[کرمو یا شن نما شدن بتن ] ► ارائه مطالب

alitnz

عضو جدید
كرمو يا شن نما شدن (HoneyCombing) : 1- مهم ترين نقص و عيب سازه هاي بتني ايران و جهان، موضوع كرمو يا شن نما شدن (HoneyCombing) مي باشد كه در همه آئين نامه ها دستوراتي را براي جلوگيري از بروز چنين نقيصه اي صادر مي نمايند و يا تذكرات مهمي مطرح مي كنند. عامل بروز چنين نقصي، جداشدگي در بتن مي باشد. با بررسي عوامل زمينه ساز و موثر در ايجاد جدا شدگي، مي توان راهكارهاي پيشگيري از بروز اين مشكل را دريافت. 2-كرمو بودن يا شن نما شدن بتن، ظاهري كاملاً متفاوت با عدم تراكم كافي بتن دارد. متاسفانه اكثريت قريب به اتفاق مهندسين و تكنيسين ها و دست اندركاران اجراي سازه هاي بتني اين دو عيب را يكسان مي شمارند. در بتن كرمو يا شن نما شده، ذرات درشت دانه (شن) در كنار هم ديده مي شود كه فضاي بين آنها فاقد ملات و شيره كافي مي باشد، در حاليكه در يك بتن غير متراكم فضاها و حفرات كوچك و بزرگ قابل رؤيت (از چند دهم ميليمتر تا چندين ميليمتر) مشاهده گردد اما در بخش جامد، ذرات درشت و ريز و شيره بتن در كنارهم بصورت همگن ديده مي شود. 3 ـ نقيصه بزرگ كرمو يا شن نما بودن بتن، نتايج خاصي را به دنبال مي آورد كه عبارتند از: الف:‌ كاهش شديد مقاومت فشاري، كششي و خمشي و برشي بتن به حدي كه ممكن است نتوان مقاومت بتن اين بخش را اندازه گيري كرد و حتي گاه امكان تهيه مغزه نيز در اين قسمت ها وجود ندارد. ب : كاهش شديد مدول ارتجاعي بتن كه عملاً در طراحي سازه از اهميت برخوردار مي باشد. پ : كاهش شديد پيوستگي بين بتن و ميلگرد كه به كاهش شديد ظرفيت باربري قطعه مي انجامد و عملاً انتقال نيروها بدرستي صورت نمي گيرد و روابط شناخته شده در طراحي سازه هاي بتن آرمه از اعتبار ساقط مي شود. ت : افزايش شديد نفوذپذيري بتن در منطقه كرمو يا شن نما شده و نشت شديد آب به درون بتن و از بين رفتن آب بندي در سازه هاي نگهدارنده مايعات. ث : عدم امكان اندازه گيري جذب آب كوتاه مدت و بلند مدت بدليل حفرات بزرگ. ج : نفوذ مواد زيان آور به درون بتن و آسيب رساني به بتن (حمله سولفاتها و مواد اسيدي و ...). چ : عدم دوام بتن در محيط هاي داراي چرخه هاي يخ بندان و آبشدگي. ح : شروع زود هنگام خوردگي ميلگردها در اثر نفوذ سريع يون كلريد يا كربناته شدن بتن يا خمير سيمان ناچيز ‌مجاور ميلگردها و از بين رفتن لايه انفعالي (درصورت تشكيل شدن آن). خ : عدم تشكيل لايه انفعالي در ميلگرد واقع در بخش شن نما شده و شروع خوردگي از ابتداي بتن ريزي يا ادامه دادن خوردگي ميلگردهاي زنگ زده. د: افزايش آهنگ (شدت) خوردگي ميلگردها در اثر كاهش شديد مقاومت الكتريكي بتن اطراف آن در منطقه پوشش ميلگردها. ذ : ايجاد منظره بد و نماي نامطلوب در سطح بتن. 4 ـ دليل اصلي بروز اين مشكل، جداشدگي بتن است. جداشدگي (Segregation) به علل مختلفي در بتن ايجاد مي شود. معناي جداشدگي، جدائي يك جزء يا چند جزء بتن از ديگر اجزاي آن مي باشد. قبل از فهرست كردن علل ايجاد جداشدگي در بتن لازم است متذكر شويم كه علل موجود وقتي مي توانند موثر واقع شوند كه استعداد جداشدگي در بتن وجود داشته باشد. در واقع براي بالفعل شدن (Activation) جداشدگي نياز به استعداد بالقوه (Potential) در بتن وجود دارد. هر چند بهرحال استعداد جدا شدگي در بتن ها موجود است اما تراز و ميزان اين استعداد يكسان نيست. به