[پرورش و نگهداری طیور] پرورش شترمرغ

"Pejman"

دستیار مدیر مهندسی کشاورزی گیاهان دارویی
ژنتيك و تغذيه شترمرغ

ژنتيك و تغذيه شترمرغ

Ostrich Genetics and Nutrition‏
By: Fiona Benson, Blue Mountain‏ ‏International‏

يكي از مهمترين عناصر كشاورزي و پرورش دام، برنامه هاي بهبود ژنتيكي است. در مورد شترمرغ تنها بهبود صورت گرفته ‏حدود صد سال پيش انجام شد. درآن زمان برخي از آفريقاي جنوبي ها پرندگاني را از آفريقاي شمالي به منظور بهبود كيفيت ‏پر خريداري كردند. در طول 15 سال اخير مقدار قابل توجهي پرنده در سطح بين المللي معامله شده اند. تا كنون پرها و قد دو ‏متري پرنده به عنوان ارزش مطرح شده اند.

بازرگانان پرندگاني را كه داراي خصوصيات متفاوتي بوده اند فروخته اند خصوصیاتی مانند:
‏• پوستهاي سياه آفريقايي تنها نوع قابل پذيرش بوده است.
‏• پرندگان آبي رنگ، گوشت بهتري دارند.
‏• پرندگان قرمز خلق و خوي بدتري دارند.
‏• پوستهاي پرندگان آبي رنگ بي مصرف مي باشد.

اين خصوصيات و فرضيات بر اساس شواهد و مدارك اندك و يا بي هيچ مدركي بدست آمده اند. سپس از چندين نام قرار دادي ‏و ظاهري كه در فعاليتهاي مختلف بوجود آمده اند استفاده شد. مانند:
‏• آبي هاي برتر ناميبيايي
‏• آبي هاي برتر تگزاس
همچنين از عباراتي به منظور تسهيل درامر فروش و ترغيب خريداران استفاده شد. در اينچنين تجارتي هيچ ركورد عملكردي ‏وجود نداشت و خريداران نمي توانستند پرندگاني را بخرند كه از پيشينه ژنتيكي آن مطلع بودند. وقتي من در سال 1997 به ‏انگلستان برگشتم و پس از آنكه در صنعت شترمرغ مشغول شدم، به دنبال يافتن پرندگان آبي و قرمز بودم زيرا در آفريقاي ‏جنوبي فقط پرندگان سياه داشتيم. وقتي با پرندگاني مواجه شدم كه به عنوان پرندگان آبي و قرمز فروخته شده بودند، خيلي ‏تعجب كردم، زيرا دراغلب موارد آنها از پرندگان سياه من هم كوچكتر بودند.
اين اولين تجربه من در جهت درك اين موضوع كه برنامه هاي تغذيه اي متفاوت اثرات معني دار متفاوتي دارند و اين واقعيت كه ‏تا زماني كه عوامل تغذيه اي در معادلات منظور نشوند، تشخيص اينكه كدام نژاد از ديگري بهتر عمل مي كند، غير ممكن است ‏بود. تا زماني كه به عوامل تغذيه اي توجه نشود ديدن عملكرد واقعي ژنتيكي غير ممكن خواهد بود. اين تجربه بود كه باعث ‏شد در زمينه تغذيه شترمرغ شروع به تحقيق كنم كه باعث همكاري من با ‏Blue Mountain‏ شد. اين بولتن بر اهميت تغذيه و ‏مديريت تاكيد دارد و اينكه چگونه مي توان رابطه آنها را با برنامه هاي بهبود ژنتيكي برقرار كرد.

شركت ‏Blue Mountain‏ عوامل مديريتي موثر بر توليد را به صورت زير بيان مي دارد:
‏1. تغذيه توليد
‏2. مديريت جيره توليد
‏3. مديريت مزرعه اي توليد
‏4. ژنتيك توليد

دليل اين امر اين است كه اگر شماره يك يعني تغذيه توليد منظور نشود، مديريت جيره و مديريت مزرعه اهميت اندكي خواهند ‏داشت. عملكرد ژنتيك توارثي نيز نمي تواند خود را نشان دهد. برعكس حتي با داشتن بهترين تغذيه، اگر مديريت جيره و ‏مديريت مزرعه ضعيف باشند، باز هم نمي توان برنامه بهبود ژنتيكي مطلوب و معني داري داشت.

تغذيه توليد
خلاصه اي از تمامي عناصر مورد نياز براي جيره هاي توليدي در بولتن شماره 83 آمده است. اين بولتن در باره تاثير تغذيه بر ‏عملكرد ژنتيكي به بحث مي پردازد. بخصوص اين موضوع در مورد توليد شترمرغ و به دليل جيره هاي بياندازه ضعيف در نقطه ‏نقطه جهان مهم مي باشد. بولتن هاي قبلي به وضوح اين موضوع را ثابت كرده اند.

توانايي توليد گوشت در شترمرغ
بولتن شماره 81 نشان مي دهد كه چگونه منحني ميانگين رشد قابل قبول فعلي زير آن چيزي است كه در مورد ساير گونه ها ‏وجود دارد. بولتن همچنين نشان مي دهد كه پرندگاني كه به آنها جيره هايي كه فقط به منظور توليد شترمرغ داده شده، به ‏ميزان 50% بيشتر نسبت به آنچه در حال حاضر مورد قبول است رشد خواهند داشت.

اثرات كيفيت پوست شترمرغ، سن و يا تغذيه
بولتن شماره 79 اثرات تغذيه و عوامل مديريتي را بر سن رشد فوليكولهاي پوست نشان ميدهد. بولتن ثابت مي كند كه كيفيت ‏قابل قبول را مي توان ماهها زودتراز آنچه فعلا حاصل مي شود، بدست آورد.

سلامت شترمرغ و سوء تغذيه
بولتن شماره 86 دوباره ثابت مي كند كه تاثير تغذيه بر رشد عقب افتاده در حال حاضر در صنعت شترمرغ وجود دارد.

تغذيه و سلامت
بولتن شماره 80 عوامل مختلفي را در بر مي گيرد كه تاثير تغذيه بر توسعه اندامها و بخصوص توسعه اندامهاي توليد مثلي ‏راثابت مي كند. همچنين تاثير بر كيفيت جوجه تمامي عوامل فوق، عوامل مهمي در هر مبحث بهبود ژنتيكي را تشكيل مي ‏دهند. بعنوان مثال:
‏• اگر توسعه اندام توليد مثلي در اثر تغذيه ضعيف به خطر بي افتد، چگونه يك پرورش دهنده شترمرغ مي تواند به توانايي ‏ژنتيكي حيوان دست يابد؟ اين موضوع توسط محققين آفريقاي جنوبي در مقالات گزارش شده، فقط 45-60% جوجه هاي ‏حاصل از تخم ها زنده مي مانند و نيز وزن زنده، حداقل ميزان براي زنده ماندن مي باشد. همچنين وزن لاشه هم حداقل وزن ‏قابل تحصيل شترمرغ است.
‏• اين موضوع را به خاطر بسپاريد: كبد خون را تصفيه مي كند، مواد زايد داخلي و خارجي را متابوليز مي كند صفرا را سنتز مي ‏كند، بسياري از آنزيمها و پروتئينها را براي عملكردهاي بدن مي سازد. همچنين باعث تشكيل زرده مي شود. همچنين در ‏بسياري از فعاليتهاي متابوليكي مانند سوخت و ذخيره كربوهيدراتها نقش دارد.بنابراين اگر با مشكلات متعدد كبدي مواجه ‏باشيم چگونه مي توان جوجه هايي داراي مواد مغذي كافي داشت و چطور مي توان قدرت و سلامت جوجه در آوري را بيمه ‏كرد؟
‏• اگر جوجه ها رشد كافي نداشته باشند، شواهد نشان مي دهد كه اثرات ژنتيكي حقيقي را نمي توان معين كرد. شركت ‏پيامهاي زيادي را به منظور كمك دريافت مي كند و اكنون مشاهده مي كنيم از جيره هاي متفاوتي در كشورهاي مختلف ‏استفاده مي شود. با دانستن اين موضوع كه فرمولهاي ‏B.M‏ شامل سطوح معني دار بالاتري از مواد مغذي مي باشد، ما ‏سيستم ارزيابي تغذيه اي براي پرورش دهندگان طراحي كرديم تا به آنان اين امكان را بدهد تا بتوانند از اين ميزان توانايي ‏پرندگانشان را براي توليد، ارزيابي داشته باشند. (شكل 1).



اصول كلي اين سيستم رتبه بندي تغذيه اي بر اين اساس است كه امروزه جوجه هايي با داشتن اعضاي نارس و توسعه ‏نيافته بدنيا مي آيند. اين امر شاهد و گواهي برتغذيه ناكافي مادران توسط پرورش دهندگان است كه باعث مي گردد كبدهاي ‏زرد روشن و در نتيجه تخمهايي فاقد مواد مغذي كافي داشته باشند. همچنين از شواهد اين امر وجودتنوع و تفاوت در كيسه ‏هاي زردجوجه هاي از تخم در آمده است.
من با برخي از دامپزشكان صحبت كرده ام آنان هرگز جوجه هاي از تخم در آمده اي همراه با توليد صفرا نديده بودند كه اين امر ‏بسيار حيرت آور است و دليلي بر اين امر است كه بسياري از آنان حتي اين نشانه هاي سوء تغذيه را نمي شناسند. بسيار ‏مهم است كه در كيسه زرده، صفرا را به عنوان يكي از ضروري ترين عناصر كمكي به هضم كيسه زرده مشاهده كنيم. ‏همچنين تنوع و تفاوت بسياري نيز در اندازه و ميزان رشد و توسعه ساير اندامهاي اصلي مشاهده مي كنيم.
واضح است كه اگر جوجه هايي با داشتن اندامهايي متولد شوندكه به خوبي عمل نمي كنند، در مقايسه با جوجه هايي كه ‏اندامهاي سالم و قوي دارند، رشد كندي خواهند داشت.

پرنده كلاس 6
پرنده اي است كه به مدت شش ماه با جيره هاي ‏B.M‏ تغذيه شده است. براي پرورش دهندگان اين فرصت خوبي براي بهبود ‏سطوح مواد غذايي است ميزان تاثير بر توليد وكيفيت جوجه به طور معني داري متفاوت مي باشد و بسته به سابقه تغذيه اي ‏قبل از شروع تغذيه با جيره هاي ‏B.M‏ و سطوح بالاي مواد مغذي مي باشد. در پرندگان كشتاري عموما مدت 6 ماه به منظور ‏مشاهده تاثير كامل جيره هاي ‏B.M‏ و رسيدن به مزاياي حاصل از تكنولوژي ‏MQSL‏ ( كيفيت گوشت/ عمر مفيد) زمان لازم ‏است.

پرنده كلاس 5
پرنده اي است كه حد اقل به مدت 2 سال با جيره هاي ‏B.M‏ تغذيه شده است. با داشتن اين فرصت زماني، پرورش دهندگان ‏فرصت خواهند داشت تا بتواند مواد مغذي لازمه را به تخم ها انتقال دهند. اگر چه اين امر بستگي به سابقه تغذيه اي دارد. در ‏موارد زيادي ممكن است اعضاي توليد مثلي خوب توسعه نيافته باشند.در مجموع اگر برنامه هاي تغذيه اي پيشين بسيار ‏ضعيف بوده باشند، باعث بوجود آمدن خسارات دائمي شده اند.

پرنده كلاس 4
پرنده اي است كه از زمان تخم درآمدن با جيره هاي ‏B.M‏ تغذيه شده است. ممكن است اين پرندگان با داشتن جيره هاي با ‏ارزش غذايي بالا از روز اول بتوانند رشد قابل قبول خوب و اندامهاي كاملي داشته باشند.

پرنده كلاس 3
پرنده اي است كه حاصل جوجه در آوري پرنده اي از كلاس 5 يا 6 باشد. اين پرندگان حاصل از تخمي هستند كه مواد مغذي به ‏خوبي به آن انتقال يافته است. اين جوجه ها در زمان از تخم در آمدن قوي مي باشند و ضريب تبديل خوبي از روز اول دارند.

پرنده كلاس 2
پرنده اي است كه حاصل از تخم هاي پرنده هاي كلاس 3 يا 4 مي باشد. اين پرندگان حاصل از والديني هستند كه قابليت ‏خوبي براي انتقال مواد مغذي لازم به تخم ها يشان داشته و همچنين اعضاي توليد مثلي خوبي داشته اند.

پرنده كلاس 1
پرنده اي است كه حاصل از پرنده هاي 1 يا 2 مي باشد. اين مرحله اي است كه وراثت ژنتيكي مي تواند با تمامي توانائيش ‏خود را نشان دهد. بهبود و پيشرفتهاي خوبي در عملكرد خوك، طيور، لبنيات و ساير دامها در طول 30 و 40 سال گذشته حاصل ‏شده است. اين امر در نتيجه تركيب بهبود در وضعيت تغذيه، توانايي تشخيص وضعيت ژنتيكي و نيز سياست حذف مناسب ‏است كه باعث حذف حيوانات ضعيف از نظر عملكرد ژنتيكي از گله مي گردد.

شكل 2


جداول هدف توليد كه در انتهاي بولتن 83 آمده است در صورت همراه بودن و تركيب ميانگينهاي گله پس از برنامه 5 ساله ‏تغذيه توليد و مديريت تغذيه توليد، مديريت توليد مزرعه و اجراي برنامه حذفي گله، قابل حصول خواهد بود. برنامه حذفي گله ‏به منظور مشخص كردن پرنده هاي مولدي كه عملكرد خوبي ندارند و پرنده هاي مولدي كه جوجه هاي با رشد ضعيف توليد ‏مي كنند، ضروري مي باشد. اگر برنامه منظم ادامه يابد، در پايان سال دهم پيش بيني مي شود ضريب تبديل فعلي، با ‏افزايش ميانگين پس از برنامه 5 ساله، به نصف كاهش يابد.
دلايل ديگر مبني بر اينكه برنامه هاي فعلي عملكرد خوبي ندارند اين واقعيت است كه در طي 100 سال گذشته پرورش ‏شترمرغ، هيچ بهبود عملكردي حاصل نشده است و يا در طول يك دهه اي كه پرورش شترمرغ به خارج از آفريقا كشيده شده ‏است، هيچ پيشرفتي ملاحظه نشده است. در حقيقت چقدر مي توان اين كاهش عملكرد را تحمل كرد؟ اين امر نتيجه تاثير ‏سيستم تغذيه اي م يباشد كه جيره هايي پائين تر از نيازهاي غذايي شترمرغ ها پيشنهاد مي كرده است. تمامي عواملي ‏كه بالا ذكر شده به وضوح نشان مي دهند كه تا زماني كه عوامل تغذيه اي مورد توجه قرار نگيرند، تعيين توانايي ژنتيكي حيوان ‏غير ممكن مي باشد.

مديريت تغذيه توليد
هر برنامه تغذيه توليدي مي بايد همراه با مديريت تغذيه توليد باشد. اين موارد در بولتن شماره 84 فهرست شده اند.
تمامي پرورش دهندگان دام هاي توليدي كه كارشان سود دهي دارد، دامهايشان را با جيره هايي داراي استانداردهاي بالاي ‏مديريت تغذيه اي، تغذيه مي كنند. هنوز كشاورزاني ديده مي شوند كه شترمرغ هايشان را روز ي يك بار و يا هر 3 يا 4 روز يك ‏بار تغذيه مي كنند. مقاله تحقيقي كه در كنگره جهاني شترمرغ در سال 2002 منتشر شد، ذكر كرد كه برخي كشاورزان پرنده ‏هايشان را هفته اي 3 مرتبه تغذيه مي كنند. اين كشاورزي توليدي دام نيست. شترمرغها بسيار نسبت به طعم و بو حساس ‏هستند و غذا دهي غير مستمر باعث كاهش خوراك آنها مي گردد. اين امر بر ضد اصول صحيح تغذيه اي عمل مي كند. اگر ‏غذا را كنار بگذاريم، هنوز با كمبود بسيار زياد ويتامينها مواجه هستيم كه هر روزي كه غذا بماند و مصرف نشود، مقدار بيشتري ‏ويتامين كاهش مي يابد. قبل از اينكه از فرمولهاي ‏B.M‏ استفاده كنيم و يا حتي از آن آگاه باشيم، من پرندگانم را روزي 3 بار ‏تغذيه مي كردم. به ياد مي آورم كه افرادي كه شترمرغ هاي مرا به كشتارگاه حمل مي كردند، باور نمي كردند كه شتر مرغ ‏مي تواند در چنين آب و هوايي هم به اين خوبي عمل كند. آنها همچنبن قادر نبودند پرندگان زيادي را در كاميون بار بزنند زيرا ‏پرندگان از ميانگين هم سنهايشان بزرگتر بودند.
اخيرا در جلسه اي، كشاورزي گزارش داد كه شروع به پرورش حيوانات بر اساس كتابي با نام " مطالعه تغذيه توليد شترمرغ" ‏كرده است. او مي گفت كه بطور چشمگير و سريعي بهبود عملكرد را مشاهده كرده است. اين تجارب اهميت استانداردهاي ‏بالاي تغذيه و نيز توانايي بهبود عملكرد را ثابت مي كند.

مديريت مزرعه ای تولید
در طي سالهاي متمادي مزارعي را با داشتن سطوح بالاي استاندارد مديريت تغذيه و مزرعه ديده ام، اما به دليل ضعف تغذيه ‏نتوانسته بودند به نتايج مطلوب دست يابند.
مديريت توليد مزرعه همچنين شامل استانداردهاي بالاي ركوردگيري نيز مي گردد. پي گيري و دنبال كردن عملكرد فرزندان به ‏منظور مشخص كردن كيفيت ژنتيكي مولدين نيز از موارد ضروري مي باشد. برخي از ژنوتيپ ها وجود دارند كه هيچگاه منجر به ‏توليد پرندگان با كيفيت بالا نمي گردند.
چند سال قبل محققي از آفريقاي جنوبي به من گفت كه كشاورزان آفريقاي جنوبي تا زماني كه اساس ژنتيكي بهبود نيابد ‏قادر به افزايش توليد در نتيجه بهبود تغذيه نخواهند بود.
جالب است برخي از پيشنهاداتي را كه بازديدكنندگان از مزرعه ام به من دادهاند ذكر كنم:
‏• فكر نمي كردم نژاد سياه آفريقايي بتواند به اين رشد برسد.
‏• اين پرندگان ژنوتيپ معمول را ندارند زيرا ژنوتيپهاي معمولي نمي توانند تا اين حد رشد كنند.
‏• من هيچ گاه پرندگاني با اين همه ماهيچه نديده بودم
‏• حتما شما با ژنوتيپ هاي برتر كار كرده ايد
گله من حاصل از مولدهاي تجاري معمولي بوده كه پرندگاني به منظور كشتار روانه بازار مي كرد كه اين امر نشان مي دهد كه ‏اين پرندگان، پرندگان خارق العاده اي از نظر ژنتيكي نبوده اند.
بر من آشكار شد كه ابتدا مي بايد تغذيه توليد را به نحو مطلوب داشت و سپس به دنبال مشخص كردن ژنوتيپ هاي برتر بود. ‏واضح است كه هنگامي كه رشد جوجه ها كند است و توسعه اندامها به خوبي صورت نگرفته باشد، كيسه زرده مواد مغذي ‏لازمه را نداشته باشند و مشكلاتي از اين قبيل، مشاهده پتانسيل ژنتيكي واقعي غير ممكن خواهد بود. جوجه اي كه زمان ‏شروع را از دست بدهد مهمترين دوره تبديل مواد غذايي را از دست خواهد داد.

نرم افزار پيگيري عملكرد
B.M‏ برنامه نرم افزاري مديريت مزرعه را منتشر كرده كه به منظور مشاهده و پيگيري عملكرد فرزندان طراحي شده است. اين ‏برنامه افزايش وزن، ميزان مصرف خوراك، ضريب تبديل، هزينه هاي خوراك و بسياري موارد ديگر را پيگيري و دنبال مي كند. اين ‏برنامه ما را قادر مي سازد تا بتوانيم حيوانات را در گروههاي متفاوت و نيز در پن هاي متفاوت دنبال كنيم و توانايي مشخص ‏كردن پرنده هاي مولدهاي مختلف را به ما مي دهد، حتي اگر آنان در پن واحدي به عنوان فرزندان حاصل از ساير مولد ها ‏پرورش يافته باشند. اگر تخم ها و يا جوجه ها فروخته شوند، خريدا ر مي تواند عملكرد فرزندان را به پرورش دهنده اوليه ‏گزارش دهد و به ما اين امكان را مي دهد تا قبل از خريد آن 30 مرتبه به آن دسترسي داشته باشيم. اين برنامه ابزاري ضروري ‏در يك برنامه اصلاحي مي باشد.

نتيجه گيري
اگر هنوز مولدين شما تخم هايي با وزن كم مي گذارند، تخمگذاري با تاخير دارند، وزن تخم ها متفاوت مي باشد، نرخ تبديل ‏تخم به جوجه پايين است، در انتهاي فصل جوجه هايي ضعيف داريد، نرخ مرگ و مير جوجه ها بالاست، اينها همگي علائم ‏كمبود مواد مغذي در جيره مولد ها مي باشند. اگر چنين كمبودهايي داشته باشيم، مطمئنا پتانسيل ژنتيكي را نمي توان به ‏خوبي مشخص كرد.
اگر جوجه هايي با ناهنجاري از تخم در آمده اند، نرخ رشد كندي دارند، مرگ و مير بالايي وجود دارد، اگر با مشكلات كيسه ‏زرده مواجهيد، اينها همگي علائم تغذيه ضعيف مولد ها مي باشند. بنابراين واضح است كه جوجه هايي كه نرخ رشد پاييني ‏دارند، نه تنها نمي توانند از زمان ارزشمند تبديل خوب مواد غذايي استفاده كافي را ببرند بلكه تعيين صحيح توانائي هاي ‏ژنتيكي پرندگان نيز مقدور نخواهد بود.
اگر پرندگان كشتاري شما از منحني هاي رشد 1،2،3 در شكل 3 بولتن شماره 81 پيروي مي كنند، آنگاه واضح است كه تغذيه ‏قادر به تامين شرايط لازم براي نمود پتانسيل ژنتيكي نخواهد بود. به طور كل با توجه به موارد فوق توصيه مي كنم اهميت ‏تغذيه به عنوان پايه و اساس برنامه بهبود ژنتيكي همواره مد نظر قرار گيرد. ‏
 

Eng.probe

عضو جدید
کاربر ممتاز
آنچه باید از شترمرغ بدانیم

آنچه باید از شترمرغ بدانیم

آنچه باید از شترمرغ بدانیم




[SIZE=-1]پرورش شتر مرغ از سال 1860 در كشور افریقای جنوبی به صورت جدی آ‎غاز گردید و سپس در سایر نقاط دنیا گسترش یافت. امروزه در بسیاری از كشورها پرورش شتر مرغ انجام می شود. كشور ایران هم چند سالی است مبادرت به واردات این پرنده نموده و در امر پرورش آن گام نهاده است. در طی چند سال گذشته مطالعاتی برروی پارامترهای تولیدی، جوجه كشی، تغذیه و پرورش این پرنده صورت گرفته كه توأم با موفقیت هایی دراین زمینه بوده است. قابل ذكر است كه تاكنون در ایران محصولات حاصل از كشتار این پرنده به بازار عرضه نشده است. [/SIZE]
[SIZE=-1]محصولات این پرنده شامل گوشت، چرم، پروسایر محصولات فرعی است. گوشت پرنده قرمز بوده و از خواص آن می توان پایین بودن میزان چربی، كلسترول، تردی خاص و بالا بودن میزان پروتئین را نام برد. چرم این پرنده چرمی با ظاهری زیباست و درساخت انواع محصولات چرمی به كار می رود. نوع دیگر چرم حاصل از پوست ناحیه ساق پای شترمرغ است كه از صفحات فلسی، مانند پوست مارمولك تشكیل شده و در ساخت محصولات چرمی و به خصوص پوتین گاو چران ها استفاده می شود.پرهای شتر مرغ در ساخت انواع گردگیرها استفاده می شود و خاصیت گردگیری بالایی دارد. همچنین ازپرشتر مرغ در تزیین علم در مراسم مذهبی، ساخت انواع كلاه ها و شال گردن ها استفاده می شود. سایر محصولات فرعی این پرنده شامل پوسته تخم می باشد كه از تخم های بی نطفه در زمان جوجه كشی به دست می آید. برروی این تخم ها كارهای هنری از جمله نقاشی و حكاكی صورت گرفته و با قیمت های گزافی به فروش می رسند. به طور كلی از كلیه اجزای این پرنده استفاده می شود. شترمرغ در سن 10 تا 14 ماهگی كشتار می گردد و در این سن حدود 100 تا 120 كیلوگرم وزن دارد. گوشت حاصل از این پرنده بیشتر از قسمت ران می باشد كه در حدود 30 تا 35 كیلوگرم است. همچنین پوستی به مساحت 3/1 تا5/1 متر مربع استحصال می گردد. [/SIZE]


[SIZE=-1]پرورش مولدین [/SIZE]
[SIZE=-1]شتر مرغ در سن 2 تا 3 سالگی به بلوغ جنسی می رسد و تا مدت زیادی بارور باقی می ماند. پرنده نر در زمان بلوغ به رنگ سیاه با پرو بال سفید رنگ و شتر مرغ ماده به رنگ قهوه ای تا خاكستری است. بارزترین نشانه در شتر مرغ نر، قرمزی رنگ ساق پا ، نوك و اطراف چشم است كه ارتباط مستقیمی با قدرت جنسی نر دارد. هرچه این قرمزی بیشتر باشد پرنده از قدرت نرینگی بیشتری برخوردار است. [/SIZE]
[SIZE=-1]شتر مرغ نرو ماده به صورت جفت تا دسته های چند تایی و نیز به صورت گله نگهداری می شوند. این تركیبات بسته به میزان زمین موجود و امكانات، قدرت جنسی نرها و اهداف اصلاح نژادی متفاوت می باشد. هیچ استاندارد خاصی در این رابطه وجود ندارد و مدیر مزرعه با شناسایی پرندگان و اهداف مورد نظر روش مناسب را انتخاب می نماید. شتر مرغ ها در سال درحدود 6 تا 8 ماه تخمگذاری نموده و بقیه سال را استراحت می كنند. در ایران این زمان از حدود بهمن ماه آغاز گشته و تا آبان ماه ادامه دارد. بدیهی است در مناطق مختلف این زمان متغییر باشد. در طول فصل تخمگذاری هر پرنده ماده به طور متوسط 40 تا 60 تخم می گذارد. البته در بعضی از پرندگان (از جمله در كشورمان) این ركورد به 120 عدد تخم مرغ هم می رسد. به طور متوسط از هر پرنده ماده در سال حداقل 20 عدد جوجه سالم تا زمان كشتار بایستی تولید گردد تا این فعالیت به صورت اقتصادی ادامه یابد. [/SIZE]
[SIZE=-1]تولید مثل پرنده به عوامل زیادی از جمله ژننتیك ، شرایط آب و هوایی، سلامت پرنده و به خصوص جیره مناسب بستگی دارد. استرس از عوامل منفی در تخمگذاری پرنده می باشد. معمولاً برای هر پرنده بالغ حداقل 250 متر مربع در گردشگاه در نظر گرفته می شود كه البته بهتر است فضای متعلقه بیش از این باشد. فضای مسقف (سایبان) به ازای هر پرنده بالغ در حدود 8 متر مربع و ارتفاع حصار در حدود 2 متر می باشد. در شرایط طبیعی هر پرنده بعد از گذاشتن حدود 18 عدد تخم برروی تخم ها نشسته و جوجه كشی طبیعی انجام می گیرد. در مزارع از ماشین های جوجه كشی استفاده می گردد. در سال اول تخمگذاری، میزان تخم گذاری نسبتاً پاببن است ولی در سال های بعد به طور قابل ملاحظه ای افزایش می یابد و در زمان تخمگذاری پرندگان، بایستی آرامش كافی برای پرنده مهیا گردد و ازحضور بازدیدكنندگان كاست. هر گونه استرس شامل تغییر جیره، صداهای ناآشنا برای پرنده(پارس سگ، تراكتور، هوایی و ....) حضور بازدیدكنندگان، ترس و حتی تغییرات آب وهوایی برروی تخمگذار و باروری تخم ها اثر مستقیم دارد. در زمان فصل استراحت بایستی غذا با فیبربالا، پروتئین و انرژی پایین در اختیار پرنده قرار گیرد و افزایش وزن پرندگان را كنترل نمود . وزن اضافی در فصل تولید اثر منفی در جفتگیری و تخم گذاری دارد. در فصل استراحت بایستی ویتامین و مواد معدنی به اندازه كافی در اختیار پرنده قرار گیرد. [/SIZE]


[SIZE=-1]جوجه كشی مصنوعی شترمرغ [/SIZE]
[SIZE=-1]شتر مرغ ماده معمولاً بین ساعت 4 تا7 بعدازظهر تخمگذاری می كند. بلافاصله بعد از تخم گذاری بایستی تخم ها توسط كارگر جمع آوری شده و به محل جوجه كشی منتقل شوند. [/SIZE]
[SIZE=-1]دوران جوجه كشی 42 روز می باشد. درجه حرازرت دستگاه جوجه كشی 3/36 درجه سانتی گراد و رطوبت در حدود 20 تا 25 درصد است. وزن تخم به طور متوسط در حدود 5/1 كیلوگرم بوده و در پایان دوران جوجه كشی بایستی در حدود 13 تا 15 درصد از وزن تخم كاهش پیدا كند. در غیراینصورت ممكن است مشكلاتی در جوجه در آوری ایجاد گردد. معمولاً تخم ها به مدت یك هفته جمع آوری و در درجه حرارت و رطوبت مناسب نگهداری شده و سپس تخم های بی نطفه از دستگاه خارج می گردند. در روز سی و هشتم تخم ها به هچر منتقل شده و تا زمان خروج از تخم در دستگاه باقی می مانند. بهتر است جهت خشك شدن و فعالیت نسبی پرنده، به او اجازه داد تا به مدت 6 تا 12 ساعت دردستگاه هچر باقی بماند و سپس خارج گردد. بهداشت دستگاه و سالن جوجه كشی بسیار مهم بوده و بایستی حتی الامكان از ورود افراد متفرقه به محیط جوجه كشی خودداری شود. جوجه ها به هنگام تولد وزنی در حدود 700 تا 1000 گرم دارند. بند ناف توسط آیودین ضدعفونی می گردد. كف بینی های هچری نیز باید اصطكاك كافی داشته باشند تا از بازشدن پاها درجوجه جلوگیری به عمل آید. چنانچه جوجه نتواند از تخم خارج شود بایستی به جوجه كمك شود. این امر نیاز به كسب تجربه كافی داشته و هر گونه مداخله عجولانه سبب نتایج منفی درهچ خواهدشد. [/SIZE]



[SIZE=-1]پرورش جوجه [/SIZE]
[SIZE=-1]پس از خروج از تخم جوجه ها بایستی درحرارت 30 تا 32 درجه سانتی گراد قرار گیرند. بهتر است این حرارت در زیر منبع حرارتی (لامپ هیتر، مادر مصنوعی) برای جوجه مهیا شده و اجازه انتخاب را برای جوجه فراهم آورد. در صورتی كه شرایط جوی اجازه دهد می تواند جوجه را 24 ساعت بعداز درآمدن از تخم در فضای آزاد قرارداد. مراقبت از جوجه در سنین اولیه بایستی با دقت انجام شود. بهداشت سالن كاملاً رعایت شده و شب ها شرایط مناسب از نظر دما و تهویه برای جوجه ها فراهم شود. عفونت كیسه زرده از متداول ترین علل مرگ و میر جوجه ها تا سن حدود 14 روزه گی است. این عفونت می تواند از طریق تخم، دستگاه جوجه كشی، بندناف و نیز غذا و خوردن مدفوع(از طریق روده) به كیسه زرده منتقل شود. عدم جذب به موقع كیسه زرده باعث عفونت و مرگ جوجه خواهد شد. هرگونه استرس نیز می تواند شرایط را برای باقی مانده كیسه زرده در بدن جوجه و عفونت آن فراهم نماید. از دیگر علل مرگ و میر در جوجه ها را می تواند عفونت های باكتریایی، اسهال و مشكلات فیزیكی پانام برد. غذا 24 ساعت بعداز هچ بایستی در اختیار جوجه قرار گیرد. غذا بایستی دارای انرژی و پروتئین بالا و از نظر املاح معدنی وویتامین ها بالانس باشد. چند روزی طول می كشد تا جوجه خوردن آب و غذا را بیاموزد واین مدت زمان كافی را برای جذب كیسه زرده فراهم می نماید. قرار دادن یك جوجه بزرگ تر در میان جوجه های تازه به دنیا آمده عمل آموختن خوردن و آشامیدن را به جوجه ها آسان می سازد. جوجه های مریض و غیرفعال را بایستی سریعاً از سایر پرندگان جدا نموده و در فضای دیگر تحت درمان قرار داد. [/SIZE]

[SIZE=-1]انباشتگی اجسام خارجی از قبیل سنگ، چوب و ساقه در پیش معده و سنگدان از دیگر عوامل مرگ و میر جوجه ها تا سن چهارماهگی می باشد. هرگونه استرس از قبیل بالانس نبودن جیره (از نظر موادغذایی ، مواد معدنی وویتامینه و غیره) نیز بیماری و عدم آرامش و سلامت پرنده می تواند به این مسأله منجر گردد. بنابراین حتی الامكان سعی شود محیط پرورش جوجه ها عاری از هرگونه اجسام خارجی باشد. واكسیناسیون جوجه ها علیه بیماری نیوكاسل در كشورمان الزامی است. تلفات ناشی از این بیماری توسط بعضی از مزارع در ایران گزارش شده است. جوجه ها به بیماری آنتروتوكسمی نیز حساس هستند. واكسیناسیون جوجه علیه این بیماری توصیه می گردد. این بیماری غیرواگیر بوده و عامل اصلی آن استرس است. (تغییرات جیره حمل و نقل، ترس، تراكم جوجه هاو....) جوجه ها به سرعت رشد كرده و درسن یك ماهگی در حدود 3 تا 6 كیلوگرم وزن دارند. با افزایش سن جوجه ها بایستی فضای بیشتری در اختیار آنان قرار داد. گردشگاه جوجه ها بایستی دارای سایبان بوده و خاك بهترین انتخاب به عنوان بستر می باشد. بستر فضای مسقف بهتر است از جنس بتن باشد تا به راحتی بتوان آن را شست وشو داد و ضدعفونی كرد. در بعضی از مزارع از سیستم حرارت زیرزمینی به عنوان منبع حرارت استفاده می نمایند. این مسأله باعث گرمی بستر و آرامش پرنده و نیز كاهش تلفات ناشی از عفونت كیسه زرده خواهد شد. در سن سه ماهگی جوجه ها وزنی بین 20 تا 30 كیلوگرم خواهند داشت. بعداز سن 3 ماهگی جوجه ها نسبتاً مقاوم بوده و تلفات كاهش می یابد. بعداز سن 3 ماهگی بیشتر تلفات ناشی از مسائل فیزیكی است. از سن سه ماهگی تا پایان یكسالگی (زمان كشتار) جوجه ها در فضاهای محصور نگهداری می شوند. معمولاً به ازاء هر پرنده، حداقل 50 متر مربع فضای گردشگاه در اختیار قرار می گیرد. فضای سایبان برای هرپرنده نیز 5 متر مربع است. بنابراین بعداز سن سه ماهگی پرندگان نیاز به سالن های بسته نخواهند داشت. بعداز سن سه ماهگی پرندگان به سرما و گرما بسیار مقاوم هستند. پرندگانی كه به عنوان مولد انتخاب می شوند بعداز سن یكسالگی از جیره های نگهداری استفاده می نمایند.[/SIZE]


