کاتالیزور

اشکان فروتن

مدیر بازنشسته
خوب قرار شده که همگی بر و بچز روی مبحث کاتالیزور کار کنیم
یا علی گفتیم و شروع شد:victory:
 

اشکان فروتن

مدیر بازنشسته
منبع : http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=کاتالیزور&SSOReturnPage=Check&Rand=0

کاتالیزور ماده ای است که سرعت یک واکنش شیمیایی را افزایش می دهد بدون آنکه خود در جریان واکنش مصرف شود.

ریشه لغوی

کاتالیزور از دو صفت کاتا و لیزور تشکیل شده است. در زبان یونانی "کاتا" به معنای پائین ، افتادن ، یا پائین افتادن است و "لیزور" به معنی قطعه قطعه کردن می‌باشد. در برخی زبانها کاتالیزور را به معنی گردهم آوردن اجسام دور از هم معرفی کرده اند.

تاریخچه

اولین گزارش استفاده از کاتالیزور ، مربوط به کریشف می‌باشد که با استفاده از یک اسید به عنوان کاتالیزور توانست نشاسته را به قند ، هیدرولیزکند. بعدها دیوی توانست واکنش اکسیداسیون هیدروژن را با اکسیژن در حضور کاتالیزورپلاتین انجام دهد که این واکنش یک واکنش گرما گیر است و در نتیجه هنگام انجام واکنش جرقه تولید می‌شد.

اولین کار در توضیح اینکه چرا یک واکنش کاتالیزوری انجام می‌گیرد و کاتالیزور چه نقشی دارد، توسط "فارادی" انجام شد. بیشترین بهره‌برداری از کاتالیزور در جنگ جهانی بود.

انقلاب تکنولوژی اصلی در زمینه کاتالیزور مربوط به نیمه دوم قرن 20 یعنی بین سالهای1980 ـ 1950 می‌باشد.دهه 1960 ـ 1950 دهه ای است که با تولید کاتالیزورهای زیگر _ ناتا ترکیبات بسیار مهم و استراتژیک ساخته شد.

انواع کاتالیزور

کاتالیزور به دو نوع کاتالیزور مرغوب و نامرغوب تقسیم می‌شود:


  • کاتالیزور مرغوب: کاتالیزور مرغوب به کاتالیزوری گفته می‌شود که فقط اجازه تشکیل یک نوع محصول را بدهد.
  • کاتالیزور نامرغوب: اگر در حضور کاتالیزور محصولات متفاوتی امکان تشکیل داشته باشند کاتالیزور نامرغوب تلقی می‌شود.
چگونگی عمل کاتالیزور

تجربه نشان داده است که واکنش با کاتالیزور در دمای کمتری صورت می‌گیرد و همچنین کاتالیزور ، انرژی اکتیواسیون را پائین می‌آورد یا کاهش می‌دهد یا باعث می‌شود مولکولهای درشت به مولکولهای کوچکتر ، قطعه‌قطعه یا شکسته شوند.

کاتالیزور واکنش را می‌توان بدون تغییر در پایان واکنش بدست آورد. مثلا سرعت تجزیه KClO3 را با مقدار کمی MNO2 می‌توان فوق‌العاده زیاد کرد. در معادله‌ای که برای این تغییر نوشته می‌شود ، کاتالیزور را بالای پیکان می‌گذارند ، زیرا کاربرد آن در استوکیومتری کل واکنش اثری ندارد:



KClO3--------->2KCl+3O2


مکانیسم واکنش کاتالیزوردار

کاتالیزور نمی‌تواند موجب وقوع واکنش‌هایی شود که از نظر ترمودینامیک امکان وقوع ندارند. بعلاوه صرفا حضور کاتالیزور نیست که (احتمالا بعنوان یک بخش فعال‌کننده) موجب اثر بر سرعت واکنش می‌شود. در یک واکنش کاتالیزوردار ، کاتالیزور در یک مرحله عملا مصرف می‌شود و در مرحله بعدی بار دیگر تولید می‌گردد و این عمل بارها تکرار می‌گردد، بدون آنکه کاتالیزور دچار تغییر دائمی شود.

بنابراین کار کاتالیزور آن است که راه تازه ای برای پیشرفت واکنش می‌گشاید. بدین ترتیب مکانیسم کاتالیزوردار با یک واکنش بی‌کاتالیزور تفاوت دارد. انرژی فعال سازی راهی که واکنش به کمک کاتالیزور طی می‌کند، کمتر از انرژی فعال‌سازی راهی است که همان واکنش بدون کاتالیزور می‌پیماید (شکل 1)

این واقعیتی است که علت سریعتر شدن واکنش را توجیه می‌کند. وقتی کاتالیزور بکار برده می‌شود، مولکولهای نسبتا بیشتری انرژی لازم برای یک برخورد موفق پیدا می‌کنند (شکل 2). بدین ترتیب عده کل برخوردهای موثر در واحد زمان، که موجب انجام واکنش می‌شوند، افزایش می‌یابد.

در شکل 1 به دو نکته دیگر نیز پی می‌بریم. نخست آنکه تغییرات انرژی برای واکنش کاتالیزوردار و واکنش بی‌کاتالیزور یکسان است. دیگر آنکه انرژی فعال سازی واکنش معکوس نیز به هنگام استفاده از کاتالیزور کاهش می‌یابد و مقدار کاهش آن درست برابر کم شدن انرژی فعال سازی واکنش کاتالیزوردار اصلی است. این بدان معنی است که کاتالیزور بر یک واکنشی و واکنش معکوس آن اثر یکسان دارد. اگر یک کاتالیزور سرعت یک واکنش را دو برابر کند، همان کاتالیزور سرعت واکنش معکوس آن را نیز دو برابر خواهد کرد.

کاتالیزورهای طبیعی (آنزیم)

بسیاری از فرایندهای صنعتی به اعمالی بستگی دارند که با کاتالیزور صورت می‌گیرند. ولی کاتالیزورهایی که برای انسان مورد اهمیت بیشتری دارند، کاتالیزورهای طبیعی یعنی آنزیم‌ها هستند. این مواد فوق العاده پیچیده ، فرایندهای حیاتی مانند گوارش و سنتز سلولی را کاتالیز می‌کنند.

عده زیادی از واکنشهای شیمیایی پیچیده که در بدن صورت می‌گیرد و برای حیات ما ضرورت دارد، به علت اثر آنزیم‌ها در دمای پائین بدن امکان وقوع پیدا می‌کنند. هزاران آنزیم وجود دارند که هر یک وظیفه خاصی را انجام می‌دهند. تحقیق درباره ساختمان و عمل آنزیم‌ها ، نویدهای فراوانی درباره پیشرفت شناخت عامل بیماری و مکانیسم رشد می‌دهد.