عبارت ديگر مي توان استعداد جداشدگي بتن را يك عامل زمينه ساز دروني نام نهاد و ساير عوامل را مي توان عوامل بيروني خواند. بنابراين ايجاد عوامل بيروني به ميزان مشخص، در بتن هائي كه استعداد جداشدگي متفاوت دارند به جداشدگي يكسان منجر نمي شود. بدين ترتيب نقش استعداد جدا شدگي و شناخت عوامل ايجاد اين استعداد در بتن ها بسيار مهم تلقي مي گردد. 5 ـ براي ايجاد زمينه و استعداد بيشتر جداشدگي، بايد انسجام و درگيري و چسبندگي بتن و اجزاي آن با يكديگر كمتر شود. بنابراين بخوبي مي توان حدس زد كه اين استعداد، مرتبط با نسبت ها و مقادير و كيفيت اجراي بتن خواهد بود و پيش بيني آن دور از ذهن نمي باشد و تسهيل در حركت و تراكم سريع تر معمولاً به افزايش استعداد جداشدگي منجر مي گردد. بصورت خلاصه مي توان عوامل افزايش استعداد جداشدگي را در زير فهرست نمود: الف :‌ افزايش اسلامپ و كارائي بتن ب : افزايش مقدار آب و نسبت آب به سيمان بتن پ :‌ كاهش عيار سيمان و مواد چسباننده يا كاهش خمير سيمان ت :‌افزايش حداكثر اندازه اسمي سنگدانه ها ث: درشت بافت شدن دانه بندي سنگدانه ها ج :‌ گردگوشه تر شدن سنگدانه ها بويژه درشت دانه ها چ : صاف تر شدن بافت سطحي سنگدانه بويژه درشت دانه ح :‌كاهش ماسه هاي ريز بتن (ذرات ريزتر از 3/0 ميلي متر) و حتي كاهش مواد ريزدانه و مواد پودري خ :‌مصرف زياده از حد روان كننده ها يا فوق روان كننده ها در بتن د :‌عدم استفاده از مواد حبابزا در بتن بديهي است با عنايت به موارد فوق مي توان به نحوي طرح مخلوط بتن را ارائه داد كه استعداد جداشدگي آن كم باشد. بديهي است با عنايت به موارد فوق مي توان به نحوي طرح مخلوط بتن را ارائه داد كه استعداد جداشدگي آن كم باشد. ـ عوامل خارجي كه مي تواند استعداد بالقوه جداشدگي را بالفعل نمايد از نظر اجرائي اهميت فراواني دارند. اين عوامل را مي توان در زير بصورت خلاصه برشمرد: الف :‌ايجاد ضربه يا لرزش در حين حمل (حمل با فرغون و دمپروكمپرسي در مسير ناصاف، حمل با تسمه نقاله در اثر ضربات روليك و ....). ب :‌افزايش مولفه افقي سرعت بتن در هنگام ريختن (در انتهاي شوت، در انتهاي تسمه نقاله يا خروج بتن از لوله افقي در هنگام پمپ كردن و پ :‌برخورد بتن بصورت افقي يا قائم به ميلگردها در مسير تخليه و ريختن بتن. ت :‌برخورد با زاويه قائم يا ماده با قالب قائم (بويژه استفاده از جام هاي بغل ريز). ث : پرتاب كردن بتن با وسائلي همچون بيل از نقطه اي به نقطه ديگر يا به درون قالب. ج :‌در رفتن شيره يا ملات از درز قالب (نوعي جداشدگي استاتيكي). چ : لرزش زياده از حد در هنگام تراكم بتن (فرونشستن درشت دانه ها و رو آمدن ريزدانه ها و شيره بتن) ح : حركت دادن لرزاننده دروني (خرطومي) به اطراف در حالي كه در بتن فرو برده شده است (هل دادن توده بتن با لرزاننده خرطومي). خ: اختلاف شديد بين چگالي ذرات سنگدانه و خمير سيمان (سبكي يا سنگيني زياد نسبت به خمير سيمان) كه باعث جداشدگي استاتيكي بتن مي شود در حالي كه اكثر جداشدگي ها ديناميكي هستند. د :‌حركت بتن در مسير طولاني بويژه در بتن هاي خود تراكم (مسافت بيشتر از 5 متر). ذ : گير كردن سنگدانه هاي درشت در شبكه ميلگرد و حركت ملات بدون شن بدليل انبوهي شبكه ميلگرد. ر:‌عمل پمپ كردن بتن با رواني خيلي زياد و با دانه بندي نامطلوب و ريز دانه كم. ز: ‌برخورد شديد بتن پاشيدني به سطح و برگشت درشت دانه