پرورش شتر مرغ و جنبه های اقتصادی آن


[SIZE=-1]قیمت جهانی فرآورده های شتر مرغ: صدها سال پیش شتر مرغ را فقط به دلیل پرهای زیبا و ارزشمندشان در آفریقا شكار می كردند لیكن با پی بردن به ارزش گوشت باكیفیت بالای این پرنده و همچنین پوست بسیار مرغوب آن ارزش پر در درجه اهمیت بعد قرار گرفته است پرورش تجاری شتر مرغ امروز به صورت معنی دارتری گسترش یافته و به دلایل زیر مورد استقبال پرورش دهندگان دام و طیور قرار گرفته است:[/SIZE]
[SIZE=-1]1- گوشت قرمز شتر مرغ در واقع شبیه گوشت گوساله است با این مزیت كه از لحاظ كم بودن كلسترول و چربی شبیه گوشت مرغ و ماهی و از لحاظ پروتئین بالا با گوشت گوساله مقایسه می شود. هر 5 شتر مرغ پرواری برابر یك گوساله پرواری گوشت تولید می كند.[/SIZE]
[SIZE=-1]2- پوست چرم مانند این پرنده در صنعت سراجی مورد استفاده قرار می گیرد. چربی طبیعی كه در پوست شتر مرغ وجود دارد باعث انعطاف پذیری و مقاوم بودن آن در مقابل خشكی و ترك خوردگی می شود• از پوست شتر مرغ در صنایع كفش و كیف استفاده می شود. میزان پوست هر شتر مرغ 13 فوت مربع (5/3 متر مربع) است كه هر فوت مربع آن 35 دلار قیمت دارد.[/SIZE]
[SIZE=-1]3- پر شتر مرغ كه معمولاً هر سال 2 بار از بدن پرنده چیده می شود جمعاً در سال حدود یك كیلوگرم پر استحصال می شود. كه هر كیلوگرم آن 1000 دلار در بازارهای جهانی خرید و فروش می شود كه از این پرها در كارهای زینتی و یا تهیه جاروهای گرانقیمت استفاده می شود. پر شتر مرغ علاوه بر گرد و غبار معمولی به علت داشتن خاصیت الكترواستاتیك قادر است تمام ذرات را به خود جذب كند.[/SIZE]
[SIZE=-1]4- تخم شتر مرغ نیز یكی از فرآورده های پرمصرف در جهان است. هر تخم شتر مرغ بالاتر از 5/1 كیلوگرم وزن دارد و حدود 24 عدد تخم مرغ معمولی است و طعم آن شیرین تر از تخم مرغ است. بومیان آفریقایی قرن هاست كه از تخم شتر مرغ به عنوان منبع غذایی و از پوسته آن به عنوان ظرف (كاسه) استفاده می كنند. پوسته تخم شترمرغ به اندازه ظروف چینی محكم است و هنرمندان و صنعتگران آنرا رنگ آمیزی كرده و یا با جواهرات مختلف تزئین می كنند.[/SIZE]
[SIZE=-1]5- استفاده های پزشكی از فرآورده های شتر مرغ مرسوم است از غضروف پای شتر مرغ جهت تعویض غضروف پای انسان استفاده می شود. مغز شتر مرغ نوعی آنزیم تولید می كند كه برای درمان بیماری ــــــــــــــ استفاده می شود. چشم پزشكان آفریقای جنوبی معتقدند كه به دلیل شباهت زیادی كه ساختمان چشم شتر مرغ با چشم انسان دارد و قرنیه چشم شتر مرغ بهترین انتخاب برای پیوند و جایگزینی قرنیه چشم انسان دارد می توان آنرا جهت پیوند به كار برد با وجودیكه این عمل عجیب به نظر می رسد لیكن با توجه به اتفاقات مشابهی كه در دنیای پزشكی به كرات اتفاق افتاده این مسأله قابل تعمق است.[/SIZE]
[SIZE=-1]6- روغن شتر مرغ در صنایع آرایشی استفاده می شود و هر شتر مرغ حدود شش لیتر روغن تولید می كند. با وجودیكه این پرنده بزرگ توانسته است به بازارهای آمریكا، اروپا، استرالیا، آمریكای مركزی و آمریكای جنوبی، چین و سایر نقاط جهان وارد شود لیكن در حال حاضر آفریقا قسمت عمده پرورش و تولید و صادرات فرآورده های این پرنده را به خود اختصاص داده است.[/SIZE]
[SIZE=-1]تغذیه شتر مرغ:[/SIZE]
[SIZE=-1]شتر مرغ ها، پرندگانی علفخوار هستند و رژیم غذایی آنها شبیه نشخوار كنندگان است. یونجه و ذرت درصد بالایی از تركیب غذایی شتر مرغ را شامل می شود. به دلیل دارا بودن روده های دراز و طویل قدرت هضم بالا در خصوص مواد فیبری را دارند. جوجه ها معمولاً تا یكی دو روز بعد از هچ احتیاج به تغذیه نداشته و سپس از غذای با پروتئین 23% شامل كنستانتره و علوفه خشك به صورت كرامبل تغذیه می شوند. استفاده از یونجه سبز در طول دوره رشد از اهمیت خاصی برخوردار است. جهت هضم بهتر غذا بهتر است سنگریزه در اختیار پرنده قرار گیرد. تا سه ماهه اول پرورش میزان یك كیلو خوراك در شبانه روز 23% پروتئین و تا شش ماهگی به طور متوسط 8/1 كیلوگرم خوراك با پروتئین 20% كافی می باشد. شتر مرغها از شش ماهگی تا رسیدن به سن بلوغ (5/2 سالگی) به طور متوسط روزانه 5/2 كیلوگرم دان به صورت پلت شامل علوفه خشك آسیاب شده و كنسانتره می خورند (8 قسمت كنستانتره + یك قسمت علوفه خشك آسیاب شده) [/SIZE]
[SIZE=-1]یك نمونه جیره غذایی شتر مرغ در دوران پرورش (تا 5/2 سالگی):[/SIZE]
[SIZE=-1]ذرت دانه ای 47%[/SIZE]
[SIZE=-1]یونجه خشك 8/41%[/SIZE]
[SIZE=-1]پودر استخوان 2%[/SIZE]
[SIZE=-1]پودر ماهی 7%[/SIZE]
[SIZE=-1]منوكلسیم فسفات 2%[/SIZE]
[SIZE=-1]نمك 2/0%[/SIZE]
[SIZE=-1]جمع: 100% [/SIZE]
 

Eng.probe

عضو جدید
کاربر ممتاز
[SIZE=-1]جیره غذایی شتر مرغهای پرواری با شتر مرغهایی كه جهت گله مادر نگهداری می شوند تفاوت دارند. معمولاً شتر مرغهای گوشتی در سن یكسالگی قابل عرضه به بازار می باشند و حدود 100 تا 125 كیلوگرم وزن دارند و كیفیت گوشت در سن یكسالگی مطلوب تر از هر زمان می باشد. از هر لاشه حدود 50 كیلوگرم گوشت استحصال می شود.غذای شتر مرغهایی كه جهت گله مادر نگهداری می شوند به طور متوسط روزانه با خوردن 4 كیلوگرم خوراك شامل كنسانتره و یونجه خشك و همچنین از طریق چرای یونجه سبز تأمین می شود. شتر مرغ علاقه فراوانی به چریدن در مزارع یونجه دارد به همین جهت در پرورش شتر مرغ كاشت یونجه را بایستی مدنظر قرار داد.[/SIZE]
[SIZE=-1]ضریب تبدیل مواد غذایی در سنین مختلف تفاوت دارد در سنین اولیه رشد 8/1 و در 3 ماهگی 5/2 و در 6 ماهگی حدود 8 می باشد. با توجه به اینكه تغذیه شتر مرغ در كیفیت پوسته، پر و گوشت پرنده تأثیر مستقیم دارد چنانچه در تغذیه این پرنده دقت كافی مبذول نگردد، بر كیفیت پوست و گوشت اثر منفی گذاشته و سودآوری آن مورد تردید واقع خواهد شد.[/SIZE]
[SIZE=-1]مقایسه شتر مرغ و گاو:[/SIZE]
[SIZE=-1]تولید گوشت مرغ در مقایسه با گاو حدود چهار برابر می باشد. دوره حاملگی و زایش گاو حدود 9 ماه می باشد در صورتیكه دوره هچ تخم شتر مرغ 42 روز می باشد. یك گاو در طول یكسال یك رأس گوساله تولید می كند در حالیكه شتر مرغ توانایی تولید چهل عدد جوجه را دارد.استحكام چرم شتر مرغ 3 برابر چرم گاو می باشد. مقدار پروتئین گوشت گاو و شتر مرغ تفاوت چندانی نداشته لیكن میزان كلسترول موجود در گوشت گاو دو برابر گوشت شتر مرغ می باشد. طعم گوشت شتر مرغ شبیه گوشت گاو می باشد. هر پنج شتر مرغ به اندازه یك گوساله پرواری گوشت تولید می كند.


[/SIZE]
نگاهی به پرورش شترمرغ در ایران
[SIZE=-1]شتر مرغ از جمله پرندگانی است كه امروزه پرورش آن دردنیا روبه افزایش نهاده• بطوری كه براساس آمار اعلام شده درحال حاضر كشورهای آمریكا، انگلیس و آفریقای جنوبی به عنوان مهمترین كشورهای پرورش شترمرغ دردنیا به شمار می روند• براساس نظریه كارشناسان توجه ا نسان به شترمرغ و محصولات آن تقریباظ به 7500 سال پیش برمی گردد• اولین اثری كه حاكی ازوجود شترمرغ در صحرا بوده مربوط به سنگ منقوشی است كه در شكار شترمرغی را توسط یك پلنگ به تصویر كشیده است• این كارشناسان معتقدند مصریان باستان از پرها متقارن شترمرغ بعنوان سمبل عدالت و از تخم هایش برای مصارف دارویی استفاده می كردند• به گفته آنان از تخم خالی شترمرغ در آن زمانها برای حمل و نگهداری آب استفاده می كردند• برخی از اعراب نیز شترمرغها را برای تغذیه شكاركرده و چرم آنها را درلباسهایشان به كار می بردند• براساس اطلاعات موجود اولین جوجه كشی شترمرغ به روش مصنوعی در سال 1875 میلادی در الجزایر صورت گرفت كه از12 آشیانه مختلف 8 جوجه به دست آمد• شترمرغ بزرگترین جانور از دسته پرندگان است كه به وسیله گیاه یونجه تغذیه كرده و پس از گذشت 14 ماه از تولدش، وزن آن به 110 تا130 كیلوگرم می رسد• به گفته دكتر محمد سهراب یكی از اولین واردكنندگان این صنعت در كشور در حال حاضر سالانه بیش از 500 هزار شتر مرغ در دنیا پرورش داده می شود• این پرنده كه دارای گوشتی قرمز و انواع پروتئین و چربی با كلسترول پایین است، به سرعت رشد وزنی دارد• جهت تبدیل تخم شترمرغ به جوجه یك روزه تخم این حیوان باید معمولاظ بین 40 تا 45 روز در دستگاههای جوجه كشی نگهداری شود• هر شترمرغ در سال اول عمر خود قادر است 30 تخم ودرسالهای دوم و سوم بین 60 تا100 تخم رادر سال تولیدكند• از این تعداد معمولا 50 درصد آن قابلیت تبدیل به جوجه شترمرغ رادارند•به گفته وی درحال حاضر، هزینه تهیه هرعدد تخم شترمرغ قابل جوجه كشی از كشورهای خارجی 250 هزار ریال تا3 میلیون ریال می باشد• همچنین قیمت خرید جوجه یك روزه از كشورهای خارجی بین 460 هزار ریال تا 6 میلیون ریال و قیمت هر شترمرغ به سن كشتار رسیده 3 میلیون ریال تا 40 میلیون ریال است•براساس تحقیقات انجام شده از سوی كارشناسان پرورش شترمرغ دركشورهای توسعه یافته، ایران از جمله كشورهایی است كه بهترین آب و هوا را برای پرورش این پرنده سنگین وزن دارا است• پرنده شترمرغ نیاز به اماكن مخصوص ندارد و تنها نیاز به یك مكان دارای سایه بان، مزرعه كشت یونجه و آب دارد و این پرنده كمتر به بیماری دچار می شود• پوست شترمرغ بهترین پوست برای ساخت كیف وكفش بوده و دردنیا متقاضی فراوانی داراست• از چربی شترمرغ هم برای ساخت انواع كرمهای تقویتی پوست و كرمهای دارویی واز تخمهای غیرقابل جوجه شدن آن در كارهای تزئینی واز جمله لوستر سازی استفاده می شودواز روده آن نیز بهترین نخ بخیه اعمال جراحی تهیه می گردد•باتلاشهای صورت گرفته 48 مزرعه بزرگ پرورش شترمرغ در سراسر كشور دایر شده وبیش از 400نفر در این مزارع مشغول به كار شده اند•با برنامه ریزی های انجام شده برای توسعه صنعت پرورش مرغ در كشور، ضمن ایجاد بیش از 2 هزار شغل جدید در این صنعت تا پایان امسال،نیاز كشور به گوشت قرمز تا پایان سال 86 بطور صددرصد برطرف خواهد كرد•
همچنین با راه ا ندازی دهكده شتر مرغ ساوه در آینده نزدیك بیش از 30هزار شغل در این صنعت ایجاد خواهد شد•درهریك از مزارع پرورش شترمرغ ایجادشده دركشور علاوه برنیروهای عادی جذب شده، دونفر دامپزشك و4 نفر كارشناس دامپروری جذب این مزارع شده اند•[/SIZE]



اهم بیماری هایی كه شترمرغ می تواند به آن مبتلا گردد
بیماریهای ویروسی
1-نیوكاسل
2-آبله
3-آنفلوآنزا
ممكن است كورونا ویروس و هرپس ویروس و آدنو ویروس و آربوویروس شتر مرغ را درگیر نماید.
بیماریهای باكتریایی
1-عفونت های بند ناف و كیسه زرده(تورم بند ناف)
2-پنومونی(ایشریشیا كلی، كلبسیلاپنومونیه)
3-آنتریت كلی باسیلی
4-آنتریت نكروزان(كلستریدیوم پرفرنژنس تیپ های A-C-D و كلسترید یوم كولینوم)
5-كمپیلوباكتریوزیس(كمپیلوباكتر ژژونی)
6-سیاه زخم(باسیلوس آنتراسیس)
7-سل(مایكوباكتریوم)
8-عفونت های چشمی( كونژونكتویت و كراتیت) كه عامل آن استافیلوكوكها هستند.
9- هموفیلوس گالینارم
10- مایكو پلاسموز(CRD-MG-MS)
بیماریهای قارچی
1-كاندیدیازس(عفونت قارچی دهان)
2-آسپرژیلوس(عفونت تنفسی ایجاد می كند.)
3-درماتوفیت ها(درماتیت قارچی)
بیماریهای انگلی داخلی
1-كوكسیدیوز
2-هیستومونیازیس
3-كرم نواری شتر مرغ(هوتوینیا استروتیونیس)
4-كرم گرد شتر مرغ(لیبوسترونژیلوس داگلاسی)
5-اكسیور
بیماریهای انگلی خارجی
1-كنه ها
2-شپشها
3-جربهای ساقه پا
4-مگسها
بیماریهای تغذیه ای
1-كمبود ویتامین E وسلنیوم
2-كمبود ویتامین های محلول در چربی و ویتامین های گروه B

سایر بیماریها
-یبوست
-پیچ خوردگی روده ها
-نرمی استخوان
-مسمومیت ها
-سندرم پا كمانی
-تغییر شكل پا
-ضربه
-پرولاپس كلوآك
-اجسام خارجی در دستگاه گوارش
-چسبندگی تخم و پریتونیت زرده ای
-میوپاتی عضلانی(دراثر استرس های شدید)
-هیپركراتوز- ضخیم شدن شدید پوست انگشتان در شتر مرغ های جوان
-پرخواری

دستگاه گوارش
فیزیولوژی دستگاه گوارش شتر مرغ با خرگوش و اسب قابل مقایسه است . این پرنده چینه دان ندارد و فعالیت تخمیری غذا توسط باكتریها در روده كور و بزرگ انجام می شود و شتر مرغ را قادر می سازد كه از مقادیر زیاد فیبر در غذا استفاده نماید. احتباس طولانی غذا در حدود 40 ساعت در دستگاه گوارش برای فلور باكتریایی بیهوازی زمان كافی فراهم می آورد تا بروی غذا اثر نموده و منجر به شكستن سلولز و همی سلولز گردد. در این فرآیند اسیدهای چرب فرار نظیر اسید استیك و اسید پروپیونیك واسید بوتیریك تولید شده كه توسط دیواره معده جذب می شود و انرژی لازم را برای پرنده مهیا می سازد.
الیاف خام در جبره باعث تحریك حركات روده شده و هضم را بهبود می بخشد و به همین دلیل بایستی به مقدار مشخص در جیره وجود داشته باشد. مقدار الیاف خام برای بالغین بایستی 15 درصد ماده خشك جیره باشد. مقدار ناكافی فیبر خام در جیره غذایی باعث می شود كه شتر مرغ اشیاء خارجی بیشتری مثل شن ، ماسه و خاشاك را ببلعد.
غذای آغازین جوجه شتر مرغ دارای حداقل 22 درصد پروتئین خام و 7/11 مگاژول انرژی است . ریزی بیش از حد دان برای جوجه شتر مرغ مناسب نمی باشد. به منظور بهبود بخشیدن به ساختار دان باید بین 5 تا 20 درصد (بسته به سن جوجه ) یونجه و یا شبدر ریز شده به غذای آنان اضافه شود وهمچنین به دلیل ناكافی بودن كلسیم وفسفر این جیره ها افزودن فسفات كلسیم یا پودر استخوان و یا خرده صدف و یا سنگریزه آهكی توصیه می گردد.
دربالغین 30 درصد جیره غذایی یونجه است و 70 درصد كنسانتره می باشد كه 18 تا 19 پروتئین دارد.

محصولات
1-چرم : چرم شتر مرغ بعنوان با ارزش ترین محصول این حیوان می باشد. از پوست شتر مرغ چرمی با كیفیت بالا و قابل قیاس با چرم تمساح و فیل بدست میآید. چرم شتر مرغ نرم بوده و وجه تشخیص آن وجود نقاط مربوط به فولیكولهای ساقه پر می باشد.
2-گوشت شتر مرغ یكی از كم چربی ترین نوع گوشت قرمز است و خواص آن عبارت است از :
-كم چربی بودن(كمتر از 1/1 درصد)
-پایین بودن كلسترول
-بالا بودن میزان پروتئین
-تردی زیاد
-واكنش مطلوب نسبت به ادویه جات
3-پر
از پرها برای تزیین لباس استفاده میشود و پرهای دیگر كه از كیفیت نا مرغوب برخوردارند به دلیل داشتن خواص الكترواستاتیك در ساخت گردگیر استفاده می شود.
4-محصولات دیگر
- فروش تخمهای نطفه دار و مصرف خوراكی تخم های بدون نطفه
- نقاشی و حكاكی بر روی پوسنه تخم ها و تولید اشیاء تزیینی
- شتر مرغها ازلحاظ جذب توریست ارزش زیادی دارند.
اجزء درآمدزای محصولات شتر مرغ:
1- چرم 60 درصد 2- گوشت 14 درصد 3- پر 11 درصد 4- محصولات دیگر 15 درصد

بیماریهای مشترك شتر مرغ و طیور
1-نیوكاسل
2-آنفلوآنزا
3-آبله
4-رئوویروس
5-آد نو ویروس
6-گامبورو
7-كم خونی عفونی طیور
8-سا لمونلوز
9-مایكوپلاسموز
10-كمپیلوباكتریوزیس
11-پاستورلوزیس
12-كلامید یوزیس
13-هیستومونیازیس
14-كوكسیدیوز
بیماری مشترك شتر مرغ با اسب
آنسفا لیت اسب
بیماریهای مشترك شتر مرغ با گوسفند
1-بیماری بورنا
2-تب كنگو و كریمه CCHF
3-آنتروتوكسمی
4-شاربن
5-اریزیپل
6-آنتریت های كالستر ید یایی( سپتیكوم – شوئی – كولینوم )
7- توكسوپلاسموز
بیماریهای مشترك شتر مرغ با گاو
1-BSE
2-شاربن
3-CCHF
4-اریزیپل
5-سل
6-كریپتوسپورید یوز
7-تریكو موناس
8-توكسوپلاسموز
بیماریهای مشترك شتر مرغ با انسان
1-آنفلوآنزا
2-آنسفا لیت اسب
3-CCHF
4-BSE
5-سالمونلوز
6-كمپیلوباكتریوزیس
7-كلامید یوزیس
8-شاربن
9-اریزیپل
10-سل
11-مالاریا
12-توكسوپلاسموز
 

JAM.SH

عضو جدید

بس از عرض سلام

مهندس تشكر مطالب بسياررررررررمفيد هستن!!!

ما هم استفاده كرديم .

به همكاران هم مى كويم استفاده كنند .

باز هم ادامه دهيد

تشكر موفق باشيد
 

Eng.probe

عضو جدید
کاربر ممتاز
بس از عرض سلام

مهندس تشكر مطالب بسياررررررررمفيد هستن!!!

ما هم استفاده كرديم .

به همكاران هم مى كويم استفاده كنند .

باز هم ادامه دهيد

تشكر موفق باشيد

:gol::gol::gol:

البته جيره غذايي ك اينجا نوشته شده خيلي هم درست نيست
چون اقلامي ك در جيره شتر مرغ استفاده ميشه بالغ بر 17 قلم جنس هست.
در اولين فرصتي ك امكانش باشه براتون اين ليست رو تهيه ميكنم:gol::gol::gol:
 

JAM.SH

عضو جدید
باسلام

استاد تشكر اطلاعات براى مزرعه داران مفيد است

هر وقت زحمت كشيد واطلاعات را كامل كرديد واينجاء نوشتيد !!

بااجازهْ بزركتر ها يك نسخه هم به ايميل ما بفرستيد!

مهندس خسته نباشيد

اين ليست براى همهْ مزرعه داران لازم و مهم است براى همين روى ان وقت زيادى كذاشتيم

با همكارى شما به نتيجه خوبى هم خواهيم رسيد
 
آخرین ویرایش:

Eng.probe

عضو جدید
کاربر ممتاز
باسلام

استاد تشكر اطلاعات براى مزرعه داران مفيد است

هر وقت زحمت كشيد واطلاعات را كامل كرديد واينجاء نوشتيد !!

بااجازهْ بزركتر ها يك نسخه هم به ايميل ما بفرستيد!

مهندس خسته نباشيد

اين ليست براى همهْ مزرعه داران لازم و مهم است براى همين روى ان وقت زيادى كذاشتيم

با همكارى شما به نتيجه خوبى هم خواهيم رسيد

:gol::gol::gol::gol::gol:
 

Eng.probe

عضو جدید
کاربر ممتاز
مروري بر تغذيه شترمرغ

مروري بر تغذيه شترمرغ

مروري بر تغذيه شترمرغ &nbspEMU (شترمرغ استراليايي) و شترمرغ تقريباً از همه چيز حتي از علفها براي تغذيه خود استفاده مي‌كنند ولي در عين حال مواد غذايي آنها بايد از مواد فيبري لازم برخوردار بوده و براي رسيدن به وزن استاندارد بايد از غلات نيز استفاده گردد. دكتر پيترشارپ خاطر نشان مي‌سازد كه هنوز بازده غذايي شترمرغ همانند بوقلمون و مرغهاي صنعتي به بالاترين نقطه خود يعني به حد استاندارد نرسيده است. (Misset-World poultry.Vo.8-no7 1992 )
سيستم هضم غذا:

سينه پهن‌ها پرندگاني كه در ميان ساير طيور فاقد چينه‌ دان مي‌باشند. در شترمرغها و EMU ها وظيفه چينه دان را عضو فراخي چون پيش معده بعهده دارد. پيش معده در شترمرغها از ديواره ضخيمي برخوردار است. سينه پهن‌ها توانايي تخمير غذا را دارا هستند از اين رو سيستم هضم در آنها شبيه نشخواركنندگان است. Mackie در سال 1987 با اندازه‌گيري توليد اسيدهاي چرب فرار ( VFA ) در پيش معده و سنگدان اين پرندگان متوجه شد كه بيشتر اسيدهاي چرب فرار از استات بودند كه نشانه تخمير در قسمت قدامي دستگاه گوارشي است. به دليل تخمير در قسمت خلفي دستگاه گوارش، سينه پهن‌ها بيشترين انرژي را نسبت به ساير طيور مي‌توانند از جيره غذايي حاوي فيبر چون يونجه و علوفه خشك بدست آورند. با اين وجود ارزش غذايي و ميزان توليد انرژي حاصل از عمل تخمير تا كنون اندازه‌گيري نشده است. اضافه كردن سنگ ريزه به غذا ممكن است به هضم غذا كمك نمايد.
البته بعضي از پرورش دهندگان معتقدند كه به خاطر عضلات محكم ديواره سنگدان و جيره غذايي مناسب نيازي به اين كار نخواهند بود.
روده بزرگ در شترمرغ سه برابر روده كوچك آن است. سكوم نسبت به اندازه جثه پرنده طويلتر از ساير طيور نيست. ميزان توليد اسيد چرب فرار شبيه به نشخواركنندگان است. مقدار سرعت عبور غذا در لوله گوارش در يك شترمرغ به وزن 5/7 كيلويي در حدود 39 ساعت است. اين سرعت وقتي وزن پرنده به 50 كيلوگرم برسد به 48 ساعت خواهد رسيد.
از نظر آناتومي لوله گوارش EMU و شترمرغ با هم فرق دارد. سنگدان در اين نوع پرنده‌ها كمي بزرگتر از پيش معده است و بخشي از روده محسوب مي‌شود. سرعت عبور غذا در روده EMU ها 5/5 ساعت است.

عناصر غذايي:

غذاي اصلي سينه پهن‌ها را يونجه تشكيل مي‌دهد كه به آن ذرت، سبوس گندم، جو دوسر، پوست سويا، پس مانده خشك كارخانجات آبجوسازي اضافه مي‌گردد. فرمول دهندگان غذاي شترمرغها از پودر گوشت و پودر استخوان ماهي به عنوان منبع پروتئيني استفاده مي‌كنند. براي توليد انرژي از چربي گياهي و حيواني نيز استفاده مي‌شود. غذاي شترمرغها توسط ويتامينها و مواد معدني تقويت مي‌گردند.
مواد فيبري احتمالاً يكي از مهمترين بخش غذايي سينه پهن‌ها را تشكيل مي‌دهد ولي متخصصين تغذيه مقدار نياز مواد فيبري را تعيين نكرده‌اند. مقدار مواد فيبري مورد نياز در غذا بيش از 6 الي 18 درصد نيست كه آن هم بستگي به سن پرنده دارد.
نيازهاي پروتئيني سينه پهن‌ها بخوبي مشخص نشده است. بيشترين مقدار پروتئين خام موجود در غذا بين 15 تا 24 درصد است. بيشترين مقدار پروتئين در پرندگان جوان مصرف مي‌شود كه با بالا رفتن سن مقدار آن كاهش مي‌يابد. شترمرغهاي پرورشي با خوراك محتوي 15 درصد پروتئين تغذيه مي‌شوند.
اطلاعات بسيار جامعي از تحقيقات انجام شده در آمريكا توسط Angel در سال 1993 جمع‌آوري شده است.
شترمرغهاي جوان مانند ساير حيوانات قادر نيستند كه چربي را بخوبي هضم نمايند. ولي در سنين 10 هفتگي بخوبي يك بوقلمون 12 هفته‌اي از عهده هضم چربي برمي‌آيند. پرندگان سينه پهن فاقد كيسه صفرا هستند. مقدار كل چربي در جيره غذايي نبايستي بيشتر از 6 الي 8 درصد باشد.
ويتامين E و سلنيوم از عناصر غذايي هستند كه بايد كمبود آن را مد نظر قرار داد. Rae در گزارشي استحاله عضلاني در سينه پهن‌ها را در نتيجه كمبود اين عنصر اعلام مي‌نمايد. بنظر مي‌رسد وقتي جيره غذايي كمتر از 20 تا 40 واحد بين المللي در كيلو ويتامين E داشته باشد شترمرغها نمي‌تواند آن را به تخمها انتقال دهد. از اين رو متخصصين تغذيه 80 واحد بين المللي به هر كيلو غذا ويتامين E اضافه مي‌نمايند. به نظر چند تن از متخصصين آزمايشگاهي طيور موارد ثبت شده‌اي از بيماري Encephalomalacia وجود دارد كه آنرا نتيجه كمبود ويتامين E مي‌دانند. متاسفانه، با اطلاعات كمي كه در مورد اثرات كمبود ويتامين E براي پرورش دهندگان و برخي متخصصين تغذيه وجود داشت، آنها اقدام به تجويز اين ويتامين با دز بالا از راه خوراكي و تزريقي نمودند كه با تلفات و ناقص شدن جنين‌ها همراه بود. بيشتر غذاهاي صنعتي حاوي 1 الي 3 PPm<



منبع : parsbiology
 

Eng.probe

عضو جدید
کاربر ممتاز
مروری بر تغذیه شترمرغ (2)

مروری بر تغذیه شترمرغ (2)

مروری بر تغذیه شترمرغ
EMU (شترمرغ استرالیایی) و شترمرغ تقریباً از همه چیز حتی از علفها برای تغذیه خود استفاده می‌کنند ولی در عین حال مواد غذایی آنها باید از مواد فیبری لازم برخوردار بوده و برای رسیدن به وزن استاندارد باید از غلات نیز استفاده گردد. دکتر پیترشارپ خاطر نشان می‌سازد که هنوز بازده غذایی شترمرغ همانند بوقلمون و مرغهای صنعتی به بالاترین نقطه خود یعنی به حد استاندارد نرسیده است. (Misset-World poultry.Vo.8-no7 1992 )
سیستم هضم غذا:

سینه پهن‌ها پرندگانی که در میان سایر طیور فاقد چینه‌ دان می‌باشند. در شترمرغها و EMU ها وظیفه چینه دان را عضو فراخی چون پیش معده بعهده دارد. پیش معده در شترمرغها از دیواره ضخیمی برخوردار است. سینه پهن‌ها توانایی تخمیر غذا را دارا هستند از این رو سیستم هضم در آنها شبیه نشخوارکنندگان است. Mackie در سال 1987 با اندازه‌گیری تولید اسیدهای چرب فرار ( VFA ) در پیش معده و سنگدان این پرندگان متوجه شد که بیشتر اسیدهای چرب فرار از استات بودند که نشانه تخمیر در قسمت قدامی دستگاه گوارشی است. به دلیل تخمیر در قسمت خلفی دستگاه گوارش، سینه پهن‌ها بیشترین انرژی را نسبت به سایر طیور می‌توانند از جیره غذایی حاوی فیبر چون یونجه و علوفه خشک بدست آورند. با این وجود ارزش غذایی و میزان تولید انرژی حاصل از عمل تخمیر تا کنون اندازه‌گیری نشده است. اضافه کردن سنگ ریزه به غذا ممکن است به هضم غذا کمک نماید.
البته بعضی از پرورش دهندگان معتقدند که به خاطر عضلات محکم دیواره سنگدان و جیره غذایی مناسب نیازی به این کار نخواهند بود.
روده بزرگ در شترمرغ سه برابر روده کوچک آن است. سکوم نسبت به اندازه جثه پرنده طویلتر از سایر طیور نیست. میزان تولید اسید چرب فرار شبیه به نشخوارکنندگان است. مقدار سرعت عبور غذا در لوله گوارش در یک شترمرغ به وزن 5/7 کیلویی در حدود 39 ساعت است. این سرعت وقتی وزن پرنده به 50 کیلوگرم برسد به 48 ساعت خواهد رسید.
از نظر آناتومی لوله گوارش EMU و شترمرغ با هم فرق دارد. سنگدان در این نوع پرنده‌ها کمی بزرگتر از پیش معده است و بخشی از روده محسوب می‌شود. سرعت عبور غذا در روده EMU ها 5/5 ساعت است.

عناصر غذایی:

غذای اصلی سینه پهن‌ها را یونجه تشکیل می‌دهد که به آن ذرت، سبوس گندم، جو دوسر، پوست سویا، پس مانده خشک کارخانجات آبجوسازی اضافه می‌گردد. فرمول دهندگان غذای شترمرغها از پودر گوشت و پودر استخوان ماهی به عنوان منبع پروتئینی استفاده می‌کنند. برای تولید انرژی از چربی گیاهی و حیوانی نیز استفاده می‌شود. غذای شترمرغها توسط ویتامینها و مواد معدنی تقویت می‌گردند.
مواد فیبری احتمالاً یکی از مهمترین بخش غذایی سینه پهن‌ها را تشکیل می‌دهد ولی متخصصین تغذیه مقدار نیاز مواد فیبری را تعیین نکرده‌اند. مقدار مواد فیبری مورد نیاز در غذا بیش از 6 الی 18 درصد نیست که آن هم بستگی به سن پرنده دارد.
نیازهای پروتئینی سینه پهن‌ها بخوبی مشخص نشده است. بیشترین مقدار پروتئین خام موجود در غذا بین 15 تا 24 درصد است. بیشترین مقدار پروتئین در پرندگان جوان مصرف می‌شود که با بالا رفتن سن مقدار آن کاهش می‌یابد. شترمرغهای پرورشی با خوراک محتوی 15 درصد پروتئین تغذیه می‌شوند.
اطلاعات بسیار جامعی از تحقیقات انجام شده در آمریکا توسط Angel در سال 1993 جمع‌آوری شده است.
شترمرغهای جوان مانند سایر حیوانات قادر نیستند که چربی را بخوبی هضم نمایند. ولی در سنین 10 هفتگی بخوبی یک بوقلمون 12 هفته‌ای از عهده هضم چربی برمی‌آیند. پرندگان سینه پهن فاقد کیسه صفرا هستند. مقدار کل چربی در جیره غذایی نبایستی بیشتر از 6 الی 8 درصد باشد.
ویتامین E و سلنیوم از عناصر غذایی هستند که باید کمبود آن را مد نظر قرار داد. Rae در گزارشی استحاله عضلانی در سینه پهن‌ها را در نتیجه کمبود این عنصر اعلام می‌نماید. بنظر می‌رسد وقتی جیره غذایی کمتر از 20 تا 40 واحد بین المللی در کیلو ویتامین E داشته باشد شترمرغها نمی‌تواند آن را به تخمها انتقال دهد. از این رو متخصصین تغذیه 80 واحد بین المللی به هر کیلو غذا ویتامین E اضافه می‌نمایند. به نظر چند تن از متخصصین آزمایشگاهی طیور موارد ثبت شده‌ای از بیماری Encephalomalacia وجود دارد که آنرا نتیجه کمبود ویتامین E می‌دانند. متاسفانه، با اطلاعات کمی که در مورد اثرات کمبود ویتامین E برای پرورش دهندگان و برخی متخصصین تغذیه وجود داشت، آنها اقدام به تجویز این ویتامین با دز بالا از راه خوراکی و تزریقی نمودند که با تلفات و ناقص شدن جنین‌ها همراه بود. بیشتر غذاهای صنعتی حاوی 1 الی 3 PPm سلنیوم می‌باشند که کافی بنظر می‌رسد. تا کنون در جایی به چشم نخورده است که از راه تزریق از این ماده استفاده شده باشد. آنالیز تخمها نشان داده که سلنیوم در مکملها وقتی بالاتر از حد نرمال باشد می‌تواند اثرات سمی برجای گذارد. طبق قوانین موجود در صنایع غذایی استاندارد شده در آمریکا برای این دسته از پرندگان مقدار سلنیوم را PPm 1 در نظر گرفته اند.

