحريک پذيري رودهمفيد است و بررسي ها نشان داد که اين گياه داراي خواص ضد عفوني کنندگي، ضدکرم، ‌ضد تشنج و شل کننده عضلات بوده و مقوي و نيروبخش است؛ بنابراين مصرفآن به افراد داراي مشکلات مذکور توصيه مي شود.

 

[seyyedalizeinali]

انگور فرنگی

انگور فرنگی

سرده‌ای از گیاهان گلدار شامل ۱۵۰ گونه است. این گیاه بومی مناطق معتدل نیم‌کره شمالی و رشته‌کوه آند است. انگورفرنگی‌ها درختچه‌ای و خاردار هستند و دارای میوه‌های سته می‌باشند.
سرخ‌پوستان پاسیاه از ریشه انگورفرنگی برای درمان بیماری‌های کلیه و یائسگی استفاده می‌کردند. سرخ‌پوستان کری، از میوه آن برای بهبود باروری و آبستنی استفاده می‌کردند.
انگورفرنگی در ایران چهار گونه گیاه درختچه‌ای دارد به نام‌های گالش‌انگور معمولی، انگورفرنگی تیره‌گل، انگورفرنگی شرقی، و انگورفرنگی قرمز
ترکیبات شیمیایی :
از نظر ترکیبات شیمیایی د‌ر برگ‌های تازهٔ گیاه، وجود‌ اسید‌ سیانید‌ریک گزارش شد‌ه است. د‌ر میوهٔ انگور فرنگی تیغ د‌ار، مقد‌ار قند‌ (حد‌ود‌ ۷د‌رصد‌ د‌کستروز و لوولوز) و د‌ر حد‌ود‌ ۵/۱د‌رصد‌ اسید‌های آزاد‌، نظیر سیتریک اسید‌، مالیک اسید‌ و وینیک اسید‌ و د‌ر میوهٔ نرسید‌ه سوکسی نیک اسید‌، کمی مواد‌ آلبومینوئید‌ی، تانن و... یافت می‌شود‌. د‌ر تخم آن، مقاد‌یری لعاب وجود‌ د‌ارد‌.

خواص ـ کاربرد‌
میوهٔ انگور فرنگی به علت لعابی که د‌انه‌های آن د‌ارد‌، ملین و برای رفع یبوست مفید‌ است.
اسراف د‌ر خورد‌ن میوهٔ انگور فرنگی مضر است و اختلالاتی بوجود‌ می‌آورد‌.
انگور فرنگی از نظر د‌ارویی معمولاً به عنوان مد‌ر، خنک کنند‌ه و ملین مصرف می‌شود‌ و اغلب به حالت خام و نارس خورد‌ه می‌شود‌.

 

[seyyedalizeinali]

اسفند یا اسپند

اسفند یا اسپند

نام علمی : Peganum harmala
نام عمومی : Syrian rue
نام انگلیسی : Harmel
نام خانواده : Zygophyllaceae ( اسفند )

گیاهشناسی :
اسفند گیاهی است علفی ، پایا و بوته ای که ارتفاع آن تا 50 سانتیمتر می رسد. دارای برگ های فراوان و سبز با تقسیمات سه تایی نامنظم باریک و دراز است. گل ها نسبتاً بزرگ این گیاه پنج کاسبرگ تقریباً‌سفیدرنگ و پنج گلبرگ بلند به رنگ سفید مایل به سبز دارند. میوه ی گیاه پوشینه ،‌کروی ، دارای سه لب و به قطر تا 8 میلی متر می باشد که حاوی دانه ها ی قهوه ای مایل به سیاه فراوانی است. قسمت مورد اسفاده ی گیاه دانه ها هستند.
گیاه اسفند در بسیاری از نقاط ایران از جمله اطراف تهران ، قم ، قزوین ، کرج ، تبریز ، کرمان ، نواحی مختلف فارس ، سیستان و بلوچستان ، نواحی مختلف خراسان ، سمنان ،‌دامغان و حواشی کویرهای ایران می روید.

