گونه های بومی جنگلهای ایران

[ni_rosa_ce]

مهمترین گونه های جنگلهای خزر:راش-زبان گنجشک-آزاد-شمشاد-افرا-توسکا-زربین-سرخدار
مهمترین گونه های جنگلهای بلوط ایران:بلوط غرب-بنه-خنجک-بادام-پسته معمولی
مهمترین گونه های جنگلهای ارس:ارس-پیرو
مهمترین گونه های جنگلهای کویری:گز-تاغ
مهمترین گونه های جنگلهای گرمسیری:کنار-اکاسیا-خرما
مهمترین گونه های جنگلهای مانگرو:حرا-چندل

میلیون هکتار(FAO)	میلیون هکتار(سازمان جنگلها)
4/3	4/3	جنگلهای خزری
5	10	جنگلهای بلوط
5/1	4/2	جنگلهای پسته وبادام
4/1	2/1	جنگلهای ارس
5/0	5/0	جنگلهای مانگرو
5/0	5/0	جنگلهای بوته ای مناطق کویری

weblog4u.blogfa.com/

 

[ni_rosa_ce]

درخت راش:نام علمي راش از واژه يوناني ‪ phagoبه معني خوراكي برگرفته شده ودليل آن نيزماكول بودن دانه‌هاي اين درخت است. راش از بهترين و ارزنده‌ترين درختان جنگلي شمال ايران است واز لحاظ عداد از ساير گونه‌هاي درختي اين مناطق فراوانتر بوده و به صورت جامعه خالص راشستان يامختلط با درخت ممرزوجوددارد.اين درخت دراستان گلستان درجنگلهاي "كردكوي ،جنگل گلستان وقزل ‌آغاج" فراوان وجود دارد..
راش درختي بلند قامت ، يك پايه و با ارتفاع ‪ ۳۵و حتي تا ‪ ۵۰ متر است كه داراي برگهاي ساده، منفرد و گوشوارك زود افت است. اين درخت بيشتر مخصوص مناطق جنگلي و معتدل نيمكره شمالي است، پوست تنه درخت صاف بوده ، تاج آن تخم مرغي يا استوانه ‌اي است كه شاخه‌ هاي جوان آن خزي و ابريشمين بوده و بتدريج صاف مي ‌شود. جوانه‌هاي اين درخت تخم مرغي،دوكي شكل،كشيده ونوك تيز،طلايي رنگ وبه طول دو سانتي متر است.اين درخت سايه را تحمل كرده ولي در مقابل يخبندان مقاوم ن يست و يخبندانهاي اول بهار را تحمل نمي‌كند. در مورد نيازهاي طبيعي و زاعي راش، دانشنامه مي‌نويسد اين درخت نسبت به مواد معدني خاك بي‌تفاوت بوده ولي خاكهايي با سنگ مادري ريگي و غني از مواد معدني را دوست دارد، خاكهاي خشك ، مرطوب و فشرده مناسب آن نيست.چوب راش سخت و سنگين است برون آن سفيدرنگ و درون اين محصول، قهوه‌اي روشن بوده و براي تهيه تراورس، روكش‌سازي و ادوات چوبي كلي مانند پارو استفاده مي‌شود.

 

[ni_rosa_ce]

[FONT=times new roman, times, serif]درخت زبان گنجشك:[/FONT]

[FONT=times new roman, times, serif]زبان گنجشك درختي است متوسط القامت با جوانه هاي سياه رنگ، پوست تنة آن خاكستري تير و برگهاي آن شانه اي مركب داراي 15-9 برگچه بيضي شكل و كمي نوك دار و با دندانه هاي ريز، پشت برگها صاف و عاري از كرك است. گلها به رنگ قرمز مايل به قهوه اي و معمولاً قبل از برگها در بهار ظاهر مي شود. ميوه آن داراي بال و بال آن بيضي، انتهاي آن تيز ولي قاعدة آن قوسي و در آن يك دانه قرار دارد. تكثير اين درخت با كاشت بذر آن صورت مي گيرد. درخت زبان گنجشك معمولاً از سال 15-14 به بعد شروع به ميوه دادن مي نمايد. ميوة آن در پاييز پس از ريزش برگها روي درخت مي ماند و تا بهار سال بعد به شاخه آويزان است. براي كاشت ، تخم آن را در پاييز لاي ماسه پهن مي كنند و نگه مي دارند تا بهار سال بعد كه كاملاً برسد و كامل شود. در بهار ابتدا آن را در خزانه اي كه باخاك مناسب تهيه شده باشد، در عمق 3-2 سانتي متر كاشته و پس از 2 سال كه نهالهاي جوان رشدكافي نمودند به محل اصلي منتقل مي شوند. فلورا ايرانيكا معتقد است گونه اي از زبان گنجشك كه در شمال ايران مي رويد گونه اي است فرعي با نام علمي F.excelsiot L. sub Coriatiaefolia (Scheele) Murr.[/FONT]

 

[ni_rosa_ce]

[FONT=times new roman, times, serif]درخت آزاد:[/FONT]