ها بهمراه بخشي از ملات يا شيره بتن. ژ :‌ راه رفتن زياد بر روي بتن تازه و حركت وسائل حمل و ريختن بر روي بتن تازه ريخته شده. س : بتن ريزي روي شيب بويژه از بالا به پايين بجاي پايين به بالا. ش :‌پرداخت ليسه اي غلط در سطح فوقاني بتن (در اثر عدم رعايت زمان پرداخت در ارتباط با آب انداختن بتن ) ص : آب شستگي بتن در اثر بارش و ايجاد رواناب در سطح بتن. ض : آب شستگي در بتن ريزي زير آب با لوله ترمي بدليل سرعت زياد بتن در لوله ترمي و كم بودن عمق سر لوله در بتن ريخته شده وتلاطم حاصله از ريختن بتن در سطح بتن مجاور آب. ط:‌ دامنه نوسان و فركانس نامناسب ويبراتور بويژه قدرت بيش از حد آن و يا ضعف شديد ويبراتور 7 ـ لازم به ذكر است كه ارتفاع به خودي خود عامل جداشدگي نيست اما اگر عاملي فعال شود و جداشدگي بويژه در هنگام ريختن بتن ايجاد گردد، افزايش ارتفاع به افزايش جداشدگي و بهتر ديده شدن آن كمك شاياني مي كند. مي توان ارتفاع زياد شره كردن بتن را عامل تشديد جداشدگي دانست نه عامل اوليه براي جداشدگي. بنابراين ديده مي شود كه با استفاده از قيف هادي يا ناوه (شوت) سقوطي و وسايل مشابه مي توان بتن را از ارتفاع زياد به پائين ريخت و جداشدگي مشاهده ننمود به شرطي كه بتن به ميلگردها و بدنه قائم قالب در اين مسير برخورد نكند و امروزه محدوديتي براي ارتفاع سقوط بتن در آئين نامه هاي معتبر دنيا به چشم نمي خورد يا به تدريج اين محدوديت ها كم مي شود و يا ارتفاع مجاز شره كردن بتن افزايش مي يابد. 8 ـ همانطور كه مشاهده نموديد راه حل هاي جلوگيري از بروز مشكل كرمو يا شن نما شدن، جلوگيري از ايجاد جداشدگي در بتن است و قاعدتاً در دو مرحله طرح مخلوط بتن و اجرا بايد تدابير لازم اتخاذ گردد تا از اين امر پرهيز نمائيم. در مرحله مخلوط بتن هاي عادي معمولاً كاهش حداكثر اندازه دانه ها و ريز بافت تر كردن دانه بندي (افزايش سهم ماسه و كاهش سهم شن) به همراه مصرف ماسه هاي حاوي ريز كافي، عدم اصرار بر بالا بردن SE و پرهيز از ايجاد رواني زياد بويژه بكمك آب و ترجيحاً استفاده از روان كننده يا فوق روان كننده هاي لزج كننده و مصرف معقول و منطقي سيمان و بكارگيري شن شكسته يا نيمه شكسته و ماسه گردگوشه و بكارگيري رواني مناسب اما كم مي تواند استعداد جداشدگي را كم كند بويژه اگر نياز به بتن پمپي داشته باشيم كه در شرايط فعلي چنين نياز مبرمي وجود دارد. در مرحله اجرا، درزگيري قالب ها، استفاده از قيف و لوله (شوت سقوطي) در زير جام (باكت) و در انتهاي لوله پمپ بصورتي كه در ستون يا ديوارپائين رود و از برخورد بتن با ميلگرد و قالب جلوگيري نمايد. در صورتي كه نتوان از شوت سقوطي ولوله (صلب يا انعطاف پذير) استفاده نمود، براي بتن ريزي ديوار يا ستون مرتفع بهتر است از دريچه هاي جانبي در ترازهاي مختلف استفاده نمود اما نبايد بتن را با يك شيب يا بصورت افقي و با سرعت به درون قالب فرستاد بلكه بايد با ايجاد يك سكوي لبه دار، بتن را بصورت شاغولي روي آن ريخت تا به تدريج سر ريز كند و قالب را پر نمايد. استفاده از لرزاننده خرطومي مناسب (نه چندان قوي و نه چندان ضعيف) و لرزان صحيح بتن و پرهيز از لرزاندن بيش از حد (Over Vibration) كمك بزرگي براي جلوگيري از بروز مشكل است. 9ـ‌ اوج هنر ساخت و ريختن بتن امروزه به بتن خودتراكم مربوط مي شود. در حالي كه رواني و كارائي را فوق العاده بالا مي بريم اما بايد