ترکیبات مهم :
10 گرم گیاه تازه اسفند حاوی تا 68 گرم آب ،‌6 گرم پروتئین ، 5/1 گرم چربی ،‌گرم عصاره حاوی آلکالوئید های آزاد ( ترکیبات نیتروژن دار آزاد ) ،‌گرم فیبر ،‌4 درصد خاکستر ، 6/0 گرم کلسیم ، 06/0 گرم فسفر ، 0009/0 گرم مس و 250 میلی گرم تیامین است.
در کشور مصر از روغن دانه های اسفند فرآورده ای به نام Zit-el-harmel تهیه می شود که برای افزایش میل جنسی بکار می رود. دانه های خشک اسفند حاوی تا 35 درصد پروتئین ، 17 درصد روغن و آلکالوئید های هارمالین ، هارمین ، هارمان ،‌هارمالول ،‌پگانین ،‌ایزوپگانین ، دی پگانین ، وازی سی نن و داوکسی وازی نون می باشند.
بر اسااس تحقیقات انجام شده هارمین ،‌هارمالین و هارمالول باعث افزایش میل جنسی در موش می شود. 5 میلی گرم هارمین می تواند باعث افزایش اثرات تحریک جنسی گردد.
از هارمین در تحقیقات مربوط به احتلالات مغزی ( بیماری های مغزی ) استفاده می شود.
هارمین و هارمالین در انسان باعث اثرات هالوسینوژن ( روانگردانی ) می شود و 4 میلی گرم از آن به ازای هر کیلوگرم وزن بدن موثر است.
داروشناختی و اثرات مهم :
اسفند در طب عامیانه جهت بهبود آسم ، کولیک ، دیسمنوره ، تب ،‌سنگ مثانه ، هیستری ، یرقان ، لانژیت ، مالاریا ، نورالژی سرطان ،‌پارکینسون و روماتیسم استفاده می شود.
در یونان از دانه ها برای چشم درد و بعناون کرم کش ، قاعده آور ، مسکن و معرق استفاده می شده است. اسفند در هندوستان جهت درمان سفلیس و در آفریقای شمالی برای پایین آوردن تب استفاده می شده است.
بر اساس مدارک موجود دانشمندان نازی ، آلکالوئید هارمین را بعنوان سرم حقیقی در جنگ جهانی دوم مصرف می کردند.
مقدار کم هارمین باعث تحریک مغز و مقدارزیاد آن باعث دپرسیون CNS می شود. اثرات هالوسینوژنی هارمین با مصرف خوراکی حدود 25 میلی گرم آن ایجاد می گردد.
مطالعات دانشمندان مصری نشان داده که دانه ی اسفند دارای خاصیت قارچ و میکروب کش قوی است . این گیاه همچنین بعنوان حشره کش استفاده می شود. اسفند از بین برنده ی شپش و پروتوزوا نیز می باشد.
در نواحی استوا از دانه ها بعنوان ادویه و در الجزایر از روغن دانه ها استفاده میشود. متاسفانه امروزه تبلیغات زیادی در مورد اثرات نشاط آور و روانگردان هارمین ، هارمالین و هارمالول می شود که اغراق آمیز هستند.
از خواص مختلفی که راجع به اسفند در گزارش ها امده می توان به اثرات سقط کننده ، آمیب کش ، تقویت کننده ی قوای جنسی ، ادرار آور ، تهوع آور ، قاعده آور ، شیرافزا،‌محرک ، اعتیاد آور و کرم کش آن اشاره کرد.
سمیت و عوارض جانبی :
مهم ترین تاثیر سمی گیاه خواص مخدر و روانگردانی آن است.
میزان مصرف زیاد اسفند می تواند باعث مشکلات روانی ، استفراغ ، افزایش بزاق ، دیدن مناظر رنگی و رعشه ( لرزش ) شود. در تحقیقات حیوانی دوز مرگ ان 1500 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن است که به علت اثرات دپرسیون CNS می باشد. دانه ی اسفند در نواحی آسیا به عنوان کرم کش و آمیب کش استفاده می شود.
مهم ترین اثرات گزارش شده :
آمیب کش ، ضد درد ،‌ضد باکتری ، ضد عفونی کننده ، ضد اسپاسم ، سقط کننده ی جنین ، افزایش دهنده ی قوای جنسی ، محرک CNS ، ادرار آور ، معرق ، قاعده آور ، قی آور ، قارچ کش ،‌روانگردان ،‌شیرافزا ،‌مخدر ، فلج کننده ، مسکن ، کرم کش ، افزایش دهند ی بزاق ، شپش کش و ضد پروتوزوا .
نکات قابل توجه :
1- گرچه گیاه اسفند در گذشته بعنوان یک گیاه دارویی مورد مصرف بوده و هنوز هم در بعضی نقاط دنیا از آن استفاده می شود ، ولی نباید عوارض سمی مختلف آن را از نظر دور داشت .
2- استفاده بیش از حد دارویی آن ممکن است باعث سقط جنین ، استفراغ ، دپرسیون و توهم زایی گردد.
3- حداکثر میزان دارویی آن ( مثلاً بعنوان ضد درد ) 15 تا 30 میلی لیتر جوشانده ( 1 بر 20 گیاه در آب ) و یا 2 تا 4 میلی لیتر تنتور ( 1 بر 10 گیاه در محلول هیدروالکلی ) است.
4- بیشترین میزان مواد موثر ، آلکالوئید ها و مواد روانگردان دردانه های میوه ی اسفند می باشد.
5- شرایط آب و هوایی محل رشد این گیاه بطور قابل توجهی در مواد موثر و آثار فارماکولوژی آن تاثیر دارد. بعنوان مثال با مختصر مطالعات انجام شده بروی اسفند ایران ، توسط همکاران دانشکده داروسازی تهران ، مشخص شده که ترکیبات اصلی گیاه با نتایج منتشر شده ی بعضی کشور ها از جمله ترکیه کاملاً‌ متفاوت است.
6- در مورد بعضی تاثیرات جالب و مهم اسفند از جمله خواص ضد سرطانی آن تحقیقات زیادی در حال انجم است که در آینده نتایج آنها در دسترس علاقمندان قرار می گیرد.
7- ابن سینا در کتاب قانون در مورد اسفند چنین نوشته است : محلول ان را بر مفاصل مالند تا درد مفاصل از بین برود. مستی آوری همچون شراب است. دل به هم خوردن به دنبال دارد.
بنابراین به اثرات ضد درد ، روانگردانی و سمی این گیاه که در منابع جدید وجود دارد ، در کتاب ابن سینا نیز اشاره شده است.