[FONT=times new roman, times, serif]درخت آزاد از خانواده Ulmaceae و با نام علمی Zelkova carpinifolia است. در گویش های گوناگون زبان فارسی به آن آزا, آزار, آزاد دار, نیل, سیاهدار, سیادور, آقچه آغاج, بز, یذروفق و چاپخو نیز می گویند.درخت آزاد, جزو درختان بلند قامت است و ارتفاع آن به ‪ ۲۵ـ ‪ ۳۵متر و قطرش به بیش از یک متری می‌رسد. با تنه ای قطور و پیچیده است. عمر درخت آزاد، طولانی و پوست تنه آن، صاف و نقره‌ای تا خاکستری است که به صورت پلاک از تنه جدا می‌شود و جای آن نارنجی است. چوب درخت آزاد، قهوه‌ای مایل به نارنجی، نیمه سنگین، نیمه‌سخت و با دوام است و به علت داشتن رشته‌های پارانشیمی فراوان، خاصیت کش‌سان دارد. آزاد، درختی است کند رشد و نورپسند که طالب خاک های سبک و غنی و عمیق است و اغلب نواحی واریزه‌ای را می‌پوشاند و در بعضی از نواحی جلگه‌ای، توده‌های خالص تشکیل می‌دهد. برگ های آن ریز، خشن، متناوب, خزان کننده, تخم مرغی یا بیضی, دندانه دار و کاغذی و با رگبرگ شانه ای هستند.برگ زرد رنگ آن، جلوه زیبایی را در فصل پاییز پدید می‌آورد. میوه فندقه کوچک آن، بدون واسطه به کنار برگ متصل می‌شود. گل های این درخت نر یا نر و ماده ( هرمافرودیت), ناشکوفا, دارای سطحی صاف و خشن است که در قاعده شکم دار و در انتها باریک است.موسم گل دهی در اردیبهشت ماه می باشد.این درخت در بین گیلکان جنبه تقدس داشته ودر اطراف اماکن متبرکه استان گیلان فراوان دیده می شود.در اطراف اماکن متبرکه ,درخت آزادِ چند صد ساله, زیاد به چشم می خورد. عوام معتقدند که اگر بقعه ای مدفن آقا ( مرد) باشد, درخت آزاد آن محوطه" خانم" آن آقاست و بالعکس. درخت آزاد اطراف زیارتگاه ها را نمی برند و احترام زیادی به آن می گذارند و به آن دخیل نیز می بندند و شیره ی قرمز رنگ این درخت را برای تبرک به سر و روی خود مالند[/FONT]

 

[ni_rosa_ce]

[FONT=times new roman, times, serif]درخت شمشاد: Buxus sempervirens [/FONT]

[FONT=times new roman, times, serif]کیش یا شمشاد جنگلی وحشی، درخت یا درختچه ای است که در استان گیلان به نام های " شمشاد؛ شومشاد؛ شیشار، شوشار " و در مازندران " شار؛ وشر، شهر " نامیده می شود. ارتفاع این درختچه یا درخت زیبا از 5/1 متر تا 8 متر نیز می رسد. دارای ساقه های منشعب، سخت و با مقاومت و دارای رشد و نمو کمی است. برگ های آن متقابل، دارای دوام زیاد، بیضی و نوک تیز و چرمی و رنگ آن سبز زیبا است. در کنار برگ ها، گل های آن قرار دارد که به صورت نر و ماده به رنگ سبز مایل به زرد می باشند.درخت شمشاد، دارای چوب سختی است که برای ساختن قاشق چوبی ، ظرف های چوبی ، شانه ، ورقه های صاف و نازک چوب مانند کاغذ به کار می رود. استفاده از شانه ای که از شمشاد ساخته می شود ، موجب تقویت موی سرگشته و فساد و ضایعات مو را رفع می کند.[/FONT]

 

[ni_rosa_ce]

[FONT=times new roman, times, serif]درخت افرا:[/FONT]

[FONT=times new roman, times, serif]درخت افرا در ایران دارای گونه ها و واریته های متعددی است. درخت افرا در نواحی جنگلی و در خاک هایگچی می روید و به خصوص در جنگل های شمال ایران فراوان بوده و گونه هایی از آنها در باغها و پارکهابرای زینت کاشته می شوند. بذر اکثر افراها در پاییز می رسد. قبل از کاشت اگر بذر به مدت یک هفته در آب غوطه ور باشد و هر روز آبان تعویض شود، در جوانه زنی موثر خواهد بود به طور کلی نباید گذاشت بذر درختان افرا خشک شود. موقع کاشت در عمق یک سانتی متری با پوشش نازک از ماسه و در محلی سایه دار کاشته می شود. برگ ها اکثرا پنجه ای متقابل شانه ای شامل 3 تا 5 برگچه نوکدار با دانه های نامنظم است. میوه هافندوقی دارای دو بال به شکل 8 با زاویه بین دو بال که از 45 درجه تا 180 درجه متغیر می باشد، درتابستان می رسد افراها به بیشتر خاکها و شرایط مقاوم هستند. از گونه های مختلف افرا می توان به کرب، افرای شیردار، سفید کرکو، افرای سیاه، افرای سرخ، افرایابلق، افرای شبه خپازی و ... اشاره کرد که شکل برگ و میوه بین دو اکن صاف بودن و یا کرکدار بودن بذر باداخل میوه سبب تشخیص گونه های مختلف افرا از یکدیگر می گردد. [/FONT]

