گیاهان آپارتمانی وشاخه بریدنی

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
Abutilun آبوتیلون

Abutilun آبوتیلون

آبوتیلون گل گاوپنبه‌ای

مشخصات:اسم علمی گیاه آبوتیلون Abutilon striatum و از خانواده Malvaceae می باشد. این جنس، از ۱۰۰ گونه گیاهان نیمه خشبی و علفی یک ساله، چند ساله و درختچه های همیشه سبز و در ختان کوچک تشکیل شده است. معمولا برای پرورش اغلب گونه های این نسل شرایط گلخانه ای لازم است. گونه Striatum بومی برزیل بوده و بلندی این گیاه به بیش از ۲ متر و گسترش آن به بیش از ۱ متر می رسد. برگ ها پنجه‌ای و دارای لکه های سفید مایل به زرد هستند. گلهای آن به رنگ قرمز و به قطر ۳-۴ سانتیمتر می باشد . معمولا از اواسط بهار تا اواخر تابستان در روی بوته ظاهر می شوند. در اوایل بهار باید گیاه را هرس کرد. برای این کار ساقه های اصلی را تا نصف، شاخه های جانبی را در حدود ۱۰-۸ سانتیمتر و شاخه های خشک را کاملا قطع می کنیم.

مراقبت: این گیاه به نور متوسط، هوای معتدل، خاک همیشه مرطوب و رطوبت نسبی ۵۰ تا ۶۰ درصد PH 7 تا ۸ ، نیاز دارد.
کود: کود مورد نیاز این گیاه را می توان به میزان ۳ گرم در لیتر هر هفته یکبار، تا اسفند تا شهریور ماه به کار برد.
خاک: خاک باغچه همراه با کود حیوانی و گیاهی، مناسب کشت آبوتیلون می باشد.

ازدیاد: آبوتیلون را می توان به سادگی از اواسط بهار تا اوایل تابستان تکثیر کرد. قلمه های انتهای ساقه را از شاخه های جانبی، به طول ۱۰-۸ سانتیمتر، از گیاه جدا کرد، و محل برش قلمه ها را در پودر هومون ریشه زایی فرو ببرید سپس هر قلمه را در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر ، که از کمپوست مخصوص بذر و قلمه پر شده، بکارید. لازم است گیاه را به آرامی و منظم مه پاش کنید و یا قلمه ها را با یک کیسه پلاستیکی شفاف بپوشانید و آنها را در شرایط نور مناسب ولی دور از تابش مستقیم خورشید و در مای ۱۸ تا ۲۰ درجه سانتیگراد نگاه دارید. پس از حدود یک ماه قلمه ها، ریشه دهی و رشد را آغاز می کنند، آنگاه به آرامی قلمه ها را بیرون آورده و در گلدانی با قطر دهانه ۱۳ سانتیمتر حاوی کمپوست گلدانی بکارید. کشت آبوتیلون ، از طریق کشت بذر، در مورد بعضی از انواع این گیاه بویژه واریته های ابلق، نتیجه خوبی نمی دهد.

عوارض و درمان: اگر هنگام پرورش و نگهداری این گیاه، مشاهده کردید، خود را انداخته و در حال تلف شدن است، احتمال بدهید هوای محیط خیلی سرد است و آن را به جای گرمتری منتقل کنید و اگر مشاهده کردید گلها ظاهر نمی شوند، یا نور کافی در زمستان نشان دهنده آبیاری بیش از اندازه می باشد. چسبناک شدن برگ ها و دمبرگها در اثر فعالیت حشرات روی این گیاه به وجود می آید و باید سمپاشی با سم حشره کش صورت بگیرد. نور زیاد برگها را رنگ پریده و شاخه ها را دراز و فاصله بین برگها را زیاد می کند. اگر گیاه در تابستان تشنه بماند برگها چروکیده می شود و گلها سقوط می نمایند، همچنین برگهای زرد رنگ و دارای رشته های تار عنکبوتی در سطح زیرین نشانه فعالیت کنه قرمز هستند باید با اسفنج مرطوب زیر برگها را تمیز کنید و یا با سم حشره کش نفوذی هر دو هفته یکبار ، تا رفع علایم، گیاه را سمپاشی نمایید. تامین رطوبت در کاهش آفت موثر است.
























 

fgni

متخصص باغبانی
کاربر ممتاز




نام علمی : Spathiphyllum wallisii

نام تیره: Araceae
نام انگلیسی: Spather flower






با بخش زینتی اسپات‌های سفید رنگ، برگ‌های سبز و زیبا، گیاه سریع‌الرشدی می‌باشد. بوسیله تقسیم بوته یا پا جوش‌هایی که در کنار پایه مادری تولید می‌شود
برای نگهداری اسپتی فیلوم باید از
خاک غنی از مواد غذایی و
PH اسیدی و محیطی با
رطوبت نسبی حدود 60 تا 65 درصد استفاده کرد در غیر اینصورت کیفیت و سلامت برگ‌ها از بین می‌رود.
اسپاتی فیلوم خصوصیات
: ارتفاع 25 _ 30 سانتیمتر _ بدون ساقه و یا دارای ساقه کوچک _ برگها پهن ، کشیده و نیزه ای به رنگ سبز براق _ رگبرگها از دور نمایان _
گلها کوچک ، بر روی سنبله سفید استوانه ای به طول حدود 3 سانتیمتر _ این سنبله توسط اسپات ( برگ تغییر شکل یافته شبیه قاشق) سفید رنگ پوشیده شده است.
نور: متوسط _ نسبت به سایه کم و بیش مقاوم است و در پاسیوها خوب رشد میکند.
دما : حرارت زیاد ( گرم( آبیاری: به میزان متوسط غبار پاشی: برای تامین رطوبت گاهی گیاه را با آب ولرم غبار پاشی کنید.
خاک : مخلوطی مساوی از تورب + ماسه + خاکبرگ پوسیده + خاک باغچه بدون بذر علف هرز کوددهی: 2 گرم در لیتر هر دو هفته یکبار از فروردین تا مهر ماه ازدیاد: تقسیم بوته در دمای 20 _ 21 درجه سانتیگراد عوارض و درمان: قهوه ای شدن نوک برگها که نشانه استفاده از کود زیاد است.​
 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
Acalyph آکالیفا