کاتالیزور همگن و ناهمگن

در کاتالیزور همگنماده ای که بعنوان کاتالیزور کار می‌کند، با مواد واکنش‌دهنده در یک فازند، ولی در یک کاتالیزور ناهمگن یا کاتالیزور سطحی ، مواد واکنش‌دهنده و کاتالیزور در دو فاز مجزا کنار هم هستند و واکنش در سطح کاتالیزور صورت می‌گیرد.

کاتالیزور همگن

نمونه ای از کاتالیزور همگن در فاز گازی ، اثر کلر در تجزیه دی‌نیترون اکسید است. گاز دی‌نیترون اکسید ، در دمای اتاق ، گاز نسبتا بی‌اثری است، اما در دماهای نزدیک به صد درجه طبق معادله زیر تجزیه می شود.



(2N2O(g)--------->2N2(g)+O2(g

مطالعات سینتیک نشان می‌دهد که واکنش مذکور بر اثر برخورد بین دو ملکول کلر کاتالیز می‌شود.

کاتالیزور همگن در محلول نیز ممکن است صورت گیرد. بسیاری از واکنشها بوسیله اسیدها و بازها کاتالیز می‌شوند. تجزیه هیدروژن پراکسید در حضور پون یدید کاتالیز می‌شود.

کاتالیزور ناهمگن

کاتالیزور ناهمگن عمدتا از طریق جذب سطحی شیمیایی مواد واکنش دهنده بر سطح کاتالیزور صورت می‌گیرد. جذب سطحی فرآیندی است که در جریان آن مولکولها به سطح جسمی جامد می‌چسبند. مثلا در ماسکهای گازی ، زغال به عنوان یک ماده جاذب برای گازهای زیان آور بکار می‌رود.

در جذب سطحی فیزیکی معمولی ، مولکولها ، بوسیله نیروهای و اندروالسی به سطح ماده جاذب ، گیر می‌کنند. بنابراین مولکولهایی از گاز که جذب سطحی شده‌اند، تا همان حد تحت تاثیر قرار گرفته‌اند که گویی مایع شده باشند.

در جذب سطحی شیمیایی ، مولکولهای جذب شده ، با پیوندهایی که قابل مقایسه با پیوندهای شیمیایی است، به سطح ماده کاتالیزور نگه داشته می‌شوند. در فرایند تشکیل پیوند با ماده جاذب ، مولکولهایی که بطور شیمیایی جذب شده‌اند، دچار تغییر آرایش الکترونی درونی می‌شوند. پیوندهای درون بعضی از مولکولهای کشیده و ضعیف و حتی پیوند بعضی از آنها شکسته می‌شوند.

مثلا هیدروژن بصورت اتمی بر سطح پلاتین جذب می‌شود. بنابراین تعدادی از ملکولها که بطور شیمیایی جذب سطحی شده‌اند، به صورت کمپلکس فعال‌ شده یک واکنشی که در سطح کاتالیزور شده، عمل می‌کند.

مکانیسم جذب سطحی شیمیایی:

تاکنون مکانیسم دقیق جذب سطحی شیمیایی و کاتالیز سطح کاملا فهمیده نشده است، فقط فرضهایی قابل قبول برای مکانیسم چند واکنش خاصی مطرح شده است:


  • نظری دال بر اینکه نقصها یا بی‌نظمیهای شبکه در سطح کاتالیزور ، جای فعالی برای عمل کاتالیزور است، اولین فرضیه برای توضیح عمل تقویت کننده‌های کاتالیزورهای مناسب است. تقویت کننده ها موادی هستند که فعالیت کاتالیزور ها را زیاد می‌کنند. مثلا در سنتز آمونیاک
(N2(g)+3H2(g)----------->2NH3(g

اگر کاتالیزورآهن با مقدار کمی پتاسیم یا وانادیم آمیخته شده باشد، بیشتر موثر واقع می‌شود.
 

اشکان فروتن

مدیر بازنشسته
ادامه

ادامه

سموم کاتالیزور

سموم کاتالیزور موادی هستند که کاتالیزورها را از فعالیت باز می‌دارند. مثلا مقدار کمی آرسنیک توانایی پلاتین را که کاتالیزور تبدیل سولفور دی‌اکسید ،به سولفور تری‌اکسید است، از بین می‌برد.



(2SO2(g)----------->2SO2(g

احتمالا در این عمل بر سطح پلاتین ، پلاتینم ارسیند تشکیل می‌شود و فعالیت کاتالیزوری از میان می‌رود. جذب اتیلن ، کاتالیزور را موقتا مسموم می‌کند، درحالیکه جذب پلاتین ، کاتالیزور را بطور دائم مسموم می‌کند.

اختصاصی بودن فعالیت کاتالیزور

فعالیت کاتالیزورها عمدتا بسیار اختصاصی است. در پاره‌ای موارد ، کاتالیزور معین موجب سنتز نوعی محصولات خاص از بعضی مواد می‌شود، حال آنکه کاتالیزور دیگر موجب سنتز محصولات کاملا متفاوت دیگری از همان مواد می‌شود. البته در این موارد امکان وقوع هر دو واکنش از لحاظ ترمودینامیکی میسر است. مثلاکربن مونوکسید و هیدروژن بر هم اثر می‌کنند و بسته به شرایط واکنش و نوع کاتالیزور مصرف شده ، محصولات بسیار متنوعی ایجاد می‌کنند.

اگر کبالت یا نیکل بعنوان کاتالیزور بکاربرده شود، مخلوطی از هیدروکربنها بوجود می‌آورد. در این جا نیکل بعنوان یک کاتالیزور نامرغوب عمل می‌کند.



CO(g)+3H2(g)------------>CH4(g)+H2O

و اگر مخلوطی از روی و اکسید کرم بعنوان کاتالیزور مصرف شود، از واکنش متانول تولید می‌شود.



(CO(g)+2H2(g)------------>CH3OH(g

برای این واکنش ، نیکل یک کاتالیزور مرغوب است.کاتالیزور مرغوب کاتالیزوری است که انتخابی عمل کند.