 

[ni_rosa_ce]

[FONT=times new roman, times, serif]درخت توسکا:[/FONT]

[FONT=times new roman, times, serif]درخت توسکا، رطوبت پسند و دارای رشد سریع بوده و در جنگل‌های شمال ایران، به دو گونه توسکای قشلاقی (جلگه ای ) با نام علمی Alnus glutinosa و توسکای ییلاقی با نام علمی Alnus subcordata رویش دارد. البته، جنس توسکا دارای ‪ ۳۵گونه است که فقط دو گونه آن به نام‌های توسکای ییلاقی و توسکای قشلاقی در ایران انتشار دارد.توسكا درختی است با شاخه های خاكستری پوشيده از لكه های كوچك قهوه ای ( زگيل های پوست درخت) و چوبی به رنگ تيره و درمقایسه با دیگر درختان جنگل‌های خزری، دیرزیستی کوتاهی دارد و بیش از ‪ ۱۰۰ سال عمر نمی‌کند و نهایت رشد آن در ‪ ۵۰سالگی است.قدرت جذب آب در توسکا زیاد است ومانند گونه اوکالیپتوس، یکی از مصارف آن، کم کردن آب درزمین‌های بسیار مرطوب و پرآب است.توسکا اغلب در کنار رودخانه‌ها، نزدیکی ساحل دریا وجاده‌های جنگلی دیده می‌شود و درداخل جنگل، کمتر مشاهده می‌گردد.برگ های درخت توسکا، بيضی گون و دندانه دار بوده نوك آن ها، هلالی است. سطح اين برگ ها خصوصا در دوران جوانی، خيلی چسبناك است.توسکا در بیشتر جوامع گیاهی به صورت درخت همراه دیده می‌شود و با گونه‌هایی نظیر شمشاد، راش، مَلج، خُرمَندی، سفید پَلت و حتی وَن تشکیل جامعه می‌دهد.[/FONT]

 

[ni_rosa_ce]

درخت زربین:
زربین با نام دوجمله‌ای Cupressus sempervirens) گونه‌ای از درختان همیشه‌سبز ، از دسته مخروطیان (Pinophyta) ردهٔ ناژویان (Pinopsida)، راستهٔ کاجیان (Pinales)، تیرهٔ سروها (Cupressaceae)، سردهٔ سرو ناز (Cupressus).
«سرو زربین» درختی زیبا به ارتفاع ‪ ۲۰تا ‪ ۳۰ متر گسترده در برخی نواحی شمال ایران است که سبزی همیشگی آن جلوه‌ای خاص به طبیعت منطقه می‌بخشد.
جورهٔ اصلی زربین، مخروطی با گسترش افقی دارد؛ شاخه‌های جانبی آن نیز افقی هستند.
زربین درختی است کندرشد، سوزنی‌برگ، همیشه‌سبز، به ارتفاع ۳۰-۲۰ متر، مخروطی‌شکل، دارای گلهای مخروطی لیمویی رنگ که در اواسط بهار شکغته می‌شوند.
زربین از قسمتهای برگ، جوانه، گل آذین، پوست و میوه که از فندق درشت‌تر است، تشکیل شده‌است. پوست شاخه‌های جوان این درخت سبز تیره تا روشن ودریک ساله‌ها قهوه‌ای روشن تا قرمز است، اما درچند ساله‌ها به رنگ قهوه‌ای تیره، صاف و یا پولکدار می‌باشد. همچنین پوست تنه درخت الیافداروشیارهای آن به صورت شبکه‌ای درهم رفته، چروکیده و عمیق است. «سرو زربین» درخاک عمیق گلدانی(باغچه‌ای) – آهکی و در آب وهوای معتدل مدیترانه‌ای رشد می‌کند. نیاز آبی کم تا متوسط دارد یعنی مقاوم به خشکی است. این درختان نسبت به هرس و قطع شاخه‌های جوان وانتهایی حساسند.
کوتاه سخن، زربین درختی بردبار، کم نیاز، کاملاً روشنایی پسند و آهک دوست است.

تقسیم‌بندی:
سابقاً، گونهٔ سرو زربین (C. sempervirens) را گاه به دو جوره تقسیم می‌کردند:
— جورهٔ زربین وحشی (sempervirens یا horizontalis) که همان‌گونه که پیشتر گفته شد، مخروطی با گسترش افقی دارد و شاخه‌های جانبی آن نیز افقی هستند.
— جورهٔ زربین «راست بالا رونده» (fastigiata یا pyramidalis یا stricta) که دارای نوکی تیز و شاخه‌هایی به دور هم گرد آمده و خوشه‌ای و کم‌وبیش موازی با تنه اصلی است.

