پيش بيني کيفي و کمي بررسي فرآيندهاي موثر بر سطح لکه نفت و ميعانات گازي حاصل از ريزش اتفاقي در سواحل شمالي خليج فارس

[P O U R I A]

عنوان مقاله: پيش بيني کيفي و کمي بررسي فرآيندهاي موثر بر سطح لکه نفت و ميعانات گازي حاصل از ريزش اتفاقي در سواحل شمالي خليج فارس

نویسندگان: حبيبي واحدزنجاني شهلا*

* پژوهشكده برق، مكانيك و ساختمان، گروه پژوهشي مكانيك و فلزشناسي، پژوهشگاه استاندارد

چکیده:
در اين مقاله، معادلات اساسي براي فرآيندهاي موثر بر لکه نفت ريزش شده و ميعانات گازي شامل گسترش، تبخير، حلاليت و پخش عمودي که در مدل هاي عددي ريزش نفت مهم مي باشد، معرفي مي شود. اين معادلات براي نفت خام، نفت سبک و ميعانات گازي ريزش شده ناشي از حادثه اتفاقي در فصول زمستان و تابستان با توجه به خواص فيزيکي و شيميايي آنها و شرايط جوي دريا در منطقه دريايي عسلويه و منطقه بين بندر بوشهر و جزيره خارک بررسي شده است. نتايج حاصل از حل معادلات نشان مي دهد که تبخير ميعانات گازي در زمستان طي 48 ساعت، %42.17 و در تابستان %62.24 و حلاليت در تابستان %0.0385 بوده است. تبخير نفت خام در زمستان در طي 48 ساعت، %39.74 و در تابستان 62.025 درصد و حلاليت طي 120 ساعت، %0.0537 بوده است. نتايج با نتايج حاصل از ساير مطالعات مورد مقايسه قرار گرفته که سازگاري خوبي را نشان مي دهد.

كليد واژه: سواحل شمالي خليج فارس، ريزش ميعانات گازي و نفت، تبخير، حلاليت، درون آميختگي