گلهای زینتی

[آیورودا]

 

[آیورودا]

پامچال مکزیکی

پامچال مکزیکی

پامچال مکزیکی
خانواده: Onagraceae
موطن اصلی: جنوب ایالت آمریکا و مکزیک
پامچال مکزیکی گونه ای همیشه سبز، چند ساله و واشی و زمان گلدهی اواخر بهار است. گل آن در بعدازظهر بازشده و در طلوع آفتاب بسته می شود.
گل آن خوش نما و معطر است. رنگ گل در ابتدا سفید و پس ازاینکه به بلوغ نزدیک شد، از لبه بیرونی گلبرگ ها به سمت داخل به رنگ صورتی در می آید. گل های پامچال مکزیکی به شکل پیاله و به سمت آسمان هستند. قطر گل ۱۲ سانتیمتر بوده و در زاویه برگ ها می روید.
ساقه باریک، ضخیم و تا حدودی خمیده است، که توسط برگ های نیزه ای شکل آن پوشیده شده است. برگ ها با حاشیه هایی با برش هایی عمیق، به ویژه در پایین بوته که اندازه ای بزرگ تر دارند، هستند. گل های آن جاذب حشرات بوده و نگهداری از آن آسان است.
گیاهی ویژه مناطق خشک و کم آب، مطلوب برای آراستن باغ های صخره ای، خشک منظری و مقاوم به آتش سوزی و گرماست. می تواند به گونه ای مهاجم بدل گردد. بذر های بالدار و تخم مرغی شکل آن به قطر ۱۳ میلیمتر در میوه پوشینه به وجود می آید.

 

[آیورودا]

 

[آیورودا]

ریشه زاج آمریکایی

ریشه زاج آمریکایی

گیاه چندساله ریشه زاج آمریکایینام علمی: Heuchera americanaنام انگلیسی: Coral bells, American alumroot



ریشه زاج آمریکایی
این گیاه گونه ای همیشه سبز، واشی و چند ساله است. جنس heuchera شامل بیش از ۵۰ گونه است که همگی بومی آمریکای شمالی هستند.اسم عمومی گونه های این جنس ریشه زاج یا زنگ مرجانی است. زیست بوم طبیعی آن در مناطق خشک و صخره ای است به طور معمول، بوته دارای توده ای از برگ های قلبی شکل به ارتفاع ۳۶ -۳۰ سانتی متر با ۷- ۵ لوب و دمبرگ بلند است. برگ ها با پهنای ۱۲ – ۷ سانتی متر در ابتدا به رنگ بنفش-قهوه ای بوده و پس از بلوغ به صورت یکنواخت به رنگ سبز در می آیند. ممکن است رنگ برگ بسته به فرم و رقم متغیر باشد. همچنین رگبرگ های برجسته و رنگین آن از ویژگی های بارز زینتی گیاه جوان است.گل های ریشه زاج به شکل زنگوله ای (خوشه هوایی) در زمان باز شدن به رنگ سفید مایل به سبز بر روی ساقه های سیمی، باریک و بلند به خوبی بر روی پشته ای از برگساره، ارتفاع گرفته و معمولاً دارای ارتفاع ۵۰- ۴۵ سانتی متر است. خود گل فاقد ارزش زینتی است.به صورت توده ای، و به عنوان گیاه زینتی به دلیل تباین رنگ برگساره و گل های مرتفع، زیبایی خاصی به فضای سبز می دهد. باید ساقه های گل دهنده ای که گل آن پژمرده شده است را حذف کرد تا برای گلدهی بعدی تحریک گردد. بهتر است در سرمای زمستان پای گیاه خاکپوشی (مالچ دهی) شود.مناسب برای باغ صخره ای، کشت مخلوط (mixed Border) و زیر اشکوب درختان است. برخی از فرم های جدید آن به خشکی و سایه مقاومت زیادی دارند.می بایست پس از هر ۴-۳ سال بوته تقسیم شود. بذر ها در میوه پوشینه از مرداد تا اواسط مهر می رسند.
روش تکثیر در واقع تقسیم توپ ریشه، بذر و یا قلمه برگی است.

عادت رشد آن توده ای و پشته ای است.
سرعت رشد متوسط، ارتفاع کلی ۶۰ و گسترش آن ۹۰ – ۶۰ سانتی متر است.
نیاز نوری آن آفتاب کامل تا نیمسایه است. در آفتاب گرم تابستانی مناطق گرمسیری سایه بعدازظهر را می پسندد.
خاک مطلوب آن خاکی غنی دارای هوموس فراوان و با زهکشی مناسب است.
نیاز آبی آن بالاست. خاک نباید خشک شود.
نسبت به سرمای متوسط مقاوم است.
منبع: شوشتریان، سلمان و علی تهرانی فر. ۱۳۹۰٫ راهنمای شناسایی و کاربرد ۲۲۰ گیاه پوششی در فضای سبز. چاپ اول. انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد
Golvagiah.comسایت گل و گیاه

 

[آیورودا]

 

[آیورودا]

پیراکانتا(شیرخشت آتشین)

پیراکانتا(شیرخشت آتشین)

گیاه همیشه سبز پیراکانتا (شیرخشت آتشین)نام علمی: Pyracantha نام انگلیسی: Firethorn


پیراکانتا (شیرخشت آتشین)
تیره: Rosaceae
پیراکانتا درختچه ای همیشه سبز تا نیمه همیشه سبز و گونه ای شاخص برای جذب پرندگان است.
پیراکانتا، گیاهی چند ساقه ای با شاخه های سفت و پخش شونده است که به عنوان گیاه پوششی مورد استفاده قرار می گیرد. گل های کوچک به رنگ سفید در گل آذین دیهیم می رویند. گل ها رایحه دارند. میوه سته، به تعداد زیاد، به رنگ قرمز و نارنجی و در بعضی واریته ها زرد کوچک در پاییز و زمستان تولید می شود (یک از نقاط بارز زینتی به ویژه در زمستان).
برگ پیراکانتا متناوب، بیضی شکل، به رنگ سبز دارای حاشیه هایی صاف است.