 

[ni_rosa_ce]

[FONT=times new roman, times, serif]درخت بلوط:[/FONT]

[FONT=times new roman, times, serif]بلوط نام نوعی درخت و همچنین میوه آن است که دارای پوستی سخت می‌باشددرخت بلوط یا درخت مازو که عمری طولانی حدود ۵۰۰ سال (گاهی حتی تا ۲۰۰۰ سال دارد) درایران بیشتر دردردامنه رشته کوه [/FONT][FONT=times new roman, times, serif]زاگرس[/FONT][FONT=times new roman, times, serif] وجود دارد. استان‌های فارس ، [/FONT][FONT=times new roman, times, serif]لرستان[/FONT][FONT=times new roman, times, serif] ،[/FONT][FONT=times new roman, times, serif]کهگیلویه و بویراحمد[/FONT][FONT=times new roman, times, serif] ، [/FONT][FONT=times new roman, times, serif]چهارمحال وبختیاری[/FONT][FONT=times new roman, times, serif] و[/FONT][FONT=times new roman, times, serif]ایلام[/FONT][FONT=times new roman, times, serif] دارای [/FONT][FONT=times new roman, times, serif]جنگل‌هایی[/FONT][FONT=times new roman, times, serif] از بلوط هستند که در نوع خود از بی نظیرترین جنگل‌های جهان می‌باشند. چوب این درخت از مرغوبترین چوب‌هاست و [/FONT][FONT=times new roman, times, serif]ذغال[/FONT][FONT=times new roman, times, serif] آن نیز مرغوب است. این موضوع یکی از دلایل بریدن بی رویهٔ این درختان می ‌باشد که این جنگل‌ها را تهدید می‌کند.(میوه بلوط اروپایی بشکل کره‌ای با قطر تقریبی ۲٫۵ سانتیمتر و میوه بلوط در حاشیه‌های زاگرس جنوبی ایران به اندازه تقریبی یک فشنگ اسلحه ژ-۳ می‌باشند)[/FONT]

[FONT=times new roman, times, serif]میوهٔ بلوط: نشاسته ، پروتئین ، قندهای مختلف مخصوصاً کوئرسیت، مادهٔ روغنی و بلاخره [/FONT][FONT=times new roman, times, serif]تانن[/FONT][FONT=times new roman, times, serif] دارد.برگ و پوست بلوط: تانن ویژه‌ای به نام اسید کوئرسی تانیک محلول در آب ، نوعی قند بنام کوئرسیت، یک مادهٔ تلخ بنام کوئرسیتین، لعاب، یک مادهٔ فرمز بنام قرمز بلوط دارد.[/FONT]

[h=2][FONT=times new roman, times, serif]کاربرد درمانی بلوط:[/FONT][/h] [FONT=times new roman, times, serif]۱-از میوهٔ خوراکی بلوط برای تقویت بدن ، درمان ضعف عمومی ، کم خونی و بویژه درمان اسهال استفاده می‌شود.[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]۲-ازدم کردهٔ برگ بلوط (به نسبت ۱۰ گرم در لیتر) دو تا سه استکان درروزازعصارهٔ برگ یا پوست بلوط به مقدار ۲تا ۵ گرم در روز برای درمان خونریزیهای معده ،روده ،رحم وغیره،درمان ترشحات زنانگی، درمان اسهال و مخصوصاً درمان سرطانها ازنوع کارسینوسارکما تجویز می‌شود(کتاب آنسیکلویدی – چاپ آمریکا–صفحهٔ ۶۶).همچنین به شکل تنقیه یا شیاف به مقدار ۵/۰ تا یک گرم مجاز است.[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]۳-برای درمان آماس زخم داررودهٔ بزرگ : خوردن محلول ۲/۰ یا ۵/۰ درصد اسید تانیک در آب ، به شکل تنقیه یا شیاف ۵/۰ تا یک گرم ، بصورت استعمال خارجی به شکل محلول ۲درصد آن درآب ویا به صورت پودر و یا پماد ۲/۰ تا ۲۰ درصد . ضد بیماریهای میکروبی و ویروسی و قارچی بوده برای درمان زخم‌های سرطانی ، زخم‌های چرکین وترشح دار،زرد زخم،اگزما،زخم‌های واریسی، بواسیربرای درمان خونریزیها و حتی خونریزی بینی مفید است ولی جلوگیری از تکرار خونریزی نمی‌کنند.همچنین یکی از کاربردهای مبوه بلوط استفاده به عنوان خوراک دام است.[/FONT]

 

[ni_rosa_ce]

[FONT=times new roman, times, serif]درخت بنه: Pistacia -Khinjuk[/FONT]