به هر حال با توجه به اینکه بیش از 75% هزینه های پرورش مستقیما به خوراک مربوط می باشد لذا اهمیت استفاده از برنامه های غذائی علمی و توجه به نیازهای پرنده به خوبی نمایان می گردد. مطمئن باشید که با بکارگیری یک برنامه غذائی علمی می توانید از بسیاری مشکلات و بیماری جلوگیری نموده و نتایج بسیار خوبی را در کمیت و کیفیت کسب نمائید.
هنگامیکه ما از تغذیه شترمرغ صحبت می کنیم منظور تغذیه حیوانی اهلی با یک آناتومی گوارش منحصر به فرد و در نتیجه توانائی های هضم منحصر به فرد است.
شترمرغها بزرگترین پرندگان روی زمین هستند و همین جثه بزرگ توانائی های منحصر به فردی از قبیل :
سازش پذیری با اقلیم های متفاوت ، مقاومت در برابر آب و هوای سرد و همچنین توانائی بالای هضم فیبر را به این پرنده میدهد. همچنین این جثه بزرگ مشخّص کننده یک ضریب رشد سریع در زندگی پرنده می باشد.
با توجه به این ویژگیها بایستی جیره غذائی شترمرغها نیز همانند سایر طیور مطابق نیازها واقعی پرنده تنظیم گردد. البته با توجه به هزینه های بالائی که جهت تهیه خوراک آماده صرف می شود بهتر آن است که در تنظیم فرمولهای غذائی توجه ویژه ای به مصرف مواد قابل کشت در مزرعه خود داشته باشیم. از آنجا که معمولا بیش از دو سوم هزینه های تولید در یک دامداری مربوط به خوراک می باشد لذا تهیه جیره ای ارزان قیمت که بتواند نیازهای پرنده را تامین نماید بسیار حائز اهمیت است. جیره های غذائی که به صورت کنسانتره بکار برده می شوند گران خواهند بود و این در حالی است که استفاده از جیره های غذائی با کیفیت خوب برای رسیدن به نرخ مطلوب از رشد ضروری است. تقریبا قسمت بیشتر هزینه های خوراک را می توان بوسیله کشت مواد اولیه نظیر علوفه (شبدر و یونجه) و سایر مواد نظیر گندم ، جو ، ذرت و ... جبران نمود که این امر بایستی در هنگام ایجاد یک مزرعه حتما مورد توجه قرار گیرد. خصوصا اینکه برخی از علوفه ها را میتوان به صورت خشک یا سیلاژ نگهداری نمود.
با توجه به اینکه شترمرغ تنها پرنده ای است که ادرار و مدفوع را جداگانه ذخیره و دفع می کند این امکان وجود دارد که بتوان از هر کدام نمونه های جداگانه ای را جهت تجزیه و تحلیل بدست آورد و این نتایج را جهت تهیه جیره ای مناسب و بهبود کیفیت پرورش بکار گرفت.
همچنین با توجه به این که تخمیر مواد عموما در حفره های موجود در قسمت روده و روده کور پرنده انجام می گیرد لذا شترمرغها می توانند سلولز را با همان کیفیت نظیر نشخوار کنندگان هضم و گوارش کنند که این امر دست ما را در استفاده از علوفه های ارزان قیمت بازتر کرده و در نتیجه بدین وسیله می توان قیمت خوراک را تا حد زیادی کنترل کرد. البته توجه داشته باشید که شترمرغها به دلیل نداشتن دندان نمی توانند علفهای بلند یا ساقه های یونجه را به خوبی بجوند پس بهتر است که یونجه را به درستی و در قطعات مناسب خرد کرده و در دسترس پرنده قرار دهیم.
همانطور که گفته شد تخمیر غذای خورده شده توسط این پرنده در روده بزرگ صورت می گیرد نه در چینه دان (شترمرغ چینه دان ندارد) که در این حالت دمای بالای موجود در حفره بدن احتمالا به تخمیر اولیه و نیز جذب اسیدهای چرب زنجیره کوتاه کمک بسیاری می نماید. همچنین سنگدان این پرنده دارای ماهیچه های قوی می باشد اما لایه داخلی آن نرم است و بدین دلیل برای سایش دانه های بسیار سخت مناسب نیست اما برای کاهش سختی فیبر نسبتا مناسب می باشد.
ضریب تبدیل غذائی شترمرغ در هفته های نخستین زندگی بهترین نرخ را دارد و به همین دلیل جوجه ها جهت رسیدن به ضریب مناسب نیاز به مصرف غذائی با چگالی بالا دارند.
چگالی بالا به جوجه ها این فرصت را می دهد که به نرخ حداکثر رشد دست یابند این امر خصوصا جهت تولید جوجه های کبابی (کشتار در سن سه ماهگی) بسیار حائز اهمیت است زیرا با مصرف خوراک با چگالی بالا پرنده در کوتاهترین زمان به مناسبترین وزن دست پیدا می کند اما اگر منظور از پرورش کشتار در سنین بالاتر باشد پرندگان باید برای آغاز دوره تولیدی دوم آماده گردند که در این مرحله استفاده از خوراک با چگالی بالا امری غیر اقتصادی است.
برخی از پرورش دهندگان ترجیح می دهند پرنده را در سن 10 ماهگی و برخی در 14 ماهگی کشتار کنند. از آنجا که تفاوت معنی داری در کیفیت گوشت پرندگان جوان (10 ماهه) و مسن تر (14 ماهه) وجود ندارد لذا بهتر آن است که با توجه به نیاز بازار از لحاظ وجود بازار بهتر جهت چرم یا گوشت، سن کشتار را تعیین کرد. توجه داشته باشید که جهت بدست آوردن پوستهای بدون زخم و آسیب بهتر است پرندگان در سن 10 – 9 ماهگی و و پیش از شروع نزاع های دسته جمعی کشتار شوند اما اگر مقصود دستیابی به بازار گوشت است کشتار پرندگان در سنین بالاتر به صرفه خواهد بود.
این نکته از آن رو حائز اهمیت است که بتوانید کیفیت و بویژه بهای خوراک مصرفی را تحت کنترل خود در آورده و بسته به نوع تولید و سن کشتار خوراکی را در اختیار پرنده قرار دهید که نظر شما را با کمترین بها و بهترین حالت تامین نماید.
در خاتمه و بعنوان یک نتیجه گیری باید گفت که بهتر این است سعی کنید خود تولید کننده مواد اولیه مورد نیاز و خوراک پرندگان خود باشید و از کارخانجات تولید خوراک دوری و امتناع کنید

منبع :فارم ایران وپارس بیولوژی
 

Eng.probe

عضو جدید
کاربر ممتاز
پرورش شتر مرغ و جنبه هاي اقتصادي آن

پرورش شتر مرغ و جنبه هاي اقتصادي آن

پرورش شتر مرغ و جنبه هاي اقتصادي آن
[SIZE=-1]قيمت جهاني فرآورده هاي شتر مرغ: صدها سال پيش شتر مرغ را فقط به دليل پرهاي زيبا و ارزشمندشان در آفريقا شكار مي كردند ليكن با پي بردن به ارزش گوشت باكيفيت بالاي اين پرنده و همچنين پوست بسيار مرغوب آن ارزش پر در درجه اهميت بعد قرار گرفته است پرورش تجاري شتر مرغ امروز به صورت معني دارتري گسترش يافته و به دلايل زير مورد استقبال پرورش دهندگان دام و طيور قرار گرفته است:
1- گوشت قرمز شتر مرغ در واقع شبيه گوشت گوساله است با اين مزيت كه از لحاظ كم بودن كلسترول و چربي شبيه گوشت مرغ و ماهي و از لحاظ پروتئين بالا با گوشت گوساله مقايسه مي شود. هر 5 شتر مرغ پرواري برابر يك گوساله پرواري گوشت توليد مي كند.
2- پوست چرم مانند اين پرنده در صنعت سراجي مورد استفاده قرار مي گيرد. چربي طبيعي كه در پوست شتر مرغ وجود دارد باعث انعطاف پذيري و مقاوم بودن آن در مقابل خشكي و ترك خوردگي مي شود• از پوست شتر مرغ در صنايع كفش و كيف استفاده مي شود. ميزان پوست هر شتر مرغ 13 فوت مربع (5/3 متر مربع) است كه هر فوت مربع آن 35 دلار قيمت دارد.
3- پر شتر مرغ كه معمولاً هر سال 2 بار از بدن پرنده چيده مي شود جمعاً در سال حدود يك كيلوگرم پر استحصال مي شود. كه هر كيلوگرم آن 1000 دلار در بازارهاي جهاني خريد و فروش مي شود كه از اين پرها در كارهاي زينتي و يا تهيه جاروهاي گرانقيمت استفاده مي شود. پر شتر مرغ علاوه بر گرد و غبار معمولي به علت داشتن خاصيت الكترواستاتيك قادر است تمام ذرات را به خود جذب كند.
4- تخم شتر مرغ نيز يكي از فرآورده هاي پرمصرف در جهان است. هر تخم شتر مرغ بالاتر از 5/1 كيلوگرم وزن دارد و حدود 24 عدد تخم مرغ معمولي است و طعم آن شيرين تر از تخم مرغ است. بوميان آفريقايي قرن هاست كه از تخم شتر مرغ به عنوان منبع غذايي و از پوسته آن به عنوان ظرف (كاسه) استفاده مي كنند. پوسته تخم شترمرغ به اندازه ظروف چيني محكم است و هنرمندان و صنعتگران آنرا رنگ آميزي كرده و يا با جواهرات مختلف تزئين مي كنند.
5- استفاده هاي پزشكي از فرآورده هاي شتر مرغ مرسوم است از غضروف پاي شتر مرغ جهت تعويض غضروف پاي انسان استفاده مي شود. مغز شتر مرغ نوعي آنزيم توليد مي كند كه براي درمان بيماري ــــــــــــــ استفاده مي شود. چشم پزشكان آفريقاي جنوبي معتقدند كه به دليل شباهت زيادي كه ساختمان چشم شتر مرغ با چشم انسان دارد و قرنيه چشم شتر مرغ بهترين انتخاب براي پيوند و جايگزيني قرنيه چشم انسان دارد مي توان آنرا جهت پيوند به كار برد با وجوديكه اين عمل عجيب به نظر مي رسد ليكن با توجه به اتفاقات مشابهي كه در دنياي پزشكي به كرات اتفاق افتاده اين مسأله قابل تعمق است.
6- روغن شتر مرغ در صنايع آرايشي استفاده مي شود و هر شتر مرغ حدود شش ليتر روغن توليد مي كند. با وجوديكه اين پرنده بزرگ توانسته است به بازارهاي آمريكا، اروپا، استراليا، آمريكاي مركزي و آمريكاي جنوبي، چين و ساير نقاط جهان وارد شود ليكن در حال حاضر آفريقا قسمت عمده پرورش و توليد و صادرات فرآورده هاي اين پرنده را به خود اختصاص داده است.
تغذيه شتر مرغ:
شتر مرغ ها، پرندگاني علفخوار هستند و رژيم غذايي آنها شبيه نشخوار كنندگان است. يونجه و ذرت درصد بالايي از تركيب غذايي شتر مرغ را شامل مي شود. به دليل دارا بودن روده هاي دراز و طويل قدرت هضم بالا در خصوص مواد فيبري را دارند. جوجه ها معمولاً تا يكي دو روز بعد از هچ احتياج به تغذيه نداشته و سپس از غذاي با پروتئين 23% شامل كنستانتره و علوفه خشك به صورت كرامبل تغذيه مي شوند. استفاده از يونجه سبز در طول دوره رشد از اهميت خاصي برخوردار است. جهت هضم بهتر غذا بهتر است سنگريزه در اختيار پرنده قرار گيرد. تا سه ماهه اول پرورش ميزان يك كيلو خوراك در شبانه روز 23% پروتئين و تا شش ماهگي به طور متوسط 8/1 كيلوگرم خوراك با پروتئين 20% كافي مي باشد. شتر مرغها از شش ماهگي تا رسيدن به سن بلوغ (5/2 سالگي) به طور متوسط روزانه 5/2 كيلوگرم دان به صورت پلت شامل علوفه خشك آسياب شده و كنسانتره مي خورند (8 قسمت كنستانتره + يك قسمت علوفه خشك آسياب شده)
يك نمونه جيره غذايي شتر مرغ در دوران پرورش (تا 5/2 سالگي):
ذرت دانه اي 47%
يونجه خشك 8/41%
پودر استخوان 2%
پودر ماهي 7%
منوكلسيم فسفات 2%
نمك 2/0%
جمع: 100%
جيره غذايي شتر مرغهاي پرواري با شتر مرغهايي كه جهت گله مادر نگهداري مي شوند تفاوت دارند. معمولاً شتر مرغهاي گوشتي در سن يكسالگي قابل عرضه به بازار مي باشند و حدود 100 تا 125 كيلوگرم وزن دارند و كيفيت گوشت در سن يكسالگي مطلوب تر از هر زمان مي باشد. از هر لاشه حدود 50 كيلوگرم گوشت استحصال مي شود.غذاي شتر مرغهايي كه جهت گله مادر نگهداري مي شوند به طور متوسط روزانه با خوردن 4 كيلوگرم خوراك شامل كنسانتره و يونجه خشك و همچنين از طريق چراي يونجه سبز تأمين مي شود. شتر مرغ علاقه فراواني به چريدن در مزارع يونجه دارد به همين جهت در پرورش شتر مرغ كاشت يونجه را بايستي مدنظر قرار داد.
ضريب تبديل مواد غذايي در سنين مختلف تفاوت دارد در سنين اوليه رشد 8/1 و در 3 ماهگي 5/2 و در 6 ماهگي حدود 8 مي باشد. با توجه به اينكه تغذيه شتر مرغ در كيفيت پوسته، پر و گوشت پرنده تأثير مستقيم دارد چنانچه در تغذيه اين پرنده دقت كافي مبذول نگردد، بر كيفيت پوست و گوشت اثر منفي گذاشته و سودآوري آن مورد ترديد واقع خواهد شد.
مقايسه شتر مرغ و گاو:
توليد گوشت مرغ در مقايسه با گاو حدود چهار برابر مي باشد. دوره حاملگي و زايش گاو حدود 9 ماه مي باشد در صورتيكه دوره هچ تخم شتر مرغ 42 روز مي باشد. يك گاو در طول يكسال يك رأس گوساله توليد مي كند در حاليكه شتر مرغ توانايي توليد چهل عدد جوجه را دارد.استحكام چرم شتر مرغ 3 برابر چرم گاو مي باشد. مقدار پروتئين گوشت گاو و شتر مرغ تفاوت چنداني نداشته ليكن ميزان كلسترول موجود در گوشت گاو دو برابر گوشت شتر مرغ مي باشد. طعم گوشت شتر مرغ شبيه گوشت گاو مي باشد. هر پنج شتر مرغ به اندازه يك گوساله پرواري گوشت توليد مي كند[/SIZE]
 

JAM.SH

عضو جدید
بس از عرض سلام

مهندس توضيحات شما بسيار كامل ومفيد است .

تشكر فراوان از شما ما بسيار استفاده كرديم .

با اجازهْ شما ما به ديكر همكارانمان هم نوشته هاى شما را داديم

موفق وسر بلند باشيد .
 

Dauglas

اخراجی موقت
پرورش شترمرغ

پرورش شترمرغ

[FONT=&quot]هر[/FONT] [FONT=&quot]قدر اطلاعات بيشتر كسب شود خسران كار كمتر است و سرمايه اصلي در مدت معلوم[/FONT] [FONT=&quot]برگشت خواهد شد. همانطوريكه مي‌دانيم اخيراً موضوع پرورش شترمرغ در ايران[/FONT] [FONT=&quot]توجه دست اندركاران و سرمايه‌گذاران را به خود معطوف ساخته است. گروهي از[/FONT] [FONT=&quot]علاقه‌مندان به اين رشته و يا بهتر بگوييم سرمايه داران، پس از جمع‌آوري[/FONT] [FONT=&quot]شتاب‌زده اطلاعات از اين طرف يا آنطرف دنيا اقدام به ورود تخم و يا جوجه و[/FONT] [FONT=&quot]يا پرنده بالغ يعني شترمرغ نموده‌اند. ظاهراً تا اين مرحله هيچ اشكالي[/FONT] [FONT=&quot]بوجود نيامده و انشاءالله كه نخواهد آمد ولي مشكلات بعد از اين ممكن است[/FONT] [FONT=&quot]بدليل عدم دانش كافي باعث به خطر افتادن برگشت سرمايه اصلي بدست صاحبان[/FONT] [FONT=&quot]سرمايه باشد. البته انتظار هم‌چنين است، به عبارتي اگر خطراتي در اين باب[/FONT] [FONT=&quot]بوجود آيد نبايد انگشت حيرت بدندان گزيد چرا كه در اين رشته خاص يعني پرورش[/FONT] [FONT=&quot]و توليد شترمرغ و خانواده آن، مشكلاتي در سطح جهان از نظر نوع كيفيت تغذيه[/FONT] [FONT=&quot]و بيماري و باروري و نيز سيستم هچري مطرح است كه تا اين زمان متخصصين فن[/FONT] [FONT=&quot]در حال برطرف كردن آنها مي‌باشند[/FONT].
[FONT=&quot]بنظر نبايد در اين امر شتاب نمود اگر[/FONT] [FONT=&quot]در اين امر جدي هستيد و مي‌خواهيد به هر صورتي سرمايه‌تان را در اين رشته[/FONT] [FONT=&quot]نو پا در ايران بكار گيريد بياييد با هم به مواردي چند نظري افکنيم[/FONT]:
1-[FONT=&quot]تا[/FONT] [FONT=&quot]آنجا كه مي‌توانيد با استفاده از تمامي امكانات موجود در كشور اطلاعات كسب[/FONT] [FONT=&quot]نمائيد و از كارشناساني كه مي‌توانند در اين راه به شما ياري رسانند[/FONT] [FONT=&quot]بهره‌مند شويد البته اين يك امر كلي است يعني در هر زمينه‌اي بايد اطلاعات[/FONT] [FONT=&quot]خود را اضافه نماييم. داشتن اطلاعات زياد ما را با ضرر كمتري مواجه خواهد[/FONT] [FONT=&quot]ساخت[/FONT].
2-[FONT=&quot]برآورد نياز و مصرف داخلي. از خود سوال كنيم كه گوشت شترمرغ تا[/FONT] [FONT=&quot]چه ميزان در داخل كشور شناخته شده و تقاضاي مكفي براي آن وجود دارد. البته[/FONT] [FONT=&quot]ممكن است گفته شود كه سرمايه‌گذاري در هر رشته نوپا و تازه‌اي براي اينكه[/FONT] [FONT=&quot]در بازار مصرف جا بيفتد نياز به زمان دارد. آيا شما جزء آندسته از سرمايه[/FONT] [FONT=&quot]گذاراني هستيد كه اين طول زمان نامشخص را مي‌پذيريد؟ تا چه مدت و به چه[/FONT] [FONT=&quot]قيمتي؟ اگر بازار داخلي را مد نظر نداريد پس مي‌خواهيد وارد بازارهاي جهاني[/FONT] [FONT=&quot]شويد. آيا مي‌توانيد با رقباي قوي در سراسر جهان كه ده‌ها سال است در اين[/FONT] [FONT=&quot]امر تقريباً خبره شده و بازار جهاني را در دست خود دارند رقابت نمائيد؟[/FONT]
3-[FONT=&quot]آيا[/FONT] [FONT=&quot]با نوع رفتار (بخصوص در زمان جفت‌گيري)، همينطور به بيماري آنها آشنايي[/FONT] [FONT=&quot]داريد؟ آيا اطلاع داريد كه از كدام نژاد براي پرورش و توليد نسل استفاده[/FONT] [FONT=&quot]نمائيد كه با آب و هواي ايران تطبيق داشته و بيشترين محصول را به شما ارائه[/FONT] [FONT=&quot]دهد؟ آيا مي‌دانيد كدام منطقه ايران براي پرورش شترمرغ مناسبتر است؟[/FONT]
4-[FONT=&quot]در[/FONT] [FONT=&quot]حال حاضر اگر بخواهيد گروهي از شترمرغهاي آماده به كشتار را ذبح نماييد،[/FONT] [FONT=&quot]آيا كشتارگاه ويژه‌اي براي اين نوع پرندگان وجود دارد؟ يا اينكه از[/FONT] [FONT=&quot]كشتارگاه‌هاي موجود استفاده خواهيد نمود؟[/FONT]
5-[FONT=&quot]آيا مي‌دانيد چگونه مي‌توان[/FONT] [FONT=&quot]درصد جوجه‌آوري تخم‌ها را افزايش داد، يا اينكه تنها به اطلاعات مكتوب[/FONT] [FONT=&quot]شركتهاي خارجي صادر كننده اين گونه اقلام اكتفا خواهيد نمود؟[/FONT]
6-[FONT=&quot]آيا از[/FONT] [FONT=&quot]وضع و كيفيت و نوع تغذيه اين پرندگان درشت قامت اطلاعات كافي داريد، مثلاً[/FONT] [FONT=&quot]مي‌دانيد كه اين پرندگان به چه ميزان ويتامين و همين طور چربي و پروتئين[/FONT] [FONT=&quot]نياز داشته و همچنين تغييرات فرمول غذايي در طول زندگي باروري آنها را فرا[/FONT] [FONT=&quot]گرفته‌ايد؟[/FONT]
7-[FONT=&quot]آيا منابع تهيه شترمرغ را در جهان مي‌شناسيد،؟ آيا[/FONT] [FONT=&quot]مي‌دانيد بهترين نژادي كه در جهان ضريب تبديل غذايي آن مطلوب است و[/FONT] [FONT=&quot]بالاترين مقدار گوشت و بهترين نوع پوست و پر را توليد مي‌كند، در مقابل[/FONT] [FONT=&quot]تغييرات آب و هوايي و نيز بيماري مقاوم كدام است و در كجاست؟[/FONT]
[FONT=&quot]اكنون[/FONT] [FONT=&quot]براي شناخت بهتر از اين نوع پرنده مطالبي را با هم مرور مي‌نماييم، شايد[/FONT] [FONT=&quot]كمكي باشد به آن دسته از علاقه‌منداني كه قصد ندارند بدون مطالعه و شتابزده[/FONT] [FONT=&quot]به كاري مبادرت ورزيده و سرمايه خود را به خطر اندازند[/FONT].
[FONT=&quot]شترمرغ در[/FONT] [FONT=&quot]زمانهاي پيشين در مناطق آفريقايي، سوريه و كشورهاي عربي يافت مي‌شد. آن را[/FONT] [FONT=&quot]مي‌توان بومي آفريقا دانست. استخوان‌ها و فسيل شترمرغ يافت شده در آثار[/FONT] [FONT=&quot]باستان شناسي حكايت از قدمتي حدود 60 ميليون ساله دارد. شترمرغ صرفه نظر از[/FONT] [FONT=&quot]اين كه براي گوشت و پر شكار مي‌شده، مصريان، يونانيان و روميان باستان[/FONT] [FONT=&quot]كساني بودند كه اين پرندگان وحشي را رام كرده و زنان اشراف مصري و رومي[/FONT] [FONT=&quot]براي سواري از آن استفاده مي‌كردند. بر خلاف پر ساير پرندگان، ريشه‌هاي پر[/FONT] [FONT=&quot]شترمرغ از نظر طول از هر دو طرف يكسان است، به همين خاطر از اين پر در مصر[/FONT] [FONT=&quot]باستان بعنوان مظهر و نماد قضاوت و حقيقت استفاده مي‌گرديد. در آثار بجا[/FONT] [FONT=&quot]مانده از معابد توتان خامون، براي نشان دادن قدرت مافوق فرعون او را در حال[/FONT] [FONT=&quot]شكار شترمرغ با تير و كمان نشان داده‌اند. عربها از روي اسبهايشان اين[/FONT] [FONT=&quot]پرنده را براي گوشت و پوست آن شكار كرده و از پوست آن لباس تهيه مي‌نمودند[/FONT].
[FONT=&quot]متجاوز از صد سال است كه در سرتاسر آفريقا شترمرغ را براي پرهاي آن[/FONT] [FONT=&quot]شكار مي‌كردند ولي امروزه پر شترمرغ ارزش اقتصادي كمتري نسبت به گوشت و[/FONT] [FONT=&quot]پوست آن در جهان دارد. گوشت اين پرنده‌ها از نوع گوشت قرمز است با طعم گوشت[/FONT] [FONT=&quot]گوساله و نسبت به مرغ و بوقلمون داراي كلسترول كمتري است[/FONT].
[FONT=&quot]پرندگان[/FONT] [FONT=&quot]گروه[/FONT] Ratite ([FONT=&quot]پرندگان بزرگ سينه پهن فاقد قدرت پرواز) مثل شترمرغها، [/FONT]Emu [FONT=&quot]ها، [/FONT]Kiwi [FONT=&quot]ها و[/FONT] Cassowary [FONT=&quot]ها، مدت صدسال است كه به منظور تجارت مورد پرورش[/FONT] [FONT=&quot]قرار می گيرند[/FONT].
[FONT=&quot]محبوبيت آنها در بين مردم در خلال چند سال اخير بشدت رو[/FONT] [FONT=&quot]به افرايش گذاشته است‌. تجارت پرورش شترمرغ در حال حاضر در پنجاه ايالت[/FONT] [FONT=&quot]آمريكا همچنين در كانادا و مكزيك صورت مي‌گيرد[/FONT].
[FONT=&quot]بسياري از پرورش[/FONT] [FONT=&quot]دهندگان و توليدكنندگان صنعتي غذاي شترمرغ با استفاده از تجربياتي كه[/FONT] [FONT=&quot]درباره مرغها و بوقلمونها اندوخته‌اند موجب بهبود راه بردي تغذيه در اين[/FONT] [FONT=&quot]نوع پرندگان خاص گشته‌اند. سعي و تلاش توليدكنندگان باعث شده است كه صنعت[/FONT] [FONT=&quot]پرورش پرندگان سينه پهن با موفقيت پيش رود. بطور مثال، مشخص گرديد كه جنس[/FONT] [FONT=&quot]ماده چه تعداد تخم مي‌گذارد و در عرض پنج سال اين تعداد مي‌تواند به حدود[/FONT] [FONT=&quot]دو برابر برسد[/FONT].
[FONT=&quot]امروزه جوجه‌ها با مديريت مناسب و فني نسبت به گذشته[/FONT] [FONT=&quot]مي‌توانند بيشتر زنده بمانند. با اين وجود هنوز مطالب زيادي درباره اين[/FONT] [FONT=&quot]پرنده وجود دارد كه نامعلوم باقي مانده است و بايد بدان پي برد زيرا[/FONT] [FONT=&quot]اطلاعات علمي لازم در مورد مديريت تغذيه اين نوع پرندگان خاص يعني سينه[/FONT] [FONT=&quot]پهن‌ها يا گروه شترمرغها همچنان مورد نياز جامعه پرورش دهندگان جهان است[/FONT]. [FONT=&quot]شايد يكي از بزرگترين دغدغه‌هاي موجود در بين سازندگان خوراك و[/FONT] [FONT=&quot]توليدكنندگان اين دسته از پرندگان اين باشد که نسبت به كيفيت غذا و سلامتي[/FONT] [FONT=&quot]آن براي استفاده پرندگاني از اين نوع به اطمينان كامل دست نيافته‌اند[/FONT].
[FONT=&quot]جوجه‌هاي[/FONT] [FONT=&quot]شترمرغ را در سنين سه تا چهار ماهه براي پرورش مي‌فروشند ولي بيشتر آنها[/FONT] [FONT=&quot]را تا يكسالگي يا كمي بيشتر براي صادرات محصولاتي چون گوشت و پوست نگهداري[/FONT] [FONT=&quot]مي‌كنند. در اين سن پرنده حدود 5/32 الي 5/47 كيلوگرم گوشت 02/2 الي 86/1[/FONT] [FONT=&quot]مترمربع پوست قابل استفاده دارد كه از نظر كيفيت و دوام سه برابر پوست گاو[/FONT] [FONT=&quot]است البته پرها را نيز بايد بدان اضافه كرد. هر شترمرغ، بالغ بر دو كيلوگرم[/FONT] [FONT=&quot]پر توليد مي‌كند در وسايل لوكس و صنعت استفاده زيادي دارد[/FONT].
[FONT=&quot]مديريت و مشخصات ويژه[/FONT]:

[FONT=&quot]شترمرغ[/FONT] [FONT=&quot]يكي از بزرگترين پرندگان جهان محسوب مي‌شود با طول قامت 43/2 الي 74/2 متر[/FONT] [FONT=&quot]با 90 الي 135 كيلوگرم وزن. نرها معمولاً به سادگي جابجا مي‌شوند ولي در[/FONT] [FONT=&quot]فصل جفتگيري كمي وحشي و خشن هستند. دو ماده و يك نر را بعنوان يك واحد[/FONT] [FONT=&quot]توليدي و يا تريو مي‌دانند (از سن سه تا چهل سالگي) پنج تريو در يك چراگاه[/FONT] [FONT=&quot]به وسعت نيم هكتاري قابل نگهداري مي‌باشند. انتظار مي‌رود كه در هر تريو[/FONT] 120 [FONT=&quot]الي 200 تخم در سال توليد گردد كه با يك مديريت تا 80 درصد قابليت[/FONT] [FONT=&quot]جوجه‌آوري دارند. مديريت اين پرندگان آميخته‌اي است از نشخواركنندگان و[/FONT] [FONT=&quot]پرندگان، اين در حالي است كه شترمرغها اساساً علف‌خوار بوده ولي با دو معده[/FONT] [FONT=&quot]و يك سنگدان و پيش معده ولي بدون چينه دان. پرنده بالغ مي‌تواند بخوبي در[/FONT] [FONT=&quot]مقابل بيماريها مقاوم باشد و مرگ تنها در اثر تصادفات بروز نمايد[/FONT].
[FONT=&quot]ايجاد ضايعات در پا[/FONT]:

[FONT=&quot]معمولاً[/FONT] [FONT=&quot]جوجه شترمرغها تا دو ماهگي مديريت ويژه‌اي را مي‌طلبد. آنها به عوامل[/FONT] [FONT=&quot]استرس‌زايي چون بيماري و حرارت بسيار حساس هستند. نوع تغذيه در مرحله رشد[/FONT] [FONT=&quot]نقش بسيار مهمي براي كيفيت تخمها و جوجه‌هاي جوان دارد[/FONT].
[FONT=&quot]تغذيه جوجه‌هاي[/FONT] [FONT=&quot]جوان با پروتئين بالا در هفته نخست مشكلاتي را در پاها ايجاد مي‌كند. اين[/FONT] [FONT=&quot]مسئله ممكن است مربوط به مديريت و ژنتيك باشد. جوجه‌هايي كه با تلاش خود از[/FONT] [FONT=&quot]پوسته تخم خارج شوند بقاي بهتري نسبت به آنهايي كه با دست انسان خارج می[/FONT] [FONT=&quot]شوند، نشان می دهند. بستر جوجه‌هاي جوان به توجه خاصي نياز دارد. بلعيدن[/FONT] [FONT=&quot]سنگ ريزه‌ها، شن و قطعات ريز چوب باعث مسدود شدن پيش معده و سنگدان شده و[/FONT] [FONT=&quot]هراز گاهي سبب مرگ آنها مي‌گردد[/FONT].
[FONT=&quot]جوجه شترمرغ هر ماه حدود 30 سانتيمتر[/FONT] [FONT=&quot]رشد مي‌كند كه بعد از سه ماه به وزني حدود 5/12 تا 15 كيلوگرم مي‌رسد و در[/FONT] [FONT=&quot]عرض يك سال وزني حدود 90 تا 120 كيلوگرم را بدست مي‌آورند و بعد از اين مدت[/FONT] [FONT=&quot]آماده روانه شدن به كشتارگاه مي‌گردند. براي تكثير بايستي 18 الي 30 ماه[/FONT] [FONT=&quot]از عمرشان گذشته باشد[/FONT].
[FONT=&quot]وجه تسميه شترمرغ[/FONT]:

[FONT=&quot]نام[/FONT] Ratite [FONT=&quot]كه ريشه[/FONT] [FONT=&quot]لاتين دارد اولين بار براي پرندگان بزرگي كه قدرت پرواز نداشته و داراي[/FONT] [FONT=&quot]سينه پهني بوده يعني فاقد استخوان سينه و دونده خوبي محسوب مي‌شدند گرفته[/FONT] [FONT=&quot]شده است. ساير گونه‌هاي سينه پهن شامل[/FONT] Emu [FONT=&quot]ها و[/FONT] Cassowary [FONT=&quot]كه مربوط به[/FONT] [FONT=&quot]استراليا بوده و[/FONT] Kiwi [FONT=&quot]ها مربوط به نيوزيلند مي‌باشند[/FONT].
[FONT=&quot]نام شترمرغ از ريشه يوناني آن[/FONT] Struthio camelus [FONT=&quot]گرفته شده و ريشه لاتين آن[/FONT] Struthocamelus [FONT=&quot]مي‌باشد[/FONT].
[FONT=&quot]واژه[/FONT] Camelus [FONT=&quot]يعني شترمانند يا بعبارتي مرغ‌شترسان كه بيان كننده موجودي است با[/FONT] [FONT=&quot]گردن دراز و چشماني برجسته با مژگاني نسبتاً بلند و جثه‌اي بزرگ و با[/FONT] [FONT=&quot]قابليت زندگي در بيابانهاي گرم و سوزان[/FONT].
[FONT=&quot]گونه‌هاي[/FONT] Struthio [FONT=&quot]شامل چهار زيرگونه به شرح زير مي‌باشند[/FONT]:
1.Struthio camelus australis
[FONT=&quot]مربوط به آفريقاي جنوبي[/FONT]
2. camelus camelus Struthio
[FONT=&quot]مربوط به آفريقاي شمالي[/FONT]
3. camelus massaicus Struthio
[FONT=&quot]مربوط به شرق آفريقا[/FONT]
4. camelus molybdophanes Struthio
[FONT=&quot]مربوط به سومالي و اتيوپي[/FONT]
[FONT=&quot]شترمرغ[/FONT] [FONT=&quot]نر در سنين بلوغ داراي گردني دراز و پرهاي زينتي است و ماده آن داراي پر[/FONT] [FONT=&quot]زينتي به رنگ خاكستري است. شترمرغ از سن چهار ماهگي به بعد بتدريج صاحب[/FONT] [FONT=&quot]پرهاي زينتي مي‌شود. ماده‌ها كمي زودتر از نرها به سن بلوغ مي‌رسند كه حدود[/FONT] [FONT=&quot]دو سالگي است[/FONT].
[FONT=&quot]امروزه آفريقا بيش از 70 درصد بازار شترمرغ جهان را به[/FONT] [FONT=&quot]خود اختصاص داده است ولي با اين وجود در مناطقي چون آمريكا (مركزي، جنوبي،[/FONT] [FONT=&quot]شمالي)، استراليا، اروپا و ساير نقاط خاور دور و آسيا بازار توليد و فروش[/FONT] [FONT=&quot]آن روبه گسترش است[/FONT].
[FONT=&quot]زمان كشتار اقتصادي شترمرغ در 9 ماهگي است كه نه[/FONT] [FONT=&quot]تنها پوست نرم وخوبي را در اين هنگام توليد نموده بلكه حدود 40 كيلوگرم[/FONT] [FONT=&quot]گوشت سالم با حداقل كلسترول را عرضه می نمايد. گوشت شترمرغ نسبت به ماهي و[/FONT] [FONT=&quot]بيشتر ماکيان پرورشي كلسترول كمتري دارد[/FONT].
[FONT=&quot]بازار گوشت شترمرغ[/FONT]:

[FONT=&quot]بازار گوشت شترمرغ درجهان به سرعت رو به گسترش است است و می رود تا جانشين مصرف ساير گوشتهای قرمز در جهان گردد[/FONT].
[FONT=&quot]بازار پوست[/FONT]:

[FONT=&quot]با[/FONT] [FONT=&quot]توجه به شکل و شمائل ويژه، پوست اين پرنده در دوره های خاصی هواداران[/FONT] [FONT=&quot]بسياری دارد و هم اکنون نيز محصولات بدست آمده از پوست آن با قيمتهای گزافی[/FONT] [FONT=&quot]در بازارهای جهانی به فروش می رود[/FONT].

[FONT=&quot]به هر حال توجه داشته باشيد که[/FONT] [FONT=&quot]پيش از دست زدن به هر کاری تمامی جوانب را در نظر گرفته و سپس اقدام کنيد و[/FONT] [FONT=&quot]با اين روش احتمال موفقيت خود را افزايش دهيد[/FONT].
 

ni_rosa_ce

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
تغذیه شتر مرغ

تغذیه شتر مرغ

در شترمرغ نیز مانند سایر دامها، تغذیه حدود 80-70 % هزینة پرورش را در بر می گیرد که البته با توجه به قابلیتهای بالای شترمرغ در استفاده از غذاهای فقیر و متنوع می توان تا حد زیادی از این هزینه ها را جبران کرد.با وجود گذشت بیش از یک قرن از پرورش شترمرغ اهلی هنوز اطلاعات چندان دقیقی از نیازهای غذایی این پرنده در دسترس نمی باشد...



تغذیه شتر مرغ

تعریف خوراک: خوراک به موادی گفته می شود که پس از خورده شدن توسط حیوان هضم، جذب و مورد استفاده قرار گیرند و همچنین آن بخش از غذا را که توسط حیوان مورد استفاده قرار می گیرد مواد مغذی می گویند.

در شترمرغ نیز مانند سایر دامها، تغذیه حدود 80-70 % هزینة پرورش را در بر می گیرد که البته با توجه به قابلیتهای بالای شترمرغ در استفاده از غذاهای فقیر و متنوع می توان تا حد زیادی از این هزینه ها را جبران کرد.با وجود گذشت بیش از یک قرن از پرورش شترمرغ اهلی هنوز اطلاعات چندان دقیقی از نیازهای غذایی این پرنده در دسترس نمی باشد.
شترمرغ ها بطور کامل علفخوار نیستند و در حیات وحش بخشی از خوراک آنها را حشرات، پستانداران کوچک مارمولکها و حتی گاهی تخم پرندگان تشکیل می دهند. شترمرغ ها قابلیت زندگی در مراتع فقیر را دارند و می توانند به راحتی در مکانهایی که گاو و حتی گوسفند قادر به زندگی نیستند، خوراک مورد نیاز خود را تهیه نمایند.
مطالعات انجام گرفته بر روی شترمرغ ها نشان می دهد که آنها قادرند حجم بالایی از الیاف خام را گوارش نمایند.
مسیر حرکت غذای مصرفی در شترمرغ ها بدین صورت است که خوراک ابتدا از مری به پیش معده رفته و گوارش اولیه بوسیله شیره معدی انجام می گیرد، سپس این خوراک از یک منفذ بزرگ وارد معده ماهیچه ای (سنگدان) می گردد و در آنجا غذا با کمک سنگریزه ها به قطعات کوچکتر خرد می گردد (مشابه عمل دندان در سایر جانوران) سپس غذا وارد روده کوچک شده و با اضافه شدن ترشحات روده ای خصوصاً لوزالمعده، مواد مغذی جذب می گردند.
همچنین فعالیتهای تخمیری که توسط باکتریها و در روده کور و بزرگ انجام می گیرد شترمرغ را قادر می نماید که از مقادیر بالای فیبر در غذا استفاده نماید.
در حقیقت وقتی ما در مورد تغذیه شترمرغ صحبت می کنیم، از تغذیه یک حیوان با آناتومی منحصر به فرد و در نتیجه توانایی هایی خاص صحبت می نماییم. از آنجا که شترمرغ بزرگترین پرندة روی زمین است این اندازه بزرگ بر روی قابلیت سازش پذیری آن با آب و هوای منطقه تاثیر بسیار زیادی می گذارد. همچنین این جثه بزرگ مشخص کنندة یک ضریب رشد سریع در زندگی او می باشد. تخمیر خوراک خورده شده در این پرنده در روده بزرگ صورت می گیرد نه چینه دان (شترمرغ چینه دان ندارد) و احتمالاً دمای بالای موجود در حفره بدن به تخمیر اولیه و نیز جذب اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه در فرآیند preventi calus کمک می کند.
سنگدان ماهیچه قوی این پرنده دارای لایه داخلی نرم بوده و برای سایش دانه های بسیار سخت مناسب نیست اما در مورد کاهش سختی فیبر کار آمد می باشد.
بزرگترین قسمت روده، روده کور rectocolom بالایی هستند که دارای حفره های بزرگ و گسترده ای برای تخمیر می باشند و این امر باعث می گردند که شترمرغ سلولز را با همان کیفیت نشخوار کنندگان هضم و گوارش نماید. علاوه بر اینها استفاده از خوراک با فرمولاسیون ویژه و کنترل شده و به اصطلاح بالانس و همچنین کاشت مواد مورد مصرف در جیرة این حیوان می تواند تا حدود زیادی در کاهش هزینه های تغذیه موثر باشد.
ضریب تبدیل غذائی در شترمرغها

آنچه در مورد تغذیه شترمرغها مهم است این موضوع است که شترمرغ ها توانایی ژنتیکی دارند که آنها را قادر می سازد با بکارگیری سطح کمی از خوراک مصرفی به ماکزیمم حد رشد خود در طول مراحل گوناگون زندگی دست یابند.
بطور خلاصه شترمرغ ها ضریب تبدیل غذایی خوبی دارند، خصوصاً تا سن 6 ماهگی که همه تاکید بایستی در بدست آوردن حداکثر FCR در این مرحله باشد. در سن شش ماهگی کمترین وزنی که پیشنهاد می گردد حدود 70 کیلوگرم است و بایستی توجه داشت که پس از این سن کاهش چشمگیری در FCR رخ خواهد داد.
نمودار فوق براساس مصرف جیره های بالانس شده بدست آمده که این امر اهمیت بهره گیری از یک کارشناس دامپروری متخصص در امر تغذیه را به خوبی نمایان می سازد.
رخ عوامل موثر بر جریان های تغذیه ای عبارت اند از:
1 ) بکارگیری یا عدم بکارگیری کارشناس دامپروری متخصص در امر تغذیه
2 ) سن بازار دهی پرندگان کشتاری
3 ) سن و ترکیب گله مادر
4 ) نوع آب و هوای منطقه
5 ) عوامل مدیریتی و نوع مدیریت اعمالی در مزرعه
6 ) قابل دسترس بودن مواد مورد نیاز
7 ) قیمت مواد اولیه در دوره های مختلف تغذیه
8 ) کیفیت مواد اولیه مورد استفاده

باید توجه داشت که حتی ترکیبات خاک منطقه و مواد خوراکی که احتمال دارد به طور اتفاقی و خارج از برنامه توسط پرنده مصرف گردند می توانند تا حدودی در اعمال یک برنامه تغذیه ای موفق دخیل باشند.
ترکیبات خوراک در شترمرغ

به طور کلی دو ترکیب مختلف را می توان در تغذیه شترمرغ عنوان نمود:

1 ) قسمت علوفه ای مانند: یونجه و شبدر که در سنین مختلف از 60-10 % جیره را شامل می گردد.
2 ) قسمت کنسانتره مرکب از موادی نظیر: گندم، جو، ذرت، سویا، کنجاله ها، سبوس، مواد معدنی و ویتامینه و موادی از این قبیل که در سنین گوناگون 90 -40% کل جیره غذایی را تشکیل می دهد و در حقیقت قسمت مغذی جیره به شمار می رود.
بایستی بدین نکته توجه داشت که هر گونه صرفه جویی در تهیه مواد خوراکی با کیفیت می تواند ضررهای غیرقابل جبرانی را به پرندگان وارد وارد آورد، لذا پیشنهاد می گردد که جهت تغذیه از مواد اولیه مرغوب و با کیفیت بالا استفاده گردد.
نحوه تنظیم فرمولهای غذائی

جهت دستیابی به حداکثر راندمان تولید و افزایش بهره وری و همچنین کاهش هزینه های خوراک و تغذیه که قسمت اعظم هزینه های پرورشی را شامل شده و تاثیر مستقیم بر میزان سودآوری یک مزرعه را دارند، استفاده از یک کارشناس مجرب و کار آزموده که آشنایی کامل و کافی به فیزیولوژی تغذیه پرنده داشته و همچنین با ترکیبات مواد غذایی مختلف به خوبی آشنا می باشد اجتناب ناپذیر به نظر می رسد. همچنین از آنجا که نوع تغذیه تعیین کنندة کیفیت نهایی محصول و کیفیت تعیین کنندة قیمت و در نهایت میزان سود آوری می باشد لذا اهمیت استفاده از جیره های غذایی بالانس شده به خوبی آشکار می گردد.
ذکر این نکته ضروری است که در هنگام تنظیم یک فرمول غذایی باید به فاکتورهای گوناگونی توجه داشت و با مد نظر قرار دادن مجموعه ای از عوامل اقدام به تهیه جیره مناسب نمود. به طور مثال یک جیره با کیفیت در مولدها، جیره ای است که علاوه بر افزایش کمیت و کیفیت تولید فرصت کافی جهت جبران و تجدید مواد معدنی و ویتامینه و ... را برای هر پرنده به وجود آورد و فشار ناشی از تولید به بدن پرنده را خنثی نماید و در جوجه ها جیره ای که بتواند حداکثر بازدهی را در رشد و وزن گیری پرنده داشته باشد، جیره ای مناسب و کار آمد خواهد بود.
باید توجه داشت که در تهیه خوراک پرنده علاوه بر مواد پایه شامل ذرت و سویا و گندم و جو و ... استفاده از مواد اصلی یا اجزاء ثابت جیره نیز بسیار حائز اهمیت است. مواد ثابت جیره می توانند موادی مانند مکملهای معدنی و ویتامینه، نمک و موادی از این قبیل باشد.