 

[آیورودا]

 

[آیورودا]

 

[آیورودا]

دارای خارهای تیز، برنده و بلند است. دارای دمبرگ کوتاهی است و ممکن است در نوک دارای شکاف کوچکی باشد. فرم رشدی پخش شونده و متراکم است. در صورتی که هرس مناسبی نداشته باشد ممکن است بسیار بزرگ شود. با پیرایش فرم عمودی (حذف شاخه های ایستاده) می توان ارتفاع گیاه راکم کرد. گونه های زیادی از آن شناسایی شده است، که چند گونه آن به شرح زیر است:

• گونه P.koidzumii که بر خلاف دیگر گونه ها مقاومت زیادی به گرما دارد، رشد آن کند است و حساس به سرماست.
• گونه P.crenatoserrata که به سرما حساس است و به خاطر میوه های قرمز و زیبای آن به عنوان درختچه ای تزئینی کاشته می شود.
• گونه P. angustifolia که نسبت به بقیه گونه ها کوتاه تر است با میوه هایی به رنگ نارنجی و برگ هایی باریک و بیضوی و نوک تیز، که به رنگ سبز براق است.
• گونه P.coccinea که معروف ترین آن برای ما ایرانیان است چون بومی ایران قدیم بوده. درختچه ای بزرگ یا درختی کوچک که به ارتفاع بیش از ۵ متر هم می رسد با تاج گسترشی با همین عرض. میوه های رسیده آن را بر خلاف دیگر گونه ها که خوردنی نیست؛ می توان برای ژله و مارمالاد استفاده کرد. در مقایسه با دیگر گونه ها مقاومت آن نسبت به کم آبی کمتر و نسبت به سرمای بیشتر است.

کلاً پیراکانتا مقاوم به کم آبی است و میوه آن جاذب پرندگان است.


کشت آن به صورت پرچین یا گیاه پادیواری، مرسوم است.در طراحی فضای سبز برای پوشش تپه های سنگی، باغ خشک منظری و صخره ای استفاده می گردد.
روش تکثیر آن از طریق قلمه نیمه چوبی سخت در تابستان می باشد.
نیاز نوری آن آفتاب کامل تا نیمه سایه است.
نیازمند خاکی با زهکش خوب است.

منبع:
http://en.wikipedia.org/wiki/Pyracantha

 

[آیورودا]

رهوئو (موسی در گهواره)

رهوئو (موسی در گهواره)

گیاه آپارتمانی رهوئونام علمی: Tradescantia spathaceaنام انگلیسی: Moses-in-the-Cradle


رهوئو (موسی در گهواره)

گیاهی است زیبا از خانواده برگ بیدی یا «کاملیناسه» و زادگاهش مکزیک، برگ های پهن و نیم گوشتی به طول سی سانتیمتر که در حول یک محور روییده اند، رنگ برگ ها سبز براق با رگه های ارغوانی و پشت آنها ارغوانی تند، در برابر سایه مقاومت خوبی نشان می دهند و گل های سفید و زیبایی در لابه لای برگ ها ظاهر می شود، پس از مدتی پاجوش ها از کنار پایه مادری شروع به رشد می کنند که منبع تکثیر آن است.
نیازها:
نور: نور کامل با تمایل به سایه نسبی بهترین شرایط نوری است، مواظب تابش اشعه مستقیم آفتاب باشید. مخصوصاً در ظهر و از پشت شیشه.
دما: درجه حرارت زندگی برای انسان بهترین محیط رشد آن است، حداقل درجه حرارت قابل تحمل در زمستان ۱۶ و حداکثر در تابستان ۲۱ درجه است.
آبیاری: خاک را در هر حال مرطوب نگه دارید، در تابستان ۲-۳ بار در هفته و در زمستان یک بار در هفته آبیاری کنید (در صورت نزول درجه حرارت به ۱۵ درجه). آبیاری را به هر ۱۰ روز یکبار کاهش دهید، از آب سبک بدون املاح ولرم استفاده کنید.
رطوبت: حداقل ۲ بار در هفته در طول سال غبارپاشی کنید، در صورتی که درجه حرارت بالا باشد عمل غبارپاشی را زیاد کنید، در زمستان از آب ولرم استفاده کنید.
تغذیه: با کودهای مایع یا جامد محلول در آب های مخصوص گل های زینتی طبق دستور هر دو هفته یکبار گیاه را تغذیه مصنوعی کنید، نصف میزان توصیه شده از طرف فروشنده کافی است.
خاک مناسب :خاک لیمونی با پیت بهترین محیط رشد را تشکیل می دهد.
تعویض گلدان: در صورتی که رشد گیاه سریع باشد، هر سال گلدان را با یک اندازه بزرگتر تعویض کنید، در غیر این صورت به سال بعد موکول کنید.
تمیز نمودن برگ ها: غبارپاشی جهت تمیز نمودن برگ ها کفایت می کند، از مواد براق کننده شیمیایی استفاده نکنید، زیرا باعث مسدود شدن روزنه ها می شود.
تکثیر: جدا کردن پاگیاه از پائین گیاه مادری در بهار یا تابستان، تقسیم ریشه در بهار
عوارض و درمان:
برگ های گیاه پر پشت شده و نمی توانند روی پای خود بایستند: احتیاج به تعویض گلدان دارد.
گیاه دراز و برگهای پائینی حذف میشوند :سن گیاه بالا است،از گلدان به عنوآن منبع تکثیر استفاده کنید.
لکه های قهوه ای در مرکز حاشیه برگ ها مشاهده می شوند: در آفتاب غبارپاشی انجام شده است، عبور اشعه آفتاب از قطرات به جا مانده روی برگ ها مانند عبور اشعه از شیشه است که صدماتی به برگ ها وارد می کند، غبارپاشی را یا صبح انجام دهید یا عصر.حاشیه برگ ها به طرف داخل بر می گردند، رنگ آنها تیره و می میرند: هوا خیلی سرد است، گل
دان را به محل گرم تری انتقال دهید.
نوک برگها قهوه ای، لوله می شوند و می ریزند: گیاه تشنه است و یا هوا خشک است، در صورت لزوم آبیاری کنید، گلدان را غبارپاشی کنید.
ساقه گیاه پوسیده است: رطوبت خاک زیاد است، اجازه دهید سطح خاک در فاصله بین دو آبیاری خشک و سپس آبیاری کنید، زهکش را بازدید کنید.
لکه های سوخته کوچک روی کلیه سطوح برگ ها ظاهر می شوند: عامل آن مواد براق کننده شیمیایی است، از آنها استفاده نکنید، برگ ها با غبارپاشی به وسیله آب ولرم و سبک و یا اسفنج مرطوب نیز تمیز می شوند.
برگ ها رنگ پریده اند و گیاه خسته به نظر می رسد: نور کافی نیست.
حشرات ریز و تارهای عنکبوت در زیر برگ ها مشاهده می شود: کنه ریز قرمز عامل آن است، گیاه را با سم کنه کش هر ۱۴ روز یکبار سمپاشی کنید تا علائم از بین بروند، غبارپاشی در کاهش آفت مؤثر است.*ازدیاد: پس از ظهور گل پاگیاه نیز از کنار بوته مادری شروع به رشد می کند، زمانی که پاجوش ها به ارتفاع ۱۰ سانتیمتری رسیدند گیاه را از گلدان خارج کنید و به آرامی پاگیاه را جدا نمایید، گلدان های کوچک تر را تهیه و پاگیاه جدا شده از مادر را درون گلدان با پیت و شن کاشت کنید، دو روز اول آبیاری نکنید و در سایه نگهدارید.معنی نام انگلیسی آن اشاره به گل های سفید و زیبا در لابلای برگ ها است.