[FONT=times new roman, times, serif]پسته وحشي(بنه):
پسته وحشي از گياهان درختي بلند قامت نواحي كوه‌هاي نيم خشك محسوب مي‌شود. ارتفاع اين درخت معمولاً بين يك تا سه متر بوده و ليكن در برخي نقاط حتي به 7 متر نيز مي‌رسد.
درختي است دو پايه، دارا برگ‌هاي تك شانه‌اي (؟ يك تا 7 برگچه) ، برگچه‌ها بيضوي تخم مرغي شكل گل آذين نر خوشه مركب به طول 5 تا 12 سانتيمتر و گل آذين ماده خوشه مركب به طول 7 تا 15 سانتيمتر ميوه پسته وحشي سفت كوچك (بطول 5 تا 8 ميليمتر و عرض 4 تا 6 ميليمتر) ابتدا صورتي، سپس قرمزودر زمان رسيدن كالم پوشش ميوه سبز رنگ مي‌باشد.
دراغلب نقاط كوهستاني نيم خشك كشور مانند بلوچستان تا خراسان ، لرستان ، كردستان، اصفهان ، فارس، خوزستان، كرمان ويزد و تهران به صورت گونه‌اي بومي و شاخص حضور دارند. اين درختچه به همراه بادام كوهي عنصر اصلي و شاخص بخش كوهستان‌هاي خشك و نيم خشك ناحيه رويشي ايراني – توراني را تشكيل مي‌دهد.
سيستم ريشه‌اي اين درخت سازگاري بسيار مطلوبي را به نقاط سنگلاخي و دامنه‌هاي كوه‌هاي آهكي وبازالتي داشته است پسته وحشي توسط بندر تكثير مي‌شود.[/FONT][FONT=times new roman, times, serif]این درخت با مقاومت زیاد در مناطق کوهستانی با آب و هوای نه چندان سرد می‌روید و امروزه در لیست درختان حفاظت شده قرار دارد.به این درخت پسته وحشی نیز گفته می‌شود.[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]ميوه[/FONT][FONT=times new roman, times, serif] این درخت هم‌زمان با رسیدن [/FONT][FONT=times new roman, times, serif]ثمر[/FONT][FONT=times new roman, times, serif] [/FONT][FONT=times new roman, times, serif]نخل[/FONT][FONT=times new roman, times, serif] [/FONT][FONT=times new roman, times, serif]خرما[/FONT][FONT=times new roman, times, serif] «زامردان» میوهش می‌رسد و قابل مصرف است. میوه درخت بـِنـِه ریز و مُدَوَر «گِرد» و کُورَوی مانند وبه رنگ سبز تیره‌است، وبه نام بركُو معروف است. البته نوع دیگر نیز هست که کمی ريزتر است و به نام «كِهُن» معروف است. مغز ميوه بنه به پسته شبیه ولی بسیار کوچک‌تر است.به دلیل سخت بودن پوست دانه آن، در شرایط عادی نمی‌توان با کاشت آن نهال تولید کرد بلکه دانه آن پس از چند سال ماندن در محیط و سایش پوسته یا ترک خوردن در یخبندان در بهار جوانه می‌زند. میوهش ترش مزه و برنگ سبز تیره‌است.[/FONT]

 

[ni_rosa_ce]

درخت خنجک: Pistacia khinjuk

درختي كوچك با ارتفاع7-3 متر با پوست صاف است برگهايش شانه اي فرد و پايك دار كه ابتدا مخملي و سپس صاف مي شود ميوه ي آن شفت گرد يا كمي فشرده نوكدار است .

پسته وحشی از گیاهان درختی بلند قامت نواحی ارتفاعات کوههای نیمه خشک محسوب می شوند. ارتفاع متوسط این درخت معمولا" بین یک تا سه متر بوده ولیکن در برخی نقاط حتی به ٧مترنیز می رسد.

درختی است دو پایه ، دارای برگهای تک شانه ای ( واجد یک تا ٧برگچه) برگچه ها بیضوی تخم مرغی شکل ، گل آذین نر خوشه مرکب به طول ٥تا ١٢سانتیمتر و گل آذین ماده خوشه مرکب به طول ٧تا ١٥سانتیمتر. میوه پسته وحشی شفت کوچک ( بطول ٥تا ٨میلیمتر و عرض ٤تا ٦میلیمتر) ابتدا صورتی & سپس قرمز و در زمان رسیدن کامل ، پوشش میوه سبز رنگ می باشد.
در اغلب نقاط کوهستانی نیمه خشک کشور مانند بلوچستان تا خراسان ، لرستان ، کردستان ، اصفهان ، فارس، خوزستان ، کرمان ، یزد و تهران به صورت گونه ای بومی و شاخص حضور دارند. این درختچه به همراه بادام کوهی عنصر اصلی و شاخص بخش کوهستانهای خشک و نیمه خشک ناحیه رویشی ایرانی – تورانی را تشکیل می دهد.
پوشش گیاهی استپ – جنگ پسته وحشی – بادام کوهی در سر تا سر نواحی کوهستانی نیمه خشک ، به همراه سایر گونه های کامفیت (مانند انواع گون ها و چوبکها) گسترده شده اند.
سیستم ریشه ای این درخت سازگاری بسیار مطلوبی را به نقاط سنگلاخی و دامنه های کوههای آهکی و بازالتی ، داشته است. فعالیت بسیار زیاد انشعابات ریشه ای ، بویپه در شکاف تختهت سنگها ، بردباری این گیاه را در مقابل شرایط اکولوژیک حاکم بر منطقه نشان می دهد. پسته وحشی توسط بذر تکثیر می شود. عامل انتشار بذر گیاه در طبیعت شاید توسط پرندگان انجام می گیرد.