منبع :

http://exsirplant.mihanblog.com/post/375

 

[seyyedalizeinali]

خواص درمانی اسپند


در طب سنتی از عصاره های گیاهی اسپند جهت افزایش ترشح شیر، دفع ترشح شیر، دفع کرم های روده، درمان روماتیسم، افزایش قدرت جنسی و نیز به عنوان یک مسکن جهت رفع درد معده بکار می رفت.


در تحقیقات آزمایشگاهی که از عصاره اسپند جهت از بین بردن میکروب ها استفاده شده است. نتایج جالب توجهی بدست آمده است. عصاره های حاصل از کالوس خواص ضد میکروبی در برابر میکروب هایی نظیر استافیلوکوکوس اورئوس، اشریشیا کولی و کاندیداآلبیکانس را نشان داده است.
در گویش برخی از مردم ایران خوردن دانه های اسپندجهت صرع فلج جنون و سایر امراض عصبی مفیداست


قسمت مورد استفاده :
دانه های گیاه از لحاظ اثرات دارویی قابل توجهی دارند.
اثرات دارویی و طرز استعمال :
1.اثر خواب آور : از دانه های گیاه اسپند که به شکل خوراکی مصرف می شود می توان به عنوان داروی خواب آور استفاده نمود.
2.ضد کرم : دانه های اسپند را برای از بین بردن کرم های انگلی روده مستقیماً می توان خورد .
3.ضد عفونی کننده : از قدیم الایام به طور سنتی از دود دانه های اسپند برای درمان ماندن از بلایای طبیعی استفاده می شده است ولی بعداً مشخص شد که این دوده از بین برنده میکروب های بیماری زا است.

است. دانه اسفند دارای آلکالوئیدهایی به نام (هارمالین، هارمین، هارمالون) است ودودوبوی اسپندخاصیت و. اثر ضدعفونی کننده در هوا داشته و میکروب ها را از بین می برد. در التیام بیماری های پوستی، جوشانده ریشه اسپند اثر بسیار زیادی دارد عفونت های پوستی خصوصا اگزما را درمان می کند و از بروز حساسیت های پوستی جلوگیری می کند. دانه های اسپند خواب آور و معرق است. اسپند نرم کننده سینه و ریه بادشکن امعا» زیاد کننده شیر مادر مسهل سودا بغلم و ضد کرم کدو است. خوردن دانه های خشک اسپند همراه با کمی خاکشیر تقطیر ادرار و سستی ادرار را درمان می کند.


خوردن مخلوطی از دانه های اسپند و تخم رازیانه بی اختیاری ادرار و دفع شبانه ادرار را درمان می نماید البته برای درمان این بیماری باید از رژیم های خاص نیز پیروی نمود در مورد اول پرهیز از خوردن لبنیات و ترشیجات و در مورد دوم حتما باید از معجون عسل و زرده تخم مرغ در صبحانه استفاده کرد. جوشانده اسپند در تسکین دردهای عصبی گوش توام با آب ترب و روغن زیتون بسیار موثر است. البته به علت سمی بودن از مقدار بسیار کم در این جوشانده باید استفاده کرد.


برای رفع استسقا»، سیاتیک سو» دارد خوردن خیسانده دانه های آن جهت تحلیل مواد سوداوی و تصفیه خون و نرم داشتن سینه نافع است اگر 300 گرم دانه اسپند رابا چهار برابر آب بجوشانند بعد صاف کنند و با صدگرم عسل و هفتاد گرم روغن کنجد مخلوط کرده و به تدریج در طول یک ماه بخورند برای تنگی نفس مفید است و سرفه خشک و رطوبتی را درمان می کند بخور اسپند بر درمان دندان توصیه شده مقدار خوراک اسپند نباید زیاد باشد دود اسپند ضدحساسیت است، چکاندن آب اسپند پخته شده در چشم، پرخونی و قرمزی چشم را التیام میبخشد.

منبع :

http://medic.persianblog.ir/post/4/

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

خواص درمانی اسپند

مردم به اثر ضد عفونی کنندگی اسفند در زمانهای دور پی برده بودند و از آن برای ضد عفونی کردن محیط استفاده می‌کردند…
گیاهی است به صورت بوته در بیابان‌ها و نقاط معتدل و سردسیر می‌روید این گیاه در اطراف زنجان و همدان زیاد دیده می‌شود.
خواص درمانی: مردم به اثر ضد عفونی کنندگی اسفند در زمانهای دور پی برده بودند و در اطراف بستر بیمار و جاهای پر ازدحام از آن دود می‌کردند و بدین طریق محیط را ضد عفونی می‌کردند.
نوشیدن جوشانده ریشه اسفند در هر روز صبح ناشتا برای درمان اگزما مفید می‌باشد.
کسانی که به علت ضعف مثانه یا سستی کمر دچار شب ادراری می‌باشند شب‌ها با خوردن مخلوطی از تخم رازیانه و اسفند و صبح‌ها با خوردن یک یا دو عدد تخم مرغ و کمی عسل شب ادراری آن‌ها درمان خواهد شد.