 

[آیورودا]

منبع:www.masiid.blogfa.com

 

[آیورودا]

 

[آیورودا]

اشینانتوس

اشینانتوس

گیاه آپارتمانی اشینانتوسنام علمی: Aeschynanthus speciosusنام انگلیسی: Basket plant



اشینانتوس
شاخه های آن رونده و قابل استفاده به عنوان سبد آویزان،برگ های براق و نوک تیز و چرمی و آویزان آن جذابیت به گیاه می بخشد، گلها لوله ای شکل و با چهار پرچم به رنگها ی قرمز و لاکی و شرابی و گل اناری، در اواخر بهار به طور دسته جمعی در انتهای شاخه ظاهر می گردند. گیاه در زمستان به استراحت میرود و به آبیاری کمتری نیاز دارد، در صورتی که نیاز سرمایی گیاه در دوران استراحت برآورده شود در کیفیت گلها در سال آینده تأثیر دارد، چنانچه رنگ و زیبایی برگها براق آن بر مشاهده گل ها ارجحیت داده میشود میتوان گل ها را حذف نمود تا رشد علفی برگها افزایش یابد.
نیازها:
نور : نور غیر مستقیم آفتاب بهترین نور برای این گیاه است، بعد از بالغ شدن گیاه احتیاجات نوری بیشتر میشود، ولی آفتاب وسط روز به برگ ها صدمه وارد میکند، گیاه بعد از سه سال بالغ می گردد.
دما: حداقل درج حرارت در زمستان ۱۶ و در تابستان حداکثر ۲۷ می باشد.
آبیاری: در بهار و تابستان هر دو روز یکبار آبیاری کنید (بخصوص سال اول). در صورتی که درجه حرارت بالاتر از ۲۴ باشد، هرگز اجازه ندهید که خاک گلدان خشک شود، رطوبت گلدان را هر روز بازدید کنید، در زمستان هفته ای یکبار آبیاری کافی است.
رطوبت : در بهار و تابستان غبارپاشی روزانه لازم است، در زمستان هفته ای یکبار کافی است. (نیاز رطوبتی این گیاه بالاست)
تغذیه: با ظهور اولین گل در بهار و تابستان هر دو هفته یکبار با مواد غذایی مصنوعی طبق دستور سازنده گیاه را تغذیه مصنوعی کنید.
خاک مناسب : به خاک غنی و سبک نیازمند است، مخلوطی است از خاک لوم و کمپوست و شن درشت بهترین محیط رشد ریشه این گیاه را فراهم می کند.
تعویض گلدان: هر ساله در بهار تعویض گلدان لازم است.
تمیز نمودن برگها: غبارپاشی برای تمیز نمودن برگها کافی است، از مواد براق کننده شیمیایی به هیچ عنوان استفاده نکنید.
تکثیر : ریشه دار نمودن قلمه ها در بهار در مخلوطی از خاک و برگ و شن.
عوارض و درمان:
در سال دوم گل ها ظاهر نمی شوند و برگ ها خیلی ریز هستند: گلدان ها ی انتخاب شده خیلی بزرگ است و نیاز به تغذیه مصنوعی دارد، در هر صورت گلدان ها را دوباره عوض نکنید ولی تغذیه مصنوعی طبق دستور انجام دهید.
برگها خشک می شود(به خصوص در تابستان): هوا خیلی خشک است، در بهار و تابستان غبارپاشی روزانه را با آب سبک و ولرم فراموش نکنید، با ریختن آب در زیرگلدانی سنگریزه دار رطوبت دائمی و پایدار ایجاد کنید.