سعي شود از جداشدگي و آب انداختن جلوگيري شود. بهر حال براي سهولت در ريختن و عدم استفاده از وسايل تراكمي بويژه لرزش نياز به اين كارائي وجود دارد ولي درحالت ايستا و پويا نبايد جداشدگي گردد. بنابراين جمع كردن اين موارد متضاد كاري هنرمندانه است كه راهكارهاي آن قبلاً تشريح شده است. با اين حال امروزه محدوديت هائي در ارتباط با نحوه ريختن و طول حركت افقي بتن در قالب براي اين بتن ها نيز وجود دارد. 10 ـ يكي از رايج ترين دلائل بروز مشكل كرمو شدگي و شن نما شدن، لرزاندن بتن بيش از حد بتن مي باشد، زيرا تصور مي شود مشكل بوجود آمده مربوط به نقص و كمبود لرزاندن است. لذا ضمن ريختن بتن در لايه هائي بيش از 60 سانتي متر در ستون و ديوار و غيره، سعي مي كنند ويبراتور را بصورت فعال و روشن در داخل بتن به مقدار قابل توجهي باقي نگهدارند و به تدريج بالا بياورند. در اين حالت علاوه بر عدم خروج كامل هواي غير عمدي بتن، جداشدگي حاصل مي شود و سنگدانه هاي درشت به پائين رانده مي شود و شيره ها بالا مي آيد. معمولاً در داخل ستون و ديوار ديدكافي نيز وجود ندارد تا بتوان از اين امر آگاه شد و با شروع روزدن شيره، ويبراتور را به تدريج خارج نمود بلكه با ادامه دادن به تراكم و اصرار بر طولاني مدت كردن آن باعث جداشدگي مي شوند و يا جداشدگي موجود را تشديد مي كنند. 11 ـ شركت هاي بتن آماده نيز در ايران معمولاً نقش جدي و پررنگي در بروز اين مشكل ايفا مي كنند. عدم كاهش حداكثر اندازه اسمي از 25 به 20 ميلي متر دربتن هاي پمپي، استفاده از دانه بندي درشت در مخلوط سنگدانه، اصرار براي بكارگيري ماسه هاي كم ريز و با SE زياد به بهانه تميزتر بودن، مناسب نبودن دانه بندي براي پمپ كردن و ايجاد ضرورت براي روان كردن بتن پمپي بدون بهره گيري از روان كننده يا فوق روان كننده و عدم افزايش سيمان و بالا بردن استعداد جداشدگي از جمله مشكلاتي است كه بدليل عدم رعايت نكاتي براي كاهش استعداد جداشدگي و يا عدم اطلاع از سازوكار بروز مشكل ايجاد مي كنند. 12 ـ در طول سالهاي گذشته، با انتشار هر تجديد نظر در آئين نامه هاي زلزله در ايران، به تدريج حجم ميلگردهاي طولي و عرضي زيادتر شده و فاصله هاي آنها كم شده است و بويژه در محل تقاطع تيرو ستون، فشردگي و انبوهي زايدالوصفي مشاهده مي گردد. مجريان نيز براي جايدهي بهترنيازمند بتن هاي روان تر و كاراتر مي باشند زيرا عملاً استفاده از ويبراتورهاي خرطومي در اين موارد دشوار است. اگر به اين خواسته از مجاري صحيح پاسخ مناسب داده نشود، دست اندركاران اجرا مجبور به افزودن آب و روان كردن آن بصورت غير اصولي مي شوند، كه علاوه بر كاهش شديد مقاومت و دوام بتن، به افزايش استعداد جداشدگي منجر مي شود. با توجه به عدم رعايت نكات اجرائي مرتبط با ريختن بتن، جداشدگي هاي قابل توجهي حاصل مي گردد و شن نما شدن بتن منجر مي شود. اگر از ابتدا در هنگام طرح مخلوط بتن، دستيابي به كارائي زياد مد نظر قرار گيرد و چنين بتني ساخته شود مسلماً امكان بروز چنين مشكلاتي كمتر مي گردد. امروزه در بهترين حالت، اين نياز با ساخت بتن خودتراكم مرتفعÂÂ مي شود و لازم است به تدريج توليدكنندگان بتن آماده دراين راه قدم بردارند و بتوانند با افزايش دانش فني وبهره گيري از تكنولوژي مناسب، اين نوع بتن ها را توليدكنند و دراختيار مصرف كننده قرار دهند. ریاست انجمن بتن ایران جناب آقای دکتر محسن تدین
 