 

[ni_rosa_ce]

[FONT=times new roman, times, serif]درخت بادام:[/FONT]

[FONT=times new roman, times, serif]بادام با نام علمی Prunus amygdalus یکی از گیاهان [/FONT][FONT=times new roman, times, serif]تیره گل سرخ[/FONT][FONT=times new roman, times, serif] متعلق به [/FONT][FONT=times new roman, times, serif]دو لپه ‌ایها[/FONT][FONT=times new roman, times, serif] می‌باشد. بادام یک درخت بومی آسیای غربی ، کرانه جنوبی دریای مدیترانه و مراکش است. این درخت اندازه ای متوسط ، برگهای نیزه‌ای با حاشیه دندانه‌دار و دارای گل دراوایل بهاراست. میوه آن یک شفت با پوشش خارجی پرزدار است که برون‌بر نامیده می‌شود و پوسته سخت و شبکه‌دار یا درون‌بر را دربر‌می‌گیرد. دانه آن یک مغز است که بوسیله این پوششها محصور می‌گردد.[/FONT]

[h=1][FONT=times new roman, times, serif]مشخصات گیاه شناسی: [/FONT][/h] [FONT=times new roman, times, serif]درخت به ارتفاع تا 8 متر ، شاخه‌های جوان بدون کرک ، اول سبز و بعد قهوه‌ای مایل به قرمز شاخه‌های سال گذشته خاکستری ، برگها تخم مرغی- نیزه‌ای ، نیزه‌ای یا بیضی کشیده ، به طول تا 10 ساتیمتر و عرض 2 تا 3 سانتیمتر ، قاعده گوه‌ای پهن تا مورب ، نوک باریک ، نوک کشیده و یابه ندرت نوک کند،سطح فوقانی برگ بدون کرک ، سطح تحتانی برگ بدون کرک یا با مقدار کمی کرک در اوایل سبز شدن ، حاشیه برگ دندانه‌ای- اره‌ای همراه با یک غده کوچک روی هر دندانه است.
دمبرگ 1 تا 2 سانتیمتر ، گل درشت به قطر تا 4سانتیمتر،سفید یا صورتی ، دمگل کوتاه حداکثر تا 5 میلیمتر. میوه تخم مرغی مورب تا تخم مرغی کشیده به طول 2.5 تا 5 سانتی مترو 1.5 تا 3 سانتی مترعرض دارای نوک کشیده ، پوشیده از کرکهای مخملی خاکستری ،‌ هسته قایقی شکل ، بدون شیارطوی مشخص ، سوراخ‌دار و گاهی دارای شیار کوچک در قاعده و فصل گلدهی اواخر زمستان و اوایل بهار می‌باشد. [/FONT]
[h=1][FONT=times new roman, times, serif]انواع بادام :[/FONT][/h] [FONT=times new roman, times, serif]دو نوع درخت بادام وجود دارد یک نوع دارای گلهای صورتی بادام شیرین تولید می‌کند و نوع دیگر آن با گلهای سفید بادام تلخ دارد. مغز نوع اول حاوی روغن نافرار و امولسیون است. تا اوایل قرن بیستم از آن به صورت خوراکی در پزشکی استفاده می‌شد اما به این شرط که بادام نوع تلخ به آن اضافه نشده بود.در پزشکی نوین هم نسبتا متداول بود اما پزشکان دیگر آنرا تجویز نکردند. بادام تلخ نسبتا پهن‌تر و کوتاه‌تر از نوع شیرین است وحاوی تقریبا 50 درصد روغن نافرار موجود در بادامهای شیرین می‌باشد.همچنین دارای امولسیون مخمر است که در حضور آب روی آمیگدالین و گلوکوئید اثر کرده ، تولید [/FONT][FONT=times new roman, times, serif]گلوکز[/FONT][FONT=times new roman, times, serif]،سیانور و روغن عصاره‌ای بادام تلخ یا بنزالدئید می‌کند. ممکن است بادامهای تلخ بین 6 تا 8 درصد سیانید هیدروژن تولید نمایند.
[/FONT]
[h=1][FONT=times new roman, times, serif]خواص دارویی: [/FONT][/h] [FONT=times new roman, times, serif]شیره میوه بادام با شکر سرفه را آسان و سینه و حنجره را نرم می‌کند و برای تنگی نفس وسینه پهلو مفید است و از خونریزی ریوی جلوگیری می‌کند. اگر پوست سخت میوه بادام را که سوخته و به سر حد اکستر شدن نرسیده باشد گرد دندان نموده و به دندانهای خود بمالید لثه و دندان را محکم می‌کند و دندان را سفید می‌کند. بادام به سبب لعابی که دارد جهت زخم روده ومثانه واسهال وپیچش شکم مفید است. مربای بادام درچاق کردن افراد لاغر اثری معجزه آسا دارد. مغز کهنه و فاسد شده بادام باعث زیاد شدن غم و غصه شده و اشتها را سد می‌کند و اگر ایجاد قی نکند تولید غش خواهد نمود.[/FONT]

 

[خیال شیشه ای]

درخت سرخدار


سُرخدار (نام علمی: Taxus baccata) نام گونه‌ای درخت سوزنی‌برگ است از تیره سرخداریان (Taxaceae).