نقاط سیاه رنگ روی برگ ها مشاهده می شود(بخصوص در زمستان): عامل آن قارچ “بوتری تیس” که خود ناشی از هوای سرد و مرطوب است، گیاه را به محل گرمتر و خشکتری منتقل نموده و با سم قارچ کشی طبق دستور سمپاشی کنید، غبارپاشی را متوقف و یا کاهش دهید، آبیاری را کمتر کنید.
گل ها در فصل تابستان سیاه شده و میریزند :هوا خیلی خشک است، غبارپاشی روزانه با آب سبک و ولرم توصیه می گردد، به زیرگلدانی سنگریزه دار آب اضافه کنید ولی مواظب باشید ته گلدان ها با آب در تماس نباشد.
ساقه های گیاه دراز و منحرف هستند:هوا خیلی تاریک است، گیاه را به محل پرنورتری منتقل کنید (در صورت نیاز آفتاب مستقیم)
برگها زرد رنگ و سطح زیرین آنها دارای تار عنکبوت است:کنه ریز قرمز عامل آن است، با پارچه و یا اسفنج سطح زیرین برگها را تمیز کنید و با سم کنه کش هر دو هفته یکبار طبق دستور گیاه را سمپاشی کنید تا علائم برطرف گردد، تأمین رطوبت و غبارپاشی در کاهش آفت مؤثر است.
گیاه در تابستان پژمرده شده است: هوا خیلی گرم و گیاه خیلی تشنه است، گلدان ها را به مدت ۱۵ دقیقه به سطل یا تشت پر از آب ببرید. سپس خارج کنید، مواظب آبیاری منظم و طبق دستور باشید.
برگها در زمستان سقوط می کنند: هوا خیلی سرد است، گلدان ها را به محل گرمتری منتقل کنید، چنانچه در تابستان برگ ها سقوط نموده و گل ها ظاهر نمیشوند، هوا خیلی سرد و خشک است، گیاه را به محل گرمتری منتقل نموده و آبیاری را تنظیم کنید.
*سبد آویزان۱- خزه مرطوب را اطراف سبد آرایش داده، چند قطعه ذغال جهت جذب بود در خزه قرار دهید و در صفحه پلاستیکی سبد سوراخ زهکش ایجاد کنید.
۲- گیاه را از گلدانها خارج کنید و به سبد انتقال دهید، حد فاصل خزه و خاک گلدانها را با کمپوست پر نمایید.
۳- ساقه های گیاه را در اطراف سبد آرایش دهید، آبیاری نموده و آویزان کنید.

*برگها و ساقه های آویزان اشینانتوس و مقایسه جالب توجه گل قرمز شرابی و رنگ سبز تیره برگها تمام شرایط را برای استفاده از این گیاه در سن ۲ سالگی به عنوان سبد آویزان فراهم می سازد.منبع: پیش بین، اسماعیل. ۱۳۹۰ – گلهای آپارتمانی و مشاوره گیاه پزشکی. چاپ هشتم. انتشارات نوپردازان
www.masiid.blogfa.com

 

[آیورودا]

 

[آیورودا]

 

[آیورودا]

درخت پر

درخت پر

درخت پرنام علمی: Cotinus coggygria
نام انگلیسی: Eurasian smoketree/Smoke tree/Smoke bush


درخت پر
جنبه های زیبایی : گل آذین خوشه ای، رنگ آمیزی پاییزی (نارنجی تا سرخ)
کاربرد : تک درخت، نواحی نامساعد، کنترل فرسایش و آمایش خاک
گیاه بالغ شکل درختچه ای و کاسه مانند و تاج مدور و گسترده دارد. در اواخر تابستان، خوشه های میوه دهنده صورتی به شکل گل آذین های منشعب پر مانند درخت را می پوشانند. ازفاصله دور نمائی به شکل دود مواج دارد. در پائیز برگ ها قبل از خزان کردن به رنگ نارنجی و سرخ آتشین در می آیند. واریته Purpurea خوشه های میوه دهنده، بنفش و برگ های قرمز تیره دارند. درخت پر با برگ ها و گل های زیبای رنگین، در طراحی باغ ها و باغچه ها کاربرد زیاد دارند.
خصوصیات گیاهی:
ارتفاع: ۲ تا ۲٫۵ متر قطر تاج پوششی: ۳ تا ۴ متر
درختچه ای است متراکم، و گسترده، دارای شاخه های ظریف متعدد و افراشته. در هنگام بلوغ شکل

کاسه ای متراکم پیدا می کند.
برگ: ساده و متناوب و کامل به طول ۵ تا ۷سانتیمتر و پهنای ۴ تا ۵ سانتیمتر می باشد. رنگ برگ ها سبز درخشان بوده و قبل از ریزش به رنگ نارنجی و قرمز آتشین در می آید.
گل: گل های کوچک مایل به زرد بر روی خوشه های پانیکولی انتهایی منشعب در اردیبهشت و خرداد شکوفا می شوند.
میوه: خوشه های میوه دهنده صورتی، به شکل گل آذین های منشعب پر مانند به طول ۱۷ تا ۲۵ سانتیمتر، متشکل از چند دانه و دمگل های طویل و گل های عقیم می باشند. میوه های شفت یکدانه ای از اواسط تابستان تا اواسط پائیز بر درخت باقی مانده و منظری دودی شکل به درخت می دهند.
سیستم ریشه: عمق متوسط سرعت رشد: متوسط
نیازهای طبیعی:
آب و هوا: گرما، سرما و همچنین شرایط صحرایی را تحمل می کند.
خاک: خاک ضعیف با زهکش خوب را بیشتر ترجیح می دهد. خاک های مرطوب و صخره ای و خشک را نیز تحمل می کند. در نور مستقیم خورشید خوب رشد می کند.نگه داری:
هرس: خشکه هرس سالیانه پس از رفتن میوه ها
تغذیه: نیاز خاصی ندارد.
آبیاری: توجه خاصی لازم ندارد.
آفات و بیماری ها: نسبتاً عاری از هر دو است.
منبع: روحانی، غزاله. ۱۳۸۴٫ راهنمای انتخاب و داشت درختان زینتی در فضای سبز. چاپ دوم. انتشارات آییژ

