مقدمه:
بورس اوراق بهادار از ابزار نظام اقتصاد سرمایه داری است و جزء لا ینفک آن به شمار می رود. بورس یکی از بازارهای مهم و غیر قابل انکاری است که تامین کننده شرکتهای پذیرفته شده در ان است.دایره المعارف امریکانا در تعریف بورس می نویسد:« بورس اوراق بهادار سازمانی است که سرمایه گذاران را قادر می سازد تا اوراق قرضه یا سهام شرکتها را خرید و فروش کنند. بورسها را به انضمام بازارهای خارج از بورس، گاهی بازارهای اوراق بهادار نیز می گویند.
بورس اوراق بهادار مکانی است اماده و در دسترس برای کسانی که می خوا هند اوراق بهادار بخرند و بفروشند.بزرگترین ویژگی بورس منفعت آن برای کل جامعه است مضافاً بر اینکه از شیوه های سازمان یافته ای برای معامله در اوراق بهادار تبعیت می کند که تعداد بدیلهای سرمایه گذاری در دسترس رابرای افراد علاقه مند،افزایش می دهد. این ویژگی ،کل موجودیهای پولی را برای تأمین مالی واحدهای تولیدی فراهم ساخته و در اختیار آنان قرار میدهد.
ما هیت حراج گونه ی بازارهای اوراق بهادار نظامی کارآ برای تسهیم وجوه موجود در میان بخش های رقیب،در یک اقتصاد آزاد،ایجاد می کند.سرانجام شاخص های قیمت سهام یک میزان الحراه و فشارسنجی از اعتماد عمومی در اقتصاد به دست می دهد.»
همانطور که از تعریف فوق نیز بر می آید،بورس تنها می تواند در یک اقتصاد آزاد به درستی عمل کند. در غیر این صورت ،کارآیی لازم را جهت ایفای نقش اساسی خود نخواهد داشت.بورس در واقع در حکم نبض اقتصاد عمل می کند. اگر به دلایلی اعم از اقتصادی یا سیاسی و غیره تحولی در جامعه پدید می آید که اعتماد عمومی را تحت تأثیر قرار دهد،به طوری که سرمایه گذاران افق اقتصاد و سرمایه گذاری را مبهم و تیره ببیند،قطعاً این عدم اطمینان در عرضه و تقاضای سهام بورس تأثیر خواهد گذاشت و به سرعت فضای بورس را که نیاز مند آرامش و اطمینان است نا امن خواهد کرد و موجبات ضرر و زیان تعداد زیادی سهام دار را فراهم خواهد آورد و نهایتاً باعث آشفتگی شرکتهای عرضه کننده اوراق بهادار خواهد شد.
نیاز به بورس اوراق بهادار،در دنیای سر مایه داری امروز که نظام اقتصاد جهانی با دستان قدرتمندشرکتهای بزرگ چند ملیتی اداره می شود و همواره نیاز به پس انداز های کوچک و بزرگ مردم دارد،به صورت یک نیاز اساسی مستمر و غیر قابل اغماض در آمده است،به طوریکه اگر بورس اوراق بهادار نباشد که وجوه پس انداز شده توسط مردم را جذب کند و در چرخه تولید، توزیع و مصرف بکار گیرد،این وجوه صرف خرید زمین،مستغلات و فعالیتهایی از این قبیل خواهد شد و در آن صورت فعالیتهای تجارتی و تولیدی که تأمین کننده در آمد ،اشتغال و رفاه بهزیستی مردم است به شدت آسیب خواهد دید.
