hrezaee2012
عضو جدید
ویروس ایدز با ورود به گلبولهای سفید فعالیت آنها را مختل می‌کند. مسدود کردن راه ورود ویروس به درون این سلولها، گام مهمی در کنترل بیماری به شمار می‌رود. پژوهشگران آمریکایی اثر یک آنزیم شستشودهنده را بررسی می‌کنند.به نقل از دویچه وله ، پژوهشگرانی که بر روی بیماری ایدز تحقیق می‌کنند، تحقیقات جامع و گسترد‌ه‌ای در مورد شیوه‌های ممکن درمان بیماری ایدز انجام داده‌اند. با این حال، درمان قطعی این بیماری هنوز ممکن نیست. بیماری ایدز با مصرف دارو تنها “کنترل” می‌شود.
تحقیقات پردامنه پژوهشگران ثابت می‌کند که پیشگیری از گسترش ویروس‌های ایدز درون بدن، موثرترین راه کنترل بیماری است. با در نظر گرفتن این نکته، پژوهشکده‌های معتبری در سراسر جهان در مورد راه‌های جلوگیری از گسترش ویروس درون بدن تحقیق می‌کنند.
مسدود کردن گیرنده‌های CCR5
مسدود کردن کردن گیرند‌ه‌هایی سلولی که به ویروس ایدز اجازه ورود به درون سلولها را می‌د‌هند، یکی از روش‌های پیشگیری از گسترش ویروس درون بدن است. تا کنون راه‌های مختلفی برای مسدود کردن این گیرنده‌ها مورد تحقیق و بررسی قرار گرفته است.
پژوهشگران آمریکایی موسسه تحقیقاتی ایذر در سانفرانسیسکو موفق شدند ژن سازنده‌ی این گیرنده را خاموش کنند.
این پژوهشگران به کمک آنزیمی که درون سلولهای CD4 تزریق می‌شود، این ژن را غیرفعال کردند.
سلولهای CD4 گروهی از لنفوسیت‌های T، یا به زبان ساده‌تر همان دسته از گلبولهای سفید خون هستند که مورد حمله ویروس ایدز قرار می‌گیرند.
سلولهای CD4 در سطح خارجی خود گیرند‌ه‌هایی دارند که پژوهشگران آنها را CCR5 نامگذاری کردند.
این گیرنده همان مکانی است که ویروس ایدز به آن می‌چسبد و وارد گلبول سفید می‌شود. آنزیمی که پژوهشگران آمریکایی درون سلولهای CD4 تزریق کردند ژن سازنده‌ی این گیرنده را خاموش می‌کند.
در تحقیقات پیشین ثابت شده بود، انسان‌هایی که موتاسیون یا فرم تغییریافته‌ای از ژن سازنده‌ی این گیرنده را دارند، در برابر ویروس ایدز مقاوم هستند.
تکثیر سریع لنفوسیت‌های مقاوم در بدن بیمار
پژوهشگران آمریکایی موسسه تحقیقاتی سانفرانسیسکو نیز پس از غیرفعال کردن این ژن متوجه شدند که ویروس ایدز دیگر قادر نیست وارد لنفوسیت‌های CD4 شود. نکته‌ی جالب اینجاست که شمار این سلولهای مقاوم در مدت کوتاهی به سرعت افزایش پیدا می‌کند.
این تغییر حتی در درون بدن افراد بیمار هم قابل مشاهده بوده است. در برخی از بیماران حتی ۱۴ روز پس از نخستین جلسه شستشوی لنفوسیت‌ها، شمار این سلولها در هر میکرولیتر خون در مقایسه با زمان پیش از درمان، یک هزار عدد افزایش نشان می‌د‌هد.
این روند صعودی تا ۱۱ ماه بعد، یعنی تا زمانی که که پژوهشگران به ثبت شماره سلولهای CD4 پرداختند، ادامه داشته است.