آخرین ویرایش توسط مدیر:

amirabbasian

عضو جدید
مهمترین مسئله جهت جلوگیری از کرمو شدن بتن خوب ویبره کردن است و حال اینکه اصلن در موقع بتن ریزی ویبره به درستی انجام نمیشود
 

Rah Pardaz

همکار مدیر تالار مهندسی عمران متخصص راهداری
کاربر ممتاز
ویبره کردن

ویبره کردن

http://www.www.www.iran-eng.ir/images/icons/icon2.gif ویبره کردن :

پس از ریختن بتن ، ویبره کردن آن ضروری است . در صورت وجود ، از ویبراتور مکانیکی و در صورت دسترسی نداشتن به آن از روش ویبره دستی (چوب ، یا فلز دستی به قطر 5cm ) استفاده شود . عملیات ویبره باید در حدی باشد که بتن به طور کامل در قالب جای گرفته ، متراکم شده و آب نیاندازد.




http://www.www.www.iran-eng.ir/images/icons/xp.gif منبع : بخشی از دستورالعمل اجرای ساختمانهای 80 متری بنیاد مسکن
 

سیامک ترکاشون

متخصص مباحث اجرایی عمران
کاربر ممتاز


همکار محترم جناب مهندس غرار :
با تشکر از زحمات شما :
1-عدم رعایت قطر سنگدانه ها (عدم وجود طرح اختلاط ) کاملا مشهود است.
2-عدم ویبراسیون وعدم رعایت موارد ایین نامه ای در w/c و عدم اختلاط مصالح بصورت کامل.

3-عدم رعایت حداقل کاور میل گردها.
بتن باحتمال بسیاربا دست ساخته وریخته شده است.ونظارت کامل مهندسی نداشته ویا نظارت ضعیف بوده است.
این تصاویر قابل توجه دوستانی که: بجای دقت وپرداختن به مسایل نظارت واجرایی صحیح پروژه -به بحث وجدل بیهوده ووقت گیر تفاسیر مختلف همکاران از ایین نامه هامی پردازند.
اگر برعایت مفاد ایین نامه ها معتقدیم -باید در اجرا رعایت شوند-تا شاهد چنین مشاهداتی نباشیم. واگر نداریم !-پس بحث وقت گیر در باره اینکه :ایین نامه ای :حداکثر فاصله بین میله گردهای تنگ های برشی را 25 -وکشور دیگر 20-و کشور ثالث 15 سانت داده اند-مثال فرض-چه دردی را دوا میکند از این جور خرابکاریهای بالا!!.
RANGE همه اینها کم وتمام هم در جهان پذیرفته شده اند- بر می گردم به توصییه همیشگی خود: ایین نامه ها ی کشورها:یک مرجع عالی "پیشنهاد دهنده هستند" تصمیم گیرنده نهایی :
قضاوت مهندسی-خود مهندس ناظر واجرایی باتجربه علمی وعملی است.