سرمایه گذاری در اوراق بهادار پذیرفته شده در بورس یکی از بدیل های سرمایه گذاری در جامعه است . سرمایه گذاران عاقل کلیه بدیل های سرمایه گذاری را مورد مداقه و بررسی عمیق و دقیق قرار خواهند داد و مطمئن ترین و سودآورترین گزینه را انتخاب خواهند کرد . منطق حکم میکند که سرمایه گذاران عاقلانه عمل کنند و سرمایه های خود را در جایی سرمایه گذاری کنند که بالاترین بازده را متناسب با خطر مربوط به آن داشته باشد . کم هستند کسانی که همیشه تیر به تاریکی بیفکنند و همواره نیز تیرشان به هدف اصابت کند . در بازار سرمایه اقدام به چنین عملی معادل انتحار خواهد بود . بازار سرمایه نیاز به شفافیت فضای اقتصادی و دورنمای روشن و چشم انداز بدون ابهام نسبت به آینده از لحاظ اقتصادی ، سیاسی ، اجتماعی و فرهنگی دارد . اخذ تصمیمات غلط و نسنجیده دولت مردان و وضع قوانین مبهم و متناقص مشروع و قانونی افراد و مماشات در برخورد صریح و سریع و جسورانه با متجاوزین به حریم امنیت اجتماع ، صد البته که در روند عملکرد آرام و شفاف بورس اوراق بهادار آسیب های جدی وارد خواهد کرد و عواقب مصیبت باری در اوضاع اقتصادی و امور معیشتی مردم به وجود خواهد آورد .
بازار اوراق بهادار جایی است که با حاصل زحمات و دسترنج سال های متمادی افراد مختلف اعم از بازنشسته ، شاغل ، سرمایه داران بزرگ و کوچک سروکار دارد . مردم باید به مقررات حاکم بر بورس و مجریان و دست اندرکاران اداره بورس اعتماد داشته باشند تا با خاطری اسوده به پای تابلوهای بورس حاضر شوند و حاصل زحمات خود را در معرض مبادله و دادوستد قرار داهند و انرا با چند برگ سهم معاوضه کنند به امید اینکه منافع معقولی را بدست آورند و با آن گذران زندگی نمایند .
حال اگر قوانین حاکم بر بورس مغشوش ، مبهم و متناقص باشد و دست اندرکاران کفایت لازم در اداره اقتصاد کشور و مدیریت بورس اوراق بهادار نداشته باشند ، قطعا بورس نخواهد توانست اعتماد عمومی را جلب کند . لذا سرمایه گذاران در گزینه هایی غیر از بورس به فعالیت مشغول خواهند شد و جامعه از مزایای داشتن یک بورس کارا محروم خواهد ماند .
نظام سرمایه داری فی نفسه یم لحظه از حرکت باز نمی ماند و شبانه روز در سراسر جهان در تکاپوی تولید و توزیع و تبلیغ برای مصرف زیاد است . تحول تکاپو و شتاب در ذات این نظام نهفته است و حد یقفی را برای خود متصور نیست . انسان ها اگر چه خود مبدع و خالق این نظامند لکن در لابلای چرخ دهنده های فولادین رقابت و تکثیر و انباشت سرمایه و گرفتارند . هدف سرمایه گذاران ازدیاد هرچه بیشتر سرمایه و کسب قدرت از طریق استفاده از ابزار های علمی ، تکنولوژیکی و فناوری اطلاعات و جنگ افزار های مدرن و فوق مدرن می باشد .
بورس اوراق بهادار که در واقع قلب تپنده این نظام است ، همین خوی و خصلت را متجلی می سازد . فریاد و هیاهو و تنش و حرکات تند و شتاب الود کارگذاران و معامله گران در بورس به منظور کسب درآمد بی اندازه از ویژگی های این قلب ملتهب است .
از انجا که معامله در بورس نیازمند دانش خاص خود است لذا ضرورت دارد که سرمایه گذاران اصول اولیه سرمایه گذاری در بورس را بدانند و یقین داشته باشند که در فرایندی که از دانش ویژه و اگاهی های تخصصی بالایی برخوردار است نمیتوان نا آگاهانه وارد و مطابق دلخواه از ان بهره جست و امور را بر وفق مراد تدبیر کرد .