معمولترین پرسشی که ذهن یک مزرعه دار را به خود مشغول می کند این است که آیا خرید خوراک آماده به صرفه تر است یا ترکیب و تهیه آن در مزرعه؟

پاسخ به این پرسش تابع عواملی گوناگونی است به طور مثال اگر یک مزرعه دارای شرایط زیر باشد بهتر آن است که عمل تهیه خوراک به طور مستقل در مزرعه انجام گیرد:
1 ) داشتن زمین کافی جهت کشت مواد اولیه به میزان قابل توجه و یا داشتن زمین جهت جایگزینی محصول (یعنی کشت محصولی که به طور مستقیم در تهیه خوراک پرنده مصرف ندارد اما با فروش قسمتی از آن می توان مواد اولیه مورد نیاز را تهیه کرد و بدین طریق حداکثر بهره برداری را از زمین های تحت مالکیت داشت. )
2 ) داشتن کارشناس دامپرور مجرب جهت تهیه فرمول غذایی مناسب
3 ) داشتن امکانات لازم جهت میکس خوراک (آسیاب و میکسر)
اما اگر مزرعه ای فاقد امکانات مذکور باشد عاقلانه ترین راه ممکن تهیه خوراک آماده از کارخانجات معتبر خوراک سازی است که به صحت گفته ها و عملکردشان اطمینان کامل دارید.
محل استقرار دانخوری و آبخوریها

بهتر آن است که دانخوری و آبخوریها با فاصله نسبتاٌ زیادی از یکدیگر نصب گردند که این امر از مخلوط شدن دان و آب با یکدیگر جلوگیری کرده و شرایط بهتری را برای پرنده فراهم می آورد.
میزان مصرف خوراک و نوبتهای غذادهی

میزان خوراک مصرفی شترمرغها در سنین گوناگون بسیار متفاوت بوده بطوریکه از 200-120 گرم در یکماهگی آغاز و تا 5/2 کیلوگرم در روز خواهد بود اما بطور معمول خوراک مصرفی به ازاء هر شترمرغ بالغ معادل 5/2 -2 کیلوگرم در روز می باشد که البته این میزان می تواند بسته به فصل، نوع آب و هوای منطقه، نوع فرمولاسیون خوراک متغیر باشد.
باید توجه داشت که هر گونه تغییراتی که سر خود و بدون پایه علمی در نوع فرمولاسیون خوراک و یا میزان خوراک مصرفی اعمال گردد می تواند پیامدهای منفی را در پی داشته باشد.
به طور مثال اگر بدون توجه به فتوتیپ پرنده اقدام به تغییر فرمول خوراک و یا میزان آن نماییم این تغییرات می تواند باعث لاغری و ضعف بیش از حد پرنده شود که در نتیجه جفتگیری و تولید رو به کاهش گذاشته و نهایتاً متوقف خواهد شد و یا اینکه باعث چاقی بیش از حد و عمدتاً تجمع چربی در اطراف دستگاههای تناسلی نر و ماده گردد که در این صورت نیز شاهد تاثیرات منفی بر روی تخمگذاری و نطفه داری آنها خواهیم بود.


میزان خوراک مصرفی پرنده باید در دو یا سه نوبت در اختیار جانور قرار گیرد زیرا این عمل هم از فساد و تغییرات شیمیائی و فیزیکی غذا در طول روز جلوگیری کرده و هم به پرنده فرصت هضم و جذب بهتر را خواهد داد. لذا بهتر آن است که خوراک دهی به پرنده حداقل در دو نوبت انجام گیرد.
مشخصات آب مصرفی

آب آشامیدنی که در اختیار پرنده قرار می گیرد و بایستی کاملاً تمیز و عاری از هر گونه آلودگی باشد. ضمن اینکه بایستی توجه داشت که سختی آن یا E.C از حد مجاز مورد مصرف در طیور فراتر نباشد.
بطور کلی هر شترمرغ دارای مصرفی آبی معادل 12-9 لیتر در روز می باشد که البته این میزان بر اساس آب و هوا و نوع جیره مصرفی متفاوت خواهد بود بطوریکه در فصول سرد سال و یا در هنگام استفاده از علوفه های تازه و آب دار میزان آب مصرفی کم و بالعکس در فصول گرم سال و یا در صورت استفاده از جیره خشک میزان آب مورد نیاز بیشتر خواهد بود. اگر پرورش شترمرغ در مناطقی انجام می گیرد که امکان تهیه آب سالم به سختی وجود دارد و یا سختی آب دارای استانداردهای لازم نیست می توان با نصب دستگاههای سختی گیر و ضدعفونی کنندة آب تا حدی این مشکلات را برطرف نمود.ز آنجا که آب یکی از مواد بسیار مهم در رشد و سلامتی پرندگان به شمار می رود لذا اهمیت استفاده از منابع آبی سالم بسیار اهمیت خواهد داشت.



منبع : http://daneshagri.blogfa.com/
 

Shahya

عضو جدید
پرورش شترمرغ

پرورش شترمرغ

پرورش شترمرغ


بخش اول :منابع تولید
احداث مزرعه شترمرغ برای هر کسی پر ماجراست. برای راه اندازی مزرعه شترمرغ به زمین، نیروی کار، آب، مجوز و نقدینگی نیاز دارید. قبل از آغاز چنین پروژه ای برخی از جنبه های مورد نیاز را مورد بررسی قرار می دهیم.
زمین
باید بررسی کنید که چگونه از زمینی که در اختیار دارید استفاده کنید. بسته به اینکه چه گزینه هایی را در شروع کار در نظر گرفته اید باید تصمیم بگیرید که چه مقدار زمین برای جفت گیری، نگهداری جوجه ها، پرورش پرنده ها تا سن کشتار و تجهیزات جوجه کشی اختصاص دهید. ممکن است فضاهای دیگری را برای ساختمان های اداری، فروشگاه یا محل استراحت کارگران در نظر بگیرید.
گروه بندی معمول شترمرغ ها به صورت دسته های سه تایی یعنی یک نر و دو ماده است، اما شما ممکن است نگهداری جفتی ( یک نر و یک ماده)، یا دسته های چهارتایی ( یک نر و سه ماده) و یا نگهداری دسته جمعی (دو یا چند نر با دو یا چند ماده) در نظر بگیرید. ما نگهداری جفتی و یا سه تایی را توصیه می کنیم. چون کنترل عملکرد فردی هر پرنده امکان پذیر است.
فضای مورد نیاز برای پرورش دسته سه تایی۳۰ متر (۳۲ یارد) در ۵۰ متر (۵۵ یارد) و در مجموع ۱۵۰۰ متر مربع است. البته این اندازه بدون هیچگونه عواقب جدی تقریبا به نصف قابل تقلیل می باشد اگرچه گردشگاه های بزرگتر با مکان های دویدن وسیع مطلوبتر بوده و به همین علت گردشگاه ها به صورت مستطیل در می آید تا مربع.
جوجه ها طی چهار هفته اول زندگی به فضای کمی نیاز دارند. فضای ۲ متر (۲ یارد) در ۱۰ متر (۱۱ یارد) برای ۲۰ جوجه کافی است، لیکن جوجه ها سرعت رشد چشمگیری دارند، با رشد جوجه ها نیاز به فضای پرورشی به سرعت افزایش می یابد.
بسته به شرایط آب و هوایی، جوجه ها هنگام شب به سالن نیاز دارند. در صورت وجود منبع گرمایی، همه جوجه ها باید به این منبع گرمایی دسترسی داشته باشند. بر اساس احتیاجات بدنشان جوجه ها باید دور از حرارت بنشینند. وقتی جوجه ها مستقیما از هچر به زیر سایه بان در طول روز منتقل می شوند، در دو هفته اول به یک لامپ حرارتی در طول شب نیازدارند. سایه بان حتی به شکل سایه درخت عامل مهمی برای شترمرغ ها در هر سنی است. در مواقعی که در نظر دارید تجهیزات جوجه کشی مورد نیاز را خودتان داشته باشید باید ابعاد اتاق مورد نیاز را در نظر داشته باشید که بستگی به انکوباتور و هچر خریداری شده دارد. به یک اتاق برای انکوباتور، یک اتاق برای هچر، محلی برای تمیز کردن تخم ها و محلی اختیاری برای ذخیره تخمها قبل از قرار دادن در انکوباتور نیاز دارید.

کارگر
پرندگان بالغ باید دو بار در روز تغذیه شوند یک بار در اوایل روز و یک بار در وسط یا پایان عصر. جوجه ها باید حداقل پنج بار در روز سرکشی شوند، وقتی تخم ها هفته ای یکبار گذاشته شوند جوجه کشی به طور روزانه و هچینگ باید روزی دو بار بررسی شود. همه این کارها به نیروی کار انسانی نیاز دارد. عمل دیگری که نیاز شدیدی به نیروی کار دارد تمیز کردن لانه جوجه ها است تا جوجه ها از خوردن مدفوع باز داشته شوند ( بسته به تراکم، سطح و سن جوجه ها ) به طو ر مشابه، چیدن تخم ها در انکوباتور و نظافت هچر به زمان زیادی نیاز دارد. پس از اعمال مربوط به کارگران مزرعه، قسمت اعظم کار پرورش، نظارت است. پیشگیری بهتر از درمان است و بر طرف کردن نواقص پیش از بروز مشکل موجب صرفه جویی در وقت و هزینه می شود.
نظارت مداوم موثر است، اما بهترین حالت این است که مولد ها غیر از زمان خوراک دادن و جمع آوری تخم شترمرغ به حال خود رها شوند. انجام امور با یک شخص امکان پذیر است ولی استفاده از دو یا چند نفر آسان تر بوده و استرس کمتری به همراه دارد. باید در نظر داشته باشید که آیا وقت کافی دارید؟ از پرداخت هزینه کارگر یا کارگران مزرعه بر می آیید؟
آب
پرندگان در طول شبانه روز به آب نیاز دارند. این موضوع را باید در طراحی لانه ها در نظر داشته باشید که احتمالا تأمین آب، هزینه ای را به شما تحمیل خواهد کرد. در آب و هوای سرد، ممکن است نیاز به نصب آبگرمکن هایی باشد تا دمای آب را برای همه پرنده ها در ۲۰ درجه سانتیگراد ثابت نگه دارد و صرفا یخ نزدن آب کافی نیست.
شترمرغ ها علاقه به نوشیدن آب در حین غذا خوردن دارند که این عمل موجب کثیف شدن سریع آب می شود و بنابراین باید به طور منظم آب تمیز در اختیارشان قرار گیرد. پرنده ها نیاز مداوم به آب دارند و همین بر مصرف غذای خشک تأثیر می گذارد. آب بسیار سرد یا گرم مصرف آب را تحت تأثیر قرار داده و اغلب موجب کاهش مصرف غذا می شود.
مجوز
برای اینکه بدانید اخذ چه نوع مجوزهایی برای احداث مزرعه شترمرغ لازم است باید با مراکز مرتبط از جمله معاونت امور دام وزارت جهاد کشاورزی، سازمان دامپزشکی و یا معاونت های امور دام بخش طیور غیر مرسوم و سازمانهای مرتبط با پرورش شترمرغ منطقه مشورت کنید. در برخی کشورها نظیر آلمان باید دوره ای را در زمینه پرورش شترمرغ گذراند. خوشبختانه کشورهای دیگر تا این حد سختگیر نیستند و پرورش شترمرغ را همچون دیگر فعالیتهای مزرعه ای تلقی می کنند. نکات زیر را باید روشن کنید:
• مجوز برای مالکیت پرندگان
• مجوز برای حمل و نقل پرندگان
• احداث چاه تلفات برای دفن پرنده های مرده
• بازرسی های دامپزشکی
• معیارهای امنیت زیستی (Bio Security) نظیر حوضچه ورودی وسایل نقلیه تا وسایل نقلیه هنگام ورود به مزرعه از داخل مواد ضد عفونی عبور کنند.
سوالات و موارد مهم را یاد داشت کرده با کسی که در منطقه شما پرورش شترمرغ دارد صحبت کنید، آنها منبع با ارزشی برای کمک هستند.
مسائل اقتصادی و سرمایه گذاری
برای راه اندازی نیاز به سرمایه دارید. همچنین احتمالا ایده هایی در زمینه اینکه چه مقدار توانایی مالی برای این کار دارید، خواهید داشت. توصیه این است که دایره فعالیت را نصف کنید. در هر صورت از کسی وام نگیرید.
تنها وقتی فروش محصولاتتان را آغاز می کنید درک روشنی خواهید داشت که فعالیتتان سود آور بوده است یا خیر. اغلب اوقات مزرعه داران جدید بدون برنامه مقدار زیادی پول برای فراهم کردن شیک ترین تجهیزات صرف می کنند. مزرعه هایی شبیه به هتلها ی کوچک و کاملا غیر قابل کاربرد مشاهده شده اندکه وقتی به مراحل مهمی می رسند که عملا باید محصولاتشان را بازاریابی کنند بودجه شان به پایان رسیده است چون تولید به اندازه مورد انتظار نبوده است. توصیه این است که کار را ساده آغاز کنید. از امکانات موجود استفاده کنید. از قفس هایی که دارید، ساختمانهایی را که قبلا احداث شده اند استفاده کنید. آنچه ضروری است سرمایه گذاری در تهیه انکوباتور مناسب می باشد. یک انکوباتور خوب نتایج خوبی به همراه خواهد داشت که انکوباتور بد ندارد.
رکوردگیری
در رکورد گیری باید قادر باشید برای هر لانه به سوالات زیر پاسخ دهید.
o مولدها چه تعداد تخم گذاشته اند؟
o هزینه تغذیه مولدها در یک سال چقدر شده است؟
o میزان جوجه در آوری عملا چقدر بوده است ؟
o چه تعداد از جوجه ها به سن کشتار رسیده اند؟
o هزینه تغذیه هر جوجه تا سن کشتار چقدر است ؟ و از پاسخ این سوال محاسبه کنید.
o هزینه تولید هر تخم چقدر است؟
o هزینه تولید جوجه یک روزه چقدر است؟
o هزینه پروار پرنده ها تا رسیدن به وزن مشخص چقدر است؟
o هزینه ها را با در آمدها مقایسه کنید:
o فروش پوسته تخم شترمرغ چقدر می شود؟ فروش پر؟ فروش پوست؟ فروش گوشت؟
با انجام محاسبات فوق به ازای هر لانه، قطعا قادر خواهید بود که بیشترین و مهم ترین بخش و کمترین آنها را مشخص کنید. اگر دسته سه تایی سود آور نیست، حذف کنید و ضرر را کاهش دهید.
بخش دوم – روشهای پرورش
گزینه های مختلفی برای پرورش شترمرغ وجود دارد.
۱- چرخه کامل( Full Cycle) این حالت شکل معمول است. شما مولدهایی دارید که تخم می گذارند، انکوباسیون و جوجه کشی را انجام می دهید و سپس خودتان جوجه ها را تا رسیدن به سن کشتار پرورش می دهید. بهترین قسمت این روش این است که خودتان مسئول هر بخش هستید. اگر اشتباهی رخ دهد نمی توانید به جز خودتان کس دیگری را سرزنش کنید.
ممکن است محل جغرافیایی شما طوری باشد که هیچگونه تجهیزات انکوباسیونی در اطراف وجود نداشته باشد و شما مجبور باشید که این کار را خودتان انجام دهید. از طرف دیگر اگر مزرعه تان بزرگ است، ممکن است به افراد دیگری برای پرورش همه جوجه هایتان نیاز داشته باشید، زمین شما ممکن است محدود باشد یا ممکن است برای کاهش ریسک این کار را انجام دهید. بار مالی این نوع سرمایه گذاری وقتی همه مراحل را خودتان انجام دهید در بیشترین مقدار است. به طور کلی، با پیشرفت صنعت شترمرغ، کارها تخصصی تر شده و هر مزرعه دار تمایل دارد بر روی کاری که بهتر وارد است متمرکز شود.
۲- پرورش مولدها
برخی از مزرعه داران، مولد پرورش داده و تخمهای آنها را می فروشند. این منبع درآمد آنها است.
۳- تجهیزات جوجه کشی
ممکن است بخواهید فقط تجهیزات جوجه کشی داشته باشید. مزرعه دارانی هستند که برای جوجه کشی تخمهایشان به شما پول پرداخت می کنند. ممکن است تخم شترمرغ را خریداری کرده و به صورت جوجه یکروزه به فروش برسانید.
یک سیستم جوجه کشی خوب بسیار گران بوده و بنابراین به سرمایه گذاری هنگفتی نیاز دارد. قبل از تصمیم گیری برای راه اندازی تجهیزات جوجه کشی لازم است تقاضای موجود در منطقه یا تأمین تخم ها را مورد ارزیابی قرار دهید.
معمولا مزرعه داران برای قرار دادن تخم شترمرغ ها در ماشینتان مبلغ ثابتی را پرداخت کرده و برای هر جوجه ای که که تحویل می دهید نیز مبلغ بیشتری می پردازند. ثبت مشخصات تخم ها برای اینکه مالکان تخم ها جوجه های خود را تحویل بگیرند اهمیت فوق العاده ای دارد.
۴- پروار بندی جوجه ها
کم هزینه ترین گزینه است. شما جوجه ها را در سن خاصی خریده و تا زمان کشتار پرورش می دهید. این گزینه به ویژه برای تازه کارها جالب است، مخصوصا اگر قرار داد خرید مجدد پرنده های کشتاری وجود داشته باشد، اما در این مواقع هوشیار باشید. در گذشته بسیاری از این برنامه های بیع متقابل به علت ناتوانی شخص پیشنهاد کننده چنین قرار دادهایی برای فروش محصول به قیمت مطلوب با شکست مواجه شده است. به عبارت دیگر به توافقات بیع متقابل عمل نشده و در برخی موارد پرنده ها روی دست مزرعه دار مانده و خود باید به بازار یابی آنها بپردازد.
۵- گروه های منطقه ای برخی طرفدار گروههای منطقه ای هستند چون مزرعه داران توسط یکدیگر حمایت می شوند. کار گروهی از هر لحاظ مفید است. مزرعه داران همگی دارای مولد بوده و همه تخم شترمرغشان را به یک فرد تحویل می دهند. هر مزرعه دار به طور چرخشی هر هفته تعدادی از جوجه ها را تحویل می گیرد. این بدین معنی است که مزرعه دار اول همه جوجه های هفته اول را تحویل می گیرد. مزرعه دار دوم همه جوجه ها را هفته دوم و ..، سیستم کاملا تعاونی است به طوری که هیچ جوجه ای به حال خود رها نمی شود و مدیریت ۵ جوجه به آسانی ۲۰ جوجه است. مطلب دیگر اینکه همه کشاورزان از خوراک مشابهی استفاده می کنند که به تولید محصول یکنواخت کمک می کند. خرید عمده، قیمت مناسب تری را برای این مزرعه داران به همراه دارد.
صنعت جهانی شترمرغ تجربه نشان داده است که صنعت شترمرغ در برخی نواحی جغرافیایی به شدت ناپایدار است. نواحی ای که پرورش شترمرغ جدیدا آغاز شده معمولا با قیمت بالا ی پرنده زنده مواجه هستند ولی وقتی قیمت واقعی پرنده کشتار شده مشخص می شود افت می کنند. این الگو در سطح وسیع تری در همه جای دنیا دیده شده است.
بخش سوم – تغذیه
هزینه غذا ۶۰% تا ۷۰ % کل هزینه پرورش شترمرغ را تشکیل می دهد بنابراین درک آن در ابتدای آغاز به کار پرورش شترمرغ بسیار مهم است. متاسفانه پرورش دهندگان قدیمی و جدید حداقل آگاهی را از این موضوع دارند.
نخست بعد اقتصادی را در نظر می گیریم. هزینه غذا به خودی خود مهم نیست بلکه تفاوت موجود در درآمد پرنده های پروار شده و هزینه تولید آن ها اهمیت دارد. علاوه بر محاسبه هزینه تخم، جوجه، پرنده آماده کشتار که همه فاکتورهای مهمی هستند، محاسبه افزایش در آمد حاصله از تولید بالاتر ( تعداد تخم، تعداد جوجه، کیلوگرم گوشت تولیدی و پوست بزرگتر) نیز اهمیت دارد. بنابراین بسیاری از مردم بدون بررسی قابلیت در تولید گزینه های مختلف و استنتاج از اینکه تغذیه بهتر موجب کاهش ضرر ناشی از عدم باروری، مشکلات جوجه در آوری و تلفات جوجه ها می شود، به دام ((کاهش)) هزینه های غذا گرفتار می شوند. یک جیره خوب باید دارای موارد زیر باشد.
o علوفه نظیر یونجه برای تأمین فیبر با کیفیت
o غلات نظیر ذرت برای تأمین انرژی
o منبع پروتئینی نظیر سویا ی بدون پوسته
o مواد معدنی پر مصرف و کم مصرف
o ویتامین ها
o سایر افزودنیها نظیر اسیدهای آمینه و مخمر
تحقیقات گسترده ای توسط blue mountain در زمینه اجزای یک جیره خوب انجام شده است. سری به سایت http://www.blue-mountain.net بزنید. به عنوان مثال برای الیاف یونجه که داری سطوح مختلف پروتئین است، توصیه می شود که یونجه حداقل ۱۸ درصد ترکیب جیره آماده را تشکیل دهد. یونجه مرغوب تر ویژگیهای مطلوب تر زیادی نظیر قابلیت هضم بهتر، ویتامین و مواد معدنی بیشتر دارد.
در مورد ذرت، باید بسیار تلاش کنید تا از ذرت دارای ۸ درصد پروتئین استفاده کنید و نه از ذرت ۶ درصد که دارای کیفیت پایینی است. سویا معمولا بین ۴۴ تا ۴۷ در صد پروتئین دارد که سویا با پوسته حاوی ۴۴ در صد پروتئین است. همچنین ما به سویا به عنوان منبع پروتئین نگاه کرده و ۴۷ درصد را توصیه می کنیم.
ویتامین ها و مواد معدنی، غنای جیره هستند. در اینجا علاوه بر مقدار، شکل ارائه آن در ترکیب با یکدیگر نیز مهم است تا شترمرغ ها بتوانند حد اکثر استفاده را از آنها ببرند. کلسیمی که به یک شکل خاص وجود دارد ممکن است برای شترمرغ ها غیر قابل هضم بوده و از این رو تعادل آن با فسفر به هم خورده و مشکلات جدیدی ایجاد نماید. در سایه توجه به تغذیه به همراه مدیریت خوب، مدیریت صحیح مزرعه و اصلاح نژاد است که پرنده های آماده کشتار برخلاف معمول تولید ۳۰ – ۲۵ کیلوگرم در استرالیا، در آفریقای جنوبی بیش از ۴۵ کیلوگرم گوشت تولید می کنند.
بخش چهارم- بازاریابی در حقیقت بازاریابی باید فصل اول باشد. بازاریابی مهم است و حتی قبل از اینکه به فعالیت در زمینه پرورش شترمرغ فکر کنید باید وجود تقاضا برای فرآورده های شترمرغ را مورد بررسی قرار دهید. بسته به اینکه در چه کشوری باشید، معمولا تقاضا برای گوشت تازه بیشتر از گوشت منجمد است. لیستی از مراکز فرآوری گوشت شترمرغ در منطقه را تهیه کنید. اطلاع حاصل کنید که آیا گوشت شما را می خرند و یا چه کسی خریدار گوشت شما است. بعضی اوقات تجاری وجود دارند که گوشت صادر می کنند. شما نیاز به بررسی دارید. شاید لازم باشد در برخی از نمایشگاههای محلی یا حتی نمایشگاههای بین المللی حضور یابید. آنوگا (Anuga) در کلن بزرگترین نمایشگاه گوشت در اروپاست، اما موارد دیگر نظیر SIAL در فرانسه و چین وجود دارد. هدف شما این است که با آنهایی که علاقمند به خرید گوشت شما هستند ارتباط برقرار کنید. در انگلستان و آمریکا بازارهایی وجود دارد که ارتباط مستقیم مصرف کننده و تولید کننده را فراهم می کنند. قبل از احداث مزرعه شترمرغ، لازم است برخی تحلیل های اساسی را در زمینه اینکه با پرنده های آماده کشتار چه کار کنید انجام دهید.
 

Shahya

عضو جدید
چه کسی خریدار گوشتهای شماست؟
در فروش گوشت شترمرغ، نحوه عرضه مهمترین عامل است. علاوه بر خود گوشت نحوه بسته بندی آن نیز مهم است هنوز مصرف کنندگان نا آگاهی وجود دارند که نحوه پخت گوشت شترمرغ را نمی دانند. این مانع را با آموزش و تهیه دستورالعمل پخت از بین ببرید. یکی از بهترین نحوه عرضه بسته های گوشت شترمرغ در مورد فرآوری کننده ای دیده شد که دستور العمل پخت را به همراه بسته های گوشت ارائه می کرد. کیفیت گوشت به عوامل بسیاری بستگی دارد اما عامل اول نحوه تغذیه پرندگان است. جیره متعادل موجب تولید گوشت خوشرنگ (قرمز روشن) می شود. جیره فقیر گوشت را به رنگ قرمز کم رنگ و تقریبا صورتی در می آورد که موجب از دست دادن مشتریان بالقوه می شود. گوشت خوب در معرض هوا به سرخی میرود در حالی که گوشت بد سیاه می شود. باید بدانید که اگر سیر شرایط یکسان باشد این حالت منعکس کننده نحوه تغذیه پرنده ها است.
بازاریابی
ایجاد مزرعه شترمرغ آسان است. سودآور ساختن سرمایه گذاری به ارزیابی چگونگی بازاریابی فرآورده های حاصله از شترمرغ نیاز دارد. بهترین توصیه ای که می توانم برایتان داشته باشم این است که با مزرعه داران از دیگر مناطق ملاقاتی داشته باشید و پی ببرید که آنها محصولاتشان را چگونه و به چه قیمتی به فروش رسانده و تقاضای موجود را بررسی کنید. ممکن است فرآوری و بازاریابی را به عنوان بخشی از برنامه کلی مزرعه در نظر بگیرید.
پرنده های زندهبرخی ممکن است به قصد فروش پرنده زنده به پرورش اقدام کنند. اگر چه این امر به برگشت سرمایه در کوتاه مدت کمک کرده و بسته به کشور محل پرورش می تواند در آمد بالایی را به همراه داشته باشد، اما باید اتفاقاتی را که در صورت اشباع شدن بازار پرنده زنده و نبود تقاضای بیشتر برای پرنده زنده رخ می دهد، مد نظر داشته باشید. باید بررسی کنید که چه کسی و به چه قیمتی خریدار پرنده ها است. این مرحله تجاری شدن است.
تجهیزات کشتار زمانی که هیچ خریداری برای پرنده های آماده کشتار وجود ندارد، ممکن است لازم باشد کشتار و بازاریابی محصول را خودتان انجام دهید. لازم است که از نزدیک ترین کشتارگاه و هزینه کشتار اطلاع داشته و اگر واحدتان به حد کافی بزرگ باشد چنین تجهیزاتی را خود راه اندازی کنید.
در آفریقای جنوبی، اغلب کشاورزان صاحب چنین تجهیزاتی بوده و بر مبنای سهمیه بندی فعالیت می کنند. هر کس با خرید سهمیه، حق کشتار پرنده را خواهد داشت. لازم است بدانید که آیا کشتارگاه مورد تأیید اتحادیه اروپا است یا نه. در این حال بازار پر رونق اروپا-جایی که بالاترین تقاضا برای گوشت شترمرغ را دارد- به رویتان گشوده خواهد شد. کار دسته جمعی با دیگر مزرعه داران منطقه و احتمالا تشکیل تعاونی برای رسیدن به بازارهای بزرگتر مفید است.
بازاریابی فرآورده های گوشتی
مشکل گوشت این است که در حالت تازه یک فرآورده فاسد شدنی است. گوشت شترمرغ باید هر چه سریعتر به فروش برسد و در صورتی که در خلا بسته بندی شود دوره نگهداری آن ۲۱ روز است. در صورت انجماد، گوشت را می توان تا یک سال نگهداری کرد.
بازاریابی پوست شترمرغ
بازار پوست شترمرغ بسیار بی ثبات است. در زمانهایی از سال هیچ کس پوست شما را نمی خرد و در زمانهای دیگر خریداران برای پوست شما صف می ایستند. نگران نباشید اگر کارها را درست انجام دهید محصول قابل فروشی خواهید داشت. پوست ها باید دارای شکل صحیح بوده و به درستی نگهداری شوند تا ارزش لازم را داشته باشند. در صورت بروز اشکال محصولی برای فروش نخواهید داشت. آن زمان که هر چیز مرتبط با پوست شترمرغ با ارزش بود دیگر به سر رسیده است. برای کسب اطلاعات در زمینه جدا سازی، ذخیره، حمل و نقل و درجه بندی پوست شترمرغ به سایت http://www.ostrichskinsupplies.comمراجعه کنید. به عنوان مثال پوست ها باید در درجه حرارت ۴ تا ۱۰ درجه سانتی گراد نگهداری شده و هیچگاه منجمد نشوند. تقاضای بازار برای پوست پاهای بزرگ از قسمت زانو تا نوک پا است.
برخی تعاونی ها در دام این طرز فکر می افتند که با دباغی پوست و فروش محصول نهایی در آمد بیشتری خواهند داشت. فریب نخورید و این کار را نکنید. پس از صرف مقدار زیادی پول و تحمل درد سر های مداوم در اثر سروکله زدن با دباغها و فرآوری کننده ها تازه باید به فکر فروش تان باشید. پوست نمک سود شده را بفروشید و پولتان را بدون درد سر دریافت کنید.
بازاریابی پر شترمرغ پتانسیل پنهانی برای بازار یابی پر شترمرغ وجود دارد. همچنانکه رازهای تمیز کردن و رنگ آمیزی پرهای شترمرغ آشکار نشده است. از پرهای شترمرغ می توان برای انواع مختلف تزئین نظیر تزئینات گیاهی، طراحی داخلی، لباسهای محلی و کلاه استفاده کرده یا آنرا به محصولاتی نظیر بوآ و جاروی پر تبدیل نمود. پر شترمرغ خاصیت آنتی استاتیک دارد که آن را برای صنعت نقاشی اتومبیل ایده آل می سازد اما کمتر کسی به چنین بازاری راه پیدا می کند. همچنین انواع مختلفی از پر وجود دارد. بهترین نوع، پرهای سفید طویل نر است، اما برای سایر پرها نظیر پرهای دم نیز تقاضا وجود دارد. برای مشاهده انواع مختلف پر شترمرغ به پایگاه http://www.ostrichfeathers.com مراجعه کنید. شاید این منبع در آمدی نباشد که در برآورد فروش اولیه روی آن حساب باز کنید، باید محلی برای فروش پر در نظر داشته باشید.
بازاریابی پوسته تخم شترمرغ
در روز ۱۴ تخم ها را از نظر باروری امتحان کنید. تخمهای غیر بارور حذف می شوند. می توان محتویات این تخم ها را با ایجاد سوراخ کوچکی در انتهایشان، خالی کرده و داخل آن را ضدعفونی کرد. این پوسته های خالی تمیز و سفید رنگ نیز دارای ارزش هستند. جالب است که بسیاری از مردم آنها را صرفا به عنوان وسیله تزیینی در خانه نگهداری می کنند. برخی از افراد آنها را رنگ آمیزی کرده و به عنوان یادبود های مزرعه به فروش میرسانند. همچنین برخی از مردم از کنده کاری بر روی تخم ها وسایلی نظیر لوازم زینتی، لامپ یا ظرفهای ساده می سازند. همچنین بهتر است در ابتدا بر روی این منبع از در آمد حساب نکنید اما باید بدانید که یک فرآورده قابل فروش دارید.
نظرات دیگر
ایده های عجیبی در مورد فروش سایر فرآورده های شترمرغ مشاهده می شود. به عنوان مثال یک جوجه مرده را می توان به تاکسودرمی فرستاد. همچنین از پای شترمرغ زیرسیگاری ساخت. این مثالها واقعیت دارند و فقط برای این ذکر شده اند که بدانید در اطرافتان مزرعه داران مبتکری وجود دارند و در بازار رقابت آن کسی برنده است که مبتکرتر باشد.

منابع:
• کتاب شترمرغ دام فردا، ۱۳۸۳٫ شرکت مهندسی آتی نگر مهر
• نرم افزار آموزشی مدیریت پرورش شترمرغ، ۱۳۸۲٫ شرکت مهندسی آتی نگر مهر.
• Alan B. Stables. Web: http://www.ostrichresources.com
 

آیورودا

عضو جدید
کاربر ممتاز
شترمرغ:

شترمرغ:

شترمرغ دارای محصولاتی فراوان و پرارزششتر مرغ از جمله پرندگانی است که امروزه پرورش آن بدلیل مقرون بـه صرفه بودن،در دنیا رو به افزایش نهاده است.
سابقه اهلی کردن حیوانات و پرورش آنها توسط انسان به منظور استفاده از فرآورده هایشان قدمت چندین هزار ساله دارد. بخش مهمی از این تولیدات به مصرف تغذیه انسان می رسد و تغذیه از بدو خلقت آدمی تاکنون مهمترین مسئله زندگی را تشکیل داده است. یکی از مهمترین جنبه های تامین موادغذایی، برآورده ساختن نیاز انسان به مواد پروتئینی است که بخش اعظم آن را پروتئین حیوانی تشکیل می دهد. با توجه به افزایش انفجارگونه جمعیت جهانی طی چند سال اخیر و محدودیت های اقلیمی و کشاورزی در نقاط مختلف دنیا، نیاز به جنبه های جدید و کارآمدتر علم دامپروری جهت برآوردن احتیاجات روزافزون پروتئینی این جمعیت عظیم بیش از پیش احساس می شود. در این راستا و به منظور افزایش راندمان صنعت دامپروری، توسعه صنعت نوین پرورش شترمرغ اقدامی مناسب و بجا به نظر می رسد.
شترمرغ دارای محصولاتی فراوان و پرارزش بوده و با داشتن راندمان اقتصادی بالا و سازگاری با شرایط نامساعد بیابانی به شدت مورد توجه قرار گرفته است به گونه ای که بسیاری از صاحب نظران و کارشناسان از شترمرغ به عنوان دام آینده در بسیاری از مناطق نام می برند. شترمرغ ها عمری طولانی دارند که اغلب به ۵۰ تا ۶۰ سال می رسد و در صورت مدیریت صحیح تا ۴۰ سال تولید اقتصادی و کاملاً مقرون به صرفه خواهند داشت که تضمین کننده سود بسیار عالی و درازمدت برای پرورش دهندگان آنها است.
با در نظر گرفتن این نکته که حدود ۷۰ درصد وسعت ایران را مناطق بیابانی، زمین های پست و اراضی لم یزرع تشکیل می دهد، می توان نتیجه گرفت که شرایط اقلیمی و جغرافیایی حاکم بر کشور ما زمینه بسیار مناسبی را برای ایجاد و گسترش صنعت پرورش شترمرغ در اکثر نقاط کشور فراهم آورده است و با اتخاذ تدابیر صحیح و تصمیمات مناسب، می توان نهایت بهره برداری را از این شرایط ایده آل به عمل آورد و حتی زمینه را برای صادرات فرآورده های حاصل از این حیوان به کشورهای اروپایی و حوزه خلیج فارس که متقاضیان عمده این محصولات هستند، فراهم کرد.
مثالهایی از تنوع و پراکندگی بیش از حد اوزان ماهیچه
کشتارگاهSoartland در افریقای جنوبی مثالهایی عملی درزمینه همین مشکل گردآوری کرده است:
1- سوپر مارکت بزرگی در اروپا وجود داردکه فیله صدفی را برای استیکی به وزن200 گرم استفاده می کند دریک گروه 92 تایی از پرندگان حتی یکی از فیله های صدفی بدست آمده هم حد اقل وزن مورد نظر را نداشتند و همگی بسیار کوچک بودند. بنابراین این غذا به علت عدم توانایی درتهیه آن از صورت حذف شد. دراین مثال پرندگان حتی از حد اقل تغذیه لازم نیز بهره مند نبوده اند و حتی حداقلهای ذکر شده در جداول گوشت IOA را هم نداشتند.