Acalyph آکالیفا

آکالیفا یا آکالیف

مشخصات: اسم علمی گیاه آکالیف Acalyph hispida و از خانواده Euphorbiacea می باشد . آکالیف بومی جنوب آسیا و گیاهی است با برگ های سبز درشت متناوب، با لبه مضرس که بیضی شکل، نوک تیز و کرکی نیز می باشد. شاتون های این گیاه بلند و قرمز رنگ شبیه دم روباه است. آکالیف در تمام مدت سال گل می کند، منتهی در بهار و تابستان گل آن بیشتر است .نگه داری آکالیف در منزل مشکل به نظر می رسد و اغلب برگهای آن می ریزد بنابراین برای مدت طولانی نمی توان آن را در منزل نگاه داشت. معمولا باید جوانه انتهایی ساقه گیاهان مسن را هرس کرد تا شاخه های جانبی شروع به رشد نمایند.


مراقبت: این گیاه به نور متوسط، هوای گرم، خاک مرطوب، رطوبت هوای متوسط، در حدود ۷۰-۵۰ درصد و خاک قلیایی نیاز دارد.

کود: کود مورد نیاز این گیاه به میزان ۲ گرم در لیترهر دو هفته یک بار و از اسفند تا شهریور ماه بکار برد. این گیاه خیلی پر ریشه است و نیاز زیادی به کود ازته دارد. باید در سال دو مرتبه گلدان آن را تعویض کرد. در غیر این صورت ریشه گلدان را پر می کند و برگها زرد می شوند.

خاک: سه قسمت خاک برگ، یک قسمت تورب دو قسمت ماسه و یک قسمت کود پوسیده دامی، خاک مطلوب گیاه آکالیف است.


ازدیاد: آکالیف به سرعت بلند شده و پس از مدتی شکل نامناسب و آشفته‌ای به خود می گیرد. برای به دست آوردن گیاهی متراکم و متعادل می توانید آن را تکثیر کنید. بهترین زمان گلدهی گیاه از اوایل تا اواخر بهار است که در این زمان می توانید عمل تکثیر را انجام داد. ابتدا قلمه های انتهایی ساقه را به طول ۱۰-۸ سانتیمتر و یا ساقه های تازه روییده شده جانبی را همراه با پاشنه جدا کنید یعنی قسمتی از ساقه اصلی به ساقه جانبی متصل باشد. سپس قلمه ها را در پودر هورمون ریشه زایی فرو ببرید و هر یک را در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر حاوی کمپوست بذر و قلمه بکارید. آنها را در شرایط دارای نور کافی و دور از تابش مستقیم خورشید نگهداری کنید و گلدانها را با کیسه های پلاستیکی شفاف بپوشانید. خاک گلدان فقط در ابتدای عمل خیس می شود و خیس کردن دوباره آن طی زمان ریشه دهی لازم نمی باشد. قلمه ها را در مای ۲۲-۲۰ درجه سانتیگراد نگاه دارید و پس از ریشه دهی آنها را به گلدانهای با قطر دهانه حدودا ۱۳ سانتیمتر ، حاوی کمپوست گلدانی معمولی بکارید.





















 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
Agave خنجری

Agave خنجری


آگاو یا آگاوه یا خنجری


مشخصات: اسم علمی گیاه آگاو Agave Americana و از خانواده Amaryllidacea می باشد. آگاو بومی مکزیک است. این گیاه گوشتی است و در زمستان باید در ۴ تا ۶ درجه سانتی گراد با مقدار کمی آب نگه داری شود. اگر از این گیاه خوب مراقب شود پس از ده سال به گل می رود گل آن به ارتفاع بیش از متر نیز می رسد. برگهای این گیاه به صورت طوقه ای و نسبتا ضخیم و آبدار و قسمت انتهایی برگ تا حدی قابل انعطاف است. لبه برگها دارای خارهای سیاه رنگی می باشد. برگ های گوشتی و چرمی و زمخت گیاه آگاو، خارهای خمیده، تیز و محکم در طول حاشیه خود و یک خار بلند و تیز در نوک هر برگ دارد.


مراقبت: گیاه آگاو در نور شدید، هوای گرم و خشک، آبیاری فراوان و خاک قلیایی به خوبی رشد می کند.

کود: کود مورد نیاز این گیاه را می توان به میزان ۳ گرم در لیتر هر دو هفته یکبار از فروردین تا مهر ماه مورد مصرف قرار داد.

خاک: مخلوطی مساوی از خاک باغچه و ماسه های درشت و تورب خاک مطلوبی برای رشد آگاو فراهم میآورد.


ازدیاد: برای تکثیر این گیاه به مهارت زیاد و دقت نیازداریم. هنگامی که پاجوشهای تولید شده در کنار گیاه مادری به بلندی ۱۰ سانتیمتر رسیدند در بهار و تابستان می توان آنها را جدا کرده و در گلدان دیگری کاشت. ابتدا باید دستکش های باغبانی ضخیم بپوشید و روزنامه ای را دور گیاه بپیچید و با کمک آن گیاه را از گلدان بیرون آورید. سپس با یک چاقوی تیز پاجوشها را جدا کنید و در گلدانی با قطر دهانه ۱۱ سانتیمر حاوی کمپوست گلدانی مخصوص گیاهان گوشتی و کاکتوس بکارید. پاجوشها باید در خاک بسیار خیس که به ریشه دهی گیاه سرعت می دهد قرار بگیرند و در دمای حدود ۱۸ درجه نگاهداری شوند.

