بورس اوراق بهادار از ابزار نظام اقتصاد سرمایه داری است و جزء لا ینفک آن به شمار می رود. بورس یکی از بازارهای مهم و غیر قابل انکاری است که تامین کننده شرکتهای پذیرفته شده در ان است.دایره المعارف امریکانا در تعریف بورس می نویسد:« بورس اوراق بهادار سازمانی است که سرمایه گذاران را قادر می سازد تا اوراق قرضه یا سهام شرکتها را خرید و فروش کنند. بورسها را به انضمام بازارهای خارج از بورس، گاهی بازارهای اوراق بهادار نیز می گویند.
بورس اوراق بهادار مکانی است اماده و در دسترس برای کسانی که می خوا هند اوراق بهادار بخرند و بفروشند.بزرگترین ویژگی بورس منفعت آن برای کل جامعه است مضافاً بر اینکه از شیوه های سازمان یافته ای برای معامله در اوراق بهادار تبعیت می کند که تعداد بدیلهای سرمایه گذاری در دسترس رابرای افراد علاقه مند،افزایش می دهد. این ویژگی ،کل موجودیهای پولی را برای تأمین مالی واحدهای تولیدی فراهم ساخته و در اختیار آنان قرار میدهد.
ما هیت حراج گونه ی بازارهای اوراق بهادار نظامی کارآ برای تسهیم وجوه موجود در میان بخش های رقیب،در یک اقتصاد آزاد،ایجاد می کند.سرانجام شاخص های قیمت سهام یک میزان الحراه و فشارسنجی از اعتماد عمومی در اقتصاد به دست می دهد.»
همانطور که از تعریف فوق نیز بر می آید،بورس تنها می تواند در یک اقتصاد آزاد به درستی عمل کند. در غیر این صورت ،کارآیی لازم را جهت ایفای نقش اساسی خود نخواهد داشت.بورس در واقع در حکم نبض اقتصاد عمل می کند. اگر به دلایلی اعم از اقتصادی یا سیاسی و غیره تحولی در جامعه پدید می آید که اعتماد عمومی را تحت تأثیر قرار دهد،به طوری که سرمایه گذاران افق اقتصاد و سرمایه گذاری را مبهم و تیره ببیند،قطعاً این عدم اطمینان در عرضه و تقاضای سهام بورس تأثیر خواهد گذاشت و به سرعت فضای بورس را که نیاز مند آرامش و اطمینان است نا امن خواهد کرد و موجبات ضرر و زیان تعداد زیادی سهام دار را فراهم خواهد آورد و نهایتاً باعث آشفتگی شرکتهای عرضه کننده اوراق بهادار خواهد شد.
نیاز به بورس اوراق بهادار،در دنیای سر مایه داری امروز که نظام اقتصاد جهانی با دستان قدرتمندشرکتهای بزرگ چند ملیتی اداره می شود و همواره نیاز به پس انداز های کوچک و بزرگ مردم دارد،به صورت یک نیاز اساسی مستمر و غیر قابل اغماض در آمده است،به طوریکه اگر بورس اوراق بهادار نباشد که وجوه پس انداز شده توسط مردم را جذب کند و در چرخه تولید، توزیع و مصرف بکار گیرد،این وجوه صرف خرید زمین،مستغلات و فعالیتهایی از این قبیل خواهد شد و در آن صورت فعالیتهای تجارتی و تولیدی که تأمین کننده در آمد ،اشتغال و رفاه بهزیستی مردم است به شدت آسیب خواهد دید.