این گونه را می‌توان میراث زنده و شاهکار جنگل‌های طبیعی شمال ایران دانست. از نظر تنوع زیستی و حفظ ذخائر ژنتیکی و بوم‌شناسی یکی از گونه‌های منحصربه‌فرد و مهم منطقه هیرکانی و باقی‌مانده از دوران سوم زمین‌شناسی است.

سرخدار درختی است سوزنی برگ، سایه پسند و دارای پوست فلس‌دار. چوب درون آن به رنگ قرمز شاه بلوطی و برگ‌های آن دائمی و همیشه سبز است که در قسمت پایینی درخشان و براق است و نیاز به خاک مرطوب دارد. بلندی درخت به ۹ تا ۳۰ متر و قطر آن به ۳ متر می‌رسد. رشد آن بسیار کند و رویش ارتفاعی آن سالانه ۱۰ سانتیمتر است. میوه نوع ماده آن به رنگ قرمز و نوع نر آن برنگ زرد که هر دو غیر سمی است.
بذر سرخدار توسط پرندگان از جمله قرقاول پخش می‌شود. سنجاب‌ها نیز به انتشار بذر سرخدار کمک می‌کنند.
مطالعات فسیل‌شناسی دیرینگی درختان سرخدار را بالغ بر ۱۹۰ میلیون سال می‌دانند. گفته می‌شود انسان‌های ماقبل تاریخ آن را می‌شناخته‌اند و از برگ آن نوعی ماده سمی تهیه و برای آلوده کردن نیزه‌هایشان استفاده می‌کردند. تصور می‌شود واژه Toxin به معنی زهر به این موضوع برمی گردد.

امروزه در فرانسه شرکتی وجود دارد که نهالستان‌های بزرگی از این گونه احداث کرده این شرکت وابسته به یک شرکت داروسازی است که در تولید ماده تاکسون دخالت دارد (ماده تاکسون این درخت در درمان برخی سرطان‌ها کاربرد دارد.) سه شرکت بزرگ دیگر در آمریکا تنها به کاشت نهال سرخدار اشتغال دارند. در هر شرکت میلیون‌ها نهال تولید می‌شود.

این گونه در جنگل‌های شمال از بلندی‌های افرا تخته گرگان – پونه‌آرام گرگان، جنگل‌های نهارخوران تا جنگل‌های سوادکوه و در دره‌ها و پرتگاه‌های گیلان، مازندران و گرگان همراه با سایر گونه‌های جنگلی یافت می‌شود. دکتر جزیره‌ای در سال ۱۹۶۵ جامعه Fageto-Taxetum – سرخدار، همراه با راش، توسکا، افرا، شیردار، ممرز،ملچ و جل – را در جنگل‌های مازندران مطالعه کرد.

جامعه دیگری به نام Evonymo Taxetum (آل اسبی و سرخدار) توسط دکتر مصدق در سال ۱۹۷۷ با گونه‌های بلوط، بلندمازو، افرا، جل، نمدار، خاس، تمشک، ممرز در جنگل‌های افراتخته معرفی شده‌است.

نام‌های محلی آن در مازندران و گرگان «سرخدار، سرخه‌دار و سخدار» است. در علی‌آباد کتول «سوختال» در رودسر و آستارا «سیردار» نامیده می‌شود.



خواص درمانی:


از خواص اين گياه مي توان به اثرات آن بر روي قلب، رحم، فلج كنندگي و مخدر بودن آن اشاره كرد. از آنجا كه اين گياه بسيار سمي است بر قلب اثر فلج كننده دارد.
همچنين ممكن است باعث سقط جنين شود. برگ ها سمي ترين بخش گياه هستند در حالي كه ميوه را بعد از جدا كردن هسته مي توان خورد .

سرخدار شامل مجموعه اي از آلكالوييدها نظير تاكسين، دي ترپن ها، ليگنان ها، تانن و رزين ها مي باشد.
اگر چه از سرخدار در دزهاي كم جهت درمان روماتيسم، بيماري هاي كبد و مشكلات ادراري استفاده مي شود ولي سميت زياد اين گياه، آن را يك گياه غيرايمن ساخته است .
ميوه عاري از دانه گياه اثر نرم كننده، رفع سرفه و ملين دارد.
Perey در سال 1790 ميلادي از ميوه عاري از دانه اين درختچه نوعي شربت و ژله تهيه مي كرد كه روزانه به مقدار
چند قاشق جهت رفع سرفه هاي مزمن، سياه سرفه و حتي دفع سنگ كليه و رفع نزله به بيماران خود مي داد .

بررسي اثرات بيولوژيكي تاكسوييدها در بدو امر به خاطر يافتن علت آثار سمي گياه بوده است.

بيشتر مطالعات انجام شده درباره اثرات بيولوژيكي تاكسوييدها مربوط به اثرات سيتوتوكسي سيتي آنها از طريق تأثير بر توبولين ها است. امروزه اين گياه با سم شناسي انساني و داملي كاملاً در ارتباط است.

سميت قلبي عصاره سرخدار را به آلكالوييدهاي (تاكسين ها) موجود در آن نسبت داده اند.جدیدترین تحقیقات حاکی از خواص فوق العاده این گیاه در درمان سرطان دارد.


