گام بسیار مهم بشر در کشف ذرات بنیادی هستی !+ تصاویر

sweetest

عضو جدید
کاربر ممتاز
آنطور که پیدا است، این هفته قرار است تبدیل به یکی از نقاط عطف تاریخ فیزیک شود. زیرا دو مرکز مهم فیزیک ذرات دنیا، سرن و تواترون تقریبا همزمان به یک نقطه تاریخی رسیده اند: اثبات وجود ذره بوزون هیگز یا همان ذره خدا.


پس از سال ها جستجو و هزینه های چند ده میلیاری برای یافتن یکی از ذرات بنیادی فیزیک، دانشمندان ایلینویزی روز دوشنبه اعلام کردند که آنها به اثبات انکه "ذره خدا - God's Particle" وجود دارد، بسیار نزدیک شده اند، اما هنوز قادر به نتیجه گیری نهایی نیستند. این محققان آخرین تجزیه و تحلیل های شان را بر اساس بیش از ۱۰ سال تحقیق و ایجاد برخورد میان ۵۰۰ تریلیون ذره در ذره کوب Tevatron منتشر کرده اند. این ذره کوب متعلق به آزمایشگاه Fermilab سازمان انرژی آمریکا است.


حال، دو روز بعد از اعلام نظر این دانشمندان، فیزیک دان هایی که در ذره کوب بزرگ پروتونی زیر کوه های آلپ مشغول فعالیت هستند، قصد دارند روز چهارشنبه آخرین نتایج تحقیقات شان را در سمینار آزمایشگاه فیزیک ذرات سرن در ژنو اعلام کنند.


به گزارش تکناز سخنگوی یکی از دو آزمایش مستقل تجربی که در Tevatron انجام شده، می گوید: "داده های ما به طور قطع یک نقطه نظر قدرتمند درباره اثبات وجود بوزون هیگز هستند. اما هنوز برای تایید و تصدیق این کشف، نیازمند انتشار نتایج آزمایشات LHC (ذره کوب بزرگ) در اروپا هستیم."


اهمیت ذره خدا به این دلیل است که با یافتن آن، می توان منشاء جرم را توضیح داد، که یکی از مهمترین سوالات فیزیکدان ها برای درک و فهم شیوه کار جهان فعلی است. این ذره در واقع پاسخی به بسیاری از سوالات بنیادی درباره جهان هستی است. محققان سرن می گویند که اکنون داده های کاملا کافی برای نشان دادن جای پای ذرات بوزون هیگز را در اختیار دارند.


البته کشف ذرات بوزون هینگز قرار نیست که زندگی روزمره مردم را تحت تاثیر قرار دهد، بلکه کمک خواهد کرد تا زیربنای جهان هستی را به درستی توضیح دهیم. این کشف می تواند مدل های استاندارد فیزیکی را که برای توضیح دلیل جرم داشتن ذرات بنیادی استفاده می شوند، تایید کند.


نتایج به دست آمده از Tevatron حاصل دو آزمایش متفاوت است که پیشنهاد می کنند اگر ذره بوزون هینگز وجود داشته باشد، می تواند جرمی حدود ۱۱۵ تا ۱۳۵ گیگا الکترون ولت داشته باشد. یعنی چیزی بیش از ۱۳۰ برابر جرم پروتون! Luciano Ristori از فیزیک دانان آمریکایی می گوید: "پیدا کردن چهره دوست تان در یک استادیوم ورزشی از میان ۱۰۰هزار تماشاچی، ساده تر از جستجو به دنبال ذرات هیگز-مانند در میان ترلیون ها برخورد میان اتمی است.


حال نگاه ها به دستگاه ۱۰ میلیارد دلاری اروپایی است که میان مرز فرانسه و سوئیس با در اختیار داشتن بزرگترین و قدرتمندترین ذره شکن دنیا، بتواند God‪'‬s Particle را بالاخره پیدا کند. Sergio Bertolucci مدیر تحقیقات و محاسبات سرن ماه گذشته گفته بود: "اطلاعاتی که ما اکنون در دست داریم، دو برابر بیشتر از سال گذشته است. این داده ها کافی به نظر می رسند تا بدانیم آنچه در سال ۲۰۱۱ اثراتش را مشاهده کردیم، هنوز درست و به جاست یا از بین رفته است. اکنون زمان بسیار حساس و سرنوشت سازی است."

























 

sweetest

عضو جدید
کاربر ممتاز
- برخورددهنده بزرگ هادرونی از منظر ارقام


برخورددهنده بزرگ هادرونی بزرگترین شتاب‌دهنده جهان است، یك ماشین صنعتی عظیم كه به برخورد پروتون‌ها به یكدیگر برای كشف ذرات زیراتمی كوچكتر می‌پردازد. با شلیك مستقیم دو پرتو متضاد پروتون به یكدیگر در سرعتی نزدیك به سرعت نور، ‌برخورددهنده هادرونی می تواند آنها به تكه‌هایی خرد كرده و از آشكارسازهای عظیم خود برای بررسی آنها برای نشانه‌هایی از اجزای سازنده جهان استفاده كند.


در میان این تكه‌ها ممكن است ذره گریزان بوزون هیگز باشد كه تصور می‌شود جرم تمام ماده جهان را تامین می‌كند. سایت تلگراف در گرماگرم اخبار داغ مشاهده شواهد قوی بر وجود این ذره اسرارآمیز توسط دانشمندان سرن به ارائه حقایق و ارقامی در مورد این برخورددهنده پرداخته كه از سوی آزمایشگاه سرن در ژنو تامین شده است.


26.565 كیلومتر: دور دقیق حلقه عظیمی كه پرتوهای پروتون‌ها از درون آن شلیك می‌شوند.


9300: تعداد آهنرباهای مورد استفاده برای هدایت پرتوها از میان تونل


271.3 درجه سانتیگراد: دمای هر آهنربا كه با استفاده از نیتروژن مایع و هلیوم سرد شده‌اند. سیستم خنك‌كننده برخورددهنده بزرگ هادرونی به عنوان بزرگترین فریزر دنیا شناخته شده است.


11245: تعداد دفعاتی كه هر كدام از چند تریلیون پروتون درون یك پرتو یك مدار برخورددهنده را در هر ثانیه تكمیل می‌كنند. این بدین معنی است كه آنها با 99.999991 درصد سرعت نور حركت می‌كنند.


هیچ چیز: چیز دیگری كه درون این شتاب‌دهنده وجود دارد. برای اجتناب از برخورد پرتوهای پروتون با مولكولهای گاز، آنها از درون یك خلاء فوق بالا شلیك می‌شوند كه مانند فضای خارجی خالی است.





















 
بالا