منبع :

http://www.nazpatogh.ir/%D9%81%D9%88...%86%D8%AF.html

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

اسپند شفای 70 نوع بیماری



از امام صادق(ع) درباره اسپند و کندر سوال شد پس آن حضرت فرمود: هيچ ريشه اي از گياه در زمين نمي جنبد و هيچ شاخه اي در آسمان بالا نمي رود مگر آنکه خداوند فرشته اي را ماموريت داده تا آن را به قطعات خرد شده تبديل کند يا به سرنوشتي که دارد برساند و شيطان (ميکروب) از هفتاد خانه اي مي گريزد که در نزديکي خانه اي باشد که در آن اسپند است و شفا از هفتاد بيماري در اسپند است که آسان ترين آن خوره است، پس دود کردن اسپند را از ياد نبريد. ولي کندر منتخب و برگزيده پيامبران سابق است و حضرت مريم(ع) از آن، کم گرفت و هيچ دودي سريع تر از دود کندر به آسمان بالا نمي رود. دود کندر ميکروب ها را دفع و آفات و بلاها را طرد مي کند پس دود کردن کندر را از ياد نبريد. (بحار ج 59 ص 234)
(اسپند HARMEL) يا اسفند يکي از داروهاي اصلي گياهي است که به زبان عربي «حرمل» ناميده مي شود. اسپند از تيره سراب (ygophyllaceaez) است و نام علمي آن «harmala peganum» است. دانه اسفند داراي آلکالوئيدهايي به نام (هارمالين، هارمين، هارمالون) است و داراي خواص دارويي بسياري است و گندزدايي مي کند. بو و دود دانه هاي اسپند، اثر ضدعفوني کننده در هوا داشته و ميکروب ها را از بين مي برد.
در التيام بيماري هاي پوستي، جوشانده ريشه اسپند اثر بسيار زيادي دارد عفونت هاي پوستي خصوصا اگزما را درمان مي کند و از بروز حساسيت هاي پوستي جلوگيري مي کند. دانه هاي اسپند خواب آور و معرق است. اسپند نرم کننده سينه و ريه بادشکن امعا» زياد کننده شير مادر مسهل سودا بغلم و ضد کرم کدو است. خوردن دانه هاي خشک اسپند همراه با کمي خاکشير تقطير ادرار و سستي ادرار را درمان مي کند. خوردن مخلوطي از دانه هاي اسپند و تخم رازيانه بي اختياري ادرار و دفع شبانه ادرار را درمان مي نمايد البته براي درمان اين بيماري بايد از رژيم هاي خاص نيز پيروي نمود در مورد اول پرهيز از خوردن لبنيات و ترشيجات و در مورد دوم حتما بايد از معجون عسل و زرده تخم مرغ در صبحانه استفاده کرد. جوشانده اسپند در تسکين دردهاي عصبي گوش توام با آب ترب و روغن زيتون بسيار موثر است. البته به علت سمي بودن از مقدار بسيار کم در اين جوشانده بايد استفاده کرد. براي رفع استسقا»، سياتيک سو» دارد خوردن خيسانده دانه هاي آن جهت تحليل مواد سوداوي و تصفيه خون و نرم داشتن سينه نافع است اگر 300 گرم دانه اسپند رابا چهار برابر آب بجوشانند بعد صاف کنند و با صدگرم عسل و هفتاد گرم روغن کنجد مخلوط کرده و به تدريج در طول يک ماه بخورند براي تنگي نفس مفيد است و سرفه خشک و رطوبتي را درمان مي کند بخور اسپند بر درمان دندان توصيه شده مقدار خوراک اسپند نبايد زياد باشد دود اسپند ضدحساسيت است، چکاندن آب اسپند پخته شده در چشم، پرخوني و قرمزي چشم را التيام مي بخشد.
مطالب پایین از منبع دیگرجمع اوری شده.1- طبیعت این گیاه گرم وخشک است


2- اسفند جلادهنده سینه و شش از رطوبت لزج مقوی نیروی جنسی چاق کننده ادار آورروان کننده شیر مسهل سودا و بلغم و کرم کدو می باشد برای این منظور بعد از غذا نصف قاشق چای خوری اسفند را با یک استکان آب قورت دهید برای بالغین تا هفت روز


3- خوردن اسفند برای سرع فلج جنون نسیان و سایر بیماری های سرد دماغی و عصبی مفید است و برای گرم کردن بدن رفع استسقا یرقان و سیاتیک مفید است


4- دود کردن دانه آن برای زد عفونی کردن محیط مفید است و از قدیم این مرسوم بوده است( که الان البته به عنوان رفع چشم بد دود می کنیم)( نویسنده)


5- چنانچه به سیاتیک مبتلا هستید به مدت 15 شب مقدار 7تا 7.5 گرم اسفند را با آب قورت دهید که بسیار مفید است


6- مصرف آن همراه با آب و یا آسیابب شده همرا ه با روغن حیوانی جهت رفع بی حسی و یا نقصان حس و حرکت اعضا و رعشه بسیار مفید می باشد


7- اگر 30گرم از آن را آسیاب کنید و با 120گرم آب بجوشانید و آن را صاف کنید و با 90گرم عسل و 60گرم روغن کنجد بخورید حالت بهم خوردگی شدیدی بهتون دست می ده که سینه را از هرچی ماده لزج هست پاک می کند و برای تنگی نفس و سرفه های شدید رطوبتی بسیار بی نظیر است