 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
Aglaonema آگلانما

Aglaonema آگلانما

مشخصات: اسم علمی آگلونما Aglonema commutatum و از خانواده Araceae می باشد این گونه بومی فیلیپین و مالزی است. ارتفاع آن به ۴۰ تا ۵۰ سانتیمتر و گسترش آن به ۲۰ تا ۳۰ سانتیمتر می رسد. برگها به رنگ سبز تیره با لبه نقره ای متمایل به خاکستری و به شکل سرنیزه ای می باشد. اسپات گل سفید رنگ بوده در اواسط تابستان ظاهر می شود.


مراقبت: این گیاه به نور متوسط، هوای گرم و مرطوب ، آبیاری فراوان و خاک اسیدی احتیاج دارد.

کود: کود مورد نیاز این گیاه را می توان به میزان ۲ گرم در لیتر هر دو هفته یک بار از اسفند تا مرداد ماه مصرف کرد.


خاک: خاک هوموسی سبک مخلوط با ماسه برای پروررش آگلونما مناسب است.


ازدیاد: آگلونما به روشهای مختلف تکثیر می شود ولی شناخته ترین روش جدا کردن جوانه های جانبی از پایه مادری است. در اواسط بهار تا اوایل تابستان، گیاه را از گلدان بیرون آورده و با دست یا چاقوی تیز، جوانه های کناری را که دارای بیش از دو برگ هستند، همراه مقداری ریشه، از گیاه مادری جدا کنید. سپس جوانه ها را در گلدانهایی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر حاوی کمپوست با پایه پیت بکارید. قلمه ها را با کیسه پلاستیکی شفاف بپوشانید تا رطوبت مورد نیاز گیاه را حفظ کند. پس از چند هفته تا دو ماه، ریشه دهی انجام می گیرد. گیاه را در دمای ۲۰ تا ۲۱ درجه سانتیگراد، دور از تابش مستقیم خورشید نگاه دارید. این گیاه را می توان از طریق کاشت بذر در اواخر بهار در دمای ۲۴ درجه سانتیگراد و یا از طریق تقسیمات ساقه نیز تکثیر کرد. روش تقسیم ساقه بیشتر برای آن گیاهانی که بیش از اندازه رشد کرده و بسیار بلند و نامرتب هستند مفید است. ساقه را به قسمتهای ۴ تا ۵ سانتیمتری بریده و روی سطح خاک فشار دهید طوری که ۱/۳ از ساقه به زیر خاک برود. خاک را مرطوب و دما را ۲۴ درجه سانتیگراد نگاه دارید. زمانی که یگاه به اندازه کافی رشد کرده آن را در گلدان بکارید.


عوارض و درمان: اگر برگهای آگلونما در امتداد رگبرگ زرد شده و لکه های قهوه ای زیر آنها ظاهر شد و یا اینکه زخمهای سفید پنبه ای در زیر برگ یا قاعده آن مشاهده کردید. به این معنی است که یک حشره آفت در حال آسیب رساندن به گیاه است و باید هر دو هفته یکبار با سم نفوذی سمپاشی صورت گیرد خشک شدن و پیچیدگی برگها در تابستان نیز بیانگر گرمی و خشکی هوا است. اگر مشاهده کردید گیاه خود را انداخته یعنی هوا سرد است یا با کمبود آب مواجه شده زردی برگها هم می تواند به دلیل آبیاری زیاد از حد و سردی هوا می باشد.




















 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
Alocasia بابا آدم

Alocasia بابا آدم

بابا آدم یا فیلگوش و به عبارتی آلوکازیا گیاهی است با برگهای درشت و بزرگ سبز رنگ از خانواده Araceae
بومی مناطق گرم آسیا است. با جنس Colocasia شباهت بسیاری دارد و گاهی اشتباه میشود. (از آنجا که جنس کولوکازیا مصرف دارویی و خوراکی دارد باید احتیاط شود.)
بابا آدم انواع مختلفی دارد که رنگها و اندازه‌های مختلف دارند. گونه مورد نظر ما دارای برگهای بزرگی است که گاهی قطر برگها به یک متر و بیشتر هم میرسد. گلها شکل غلافی داشته (گل آذین اسپادیس) و زیبایی چندانی ندارند.
شیره داخلی گیاه برای پوست انسان ایجاد خارش و حساسیت ممکن است بکند.
ریزوم دار است و از طریق پاجوش طبیعی یا تقسیم ریزوم در بهار تکثیر پیدا میکند. (پاجوشهای فراوانی تولید میکند)
(بهتر است نشنیده بگیریم ولی: ریزومهای این گیاه به صورت پخته شده مصرف خوراکی دارند. ولی از آنجا که این گیاه تولید اگزالیک اسید میکند و در قسمتهای پایین‌تر گیاه میزان این مواد بیشتر میشود ممکن است منجر به کرخ شدن یا باد کردن زبان شود. یا منجر به سختی تنفس شود. آب پز کردن طولانی مدت ممکن است این عوارض را کاهش دهد.)



در شمال ایران کنار برکه‌ها و آبگیرها و حتی به عنوان گیاه فضای سبز مقابل هتلها و رستورانها کاشته میشود و نهایت صدمه‌ای که در زمستان میبیند از دست رفتن برگهاست ولی در بهار بعد مجدد رشد میکند.
در داخل خانه‌ها بهتر است در محل نیمه روشن (نور متوسط) با دما بالا نگهداری شود. نیاز آبی متوسطی دارد. به خاک غنی و مغذی نیاز دارد. بهتر است خاک آن مخلوطی با درصد بالایی از مواد آلی حیوانی یا گیاهی باشد.
به آبپاشی برگها یا رطوبت محیط نیاز دارد. هرچقدر رطوبت بالا باشد برگهای میتوانند درشت تر باشند.