غیر فعال شدن کاتالیزور

معمولا تمام کاتالیزورها دارای یک عمر معین هستند که پس از سپری شدن آن فعالیت موثر آنها کاهش می‌یابد که ممکن است بطور ناگهانی یا تدریجی باشد (افت فعالیت). در چنین مواقعی معمولا بسته به نوع و مکانیسم غیر فعال شدن ، باید کاتالیروز را بازیابی یا جایگزین کرد. در این مواقع باید تصمیم بگیریم که آن را تعویض یا احیا کنیم. تصمیم بر اساس مکانیسم های غیر فعال شدن است و مهمترین و متداولترین مکانیسم غیر فعال شدن عبارت است از:


  1. در کاتالیزورهای نفتی ، تجزیه هیدروکربن‌ها در دمای بالا موجب تشکیل لایه ضخیمی از کربن غیر فعال روی سطوح کاتالیزور می‌گردد که همین دوره باعث می‌شود که روی سایت کاتالیزور پوشیده و از کار می‌افتد.
  2. پدیده دوم مربوط به مسموم شدن کاتالیزور می‌باشد. این پدیده زمانی اتفاق می‌افتد که ماده جذب شونده باعث تعییر آرایش کاتالیزور می‌شود. آرایش بلوری در فعالیت کاتالیزور نقش اساسی دارد. تغییر آرایش بلوری باعث غیر فعال شدن آن می‌شود. عواملی مانند سولفور این پدیده را ایجاد می‌کند.
  3. عامل سوم مربوط به وجود ناخالصیهای فلزی در سطح کاتالیزور می‌باشد. این ناخالصیها در مناطق فعال ، جذب و فعالیت کاتالیزور را کاهش می‌دهند.
  4. اورگانومتالیکهای فلزی معمولا به مقدار بسیار به عنوان کاتالیستها مورد استفاده قرار می‌گیرند. از تجزیه ناخواسته این کاتالیستها در دمای بالا اورگانومتالیکهای تیتانیم و وانادیم ایجاد شده، ضمن بلوکه کردن کانالهای کاتالیکی باعث کاهش فعالیت کاتالیزوری می‌شوند.
  5. معمولا ساختمان کاتالیزورها یک ساختمان متخلخل و پرزدار است. حفره‌ های میکرونی در روی کاتالیزور وجود دارد که شوکهای حرارتی باعث مسدود شدن این میکرو پرزها می‌گردد. بنابراین شوکهای حراراتی ممکن است فعالیت کاتالیزورها را کاهش دهد.
بازیابی کاتالیزور
  • کاتالیزور را می‌توان با عبور هوای گرم احیا کرد.
  • در مکانیسم های دیگر از وجود ناخالصیها که باعث مسموم شدن کاتالیزور می شود جلوگیری کرد.
طبقه بندی سیستم های کاتالیکی

عملکرد کاتالیزورها در دو فار هموژن و هتروژن انجام می‌گردد. فاز هموژن حالتی است که مواد واکنش‌دهنده و کاتالیزور در یک فاز قرار می‌گیرند. حال آنکه اگر عملکرد کاتالیزور و مواد واکنش‌دهنده در دو فاز مختلف باشد و مرز فیزیکی بین کاتالیزور و مواد واکنش‌دهنده وجود داشته باشد، چنین فازی را هتروژن می‌گویند.

کاتالیزورهای جامد
  1. جامد فلزی:

    مناسب واکنشهایی هستند که مواد واکنشی از هیدروژن و یا هیدرو کربن تشکیل شده‌اند. عمده کاتالیزورهای این دسته از عناصر واسطه تشکیل می‌گردد. مثل نقره ، پلاتین ، آهن و نیکل و پالادیم.

    معمولا ویژگی این فلزات و کاتالیزورها به گونه ای است که هم هیدروژن و هم هیدروکربن به راحتی در سطح این کاتالیزورها جذب می‌گردند. این کاتالیزورها برای واکنشهای هیدروژن و هیدروژن‌گیری مناسب است و برای واکنشهای اکسیداسیون مناسب نیست، چون احتمال اکسید شدن خود فلزات هم وجود دارد.
  2. کاتالیزورهای اکسید فلزی:

    اکسید روی ، اکسید نیکل ، اکسید منگنز ، اکسید کروم ، اکسید بیسموت ، اکسید مولیبدن. ویژگی این کاتالیزورها در این است که می‌توانند در واکنش ، اکسیژن مبادله کنند (یعنی می‌توانند اکسیژن را دوباره به حالت اول برگردانند).
  3. کاتالیزروهای اکسید فلزی _ عایق:

    اکسید منیزیم ، اکسید آلومینیم ، سیلیس. این کاتالیزورها بعنوان جاذبه الرطوبه مورد استفاده قرار می‌گیرند.
  4. کاتالیزورهای زیگلر _ ناتا:

    در پلیمریزاسیون استفاده می‌شود. نسل جدیدی از کاتالیزورهای زیگلر _ ناتا در متالوسیون استفاده می‌شود.
عوامل موثر در فعالیت کاتالیزور
  • سطح کاتالیزور
  • قدرت و استحکام پیوند جذبی
راههای افزایش سطح کاتالیزور
  • پودر کردن یعنی افزایش سطح کاتالیزور بطریق فیزیکی
  • ایجاد خلل و فرج و کانالهای بسیار ظریف میکروسکوپی در بدنه کاتالیزور
  • نشاندن کاتالیزور روی بستری از آلومینا و زئولیت
  • متخلخل کردن کاتالیزور
کاربرد کاتالیزور

کاتالیزور در سه بخش به کار می رود:


  1. صنعت اتومبیل:

    در این بخش کاتالیزورها بصورت مستقیم و غیرمستقیم استفاده می‌شوند. در اگزوز اتومبیلها بستری از فلزات جامد مثل پلاتین روی پایه آلومینات قرار گرفته و هیدروکربنهای مضر مثل منوکسید کربن و غیره را جذب می‌کند.
  2. صنعت نفت و پالایش مواد نفتی:

    عمده ترین مصرف کاتالیزورها در صنعت نفت در دو پروسه کراکینگ (شکستن مولکولهای درشت به کوچک) و رفرمینگ (دوباره باز آرائی و ترکیب مولکولهایی برای تولید) می‌باشد.