 

[رهاپرتو]

 

[آیورودا]

 

[آیورودا]

 

[آیورودا]

 

[آیورودا]

تشکر نداشتم..
ممنونم.

 

[آیورودا]

عبایی

عبایی

گیاه آپارتمانی عبایینام علمی: Aspidistra elatiorنام انگلیسی: Cast-iron Plant
نام فارسی اصیل: سِپَرگِرده (اشاره به اسم لاتین آن و شکل کلاله آن



​

برگ عبائی، سپرگرده

مقاوم ترین گیاه آپارتمانی و قابل سازش با شرایط آپارتمان به طوری که گیاه فولادی نام گرفته است، از خانواده «لیلیاسه» و زادگاهش ژاپن است، برگ ها بلند و کشیده به شکل برگ ذرت، الیاف مقاوم و به رنگ سبز تیره است، برگ ها مستقیماً از ساقه زیر زمین خارج می شوند، به طوریکه به نظر می رسد برگ ها از زیر خاک روئیده اند، واریته های ابلق آن با برگ هایی به رنگ سبز و کرمی در گلفروشی ها موجود است ولی مقاومت آن کمتر از برگ سبز است، گل های بنفش رنگ و گرد در سطح خاک گلدان ظاهر می شوند که جنبه تزئینی ندارد.
نیازها:
نور :نیم سایه نیم آفتاب را ترجیح می دهد، نور کامل آفتاب باعث ایجاد لکه هایی سوخته در برگ می شود.
دما: بهترین دما، درجه حرارت مناسب برای زندگی در اتاق است.آبیاری: در زمستان هفته ای یکبار (اگر درجه حرارت پائین ۱۰ درجه باشد هر ده روز یکبار)، در تابستان هفته ای دو بار، اجازه دهید بین دو آبیاری سطح خاک گلدان خشک شود.
رطوبت :در زمستان غبارپاشی لازم نیست، ولی تابستان جهت تأمین رطوبت هفته ای یکبار غبارپاشی کنید.
تغذیه: در بهار و تابستان هر ماه یکبار با کودهای مایع و جامد محلول در آب های مخصوص گل های زینتی گلدان را تغذیه مصنوعی کنید. تغذیه مصنوعی بیش از اندازه باعث شکاف برداشتن برگ ها می شود. واریته های ابلق را تغذیه نکنید.
خاک مناسب: خاک های لیمونی برای نژاد های برگ سبز و کمپوست بدون کود برای واریته های ابلق توصیه می شود.
تعویض گلدان :ریشه ها دوست دارند در هم بروند، هر ۳ یا ۴ سال یکبار گلدان را با یک اندازه بزرگتر تعویض کنید.
تمیز نمودن برگ ها: با پارچه یا اسفنج مرطوب هفته ای یکبار برگ ها را تمیز کنید، از مواد براق کننده شیمایی استفاده نکنید.
تکثیر :تقسیم ساقه های زیر زمینی در موقع تعویض گلدان در بهار.
عوارض و درمان:
زخم های سفید پنبه ای در سطح زیرین برگ ها به وجود آمده اند: حمله حشره مخصوص باعث این عارضه است، هر دو هفته یکبار با سم حشره کش نفوذی طبق دستور سمپاشی کنید تا علائم از بین بروند، با پنبه آغشته به سم هم میتوانید لکه ها را خیس کنید.
برگ ها رو به زردی می روند و سقوط می نمایند: آبیاری بیش از اندازه است، اجازه دهید در فاصله بین دو آبیاری سطح خاک خشک شود، زهکش را بازدید کنید.
برگ ها شکاف برمی دارند: تغذیه زیاد است، آن را تا تابستان آینده متوقف کنید، تغذیه را هر ماه فقط یکبار و با نصف میزان توصیه شده انجام دهید.
برگ ها نرم و آبکی و سبز تیره هستند: هوای خیلی سرد یا یخ زدگی موجب آن است،گیاه را به محل گرمتری منتقل کنید.
در طول رگبرگ ها نقاط زرد رنگ مشاهده می شود و لکه های قهوه ای روی ساقه و سطح زیرین برگ ها ظاهر شده اند: حشره آفت عامل آن است، با سم حشره کش نفوذی هر ماه یکبار طبق دستور سمپاشی کنید تا علائم بر طرف شوند.
لکه های سوخته و قهوه ای روی برگ ها مشاهده می شود: گیاه را از اشعه مستقیم آفتاب در امان نگه دارید، برگ های صدمه دیده را از قاعده قطع کنید.
برگ ها دارای نقاط ریز قهوه ای هستند: ضایعه مربوط به استفاده از مواد براق کننده شیمیایی است، از آنها استفاده نکنید. پارچه و اسفنج مرطوب را به کار ببرید.
برگ ها رنگ پریده هستند: هوا خشک و خاک گلدان ضعیف است، گلدان را تعویض کنید و گیاه را آبیاری نمایید.
برگ ها رنگ خود را از دست داده اند و در سطح زیرین آنها تار های عنکبوت مشاهده می شود: عامل آن کنه قرمز ریز است، هر ۱۴ روز یکبار با سم کنه کش طبق دستور سمپاشی کنید. غبارپاشی در کاهش آفت مؤثر است.
*تقسیم ریشه:
الف) زمانی فرا میرسد که گلدان تکافوی حجم ریشه را نمی نماید و در حال ترکیدن است، در بهار گیاه را از گلدان خارج کرده و به نرمی خاک های اطراف ریشه ها را کنار بزنید.ب) وضعیت ریشه ها و چگونگی تولید ساقه های زیر زمینی به شما می گوید که از گیاه مادری چند گلدان تهیه و تکثیر نمایید، با کارد تیز گیاه را تقسیم و در گلدان های کوچکتر جدید کاشت کنید. برای مدت دو روز آبیاری نکنید.
نام این گیاه به زبان های مختلف معنی متفاوتی دارد، “سپر گرده” در فارسی اصیل و اشاره به کلاله گرد آن در گل ها، در فارسی رایج با توجه به پهن بودن برگ ها، “عبائی” و بالاخره “فولاد” در انگلیسی و به معنای مقاوم بودن این گیاه است، به طوری که سم هم قادر به خشکاندن آن نیست.
​