بابا آدم برای گلخانه‌های گرم و مرطوب ایده‌آل است.
























 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
Aloe نوعی صبر

Aloe نوعی صبر

نوعی صبر
مشخصات: اسم علمی صبر زرد Aloe variegate و از خانوده Liliaceae میباشد. این گیاه بومی ناتال بوده و گیاهی است آبدار و گوشتی به ارتفاع ۳۰ سانتیمتر و برگهای ضخیم و نیزه ای به طول ۱۲ سانتیمتر که دارای نوارهای سفید و سبز تیره عرضی میباشد. معمولا این گیاه در اطاقهای کم رطوبت به خوبی رشد می کند . لبه برگهای آن دندانه دارد است و گلهایی به رنگ نارنجی روشن، به شکل گل آذین و به طول ۳۰ سانتیمتر دارد، این گلها در اوائل بهار ظاهر می شوند. صبرزرد نباید در مقابل نور مستقیم خورشید قرار بگیرد و نیز نباید قطرات آب روی برگهای آن ریخته شود زیرا باعث پوسیدگی گیاه می شود. همچنین نیاز آب دادن زیاد در زمستان باید خودداری کرد.


مراقبت: این گیاه به نور متوسط تا شدید ، هوای معتدل، آبیاری کم، رطوبت نسبی کم و خاک قلیایی احتیاج دارد.

کود: کود مورد نیاز است را هر دو هفته یکبار به مقدار ۳ گرم در لیتر از اسفند تا آبان ماه استفاده می‌کنند.

خاک: مخلوطی از یک قسمت خاک برگ و دو قسمت ماسه، خاک مطلوبی برای رشد گیاه فراهم می نماید.



ازدیاد: صبر زرد پا جوشهای زیبایی را در کنار پایه مادری تولید می کند که بهترین روش برای تکثیر آن است. این گیاه را در اواخر بهار یا اوایل تابستان ، زمانی که پاجوشهایی را تولید کرده از گلدان بیرون آورید و پاجوشهایی را که شروع به تشکیل فرم روزت نموده اند به آرامی از پایه مادری جا کنید دقت کنید ساقه را نشکنید و پا جوشها همراه با ریشه زیاد جدا کنید. سپس آنها را در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر حاوی کمپوست مخصوص گیاهان گوشتی بکارید و در نور مناسب دهید تا ریشه دهی انجام شود. دما را ۱۸ تا ۲۰ درجه سانتیگراد و خاک را نسبتا مرطوب نگاه دارید. به یاد داشته باشید پا جوشهای بزرگتر با سرعت بیشتری نسبت به پا جوش های کوچک ریشه می دهند.



























 

afsoon6282

مدیر تالار مهندسی كشاورزی
مدیر تالار
Ananas آناناس

Ananas آناناس


آناناس زینتی
مشخصات: اسم علمی آناناس Ananas comosus و از خانواده Variegatus میباشد. آناناس گیاهی است بومی برزیل و کلمبیا برگهای آن چرمی بلند و نیزه ای با نوارهای طولی کرم و سفید رنگ در لبه است حاشیه برگها خصوص با خارهای قرمز رنگ می باشد. هنگام پیدایش گل، قسمت میانی گیاه، تماما به رنگ قرمز در می آید. این گیاه از سن سه یا چهار سالگی تولید میوه کوچکی مانند آناناس معمولی می نماید که بسیار سخت و خشبی است و قابل خوردن نمی باشد اگر میوه آناناس چیده نشود برگ های جدیدی روی آن ظاهر می شوند.


مراقبت: آناناس زینتی به نور متوسط، هوای گرم، آبیاری متوسط تا زیاد، رطوبت نسبی ۵۰ تا ۷۰ درصد خاک کمی اسیدی احتیاج دارد.

کود: کود مورد نیاز این گیاه را می توان به میزان ۱ گرم در لیتر ، هر دو هفته یکبار، از فروردین تا شهریور ماه، مورد استفاده قرار داد.

خاک: مخلوطی از دو قسمت تورب، یک قسمت خاک برگ و کمی، خاک مناسبی برای این گیاه است.


ازدیاد: نگاه داری آناناس زینتی در آپارتمان بسیار مشکل است. گلدان آن باید درجای بسیار گرم و روشنی قرار بگیرد تا برگ ها رنگ زیبای خود رابه دست آورند. پس از تولید میوه نیز، برگ های اولیه به تدرج زرد شده و به جای آن پا جوش هایی به وجود می آیند که میتوانند تولید گیاه جدید بنمایند آناناس ابلق را می توان به دو روش تکثیر کرد. با استفاده از برگهای روزت که بالای میوه می رویند و پا جوشهایی که در اطراف پایه مادری به وجود آمده اند و روش اول کمی مشکل است. در این روش، قسمت بالای میوه را به فاصله ۵/۱ سانتیمتر مانده به پایه برگهای روزت، بریده و به مدت یک روز در مکان دور از تابش مستقیم خورشید قرار دهید تا خشک شود، سپس در پودر هورمون ریشه زایی فرو برده وبه آرامی داخل گلدان با قطر دهانه ۱۱ سانتیمتر ، حاوی کمپوست گدانی مخصوص بذر و قلمه قرار دهید. گیاه و گلدان را با کیسه پلاستیکی شفاف بپوشانید و دمای را ۲۴ تا ۲۷ درجه سانتی گراد، تا زمان ریشه دهی که ۲ ماه یا بیشتر طول می کشد، نگاه دارید. در روش دوم، زمانی که پاجوشها به اندازه ۱۰ سانتیمتر رشد کردند، آنها را با یک چاقوی تیز از پایه مادری جدا کنید و هر پا جوش را در پودر هورمون ریشه زایی فرو برده و به تنهایی در گلدانی با قطر دهانه ۱۱ سانتیمتر حاوی کمپوست گلدانی مخصوص بذر و قلمه بکارید آنگاه گلدان را با کیسه پلاستیکی شفاف بپوشانید و خاک را مرطوب و دما را ۲۴ درجه سانتیگراد نگاه دارید ریشه دهی حدودا ۲ ماه طول می کشد. زمان تکثیر از اواسط بهار تا اواسط تابستان می باشد.