    در صنعت نفت بیشتر کاتالیزورهای زیگلر _ ناتا، کاتالیزورهای فلزی و اورگانومتالیک مثل رودیوم استفاده می‌شود.
  3. تولید مواد شیمیایی
مباحث مرتبط با عنوان
 

پیرجو

مدیر ارشد
مدیر کل سایت
مدیر ارشد
دانلود کتابی در رابطه با فرآیندهای کاتالیست. به این آدرس رجوع کنید و کتاب رو دانلود کنید. بعضی از دوستان با سایت رپیدشار مشکل داشتند. به همین خاطر چندتا لینک پشتیبان رو هم قرار دادم.
http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php?p=44798#post44798
 

ivi.honari

عضو جدید
کاهش NOx با کاتاليست انتخابگر یا SCR

کاهش NOx با کاتاليست انتخابگر یا SCR

اکسید های نیتروژن یا NOx ها از خطرناک ترین الاینده های محیط زیست محسوب میشوند که تاکنون روش های زیادی برای حذف ان ها از دود کارخانه ها و مراکز صنعتی معرفی شده اند.
اما یکی از بهترین روش ها استفاده از کاتالیزور برای حذف این الاینده خطرناک با روش SCR است.
در اين روش از يک بستر کاتاليستي همراه با آمونياک براي کاهش NOx استفاده مي­شود.
يک سيستم SCR به طور ابتدايي شامل شبکه تزريق آمونياک و يک بستر کاتاليست درون يک رآکتور شيميايي است.
انواع مختلفي از کاتاليست­ها در SCR استفاده مي­شود فلزات متنوعي مي­توانند در رنج دمايي پايين (550-350 درجه فارنهايت) استفاده شوند مانند پنتواکسيد واناديوم. تيتانيوم دي اکسيد نیز يک کاتاليست رايج براي رنج دمايي 500-800 درجه فارنهایت است.
سيستم­هايSCR در حال حاضر بر روي کارخانجات و کوره­هاي زغال گرم شده نصب شده و نتايج تنظيم کنترل دقيق NOx را حاصل کرده است.
سيستم SCR قادر به کاهش NOx بين 70 تا 90% خواهد بود که بالاترین میزان کاهش NOx در میان روش های حذف آن است.

 

پیرجو

مدیر ارشد
مدیر کل سایت
مدیر ارشد
کاتالیست های فرآیند کراکینگ

کاتالیست های فرآیند کراکینگ

فرآیندهای کاتالیستی به دلیل افزایش سرعت واکنش و تسریع آن ها و علاوه بر این ها باعث افزایش عدد اکتان در بسیار از محصولات نفتی از جمله در فرآیند کراکینگ کاتالیستی.
کاتالیست های فرآیند کراکینگ:
کاتالیست های تجاری کراکینگ را می توان به سه دسته تقسیم کرد:
آلومینوسیلیکات های طبیعی عمل آوری شده با اسید.
ترکیب های سیلیسس- آلومین سنتزی بی ریخت
کاتالیست های سیلیس آلومین سنتزی بلورین که زئولیت ها یا غربال های مولکولی نامیده شدند
امروزه بیشتر کاتالیست های مورد استفاده در واحدهای تجاری یا از دسته نوع سوم بوده و یا مخلوطی از دسته های دوم و سوم هستند.
مزایای کاتالیست های زئولیتی در مقایسه با کاتالیست های طبیعی و سنتزی بی ریخت عبارت اند از:
فعلیت بیشتر
تولید بنزین با بهره بالاتر به ازای تبدیل معین
تولید بنزین با درصد بالاتر از هیدروکربن های پارافینی و آروماتیکی
بهره پایین تر برای تولید کک
افزایش تولید ایزوبوتان
توان دستیابی به تبدیل های بالاتر درهر گذر بدون کراکینگ اضافی
فعالیت زیاد کاتالیست کراکینگ زئولیتی انجام واکنش کراکینگ را در مدت اقامت کوتاه را ممکن می سازد و بدین ترتیب در اغلب واحدهای کراکینگ استفاده از روش عملیات کراکینگ در خط بالابرنده میسر شده. در این حالت تاثیر منفی رسوب کربن بر فعالیت و گزینش پذیری کاتالیست کمینه می شود زیرا میزان پس اختلاط کاتالیست در خط بالابرنده قابل توجه نیست. به علاوه می توان از خطوط بالابرنده متفاوتی برای کراکینگ جریان بازگردانی و خوراک تازه استفاده کرد به ترتیبی که هر یک در شرایط بهینه خود شکسته شوند.
اثرات کاتالیستی کاتالیست های زئولیتی تنها با موجودیت 10 تا 25% زئولیت در کاتالیلیست در گردش کامل می شود. و باقیمانده ان را سیلیس – آلومین بی ریخت تشکیل می دهد. کاتالیست های بی ریخت مقاومت سلیشی بیشتری دارند و از کاتالیست های زئولیتی ارزانتر می باشند. برای کاتالیست های بی ریخت فعالیت و گزینش پذیری بیشتری از جهت تولید بنزین با زئولیت ارزانتر و شدت جریان جبرانی کمتر تواما حاصل می شود. سرعت سایش کمتر کاتالیست و سرعت نشر ذرات را بهبود می بخشد.
ترکیب نیتروژن دار پایه آهن و نیکل یا وانادیم و مس در خوراک همانند سم کاتالیست کراکینگ عمل می کنند. نیتروژن با مراکز اسیدی کاتالیست واکنش داده فعالیت کاتالیست هرا کاهش می دهند. فلزات روی کاتالیست رسوب کرده و تجمع می کنند و به دلیل تشکیل فزاینده کک و تقلیل کک سوخته شده به ازای مقدار واحد هوا از طریق کاتایست کردن احتراق کک به دی اکسید کربن به جای منوکسید کربن موجب تقلیل ظرفیت عملکرد می شوند.
این مطلب معمولا پذیرفته شده است که تاثیر نیکل بر فعالیت و گزینش پذیری کاتالیست حدود 4 برار تاثیر وانادیم است و برخی از شرکت ها از مقدارهای خاصی برای بیان رابطه همبستگی تاثیر فلزات استفاده می کنند در حالی که شرکت های دیگر مقادیر دیگری را مورد استفاده قرار می دهند.
هر چند رسوب کردن نیکل و وانادیم بر روی کاتالیست به دلیل اشغال مراکز فعال کاتالیست فعالیت آن را تقلیل می دهد ولی تاثیر عمده آن افزایش فراورده های گازی و کک و کاهش بهره تولید بنزین به ازای درجه تبدیل معین است.
گردآورنده: بهتاش.
 

mahdi.adelinasab

کاربر بیش فعال
کاربر ممتاز
كاربرد نانوكاتاليزورها در حذف آلودگي‌هاي زيست‌محيطي

كاربرد نانوكاتاليزورها در حذف آلودگي‌هاي زيست‌محيطي

محققان دانشگاه رايس با هدف توسعه، ارزيابي و استفاده از کاتاليزورهاي نانومقياس جديد براي حذف آلاينده‌هاي زيست‌محيطي تحقيق جامعي را ترتيب داده‌اند. سيستم‌هاي غشايي، بخش مهم سيستم‌هاي تصفيه آبي را تشکيل مي‌دهند و در حالت غير فعال مي‌توانند آلاينده‌ها را از آب جدا کرده و از بين ببرند.