 

[آیورودا]

 

[آیورودا]

 

[آیورودا]

سی تی سوس

سی تی سوس

گیاه آپارتمانی سی تی سوسنام علمی: Genista canariensis/Cytisus canariensisنام انگلیسی: Canary broom/Canary Islands broom
نام فارسی اصیل: گزک (جارو) با توجه به نام انگلیسی آن به معنی جارو


سی تی سوس
همان طوری که از نام علمی آن پیداست زادگاه آن جزایر قناری، خانواده آن بقولات (لگومینوزه) و گل های آن پروانه آسا و زرد و خوشه ای و بسیار معطر و مخصوص مناطق معتدل است، برگ ها مانند شبدر سه قسمتی و مقاوم است، بعد از اتمام دوران گل دهی گیاه را هرس و ارتفاع شاخه ها را به نصف برسانید،برگ های آن در زمستان می ریزد.
نیازها:
نور: به نور کامل احتیاج دارد، در تابستان در وسط ظهر اشعه آفتاب به برگ ها صدمه می زند.
دما: در صورتی که جریان ملایم هوا در اتاق برقرار باشد تا درجه ۱۸ سانتیگراد مقاومت می کند، ولی بهترین درجه حرارت برای آن حدود ۱۵ درجه است، حداقل درجه حرارت در زمستان ۴ درجه سانتیگراد است.
آبیاری: گیاه از باتلاقی شدن خاک رنج می برد، هرگز اجازه ندهید آب اضافی در گلدان باقی بماند، زهکش را همیشه بازدید کنید، در بهار و تابستان هفته ای دو بار آبیاری کنید، در زمستان با خشک شدن سطح خاک آبیاری را شروع کنید. هر ده روز یکبار کافی است.
رطوبت: در صورتی که درجه حرارت بالا باشد به غبارپاشی روزانه احتیاج دارد، در مواقع عادی هفته ای دو بار غبارپاشی کنید، در زمستان به غبارپاشی احتیاجی نیست.
تغذیه : در بهار و تابستان هر دو هفته یکبار با مواد غذایی مصنوعی طبق دستور سازنده گیاه را تغذیه کنید، در زمستان احتیاج به تغذیه نیست.
خاک مناسب :به خاکی با زهکش قوی نیاز دارد، مخلوطی از دو قسمت خاک لوم و یک قسمت شن بهترین محیط رشد برای ریشه است.
تعویض گلدان :در بهار گلدان را تعویض کنید، مواظب باز بودن زهکش باشید.
تمیز نمودن برگ ها : غبارپاشی برای تمیز شدن برگ ها کافی است، از مواد براق کننده شیمیایی استفاده نکنید.
تکثیر: کاشت بذر بلافاصله پس از رسیدن بذرها در بهار و ریشه دار نمودن قلمه ها از شاخه های جوان در تابستان.
عوارض و درمان:
گیاه خود را انداخته است: خاک گلدان ها کاملاً باتلاقی شده اند، اجازه دهید آب اضافی از خاک خارج شود، زهکش را بازدید کنید، در فاصله بین دو آبیاری سطح خاک خشک شود، دقت کنید ته گلدان ها با آب در ارتباط نباشد.
برگ ها خشک و گل ها رنگ پریده هستند: هوا گرم و خشک است، گیاه را به محل سردتر با جریان ملایم هوا منتقل نموده و غبارپاشی را با آب ولرم و بدون املاح فراموش نکنید، از رطوبت دائمی و پایدار استفاده کنید.
برگ ها سیاه می شوند :هوا خیلی سرد است و اگر زمستان است احتمال دارد گیاه یخ زده باشد، گیاه را از تماس با شیشه سرد پنجره در امان نگه دارید، فاصله بین دو آبیاری را زیاد کنید.
برگ ها خشک شده و سقوط می کنند :گیاه خیلی تشنه است، احتیاج به آبیاری فوری دارد، در بهار و تابستان همیشه خاک را مرطوب نگهدارید.
برگ های انتهایی خیلی ریز و غنچه ها سقوط می کنند: گیاه از کمبود عناصر غذایی رنج میبرد، طبق دستور در بهار و تابستان گیاه را تغذیه کنید.
برگ ها و ساقه ها رشد زیاد از اندازه دارند: احتیاج به هرس دارد، بعد از تمام شدن گل ها گیاه را هرس نموده و شاخه های اضافی را حذف کنید.
برگ ها رنگ پریده هستند: نور کافی نیست، گیاه را به محل پرنورتری منتقل کنید، مواظب اشعه مستقیم آفتاب باشید،به خصوص آفتاب وسط روز.
حشراتی در اطراف گلدان ها در حال پرواز هستند: گیاه را با سم حشره کش طبق دستور هر هفته یکبار سمپاشی کنید تا حشرات از بین بروند.
گل ها به محض تشکیل سقوط می کنند: هوا خیلی گرم است، گیاه را به محل سردتر با جریان ملایم هوا منتقل کنید، غبارپاشی با آب سبک و ولرم در رفع این عارضه موثر است.
*نحوه ی هرس:
بعد از اتمام زمان گل دهی به منظور تقویت گیاه و آماده سازی آن برای گلدهی سال آینده ارتفاع شاخه های دراز و بد شکل را به نصف کاهش داده و محل قطع شدن را به منظور جلوگیری از ورود عوامل بیماری زا با گرد گوگرد ضد عفونی کنید.
برگ ها سبز و مقاوم به عوامل نامساعد محیطی است، و جذابیت آن در بهار خیره کننده است.