8- اگر 1.5 گرم اسفند را صبح ناشتا به همراه خاکشیر با کمی آب بدون اینکه کوبیده شود بخورید برای تکرارادارو سستی ادار بسیار مفید است البته در هنگام معالجه نباید ماست و کشک و ترشی جات مصرف کنید


9- کودکانی که به علت سستی کمر و ضعف مثانه شبها رختخواب خود را خیس می کنند یعنی شب اداری دارند بهتر است هر شب مخلوطی از تخم رازیانه و اسفند از هریک یک قاشق چای خوری بخورند و در ضمن صبحها یک یا دو عدد زرده تخم مرغ و کمی عسل خالص خوب میل کنند


10-جهت رفع ناراحتی سینه و تنگی نفس می توانید اسفند را همراه با تخم کتان به نسبت مساوی خوب آسیاب کنید و با عسل مخلوط کنید سپس روزی دو بار به اندازه دو حبه میل کنید


11-برای رفع سنگینی گوش و کری گوش و صدای گوش می توانید اسفند را در آب ترب و روغن زیتون بجوشانید و 3قطره در گوش بریزید


12-برای رفع اعتیاد به مواد افیونی می توانید مقداری دانه اسفند را بو داده کنبد بعد آن را خوب آسیاب کنید و با عسل مخلوط کنید و و روزی سه حبه میل کنید


13-شیاف گرد دانه اسفند با روغن ایرسا دهانه عروق و خون بو اسیر را باز می کند


14-بخور دانه های اسفند برای تسکین درد دندان بسیار مفید است


15-روغن اسفند از نظر طبیعت گرم وخشک است و برای رفع فلج و لقوه رعشه سستی صرع و پریدن ناگهانی اعضای بدن چه از طریق خوردن و چه استفاده از ضماد آن مفید است تنقیه با آن نیز برای تسکین درد کمر و سیاتیک و سردی کلیه و رحم بسیار مفید است


تذکر مهم


1- اسفند برای گرم مزاجان مضر است سبب سردرد دل بهم خوردگی و استفراق می شود که برای رفع آن می توان میوه های ترش و سکنجبین میل کرد


2- مقدا مصرف اسفند5-10 گرم بوده و زیاده بر این سمی می باشد


3- از جویدن دانه های اسفند اکیدا خوداری کنید چرا که حاوی مواد سمی است


4- منظور از خوردن دانه های اسفند که برای درمان بیماری گفته شد همان دانه های سیاه رنگی است که دود می کنید

منبع :

http://mscenter.ir/Thread-%D8%A7%D8%...A7%D8%B1%DB%8C

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

خواص اسپند

گیاه شناسی و خواص اسپند : peganum harmala


ترجمه و تخلیص : پایگاه اطلاع رسانی پزشکی شفا


اطلاعات گیاه شناسی اسپند : سبز روشن ، گیاهی شاداب ، شاخ و برگ بصورت گیاهان چندساله ، با سن افزایش سن گیاه حالت چوبی شده میگیرد، رشد افزایشی و 1 تا 2 پا بلند می شود . برگ ها 2 اینچ طول پیدا می کنند وتقسیم شونده هستند . گلهای آن سفید ، پنج کاسبرگ دارند ، دارای دو تا چهار کپسول به قطر حدود 3 / 8 اینچ . بومی بیابانهای جنوب آسیا و افریقا است. همچنین بصورت وحشی در برخی از مناطق تگزاسیافت می شود .این گیاه در بسیاری از مناطق جهان رشد می کند : آفریقا ، آسیا و شرق میانه ، هند ، ایران و جنوب امریکا ، مکزیک ،جنوب ایالات متحده و ...


کشت و اشاعه : اسپند براحتی در خاک خشک و شنی قابل کشت است . در مقابل خشکسالی تحمل بالایی دارد و رشد خود را حفظ می کند. دانه های زنده بسیار نادر یافت می شوند ولی در تماس با خاک و کمی رطوبت قدرت رشد و نمو را پیدا می کند . در آپارتمان گلدان یا محیط رشد باید ترکیبی از نیمی شن و ماسه و نیمی از خاک باشد . ماه آوریل و می بهترین زمان کاشت اسپند می باشد . نگه داری خاصی ندارد و باید در فصل سرد از سرمازدگی گیاه جلوگیری شود .




برداشت : کپسول های حاوی تخم براحتی قابل برداشت هستند . بهتراست پس از برداشت در زیر نور آفتاب خشک شوند . برداشت ریشه در فصل پاییز صورت می گیرد . ریشه و دانه این گیاه قدرت ضد میکروبی محیط و هوا را دارا می باشد .


گیاه اسپند دربردارنده مواد ضد میکروبی از نوع آلکالوئیدها می‌باشد، که این مواد در بخش‌های مختلف آن (دانه، کالوس و نهال) زیاد یافت می‌شود. از جمله آلکالوئیدهای مهم آن می‌توان به آلکالوئید هارمین، هارمالین، هارمالول و پگانین و آلکالوئیدهای کینازولین اشاره کرد.