تصاوير TEM کاتاليزورهاي نوري نانوبلورهاي تيتانياي تهيه شده تحت شرايط هيدروترمال به ترتيب بدون سورفکتانت، با غلظت پايين سورفکتانت، و با غلظت بالاي سورفکتانت

ذرات کاتاليزوري چه به صورت همگن در محلول پراکنده شده يا روي ساختارهاي غشايي رسوب داده شده باشند؛ مي‌توانند ما را از تجزيه شيميايي آلاينده‌ها و اينکه به نقطه ديگري نمي‌روند؛ مطمئن سازند. توجه عمده اين تحقيق به تصفيه کاتاليزوري آب‌هاي آلوده‌اي که کارايي فناوري‌هاي موجود براي آنها ضعيف بوده و يا هزينه‌هاي بالايي دارد، اختصاص دارد. پس از چندين سال تلاش، سرانجام اين تحقيق به مجموعه‌اي از سيستم‌هاي نانوکاتاليزوري منجر مي‌شود که بايد از بين آنها کاتاليزور مناسب براي سيستم‌هاي تصفيه آب، مطابق‌ با نيازهاي خاص هر منطقه انتخاب شود. در اين تحقيق توجه خاص محققان به حذف تري‌کلرواتيلن و آلاينده‌هاي آروماتيک آلي، عمدتاً حشره‌کش‌ها، از آب‌هاي زيرزميني است. هر سيستمي به کاتاليزور متفاوت و راهبرد خاص خود نياز دارد؛ اما به هر حال مهندسي نانومقياس مواد، امکان طراحي سيستم‌هاي کارآمدتر را فراهم مي‌کند.
اثر افزودن فلزات مختلف در بهبود فعاليت کاتاليزوري شناخته شده است و اين دانشمندان از آن در حذف تري‌کلرواتيلن (
TCE) از آب‌هاي زيرزميني استفاده کرده‌اند. ذرات کاتاليزوري زيست فلزي قرار داده شده روي يک سطح آلومينا، چهار تا پنج برابر بازدهي بيشتري نسبت به فلزات خالص که به تنهايي در اين فرايند به‌کار مي‌رفتند؛ از خود نشان دادند.
همچنين براي حذف آروماتيک‌هاي آلي از آب‌هاي زيرزميني، نوع ديگري از کاتاليزورها لازم است. به اين منظور از مواد کاتاليزوري نوري مانند تيتانيا که با نور فعال مي‌شوند، براي اکسيداسيون اين آلاينده‌ها استفاده شود.
اين مواد تحت تابش اشعه فرابنفش، قابليت اکسيداسيون نوري بسياري از مولکول‌ها را پيدا مي‌کند. اين گروه روش جديدي توسعه داده‌اند که طي آن نانوبلورهاي تيتانيوم با سطح ويژه بالا

(بيش از (250 m2/gm براي حذف آروماتيک‌هاي آلي توليد مي‌شوند. آنها مشخصات دقيق اين سيستم‌ها را اندازه‌گيري كردند. و دريافتند که وجه (101) بلور تيتانيا در سيستم‌هاي شبه ‌ميله‌اي، چهار تا پنج برابر بهتر از ديگر وجه‌هاي بلوري ديگر آن عمل مي‌کند. توليد راديكال آزاد توسطC60 متراكم در آب، امكان تجزيه آلاينده‌ها را فراهم مي‌كند. همچنين C60 کاتاليزور نوري بسيار خوب است كه کارايي آن صدها و بلکه هزارها برابر بيش از تيتانياي موجود در بازار است.
 

پیرجو

مدیر ارشد
مدیر کل سایت
مدیر ارشد
کاتالیست های هیدروکراکینگ

کاتالیست های هیدروکراکینگ

تعدادی کاتالیست برای هیدروکراکینگ مورد استفاده قرار می گیرند که ترکیب آن ها با توجه به فرآیند مربوطه نوع خوراک و فرآورده های مورد نظر تهیه می شود. اکثر کاتالیست های هیدروکراکینگ مخلوط متبلور سیلیس – آلومین هستند که مقدار کمی از فلز خاک های کمیاب در داخل شبکه بلوری آن ها به طور یکنواخت توزیع شده است.
قسمت سیلیس – آلومین کاتالیست واکنش کراکینگ را فعال می کند در حالی که فلزات خاک های کمیاب واکنش هیدروژن دار شدن را فعال می کنند. در نتیجه استفاده از کاتالیست فعالیت آن کاهش می یابد و باید دمای واکنش گاه را در طول عمل افزایش داد تا سرعت واکنش افزایش یابد و میزان تبدیل حفظ شود. گزینش پذیری کاتالیست نیز با طول عمر آن تغییر می کند و افزایش دما برای حفظ میزان تبدیل باعث افزایش تولید گاز و کاهش نفتا می شود. چنانچه از خوراک های مرسوم استفاده شود دو تا چهار سال طول می کشد تا کاهش فعالیت کاتالیست بر اثر تجمع کک یا سایر رسوب ها به حدی برسد که نیاز به احیا داشته باشد. با سوزاندن رسوب های کک کاتالیست احیا می شود و فعالیت آن تقریبا به مقدار اولیه اش می رسد پیش از آن که تعویض کاتالیست لازم شود می توان چندین بار ان را احیا کرد. تقریبا تمامی کاتالیست های هیدرو کراکینگ از سیلیس – آلومین به عنوان پایه کراکینگ استفاده می کنند ولی فلزات خاک های کمیاب بر حسب کارخانه سازنده متفاوت اند. فلزاتی که بیشتر مصرف می شوند عبارتند از : پلاتین و پالادیم و تنگستن و نیکل می باشند.
 