سرمایه گذاری در اوراق بهادار پذیرفته شده در بورس یکی از بدیل های سرمایه گذاری در جامعه است . سرمایه گذاران عاقل کلیه بدیل های سرمایه گذاری را مورد مداقه و بررسی عمیق و دقیق قرار خواهند داد و مطمئن ترین و سودآورترین گزینه را انتخاب خواهند کرد . منطق حکم میکند که سرمایه گذاران عاقلانه عمل کنند و سرمایه های خود را در جایی سرمایه گذاری کنند که بالاترین بازده را متناسب با خطر مربوط به آن داشته باشد . کم هستند کسانی که همیشه تیر به تاریکی بیفکنند و همواره نیز تیرشان به هدف اصابت کند . در بازار سرمایه اقدام به چنین عملی معادل انتحار خواهد بود . بازار سرمایه نیاز به شفافیت فضای اقتصادی و دورنمای روشن و چشم انداز بدون ابهام نسبت به آینده از لحاظ اقتصادی ، سیاسی ، اجتماعی و فرهنگی دارد . اخذ تصمیمات غلط و نسنجیده دولت مردان و وضع قوانین مبهم و متناقص مشروع و قانونی افراد و مماشات در برخورد صریح و سریع و جسورانه با متجاوزین به حریم امنیت اجتماع ، صد البته که در روند عملکرد آرام و شفاف بورس اوراق بهادار آسیب های جدی وارد خواهد کرد و عواقب مصیبت باری در اوضاع اقتصادی و امور معیشتی مردم به وجود خواهد آورد .
بازار اوراق بهادار جایی است که با حاصل زحمات و دسترنج سال های متمادی افراد مختلف اعم از بازنشسته ، شاغل ، سرمایه داران بزرگ و کوچک سروکار دارد . مردم باید به مقررات حاکم بر بورس و مجریان و دست اندرکاران اداره بورس اعتماد داشته باشند تا با خاطری اسوده به پای تابلوهای بورس حاضر شوند و حاصل زحمات خود را در معرض مبادله و دادوستد قرار داهند و انرا با چند برگ سهم معاوضه کنند به امید اینکه منافع معقولی را بدست آورند و با آن گذران زندگی نمایند .
حال اگر قوانین حاکم بر بورس مغشوش ، مبهم و متناقص باشد و دست اندرکاران کفایت لازم در اداره اقتصاد کشور و مدیریت بورس اوراق بهادار نداشته باشند ، قطعا بورس نخواهد توانست اعتماد عمومی را جلب کند . لذا سرمایه گذاران در گزینه هایی غیر از بورس به فعالیت مشغول خواهند شد و جامعه از مزایای داشتن یک بورس کارا محروم خواهد ماند .
نظام سرمایه داری فی نفسه یم لحظه از حرکت باز نمی ماند و شبانه روز در سراسر جهان در تکاپوی تولید و توزیع و تبلیغ برای مصرف زیاد است . تحول تکاپو و شتاب در ذات این نظام نهفته است و حد یقفی را برای خود متصور نیست . انسان ها اگر چه خود مبدع و خالق این نظامند لکن در لابلای چرخ دهنده های فولادین رقابت و تکثیر و انباشت سرمایه و گرفتارند . هدف سرمایه گذاران ازدیاد هرچه بیشتر سرمایه و کسب قدرت از طریق استفاده از ابزار های علمی ، تکنولوژیکی و فناوری اطلاعات و جنگ افزار های مدرن و فوق مدرن می باشد .
بورس اوراق بهادار که در واقع قلب تپنده این نظام است ، همین خوی و خصلت را متجلی می سازد . فریاد و هیاهو و تنش و حرکات تند و شتاب الود کارگذاران و معامله گران در بورس به منظور کسب درآمد بی اندازه از ویژگی های این قلب ملتهب است .
از انجا که معامله در بورس نیازمند دانش خاص خود است لذا ضرورت دارد که سرمایه گذاران اصول اولیه سرمایه گذاری در بورس را بدانند و یقین داشته باشند که در فرایندی که از دانش ویژه و اگاهی های تخصصی بالایی برخوردار است نمیتوان نا آگاهانه وارد و مطابق دلخواه از ان بهره جست و امور را بر وفق مراد تدبیر کرد .