استفاده از این روش، در شرایط آزمایشگاهی در مقاوم کردن ۳۶ درصد از سلولهای CD4 نتیجه‌بخش بوده است. شیوه‌ی جداسازی این سلولها، تزریق آنزیم به درون‌آنها و عوارض احتمالی آنزیمی که ژن گیرنده‌ی ویرس ایدز را خاموش می‌کند، نکاتی هستند که باید در مورد آنها تحقیق بیشتری صورت گیرد.
تحقیقات پردامنه پژوهشگران ثابت می‌کند که پیشگیری از گسترش ویروس‌های ایدز درون بدن، موثرترین راه کنترل بیماری است. با در نظر گرفتن این نکته، پژوهشکده‌های معتبری در سراسر جهان در مورد راه‌های جلوگیری از گسترش ویروس درون بدن تحقیق می‌کنند.
مسدود کردن گیرنده‌های CCR5
مسدود کردن کردن گیرند‌ه‌هایی سلولی که به ویروس ایدز اجازه ورود به درون سلولها را می‌د‌هند، یکی از روش‌های پیشگیری از گسترش ویروس درون بدن است. تا کنون راه‌های مختلفی برای مسدود کردن این گیرنده‌ها مورد تحقیق و بررسی قرار گرفته است.
پژوهشگران آمریکایی موسسه تحقیقاتی ایذر در سانفرانسیسکو موفق شدند ژن سازنده‌ی این گیرنده را خاموش کنند.
این پژوهشگران به کمک آنزیمی که درون سلولهای CD4 تزریق می‌شود، این ژن را غیرفعال کردند.
سلولهای CD4 گروهی از لنفوسیت‌های T، یا به زبان ساده‌تر همان دسته از گلبولهای سفید خون هستند که مورد حمله ویروس ایدز قرار می‌گیرند.
سلولهای CD4 در سطح خارجی خود گیرند‌ه‌هایی دارند که پژوهشگران آنها را CCR5 نامگذاری کردند.
این گیرنده همان مکانی است که ویروس ایدز به آن می‌چسبد و وارد گلبول سفید می‌شود. آنزیمی که پژوهشگران آمریکایی درون سلولهای CD4 تزریق کردند ژن سازنده‌ی این گیرنده را خاموش می‌کند.
در تحقیقات پیشین ثابت شده بود، انسان‌هایی که موتاسیون یا فرم تغییریافته‌ای از ژن سازنده‌ی این گیرنده را دارند، در برابر ویروس ایدز مقاوم هستند.
تکثیر سریع لنفوسیت‌های مقاوم در بدن بیمار
پژوهشگران آمریکایی موسسه تحقیقاتی سانفرانسیسکو نیز پس از غیرفعال کردن این ژن متوجه شدند که ویروس ایدز دیگر قادر نیست وارد لنفوسیت‌های CD4 شود. نکته‌ی جالب اینجاست که شمار این سلولهای مقاوم در مدت کوتاهی به سرعت افزایش پیدا می‌کند.
این تغییر حتی در درون بدن افراد بیمار هم قابل مشاهده بوده است. در برخی از بیماران حتی ۱۴ روز پس از نخستین جلسه شستشوی لنفوسیت‌ها، شمار این سلولها در هر میکرولیتر خون در مقایسه با زمان پیش از درمان، یک هزار عدد افزایش نشان می‌د‌هد.
این روند صعودی تا ۱۱ ماه بعد، یعنی تا زمانی که که پژوهشگران به ثبت شماره سلولهای CD4 پرداختند، ادامه داشته است.
استفاده از این روش، در شرایط آزمایشگاهی در مقاوم کردن ۳۶ درصد از سلولهای CD4 نتیجه‌بخش بوده است. شیوه‌ی جداسازی این سلولها، تزریق آنزیم به درون‌آنها و عوارض احتمالی آنزیمی که ژن گیرنده‌ی ویرس ایدز را خاموش می‌کند، نکاتی هستند که باید در مورد آنها تحقیق بیشتری صورت گیرد.