پیرجو

مدیر ارشد
مدیر کل سایت
مدیر ارشد
کاتالیست های عمل آوری شده با هیدروژن

کاتالیست های عمل آوری شده با هیدروژن

کاتالیست های ابداعی برای عمل آوری با هیدروژن عبارتند از اکسیدهای کبالت و مولیبدن آلومین پایه و نیکل اکسید تیومولیبدات سولفیدهای تنگستن و نیکل و وانادیم اکسید. امروزه کاتالیست های اکسید های کبالت و مولیبدن آلومین پایه بیشترین کاربرد را دارند زیرا مشخص شده است که بسیار گزینش پذیرند و به سهولت بازیابی می شوند و در مقابل سموم مقاومند. آنها باید از طریق تبدیل فلزات عمل آوری با هیدروژن از شکل اکسیدی به شکل سولفیدی فعال شوند.
با وجود این چنانچه حذف نیتروژن حائز اهمیت باشد کاتالیست هایی که از ترکیبات نیکل – کبالت – مولیبدن یا نیکل – مولیبدن آلومین پایه باشند. از کارایی بیشتری برخوردارند. معمولا حذف نیتروژن از جریان های هیدروکربنی دشوارتر از حذف گوگرد است و هر عملی که بتواند مقدار اضافی نیتروژن را به حد مطلوب کاهش دهد قادر خواهد بود به طرز موثرتری مقدار اضافی گوگرد را حذف کند. معمولا کاتالیست های حاوی نیکل را پیش از رساندن به دمای واکنش فعال می کنند. این عمل به روش پیش سولفیدی کردن آن ها با کربن دی سولفید مرکاپتان یا دی متیل سولفید انجام می شود. ولی بعضی پالاشگرها این کاتالیست را از طریق تزریق مواد شیمیایی سولفید کننده در خوراک نفتی به هنگام راه اندازی فعال می کنند. واکنش سولفیدی شدن به شدت گرما زاست و باید دقت کرد که از دماهای بالا در طول فعالسازی اجتناب شود.
کاتالیست های کبالت – مولیبدن برای گوگردزدایی و کاتالیست های نیکل – مولیبدن برای نیتروژن زدایی مناسب هستند ولی هر دو کاتالیست می توانند گوگرد و نیتروژن را جدا کنند. کاتالیست های نیکل و مولیبدن برای هیدروژن دار کردن فعالتر از کاتالیست های کبالت – مولیبدن می باشند. که در شرایط عملیاتی مشابه بیشتر به سیر کردن حلقه های آروماتیکی می پردازند. به طور خلاصه اگر هدف کاهش گوگرد کاتالیست های کبالت – مولیبدن در مقایسه با کاتالیست های نیکل مولیبدن می توانند شرایط عملیاتی ملایمتر و با مصرف هیدروژن کمتر مقدار گوگرد را تا حد مورد نظر کاهش دهد. اگر کاهش نیتروژن یا سیر کردن حلقه های آروماتیکی در مد نظر باشد کاتالیست نیکل مولیبدن ترجیح داده می شود.
 

asal_aramoon

عضو جدید
كنترل واكنشهاي شيميايي با ليزر

كنترل واكنشهاي شيميايي با ليزر

فیزیکدان‌های کانادایی برای نخستین بار از نور لیزر به عنوان یک کاتالیست برای کنترل واکنش‌های شیمیایی استفاده کردند. به گزارش سرویس «فن‌آوری» خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این روش‌ می‌تواند ابزاری مناسب برای دستکاری خواص مواد در سطح مولکولی باشد.
هنگامی که شیمیدان‌ها به طور سنتی از نور لیزر برای کنترل واکنش‌ها استفاده می‌کنند، مقداری از این نور توسط مولکول‌های هدف جذب می‌گردد، البته این فرآیند، امری ناخواسته و دائمی است.
در این روش جدید که (
DSC)‌Dynamic Stark Control نامیده می‌شود، هیچ نوری جذب نمی‌شود و همین امر نیز باعث شده تا این روش شبیه به کاتالیست‌های شیمیایی سنتی باشد.
این روش توسط آلبرت استولو و همکارانش در مؤسسه
Ottawa’s Steacie توسعه یافته است و در آن از میدان الکتریکی وابسته به پالس‌ لیزری فوق‌سریع برای اصلاح سطوح انرژی مولکولی که چگونگی واکنش را مشخص می‌کند؛ استفاده کرده‌اند.
در واقع کاتالیست‌های سنتی معمول نیز که تا حد زیادی شیمیایی هستند به منظور اصلاح نتایج واکنش شیمیایی در سطوح انرژی مولکولی تغییر ایجاد می‌کنند اما این دسته از کاتالیست‌ها به راحتی قابل توسعه و طراحی نیستند. اما DSC از طریق پالس‌های لیزری فوق سریع عمل کرده و می‌تواند برای واکنش‌های خاص نیز طراحی شود.
استولو همچنین توضیح داده است که این دسته از کاتالیست‌ها به شیمیدان‌ها اجازه خواهند داد تا سطوح انرژی را در مقیاس‌های زمانی مشابه با زمان انجام یک واکنش تنظیم کنند. بدین ترتیب می‌توان گفت DSC می‌تواند تحولی عظیم در کاتالیست‌ها ایجاد کند.
او می‌گوید: با دستیابی به توانایی به کارگیری اختیاری نیروهای الکتریکی برای مولکول‌های در حال واکنش و همچنین تنظیم دینامیکی آنها در مقیاس‌های زمانی، می‌توان دیدگاه جدیدی نسبت به طبیعت نیروهای الکتریکی‌ که واکنش‌های شیمیایی را تحت تأثیر قرار می‌دهند، به دست آورد.
طبق گفته‌های استولو، DSC به زودی جزء مهمی از جعبه ابزار کنترل کوانتومی، برای دستکاری مواد در سطح مولکولی، خواهد شد. او معتقد است DSC می‌تواند به منظور کنترل کلید‌های مولکولی در سیستم‌های کوانتومی اطلاعات، بهبود تصاویر نوری، تک سلولی‌ها و یا حتی انجام عمل‌های جراحی تک سلولی‌ها در مقیاس مولکولی، به کار رود.
به گزارش ایسنا از ستاد ویژه توسعه فن‌آوری نانو، استولو و همکارانش از پالس لیزر مادون قرمز با دوره تناوب 150 فمتوثانیه برای مولکول‌های IBr استفاده کردند، این امر باعث تجزیه آن به برم و ید شد. اتم‌های برم دارای دو حالت اتمی متفاوت می‌باشند که محققان پس از استفاده از پالس لیزری تغییرات نسبتاً زیادی در این دو حالت اتمی مشاهده کردند.
در این روش، به دلیل پایین‌تر بودن شدت پالس‌های اعمال شده از آستانه یونیزه شدن مولکول‌ها هیچ نور لیزری جذب نمی‌کنند.
 