"لئوناردو داوینچی و میکل آنژ هر دو ادعا کرد که ، قدرت ماوراء طبیعت این گیاه در افزایش خلاقیت آنها بسیار تاثیر گذار بوده است .


در گذشته از این گیاه جهت دفع و نابودی بیماری طاعون استفاده می شد . نوشته هایی از بومیان آمریکای جنوبی در خصوص اهمیت و ارزش این گیاه اسپند یافت شده است .


هر کیلو اسپند مرغوب - از نظر میزان مواد ضد میکروبی از نوع آلکالوئیدها در آن - در آمریکا به ارزش تقریبی۱۸۰ هزار تومان معامله می شود .



خواص دارویی و مزایای اسپند :


*
هارمالین در دانه اسپند در درمان تب بسیار مفید است. همچنین در مالاریا مزمن سودمند است اما در موارد نه چندان حاد موثر است. دانه ها بصورت جوشانده یا پودر شده استفاده می شوند .
*
هارمالین و سایر آلکالوئیدهای موجود در دانه اسپند در درمان آسم بصورا اورژانسی بسیار مفید می باشند .
*
دانه های اسپند به عنوان عامل تحریک ترشح شیر مادر و یا افزایش جریان شیر در مادران ، استفاده می شود .
*
عصاره گیاه اسپند در درمان التهاب حنجره و به عنوان دهانشویه مفید می باشد .
*
از دانه اسپند جهت دفع شپش سر ستفاده می شود و یک دافع قوی حشرات است .
*
در دفع کرم های روده بسیار مفید است .
*
تنظیم کننده دوره قاعدگی و در دروه های سخت و دشوار قاعدگی کاربرد درمانی دارد .
*
دود کردن دانه و کپسول به همراه ساقه و برگ آن در محیط اثر میکروب کشی دارد . {البته در حد نرمال نه زیاد} .


احتیاط در استفاده از اسپند:


در درمان دارویی باید طبق دستور و در دزهای پایین و محدود از اسپند استفاده شود . استفاده طولانی مدت و در دوز بالا می تواند حالت سمی پیدا کرده و سبب بروز اختلالات عصبی و افسردگی شود


هر عملی و حتی هر فکری از خود ارتعاش تولید می کند و ارتعاش دارای طول موج و فرکانس است و ارتعاشات نیز سطوح مختلفی دارند و این تفاوت سطح به خاطر تفاوت در طول موج و فرکانس انها می باشد


همه ی موجودات دارای ارتعاش هستند و انرژی های منفی و موجودات شر دارای سطحی از ارتعاش خاص خود می باشند و با دود کردن اسفند باعث خنثی شدن انرژی منفی و حتی دوری موجودات شر می شود به علت اینکه سطح ارتعاشی که از دود کردن اسپند پخش می شود خوشایند انان نیست و موجب اذیت انها می شود و انها ان مکان را ترک خواهند


ما انسان ها در سیستم انرژیکی خود مراکز انرژی به نام چاکرا داریم چاکرا از زبان سانسکریت به معنای چرخ می باشد و چاکرا ها انرژی حیاتی که در محیط هستند را گرفته و توسط رگ هایی انرژیکی نه خاکی ، به نام نادی به اندام ما می رسانند همانطور که قلب خون را توسط رگ ها به اندام می رساند منتها انرژی چی را هر کسی نمی تواند مشاهده کند و در سیستم انرژیکی تبدیل به حالتی از انرژی شده که توسط بدن قابل استفاده باشد و سپس انتقال می یابد


ما مراکز انرژی زیادی در بدن داریم اما هفت تای ان اصلی است و یکی از مهمترین انها چاکرای ششم محل دریافت حس ششم است که یکی از اخلال هایی که در ان مرکز ایجاد می شود همان ساطع شدن انرژی ناسالمی است که در بین عموم به چشم زخم معروف است و حسد میزان این انرژی منفی را مخرب تر می کند اما همیشه دلیل بر این نیست که تمامی این افراد دارای حسد می باشند بلکه گاهی به دلایلی چند اخلالی در عملکرد این سیستم ایجاد می شود


و یکی از راه هایی که این انرژی ناسالم یعنی همان چشم زخم را دفع می کند دود کردن اسپند می باشد


و راه های دیگری هم موجود است که در این موضوع جای گفتنش نیست ، فقط اشاره ای کوتاه بکنم که در هنگام وضو گرفتن ما مهمترین مراکز انرژیمان از نوع اصلی و فرعی را در چرخه ی وضو وارد می کنیم و مهمترین مرکز انرژی چاکرای ساهاسرارا یا همان چاکرای تاجی است که محلش همان جایی است که در هنگام وضو بر ان محل سرمان مسح می کشیم ، وضو انباشتهای انرژی ناسالم را پاکسازی میکند و ...



لقمان.