2- مشتری دراین مثال به دنبال استیکی با حد اقل 200 گرم وزن بوده است. حد اقل وزن فیله مورد استفاده در شکل 3، 275 گرم بوده و حداکثر آن 680 gr. ما فیله هایی با وزن 1000 گرم را دیده ایم که حاصل از پرندگانی بوده اند که به خوبی تغذیه شده اند. این پرندگان می توانند 5 استیک 200 گرمی برای مشتریان تولید کنند.

3- مشتری دیگری از گوشت گرد (Oslo 3S) استفاده می کرد که به او امکان می داد زرد پی را که در این ماهیچه وجود دارد را جدا کند. این مشتری انتظار دارد هر نیمه حداقل وزن 500 گرم را داشته باشند. هر قطعه ای کوچکتر از این وزن نمی تواند نظر این مشتری را تامین کند. هر چه ماهیچه بزرگتر باشد این مشتری راضی تر خواهد بود. اغلب گزارش می شده که مقادیر موجود نمی توانند این حد اقل را داشته باشند که این هم به علت جیره بوده است. این موضوع باعث تخریب صنعتی است که مایل به رشد آن هستیم.

تنوع در کیفیت گوشت
عظله Os1060، برای آنانی که جدول گوشت را ندارند، ماهیچه ای است که داخل و بیرون لاشه نقش دارد. درشکل 3، به آن Tenderion گفته شده است. در پرنده ای با کیفیت خوب، این ماهیچه کامل است و یکی از بهترین عضلات درپرندگان است. برخی از فرآیندکنندگان هیچگاه متوجه وجود آن نشده اند. درپرندگانی که به خوبی تغذیه شده اند نمی توان از نظر لطافت از یک سر عضله تا انتهای دیگر تفاوتی قائل شد. فیبرها در کل ماهیچه به یک صورت می باشند و همه برشها همانند هم می باشند. در پرندگانی که تغذیه ضعیفی دارند یک انتهای این عضله ضمخت است و حتی با چاقو به سختی بریده می شود.
جداول بین اللمللی IOA این ماهیچه را به عنوان معیاری برای نشان دادن کیفیت فیله و استیک در نظر می گیرند. در صورت کیفیت پایین این عضله، کاهش و افت چشمگیری در کیفیت بروز خواهد کرد. ابعاد اقتصادی و مالی این قضیه به چه صورت است؟
تفاوتهای موجوددر اوزان عضله شماره os1060 که به آن Tenderion گفته می شود و در شکل 3 به آن اشاره شده است، نشان می دهد که کمترین وزن به میزان 815 گرم و بهترین وزن مقدار 1760 گرم را نشان می دهد. در صورت توجه به جدول گوشت IOA میبینیم کل وزن 500 گرمی به دو بخش متمایز تقسیم شده است: os1060f (فیله) و os1060s (استیک). این پرندگان با تولید پایین فقط میتوانند 50% قیمت os1060 را بدست آورند(در صورت تقسیم شدن به این دو بخش).فهمیدن عواقب مالی این قضیه نیاز به اطلاعات ریاضی خاصی ندارد.
یک فرآیند کننده اروپایی به من اطلاع داد که کیفیت فیله در پرندگانی که به عنوان استیک فروخته می شوند بسیار پایین است و ترجیح داده می شود که هیچگاه آنها را به عنوان گوشت استیک به فروش نرسانند.
عامل مهم و قابل توجه دیگر در هنگام بازدید ازکارخانه های فرآیند گوشت، مقدار گوشت با رنگ روشن است که می باید از ماهیچه فیله با کیفیت بالا بدست آید. این موضوع دو کاربرد و نکته هزینه ای و مالی دارد: کاهش کیفیت به علت کاهش وزن برشهای ارزشمند بعلاوه زمان مورد نیاز برای فرآیند باید مورد توجه قرار گیرد. در پایان، عدم گسترش رشدخوب ماهیچه و تحلیل آن که به علت رژیم غذایی ضعیف پرندگان اتفاق می افتد، باعث پراکندگی وتنوع رنگ گوشت از گله ای به گله دیگر می شود که این موضوع بر طعم و بافت گوشت نیز اثر می گذارد. در پرندگانی که به خوبی تغذیه شده اند، عضلات انفرادی و نیز مجموعه عضلات از نظر رنگ یکنواخت می باشند. اما در صورت جداسازی آنها از یکدیگر، آنتی اکسیدانهای موجود در گوشت وارد عمل می شوند و رنگهای روشن قرمز را می سازند

متخصصین تغذیه به کشاورزان می گویند که پرندگان را می توان در سن 9 ماهگی کشتار کرد، اما پوست هنوز در این سن به بلوغ و تکامل نرسیده و کیفیت لازمه را ندارد.
این توصیه به وفور شنیده می شود و به نظر می رسد توسط افرادی که هیچ گاه از تغذیه دام ندارند گفته می شود. بنابراین چرا هنوز به گفتن چنین عباراتی اقدام می شود؟


افرادی که چنین توصیه ای می کنند احتمالا هیچ گاه شانس این را نداشته اند که پوست حاصل از پرندگانی را که خوب تغذیه شده اند ببینند. همچنین چنین فرض می کنند که 95 کیلوگرمی، همان وزن مطلوب برای کشتار است. در مورد بازده گوشت حاصل از یک پرنده با تولید کنندگان صحبت شد و گفته شد که فقط 25% کل درآمد یک پرنده مربوط به گوشت او می شود. این در صورتی است که پرندگان خوب تغذیه نشده باشند و خوب رشد نکرده باشند. در صورتی اقتصاد این فن تغییر خواهد کرد که وزن پرنده در هنگام کشتار به دو برابر فعلی افزایش یابد و کشتار تا سن 12 ماهگی به تعویق افتد.
برخی از متخصصین تغذیه به کشاورزان می گویند که در پرندگانی که بیش از 9 ماه نگهداری شوند، فقط چربی افزوده می شود. این گفته صحیح نیست. اگر تغذیه خوب انجام شود روند افزایش عضله تا 12 و 14 ماهگی ادامه خواهد یافت.
شکلهای 5 و 6 مربوط به سال 2001 می شوند و بهای فعلی گوشت را که توسط کشتارگاههای آفریقای جنوبی پرداخت می شود در نظر می گیرند و نیز با در نظر گرفتن میانگین 1000 R برای هر پوست (معادل 125 دلار آمریکا). این سوال مطرح می شود که چند کشاورز که خودشان پوستهای خودشان را به فروش نمی رسانند، عملا به این میانگین وزن کشتار دست می یابند؟
اغلب کشاورزان هیچ درآمد حاصل از فروش پر را نمی بینند. زیرا پرها را نمی چیند تا به پرندگان استرس وارد نشود، بنابراین در این مورد، درآمد حاصل از پرها در نظر گرفته نشده است همانطور که در شکل 5 و 6 دیده می شود حتی پرندهای سبک وزن نیز درآمد حاصل از گوشتشان 36% کل درآمد بوده است و درمورد پرندگان با کیفیت بالا، این میزان به 52% هم می رسد.
شکلهای 7 و 8 بر مبنای 105 دلار آمریکا به ازای پوست برای هر دو (درآمد پایین و بالا) بوده است به من گفته شد که پرندگان کشتار شده سبک وزن پوستهایی را تولید می کنند که عموما قیمت آنها با تخفیف بالایی مطرح می شود که بسیار کمتر از قیمت واقعی آنهاست زیرا کیفیت مناسب را ندارند. می توان به راحتی مشاهده کرد که درآمد گوشت به تنهایی چقدر قابل توجه است وسهم بزرگی از کل درآمد پرندگان را تشکیل می دهد. حتی در مواردی که قیمت پوستها پایین باشد. 12 ماه گذشته شاهد تغییرات قابل ملاحظه ای در ارزش پول آفریقای جنوبی در مورد گوشت بوده ایم. این امر بطور قابل ملاحظه ای درصدارزش درآمد گوشت را تغییر داده است



 

MehD1979

متخصص زراعت و اگرواکولوژی
کاربر ممتاز
پرورش شترمرغ

همانگونه كه همگي مطلع هستيم از ابتداي خلقت بشر علي رغم افزايش مداوم جمعيت ، منابع تامين كننده احتياجات همواره ثابت بوده و طي ساليان ، تنها راهها و روش هاي بهره برداري از اين منابع تغيير كرده اند يعني در طي سالهاي گذشته بشر با استفاده از روشهاي نوين علمي اقدام به تجهيز و به تبع آن افزايش ميزان بهره برداري از اين منابع نموده است . كه البته در پاره اي از موارد به كارگيري برخي از اين روشها به دليل ناهمگوني با سيستم طبيعي و عدم تحقيقات كافي روي اثرات دراز مدت آنها پيش از استفاده وسيع ، منجر به وارد آمدن خسارات غير قابل جبراني به اكو سيستمهاي مناطق مورد اجرا گرديده است . كه از اين ميان مي توان به تكثير و پرورش گونه هايي از از آبزيان غير بومي در آبهاي شمالي ايران بدون توجه به اثراتي كه در دراز مدت بر روي گونه هاي غير بومي خواهند داشت و يا استفاده از سم د.د.ت و پيامد هاي ناشي از آن اشاره كرد .

با توجه به مطالب ذكر شده اهميت استفاده از روشهاي علمي نوين و كارآمدي كه همراه با افزايش ميزان بهره‌وري و توليد، داراي بيشترين سازگاري با محيط و عوامل طبيعي، و خصوصاً شرايط بومي و ويژگيهاي اكوسيستم هر منطقه بوده و كمترين زيانها و تغييرات را در پي داشته‌باشد به خوبي آشكار مي‌گردد. در حقيقت بايد گفت طی چند سال اخير و همزمان با رشد و توسعه صنعت پرورش شترمرغ در سراسر دنيا شاهد بوجود آمدن انجمنها و موسساتی هستيم که برای حفظ، رشد، ارتقاء و تامين بازار فروش در تلاش اند و از اين رو اين انجمنها بعنوان يک عنصر اصلی در رشد اقتصادی اين صنعت محسوب می گردند. متعاقب اين تحولات و انجام تحقيقات بيشتر بر روی محصولات توليدی اين پرنده و نتيجتاً دستيابی به فاکتورهای مهمی که باعث افزايش رتبه محصولات اين پرنده نظير گوشت، پوست و … در مقايسه با ساير دامها می گردند و در نتيجه افزايش روز افزون تقاضا در بازارهای جهانی بسياری از افرادی که تا پيش از اين آينده اين صنعت را مطلوب ندانسته و در آن شرکت نمی کردند هم اکنون به اين نتيجه رسيده اند که تحولات محيطی به سرعت در حال رخ دادن بوده و بسياری از اين تحولات مثبت نشان دهنده ارتقا صنعت پرورش شترمرغ به جايگاه يک صنعت بسيار مفيد، اشتغال زا و سود آور می باشند، لذا کم کم شاهد آن هستيم که حجم سرمايه گذاری در اين صنعت در حال افزايش بوده و ما شاهد رشد روز افزون تعداد مزارع در سطح جهان می باشيم .

گسترش صنعت پرورش شترمرغ از آفريقای جنوبی به ساير نقاط جهان نشان داد که توسعه اين صنعت از سطوح پايين آغاز و باعث ايجاد بازارهای جديد و توليدات بيشتر گرديده است. اگر تا چند دهه گذشته ارزش اين پرنده بيشتر معطوف به پر و جنبه های تزئينی آن می گرديد امروزه و با توجه به افزايش سطح دانش عمومی و تخصصی در مورد محصولات گوناگون اين پرنده توليدکنندگان و مصرف کنندگان توجه ويژه ای به شترمرغ بعنوان توليدکننده گوشت قرمز با کيفيت بالا و متضمن سلامتی مصرف کنندگان معطوف داشته اند که با توجه به خواص ويژه غذايی خود و نداشتن مشکلات ساير دامها می تواند نقش به سزايی را در توليد گوشت قرمز سالم و کاملاً مطمئن جهت تامين نيازهای غذايی مردم جهان بعهده گيرد.

البته لازم به ذکر است که بعلت جوان بودن اين صنعت اطلاعات زيادی در خصوص نحوه نگهداری و پرورش آن در دسترس نمی باشد در حاليکه بايستی اين صنعت را از جهات بسياری مانند پرورش و توليد و جنبه های ژنتيکی و اصلاح نژادی، رفتارشناسی، تجهيزات مورد نياز و … مورد بررسی قرار داده و کمبودهای آنرا توسط تحقيقات علمی انجام گرفته برطرف نمود تا بدين ترتيب شاهد برطرف شدن مشکلات موجود و ارائه تکنيکهای پرورشی کار آمد باشيم تا بتوان بدنبال آن به بيشترين ميزان برگشت سرمايه و کمترين ريسک سرمايه گذاری دست يابيم که اين امر نيازمند وجود ارتباطات و روابط گسترده پرورش دهندگان با يکديگر و با انجمنهای علمی تحقيقاتی بازرگانی می باشد .

با توجه به مطالب ذكر شده اهميت استفاده از روشهاي علمي نوين و كارآمدي كه همراه با افزايش ميزان بهره‌وري و توليد، داراي بيشترين سازگاري با محيط و عوامل طبيعي، و خصوصاً شرايط بومي و ويژگيهاي اكوسيستم هر منطقه بوده و كمترين زيانها و تغييرات را در پي داشته‌باشد به خوبي آشكار مي‌گردد

با توجه به اينكه كشور ما در بخش كشاورزي و دامپروري از ظرفيتهاي عظيم و ويژه‌اي برخوردار مي‌باشد، سرمايه‌گذاري در اين بخش مي‌تواند علاوه بر تامين غذا و قطع وابستگي از واردات منابع پروتئيني مورد نياز كشور از جهت اشتغال‌زايي نيز مورد توجه قرار گيرد و با ايجاد فرصتهاي جديد شغلي گام مهمي را در تامين آينده جوانان ايفا كند.

تاريخچه

بيش از ۲۰ ميليون سال پيش اجداد شترمرغها در منطقه ای گسترده از اسپانيا در غرب تا چين در شرق ساکن بوده اند و در حدود يک ميليون سال پيش اين پرندگان به آفريقا مهاجرت کرده و در شمال و شرق و جنوب اين قاره اقامت گزيدند. تصاوير به جا مانده از شترمرغها در حکاکی ها و نقاشی های متعلق به ۱۰۰۰۰-۵۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح مشاهده شده است. طبق گزارش laufer از پوسته های خالی تخم ها به طور معمول به عنوان فنجان استفاده می کردند که اولين مورد مشاهده به حدود ۳۰۰۰ سال قبل از ميلاد مسيح برمی گردد. در حدود هشت قرن پيش از ميلاد مسيح پادشاهان آشوری جهت نشان دادن علاقه و احترام به مقامات ديگر کشورها شترمرغ کشتار می کردند. همچنين اشاراتی نسبت به گوشت و پر اين پرنده در خطوط هيروگليف مصر باستان مشاهده شده است. اين پرنده جهت ادای احترام بعنوان پيشکش به محضر فرعون برده می شد که تاييديه اين مطلب در کتيبه های موجود در موزه بريتانيا به وضوح قابل مشاهده است.

همچنين در کتب مقدس نيز چندين بار به نام شترمرغ اشاراتی شده است بطوريکه در تورات کهن از شترمرغ بعنوان موجودی خشن که نسبت به فرزندانشان رفتاری بسيار خشن دارند ياد گرديده و يهوديان مصرف گوشت اين پرنده را حرام می دانند. همچنين در زمان مصر باستان از پرهای شترمرغ بعنوان مظهر عدالت و انصاف نام برده شده است. اسناد و مدارک باقيمانده از چين قديم حاکی آن است که به امپراطور و پسر بهشت تخم شترمرغ هديه داده می شده است. يونانی ها و مصريان کلاه های خود را با پرهای شترمرغ تزئين می کردند و در بريتانيا نيز بسياری از هنگ ها و گروه های نظامی جهت تزئين کلاههای پوست خرس خود از پرهای سياه رنگ شترمرغ استفاده می کردند. توضيحاتی از ظاهر و صفات و حالات اين پرنده در آثار ارسطو و آيليان و زنوفن که برای اولين بار شترمرغ را در عربستان ديده مشاهده می شود. بر طبق شواهد تاريخی امپراطور رومی الاگابالوس در يکی از جشنهای مجلل خود جهت پذيرائی ميهمانانش از مغز ۶۰۰ شترمرغ استفاده کرد.

شروع پرورش در جهان

برای قرون متمادی تامين درخواست پرو گوشت اين با روند کشتار آنها در حيات وحش همراه بود. اولين تلاشهای ثبت شده جهت پرورش شترمرغ در سالهای ۱۱۲۵ تا ۱۱۹۰ ميلادی توسط امپراطور بارباروسا انجام گرفت. اما نخستين مزرعه پرورش موفق در سال ۱۸۵۷ و در الجزاير راه اندازی شد. در حدود دهه ۱۸۶۰ میلادی در Karoo آفریقا و ایالت شرقی آفریقای جنوبی ، شترمرغ برای تولید پر و استفاده در تزئینات و مد پرورش داده شد .

اختراع دستگاه جوجه کشی (incubator) شترمرغ توسط Arthur در سال ۱۸۶۹ محرک مناسبی برای مزارع پرورش محسوب می شد و به دنبال آن درآمد حاصل از پرورش شترمرغ به منظور تولید پر ، باعث تحریک گسترش مزارع در آفریقای جنوبی به خصوص اطراف Oudtshorn در Karoo شد و این روند با وجود رکود اقتصادی ۱۸۸۳الی ۱۸۹۰ و ۱۸۹۴ الی ۱۸۹۹ ادامه یافت . اوایل قرن ۲۰ مزارع شترمرغ به خوبی گسترش یافتند .

در سال ۱۹۳۱ افزایش نسبی درآمدهای بدست آمده را ناشی از تولید پر عنوان کردند بطوريکه در سال ۱۹۳۱ پر بعنوان چهارمين کالای صادراتی آفريقای جنوبی مطرح شد.پس از وقوع جنگ جهانی اول و تغيرات مد حاصل از اختراع ماشينهای تندرو که جای درشکه ها را گرفتند و به دنبال آن کاهش تقاضای پر سبب شد تا بازار تجارت پر با رکورد عميقی مواجه شده و تعداد پرندگان در مزارع به سرعت کاهش يابد.

طی آن مزارع بسيار کمی توانستند با وجود اين مشکلات در آفريقای جنوبی باقی بمانند. در سال ۱۹۲۵ اتحاديه ها و شرکت های تعاونی بسياری جهت رفع مشکلات و تثبيت قيمتها و از بين بردن رکورد اقتصادی موجود داير شدند. به دنبال آن وقوع جنگ جهانی دوم باعث تجديد استفاده از پر در صنعت مد گرديد و همچنين افزايش آگاهی عمومی نسبت به ارزشهای غذايی گوشت منحصر به فرد اين پرنده موجب رويکردی دوباره به پرورش صنعتی اين پرنده در جهان گرديد.

در سال ۱۹۴۵ اتحادیه Klein karoo land boa kooperasie با نام اختصاری KKLK در Karoo تاسیس گردید که این امر موجب تثبیت بازار تجارت پر شد . در اوایل دهه ۱۹۵۰ همزمان با این تحولات بازار تجارت چرم نیز رو به توسعه نهاد . انجمن KKLK تا سال ۱۹۵۹ روی تولید شترمرغ نظارت و کنترل آنرا بعهده داشته و به طور عمده مسئول معرفی چرم شترمرغ بعنوان يک محصول لوکس در درجه اول و به دنبال آن توليد پر در درجه دوم بود. در سال ۱۹۶۳ انجمن KKLK یک کشتارگاه ابتدائی برای توليد گوشت نمک سود احداث نمود. اولین دباغ خانه چرم نیز در Oudttshoorn و در سال ۱۹۶۹ ساخته شده و در سال ۱۹۷۴ گسترش یافت و به دنبال آن کشتارگاه جديدی در سال ۱۹۸۱ تاسيس گرديد.

بيش از ۱۵-۱۰ سال گذشته توليد و درخواست برای گوشت شترمرغ بعنوان يک محصول اصلی افزايش يافته و مزارع شترمرغ در اکثر نقاط جهان به خصوص در آفريقای جنوبی با کشتار ساليانه حدود ۰۰۰/۱۵۰ قطعه شترمرغ مسئوليت تامين اين نياز جهانی را بعهده داشته اند. گرچه در ابتدای امر چرم بعنوان محصول اصلی و ابتدائی شترمرغ عنوان می گرديد اما در طول دهه نود فعاليت در بازار تجارت گوشت شترمرغ افزايش چشمگيری يافت و اين حرکت رو به رشد تا کنون نيز ادامه دارد به طوريکه از سال ۱۹۹۳ تعداد پرندگان کشتاری به طور ساليانه افزايش پيدا کرده و در حال حاضر به بيش از ۰۰۰/۳۰۰ قطعه در سال رسيده است.

چگونگی گسترش این صنعت در جهان

در آغاز سود ناشی از توليد پر در مزارع شترمرغ سبب پيشرفت و ترقی قابل توجهی در صادرات پرنده به ايالت متحده آمريکا، اروپا، شمال آفريقا، امريکای جنوبی، استرالیا و … گردید . البته در آن هنگام و به منظور حمايت از اين صنعت صادرات پرنده زنده و بالغ از سوی دولت آفريقای جنوبی تحريم گرديد و اين دولت تنها صادرات تخم را در سال ۱۹۰۶ مجاز می دانست. با رکود اقتصادی بازار تجارت پر بيشتر پرندگان کشتار شدند بطوريکه در سال ۱۹۲۱ تنها ۲۳۱ پرنده در ايالت متحده آمريکا و استراليا و اروپا زنده ماندند.با شروع دهة ۱۹۸۰ در اسرائيل مزارع پرورشی به سرعت توسعه يافته و پرورش و کشتار آنها در اين کشور صاحب رتبة دوم پس از آفريقای جنوبی گرديد. توجه به پرورش شترمرغ در ايالات متحده آمريکا و کانادا بوسيله واردات پرنده و تخم نطفه دار افزايش يافته و هم اکنون نيز بازار خوبی جهت پرورش و کشتار اين پرنده در کشورهای فوق وجود دارد. از سوی ديگر استراليائی ها نيز صنعت پرورش شترمرغ را توسعه دادند گرچه هم اکنون تنها به طور محدود برروی ذخاير ژنتيکی پرندگان نيمه وحشی کارمی کنند.


همچنين بيشتر کشورهای اروپائی نيز از سال ۱۹۹۰ پرورش شترمرغ را بر پايه واردات از آفريقا و اسرائيل قرار داده و توانستند در آن سالها به مرحله کشتار نيز دست يابند اگرچه در حال حاضر بدليل افزايش هزينه های توليد در اين کشورها و امکان واردات گوشت ارزانتر از ساير کشورهای توليد کننده توليد شترمرغ در اروپا از رونق کمتری نسبت به سالهای گذشته برخوردار گرديده است. همزمان با اين تغيير و تحولات صنعت پرورش شترمرغ در سطح بين المللی کشورهای آفريقايی نيز به عنوان بنيانگذاران اين صنعت شروع به توسعه سيستم های پرورشی مزارع خود نموده اند چنانکه بطور مثال مزارع Namibia ناميبيا بطور عمده بر پايه پرندگان اصيل با خصوصيات ژنتيکی خوب طرح ريزی شده و مزارع زامبيا Zambia بر پايه شترمرغ محلی و زيرگونه های بومی آن منطقه قرار گرفته و در سال ۱۹۹۵ به مرحله کشتار نزديک شدند.

علاوه بر کشورهای مذکور در ساليان اخير شاهد توسعة اين صنعت به کشورهايی در شرق بوده ايم و آنها توانسته اند به موفقيتهای خوبی در اين زمينه دست پيدا کنند بطوريکه کشور چين در آسيا در سال گذشته ميزان کشتار نسبتاً خوبی را داشته است. البته لازم به ذکر است که شکستن تحريم صادرات پرنده زنده از آفريقای جنوبی در سال ۱۹۹۷ سبب صادرات پرنده زنده و تخم نطفه دار گرديد که اين روند باعث پيشرفت و ترقی مزارع بومی شده و آنها قادر گرديدند تا بازار جديدی را برای خود بوجود آورند.تمامی تلاشهای انجام گرفته جهت ارتقا، رشد و گسترش اين صنعت در جهان باعث گرديد تا طی ساليان گذشته شاهد پيشرفت روز افزون اين صنعت در جهان و تاسيس مزارع جديد پرورشی در سراسر دنيا باشيم بطوريکه کشورهايی نظير چين، ترکيه، عربستان، ايران و … در آينده ای نزديک سهم به سزائی را در توليد جهانی در اين صنعت بعهده خواهند گرفت .

شروع پرورش در ایران

طي چند سال اخير صنعت پرورش شترمرغ با هدف ايجاد يك منبع پروتئيني جديد و مطمئن كه عاري از مشكلات دامهاي ديگر از نظر بيماريها، كمبود مواد غذايي مناسب جهت تغذيه دام و ….. باشد، جهت افزايش توليد گوشت قرمز كه يكي از مواد اصلي و پر مصرف در رژيم غذايي ما ايرانيان به شمار مي‌رود ايجاد گرديد.با توجه به اينكه ايران از لحاظ موقعيت جغرافيايي و اقليمي مكاني مناسب جهت پرورش اين حيوان به شمار رفته و جز مناطق مرطوب شمال كشور و همچنين نقاط ناهموار و پرشيب كوهستاني در باقي مناطق امكان پرورش با بازدهي مناسب و مطلوب به خوبي وجود دارد، امروزه ما شاهد افزايش روزافزون مزارع پرورشي در سطح كشور مي‌باشيم كه انشاالله در آينده‌اي نزديك نقش به سزايي را در تامين گوشت قرمز مورد نياز كشور ايفا خواهند كرد.


ازطرفي نيز طي چند ماهه اخير شاهد تغييرات عمده‌اي در بازار بين‌المللي محصولات شترمرغ بوده‌ايم كه درصد بسياري از اين تغييرات پي‌آمد كناره‌گيري اغلب پرورش‌دهندگان اروپايي از عرصه توليد به دليل قيمت تمام شده بالاي محصول، شرايط اقليمي نامناسب و هزينه‌هاي بالاي توليد و نيز ورود محصولات كشورهايي نظير چين با بهايي به مراتب پايينتر از رقباي اروپايي بوده‌است.با توجه به اين نكات و خروج توليدكنندگان اروپايي از عرصه رقابت و از طرفي افزايش روزافزون تقاضا در بازار مصرف محصولات شترمرغ، محصولات توليدي كشور ما به لحاظ كيفيت مطلوب و قيمت تمام شده مناسب مي‌توانند جايگاه بسيار مناسبي را در بازارهاي جهاني كسب كنند افزون بر اينكه رقباي اصلي ما در اين صنعت نظير كشور چين با داشتن بازار مصرف داخلي ۵/۱ ميليارد نفري خود مجال چنداني را جهت صادرات و رقابت نخواهند يافت. با توجه بدين نكات، در صورت وجود يك برنامه‌ريزي منسجم و دقيق مي‌توان علاوه بر تامين نياز داخلي چشم به بازار سود‌آور خارج نيز داشت كه در صورت دستيابي به آن (كه چندان نيز دور از انتظار نمي‌باشد) علاوه بر صرفه‌جويي ارزي، ورود ارزهاي حاصل از صادرات محصولات اين حيوان نقش بسيار مهمي را در جهت شكوفايي اقتصادي كشور خواهد داشت.علاوه بر مسائل ذكر شده يكي ديگر از مشكلاتي كه گريبانگير صنعت دامپروري ايران مي‌باشد، كمبود و تخريب مراتع است كه اين امر در ساليان آينده مي‌تواند موجب وارد آمدن ضررهاي بسياري به اين صنعت گردد..


طبق آخرين اظهار نظر كارشناسان وسعت مراتع ايران هر سال محدودتر مي‌شود كه يكي از دلايل آن عدم وجود برنامه و استراتژي مشخص براي توليد گوشت قرمز، متناسب با مراتع ايران است. بديهي است كه اين روند تخريب مراتع اگر با همين روند كنوني ادامه يابد منجر به وارد آمدن صدمات و ضربات جبران‌ناپذيري بر پيكره زيستي و توليدي كشور خواهدشد.


بنابراين براي جلوگيري از تخريب بيشتر و همچنين جبران صدمات گذشته بايد در پي يافتن جايگزيني مناسب در مقابل گوشت قرمز گاو و گوسفند باشيم تا بدين طريق از فشار ناشي از چرا و پرورش اين حيوانات بر مراتع كاسته گردد و در اين ميان بهترين انتخاب، گزينه‌اي است كه از لحاظ تغذيه‌اي بسيار قانع‌تر و مقاوم‌تر از گاو و گوسفند بوده و همچنين وابستگي آن به وجود مراتع كمتر از اين حيوانات باشد افزون بر اينكه از لحاظ كيفيت محصول توليدي نيز داراري مقبوليت اجتماعي از لحاظ ذائقه و فرهنگ غذايي مردم باشد. . .


در همين راستا و جهت نيل بدين مقصود مي‌توان از تجربيات كشورهاي ديگر در اين امر سود جست.با نگاهي بر صنعت جهاني دامپروري در طي چندين سال اخير، خصوصاً در كشورهاي صنعتي دنيا، ما شاهد عمليات جايگزيني و ورود گوشت قرمز شترمرغ بعنوان منبعي جديد جهت تامين پروتئين قرمز به جاي گوشت قرمز گاو و گوسفند هستيم و اين امر تا جائي پيش رفته‌است كه حتي در برخي كشورها واحدهاي پرورش و توليد گوشت گاو و گوسفند اقدام به تغيير كاربري و پرورش شترمرغ نموده‌اند، علاوه بر اينكه كمبود منابع غذايي جهت تغذيه دامها و همچنين مسائل ديگر نظير شيوع بيماري جنون گاوي و …. به اين روند سرعت بخشيده‌اند


با توجه به اين تغييرات در سطح بين‌المللي طي چند سال گذشته در ايران نيز شاهد ظهور اين صنعت نوپا هستيم كه خوشبختانه با توجه به شرايط اقليمي و جغرافيايي بسيار مناسب ايران و همچنين بهره‌گيري از نيروهاي متخصص تاكنون نتايج خوبي به دست آمده است.آنچنان كه از آمارها برمي‌‌آيد تا پايان سال ۱۳۸۱ تعداد ۴۳ فقره موافقت اصولي پرورش شترمرغ مادر به ظرفيت ۳۲۱۳ قطعه و ۹۰ فقره جهت پرورش شترمرغ گوشتي به ظرفيت ۵۵۰۰ قطعه در استانهاي مختلف صادر شده‌است.همچنين در همين سال حدود ۱۵۰۰ قطعه جوجه توسط مزارع داخل كشور توليد و حدود ۲۰۰۰ قطعه نيز از كشورهاي خارجي وارد گرديد.همچنين جمعيت شترمرغ تا پايان سال ۱۳۸۱ در حدود ۴۰۰۰ قطعه و در سنين گوناگون بوده و در همين سال تعداد مراكز فعال مادر واحد بوده‌است.


مي‌توان چنين نتيجه گرفت كه بازدهي مثبت اين صنعت در ايران توجه سرمايه‌گذاران (حتي سرمايه گذاران خارجي) را بدين صنعت جلب نموده و در آينده نيز ما بايد شاهد روند صعودي اين آمارها باشيم.با توجه به اينكه گوشت قرمز در فرهنگ غذايي ايرانيان از جايگاه ويژه‌اي برخوردار بوده و يكي از اصلي‌ترين مواد مصرفي محسوب مي‌شود، اهميت توجه بدين شاخه از دامپروري به خوبي واضح است.نگاهي كوناه بر آمار توليد گوشت قرمز در كشور و همچنين واردات آن نشان‌دهنده ظرفيت عظيم اين بخش جهت توسعه مي‌باشد كه در اين راستا و با توجه به مشكلات ذكر شده، و با توجه به ظرفيتهاي ويژه كشور در جهت پرورش شترمرغ، اين گزينه مي‌تواند انتخابي مطلوب در جهت رفع اين محدوديتها به شمار آمده و حتي علاوه بر خودكفايي در بازار داخل، بازار خارجي را نيز تحت پوشش قرار دهد


ذكر اين نكته ضروري است كه بازار مصرف محصولات شترمرغ چه محصولات اصلي همانند گوشت و پوست و چه محصولات فرعي همانند وسايل آرايشي بدست آمده از روغن شترمرغ و پر و … در جهان رو به گسترش بوده و خصوصاً در بخش پوست و گوشت با توجه به مشخصات بي‌نظير اين محصولات روز به روز بر آمار مصرف آنها در جهان افزوده مي‌شود.از طرفي اگر امكانات و ابزار ويژه ايران در جهت توليد، با برنامه ساماندهي شده و مشخص به كار گرفته شود از لحاظ قيمت تمام شده محصول و همچنين كيفيت به راحتي قابليت رقابت با كشورهاي ديگر را داشته و از اين راه نه تنها مانع از خروج ارز ازكشور مي‌شويم بلكه با صادرات محصولات اين حيوان آمار صدور كالاهاي غير نفتي را افزايش داده و از اين طريق علاوه بر اشتغال نسل جوان سود قابل توجهي را عايد كشور خواهيم كرد.بر طبق مطالعات انجام شده ميزان صرفه‌جويي ارزي و سودآوري و اشتغال‌زايي اين صنعت بسيار بالا بوده و در اين مقطع حساس كنوني كه كشور با انواع تحريمات و بحرانها از جانب كشورهاي استعمارگر مواجه بوده و از طرفي آمار جمعيت جوان بيكار در كشور بالا است مي‌تواند به صنعت و شكوفايي اين بخش كمك شاياني نمايد.به هر حال اميد آن مي‌رود كه با حمايت مسئولين ذيربط و ورود قشر كارشناس و تحصيل كرده به اين بخش روز به روز شاهد پيشرفت اين صنعت نوپا باشيم.

پرورش شترمرغ - جانورشناسي

شترمرغ ها از بسیاری جهات گونه ای منحصر بفرد بشمار می آیند و همین امر باعث گردیده تا در سالهای اخیر توجهات زیادی معطوف آن گردد .

به طور مثال تخم آن در مقایسه با تخم سایر پندگان بزرگترین تخم بوده و می تواند وزنی معادل ۱ یا ۲ کیلوگرم داشته باشد اما در مقایسه با جثه پرنده ، شترمرغ دارای کوچکترین تخم در میان پرندگان می باشد . شترمرغ بزرگترین پرنده زنده روی زمین می باشد که می تواند به بلندایی در حدود ۵/۲ متر و وزنی معادل ۱۵۰ کیلوگرم دست یابد .



این پرنده بومی آفریقا بوده و از این کشور به سایر نقاط جهان راه پیدا کرده است شترمرغهای اهلی شده در ۱۴-۱۲ ماهگی به بلوغ جسمی و در ۳-۲ سالگی به بلوغ جنسی می رسند و در این میان سن بلوغ جنسی ماده ۶ ماه زودتر از جنس نر خواهد بود . در این هنگام بلندای بدن در نرها ۹-۶ فوت و در ماده ها ۶.۵-۵.۵ فوت خواهد رسید ضمن اینکه ضمن اينکه شترمرغهای نر بالغ بطور عمده دارای پرهای سياه رنگ سطح بدن و پرهای سفيد رنگ در ناحيه زير پرها و دم می باشد در حاليکه شترمرغ ماده قهوه ای يا خاکستری روشن بوده و در زير ناحيه پر و دم دارای پرهايی به رنگ خاکستری روشن تا سفيد می باشند.
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
نکات مهم در تغذيه جوجه هاي شترمرغ

نکات مهم در تغذيه جوجه هاي شترمرغ

جوجه شترمرغها مسئله اي بسيار مهم جهت آغاز و تداوم رشدي خوب و موثر است که در دراز مدت مي تواند بر روي آينده توليدي پرندگان نيز بسيار موثر باشد. در طي سه ماه اول، پرورش، جوجه‌ها بسيار حساس بوده و درصد تلفات آنان بيشتر از سنين ديگر مي‌باشند. براي به حداقل رساندن تلفات رعايت کامل بهداشت و تغذيه مناسب و دقيق امري ضروري است.
تغذيه در جوجه هاي شترمر غ

تغذيه جوجه شترمرغها مسئله اي بسيار مهم جهت آغاز و تداوم رشدي خوب و موثر است که در دراز مدت مي تواند بر روي آينده توليدي پرندگان نيز بسيار موثر باشد. در طي سه ماه اول، پرورش، جوجه‌ها بسيار حساس بوده و درصد تلفات آنان بيشتر از سنين ديگر مي‌باشند. براي به حداقل رساندن تلفات رعايت کامل بهداشت و تغذيه مناسب و دقيق امري ضروري است. براي دستيابي به بازده بيشينه در امر خوراک دهي پرندگان مي توان از راه کارهائي ساده استفاده نمود که در ادامه مقاله به برخي از آنها اشاره مي گردد:

استفاده از سنگريزه در خوراک

به‌منظور خرد شدن غذا در سنگدان، شترمرغ نياز به تکه‌هاي کوچک سنگريزه دارد. تا زماني‌که جوجه‌ها از طريق گردش و چرا به چنين منابعي دست نيافته‌اند بايستي به غذاي آنان سنگريزه اضافه گردد. سنگريزه‌ها بايستي نصف اندازه ناخن انگشت پرنده باشند. براي جوجه‌هاي تازه متولد شده اين اندازه در حد يک دانه برنج است.
بعضي از پرورش‌دهندگان، سنگريزه يا ماسه زبر و خشن را به‌طور آزاد در اختيار جوجه‌ها قرار ‌مي‌دهند (شن و ماسه بايد کاملاً خشک باشد) و بعضي ديگر به‌دليل ترس از انباشتگي معده يا روده حيوان قوياً اين روش را رد مي‌نمايند. آنها اضافه نمودن اين مواد را به جيره ترجيح مي‌دهند. ? تا ? سنگريزه کوچک براي هر جوجه در روز کافي به‌نظر مي‌رسد. البته برخي منابع نيز سنگريزه را فقط بعد از سه هفتگي پيشنهاد مي‌کنند. توجه داشته باشيد که سنگ‌هاي صنعتي به‌دليل امکان بروز يبوست نبايستي مورد استفاده قرار گيرند.