عوارض و درمان: اگر رشد گیاه شما متوقف شد و یا از گل و میوه اثری نبود، باید بدانید، یا هوا سرد است و یا گلدان به تغذیه مصنوعی احتیاج دارد. برگهای زرد شده و لکه های قهوه ای در سطح زیرین برگ نشانه فعالیت حشره آفت است. اگر هفته ای یکبار با سم حشره کش نفوذی، طبق دستور، گیاه را سمپاشی کنید علایم بر طرف می شود. قهوه ای شدن نوک برگ و خشک شدن آن در اثر خشکی هوا یا کم آبی گیاه حادث می شود اگر مشاهده کردید برگ های خشک ، چروکیده و لوله شده است ، گیاه را به محل گرمتری منتقل کنید و آبیاری را انجام دهید .و اگر برگها قهوه ای و چروکیده شدند گیاه را به محل خنکتری ببرید. لکه های سوخته در وسط برگ، نشانگر این است که غبار پاشی گیاه در آفتاب انجام شده و برگها آفتاب سوخته شده اند . در این صورت برگهای از بین رفته را با کارد خیلی تیز حذف کنید . مواد براق کننده نیز برای گیاه مضر است و به برگها منظره زنگ زدگی می بخشد، پارچه نرم یا اسفنج مرطوب برای تمیزی برگها کافی است . همچنین آبیاری زیاد از هر قاعده برگهای گیاه آناناس را می پوساند و برگها ریزش می کنند و در تابستان هفته ای دو بار و در زمستان هفته ای یکبار آبیاری کافی است.
























 

بومادران

عضو جدید
پرورش گل سنگ

پرورش گل سنگ

درباره گل سنگ

درباره گل سنگ ” مقاله پیش روی درباره گل زینتی بسیار زیبای سنگ می باشد با نام علمی Hypoestes phyllostachya می توانید در این مقاله با روش نگهداری گل سنگ ,روش تکثیر گل سنگ , آبیار گل سنگ , دمای لازم برای گل سنگ , نور مناسب برای گل سنگ ,خاک مناسب برای گل سنگ , آفات و بیماری گل سنگ , هرس کردن گل سنگاین گیاه با نام علمی Hypoestes phyllostachya به خانواده Acanthaceae تعلق دارد و بومی جزایر گرمسیری و نیمه‌گرمسیری اقیانوس هند است. در زبان انگلسیی به دلیل لکه‌های فراوان موجود بر روی پهنه برگ این گیاهان، آنان polka dot plant (گیاه خالخالی) خوانده می‌شوند. در ایران نیز گاهی این گیاه به اشتباه گل سنگ و همچنین گاهی خال صورتی نامیده می‌شود. هیپو ئستس گیاهی علفی است که همانند یک بوته‌ کوچک رشد می‌کند و طرحهای رنگین برگهایش، آن را به گیاهی جذاب و دوست‌داشتنی تبدیل کرده است. اندازه و رنگ لکه‌های موجود بر روی برگ نمونه‌هایی از این گیاه که به عنوان گیاه زینتی مورد استفاده قرار می‌گیرند بسیار متنوع هستند .
.
البته شکل معمول و متداول این گیاه برگهای سبز رنگی دارد که نقاط بیشمار صورتی رنگ بر روی آن وجود دارد اما نمونه‌های دیگری نیز تکثیر و پرورش داده می‌شوند که لکه‌های سفید و یا قرمز بر روی پهنه برگ آنان مشاهده می‌شود.به عنوان مثال در برخی کتب پرورش گل و گیاه نام علمی Hypoestes sanguinolenta برای این گیاه بکار رفته است. این گیاه نیز از جمله گیاهان زینتی است و معمولا لکه‌هایی قرمز رنگ بر روی برگهای آن وجود دارد.از نظر پرورش تجاری هپوئستس در دو گروه قرار می‌گیرد: ۱-splash select series که بر روی برگهای سبز این گیاهان چهار رنگ صورتی، سفید، صورتی پر رنگ و قرمز وجود دارد که نواحی بزرگی از پهنه برگ را به زیر پوشش خود می‌برند و ۲-confetti series که بر روی برگهای سبز این گیاه یکی از چهار رنگ یاد شده وجود دارد و تعداد لکه‌ها نیز از گروه قبلی کمتر است. همچنین برخی از پرورش‌دهندگان بر اساس رنگ غالب لکه‌های موجود بر روی برگ این گیاهان را در سه گروه قرار می‌دهند:۱-با نقاط قرمز ۲-با نقاط سفید و ۳- با نقاط صورتی.