منبع :

http://arvah2006.blogfa.com/post-20.aspx

 

[seyyedalizeinali]

اسپند

گیاه شناسی


اسپند یا اسفند گیاهیست علفی، پایا و بوته ای که ارتفاع آن تا 50 سانتیمتر می رسد. دارای برگهای فراوان و سبز با تقسیمات سه تایی نامنظم و باریک و دراز است.گل های نسبتا بزرگ این گیاه پنج کاسبرگ تقریبا سفید رنگ و پنج گلبرگ بلند به رنگ سفید مایل به سبز دارد. میوه گیاه پوشینه، کروی، دارای سه لب و به قطر تا 8 میلیمتر میباشد که حاوی دانه های قهوه ای مایل به سیاه فراوانی است. قسمت مورد استفاده این گیاه دانه ها هستند. گیاه اسفند در بسیاری نقاط ایران از جمله اطراف تهران، قم، قزوین، کرج، تبریز، کرمان و وحواشی کویر ایران میروید.


ترکیبات مهم


در 100 گرم گیاه اسفند مواد زیر موجود است:


آب 68 گرم


پروتئین 6 گرم


چربی 5/1 گرم


آلکالوئیدهای آزاد 16 گرم


فیبر 6 گرم


کلسیم 6% گرم


فسفر 6% گرم


تیامین 250 میلی گرم


در کشور مصر از دانه های اسفند فراورده ای به نام zit-el-harmel تهیه میشود که برای افزایش میل جنسی به کار میرود. دانه های خشک اسفند حاوی تا 35% پروتئین، 17% روغن و الکالوئیدهای هارمالین، هارمین، هارمان، هارمالول، پگانین، ایزوپگانین، دی پگانین، وازی سینین و داوکسی وازی نون میباشند.


بر اساس تحقیقات انجام شده هارمین، هارمالین و هارمالول باعث افزایش میل جنسی در موش میشود. 5 میلی گرم هارمین میتواند باعث افزایش تحریکات جنسی گردد.


از هارمین در تحقیقات مربوط به اختلالات مغزی استفاده میشود. هارمین و هارمالین در انسان باعث اثرات روانگردانی میشود و 4 میلی گرم از آن به ازای هر کیلو وزن بدن موثر است.


داروشناختی و اثرات مهم:


اسفند در طب عامیانه جهت بهبود آسم، کولیک، تب، سنگ مثانه، هیستری، یرقان، مالاریا، سرطان، پارکینسون و رماتیسم استفاده میشود. در یونان از دانه ها برای چشم درد و به عنوان کرم کش، قاعده آور، مسکن و معرق استفاده میشده است. اسفند در هندوستان جهت درمان سفلیس استفاده میشده است.


بر اساس مدارک موجود دانشمندان نازی، آلکالوئیدهای هارمین را به عنوان سرم حقیقی در جنگ جهانی دوم مصرف میکرده اند.


از خواص مختلفی که در مورد اسفند گزارش شده است میتوان به اثرات افزایش دهنده قوای جنسی، ادارار اور، معرق، قاعده اور، قی آور، قارچ کش، روانگردان، شیرافزا، مخدر، فلج کننده، مسکن، کرم کش و شپش کش اشاره کرد.





مضرات و عواض جانبی:


مهمترین تاثیر سمی این گیاه روانگردان بودن آن است. میزان مصرف زیاد اسفند میتواند باعث مشکلات روانی، استفراغ، افزایش بزاق، سقط جنین، توهم زایی و رعشه شود. در تحقیقات حیوانی دوز مرگ آور آن 1500 میلی گرم به ازای هر کیلو وزن بدن است.


میزان مصرف:


حداکثر میزان دارویی آن مثلا به عنوان ضد درد 15 تا 30 میلی لیتر از جوشانده (یک بر بیست گیاه در آب) و یا 2 تا 4 میلی لیتر تنتور (یک بر ده گیاه در محلول هیدرو الکی) است.

منبع :

http://giah-darmani.persianblog.ir/post/106/

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

گیاه شناسی و خواص اسپند : peganum harmala

مقدمه :

استفاده از گیاهان دارویی به قدمت عمر انسان است، چرا كه امراض با پیدایش بشر متولد شده‌اند و اسناد چند هزار ساله موجود در تاریخ طب داروسازی حاوی تجربیات ارزشمند گیاه درمانی می‌باشند .تا چند دهه گذشته، داروها به طور عمده از گیاهان و منابع طبیعی به دست می‌آمد، با پیشرفت سریع در علوم جدید و داروهای سنتتیك ، از مصرف گیاهان دارویی بتدریج كاسته شد و داروهای سنتیك در بسیاری موارد جایگزین آنها شدند
اطلاعات گیاه شناسی اسپند :
سبز روشن ، گیاهی شاداب ، شاخ و برگ بصورت گیاهان چندساله ، با سن افزایش سن گیاه حالت چوبی شده میگیرد، رشد افزایشی و 1 تا 2 پا بلند می شود . برگ ها 2 اینچ طول پیدا می کنند وتقسیم شونده هستند . گلهای آن سفید ، پنج کاسبرگ دارند ، دارای دو تا چهار کپسول به قطر حدود 3 / 8 اینچ . بومی بیابانهای جنوب آسیا و افریقا است. همچنین بصورت وحشی در برخی از مناطق تگزاسیافت می شود .این گیاه در بسیاری از مناطق جهان رشد می کند : آفریقا ، آسیا و شرق میانه ، هند ، ایران و جنوب امریکا ، مکزیک ،جنوب ایالات متحده و ...
کشت و اشاعه : اسپند براحتی در خاک خشک و شنی قابل کشت است . در مقابل خشکسالی تحمل بالایی دارد و رشد خود را حفظ می کند. دانه های زنده بسیار نادر یافت می شوند ولی در تماس با خاک و کمی رطوبت قدرت رشد و نمو را پیدا می کند . در آپارتمان گلدان یا محیط رشد باید ترکیبی از نیمی شن و ماسه و نیمی از خاک باشد . ماه آوریل و می بهترین زمان کاشت اسپند می باشد . نگه داری خاصی ندارد و باید در فصل سرد از سرمازدگی گیاه جلوگیری شود .