ويتامين‌ها

اضافه نمودن ويتامين‌هاي محلول به آب آشاميدني براساس دستورالعمل مصرفي کارخانه در دو تا سه هفته اول پرورش جوجه براي افزايش مقاومت در مقابل بيماري‌ها، توصيه مي‌گردد. بسياري از ويتامينها تاثيرات مستقيم يا غير مستقيم در رشد و بازده پرندگان دارند. به طور مثال در هنگام بروز استرسهاي گوناگون از قبيل استرسهاي گرمائي استفاده از ويتامين C مي تواند تاثيرات بسيار خوبي در کاهش اينگونه تنشها داشته باشد.

خوراندن کود

فلورميکروبي لازم جهت هضم ميکروبي در روده کور و بزرگ جوجه در اولين روزهاي زندگي شکل مي‌گيرد. در حيات وحش اين فرآيند با بلعيدن مدفوع والدين به‌عنوان اولين غذا صورت مي‌پذيرد. کود حاوي جمعيت باکتري‌هاي مورد نياز پرنده است. به اين منظور بعضي از پرورش‌دهندگان کود تازه پرندگان بالغ را براي جوجه‌ها توصيه مي‌نمايند. البته خطر انتقال انگل‌هاي روده‌اي و عوامل بيماري‌زا به جوجه‌ها وجود دارد (در برخي کشورها خوراندن کود ممنوع است). حداقل براي جلوگيري از انتقال انگل‌ها و عوامل بيماري‌زاي خاص شترمرغ، بعضي از پرورش‌دهندگان، کود تازه گاو را پيشنهاد مي‌نمايند. اين روش مورد بحث بسيار بوده و توسط بعضي از پرورش‌دهندگان رد شده است.
در طي روزهاي اول زندگي، جوجه‌ها مدفوع خود را مي‌خورند که اين امر باعث بروز مشکلات بهداشتي فوق‌الاشاره مي‌شود. براي جلوگيري از اين خطرات، مدفوع بايستي مرتباً جمع‌آوري گردد. در بعضي از مزارع آمريکا جوجه‌ها ابتدا روي توري‌هاي فلزي پرورش مي‌يابند تا مدفوع از دسترس آنها خارج گردد.

آب آشاميدني

به همراه اولين وعده غذا در دو يا سه روزگي، بايستي آب نيز در اختيار جوجه‌ها قرار گيرد. پرندگان بايستي همانند غذا خوردن چگونگي آشاميدن آب را نيز ياد بگيرند. رنگي نمودن آب توسط رنگ‌هاي خوراکي و يا چسباندن يک عکس رنگي در داخل آبخوري باعث جذب پرندگان مي‌گردد. آبخوري‌ها نبايستي در ارتفاع بلند قرار گرفته و بايد توسط يک شيء سنگين (مثل يک سنگ) مهار شوند. به ازاء هر سه دانخوري، يک آبخوري در نظر گرفته مي‌شود.
جوجه‌ها چه در پناهگاه نگهداري شوند و چه در محوطه باز، آب مصرفي و مدفوع و ادرار آنها بايستي کاملاً کنترل گردد. ادرار طبيعي به رنگ سفيد است. انتظار مي‌رود جوجه‌هاي ضعيف آب بيشتري خورده و در نتيجه دچار اسهال شوند. در اين صورت پيشنهاد مي‌شود ? تا ? بار در روز و به مدت محدود آب در اختيار جوجه‌ها قرار گيرد. به‌عنوان يک قاعده کلي ميزان آب بايستي ?/? تا ? برابر مقدار غذاي کنسانتره باشد.
آبخوري‌ها بايستي به‌طور روزانه تميز و با آب تازه پر شوند. جوجه‌ها و پرندگان در حال رشد هرگز نبايد آب مانده و گرم استفاده نمايند. اگرچه هيچ‌گونه مدرک علمي در اين رابطه وجود ندارد، ولي اين مسئله موجب بيماري و تلفات مي‌شود. بنابراين نبايستي آبخوري‌ها در معرض نور مستقيم خورشید قرار گیرد.
 

hani20

عضو جدید
تاثير سن بر قابليت هضم مواد غذائي در شترمرغ

تاثير سن بر قابليت هضم مواد غذائي در شترمرغ

توجه به نوپا بودن صنعت پرورش شترمرغ در جهان و کمبود اطلاعات و تحقیقات علمی در این خصوص، طی سالیان گذشته تحقیقات بسیاری جهت تعیین نیازهای غذائی این حیوان انجام گرفته است که در ادامه مقاله به چگونگی یکی از این آزمایشات اشاره شده. این آزمایش بر روی شترمرغهائی با سن 3 و 6و 10 و 17 هفتگی و 30 ماهگی انجام شد. فاکتورهائی چون ارزش انرژی قابل متابولیسم ME، چربی و قابلیت هضم فیبر NDF در این مطالعه تعیین گردیده اند.
ME بدست آمده در رژیم غذائی (بر اساس ME مرغ) برابر با 1983 kcal/kg بود. قابلیت هضم چربی در سه هفتگی برابر بود با 1/44 درصد و در هفده هفتگی 1/91 درصد. توانائی هضم NDF جوجه های سه هفته چیزی حدود 5/6 درصد بود که در 10 هفتگی به 51 درصد رسید و در 30 ماهگی برابر بود با 6/61 درصد. همچنین در این مطالعه سطح ویتامین و مواد معدنی موجود در تخم شترمرغ و تخم امو مورد بررسی قرار گرفت و با ارزش های غذائی تخم پرندگان دیگر مقایسه گردید. بر اساس همین تحقیقات مشخص گردید که کمبود یا وجود بیش از حد ویتامینها و یا مواد معدنی در رژیم غذائی مرغ مادر و به دنبال آن در تخمهای او می تواند باعث به وجود آمدن تخمهای نابارور و پائین آمدن میزان هچینگ و به خطر افتادن سلامتی جوجه های تازه متولد شده شود.
تعیین قابلیت هضم مواد غذائی گوناگون توسط یک حیوان راهنمای خوبی است تا از طریق آن میزان جذب مواد غذائی موجود در رژیم غذائی حیوان را دریابیم. قابلیت هضم مواد غذائی با سن حیوان تغییر می کند و در اغلب موارد در حیوانات کوچک تر کمتر است. مطالعات صورت گرفته روی مرغ و بوقلمون نشان می دهد که جوجه ها کمتر از بقیه می توانند مواد خشک، پروتئین و چربی را هضم کنند. این پائین بودن توانائی هضم مواد د رجوجه های کم سن و سال عمدتا به علت کمبود سطح آنزیمهای گوارش موجود در روده ها در زمان هچینگ و چند هفته بعد از آن است.
در خصوص شترمرغ سانان اطلاعات بسیار کمی درباره رابطه میان توانائی هضم مواد غذائی و ترشح آنزیمهای گوارش وجود دارد. اکثر مطالعات انجام شده درباره خصوصیات آنزیمهای گوارشی و خصوصیات آنزیمهای پانکراس (لوزالمعده) هیچ گزارشی درباره سطح واقعی آنزیمها، موجود نبوده است. دانشمندان میزان هضم فیبر را در شترمرغ و امو مورد مطالعه قرار داده اند و همچنین تحقیقاتی بر روی اموها انجام گرفت که در طی آن میزان انرژی قابل متابولیسم و قابلیت هضم مواد خشک و نیتروژن محاسبه گردید. در هر یک از این مطالعات، محققان پرندگان بالغ هم سن را مورد بررسی قرار دادند. محققی به نام استوارت و همکارانش دریافتند که شترمرغ های بالغ 63 درصد از مواد تشکیل دهنده دیواره سلول یا NDF موجود در رژیم غذائی با فیبر بالا را هضم می کنند.
مواد و روش ها و نتایج
هدف از انجام این تحقیق تعیین میزان انرژی قابل متابولیسم و قابلیت هضم فیبر و چربی در سنین گوناگون شترمرغ است. در هر گروه سنی از دو نمونه استفاده گردید. پس از هفت روز، فضولات (مدفوع و ادرار) آنها، برای 24 ساعت جمع آوری گردید. نمونه های فضولات پرندگان بلافاصله منجمد شد و در دمای منفی 10 درجه فارنهایت نگهداری شد تا مورد بررسی قرار گیرند.
اطلاعات کسب شده از لحاظ آماری با محاسبه واریانس مورد بررسی قرار گرفت تا با توجه به شیوه کار SNEDCOR& CONCHRAM تفاوتهای سنی مورد نظر تعیین گردند. ME محاسبه شده با استفاده از کتاب مقادیر انرژی (NRC) برای طیور به دست آمد. همیشه به خاطر داشته باشید که طیور قادر نیستند فیبر را به خوبی (5 تا 6 درصد از NDF) هضم کنند. همچنین لازم به ذکر است که میزان نگهداری چربی یک منبع چربی حیوانی- گیاهی در طیور، در دو هفتگی حدود 80 درصد و در هشت هفتگی 93 درصد بوده است. در سه هفتگی شترمرغها، میزان ME تعیین شده از مقدار محاسبه شده (که به ترتیب 1731 و 1983 KCAL/KG بوده است) کمتر بود (جدول مقاله)، شاید این مسئله به دلیل هضم اندک چربی (1/44%) دراین سن است که بسیار کمتر از میزانی است که از آن ها انتظار می رود. تا 6 هفتگی، ME تعیین شده 606 KCAL/ KG بیشتر از ME محاسبه شده در سه هفتگی شترمرغها بود. میزان زیاد ME در مقایسه با ME محاسبه شده در شترمرغهای بالغ عمدتا به دلیل هضم بالای NDF در سنین بالاتر آنها است.
میزان قابلیت هضم فیبر در سه هفتگی بسیار اندک بود اما این میزان تا ده هفتگی به طور خطی افزایش پیدا کرد و هر هفته افزایش چشمگیری (P<0/5) دارد. این میزان پس از ده هفتگی هم افزایش می یافت اما بسیار کندتر صورت گرفته و در 17 هفتگی هم متوقف می شد. قابلیت هضم NDF پرندگان در این مطالعه مشابه قابلیت هضم شترمرغانی است که توسط SWART مورد بررسی قرار گرفتند (که این میزان به ترتیب 6/61 و 63 بوده است)
قابلیت اندک هضم چربی (1/44 درصد) در سه هفتگی شترمرغها کاملا واضح و آشکار بود. نگهداری چربی بوقلمون ها در دو هفتگی، حدود 80 درصد بود. قابلیت هضم چربی شترمرغها شش هفته در مقایسه با 17 هفتگی آنها پیشرفت چشمگیری داشت و در شترمرغهای بالغ هیچ پیشرفتی مشاهد نمی شد. قابلیت هضم چربی در شترمرغهای بالغ مشابه قابلیت هضم چربی در طیور بالغ است.
اطلاعات بدست آمده راجع به قابلیت هضم مذکور نشان می دهد که هنگامی که رژیم غذائی شترمرغ ها بر اساس مقادیر ME جوجه محاسبه می گردد میزان واقعی انرژی برای آنها تا 41 درصد کمتر برآورد می شود. این مسئله در مورد شترمرغهای بالغ هم صدق می کند. هنگامی که برای محاسبه رژیم غذائی شترمرغ ها شش هفته و بزرگتر از سیستم ME مرغها استفاده می شود، بر آورد کمتر از حد انرژی نیز در رژیم غذائی کمتر، اما به طور قابل توجهی به چشم می خورد. این تحقیق مقادیر ME مغذی برای شترمرغها را ارائه نمی دهد. یکی از چالش های آتی، آغاز تثبیت اجزا سازنده ME برای شترمرغ ها خواهد بود.
جهت ارزیابی و محاسبه جیره غذائی دوران رشد، تخمگذاری و نگهداری شترمرغها بر حسب انرژی موجود و نسبت انرژی به دیگر مواد غذائی داشتن دقت و تمرکز از اهمیت زیادی برخوردار است.
شترمرغهای جوان نمی توانند چربی را کامل هضم کنند. بنابر این نخستین رژیم غذائی نباید حاوی مقدار زیادی چربی باشد، مشاهدات زمینه ای نشان داده است که رژیم غذائی حاوی ده درصد چربی به اسهال منجر شده است. شترمرغهای شش هفته یا بزرگتر قادر اند چربی را به طور کامل هضم کنند بنابر این می توان در رژیم غذائی آنها مقدار زیادی چربی گنجاند.
قابلیت هضم NDF تعیین شده در این مطالعه نشان می دهد که شترمرغها قادر نیستند در سه هفتگی خود فیبرها را به خوبی هضم کنند. با در نظر گرفتن این مسئله که گسترش هضم فیبر بسیار آهسته رخ می دهد و به وجود فیبر نیاز دارد. بنابر این نخستین رژیم غذائی باید حاوی میزان متوسطی فیبر باشد. شترمرغهای بزرگ تری قادر اند مقدار زیادی فیبر را به خوبی هضم کنند بنابر این میتوان رژیم غذائی آنها را با داشتن مقدار زیادی فیبر تنظیم کرد.
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
نکات مهم در تغذيه جوجه هاي شترمرغ

نکات مهم در تغذيه جوجه هاي شترمرغ

جوجه شترمرغها مسئله اي بسيار مهم جهت آغاز و تداوم رشدي خوب و موثر است که در دراز مدت مي تواند بر روي آينده توليدي پرندگان نيز بسيار موثر باشد. در طي سه ماه اول، پرورش، جوجه‌ها بسيار حساس بوده و درصد تلفات آنان بيشتر از سنين ديگر مي‌باشند. براي به حداقل رساندن تلفات رعايت کامل بهداشت و تغذيه مناسب و دقيق امري ضروري است.
تغذيه در جوجه هاي شترمر غ

تغذيه جوجه شترمرغها مسئله اي بسيار مهم جهت آغاز و تداوم رشدي خوب و موثر است که در دراز مدت مي تواند بر روي آينده توليدي پرندگان نيز بسيار موثر باشد. در طي سه ماه اول، پرورش، جوجه‌ها بسيار حساس بوده و درصد تلفات آنان بيشتر از سنين ديگر مي‌باشند. براي به حداقل رساندن تلفات رعايت کامل بهداشت و تغذيه مناسب و دقيق امري ضروري است. براي دستيابي به بازده بيشينه در امر خوراک دهي پرندگان مي توان از راه کارهائي ساده استفاده نمود که در ادامه مقاله به برخي از آنها اشاره مي گردد:

استفاده از سنگريزه در خوراک

به‌منظور خرد شدن غذا در سنگدان، شترمرغ نياز به تکه‌هاي کوچک سنگريزه دارد. تا زماني‌که جوجه‌ها از طريق گردش و چرا به چنين منابعي دست نيافته‌اند بايستي به غذاي آنان سنگريزه اضافه گردد. سنگريزه‌ها بايستي نصف اندازه ناخن انگشت پرنده باشند. براي جوجه‌هاي تازه متولد شده اين اندازه در حد يک دانه برنج است.
بعضي از پرورش‌دهندگان، سنگريزه يا ماسه زبر و خشن را به‌طور آزاد در اختيار جوجه‌ها قرار ‌مي‌دهند (شن و ماسه بايد کاملاً خشک باشد) و بعضي ديگر به‌دليل ترس از انباشتگي معده يا روده حيوان قوياً اين روش را رد مي‌نمايند. آنها اضافه نمودن اين مواد را به جيره ترجيح مي‌دهند. ? تا ? سنگريزه کوچک براي هر جوجه در روز کافي به‌نظر مي‌رسد. البته برخي منابع نيز سنگريزه را فقط بعد از سه هفتگي پيشنهاد مي‌کنند. توجه داشته باشيد که سنگ‌هاي صنعتي به‌دليل امکان بروز يبوست نبايستي مورد استفاده قرار گيرند.

ويتامين‌ها

اضافه نمودن ويتامين‌هاي محلول به آب آشاميدني براساس دستورالعمل مصرفي کارخانه در دو تا سه هفته اول پرورش جوجه براي افزايش مقاومت در مقابل بيماري‌ها، توصيه مي‌گردد. بسياري از ويتامينها تاثيرات مستقيم يا غير مستقيم در رشد و بازده پرندگان دارند. به طور مثال در هنگام بروز استرسهاي گوناگون از قبيل استرسهاي گرمائي استفاده از ويتامين C مي تواند تاثيرات بسيار خوبي در کاهش اينگونه تنشها داشته باشد.

خوراندن کود

فلورميکروبي لازم جهت هضم ميکروبي در روده کور و بزرگ جوجه در اولين روزهاي زندگي شکل مي‌گيرد. در حيات وحش اين فرآيند با بلعيدن مدفوع والدين به‌عنوان اولين غذا صورت مي‌پذيرد. کود حاوي جمعيت باکتري‌هاي مورد نياز پرنده است. به اين منظور بعضي از پرورش‌دهندگان کود تازه پرندگان بالغ را براي جوجه‌ها توصيه مي‌نمايند. البته خطر انتقال انگل‌هاي روده‌اي و عوامل بيماري‌زا به جوجه‌ها وجود دارد (در برخي کشورها خوراندن کود ممنوع است). حداقل براي جلوگيري از انتقال انگل‌ها و عوامل بيماري‌زاي خاص شترمرغ، بعضي از پرورش‌دهندگان، کود تازه گاو را پيشنهاد مي‌نمايند. اين روش مورد بحث بسيار بوده و توسط بعضي از پرورش‌دهندگان رد شده است.
در طي روزهاي اول زندگي، جوجه‌ها مدفوع خود را مي‌خورند که اين امر باعث بروز مشکلات بهداشتي فوق‌الاشاره مي‌شود. براي جلوگيري از اين خطرات، مدفوع بايستي مرتباً جمع‌آوري گردد. در بعضي از مزارع آمريکا جوجه‌ها ابتدا روي توري‌هاي فلزي پرورش مي‌يابند تا مدفوع از دسترس آنها خارج گردد.

آب آشاميدني

به همراه اولين وعده غذا در دو يا سه روزگي، بايستي آب نيز در اختيار جوجه‌ها قرار گيرد. پرندگان بايستي همانند غذا خوردن چگونگي آشاميدن آب را نيز ياد بگيرند. رنگي نمودن آب توسط رنگ‌هاي خوراکي و يا چسباندن يک عکس رنگي در داخل آبخوري باعث جذب پرندگان مي‌گردد. آبخوري‌ها نبايستي در ارتفاع بلند قرار گرفته و بايد توسط يک شيء سنگين (مثل يک سنگ) مهار شوند. به ازاء هر سه دانخوري، يک آبخوري در نظر گرفته مي‌شود.
جوجه‌ها چه در پناهگاه نگهداري شوند و چه در محوطه باز، آب مصرفي و مدفوع و ادرار آنها بايستي کاملاً کنترل گردد. ادرار طبيعي به رنگ سفيد است. انتظار مي‌رود جوجه‌هاي ضعيف آب بيشتري خورده و در نتيجه دچار اسهال شوند. در اين صورت پيشنهاد مي‌شود ? تا ? بار در روز و به مدت محدود آب در اختيار جوجه‌ها قرار گيرد. به‌عنوان يک قاعده کلي ميزان آب بايستي ?/? تا ? برابر مقدار غذاي کنسانتره باشد.
آبخوري‌ها بايستي به‌طور روزانه تميز و با آب تازه پر شوند. جوجه‌ها و پرندگان در حال رشد هرگز نبايد آب مانده و گرم استفاده نمايند. اگرچه هيچ‌گونه مدرک علمي در اين رابطه وجود ندارد، ولي اين مسئله موجب بيماري و تلفات مي‌شود. بنابراين نبايستي آبخوري‌ها در معرض نور مستقيم خورشید قرار گیرد.
 

رامین قاسم نتاج

اخراجی موقت
پرورش و تولید مثل شتر مرغ



تشکیل گله و خانواده های تولید مثلی
در مزارع صنعتی شترمرغ ها در صورت اعمال مدیریت متمرک یا نیمه متمرکز به صورت خانواده های ۹-۳ قطعه ای و در محلهای محصور شده ای به نام پن نگهداری می گردند که هر پن یا فضای مولدها براساس ظرفیت می تواند بین ۸۰۰ الی ۵۰۰۰ مترمربع مساحت داشته باشد. گروه بندی شترمرغ ها به مزرعه دار این توانایی را می دهد تا به آسانی تغذیه و تولید شترمرغ ها را تحت کنترل داشته و بتواند با آمارگیری دقیق شترمرغ های نا بارور یا بی ارزش را شناسایی و به موقع از چرخه تولیدی حذف نماید علاوه بر اینکه این نحوة مدیریت امکان اعمال برنامه های تغذیه ای ویژه و برنامه های اصلاح نژادی را نیز در اختیار مزرعه دار قرار خواهد داد.
معمولترین ترکیب هر خانواده تولیدمثلی شامل یک جفت نر و دو ماده یا دو نر و سه ماده خواهد بود. البته با توجه به خوی طبیعی شترمرغ و توجه به اجتماعی بودن آنها توصیه
می گردد تا در صورت امکان افزایش تعداد پرندگان در هر گروه علاوه بر کاهش هزینه های ساخت و ساز به ازاء هر پرنده، با نزدیک کردن سیستم نگهداری به شرایط موجود
در حیات وحش حداکثر آرامش روانی را برای پرنده بوجود آوریم.
البته در هر صورت بایستی توجه داشت تا نسبت موجود به بین پرندگان نر و ماده به بهترین نحو حفظ گردد. تا شاهد عدم باروری و یا کاهش نطفه داری تخم های تولیدی نباشیم.در هر مزرعه موفقیت در امر تولید با معیارهای زیر سنجیده خواهد شد:
۱ – تعداد تخم های تولیدی
۲ – درصد باروری ۳ – درصد جوجه آوری ۴ – درصد ماندگاری جوجه ها
کنترل این مولفه ها و دقت در رفتارهای جفتگیری می توان نتیجه گرفت که آیا جفتهای انتخاب شده مناسب یکدیگر هستند یا خیر.
جفتگیری و لقاح
شترمرغ ماده در سن ۳-۲ سالگی و شترمرغ نر در سن ۴-۳ سالگی به بلوغ جنسی کامل می رسند و در صورتیکه در شرایط مناسب و با امکانات کافی پرورش داده شوند تا بیش از ۴۰ سال باروری خود را حفظ خواهد کرد.در فصل جفتگیری شترمرغ های نر و ماده با علائم خاصی تمایل خود را به جفتگیری نشان می دهند که در نرها این علائم شامل قرمزی نوک و ساق پا و در ماده ها بروز رفتارهایی خاص مانند بال زدن با بالهایی افتاده، نوک زدن و افتادگی سر می باشد.
در زمان رقص جفتگیری شترمرغ نر بر روی زانو نشسته و با باز نمودن بالها و به حرکت در آوردن آنها از یکسو به سوی دیگر و همچنین تکان دادن گردن ماده را به جفتگیری دعوت می نماید و در این هنگام شترمرغ ماده با خوابیدن بر روی زمین و مالیدن گردن و سر خود به خاک تمایل خود را به دعوت شترمرغ نر اعلام می دارد، در این هنگام شترمرغ نر پای چپ خود را نزدیک شترمرغ ماده گذاشته و پای راست خود را دور کمر آن قرار می دهد و سپس آلت نرینه خود را وارد کلوآک ماده می نماید.
عملیات جفتگیری عموماً در صبح و یا بعدازظهر انجام گرفته و معمولاً ۳-۱ دقیقه به طول می انجامد.
طول فصل جفتگیری و تولیدمثل به طور معمول شش ماه و از اواسط اسفند تا اواسط شهریور می باشد که البته این مدت با توجه به آب و هوای منطقه و طول مدت گرما، نوع مدیریت و جیرة مصرفی می تواند افزایش یابد و در این مدت هر شترمرغ ماده می تواند بطور متوسط ۷۰-۴۰ تخم تولید نماید (در برخی موارد میزان تولید تخم به ازاء هر ماده حتی به بیش از ۱۰۰ عدد نیز می رسد.)
البته باید توجه داشت که بدون توجه به نوع آب و هوا و سایر عوامل ذکر شده، بهتر آن است که پس از یکدوره ۹-۶ ماهه تولید یکدوره کوتاه مدت حداقل سه ماهه را جهت استراحت پس از تولید و تمدید قوای جسمی شترمرغ نر و ماده در نظر گرفته و در این مدت با استفاده از تمهیدات ویژه مانند تغییرات اعمالی در جیره تولید تخم و جفتگیری را متوقف نموده و پس از جداسازی حبس نر و ماده و اعمال برنامه های تغذیه ای ویژه فصل استراحت اقدام به آماده سازی پرندگان جهت فصل تولید آینده نماییم که مطمئناً این امر علاوه بر افزایش کیفیت و کمیت تولیدات فصل آینده نقش به سزائی را در افزایش طول عمر تولیدی پرنده ایفا خواهد نمود بدین ترتیب دور از حقیقت نخواهد بود اگر عنوان کنیم که اعمال یک برنامه مدیریتی و تغذیه ای صحیح و علمی در فصل استراحت اهمیتی کمتر از فصل تولید نخواهد داشت ونحوه عملکرد ما در این دوره کوتاه تضمین کننده کیفیت و کمیت تولید در فصل تولیدی بعدی خواهد بود.
علاوه بر اینکه جدایی در هنگام استراحت باعث آرامش روانی پرنده و اشتیاق بیشتر در جفتگیری در فصل آینده خواهد داشت و همچنین این کنترل ها باعث همزمانی در تولید پرندگان و در نتیجه اعمال مدیریت بهتر و کاهش هزینه می گردد.
جایگاه های تولید مثلی
با توجه به رفتارشناسی این پرنده و همچنین طولانی بودن عمر تولیدی شترمرغ می توان نتیجه گرفت که نوع طراحی در ساخت و ساز مزارع و میزان فضای اختصاص داده شده به هر پرنده نقش بسیار مهمی را در افزایش یا کاهش کمیت و کیفیت تولید و همچنین سالهای ماندگاری یک پرنده در گلة تولیدی خواهد داشت.
از آنجا که شترمرغ هنوز دارای خصوصیات طبیعی خود بوده و به طور کامل اهلی و رام نشده است این مسئله حائز اهمیت می باشد که در طراحی مزارع حداکثر نزدیکی و شباهت در محیط پرورشی احداثی و آنچه در طبیعت و حیات وحش شاهد هستیم بوجود آید که این امر تاثیر به سزایی را در آرامش روانی پرنده خواهد داشت.
طبق مطالعات بعمل آمده حداقل فضای مورد نیاز جهت نگهداری و پرورش هر قطعه شترمرغ معادل ۳۰۰-۲۰۰ مترمربع می باشد که ۱۰-۸ متر از این مساحت جهت محافظت پرنده از آب و هوای نامساعد و باران و برف و همچنین وزش باد بایستی مسقف گردد. در نتیجه ما جهت نگهداری هر خانواده ۵-۳ عضوی شترمرغ نیازمند ۱۵۰۰-۹۰۰ متر فضای گردشگاه و حدود ۵۰-۲۴ مترمربع فضای مسقف می باشیم که این فضا یا به اصطلاح پن بایستی توسط حصاری به ارتفاع ۲-۵/۱ متر محصور گردد.
جدا کردن پنهای تولیدمثلی از یکدیگر بوسیلة راهروهایی به عرض ۲-۱ متر می تواند در جلوگیری از مبارزات نرهای گروه های گوناگون موثر واقع گردد.
همچنین اگر مزرعه دارای امکانات لازم است می توان با گشت گیاهان درختچه ها و درختان مناسب در میان این راهروها علاوه بر ایجاد فضایی طبیعی و روح انگیز موجب آرامش بیشتر پرندگان و تاثیر مثبت در تولید می گردد.
پس از آماده سازی پنها و رها سازی پرندگان و پیش از شروع تولید بهتر است یک گودال ساده به ابعاد ۴/۱-۲ متر و عمق تقریبی ۲۰ سانتی متر جهت تهیة مکانی مناسب برای تخمگذاری حفر گردد و با ریختن ماسه یا شن در کف آن مکانی نرم و مناسب را جهت تخمگذاری بوجود آورد.
جوجه کشی
الف)طبیعی :
در حیات وحش هر شترمرغ پس از گذاشتن ۱۸-۱۲ عدد تخم اصطلاحاً روی آنها خوابیده و مبادرت به جوجه کشی می نماید. با توجه به مسئله استتار و اهمیت آن در طبیعت محافظت از تخمهای گذاشته شده در طول روز به عهدة شترمرغ ماده و در شب به عهدشترمرغ نر است و ناگفته پیداست که رنگ خاکستری پرندة ماده و همگونی آن با رنگ خاک و همچنین رنگ سیاه جنس نر در شب در این تقسیم کار موثر می باشد.پس از گذشت ۴۵-۴۲ روز از زمان اولین تخمگذاری ما شاهد بیرون آمدن جوجه ها از تخم خواهیم بود توجه داشته باشید که اجازه دادن به شترمرغ های ماده جهت خوابیدن بر روی تخمها در انتهای فصل تولید و انجام جوجه کشی طبیعی موجب رغبت بیشتر پرنده جهت تخمگذاری در فصل آینده و همچنین افزایش کیفیت و کمیت تخمهای تولیدی در فصول آینده خواهد شد.
ب) مصنوعی:
در مزارع صنعتی جهت بدست آوردن حداکثر جوجه از هر شترمرغ ماده اقدام به جمع آوری تخمها و جوجه کشی طبیعی می گردد که بدین ترتیب میزان جوجه های استحصالی به ازاء هر پرنده ماده تقریباً ۳-۲ برابر حالت طبیعی خواهد بود.
جهت انجام جوجه کشی مصنوعی نیاز اجرائی به تمهیدات ویژه ای می باشد که از آن جمله می توان به ساخت یک بنای جوجه کشی با تمامی مکانهای مورد نیاز و همچنین خرید و نصب دستگاههای مناسب می باشد.
اولین گام جهت شروع جوجه کشی جمع آوری و نگهداری تخمها می باشد. بایستی توجه داشت که تخمها با نهایت وقت جمع آوری گردیده و پس از تمیز کردن و ضدعفونی آنها را در انبار تخم قرار دهیم. توجه داشته باشید مکان مورد نظر جهت نگهداری تخمها بایستی دارای شرایط کاملاً بهداشتی بوده و دارای دما و دما و رطوبت کنترل شده باشد.
معمولاً دمای۲۰ -۱۵ درجه سانتیگراد جهت انبارداری تخم مناسب می باشد که البته این دو فاکتور می توانند با توجه به خصوصیات فیزیکی تخمها منجمله ضخامت پوسته و اندازه تخم و همچنین مدت انبارداری و در مقاطع زمانی مختلف فصل تولید متفاوت باشد، اما فاکتورهایی که در کلیة حالات ثابت می باشد موارد مربوط به بهداشت محل، رعایت کامل مسائل ایمنی، جلوگیری از ورود هر گونه موجودات اعم از حشرات، جوندگان و … به محل نگهداری و مواردی از این قبیل می باشد. در یک حالت طبیعی بایستی در طول روز حدود ۴ بار چرخانده شوند که این امر به تبادلات غذایی بین سفیده و جنین و تبادلات کاری بین محیط خارج و داخل تخم کمک می نماید و پس از گذشت حداکثر ۱۰-۸ روز از ورود تخمها به انبار آنها را جهت شروع مرحله جوجه کشی به دستگاههای ستر وارد نمود. توجه داشته باشید که پس از گذشت این مدت و در صورت نگهداری بیش از حد تخمها در انبار این امر می تواند منجر به کاهش قدرت جوجه در آوری تخمها و در مواردی مرگ جنین گردد.
جهت اخذ بهترین نتیجه و درصد درآوری مطلوب همیشه نکات زیر را مد نظر داشته و نسبت به اعمال آنها نهایت دقت را به عمل آورید:
۱ ) جمع آوری و حمل و نقل دقیق تخمها
۲ ) دقت در انبارداری تخمها در شرایط مطلوب ۳ ) دقت کافی در ضدعفونی تخمها جهت پیشگیری از آلودگی های احتمالی ۴ ) چرخاندن تخمها ۵ ) اعمال رطوبت و دمای مطلوب در هنگام انبارداری و در دستگاهها ۶ ) اطمینان از عملکرد مطلوب دستگاههاو کنترل مداوم آنها در طول مدت جوجه کشی
پس از قراردادن تخمها در دستگاههای ستر رطوبت و دمای دستگاه بر روی حالت مطلوب تنظیم می گردد که این در مورد دمای لازم معادل ۶/۳۷ – ۶/۳۵ درجه سانتی گراد و میزان رطوبت مطلوب معادل ۲۲-۱۶ % می باشد که باز هم بایستی توجه داشت تمامی این اعداد با توجه به خصوصیات فیزیکی و ظاهری تخمها مانند ضخامت پوسته، اندازه، تعداد و اندازه سوراخهای موجود روی تخم و همچنین تعداد تخمهای موجود در دستگاهها می توانند تغییر کنند.
تخمها حدود ۴۰-۳۸ روز در دستگاه ستر قرار گرفته و پس از گذشت این مدت و نزدیک شدن به انتهای مراحل رشد جنین چرخش تخمها در درون دستگاه متوقف شده و پس از نوک زدن جوجه به کیسة هوایی داخل تخم آنها را به دستگاه هچر منتقل کرده و منتظر شکستن پوستة خارجی و خروج جوجه از تخم می گردیم.بعد از گذشت حدود ۴۲ روز از زمان جوجه کشی تخمها حدود ۱۵-۱۱% افت وزن خواهند داشت و در نتیجه کنترل وزن تخمها در طول دوره جوجه کشی می تواند به پیش بینی مراحل جوجه کشی کمک نماید.
در ادامه جهت کسب بهترین نتیجه در امر جوجه کشی موارد زیر را به دقت تحت کنترل داشته و اعمال نمایید:
۱ – نگهداری تخمها در دما و رطوبت مناسب و در شرایط بهداشتی کامل
۲ – قراردادن تخمها در اتاق پیشگرم جهت گرم کردن اولیة تخمها پیش از ورود به ستر ۳ – کنترل دقیق دستگاهها از لحاظ کارکرد و دما و رطوبت مناسب ۴ – ضدعفونی دقیق و کامل دستگاهها پیش از ورود تخمها ۵ – کنترل دقیق دما و رطوبت در طول دورة جوجه کشی و جلوگیری از نوسان شدید دو فاکتور مذکور ۶ – وزن کشی دقیق و مستمر در طول دوره جوجه کشی جهت اطلاع از روند جوجه کشی ۷ – انجام کندل در روزی ۱۴ و ۳۲ جوجه کشی جهت اطلاع از روند رشد جنین ۸ – توقف چرخش تخمها پس از روی ۳۸ ۹ – انتقال تخمها به هچر و کنترل روند هچ ۱۰ – ضدعفونی کامل بند ناف جوجه ها و انتقال به اتاق پس هچ و انجام مراقبتهای اولیه پیش از انتقال آنها به سالن اصلی ۱۱ – تهویه و حرارت مناسب در سالن و دستگاهها
پس از گذشت روز ۳۸ بایستی تخمها تحت کنترل دقیق قرار گیرند تا روند نوک زدن جوجه ها به کیسة هوایی دقیقاً کنترل گردد زیرا پس از طی این مدت و با اتمام اکسیژن موجود در تخم، جوجه ها با نوک زدن به کیسة هوایی اکسیژن مورد نیاز را تا زمان خروج از تخم تامین می کنند و گاهی ضعف ذاتی جوجه ها و یا قرارگیری ناصحیح جوجه ها در تخم مانند برگشتگی احتمالی یا وضعیت نامطلوب پا و سر مانع از نوک زدن جوجه به کیسة هوایی می گردد که ادامه این وضع می تواند منجر به خفگی جوجه ها در تخم گردد لذا اطلاع از این حالات و کمک به موقع به جوجه ها می تواند مانع از مرگ آنها گردد.
۱۲ – تامین و در دسترس گذاشتن کلیه قطعات یدکی نظیر فیوزها، المنتها، رطوبت سنجها و …
مراقبتهای ویژه پس از هچ
پس از تخم در آمدن جوجه ها حدود ۶-۴ ساعت در دستگاه هچری باقیمانده تا به خوبی خشک شوند و پس از طی این مدت و به محض سرپا ایستادن جوجه ها آنها را به جایگاه مخصوص جوجه ها منتقل می کنیم.بهتر است سالن مخصوص جوجه ها دارای مشخصات زیر باشد:
۱- دیوارها تا سقف کاشی کاری شده باشند.
۲- کف سیمان زبر. ۳- بستر با ماسه بادی آماده شده باشد. ۴ – دارای نورگیر و پنجره کافی باشد. ۵ – هواکشهای دمنده و مکنده جهت تهویه مناسب. ۶ – دارای سیستم حرارتی کلی بعلاوه لامپهای حرارتی بعنوان مادر مصنوعی. ۷- آبخوری و دانخوریهای مناسب.
توجه داشته باشید که پیش از ورود جوجه ها بایستی سالن به طور کامل ضدعفونی شده و درجه حرارت در حدود ۳۵-۳۰ درجه سانتی گراد تنظیم شود سپس آبخوری و دانخوری ها شسته و ضدعفونی شده و در جاهای مخصوص خود قرار گیرند.
درجه حرارت سالن باید در هفته حدود ۳-۲ درجه کاهش یافته تا در نهایت به درجه هوای محیط طبیعی برسد.
در هنگام انتخاب دستگاههای حرارتی بایستی توجه داشت سیستمی انتخاب گردد که علاوه بر دارا بودن ضریب ایمنی بالا حتی المقدور اکسیژن لازم را از هوای خارج سالن تامین کرده و دی اکسید کربن تولیدی نیز به خارج از سالن هدایت گردد. همچنین برتری با سیستمهایی به روش تابش مستقیم باعث ایجاد گرما در اجسام می گردند. زیرا این سیستمها علاوه بر کاهش هزینه های طراحی نصب اجرا و نگهداری و استهلاک پایین هزینه های جاری کمتری نیز داشته و علاوه بر اینها باعث انتشار گرما در سطوح پایین سالن شده و با گرم کردن کف سالن و بستر علاوه بر ایجاد راحتی بیشتر برای جوجه ها از رشد قارچها و عوامل بیماری زا و همچنین ایجاد رطوبت در بستر و پیامدهای ناشی از آن جلوگیری می نماید که این امر در بازدهی و رشد و سلامت جوجه بسیار موثر می باشد.
انتقال جوجه به سالن پرورش
پس از رشد اولیه جوجه ها و انتقال آنها به سالن پرورش، مراحل اصلی شروع می گردد. حرکت و دویدن برای رشد و تقویت استخوانها و ماهیچه های جوجه شترمرغ ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. همچنین ایجاد گردشگاه برای جوجه ها نه تنها باعث کاهش استرس در جوجه ها می گردد بلکه از دفرمه شدن پا نیز جلوگیری می نماید.
فضای لازم برای جوجه ها در سنین گوناگون متفاوت است اما حداقل فضای لازم برای جوجه های کوچک ۲۵/۰ متر بوده که در سه ماهگی به ۲ متر افزایش می یابد. جوجه ها بایستی فضای لازم جهت گردش در زیر نور آفتاب و هوای آزاد را داشته باشند زیرا در سنین پایین وجود ویتامین D3 جهت رشد و توسعه استخوانها بسیار ضروری می باشد و یکی از منابع طبیعی این ویتامین نور خورشید می باشد.
در هنگام استفاده از بستر بایستی دقت داشت که مناسبترین نوع مواد موادی که موجب به حداقل رساندن خطر عفونتها و جلوگیری از یبوست و بروز صدمات پا می گردد. البته بایستی توجه داشت که استفاده از بسترهایی نظیر شن و ماسه در حالات عادی بهترین گزینه است اما در صورتیکه پرورش دهندگان نتوانند مدت زمان زیادی را با جوجه ها صرف نمایند ترجیحاً بایستی پوششی مثل بتون، حصیر یا موادی از این قبیل را انتخاب نمایند تا خطر بلع و بروز انباشتگی و یا یبوست کاهش پیدا کند. همچنین در هر صورت بایستی کاملاً دقت داشت که وجود هر گونه اشیاء خارجی مثل چوب، میخ، سیم و … می توانند توسط پرنده بلع و موجبات صدمات جدی و گاهی مرگ را بوجود آوردند.
در طول دوره پرورش بایستی دقت داشت که جوجه ها به طور دقیق و کامل تحت مراقبت قرار گیرند و کلیه حالات و موارد غیرمعمول ثبت گردند. ممکن است در یک گله جوجه هایی مشاهده گردند که علاقه ای به راه رفتن و خوردن و آشامیدن ندارد در اینصورت قرار دادن جوجه شترمرغ های مسن تر در کنار جوجه های جوان در رفع این مشکل کمک خواهد کرد.
همچنین بایستی کلیه جوجه های تولیدی را بوسیله پلاک گذاری و شماره زنی مشخص نموده و جهت هر جوجه فرم ثبت مشخصات خاصی تهیه نمود و کلیه موارد را از جمله وزن جوجه در ابتدای دورة پرورش، بیماریهای احتمالی درمان احتمالی و نوع درمان و داروهای مصرفی، مشاهدات روزانه و کلیه مشاهدات در آنها ثبت گردند زیرا این اطلاعات امکان خوبی را جهت تشخیص به موقع مشکلات و پیدا کردن راه های مقابله با آنها در اختیار پرورش دهنده قرار می دهند.
در هفته های ابتدائی پرورش و در صورت استفاده از منابع حرارتی تابشی مانند مادرهای مصنوعی برقی و لامپهای حرارتی بایستی توجه داشت که سرد بودن محیط سبب تجمع جوجه های جوان در زیر این لامپها شده و در اینصورت احتمال خفگی و صدمه جوجه های زیرین زیاد خواهد بود لذا در اینگونه موارد با افزایش دمای محیط و کنترل کردن جوجه ها بایستی از بروز این مسائل جلوگیری نمود.
در مورد خوراک دهی و آبدهی جوجه ها بایستی دقت داشت که همیشه آب و غذای کافی و تازه در اختیار جوجه ها قرار گیرد و از قرار دادن آب و غذای مانده در ظرفهای ویژه اجتناب نمود زیرا این عمل می تواند موجب رشد و تکثیر میکروارگانیسمهای مضر در خوراک شده و باعث مسمومیت گردند.جهت جلوگیری از این مسئله بایستی آب و غذا کاملاً کنترل شده و در صورت وجود آلودگی سریعاً اقدام به تعویض آنها نمود.جوجه های شترمرغ تا سن سه ماهگی دارای حساسیت ویژه ای می باشند اما پس از گذر از این سن جوجه ها بسیار مقاوم شده و در مقابل عوامل نامساعد محیطی حساسیت کمی از خود نشان می دهند.
در یک مزرعه موفق که برنامه های تغذیه مدیریت و اصلاح نژادی را به خوبی رعایت می کند تولید جوجه های خوب از اهمیت ویژه ای برخودار می باشد. یک مزرعه دار خوب پس از رشد اولیه جوجه ها آنها را به دقت مورد بررسی قرار داده و با توجه به برنامه های اصلاح نژادی مزرعه خود اقدام به تفکیک جوجه های تولیدی در دو گروه متفاوت می نماید. گروه اول جوجه هایی هستند که جهت ادامه روند تولید و اصلاح نژاد و جایگزینی در گله مادر انتخاب می گردند که این گروه شامل جوجه هایی با کیفیت بسیار بالا و از پد ران و مادرانی دارای تولید مناسب خواهند بود.
گروه دوم جوجه هایی هستند که جهت پروار و نهایتاً تولید گوشت و پوست وارد برنامه های کشتاری خواهند شد.
در این صورت جوجه های گروه اول تا سن بلوغ و پس از آن بطور کامل مورد نظارت و بررسی قرار گرفته و از هر جهت کنترل می گردند تا بالاترین کیفیت وارد چرخه تولیدی گردند. اما جوجه های گروه دوم تنها از حیث سرعت رشد و وزن دهی مناسب مورد توجه می باشند.
به طور معمول جوجه ها ۱۲-۹ ماهگی به وزن ۱۲۰-۹۰ کیلو رسیده و در این هنگام آماده کشتار می گردند.
شایان ذکر است که در برخی موارد، بعضی از مزرعه دارها اقدام به کشتار پرندگان در سنین پایین و بصورت نیمچه می نمایند که در این حالت حتی پرندگانی در سن سه چهار ماهگی نیز کشتار می گردند و تبعاً در این حالت گوشت گرانتری خواهند داشت.
در صورت داشتن گله پرواری بایستی توجه داشت که بروز برخی بیماریها می تواند باعث بروز کندی در وزن گیری و کاهش پتانسیل تولید پرندگان گردد که در اینصورت تولید در این پرندگان دارای توجیه اقتصادی نبوده و همچنین گوشت آنها به دلیل توسعه ناقص ماهیچه ها دارای کیفیت مطلوب نخواهد بود علاوه بر اینکه رعایت نکردن برخی مسائل ایمنی می تواند موجب آسیب دیدگی پرنده گردد که در اینصورت نیز پوست استحصالی از پرندگان آسیب دیده افت ارزش بسیار زیادی را خواهند داشت. لذا برای رسیدن به بهترین بازدهی اقتصادی بایستی رعایت کامل مسائل مدیریتی، بهداشتی و ایمنی همراه با تغذیه مناسب توامان مد نظر قرار گیرند.
 