 

[آیورودا]

www.masiid.blogfa.com

 

[رهاپرتو]

من عاشق این گیاهم مرسی

 

[آیورودا]

آصف السلطنه(گازانیا)

آصف السلطنه(گازانیا)

نام علمی:Gazania splendens
نام تیره: Compositae
نوع گیاه: علفی دائمی
اندازه گیاه: ارتفاع این گیاه حدود 30-20 سانتی متر است.
جنبه زینتی و زمان ظهور: گلهای آن نسبتاً درشت به رنگهای زرد،نارنجی،قرمز و سفید بوده که در وسط چشمک رنگینی دارند. گلدهی آن از اواسط بهار آغاز شده و تا پاییز ادامه می یابد.
نیازهای اکولوژیکی: این گیاه از لحاظ اکولوژیکی به سرما مقاوم بوده،مکانهای کاملاً آفتابی را می پسندد و در خاکهای نسبتاً سبک رشد خوبی دارد. گلهای آن برای باز شدن شدت نور زیادی لازم دارند،به طوری که در غروب و صبح زود بسته می شوند.
کاربرد: این گیاه زیبا در طرحهای فضای سبز کاربرد فراوانی دارد.
ازدیاد: تکثیر آن از طریق کاشت بذر امکان پذیر است.

 

[آیورودا]

آصف السلطنه(نام علمی Gazania rigens) یک گونه گلدار از خانواده گلستارگان می‌باشد. این گیاه

بومی آفریقای جنوبی می‌باشد و به عنوان یک گیاه زینتی در باغها کاشته می‌شود و عمری کوتاه دارد.
در استرالیا این گیاه با نام coastal gazania (گازانیا ی ساحلی) شناخته می‌شود و در تپه‌های شنی
ساحلی و در کنار جاده‌ها به وفور دیده می‌شود. در باغها و باغچه‌ها برای مرز بندی کردن گیاهی
بسیار مناسب می‌باشد و به علت گلهای زیبایی که دارد برای استفاده در سبدهای گل بسیار جلوه گر
است.




گیاهی چندساله است با رشد کم. ارتفاع این گیاه ۵۰ سانتی متر می‌باشد و گستردگی حدود ۲۰
سانتی متر دارد. گلهای آصف السلطنه بسیار زیبا می‌باشند و به رنگهای کرم، برنز، صورتی، زرد،
نارنجی، قرمز و سفید و یا ترکیبی از این رنگها دیده می‌شود. فصل گلدهی این گیاه از تابستان تا اوایل
پاییز می‌باشد.

در باغها و باغچه ها برای مرز بندی کردن گیاهی بسیار مناسب میباشد و به علت گلهای زیبایی که
دارد برای استفاده در سبدهای گل بسیار مناسب است.


gazania گیاهی چندساله است با رشد کم. ارتفاع این گیاه 50 سانتی متر می باشد و گستردگی
حدود 20 سانتی متر دارد.


فصل گلدهی این گیاه از تابستان تا اوایل پاییز می باشد.

گلهای این گیاه برای حشرات جذاب می باشد و گرده افشانی توسط حشرات صورت می گیرد.


آصف السلطنه گیاهی است که تحمل خشکی را دارد ولی در آب هوای معتدل رشد بهتری خواهد
داشت .

این گیاه در برابر سرما مقاومت بسیار کمی دارد و به راحتی از بین می رود بنابراین بهتر است اگر این
گیاه در گلدان قرار دارد در فصل سرد به داخل منتقل شود.

باید آصف السلطنه در آفتاب کامل قرار گیرد تا به خوبی رشد کند.

دمای بین 21 درجه تا 34 درجه دمایی مناسب می باشد.

خاک مناسب برای این گیاه خاک ماسه ای خوب زهکشی شده میباشد.

نباید خاک بیش از اندازه مرطوب باشد زیرا آبیاری بیش از حد این گیاه منجر به پوسیدگی ریشه و
سپس ساقه می شود.






تکثیر این گیاه به 2 روش امکان پذیر است:

1- کاشتن بذر : در اواخر زمستان بذر را در یک فضای سرپوشیده بکارید و پس از آخرین روز سرما به
بیرون منتقل کنید.

2- قلمه زدن که بهتر است در اواخر تابستان صورت گیرد.


بیماری خاصی این گیاه را تهدید نمی کند فقط باید مراقب بیماری سفیدک پودری باشید.