پیرجو

مدیر ارشد
مدیر کل سایت
مدیر ارشد
کاتالیست

کاتالیست

برای تولید بنزین الکیلات با عدد اکتان بالا در مقیاس صنعتی تنها از سولفوریک اسید و هیدروفلوئوریک اسید به عنوان کاتالیست استفاده می شود ولی برای تولید اتیل بنزن. کومن و الکیل بنزن با زنجیره های بلند از کاتالیست های دیگر استفاده می شود.
عمده ترین واکنش های ناخواسته بسپارش اولفین است. تنها اسیدهای قوی می توانند کاتالیست موثری برای واکنش الکیل دار کردن باشند. ولی اسیدهای ضعیفتر می توانند موجبات انجام بسپارش را فراهم کنند. بنابراین برای پیشگیری از بسپارش اضافی قدرت های اسید ها را باید در سطح بالاتر از 88% وزنی اسید سولفوریک حفظ کرد. سولفوریک اسید محتوی اکسید گوگرد آزاد می باشد که موجب ایجاد واکنش های ناخواسته می شود. و معمولا از غلظت های بالاتر از 93% سولفوریک اسید استفاده نمی شود.
ایزوبوتان تنها تا حدود 1/0% وزنی در فاز سولفوریک اسید و حدود 3% در فاز هیدروفلوئوریک اسید حل می شود. انحلال پذیری اولفین ها در فاز اسید اندکی بیشتر است و مقدار مختصری بسپارش اولفین ها رویداد مطلوبی است زیرا فرآورده بسپارش در فاز اسید حل می شود و انحلال پذیری ایزوبوتان را در فاز اسید بالا می برد.
اگر غلظت اسید به کمتر از 88% برسد بخشی از آن باید جدا شود و با اسید قویتری جایگزین گردد. در واحدهای هیدروفلوئوریک اسید بخشی از اسیدی که جدا می شود تقطیر می گردد و فرآورده های بسپارش که روغن تیره و غلیظی می باشند حذف می شوند.

گردآورنده: بهتاش.
 

پیرجو

مدیر ارشد
مدیر کل سایت
مدیر ارشد
عنوان : کاتاليست ها

كلمات كليدي:کاتاليزور، واکنشهای کاتالیزوری جامد، کاتاليست، Inhibitors، Fouling، Sintering،Poisoning، Active Site،مشخصات اصلی کاتالیست ها،



اساسآ کاتاليزور به عنوان يک ترکيب شيميايي در نظر گرفته مي شود که قادر به اعمال اثر تسريع کنندگي و اثر جهت دهندگي بر پيشرفت واکنشي باشد که از نظر ترموديناميکي امکان پذير است. هنگامي که کاتاليزور به صورت محلول در محيط واکنشي است "کاتاليزور همگن" و وقتي که کاتاليزور فازي مجزا از فاز واکنش تشکيل ميدهد "کاتاليزور ناهمگن" ناميده مي شود.
در اکثر موارد کاتاليزور ناهمگن، کاتاليزور جامدي است که از تماس با آن واکنش گرهاي گازي يا مايع، متحول مي شوند و در نتيجه خيلي اوقات عبارت "کاتاليست" براي ناميدن کاتاليزور ناهمگن به کار مي رود .


بطور کلي کاتاليستها به سه دسته تقسيم مي شوند:
1- کاتاليستهاي فلزي، از قبيل Fe، Co، Ni، Rh، Pt و غيره.
2- کاتاليستهاي عايق، از قبيل سيليکا، آلومينا، زئوليتها و آلوميناي فعال شده. (اين نوع کاتاليستها نسبت به آمونياک و بازهاي الي حساس هستند.)
3- کاتاليستهاي نيمه هادي، از قبيل اکسيدهاي فلزي و سولفيدها.

غيرفعال شدن کاتاليستها
کاتاليستها تحت سه پديده غير فعال مي شوند که عبارتند از :
1- Fouling
2- Sintering
3- Poisoning


Fouling : يک پديده فيزيکي است که در ان Active Site و یا تمام سطح نگه دارنده کاتالیست، توسط کک یا رسوبهای غیرالی پوشیده می شود. دز این حالت احیا و یا بازیابی کاتالیست با روشهای نسبتآ ساده انجام می شود.


ُSintering : یک فرآیند حرارتی است که در نتیجه آن سطح کاتالیست شکل اصلی خود را از دیدگاه میکروسکوپی از دست می دهد. پدیده Sintering معمولآ در درجه حرارتهای بالای C 650- 500 به سرعت رخ میدهد، ولی در درجه حرارتهای پایین نیز در مدت طولانی مشاهده می شود.


Poisoning : مسموم شدن یا ترکیب شیمیایی سطح کاتالیست با ترکیب ناخواسته است که در نتیجه وجود ناخالصیها در ترکیب شونده ها رخ میدهد. به دلیل واکنش شیمیایی ناخالصیهای ترکیب شونده ها با سطح کاتالیست، فعالیت آن به صورت عمده کاهش می یابد.

واکنشهای کاتالیزوری جامد
این واکنشها دوفازی هستند که کاتالیست فاز جامد، و ترکیب شونده ها و محصولات، فاز سیال می باشند. اصولآ واکنشهای کاتالیزوری شامل شکسته شدن یا سنتز مولکولها است و معمولآ این واکنشها انرژی اکتیواسیون بالایی دارند و در نتیجه بدون وجود یک ماده تسریع کننده، انجام واکنش ممکن نیست. مانند تولید امونیاک. (بعضی کاتالیستها سرعت واکنش را کند می کنند یعنی Inhibitors)


یکی از مهمترین خواصی که باید کاتالیستها داشته باشند، مسئله انتخاب پذیری (Selecting) آنهاست. یعنی کاتالیستها بین صدها واکنش که ممکن است صورت گیرد، فعل وانفعالی که ما می خواهیم را تسریع کند و معمولآ واکنشها و کاتالیستهای حیاتی، صددرصد چنین وضعیتی را دارند، مثل آنزیمها.
در بعضی موارد انتخاب کاتالیزور مبنای علمی دارد. اگر واکنش هیدروژناسیون باشد از Pt استفاده می شود، اگر اکسید کنندگی باشد از مولیبدن، اهن، نقره و... استفاده می شود و در خیلی از موارد انتخاب کاتالیزور به صورت حدس و خطاست.


کاتالسیتهای جامد از مراکز فعالی (Active Site) تشکیل شده اند که این مراکز هم روی سطح خارجی هستند و اگر متخلخل باشند، در داخل تخلخل هم هست. وقتی مولکولها به نقاط فعال نزدیک می شوند، طبق یک تئوری مولکولی جذب سطحی مراکز فعال می شود و به صورت یک ماده واسطه درمی اید. در تئوری دیگر، مولکولها تحت تأثیر نقاط فعال قرار می گیرند ولی جذب نمی شوند (تحت تأثیر نیروها هستند) و تحرکشان کم می شود و انرژیشان تغییر می کند و به صورت یک ماده واسطه در می آیند. در تئوری دیگر، ماده جذب مراکز فعال می شود، تبدیل به ماده واسطه شده و به صورت یک ریشه آزاد وارد فاز سیال شده و واکنش انجام می گیرد. در تئوری اول و دوم فعل و انفعال در حوالی نقاط فعال صورت می گیرد و در تئوری سوم واکنش در توده سیال صورت می پذیرد.