هیپوئستس اصولا گیاهی چند ساله است اما در فضای آزاد می‌توان به عنوان گیاه یکساله نیز از آن استفاده کرد که بدین منظور از بذر گیاه برای تکثیر انبوه آن استفاده می‌شود. این گیاهان در فضای آزاد کاشته می‌شوند و با آمدن فصل سرما از بین خواهند رفت. در طی فصل رشد ارتفاع گیاه هیپوئستس اغلب به ۴۵ سانتیمتر و حتی به ۹۰ سانتیمتر نیز می رسد و در حدود ۴۰-۳۰ سانتیمتر نیز بر روی زمین فضا اشغال می‌کند. طول برگها ۶-۴ سانتیمتر است. برای گرفتن بذر از گیاه باید گیاه دو ساله شود تا بتواند گل دهد. گلهای گیاه در سراسر سال تشکیل می‌شوند و رنگ آنان متغیر و صورتی کمرنگ، صورتی، صورتی-ارغوانی و سفید است. بعد از آنکه گلها بر روی گیاه خشک می‌توان آنان را جمع کرده و از بذر آنان استفاده کرد. از دیگر نامهای این گیاه می‌توان به این موارد اشاره کرد:Measles Plant, Flamingo Plant, Freckle Face, Pink Dot
آبیاری گل سنگ : خاک باید مرطوب نگهداشته شود و البته خیس نماند. بهتر است که در بین دو عمل آبیاری سطح خاک گلدان تا حدودی خشک شود. آبیاری بیش از اندازه این گیاه موجب زرد شدن برگها و ریزش آنان می‌شوند. اما اگر برگها بدون اینکه زرد شوند بریزند نشانه تشنگی گیاه است. گیاه رطوبت بالای هوا را دوست دارد که برای تامین این رطوبت از یک زیر گلدانی بزرگتر استفاد کنید. داخل زیرگلدانی تا ارتفاع لبه آن سنگریزه بریزید و تا نیمه ارتفاع دیواره در آن آب بریزید. گلدان را بر روی سنگریزه ها بگذارید . توجه کنید که ته گلدان نباید با آب در تماس باشد. این روش رطوبت مورد نیاز این گیاه را تامین خواهد کرد. برخی از این گیاهان در زمستان دوره استراحت دارند بنابراین آبیاری را به هفته‌ای یکبار کاهش دهید. مورد دیگری که در آبیاری این گیاه باید رعایت کنید دمای آب است اگر آب سرد استفاده شود برگهای گیاه کمرنگ شده و حتی ممکن است بریزند بنابراین آب را اگر در حدود ۲۵ درجه سانتیگراد گرم کرده و مصرف کنید نتایج بهتری در پرورش این گیاه بدست می‌آورید.
دما مناسب برای گل سنگ : دمای روز ۲۹-۲۴ درجه سانتیگراد و دمای شب ۲۳-۲۱ درجه سانتگراد برای این گیاه مناسب است. دما نباید به زیر ۱۳ درجه سانتیگراد نزول کند. در این صورت برگها کمرنگ می‌شوند و به تدریج می ریزند.


نور مناسب برای گل سنگ : این گیاه بهترین رنگ برگسار خود را در مکانی با نور میانه خواهد داشت. یعنی محیط نباید کم نور باشد زیرا لکه های زیبای برگ کم رنگ و حتی محو می‌شود. تابش نور مستقیم آفتاب نیز برگها را خواهد سوزاند. همچنین نور زیاد محیط می‌تواند موجب پیچش برگها شود.


خاک مناسب برای گل سنگ : خاکی غنی با زهکش مناسب و خوب نیاز دارد. در طی فصل رشد هر دو هفته یک مرتبه می‌توان از کودهای محلول مخصوص گیاهان آپارتمانی استفاده کرد. هنگامی که ریشه‌های گیاه از منافذ زیر گلدان بیرون بیاید موقع تعویض گلدان است که می‌توان این عمل را در فصل بهار انجام داد.


تکثیر گل سنگ : هیپوئستس با بذر و قلمه ساقه تکثیر می‌شود. برای آماده سازی گیاه جهت کاشت در فضای باز در حدود ۱۲-۱۰ هفته قبل از آخرین سرمای بهاره بذرها باید کاشته شوند. دمای مورد نیاز برای جوانه زنی بذرها ۲۳-۲۱ درجه سانتیگراد است و در طی ۱۴ روز جوانه می‌زنند. برای تکثیر از طریق قلمه ساقه از نوک ساقه‌ها استفاده کنید. قلمه نوک ساقه را به طول ۲۰-۵ سانتیمتر به همراه ۴-۳ برگ تهیه کنید. برگهای پایین را حذف کنید و آنان را در بستر ریشه زایی قرار داد. بستر را همواره مرطوب نگه دارید تا ساقه‌ها ریشه دهند.


آفات و بیماری گل سنگ : شته، مگس سفید، کنه تارعنکبوتی و شپشک از آفات رایج این گیاه هستند. وجود این حشرات و فعالیت آنان موجب کاهش رشد و ضعیف شدن گیاهان می‌شود. در صورت فعالیت شته و شپشک ماده چسبناکی به نام عسلک تولید می‌شود که بر اثر آن سطوح برگ براق و چسبناک می‌شوند و مصرف این دو حشره از شیره گیاه موجب کم رنگ شدن برگها و بدشکل شدن آنان و همچینن ضعیف شدن کل گیاه می‌شود. کنه تار عنکبوتی موجب کم رنگ شدن برگها در نهایت زرد شدن آنان می‌شود و در زیر سطح برگها نیز تارهای عنکبوت بوجود می‌ایند. بیماری خاصی این گیاه را تهدید نمی‌کند اما شاید از متداولترین آنان سفیدک پودری از بیمایهای قارچی این گیاه است که منجر به ظهور لکه های خاکستری یا قهوه‌ای بر روی برگها می شود. شرایط نور کم و سرد و مرطوب بودن محیط این بیماری را تشدید می‌کند. محیطی با دما و نور مناسب برای گیاه تهیه کنید و از خیس شدن برگسار گیاه در حین آبیاری جلوگیری نمایید.


هرس گل سنگ : یکی از مشکلات این گیاه این است که به مرور زمان این شاخه‌های گیاه بلند و باریک شده و منظره‌ای نامناسب پیدا می‌کند. به همین دلیل به طور منظم باید شاخه‌های بلند گیاه سرزنی شوند تا رشد شاخه‌های جانبی تحریک و گیاه حالت بوته‌ای بیابد.