برداشت : کپسول های حاوی تخم براحتی قابل برداشت هستند . بهتراست پس از برداشت در زیر نور آفتاب خشک شوند . برداشت ریشه در فصل پاییز صورت می گیرد . ریشه و دانه این گیاه قدرت ضد میکروبی محیط و هوا را دارا می باشد .
گیاه اسپند دربردارنده مواد ضد میکروبی از نوع آلکالوئیدها می‌باشد، که این مواد در بخش‌های مختلف آن (دانه، کالوس و نهال) زیاد یافت می‌شود. از جمله آلکالوئیدهای مهم آن می‌توان به آلکالوئید هارمین، هارمالین، هارمالول و پگانین و آلکالوئیدهای کینازولین اشاره کرد.
"لئوناردو داوینچی و میکل آنژ هر دو ادعا کرد که ، قدرت ماوراء طبیعت این گیاه در افزایش خلاقیت آنها بسیار تاثیر گذار بوده است .
در گذشته از این گیاه جهت دفع و نابودی بیماری طاعون استفاده می شد . نوشته هایی از بومیان آمریکای جنوبی در خصوص اهمیت و ارزش این گیاه اسپند یافت شده است .
هر کیلو اسپند مرغوب - از نظر میزان مواد ضد میکروبی از نوع آلکالوئیدها در آن - در آمریکا به ارزش تقریبی۱۸۰ هزار تومان معامله می شود .
خواص دارویی و مزایای اسپند :


هارمالین در دانه اسپند در درمان تب بسیار مفید است. همچنین در مالاریا مزمن سودمند است اما در موارد نه چندان حاد موثر است. دانه ها بصورت جوشانده یا پودر شده استفاده می شوند .
هارمالین و سایر آلکالوئیدهای موجود در دانه اسپند در درمان آسم بصورا اورژانسی بسیار مفید می باشند .
دانه های اسپند به عنوان عامل تحریک ترشح شیر مادر و یا افزایش جریان شیر در مادران ، استفاده می شود .
عصاره گیاه اسپند در درمان التهاب حنجره و به عنوان دهانشویه مفید می باشد .
از دانه اسپند جهت دفع شپش سر ستفاده می شود و یک دافع قوی حشرات است .
در دفع کرم های روده بسیار مفید است .
تنظیم کننده دوره قاعدگی و در دروه های سخت و دشوار قاعدگی کاربرد درمانی دارد .
دود کردن دانه و کپسول به همراه ساقه و برگ آن در محیط اثر میکروب کشی دارد . {البته در حد نرمال نه زیاد** .


احتیاط در استفاده از اسپند:

در درمان دارویی باید طبق دستور و در دزهای پایین و محدود از اسپند استفاده شود . استفاده طولانیسمی پیدا کرده و سبب بروز اختلالات عصبی و افسردگی شود . مدت و در دوز بالا می تواند حالت
نکته جالب پایانی : در تحقیقات و بررسی گیاه اسپند در سایتهای خارجی به موارد متعددی از فروش اینترنتی دانه اسپند برخوردیم . با توجه به میزان مرغوبیت دانه اسپند : فروش از کیلویی ۵۰ هزار تومان تا ۲۰۰ هزار تومان .



منبع :

http://forum.iranvij.ir/%D8%A8%D8%A7...%86%D8%AF.html

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Click here to view the original image of 900x600px.

Click here to view the original image of 797x559px.

Click here to view the original image of 798x900px.

Click here to view the original image of 750x563px.

Click here to view the original image of 900x600px.

Click here to view the original image of 800x600px.

Click here to view the original image of 800x600px.

Three extractions of Peganum harmala seeds. Both of Peganum harmala's major carbolines, harmaline and harmine, are extremely fluorescent compounds. When making an extraction some use a blacklight in order to determine if all of the compounds were extracted from the material, with each pull from the seeds the brew should be less and less fluorescent. This is wrong, if the concentration is to strong then the liquid will look darker and not brighter. If you take a some drops of that strong liquid in fresh water it will look more bright. I think it comes because the harmine/harmal absorbs all the UV light on the outside of the liquid.


Click here to view the original image of 799x599px.

Sale of a grass Peganum harmala in the market in town Kentau, Kazakhstan.

Harmaline

Vasicine

 

[seyyedalizeinali]

تا اینجا جا داره از زیبا خانم بخاطر پیشنهاد عالیشون تشکر کنم.

 

[seyyedalizeinali]

همچنین از دوستان عزیز بخاطر مطالب آموزندشون ممنون. فقط دوستان یه مطلبو مد نظر داشته باشید که مطالب ارسالی حتماً دارای منبع باشه تا هم وجاهت علمی داشته باشه هم قابل پیگرد باشه.