 

[آیورودا]

گل سیرک (پیاز زینتی)

گل سیرک (پیاز زینتی)

نام علمی: Allium giganteum

نام انگلیسی: Allium


نام فارسی : پیاز زینتی


نام خانواده : Liliaceae

منشأ : آسیای مرکزی و اروپا




مکان : آفتابی

ارتفاع : 75 سانتیمتر



پهنا : 35 سانتیمتر



خاک مناسب : مخلوط خاک باغچه به همراه خاکبرگ و زهکشی مناسب



زمان گلدهی : اوایل بهار تا اواسط تابستان



آبیاری : خاک خشک تا مرطوب


روش تکثیر :


این گیاه با کاشت بذر و پیازچه ها تکثیر مییابد . بذرها را باید اواخر تابستان تا اوایل پاییز بکارید تا پس از
یک ماه شاهد جوانه زنی آنها باشید . پیازچه ها را نیز در همین زمان و پس از گل دهی جدا کرده و
میکارند .


نکات پرورشی :



گل ها بخش زینتی گیاه را تشکیل میدهند ؛ نسبت به سرما مقاوم است ؛ پیازچه ها را زمانی
برداشت نمایید که پوشش آنها سفت شده باشد ؛ در بعضی انواع ، برگ ها خاصیت خوراکی دارند ؛
هنگام جمع آوری پیازچه ها ، خاک باید تا حدودی مرطوب باشد . از آن میتوان در باغ های صخره ای
استفاده نمود.
سیرک به طور عمده در باغ ها و حاشیه ها کشت می شود و کمتر به عنوان گیاه گلخانه ای به کار می
رود. این گیاه دارای سوخ حقیقی پوشش دار است ولی به ندرت انواع ریزوم دار و فلس دار آن هم دیده
می شود. در اغلب گونه ها یک سوخ منفرد، خوشه ای از سوخ های پاگیاهی تولید می کند. برخی از
گونه ها سوخ های طویل شده ای را تولید می کنند که از یک ریزوم کوتاه و گوشتی منشأ می گیرند.
سیرک فاقد ریشه های مویین بونده و به طور معمول ریشه های ضخیم دارد.

تعداد برگ ها بسته به گونه متفاوت و از 1 تا 12 عدد متغیر است. ساقه گلدهنده و گاهی برگ ها
توخالی، چهار گوش یا سه گوش هستند. گل آذین به صورت چتر و دارای گلچه های متعدد بوده که از
چند عدد تا صدها عدد متغیر است. به طور معمول گلچه ها از یک اسپات یک تا سه برگی خارج می
شوند. هر گلچه دارای سه گلبرگ، سه کاسبرگ ، 6 پرچم و یک تخمدان سه خانه ای است.




گلدهی:



گل انگیزی در اواخر تابستان انجام شده و در اواخر اسفند یا اوایل بهار ساقه گلدهنده خارج می شود و
بسته به گونه گلدهی ممکن است تا پاییز ادامه داشته باشد. مهمترین عامل گلدهی اندازه سوخ و
دما است. مانند بیتر سوخ هایی که در پاییز کشت می شوند ، برگ ها پیش از گل ظاهر می شوند.
برگ ها تا هنگام گلدهی باقی می ماند ولی در برخی گونه ها در زمان گلدهی تقریباً همه برگ ها پیر
شده اند.




نیاز ها:



مقاومت به سرمای آن متفاوت و از ارقام خیلی مقاوم تا حساس را دارد. بیشتر آنها به تناوب دمایی «

گرم –سرد – گرم » نیاز دارند. برای تحریک تشکیل سوخ، به تیمار دماهای پایین به مدت طولانی پیش
از برداشت نیاز دارد. هر چه دوره سرما بیشتر باشد نمو بعدی سریع تر است و هر چه دمای نگهداری
بالاتر باشد نمو بعدی کند تر است. خاک مناسب برای آن خاکی سبک و شنی با زه کشی مطلوب
است. PH مناسب آن 5/7 –5/6 است.




افزایش:



سیرک بیشتر به روش غیر جنسی یعنی با سوخ افزایش می یابد. برخی گونه ها را می توان با بذر
افزایش داد. بذر سیرک در شهریور تا آبان در یک خاک سبک کشت شده و روی آن را با خاکپوش
مناسب می پوشانند. یک ماه طول می کشد تا بذر بتندد. اواخر سال دوم سوخ های بدست آمده را
خارج کرده و درجه بندی می کنند. اندازه محیط سوخ برای گلدهی بسته به گونه از3 تا 20 سانتی متر
متغیر است. 3-2 سال لازم است تا سوخ به اندازه مطلوب برسد. سوخ این گیاه را در شهریور و مهر
کشت می کنند. انواع غیر مقاوم آن باید در بهار کشت شود.




برداشت و نگهداری سوخ:



زمان برداشت وقتی است که پوشش های سوخ به طور کامل سفت شده اند. دمای انبار نگهداری
برای اکثر آنها 23-20 درجه است.

برداشت گل:


وقتی 50 درصد گلچه ها باز شدند برداشت می شود. گل ها در انبار با دمای 0 تا 2 درجه سانتی گراد
به مدت یک هفته قابل نگهداری است.




گونه های مهم




1- A. giganteum: بزرگترین سیرک بوده، سوخ آن دائمی است و برگ ها نواری و طول آنها به 100-30
سانتی متر و ارتفاع گیاه به 5/1 متر می رسد. پیش از گلدهی در تابستان برگ ها پژمرده می شوند.
قطر چطر آن حدود10سانتیمتر است و بیش از 50 و تا حدود 100 گلچه صورتی در چتر آن قرار دارد. به
سرما مقاوم است. گل در تیر ماه ظاهر می شود.




2- A. schoenoprasum(چایو): گیاهی است با گل های بنفش، صورتی و گاهی سفید به قطر 5/2

سانتی متر که در اواسط بهار تا اواخر تابستان دیده می شود. برگ ها استوامه ای و خوراکی است در
مناطق گرمسیری همیشه سبز و در مناطق سرد خزان کننده است. به سرما مقاوم است. ​