رامین قاسم نتاج

اخراجی موقت
ادامه پرورش و تولید مثل شتر مرغ...

ادامه پرورش و تولید مثل شتر مرغ...

تشکیل گله و خانواده های تولید مثلی
در مزارع صنعتی شترمرغ ها در صورت اعمال مدیریت متمرک یا نیمه متمرکز به صورت خانواده های ۹-۳ قطعه ای و در محلهای محصور شده ای به نام پن نگهداری می گردند که هر پن یا فضای مولدها براساس ظرفیت می تواند بین ۸۰۰ الی ۵۰۰۰ مترمربع مساحت داشته باشد. گروه بندی شترمرغ ها به مزرعه دار این توانایی را می دهد تا به آسانی تغذیه و تولید شترمرغ ها را تحت کنترل داشته و بتواند با آمارگیری دقیق شترمرغ های نا بارور یا بی ارزش را شناسایی و به موقع از چرخه تولیدی حذف نماید علاوه بر اینکه این نحوة مدیریت امکان اعمال برنامه های تغذیه ای ویژه و برنامه های اصلاح نژادی را نیز در اختیار مزرعه دار قرار خواهد داد.معمولترین ترکیب هر خانواده تولیدمثلی شامل یک جفت نر و دو ماده یا دو نر و سه ماده خواهد بود. البته با توجه به خوی طبیعی شترمرغ و توجه به اجتماعی بودن آنها توصیه می گردد تا در صورت امکان افزایش تعداد پرندگان در هر گروه علاوه بر کاهش هزینه های ساخت و ساز به ازاء هر پرنده، با نزدیک کردن سیستم نگهداری به شرایط موجود در حیات وحش حداکثر آرامش روانی را برای پرنده بوجود آوریم.البته در هر صورت بایستی توجه داشت تا نسبت موجود به بین پرندگان نر و ماده به بهترین نحو حفظ گردد. تا شاهد عدم باروری و یا کاهش نطفه داری تخم های تولیدی نباشیم.در هر مزرعه موفقیت در امر تولید با معیارهای زیر سنجیده خواهد شد:۱ – تعداد تخم های تولیدی۲ – درصد باروری ۳ – درصد جوجه آوری ۴ – درصد ماندگاری جوجه هاکنترل این مولفه ها و دقت در رفتارهای جفتگیری می توان نتیجه گرفت که آیا جفتهای انتخاب شده مناسب یکدیگر هستند یا خیر.جفتگیری و لقاح
شترمرغ ماده در سن ۳-۲ سالگی و شترمرغ نر در سن ۴-۳ سالگی به بلوغ جنسی کامل می رسند و در صورتیکه در شرایط مناسب و با امکانات کافی پرورش داده شوند تا بیش از ۴۰ سال باروری خود را حفظ خواهد کرد.در فصل جفتگیری شترمرغ های نر و ماده با علائم خاصی تمایل خود را به جفتگیری نشان می دهند که در نرها این علائم شامل قرمزی نوک و ساق پا و در ماده ها بروز رفتارهایی خاص مانند بال زدن با بالهایی افتاده، نوک زدن و افتادگی سر می باشد.در زمان رقص جفتگیری شترمرغ نر بر روی زانو نشسته و با باز نمودن بالها و به حرکت در آوردن آنها از یکسو به سوی دیگر و همچنین تکان دادن گردن ماده را به جفتگیری دعوت می نماید و در این هنگام شترمرغ ماده با خوابیدن بر روی زمین و مالیدن گردن و سر خود به خاک تمایل خود را به دعوت شترمرغ نر اعلام می دارد، در این هنگام شترمرغ نر پای چپ خود را نزدیک شترمرغ ماده گذاشته و پای راست خود را دور کمر آن قرار می دهد و سپس آلت نرینه خود را وارد کلوآک ماده می نماید. عملیات جفتگیری عموماً در صبح و یا بعدازظهر انجام گرفته و معمولاً ۳-۱ دقیقه به طول می انجامد. طول فصل جفتگیری و تولیدمثل به طور معمول شش ماه و از اواسط اسفند تا اواسط شهریور می باشد که البته این مدت با توجه به آب و هوای منطقه و طول مدت گرما، نوع مدیریت و جیرة مصرفی می تواند افزایش یابد و در این مدت هر شترمرغ ماده می تواند بطور متوسط ۷۰-۴۰ تخم تولید نماید (در برخی موارد میزان تولید تخم به ازاء هر ماده حتی به بیش از ۱۰۰ عدد نیز می رسد.) البته باید توجه داشت که بدون توجه به نوع آب و هوا و سایر عوامل ذکر شده، بهتر آن است که پس از یکدوره ۹-۶ ماهه تولید یکدوره کوتاه مدت حداقل سه ماهه را جهت استراحت پس از تولید و تمدید قوای جسمی شترمرغ نر و ماده در نظر گرفته و در این مدت با استفاده از تمهیدات ویژه مانند تغییرات اعمالی در جیره تولید تخم و جفتگیری را متوقف نموده و پس از جداسازی حبس نر و ماده و اعمال برنامه های تغذیه ای ویژه فصل استراحت اقدام به آماده سازی پرندگان جهت فصل تولید آینده نماییم که مطمئناً این امر علاوه بر افزایش کیفیت و کمیت تولیدات فصل آینده نقش به سزائی را در افزایش طول عمر تولیدی پرنده ایفا خواهد نمود بدین ترتیب دور از حقیقت نخواهد بود اگر عنوان کنیم که اعمال یک برنامه مدیریتی و تغذیه ای صحیح و علمی در فصل استراحت اهمیتی کمتر از فصل تولید نخواهد داشت ونحوه عملکرد ما در این دوره کوتاه تضمین کننده کیفیت و کمیت تولید در فصل تولیدی بعدی خواهد بود. علاوه بر اینکه جدایی در هنگام استراحت باعث آرامش روانی پرنده و اشتیاق بیشتر در جفتگیری در فصل آینده خواهد داشت و همچنین این کنترل ها باعث همزمانی در تولید پرندگان و در نتیجه اعمال مدیریت بهتر و کاهش هزینه می گردد.جایگاه های تولید مثلی
با توجه به رفتارشناسی این پرنده و همچنین طولانی بودن عمر تولیدی شترمرغ می توان نتیجه گرفت که نوع طراحی در ساخت و ساز مزارع و میزان فضای اختصاص داده شده به هر پرنده نقش بسیار مهمی را در افزایش یا کاهش کمیت و کیفیت تولید و همچنین سالهای ماندگاری یک پرنده در گلة تولیدی خواهد داشت. از آنجا که شترمرغ هنوز دارای خصوصیات طبیعی خود بوده و به طور کامل اهلی و رام نشده است این مسئله حائز اهمیت می باشد که در طراحی مزارع حداکثر نزدیکی و شباهت در محیط پرورشی احداثی و آنچه در طبیعت و حیات وحش شاهد هستیم بوجود آید که این امر تاثیر به سزایی را در آرامش روانی پرنده خواهد داشت. طبق مطالعات بعمل آمده حداقل فضای مورد نیاز جهت نگهداری و پرورش هر قطعه شترمرغ معادل ۳۰۰-۲۰۰ مترمربع می باشد که ۱۰-۸ متر از این مساحت جهت محافظت پرنده از آب و هوای نامساعد و باران و برف و همچنین وزش باد بایستی مسقف گردد. در نتیجه ما جهت نگهداری هر خانواده ۵-۳ عضوی شترمرغ نیازمند ۱۵۰۰-۹۰۰ متر فضای گردشگاه و حدود ۵۰-۲۴ مترمربع فضای مسقف می باشیم که این فضا یا به اصطلاح پن بایستی توسط حصاری به ارتفاع ۲-۵/۱ متر محصور گردد. جدا کردن پنهای تولیدمثلی از یکدیگر بوسیلة راهروهایی به عرض ۲-۱ متر می تواند در جلوگیری از مبارزات نرهای گروه های گوناگون موثر واقع گردد. همچنین اگر مزرعه دارای امکانات لازم است می توان با گشت گیاهان درختچه ها و درختان مناسب در میان این راهروها علاوه بر ایجاد فضایی طبیعی و روح انگیز موجب آرامش بیشتر پرندگان و تاثیر مثبت در تولید می گردد. پس از آماده سازی پنها و رها سازی پرندگان و پیش از شروع تولید بهتر است یک گودال ساده به ابعاد ۴/۱-۲ متر و عمق تقریبی ۲۰ سانتی متر جهت تهیة مکانی مناسب برای تخمگذاری حفر گردد و با ریختن ماسه یا شن در کف آن مکانی نرم و مناسب را جهت تخمگذاری بوجود آورد.جوجه کشی
الف)طبیعی : در حیات وحش هر شترمرغ پس از گذاشتن ۱۸-۱۲ عدد تخم اصطلاحاً روی آنها خوابیده و مبادرت به جوجه کشی می نماید. با توجه به مسئله استتار و اهمیت آن در طبیعت محافظت از تخمهای گذاشته شده در طول روز به عهدة شترمرغ ماده و در شب به عهدشترمرغ نر است و ناگفته پیداست که رنگ خاکستری پرندة ماده و همگونی آن با رنگ خاک و همچنین رنگ سیاه جنس نر در شب در این تقسیم کار موثر می باشد.پس از گذشت ۴۵-۴۲ روز از زمان اولین تخمگذاری ما شاهد بیرون آمدن جوجه ها از تخم خواهیم بود توجه داشته باشید که اجازه دادن به شترمرغ های ماده جهت خوابیدن بر روی تخمها در انتهای فصل تولید و انجام جوجه کشی طبیعی موجب رغبت بیشتر پرنده جهت تخمگذاری در فصل آینده و همچنین افزایش کیفیت و کمیت تخمهای تولیدی در فصول آینده خواهد شد.
ب) مصنوعی: در مزارع صنعتی جهت بدست آوردن حداکثر جوجه از هر شترمرغ ماده اقدام به جمع آوری تخمها و جوجه کشی طبیعی می گردد که بدین ترتیب میزان جوجه های استحصالی به ازاء هر پرنده ماده تقریباً ۳-۲ برابر حالت طبیعی خواهد بود. جهت انجام جوجه کشی مصنوعی نیاز اجرائی به تمهیدات ویژه ای می باشد که از آن جمله می توان به ساخت یک بنای جوجه کشی با تمامی مکانهای مورد نیاز و همچنین خرید و نصب دستگاههای مناسب می باشد. اولین گام جهت شروع جوجه کشی جمع آوری و نگهداری تخمها می باشد. بایستی توجه داشت که تخمها با نهایت وقت جمع آوری گردیده و پس از تمیز کردن و ضدعفونی آنها را در انبار تخم قرار دهیم. توجه داشته باشید مکان مورد نظر جهت نگهداری تخمها بایستی دارای شرایط کاملاً بهداشتی بوده و دارای دما و دما و رطوبت کنترل شده باشد. معمولاً دمای۲۰ -۱۵ درجه سانتیگراد جهت انبارداری تخم مناسب می باشد که البته این دو فاکتور می توانند با توجه به خصوصیات فیزیکی تخمها منجمله ضخامت پوسته و اندازه تخم و همچنین مدت انبارداری و در مقاطع زمانی مختلف فصل تولید متفاوت باشد، اما فاکتورهایی که در کلیة حالات ثابت می باشد موارد مربوط به بهداشت محل، رعایت کامل مسائل ایمنی، جلوگیری از ورود هر گونه موجودات اعم از حشرات، جوندگان و … به محل نگهداری و مواردی از این قبیل می باشد. در یک حالت طبیعی بایستی در طول روز حدود ۴ بار چرخانده شوند که این امر به تبادلات غذایی بین سفیده و جنین و تبادلات کاری بین محیط خارج و داخل تخم کمک می نماید و پس از گذشت حداکثر ۱۰-۸ روز از ورود تخمها به انبار آنها را جهت شروع مرحله جوجه کشی به دستگاههای ستر وارد نمود. توجه داشته باشید که پس از گذشت این مدت و در صورت نگهداری بیش از حد تخمها در انبار این امر می تواند منجر به کاهش قدرت جوجه در آوری تخمها و در مواردی مرگ جنین گردد. جهت اخذ بهترین نتیجه و درصد درآوری مطلوب همیشه نکات زیر را مد نظر داشته و نسبت به اعمال آنها نهایت دقت را به عمل آورید:۱ ) جمع آوری و حمل و نقل دقیق تخمها
۲ ) دقت در انبارداری تخمها در شرایط مطلوب ۳ ) دقت کافی در ضدعفونی تخمها جهت پیشگیری از آلودگی های احتمالی ۴ ) چرخاندن تخمها ۵ ) اعمال رطوبت و دمای مطلوب در هنگام انبارداری و در دستگاهها ۶ ) اطمینان از عملکرد مطلوب دستگاههاو کنترل مداوم آنها در طول مدت جوجه کشیپس از قراردادن تخمها در دستگاههای ستر رطوبت و دمای دستگاه بر روی حالت مطلوب تنظیم می گردد که این در مورد دمای لازم معادل ۶/۳۷ – ۶/۳۵ درجه سانتی گراد و میزان رطوبت مطلوب معادل ۲۲-۱۶ % می باشد که باز هم بایستی توجه داشت تمامی این اعداد با توجه به خصوصیات فیزیکی و ظاهری تخمها مانند ضخامت پوسته، اندازه، تعداد و اندازه سوراخهای موجود روی تخم و همچنین تعداد تخمهای موجود در دستگاهها می توانند تغییر کنند. تخمها حدود ۴۰-۳۸ روز در دستگاه ستر قرار گرفته و پس از گذشت این مدت و نزدیک شدن به انتهای مراحل رشد جنین چرخش تخمها در درون دستگاه متوقف شده و پس از نوک زدن جوجه به کیسة هوایی داخل تخم آنها را به دستگاه هچر منتقل کرده و منتظر شکستن پوستة خارجی و خروج جوجه از تخم می گردیم.بعد از گذشت حدود ۴۲ روز از زمان جوجه کشی تخمها حدود ۱۵-۱۱% افت وزن خواهند داشت و در نتیجه کنترل وزن تخمها در طول دوره جوجه کشی می تواند به پیش بینی مراحل جوجه کشی کمک نماید. در ادامه جهت کسب بهترین نتیجه در امر جوجه کشی موارد زیر را به دقت تحت کنترل داشته و اعمال نمایید:۱ – نگهداری تخمها در دما و رطوبت مناسب و در شرایط بهداشتی کامل۲ – قراردادن تخمها در اتاق پیشگرم جهت گرم کردن اولیة تخمها پیش از ورود به ستر ۳ – کنترل دقیق دستگاهها از لحاظ کارکرد و دما و رطوبت مناسب ۴ – ضدعفونی دقیق و کامل دستگاهها پیش از ورود تخمها ۵ – کنترل دقیق دما و رطوبت در طول دورة جوجه کشی و جلوگیری از نوسان شدید دو فاکتور مذکور ۶ – وزن کشی دقیق و مستمر در طول دوره جوجه کشی جهت اطلاع از روند جوجه کشی ۷ – انجام کندل در روزی ۱۴ و ۳۲ جوجه کشی جهت اطلاع از روند رشد جنین ۸ – توقف چرخش تخمها پس از روی ۳۸ ۹ – انتقال تخمها به هچر و کنترل روند هچ ۱۰ – ضدعفونی کامل بند ناف جوجه ها و انتقال به اتاق پس هچ و انجام مراقبتهای اولیه پیش از انتقال آنها به سالن اصلی ۱۱ – تهویه و حرارت مناسب در سالن و دستگاهها پس از گذشت روز ۳۸ بایستی تخمها تحت کنترل دقیق قرار گیرند تا روند نوک زدن جوجه ها به کیسة هوایی دقیقاً کنترل گردد زیرا پس از طی این مدت و با اتمام اکسیژن موجود در تخم، جوجه ها با نوک زدن به کیسة هوایی اکسیژن مورد نیاز را تا زمان خروج از تخم تامین می کنند و گاهی ضعف ذاتی جوجه ها و یا قرارگیری ناصحیح جوجه ها در تخم مانند برگشتگی احتمالی یا وضعیت نامطلوب پا و سر مانع از نوک زدن جوجه به کیسة هوایی می گردد که ادامه این وضع می تواند منجر به خفگی جوجه ها در تخم گردد لذا اطلاع از این حالات و کمک به موقع به جوجه ها می تواند مانع از مرگ آنها گردد.۱۲ – تامین و در دسترس گذاشتن کلیه قطعات یدکی نظیر فیوزها، المنتها، رطوبت سنجها و …مراقبتهای ویژه پس از هچ
پس از تخم در آمدن جوجه ها حدود ۶-۴ ساعت در دستگاه هچری باقیمانده تا به خوبی خشک شوند و پس از طی این مدت و به محض سرپا ایستادن جوجه ها آنها را به جایگاه مخصوص جوجه ها منتقل می کنیم.بهتر است سالن مخصوص جوجه ها دارای مشخصات زیر باشد: ۱- دیوارها تا سقف کاشی کاری شده باشند.۲- کف سیمان زبر. ۳- بستر با ماسه بادی آماده شده باشد. ۴ – دارای نورگیر و پنجره کافی باشد. ۵ – هواکشهای دمنده و مکنده جهت تهویه مناسب. ۶ – دارای سیستم حرارتی کلی بعلاوه لامپهای حرارتی بعنوان مادر مصنوعی. ۷- آبخوری و دانخوریهای مناسب.توجه داشته باشید که پیش از ورود جوجه ها بایستی سالن به طور کامل ضدعفونی شده و درجه حرارت در حدود ۳۵-۳۰ درجه سانتی گراد تنظیم شود سپس آبخوری و دانخوری ها شسته و ضدعفونی شده و در جاهای مخصوص خود قرار گیرند. درجه حرارت سالن باید در هفته حدود ۳-۲ درجه کاهش یافته تا در نهایت به درجه هوای محیط طبیعی برسد. در هنگام انتخاب دستگاههای حرارتی بایستی توجه داشت سیستمی انتخاب گردد که علاوه بر دارا بودن ضریب ایمنی بالا حتی المقدور اکسیژن لازم را از هوای خارج سالن تامین کرده و دی اکسید کربن تولیدی نیز به خارج از سالن هدایت گردد. همچنین برتری با سیستمهایی به روش تابش مستقیم باعث ایجاد گرما در اجسام می گردند. زیرا این سیستمها علاوه بر کاهش هزینه های طراحی نصب اجرا و نگهداری و استهلاک پایین هزینه های جاری کمتری نیز داشته و علاوه بر اینها باعث انتشار گرما در سطوح پایین سالن شده و با گرم کردن کف سالن و بستر علاوه بر ایجاد راحتی بیشتر برای جوجه ها از رشد قارچها و عوامل بیماری زا و همچنین ایجاد رطوبت در بستر و پیامدهای ناشی از آن جلوگیری می نماید که این امر در بازدهی و رشد و سلامت جوجه بسیار موثر می باشد.انتقال جوجه به سالن پرورش
پس از رشد اولیه جوجه ها و انتقال آنها به سالن پرورش، مراحل اصلی شروع می گردد. حرکت و دویدن برای رشد و تقویت استخوانها و ماهیچه های جوجه شترمرغ ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. همچنین ایجاد گردشگاه برای جوجه ها نه تنها باعث کاهش استرس در جوجه ها می گردد بلکه از دفرمه شدن پا نیز جلوگیری می نماید. فضای لازم برای جوجه ها در سنین گوناگون متفاوت است اما حداقل فضای لازم برای جوجه های کوچک ۲۵/۰ متر بوده که در سه ماهگی به ۲ متر افزایش می یابد. جوجه ها بایستی فضای لازم جهت گردش در زیر نور آفتاب و هوای آزاد را داشته باشند زیرا در سنین پایین وجود ویتامین D3 جهت رشد و توسعه استخوانها بسیار ضروری می باشد و یکی از منابع طبیعی این ویتامین نور خورشید می باشد. در هنگام استفاده از بستر بایستی دقت داشت که مناسبترین نوع مواد موادی که موجب به حداقل رساندن خطر عفونتها و جلوگیری از یبوست و بروز صدمات پا می گردد. البته بایستی توجه داشت که استفاده از بسترهایی نظیر شن و ماسه در حالات عادی بهترین گزینه است اما در صورتیکه پرورش دهندگان نتوانند مدت زمان زیادی را با جوجه ها صرف نمایند ترجیحاً بایستی پوششی مثل بتون، حصیر یا موادی از این قبیل را انتخاب نمایند تا خطر بلع و بروز انباشتگی و یا یبوست کاهش پیدا کند. همچنین در هر صورت بایستی کاملاً دقت داشت که وجود هر گونه اشیاء خارجی مثل چوب، میخ، سیم و … می توانند توسط پرنده بلع و موجبات صدمات جدی و گاهی مرگ را بوجود آوردند. در طول دوره پرورش بایستی دقت داشت که جوجه ها به طور دقیق و کامل تحت مراقبت قرار گیرند و کلیه حالات و موارد غیرمعمول ثبت گردند. ممکن است در یک گله جوجه هایی مشاهده گردند که علاقه ای به راه رفتن و خوردن و آشامیدن ندارد در اینصورت قرار دادن جوجه شترمرغ های مسن تر در کنار جوجه های جوان در رفع این مشکل کمک خواهد کرد.همچنین بایستی کلیه جوجه های تولیدی را بوسیله پلاک گذاری و شماره زنی مشخص نموده و جهت هر جوجه فرم ثبت مشخصات خاصی تهیه نمود و کلیه موارد را از جمله وزن جوجه در ابتدای دورة پرورش، بیماریهای احتمالی درمان احتمالی و نوع درمان و داروهای مصرفی، مشاهدات روزانه و کلیه مشاهدات در آنها ثبت گردند زیرا این اطلاعات امکان خوبی را جهت تشخیص به موقع مشکلات و پیدا کردن راه های مقابله با آنها در اختیار پرورش دهنده قرار می دهند. در هفته های ابتدائی پرورش و در صورت استفاده از منابع حرارتی تابشی مانند مادرهای مصنوعی برقی و لامپهای حرارتی بایستی توجه داشت که سرد بودن محیط سبب تجمع جوجه های جوان در زیر این لامپها شده و در اینصورت احتمال خفگی و صدمه جوجه های زیرین زیاد خواهد بود لذا در اینگونه موارد با افزایش دمای محیط و کنترل کردن جوجه ها بایستی از بروز این مسائل جلوگیری نمود. در مورد خوراک دهی و آبدهی جوجه ها بایستی دقت داشت که همیشه آب و غذای کافی و تازه در اختیار جوجه ها قرار گیرد و از قرار دادن آب و غذای مانده در ظرفهای ویژه اجتناب نمود زیرا این عمل می تواند موجب رشد و تکثیر میکروارگانیسمهای مضر در خوراک شده و باعث مسمومیت گردند.جهت جلوگیری از این مسئله بایستی آب و غذا کاملاً کنترل شده و در صورت وجود آلودگی سریعاً اقدام به تعویض آنها نمود.جوجه های شترمرغ تا سن سه ماهگی دارای حساسیت ویژه ای می باشند اما پس از گذر از این سن جوجه ها بسیار مقاوم شده و در مقابل عوامل نامساعد محیطی حساسیت کمی از خود نشان می دهند. در یک مزرعه موفق که برنامه های تغذیه مدیریت و اصلاح نژادی را به خوبی رعایت می کند تولید جوجه های خوب از اهمیت ویژه ای برخودار می باشد. یک مزرعه دار خوب پس از رشد اولیه جوجه ها آنها را به دقت مورد بررسی قرار داده و با توجه به برنامه های اصلاح نژادی مزرعه خود اقدام به تفکیک جوجه های تولیدی در دو گروه متفاوت می نماید. گروه اول جوجه هایی هستند که جهت ادامه روند تولید و اصلاح نژاد و جایگزینی در گله مادر انتخاب می گردند که این گروه شامل جوجه هایی با کیفیت بسیار بالا و از پد ران و مادرانی دارای تولید مناسب خواهند بود. گروه دوم جوجه هایی هستند که جهت پروار و نهایتاً تولید گوشت و پوست وارد برنامه های کشتاری خواهند شد. در این صورت جوجه های گروه اول تا سن بلوغ و پس از آن بطور کامل مورد نظارت و بررسی قرار گرفته و از هر جهت کنترل می گردند تا بالاترین کیفیت وارد چرخه تولیدی گردند. اما جوجه های گروه دوم تنها از حیث سرعت رشد و وزن دهی مناسب مورد توجه می باشند. به طور معمول جوجه ها ۱۲-۹ ماهگی به وزن ۱۲۰-۹۰ کیلو رسیده و در این هنگام آماده کشتار می گردند. شایان ذکر است که در برخی موارد، بعضی از مزرعه دارها اقدام به کشتار پرندگان در سنین پایین و بصورت نیمچه می نمایند که در این حالت حتی پرندگانی در سن سه چهار ماهگی نیز کشتار می گردند و تبعاً در این حالت گوشت گرانتری خواهند داشت. در صورت داشتن گله پرواری بایستی توجه داشت که بروز برخی بیماریها می تواند باعث بروز کندی در وزن گیری و کاهش پتانسیل تولید پرندگان گردد که در اینصورت تولید در این پرندگان دارای توجیه اقتصادی نبوده و همچنین گوشت آنها به دلیل توسعه ناقص ماهیچه ها دارای کیفیت مطلوب نخواهد بود علاوه بر اینکه رعایت نکردن برخی مسائل ایمنی می تواند موجب آسیب دیدگی پرنده گردد که در اینصورت نیز پوست استحصالی از پرندگان آسیب دیده افت ارزش بسیار زیادی را خواهند داشت. لذا برای رسیدن به بهترین بازدهی اقتصادی بایستی رعایت کامل مسائل مدیریتی، بهداشتی و ایمنی همراه با تغذیه مناسب توامان مد نظر قرار گیرند.منبع :
http://daneshagri.blogfa.com
 

رامین قاسم نتاج

اخراجی موقت
صنعت شترمرغ در اسپانيا ...

صنعت شترمرغ در اسپانيا ...

چرخه صنعت شترمرغ در تمام دنيا مشابه بوده است.قيمت پرورش شترمرغ در مرحله جوجه كشي بالاست و وقتي مرحله بازرگاني شروع مي شود، قيمتها به طرز چشمگيري پايين مي آيند.نرخ پرورش در سالهاي 96-1995 ،4000 يورو بود اما وقتي شترمرغ هاي مولد بيشتري به بازار راه يافتند،اين نرخ در سال 2000،به 2000-1500 يورو براي هر شتر مرغ مولد رسيد.اما پس از آن قيمتها به پايين ترين حد خود در سالهاي 2002-2001 رسيد. 300 يورو براي هر شترمرغ مولد ( البته چنانچه به فروش مي رسيدند!)
چرخه صنعت شترمرغ در تمام دنيا مشابه بوده است.قيمت پرورش شترمرغ در مرحله جوجه كشي بالاست و وقتي مرحله بازرگاني شروع مي شود، قيمتها به طرز چشمگيري پايين مي آيند.نرخ پرورش در سالهاي 96-1995 ،4000 يورو بود اما وقتي شترمرغ هاي مولد بيشتري به بازار راه يافتند،اين نرخ در سال 2000،به 2000-1500 يورو براي هر شتر مرغ مولد رسيد.اما پس از آن قيمتها به پايين ترين حد خود در سالهاي 2002-2001 رسيد. 300 يورو براي هر شترمرغ مولد ( البته چنانچه به فروش مي رسيدند!)

همچنين قابل ذكر است كه بعضي از فروشندگان در ارايه كالا به كالا محصولات خود،بي مبالاتي كردند با بكار گيري روشهايي مانند** **" اگر شترمرغ هاي مولد ما را بخريد،در مقابل ما تخم هاي شما را خريداري مي كنيم"اما همه اين روشها ناكام ماندند. اين روش كاملا يك فريبكاري براي بدست آوردن پول بيشتر براي شترمرغ هاي مولد بود. البته نبايد براي خريداران دلسوزي كرد چراكه اغلب نتوانستند منبع مناسبي پيدا كنند همچنين به توصيه هاي قابل اطمينان نيز توجه نكردند. خريداران چيزي را كه مي خواستند باور كنند را قبول مي كردند(اخبار خوب) و به هشدار ها بي توجه بودند(اخبار بد)

در سالهاي 2002-2001 ،توليد كننده هاي متعددي به عرصه بازار گوشت وارد شدند.بسياري از مزرعه داران همچنان روش خود را ادامه دادند و با يكديگر به رقابت پرداختند.محصولات متعددي وارد بازار شد كه باعث بدنامي گوشت شترمرغ مي شد.همچنين سفارشها وقتي آماده مي شدند كه مزرعه داران نمي توانستند آنها را تامين كنند.ثبات وكيفيت محصول وخدمات رساني نيز بسيار ضعيف بود.

گروه هاي محلي بطور طبيعي در قالب تعاوني ها شكل گرفتند كه هيچ كدام كاري از پيش نبردند و مزرعه داران را به سمت ناهماهنگي،دلزدگي و ورشكستگي پيش بردند. مزرعه داران از تعاوني ها ،انتظار درآمد بالا داشتند و به يك يا دو نفر براي اداره آنها اعتماد كردند و تعاوني ها .مزرعه داران را بر اساس درآمد هاي غير واقعي، مجاب كردند.همچنان كه مزرعه داران نيز به وظايف خود عمل نكردند.اين تعاوني ها بسيار غير حرفه اي اداره مي شدند و با نادبده گرفتن تصويري كلي از شترمرغ،ترجيح دادند به جاي همكاري براي سود بيشتر، با يكديگر رقابت كنندتوليد كنندگان فراورده هاي گوشتي از اين موقعيت استفاده كردندو شترمرغ ها را براي ذبح، بسيار ارزان خريداري كردند.كساني كه از اين موقعيت نجات يافتند،.آنهايي بودند كه محصولات خود را در حجمي بالا توليد كردند.در سال 2003،تغييراتي ناگهاني باعث شد كه مزرعه داران بتوانند شترمرغ هايشان را عموما با قيمت پايين 150-100 يورو براي هر شترمرغ بفروشند.در ابتداي سال 2004،شترمرغ قابل ذبحي به دليل افزايش تقاضاي گوشت موجود نبود و با كمبود شترمرغ مواجه شدند.توليدكنندگان فراورده هاي گوشتي،در صدد مجاب كردن مزرعه داران براي پرورش انحصاري شترمرغ براي آنها و پيشنهاد قرارداد هستند.تعداد بسيار كمي از مزرعه داران در اين زمينه پايبند مي مانند .آنها شترمرغ هايشان را بدون توجه به قراردادي كه امضا كرده اند،به كسي كه پول بيشتري بپردازد ،مي فروشند و اين عمل باعث عدم توانايي توليدكننده براي برنامه ريزي مي شود؛چراكه براي جمع آوري مثلا 30 شترمرغ به مزرعه اي مي روند ،اما مزرعه شترمرغي ندارد ،در حاليكه توليدكننده بايد براي مشتري گوشت فراهم كند و در غير اين صورت آنها را از دست خواهد داد.همه آنها سعي در خريد شترمرغ دارند و برايشان اهميتي ندارد كه آن مزرعه ممكن است فروش شترمرغ هايش را با ديگران قرارداد بسته باشد و اين امر،يك وضعيت پيچيده و درهم ريخته را به وجود مي آورد.