اگر کاتالیزور ارزان باشد، در انها تخلخل ایجاد می کنیم (مدل فشار، اکسترود، یا رسوب دادن) و اگر ماده گرانبها باشد مثل Pt، از یک پایه برای کاتالیست استفاده می کنیم، مثل سیلیکاتها یا مواد سرامیکی.(این مواد را به صورت متخلخل تهیه کرده و بعد کاتالیزور گرانبها را روی این پایه رسوب می دهیم. مثل ابکاری به صورت یک لایه نازک)
علت اینکه تئوری (Active Site) وارد شده، این است که اگر ماده ای به صورت کاتالیست داشته باشیم، مثلآ (%70 Fe2O3) و (%30 MgO)، چنانچه در تهیه این مواد رعایت دستورالعمل را نکنیم، کاتالیست همین ماده را دارد، ولی خاصیت کاتالیستی ندارد. اگر کاتالیست تهیه شده کاملآ خاصیت لازم را داشته باشد و بخواهیم گرم و سریعآ سرد کنیم، بیشتر نقاط فعال از بین می روند ولی جنس ماده همان است. پس نقاط فعال یک خصوصیت فیزیکی هستند که می توانند به وجود ایند یا از بین بروند.

مشخصات اصلی کاتالیستها
1- در طی واکنش، کاتالیست بدون تغییر باقی می ماند وتنها سرعت واکنش را افزایش می دهد.
2- هنگامی که سازوکارهای متعددی برای انجام واکنش موجود باشند، کاتالیست بایستی خاصیت انتخاب پذیری داشته باشد. در اصل بایستی کاتالیست نسبت تولید ماده مطلوب را نسبت به ماده ناخواسته افزایش دهد.
3- سرعت واکنش متناسب با غلظت کاتالیست است و برای واکنشهای گاز-جامد، سطح کاتالیست وسطوح فعال بسیار مهم است.
4- در یک واکنش برگشت پذیر کاتالیست به همان نسبت که سرعت واکنش رفت را افزایش می دهد، بر سرعت واکنش برگشت هم مؤثر است. بنابراین ترکیبی درصد تعادلی سیستم چه در حضور کاتالیست و چه بدون آن یکسان است.
5- در واکنشهای اتوکاتالیستی مقدار کمی از محصول بایستی در ابتدا وجود داشته باشد.

محسن حيدري
 

پیرجو

مدیر ارشد
مدیر کل سایت
مدیر ارشد
عنوان : واكنش هاي كاتاليزوري

كلمات كليدي:مکانیسم، واکنشهای کاتالیزوری، کاتالیست، Catalyst، Reaction



مکانیسم واکنشهای کاتالیزوری جامد
فرضیات اساسی که برای بیان مکانیسم واکنشهای کاتالیستی جامد بیان می شود
عبارتند از :
1- نفوذ ترکیب شونده ها از توده سیال به سطح کاتالیست و داخل حفره ها
2- جذب ترکیب شونده ها بر روی سطوح فعال
3- واکنش ترکیب شونده ها با هم روی سطح برای تشکیل محصولات
4- دفع محصولات از سطح کاتالیست
5- نفوذ محصولات از نزدیک سطح به توده سیال

فاکتورهای مؤثر بر واکنشهای کاتالیستی
هر یک از پنج فرض ذکر شده در قبل تأثیرپذیر از یکی یا بیشتر از عوامل ذیل هستند:
1- فاکتورهای دینامیک سیال (مثل سرعت جرمی)
2- خواص کاتالیست، نظیر اندازه ذرات، تخلخل، اندازه حفره ها و مشخصات سطح
3- مشخصات نفوذی ترکیب شونده ها و محصولات
4- انرژی اکتیواسیون لازم به منظور جذب یا دفع (ترکیب شونده ها و محصولات)
5- انرژی اکتیواسیون واکنش انجام شده روی سطح
6- فاکتورهای حرارتی، نظیر دما و خواص ترموفیزیکی
 

sonajamshidi

عضو جدید
با عرض سلام و خسته نباشید
اگه اطلاعاتی در مورد کاتالیست های مورد استفاده برای میکروراکتور ها دارید ممنون میشم در اختیارم قرار بدید
 

891

عضو جدید
دوستان از همکاریتون متشکرم اما من در مورد کاتالیزورهای همگن مطلب می خواستم .
 

sahand_nima

عضو جدید
کمک

کمک

سلام
اگه ممکنه یه کم اطلاعاتی در مورد انواع روشهای تولید و ساخت کاتالیست میخواستم
مرسی
 

ahmad rajabi

عضو جدید
سلام من یک سوال از شما دارم من در فاز 4و 5 کار اموزی داشتم و در واحد تولید نیتروژن و یک واحد دیگر در واحد پروسس برای حذف اب و co2 از مولکول ارسیو استفاده می کردند حالا این مولکول ارسیو از چه تشکیل شده است از خود مهندسان فاز پرسیدیم ولی انها هم نمی دانستند
با تشکر احمد رجبی:gol::gol::gol::gol::gol:
 

پیرجو

مدیر ارشد
مدیر کل سایت
مدیر ارشد

hamidjerard

عضو جدید
خوب قرار شده که همگی بر و بچز روی مبحث کاتالیزور کار کنیم
یا علی گفتیم و شروع شد:victory:
مولکولار سیو (الک مولکولی) موادی هستند که دارای سوراخهای بسیار ریزی در حد مولکول میباشند و مولکولهیی مثل اب و دی اکسید کربن میتوانند داخل این سوراخها به دام بیفتند.
 

grindelvald

عضو جدید
در مورد روش سول-ژل در سنتز کاتالیز Ni-Al2o3 اطلاعات میخواستم.مقاله ای چیزی که کامل این روشو تشریح کنه(با جزئیاتش).
ممنون ازتون.لطفا کمکم کنین
 

roya4

عضو جدید
SALAM

SALAM

سلام من نتونستم جزوه های کاتالیست رو بگیرم کمکم کنید لطفا
 

neyoton

عضو جدید
سلام ممنون از اطلاعات خوبی که در این تایپیک قرار دادین، ولی هیچ کدوم دانلود نشدند!ممنون می شم دوباره بگذارید، به خصوص راجع به روش های تولید
 

Similar threads

بالا