منابع: http://en.wikipedia.org/wiki/Hypoest
 

آیورودا

عضو جدید
کاربر ممتاز
هویا(پیچ شمعی-پیچ مومی)Wax Plant

هویا(پیچ شمعی-پیچ مومی)Wax Plant

گیاه هویا Hoya (پیچ شمعی- پیچ مومی) به خانواده Apocynaceae و راسته Gentianales تعلق دارد . در خانواده این گیاه 300-200 گونه مختلف وجود دارند که اغلب بومی قاره آسیا بخصوص کشورهای هند، چین ، تایلند، مالزی، فیلیپین و اندونزی هستند. گیاه هویا اغلب به شکل پیچ و یا گیاهی خزنده ، چندساله و همیشه سبز است که بخصوص به دلیل گلهای زیبا و غیر معمولی که دارد مورد توجه قرار گرفته است. این گیاه را می تواند به شرط رعایت نیازهای محیطی و همچنین انجام به موقع هرس و سرزنی ساقه ها ، به راحتی در گلدان نیز پرورش داد.

ساقه های انواع مختلف این گیاه در شرایط مختلف نگهداری 18-1 متر ارتفاع دارند . برگهای این گیاه در نمونه های مختلف آن شکلها و اندازه های مختلفی دارد. کوچکترین برگ با اندازه 5 میلیمتر طول و 4 میلیمتر عرض متعلق به Hoya engleriana و از جمله بزرگترین برگها با اندازه 25 سانتیمتر عرض و 35 سانتیمتر طول متعلق به Hoya latifolia است.سطح برگها ممکن است صاف و یا کرکدار باشد. برگ برخی نازک و برگ برخی همانند Hoya pachyclada آنقدر کلفت است که بیشتر شبیه گیاهان گوشتی همانند کراسولا به نظر می رسند تا هویا! نوک انها می تواند گرد و یا نوک تیز باشد و از نظر رنگ نیز می تواند سبز تیره و یا کم رنگ و یا حتی دارای رگه های کرم-شیری و یا صورتی رنگ باشد. در واقع توجه داشته باشید که گیاه پیچ شمعی و پیچ مومی اگرچه هر دو به جنس هویا Hoya تعلق دارند و در واقع دو گونه متفاوت هستند که در ادامه مطلب توضیح مختصری در رابطه با گونه های گیاه هویا که بیش از دیگران مورد توجه قرار گرفته اند آورده شده است. اما به شکل اختصار باید گفت در بین انواع مختلف گیاه پیچ شمعی که نام علمی آن Hoya carnosa می باشد برخی دارای برگهای ابلق نیز هستند یعنی بر روی پهنه برگها رگه های کرم- شیری رنگ نیز گاهی مشاهده می شود اما در بین انواع مختلف گیاه پیچ مومی که نام علمی آن Hoya bella است تمامی برگها به رنگ سبز ساده هستند. گلهای تمامی انواع گیاهان هویا همانند دسته‌ای کوچک از گل است که در انتهای یک ساقه مشترک (دمگل ) شکوفا می شوند در واقع گل اذین (مجموعه گلهای این گیاه) از نوع چتری شکل (همانند چتر) است. دمگل نیز از زاویه بین برگ و ساقه بیرون می آید. این دمگل را نباید قطع کرد زیرا گلهای بعدی گیاه هویا نیز بر روی همین دمگل شکل می گیرند.
اندازه گلها نیز در گونه های مختلف این گیاه متفاوت است و بین 3 میلیمتر (در گونه Hoya bilobata) تا 95 میلیمتر ( در گونه H. Lauterbachii ) می تواند باشد . گلها ستاره شکل هستند با پنج عدد گلبرگ ضخیم،مثلثی شکل، با پوشش مومی به همراه ساختارهایی کرک مانند که بر روی قسمت بالای آنان ساختاری ستاره ای شکل و کوچکتر قرار دارد که اصطلاحا تاج Corona نامیده می شود. رنگ گل در اغلب گونه های این گیاه سفید و صورتی است اما گاهی زرد ، نارنجی و قرمز تیره و یا حتی نزدیک به سیاه و یا سبز رنگ نیز مشاهده شده است . در زبان انگلیسی تمامی گونه های این گیاه waxplant, waxvine,waxflower و یا Hoya نامیده شده اند. مصرف این گیاه سمی است و بهتر است دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار بگیرد. گونه های معروف هویا:
  • Hoya carnosa (پیچ شمعی) یکی از پرطرفدارترین انواع هویا است که به دلیل برگسار زیبا و گلهای معطری که دارد پرورش می یابد. در بین انواع مختلف این گیاه نمونه هایی که برگهای ابلق دارند نیز وجود دارد یعنی بر روی پهنه سبز رنگ برگ ، نواحی با رنگ کرم-شیری رنگ و گاهی صورتی-ارغوانی نیز مشاهده می‌شود. گلها معولا صورتی روشن هستند اما گاهی به رنگهای تقریبا سفید رنگ و یا صورتی تیره نیز وجود دارند. سطح گلها از کرک پوشیده است و ترشح نوش Nectar در آنها گاهی به قدری زیاد است که از گلها بر روی زمین می چکد.
  • Hoya bella ( پیچ مومی) در واقع نوع کوتاه قامتی از گیاه هویا است که ساقه هایی باریک و تا حدودی ایستاده دارد که با افزایش سن گیاه ساقه ها حالتی افتاده می یابند. رنگ برگها سبز تیره و گلها سفید رنگ با مرکزی ارعوانی است.
  • Hoya australlis گیاهی با قامت بلند و با برگهایی سبز تیره است البته گاهی بر روی برگها نواحی تقریبا نقره ای رنگی نیز وجود دارد. بسیار پر رشد با گلهای صورتی و تاجی قرمز رنگ و معطر است.
  • Hoya coronaria گیاهی بالارونده با برگهایی براق است که زیر برگها کرک وجود دارد گلها نیز لیمویی کم رنگ با لکه هایی قرمز رنگ است.
  • Hoya imperialis بر روی برگها و ساقه پوششی غبار مانند وجود دارد و گلهای بزرگ آن که تقریبا 9 سانتیمتر قطر دارند به رنگ قرمز-قهوه ای هستند و مرکزی کرم رنگ دارند.
  • Hoya Keysii ساقه های نسبتا ضخیم با برگهایی سنگین و سبز-خاکستری هستند که گلهایی سفید رنگ دارند.
  • Hoya multiflora برگهای بزرگ چرمین و گلهای زرد کم رنگ دارد و گاهی بر روی برگها نیز نواحی به رنگ نقره ای صورتی وجود دارد.
 