از جناب مهندس غرار عزیز جهت این پیگیر یها -شخصا تشکر دارم.
 

mehrdad_pamad

عضو جدید
با تشکر از مهندسین عزیز
وقتی تو شهر بنگاه معاملاتی رو شیشه بنویسه تفکیک اراضی و نقشه برداری و پیمانکاری و .... و باهش برخورد نشه نتیجه مطلوبی جز این مشکلات و بدبختی نخواهد داشت
متاسفانه اونایی که تا دیروز سر چهارراه ها هندونه میفروختن الان شدن بساز بفروش همین میشه...
نه نظارتی نه مجری نه کارگر کاربلدی همه اینها دست به دست هم و بوجود اومدن فاجعه های بالا
 

behrooz civil

کاربر فعال مهندسی عمران ,
کاربر ممتاز
مهندس ترکاشون گرامی و مهندس مهرداد . این تصاویر را خودم توسط دوربین گرفتم . به جز تصویر آخر که مربوط به ستون ساختمان مییباشد ، مابقی تصاویر مربوط به فونداسیون یک بنای یادبود میباشد . واقعا جای تاسف دارد .برخی از این سنگ دانه ها به راحتی توسط دست قابل جدا شدن بودند .

در تکمیل سخنان مهندس ترکاشون گرامی باید اضافه کنم که تمامی این ساختمان ها ، بنا ها ، به نحو احسن توسط همین آیین نامه های موجود و بعضا قدیمی طراحی شده اند . اما یک طراحی خوب زمانی به ثمر می نشیند که به خوبی و با نظارت بسیار سختگیرانه اجرا شوند در غیر این صورت آن طراحی خوب ارزشی نخواهد داشت . همه مراحلی که منجر به ساخت ساختمان یا هر بنای دیگری میشود ( طراحی معماری - طراحی سازه ای - طراحی داخلی ) در نهایت این اجرای صحیح و اصولی ساختمان هست که اصل ماجراست . اگر سازه به طور کاملا اصولی توسط یک آرشیتکت مجرب طراحی معماری شود و توسط یک مهندس محاسب به طور احسن طراحی سازه ای شود اما سازه به صورت غیر اصولی و به قول مهندس مهرداد توسط برخی افراد نالایق اجرا شود تمام آن طراحی ها بی ارزش میشود .
به امید روزی که متخصصان در هر زمینه ای که تخصص دارند ، در همان تخصص خود فعالیت کنند
 

X.Doll

عضو جدید
ممنون دوستان

منم دیده بودم همچین چیزی رو تو ستون ساختمون بعد از باز کردن قالب یه قسمت هایی به علت مخلوط نشدن درست اینجوری میشد و معمولا اینجور مجریان سایر کارهاشونم ایراد داره
مثلا همین موردی که گفتم بعد از بازکردن قالب ستون اصطلاحا قلوه کن میشد که به خاطر نزدن ویبره بود . من خودم روند اجرا رو بودم اکیپ اصلا با خودشون ویبره نیورده بودن و جالبه کسی هم چیزی نمیگفت :biggrin:
 

saeedz1000

عضو جدید
همون طور که دوستمون گفتن مهمترین عامل کرمو شدن یتن ویبره نامناسبه که نباید بیش از حد باشه وبه نظر من نباید از 5 ثانیه بیشتر بشه . عامل مهم دیگه مقدار آب بیش از حده که درسته کارایی بتن رو بالا میبره ولی بعد از خشک شدن این آب, فضای خالی در اثر این خشک شدن به صورت پوکه پوکه و متخلخل دیده میشه.
 
بالا