منبع :wikipedia

 

[خیال شیشه ای]

درخت پسته معمولـی



دید کلی


بطور کلی انواع مختلف پسته را از حیث شکل ظاهری به دو دسته می‌توان تقسیم کرد. یکی بادامی و دیگری فندقی. در شکل بادامی طول پسته از عرض یا قطر آن خیلی زیادتر است به قسمی که شکل کشیده بادامی به پسته می‌دهد در صورتی که در شکل فندقی تفاوت بین طول و قطر پسته خیلی کم است. علاوه بر این در شکل بادامی فاصله دو لب داخلی پوست پسته خندان کمتر از همین فاصله در شکل فندقی است. در پسته بادامی گاهی اتفاق می‌افتد که نوک باریک پسته کمی به شکل نوک خنجر خمیده است این شکل پسته را خنجری می‌نامند.




موطن اصلی و قدمت درخت پسته


درخت پسته معمولی و یا پسته ایرانی پیستاکیا ورا (Pistacia vera) به شکل جنگلهای انبوه در شمال شرقی ایران دیده می‌شود لذا می‌توان گفت که اصل این جور پسته از ایران است.
درخت پسته از ایران به سایر نقاط مخصوصا به سواحل دریای مدیترانه (جنوب اروپا و شمال آفریقا) رفته است.

مشخصات گیاه شناسی درخت پسته


درخت پسته گیاهی است دو پایه یعنی گلهای نر و ماده جدا از یکدیگر و روی درخت مجزا قرار گرفته است.گل آذین درخت پسته بطور کلی خوشه‌ای است و در خوشه نر که گلها به یکدیگر فشرده و متراکم هستند. تعداد زیادتری گل مشاهده می‌شود تا در خوشه ماده که فاصله از گلها یکدیگر زیاد است و به همین علت این نوع گلها خوشه افشان و شلی تشکیل می‌دهندگلهای ماده دارای یک تخمدان و یک تخمچه هستند ولی کلاله منشعب و دارای سه شاخه است.
برگ درخت پسته از 5 تا 7 برگچه تشکیل شده است. ریشه درخت محوری و عمودی است و تا عمق بیشتر از دو متر در داخل خاک فرو می‌رود. تلقیح گلهای ماده بوسیله باد انجام می‌گیرد.




آب و هوای مطلوب پسته


درخت پسته به سرمای شدید زمستان و گرمای زیاد تابستان هر دو مقاوم است. درخت پسته با هوا و زمین مرطوب سازگاری ندارد. رطوبت زیاد در زمین باعث تولید بیماری صمغ و پوسیدگی یقه درخت می‌شود که به تدریج درخت را ضعیف و بالاخره خشک می‌کند. درخت پسته به کم آبی و خشکی مقاومت زیاد نشان می‌دهد بطوری که درختان کهن را می‌توان بدون آبیاری بر مدت خیلی طولانی (شادی چند ده سال) زنده نگاه داشت.



خاک مطلوب پسته


بهترین خاکها برای کاشت درخت پسته خاکهای لیمونی سبک یعنی شن و رس می‌باشد.
در اراضی سبک مصرف کود برای برداشت رضایت بخش است ولی در اراضی رسی سنگین که رطوبت را به مقدار زیاد و برای مدتی طولاتی در خود نگاه می‌دارد
کاشت این گیاه نتیجه رضایت بخشی نمی‌دهد و مقدار محصول چندان قابل توجه نخواهد بود. درخت پسته تا اندازه‌ای تحمل شوری خاک را می‌کند.

کود


درخت پسته احتیاج به کود فراوان دارد و کود دامی به تنهایی نمی‌تواند رفع احتیاجات درخت پسته را از حیث مواد غذایی برای محصول زیاد بکند
لذا باید علاوه بر کود دامی از کودهای شیمیایی نیز استفاده کرد. کود دامی را پاییز به درخت می‌دهند و کود شیمیایی را در دو دفعه یکی در اسفند ماه و دیگری در خرداد ماه با خاک مخلوط می‌کنند.




ازدیاد درخت پسته و کاشت آن در باغ


از نظر گیاه شناسی درخت پسته را به دو طریق می‌توان تکثیر کرد یکی بوسیله خواباندن شاخه و دیگری بوسیله کاشت بذر.
ولی در باغبانی و از نظر اقتصادی تنها راه ازدیاد درخت پسته کاشت بذر برای تهیه پایه و پیوند نهال حاصله با انواع مرغوب پسته می‌باشد.


آفات پسته در ایران

• زنجرک پسته ایدیو سروس ستالی (آفت شیره)
• پسیل پسته که به شیره خشک معروف است.
• شپشک واوی پسته
• لارو برگ خوار پسته
• کرم ریشه پسته
• سرشانه خوار پسته
• زنبورهای مغز خوار پسته

منبع:دانشــنامه

 

[mohammad 7hill]

میگم درخت های بید یا همون جنگل های بید در این تقسیم بندی نمیگنجند؟

 

[خیال شیشه ای]

میگم درخت های بید یا همون جنگل های بید در این تقسیم بندی نمیگنجند؟

خیر