بومادران

عضو جدید
گل گازانیا

گل گازانیا


ـ خانواده: Compositae
ـ نام علمی: Gazania pinnata


مشخصات گیاه شناسی


این گیاه بومی آفریقای جنوبی است.تلاقی گونه های مختلف این جنس مخلوتی از ارقام متنوع بدست آمده است و تحت نام G.Splendens معروف است.


ارتفاع آنها به ۲۰-۳۰ سانتی متر می رسد.برگ ها به طور طوقه ای در قاعده ی گیاه قرار می گیرد.برگ ها سرنیزه ای،گاهی کنگره کم عمق،صاف درسطح فوقانی،سفیدوکرکداردرسطح پشتی می باشد.گل آذین کلاپرک به قطر۹-۷سانتی متر گل های کناری سفید،زرد،گاهی زردپررنگ، نارنجی وقرمزوگاهی قهوه ای رنگ هستند.گل های میانی معمولا تیره واطراف آن رادایره کم وبیش تیره با لکه های سفیدیا آبی رنگ می کند.




طرز کاشت و ازدیاد


ازدیاد گازانیا از طریق بذر زیر شاسی درفروردین ماه صورت می گیرد.وپس ازرشد کافی به بستراصلی منتقل می شود.ضمنا یکی از گیاهانی که معمولابعداز گیاهان پیازی وگیاهان دوساله که از گل رفته اند مورد استفاده قرارمی گیرد.گازانیا زمین های قابل نفوذ وغنی وهمچنین نقاط گرم آفتابی را می پسندد.ولی با وجوداین قادر به تحمل اولین یخبندان های زودرس می باشد.زمین های واجدفسفر را ترجیح می دهد.



کاربرد:

کاشت گازانیا در زمین هایی با مساحت زیاد منظره بدیعی را بوجود می آورد.درحاشیه باغچه ها،پلات بند گل دهنده مخلوط روی تیپ های آفتاب گیروروی بالکن ها وتراس وپشت پنجره جهت تزئین کشت می شوندگونه ای از گازانیای زرد به نام گازانیای ظهرطلایی وجود دارد که ارتنفاع آن ۱۰-۳۰سانتی مترویکی از گل های زیبای تابستانی.

منبع:www.iranvij.ir
 

بومادران

عضو جدید
هاورتیا گورخری

هاورتیا گورخری

گل آپارتمانی هاورتیا گورخری

HAWORTHIA attenuata 16.jpg

نام های دیگر : Haworthia fasciata , Zebra plant , هااورت سیا , آلوئه آتنواتا , هاورتیا , آلوئه گورخری
آلوئه گورخری از گیاهان گلدارچندساله در خانواده سریشیان (Xanthorrhoeaceae) و تیره فرعی Asphodeloideae بومی کشور آفریقای جنوبی است.

آنها گیاهان کوچکی هستند و به طور معمول حدود ۲۰ سانتی متر ارتفاع دارند و به صورت انفرادی و یا انبوه در آفریقای جنوبی دیده میشوند. بعضی از گونه های این جنس دارای برگ های سفت و محکم به رنگ سبز تیره هستند ولی سایر گونه ها نرم و نیمه شفاف هستند. گلهای گونه Attenuata بین ۶ تا ۱۲ سانتی متر قطر دارند و ارتفاع آن ها به ۲۵ سانتی متر بلندی میرسد و معمولاً تجمعی هستند.
برگ این گونه سبز تیره با خال خال سفید با مقادیر مختلفی از چند رنگ است. برگ­های گوشتی و آب­دار آلوئه گورخری، در کنار یک­دیگر به صورت به هم چسبیده قرار می­گیرند.
Haworthia Attenuata ساقه ندارد و برگهای آن ضخیم و نوک‏ تیز و گلهای آن زنگوله ای ‏شکل به رنگ سفید مایل به سبز و به صورت خوشه ای هستند و عموماً به خاطر شرایط آب و هوایی کشور ما در تابستان ظاهر می‏گردند هرچند ممکن است در هر زمانی به شکوفه بنشینند.

DSC00815_resize.JPG
نگهداری:
خاک سبک که شامل دو قسمت ماسه و یک قسمت خاک تمیز و ضد عفونی شده (خاکبرگ و خاک رس) باشد برای هاورتیا گورخری مناسب است.
گیاه هاورتیا را با کود مایع به میزان دو گرم در لیتر هر چهار هفته یکبار از اردیبهشت تا شهریور ماه تغذیه نمایید.
به آب زیاد احتیاج ندارد، اجازه بدهید خاک خشک شود بعد از خشک شدن کامل خاک به آن آب بدهید.
روشنایی را بسیار دوست دارد. اگر خانه­ی شما کم نور است در فصول گرم حداقل برای مدت دو هفته گیاه را به خارج از ساختمان ببرید تا از نور کافی بهره­ مند شود سپس آن را به جای خود بازگردانید.
اگر نور کافی ندارید با استفاده از چراغ­هایی که به رنگ مهتابی هستند روشنایی لازم را فراهم سازید.

تکثیر:
بهترین روش برای ازدیاد هاورتیا استفاده از پاجوش­های آن است. در بهار با کاشت مجدد پاجوش در مخلوطی از ماسه و خاک آن را تکثیر کنید.
همچنین با کاشت بذر در بهار در دمای ۲۱ درجه سانتیگراد میتوانید این گیاه را تکثیر نمایید.

منبع: گل و گیاه
 

Similar threads

بالا