قيمت شترمرغ هاي مناسب ذبخ در اسپانيا بطور كلي براي هر پرنده،200-180 يورو است كه پيش بيني مي شود در همين قيمت تا آينده اي نزديك ثابت بماند.

در دوره هاي كوتاه مدت،مزرعه داران درآمد مناسبي كسب مي كنند،اما در درازمدت عدم توجه به قراردادهايشان،برايشان گران تمام مي شود.تمام صنعت شترمرغ در اسپانيا و تقريبا در تمام كشورها بسيارغير حرفه اي و نا مطمئن است.مزرعه داران دراين مورد بسيار نسنجيده عمل مي كنند.آنها قيمت جوجه و شترمرغ آماده ذبح را نمي دانند و در آمد خود را بر اساس پرنده هايي كه وجود ندارند ،برآورد مي كنند.تغذيه جدي گرفته نمي شود و به نظر مي رسد كه تمهيدي براي پايين آوردن هزينه هاست.

توليد كننده ها نتوانسته اند كه مزرعه داران را تشويق كنند كه محصولاتشان منحصر به گوشت نباشد و پوست نيز توليد كنند لذا تخمين مقدار اين محصول ممكن نيست و البته نه مزرعه دار و نه توليد كننده،هيچ كدام به اين موضوع اهميت نمي دهند.

خريداران عمده گوشت بسيار حريص بوده و قيمت گوشت را بر حسب كيلوگرم محاسبه مي كنند اما در مورد خريداران كوچكتر،خطر عدم پرداخت مبلغ گوشت خريداري شده وجود دارد.

بيشتر محصولات گوشتي مشاهده شده،بسته بندي و ظاهر مناسبي ندارند.آنهايي كه بسته بندي مناسبي دارند،در بعضي موارد،كيفيت پاييني دارند.

تجارت گوشت شترمرغ در اسپانيا در دو سال گذشته،توسعه چشم گيري پيدا كرده است .اگرچه كه بايد در زمينه راه يابي به سوپرماركت ها اين پيشرفت حاصل مي شد.به طور كلي تقاضا براي گوشت شترمرغ در اسپانيا بيشتر شده و توزيع كننده هاي زنجيره اي زيادي مانند MAKRO،El Corte de Ingles و Euroski در اين امر فعاليت دارند.اما گوشت شترمرغ در قصابي ها و يا در ليست غذاي رستوران ها ديده نمي شود .بيشتر گوشت توليدي در اسپانيا ،به فرانسه و آلمان صادر و به قيمت كمي فروخته مي شود .

با اين وصف،مزرعه داران در بهترين موقعيت قرار دارند. آنها مي توانند بسيار مطمئن تر برنامه ريزي كنندو هر پرنده آماده ذبح خود را به توليد كننده انتخابي خود با قيمت 200-180 يورو بفروشند.



 

رامین قاسم نتاج

اخراجی موقت
[h=1]رفتار شناسی شترمرغ [/h]
در این مقاله سعی داریم رفتارهای شترمرغ را در فضاها و موقعیت هاتی گوناگون بررسی کنیم .در محيط طبيعي شترمرغ در خارج از فصل توليد مثل گونه‌اي اجتماعي است و گروههايي از جنس و سنين مختلف را بويژه پيرامون چالابها تشكيل مي‌ دهد.
در اين محيط ها شترمرغ با انواع گوناگون حيوانات روبروست و معمولأ از برخورد نزديك با ساير حيوانات پرهيز مي كند و كمتر رفتار خشن نسبت به آنها ابراز داشته و در 75 درصد از موارد با چشم پوشي يا تحمل، با ساير حيوانات برخورد مي كند.
در هنگام خواب، شترمرغ هاي بالغ مايلند سرشان را بالا نگهدارند در حاليكه جوجه هاي جوان دوست دارند در وضعيت دمر بخوابند. در محيط محصور شترمرغ هاي نر در طول حصار حركت كرده و حتي هنگامي كه جيره هاي مكمل در اختيارشان گذاشته مي شود، باز هم در علفزار به دنبال علوفه مي گردند كه علت ظاهراً ترجيح علوفه است. طي يك بررسي رفتارهاي بارز در محيط اسارت ، عبارتند از: ايستادن، با تأني راه رفتن، راه رفتن معمولي، نشستن، خوراك خوردن ( از جيره متراكم ) و جستجوي علوفه. شتر مرغ در هواي باراني ماندن زير باران را به رفتن زير سرپناه ترجيح مي دهد. طبق بررسي هاي به عمل آمده، هنگام خوراك خوردن مدت زماني كه نرها براي نگاه كردن به اطراف صرف مي كنند، خيلي بيشتر از ماده ها است.
در مقايسه با ماده ها نرها با سرعت بيشتري در مدت پس از توزيع خوراك سر را بلند مي كنند. علت مصرف سنگريزه، كاه، علفهاي بلند و ريشه‌ها اغلب خوراك خوردن غلط ناشي از استرس تصور مي شود كه منجر به انسداد پيش معده شترمرغ در تمام سنين مي گردد. ساير شاخص هاي رفتاري استرس يا كسالت در شترمرغ ها شامل نوك زدن به هوا، دانخوريها، آبخوريها، پرها و حصارها مي باشد. طبق تحقيقات انجام شده رفتار تميز كردن پرو بال در طول صبح بيشتر از بعد از ظهر بوده برعكس حمام خاك در صبح خيلي كم انجام مي شود اما در طول بعد از ظهر بتدريج بيشتر شده و هنگام غروب به حداكثر مي رسد. رفتار رقص والتس كه توسط شترمرغ ها ي در اسارت نيز اجرا مي شود بيشتر هنگام خلاصي شترمرغ ها از ترس يا مدت كوتاهي پس از خروج آنها از محل نگهداري شبانه صورت مي گيرد.
هنگام خواب، شترمرغ هاي بالغ مايلند سرشان را بالا نگهدارند در حاليكه جوجه هاي جوان دوست دارند در وضعيت دمر بخوابند. جوجه هاي پرورش يافته توسط شترمرغ هاي دايه، رفتارهاي غيرعادي مثل خوردن چوب از خود نشان نمي دهند. از جمله رفتارهاي ناشي از خوراك دادن غلط جوجه ها و واكنش در برابر عوامل محيطي خاص كه عمدتاً شرايط زير حد مطلوب پرورش است، مي توان به نوك زدن به پنجه و سر و نيز پركندن با منقار اشاره كرد. طبق بررسي انجام شده جوجه ها به محرك سبز 10 برابر بيش از محرك سفيد نوك مي زنند. مدفوع خواري هم در حالت وحش و هم در اسارت در جوجه ها مشاهده شده است.
احسان کمالی پور


منتشر شده توسط گروه علمی فارمنا در تاریخ ۱۳۸۸ شنبه ۲۸ آذر

 

رامین قاسم نتاج

اخراجی موقت
[h=1]نکات مهم در تغذيه جوجه هاي شترمرغ [/h]
تغذيه جوجه شترمرغها مسئله اي بسيار مهم جهت آغاز و تداوم رشدي خوب و موثر است که در دراز مدت مي تواند بر روي آينده توليدي پرندگان نيز بسيار موثر باشد. در طي سه ماه اول، پرورش، جوجه‌ها بسيار حساس بوده و درصد تلفات آنان بيشتر از سنين ديگر مي‌باشند. براي به حداقل رساندن تلفات رعايت کامل بهداشت و تغذيه مناسب و دقيق امري ضروري است.
تغذيه در جوجه هاي شترمر غ

تغذيه جوجه شترمرغها مسئله اي بسيار مهم جهت آغاز و تداوم رشدي خوب و موثر است که در دراز مدت مي تواند بر روي آينده توليدي پرندگان نيز بسيار موثر باشد. در طي سه ماه اول، پرورش، جوجه‌ها بسيار حساس بوده و درصد تلفات آنان بيشتر از سنين ديگر مي‌باشند. براي به حداقل رساندن تلفات رعايت کامل بهداشت و تغذيه مناسب و دقيق امري ضروري است. براي دستيابي به بازده بيشينه در امر خوراک دهي پرندگان مي توان از راه کارهائي ساده استفاده نمود که در ادامه مقاله به برخي از آنها اشاره مي گردد:

استفاده از سنگريزه در خوراک

به‌منظور خرد شدن غذا در سنگدان، شترمرغ نياز به تکه‌هاي کوچک سنگريزه دارد. تا زماني‌که جوجه‌ها از طريق گردش و چرا به چنين منابعي دست نيافته‌اند بايستي به غذاي آنان سنگريزه اضافه گردد. سنگريزه‌ها بايستي نصف اندازه ناخن انگشت پرنده باشند. براي جوجه‌هاي تازه متولد شده اين اندازه در حد يک دانه برنج است.
بعضي از پرورش‌دهندگان، سنگريزه يا ماسه زبر و خشن را به‌طور آزاد در اختيار جوجه‌ها قرار ‌مي‌دهند (شن و ماسه بايد کاملاً خشک باشد) و بعضي ديگر به‌دليل ترس از انباشتگي معده يا روده حيوان قوياً اين روش را رد مي‌نمايند. آنها اضافه نمودن اين مواد را به جيره ترجيح مي‌دهند. ? تا ? سنگريزه کوچک براي هر جوجه در روز کافي به‌نظر مي‌رسد. البته برخي منابع نيز سنگريزه را فقط بعد از سه هفتگي پيشنهاد مي‌کنند. توجه داشته باشيد که سنگ‌هاي صنعتي به‌دليل امکان بروز يبوست نبايستي مورد استفاده قرار گيرند.

ويتامين‌ها

اضافه نمودن ويتامين‌هاي محلول به آب آشاميدني براساس دستورالعمل مصرفي کارخانه در دو تا سه هفته اول پرورش جوجه براي افزايش مقاومت در مقابل بيماري‌ها، توصيه مي‌گردد. بسياري از ويتامينها تاثيرات مستقيم يا غير مستقيم در رشد و بازده پرندگان دارند. به طور مثال در هنگام بروز استرسهاي گوناگون از قبيل استرسهاي گرمائي استفاده از ويتامين C مي تواند تاثيرات بسيار خوبي در کاهش اينگونه تنشها داشته باشد.

خوراندن کود

فلورميکروبي لازم جهت هضم ميکروبي در روده کور و بزرگ جوجه در اولين روزهاي زندگي شکل مي‌گيرد. در حيات وحش اين فرآيند با بلعيدن مدفوع والدين به‌عنوان اولين غذا صورت مي‌پذيرد. کود حاوي جمعيت باکتري‌هاي مورد نياز پرنده است. به اين منظور بعضي از پرورش‌دهندگان کود تازه پرندگان بالغ را براي جوجه‌ها توصيه مي‌نمايند. البته خطر انتقال انگل‌هاي روده‌اي و عوامل بيماري‌زا به جوجه‌ها وجود دارد (در برخي کشورها خوراندن کود ممنوع است). حداقل براي جلوگيري از انتقال انگل‌ها و عوامل بيماري‌زاي خاص شترمرغ، بعضي از پرورش‌دهندگان، کود تازه گاو را پيشنهاد مي‌نمايند. اين روش مورد بحث بسيار بوده و توسط بعضي از پرورش‌دهندگان رد شده است.
در طي روزهاي اول زندگي، جوجه‌ها مدفوع خود را مي‌خورند که اين امر باعث بروز مشکلات بهداشتي فوق‌الاشاره مي‌شود. براي جلوگيري از اين خطرات، مدفوع بايستي مرتباً جمع‌آوري گردد. در بعضي از مزارع آمريکا جوجه‌ها ابتدا روي توري‌هاي فلزي پرورش مي‌يابند تا مدفوع از دسترس آنها خارج گردد.

آب آشاميدني

به همراه اولين وعده غذا در دو يا سه روزگي، بايستي آب نيز در اختيار جوجه‌ها قرار گيرد. پرندگان بايستي همانند غذا خوردن چگونگي آشاميدن آب را نيز ياد بگيرند. رنگي نمودن آب توسط رنگ‌هاي خوراکي و يا چسباندن يک عکس رنگي در داخل آبخوري باعث جذب پرندگان مي‌گردد. آبخوري‌ها نبايستي در ارتفاع بلند قرار گرفته و بايد توسط يک شيء سنگين (مثل يک سنگ) مهار شوند. به ازاء هر سه دانخوري، يک آبخوري در نظر گرفته مي‌شود.
جوجه‌ها چه در پناهگاه نگهداري شوند و چه در محوطه باز، آب مصرفي و مدفوع و ادرار آنها بايستي کاملاً کنترل گردد. ادرار طبيعي به رنگ سفيد است. انتظار مي‌رود جوجه‌هاي ضعيف آب بيشتري خورده و در نتيجه دچار اسهال شوند. در اين صورت پيشنهاد مي‌شود ? تا ? بار در روز و به مدت محدود آب در اختيار جوجه‌ها قرار گيرد. به‌عنوان يک قاعده کلي ميزان آب بايستي ?/? تا ? برابر مقدار غذاي کنسانتره باشد.
آبخوري‌ها بايستي به‌طور روزانه تميز و با آب تازه پر شوند. جوجه‌ها و پرندگان در حال رشد هرگز نبايد آب مانده و گرم استفاده نمايند. اگرچه هيچ‌گونه مدرک علمي در اين رابطه وجود ندارد، ولي اين مسئله موجب بيماري و تلفات مي‌شود. بنابراين نبايستي آبخوري‌ها در معرض نور مستقيم خورشید قرار گیرد.

پارس بیولوژی


منتشر شده توسط گروه علمی فارمنا در تاریخ ۱۳۸۸ سه شنبه ۲ تير

 

رامین قاسم نتاج

اخراجی موقت
همه چیز درباره شتر مرغ





مقدمه:
قيمت جهاني فرآورده هاي شتر مرغ: صدها سال پيش شتر مرغ را فقط به دليل پرهاي زيبا و ارزشمندشان در آفريقا شكار مي كردند ليكن با پي بردن به ارزش گوشت باكيفيت بالاي اين پرنده و همچنين پوست بسيار مرغوب آن ارزش پر در درجه اهميت بعد قرار گرفته است پرورش تجاري شتر مرغ امروز به صورت معني دارتري گسترش يافته و به دلايل زير مورد استقبال پرورش دهندگان دام و طيور قرار گرفته است:
1- گوشت قرمز شتر مرغ در واقع شبيه گوشت گوساله است با اين مزيت كه از لحاظ كم بودن كلسترول و چربي شبيه گوشت مرغ و ماهي و از لحاظ پروتئين بالا با گوشت گوساله مقايسه مي شود. هر 5 شتر مرغ پرواري برابر يك گوساله پرواري گوشت توليد مي كند.
2- پوست چرم مانند اين پرنده در صنعت سراجي مورد استفاده قرار مي گيرد. چربي طبيعي كه در پوست شتر مرغ وجود دارد باعث انعطاف پذيري و مقاوم بودن آن در مقابل خشكي و ترك خوردگي مي شود• از پوست شتر مرغ در صنايع كفش و كيف استفاده مي شود. ميزان پوست هر شتر مرغ 13 فوت مربع (5/3 متر مربع) است كه هر فوت مربع آن 35 دلار قيمت دارد.
3- پر شتر مرغ كه معمولاً هر سال 2 بار از بدن پرنده چيده مي شود جمعاً در سال حدود يك كيلوگرم پر استحصال مي شود. كه هر كيلوگرم آن 1000 دلار در بازارهاي جهاني خريد و فروش مي شود كه از اين پرها در كارهاي زينتي و يا تهيه جاروهاي گرانقيمت استفاده مي شود. پر شتر مرغ علاوه بر گرد و غبار معمولي به علت داشتن خاصيت الكترواستاتيك قادر است تمام ذرات را به خود جذب كند.
4- تخم شتر مرغ نيز يكي از فرآورده هاي پرمصرف در جهان است. هر تخم شتر مرغ بالاتر از 5/1 كيلوگرم وزن دارد و حدود 24 عدد تخم مرغ معمولي است و طعم آن شيرين تر از تخم مرغ است. بوميان آفريقايي قرن هاست كه از تخم شتر مرغ به عنوان منبع غذايي و از پوسته آن به عنوان ظرف (كاسه) استفاده مي كنند. پوسته تخم شترمرغ به اندازه ظروف چيني محكم است و هنرمندان و صنعتگران آنرا رنگ آميزي كرده و يا با جواهرات مختلف تزئين مي كنند.
5- استفاده هاي پزشكي از فرآورده هاي شتر مرغ مرسوم است از غضروف پاي شتر مرغ جهت تعويض غضروف پاي انسان استفاده مي شود. مغز شتر مرغ نوعي آنزيم توليد مي كند كه براي درمان بيماري استفاده مي شود. چشم پزشكان آفريقاي جنوبي معتقدند كه به دليل شباهت زيادي كه ساختمان چشم شتر مرغ با چشم انسان دارد و قرنيه چشم شتر مرغ بهترين انتخاب براي پيوند و جايگزيني قرنيه چشم انسان دارد مي توان آنرا جهت پيوند به كار برد با وجوديكه اين عمل عجيب به نظر مي رسد ليكن با توجه به اتفاقات مشابهي كه در دنياي پزشكي به كرات اتفاق افتاده اين مسأله قابل تعمق است.
6- روغن شتر مرغ در صنايع آرايشي استفاده مي شود و هر شتر مرغ حدود شش ليتر روغن توليد مي كند. با وجوديكه اين پرنده بزرگ توانسته است به بازارهاي آمريكا، اروپا، استراليا، آمريكاي مركزي و آمريكاي جنوبي، چين و ساير نقاط جهان وارد شود ليكن در حال حاضر آفريقا قسمت عمده پرورش و توليد و صادرات فرآورده هاي اين پرنده را به خود اختصاص داده است.
مقايسه شتر مرغ و گاو:
توليد گوشت مرغ در مقايسه با گاو حدود چهار برابر مي باشد. دوره حاملگي و زايش گاو حدود 9 ماه مي باشد در صورتيكه دوره هچ تخم شتر مرغ 42 روز مي باشد. يك گاو در طول يكسال يك رأس گوساله توليد مي كند در حاليكه شتر مرغ توانايي توليد چهل عدد جوجه را دارد.استحكام چرم شتر مرغ 3 برابر چرم گاو مي باشد. مقدار پروتئين گوشت گاو و شتر مرغ تفاوت چنداني نداشته ليكن ميزان كلسترول موجود در گوشت گاو دو برابر گوشت شتر مرغ مي باشد. طعم گوشت شتر مرغ شبيه گوشت گاو مي باشد. هر پنج شتر مرغ به اندازه يك گوساله پرواري گوشت توليد مي كند
همانگونه كه همگي مطلع هستيم از ابتداي خلقت بشر علي رغم افزايش مداوم جمعيت ، منابع تامين كننده احتياجات همواره ثابت بوده و طي ساليان ، تنها راهها و روش هاي بهره برداري از اين منابع تغيير كرده اند يعني در طي سالهاي گذشته بشر با استفاده از روشهاي نوين علمي اقدام به تجهيز و به تبع آن افزايش ميزان بهره برداري از اين منابع نموده است . كه البته در پاره اي از موارد به كارگيري برخي از اين روشها به دليل ناهمگوني با سيستم طبيعي و عدم تحقيقات كافي روي اثرات دراز مدت آنها پيش از استفاده وسيع ، منجر به وارد آمدن خسارات غير قابل جبراني به اكو سيستمهاي مناطق مورد اجرا گرديده است . كه از اين ميان مي توان به تكثير و پرورش گونه هايي از از آبزيان غير بومي در آبهاي شمالي ايران بدون توجه به اثراتي كه در دراز مدت بر روي گونه هاي غير بومي خواهند داشت و يا استفاده از سم د.د.ت و پيامد هاي ناشي از آن اشاره كرد .
با توجه به مطالب ذكر شده اهميت استفاده از روشهاي علمي نوين و كارآمدي كه همراه با افزايش ميزان بهره‌وري و توليد، داراي بيشترين سازگاري با محيط و عوامل طبيعي، و خصوصاً شرايط بومي و ويژگيهاي اكوسيستم هر منطقه بوده و كمترين زيانها و تغييرات را در پي داشته‌باشد به خوبي آشكار مي‌گردد. در حقيقت بايد گفت طی چند سال اخير و همزمان با رشد و توسعه صنعت پرورش شترمرغ در سراسر دنيا شاهد بوجود آمدن انجمنها و موسساتی هستيم که برای حفظ، رشد، ارتقاء و تامين بازار فروش در تلاش اند و از اين رو اين انجمنها بعنوان يک عنصر اصلی در رشد اقتصادی اين صنعت محسوب می گردند. متعاقب اين تحولات و انجام تحقيقات بيشتر بر روی محصولات توليدی اين پرنده و نتيجتاً دستيابی به فاکتورهای مهمی که باعث افزايش رتبه محصولات اين پرنده نظير گوشت، پوست و … در مقايسه با ساير دامها می گردند و در نتيجه افزايش روز افزون تقاضا در بازارهای جهانی بسياری از افرادی که تا پيش از اين آينده اين صنعت را مطلوب ندانسته و در آن شرکت نمی کردند هم اکنون به اين نتيجه رسيده اند که تحولات محيطی به سرعت در حال رخ دادن بوده و بسياری از اين تحولات مثبت نشان دهنده ارتقا صنعت پرورش شترمرغ به جايگاه يک صنعت بسيار مفيد، اشتغال زا و سود آور می باشند، لذا کم کم شاهد آن هستيم که حجم سرمايه گذاری در اين صنعت در حال افزايش بوده و ما شاهد رشد روز افزون تعداد مزارع در سطح جهان می باشيم .
گسترش صنعت پرورش شترمرغ از آفريقای جنوبی به ساير نقاط جهان نشان داد که توسعه اين صنعت از سطوح پايين آغاز و باعث ايجاد بازارهای جديد و توليدات بيشتر گرديده است. اگر تا چند دهه گذشته ارزش اين پرنده بيشتر معطوف به پر و جنبه های تزئينی آن می گرديد امروزه و با توجه به افزايش سطح دانش عمومی و تخصصی در مورد محصولات گوناگون اين پرنده توليدکنندگان و مصرف کنندگان توجه ويژه ای به شترمرغ بعنوان توليدکننده گوشت قرمز با کيفيت بالا و متضمن سلامتی مصرف کنندگان معطوف داشته اند که با توجه به خواص ويژه غذايی خود و نداشتن مشکلات ساير دامها می تواند نقش به سزايی را در توليد گوشت قرمز سالم و کاملاً مطمئن جهت تامين نيازهای غذايی مردم جهان بعهده گيرد.
البته لازم به ذکر است که بعلت جوان بودن اين صنعت اطلاعات زيادی در خصوص نحوه نگهداری و پرورش آن در دسترس نمی باشد در حاليکه بايستی اين صنعت را از جهات بسياری مانند پرورش و توليد و جنبه های ژنتيکی و اصلاح نژادی، رفتارشناسی، تجهيزات مورد نياز و … مورد بررسی قرار داده و کمبودهای آنرا توسط تحقيقات علمی انجام گرفته برطرف نمود تا بدين ترتيب شاهد برطرف شدن مشکلات موجود و ارائه تکنيکهای پرورشی کار آمد باشيم تا بتوان بدنبال آن به بيشترين ميزان برگشت سرمايه و کمترين ريسک سرمايه گذاری دست يابيم که اين امر نيازمند وجود ارتباطات و روابط گسترده پرورش دهندگان با يکديگر و با انجمنهای علمی تحقيقاتی بازرگانی می باشد .
با توجه به مطالب ذكر شده اهميت استفاده از روشهاي علمي نوين و كارآمدي كه همراه با افزايش ميزان بهره‌وري و توليد، داراي بيشترين سازگاري با محيط و عوامل طبيعي، و خصوصاً شرايط بومي و ويژگيهاي اكوسيستم هر منطقه بوده و كمترين زيانها و تغييرات را در پي داشته‌باشد به خوبي آشكار مي‌گردد
با توجه به اينكه كشور ما در بخش كشاورزي و دامپروري از ظرفيتهاي عظيم و ويژه‌اي برخوردار مي‌باشد، سرمايه‌گذاري در اين بخش مي‌تواند علاوه بر تامين غذا و قطع وابستگي از واردات منابع پروتئيني مورد نياز كشور از جهت اشتغال‌زايي نيز مورد توجه قرار گيرد و با ايجاد فرصتهاي جديد شغلي گام مهمي را در تامين آينده جوانان ايفا كند.
تاريخچه
بيش از ۲۰ ميليون سال پيش اجداد شترمرغها در منطقه ای گسترده از اسپانيا در غرب تا چين در شرق ساکن بوده اند و در حدود يک ميليون سال پيش اين پرندگان به آفريقا مهاجرت کرده و در شمال و شرق و جنوب اين قاره اقامت گزيدند. تصاوير به جا مانده از شترمرغها در حکاکی ها و نقاشی های متعلق به ۱۰۰۰۰-۵۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح مشاهده شده است. طبق گزارش laufer از پوسته های خالی تخم ها به طور معمول به عنوان فنجان استفاده می کردند که اولين مورد مشاهده به حدود ۳۰۰۰ سال قبل از ميلاد مسيح برمی گردد. در حدود هشت قرن پيش از ميلاد مسيح پادشاهان آشوری جهت نشان دادن علاقه و احترام به مقامات ديگر کشورها شترمرغ کشتار می کردند. همچنين اشاراتی نسبت به گوشت و پر اين پرنده در خطوط هيروگليف مصر باستان مشاهده شده است. اين پرنده جهت ادای احترام بعنوان پيشکش به محضر فرعون برده می شد که تاييديه اين مطلب در کتيبه های موجود در موزه بريتانيا به وضوح قابل مشاهده است.
ده می شود. بر طبق شواهد تاريخی امپراطور رومی الاگابالوس در يکی از جشنهای مجلل خود جهت پذيرائی ميهمانانش از مغز ۶۰۰ شترمرغ استفاده کرد.
شروع پرورش در جهان
برای قرون متمادی تامين درخواست پرو گوشت اين با روند کشتار آنها در حيات وحش همراه بود. اولين تلاشهای ثبت شده جهت پرورش شترمرغ در سالهای ۱۱۲۵ تا ۱۱۹۰ ميلادی توسط امپراطور بارباروسا انجام گرفت. اما نخستين مزرعه پرورش موفق در سال ۱۸۵۷ و در الجزاير راه اندازی شد. در حدود دهه ۱۸۶۰ میلادی در Karoo آفریقا و ایالت شرقی آفریقای جنوبی ، شترمرغ برای تولید پر و استفاده در تزئینات و مد پرورش داده شد .
اختراع دستگاه جوجه کشی (incubator) شترمرغ توسط Arthur در سال ۱۸۶۹ محرک مناسبی برای مزارع پرورش محسوب می شد و به دنبال آن درآمد حاصل از پرورش شترمرغ به منظور تولید پر ، باعث تحریک گسترش مزارع در آفریقای جنوبی به خصوص اطراف Oudtshorn در Karoo شد و این روند با وجود رکود اقتصادی ۱۸۸۳الی ۱۸۹۰ و ۱۸۹۴ الی ۱۸۹۹ ادامه یافت . اوایل قرن ۲۰ مزارع شترمرغ به خوبی گسترش یافتند .
در سال ۱۹۳۱ افزایش نسبی درآمدهای بدست آمده را ناشی از تولید پر عنوان کردند بطوريکه در سال ۱۹۳۱ پر بعنوان چهارمين کالای صادراتی آفريقای جنوبی مطرح شد.پس از وقوع جنگ جهانی اول و تغيرات مد حاصل از اختراع ماشينهای تندرو که جای درشکه ها را گرفتند و به دنبال آن کاهش تقاضای پر سبب شد تا بازار تجارت پر با رکورد عميقی مواجه شده و تعداد پرندگان در مزارع به سرعت کاهش يابد.
طی آن مزارع بسيار کمی توانستند با وجود اين مشکلات در آفريقای جنوبی باقی بمانند. در سال ۱۹۲۵ اتحاديه ها و شرکت های تعاونی بسياری جهت رفع مشکلات و تثبيت قيمتها و از بين بردن رکورد اقتصادی موجود داير شدند. به دنبال آن وقوع جنگ جهانی دوم باعث تجديد استفاده از پر در صنعت مد گرديد و همچنين افزايش آگاهی عمومی نسبت به ارزشهای غذايی گوشت منحصر به فرد اين پرنده موجب رويکردی دوباره به پرورش صنعتی اين پرنده در جهان گرديد.
در سال ۱۹۴۵ اتحادیه Klein karoo lan_d boa kooperasie با نام اختصاری KKLK در Karoo تاسیس گردید که این امر موجب تثبیت بازار تجارت پر شد . در اوایل دهه ۱۹۵۰ همزمان با این تحولات بازار تجارت چرم نیز رو به توسعه نهاد . انجمن KKLK تا سال ۱۹۵۹ روی تولید شترمرغ نظارت و کنترل آنرا بعهده داشته و به طور عمده مسئول معرفی چرم شترمرغ بعنوان يک محصول لوکس در درجه اول و به دنبال آن توليد پر در درجه دوم بود. در سال ۱۹۶۳ انجمن KKLK یک کشتارگاه ابتدائی برای توليد گوشت نمک سود احداث نمود. اولین دباغ خانه چرم نیز در Oudttshoorn و در سال ۱۹۶۹ ساخته شده و در سال ۱۹۷۴ گسترش یافت و به دنبال آن کشتارگاه جديدی در سال ۱۹۸۱ تاسيس گرديد.
بيش از ۱۵-۱۰ سال گذشته توليد و درخواست برای گوشت شترمرغ بعنوان يک محصول اصلی افزايش يافته و مزارع شترمرغ در اکثر نقاط جهان به خصوص در آفريقای جنوبی با کشتار ساليانه حدود ۰۰۰/۱۵۰ قطعه شترمرغ مسئوليت تامين اين نياز جهانی را بعهده داشته اند. گرچه در ابتدای امر چرم بعنوان محصول اصلی و ابتدائی شترمرغ عنوان می گرديد اما در طول دهه نود فعاليت در بازار تجارت گوشت شترمرغ افزايش چشمگيری يافت و اين حرکت رو به رشد تا کنون نيز ادامه دارد به طوريکه از سال ۱۹۹۳ تعداد پرندگان کشتاری به طور ساليانه افزايش پيدا کرده و در حال حاضر به بيش از ۰۰۰/۳۰۰ قطعه در سال رسيده است.
چگونگی گسترش این صنعت در جهان
در آغاز سود ناشی از توليد پر در مزارع شترمرغ سبب پيشرفت و ترقی قابل توجهی در صادرات پرنده به ايالت متحده آمريکا، اروپا، شمال آفريقا، امريکای جنوبی، استرالیا و … گردید . البته در آن هنگام و به منظور حمايت از اين صنعت صادرات پرنده زنده و بالغ از سوی دولت آفريقای جنوبی تحريم گرديد و اين دولت تنها صادرات تخم را در سال ۱۹۰۶ مجاز می دانست. با رکود اقتصادی بازار تجارت پر بيشتر پرندگان کشتار شدند بطوريکه در سال ۱۹۲۱ تنها ۲۳۱ پرنده در ايالت متحده آمريکا و استراليا و اروپا زنده ماندند.با شروع دهة ۱۹۸۰ در اسرائيل مزارع پرورشی به سرعت توسعه يافته و پرورش و کشتار آنها در اين کشور صاحب رتبة دوم پس از آفريقای جنوبی گرديد. توجه به پرورش شترمرغ در ايالات متحده آمريکا و کانادا بوسيله واردات پرنده و تخم نطفه دار افزايش يافته و هم اکنون نيز بازار خوبی جهت پرورش و کشتار اين پرنده در کشورهای فوق وجود دارد. از سوی ديگر استراليائی ها نيز صنعت پرورش شترمرغ را توسعه دادند گرچه هم اکنون تنها به طور محدود برروی ذخاير ژنتيکی پرندگان نيمه وحشی کارمی کنند.
همچنين بيشتر کشورهای اروپائی نيز از سال ۱۹۹۰ پرورش شترمرغ را بر پايه واردات از آفريقا و اسرائيل قرار داده و توانستند در آن سالها به مرحله کشتار نيز دست يابند اگرچه در حال حاضر بدليل افزايش هزينه های توليد در اين کشورها و امکان واردات گوشت ارزانتر از ساير کشورهای توليد کننده توليد شترمرغ در اروپا از رونق کمتری نسبت به سالهای گذشته برخوردار گرديده است. همزمان با اين تغيير و تحولات صنعت پرورش شترمرغ در سطح بين المللی کشورهای آفريقايی نيز به عنوان بنيانگذاران اين صنعت شروع به توسعه سيستم های پرورشی مزارع خود نموده اند چنانکه بطور مثال مزارع Namibia ناميبيا بطور عمده بر پايه پرندگان اصيل با خصوصيات ژنتيکی خوب طرح ريزی شده و مزارع زامبيا Zambia بر پايه شترمرغ محلی و زيرگونه های بومی آن منطقه قرار گرفته و در سال ۱۹۹۵ به مرحله کشتار نزديک شدند.
علاوه بر کشورهای مذکور در ساليان اخير شاهد توسعة اين صنعت به کشورهايی در شرق بوده ايم و آنها توانسته اند به موفقيتهای خوبی در اين زمينه دست پيدا کنند بطوريکه کشور چين در آسيا در سال گذشته ميزان کشتار نسبتاً خوبی را داشته است. البته لازم به ذکر است که شکستن تحريم صادرات پرنده زنده از آفريقای جنوبی در سال ۱۹۹۷ سبب صادرات پرنده زنده و تخم نطفه دار گرديد که اين روند باعث پيشرفت و ترقی مزارع بومی شده و آنها قادر گرديدند تا بازار جديدی را برای خود بوجود آورند.تمامی تلاشهای انجام گرفته جهت ارتقا، رشد و گسترش اين صنعت در جهان باعث گرديد تا طی ساليان گذشته شاهد پيشرفت روز افزون اين صنعت در جهان و تاسيس مزارع جديد پرورشی در سراسر دنيا باشيم بطوريکه کشورهايی نظير چين، ترکيه، عربستان، ايران و … در آينده ای نزديک سهم به سزائی را در توليد جهانی در اين صنعت بعهده خواهند گرفت .
شروع پرورش در ایران
طي چند سال اخير صنعت پرورش شترمرغ با هدف ايجاد يك منبع پروتئيني جديد و مطمئن كه عاري از مشكلات دامهاي ديگر از نظر بيماريها، كمبود مواد غذايي مناسب جهت تغذيه دام و ….. باشد، جهت افزايش توليد گوشت قرمز كه يكي از مواد اصلي و پر مصرف در رژيم غذايي ما ايرانيان به شمار مي‌رود ايجاد گرديد.با توجه به اينكه ايران از لحاظ موقعيت جغرافيايي و اقليمي مكاني مناسب جهت پرورش اين حيوان به شمار رفته و جز مناطق مرطوب شمال كشور و همچنين نقاط ناهموار و پرشيب كوهستاني در باقي مناطق امكان پرورش با بازدهي مناسب و مطلوب به خوبي وجود دارد، امروزه ما شاهد افزايش روزافزون مزارع پرورشي در سطح كشور مي‌باشيم كه انشاالله در آينده‌اي نزديك نقش به سزايي را در تامين گوشت قرمز مورد نياز كشور ايفا خواهند كرد.
ازطرفي نيز طي چند ماهه اخير شاهد تغييرات عمده‌اي در بازار بين‌المللي محصولات شترمرغ بوده‌ايم كه درصد بسياري از اين تغييرات پي‌آمد كناره‌گيري اغلب پرورش‌دهندگان اروپايي از عرصه توليد به دليل قيمت تمام شده بالاي محصول، شرايط اقليمي نامناسب و هزينه‌هاي بالاي توليد و نيز ورود محصولات كشورهايي نظير چين با بهايي به مراتب پايينتر از رقباي اروپايي بوده‌است.با توجه به اين نكات و خروج توليدكنندگان اروپايي از عرصه رقابت و از طرفي افزايش روزافزون تقاضا در بازار مصرف محصولات شترمرغ، محصولات توليدي كشور ما به لحاظ كيفيت مطلوب و قيمت تمام شده مناسب مي‌توانند جايگاه بسيار مناسبي را در بازارهاي جهاني كسب كنند افزون بر اينكه رقباي اصلي ما در اين صنعت نظير كشور چين با داشتن بازار مصرف داخلي ۵/۱ ميليارد نفري خود مجال چنداني را جهت صادرات و رقابت نخواهند يافت. با توجه بدين نكات، در صورت وجود يك برنامه‌ريزي منسجم و دقيق مي‌توان علاوه بر تامين نياز داخلي چشم به بازار سود‌آور خارج نيز داشت كه در صورت دستيابي به آن (كه چندان نيز دور از انتظار نمي‌باشد) علاوه بر صرفه‌جويي ارزي، ورود ارزهاي حاصل از صادرات محصولات اين حيوان نقش بسيار مهمي را در جهت شكوفايي اقتصادي كشور خواهد داشت.علاوه بر مسائل ذكر شده يكي ديگر از مشكلاتي كه گريبانگير صنعت دامپروري ايران مي‌باشد، كمبود و تخريب مراتع است كه اين امر در ساليان آينده مي‌تواند موجب وارد آمدن ضررهاي بسياري به اين صنعت گردد..
طبق آخرين اظهار نظر كارشناسان وسعت مراتع ايران هر سال محدودتر مي‌شود كه يكي از دلايل آن عدم وجود برنامه و استراتژي مشخص براي توليد گوشت قرمز، متناسب با مراتع ايران است. بديهي است كه اين روند تخريب مراتع اگر با همين روند كنوني ادامه يابد منجر به وارد آمدن صدمات و ضربات جبران‌ناپذيري بر پيكره زيستي و توليدي كشور خواهدشد.
بنابراين براي جلوگيري از تخريب بيشتر و همچنين جبران صدمات گذشته بايد در پي يافتن جايگزيني مناسب در مقابل گوشت قرمز گاو و گوسفند باشيم تا بدين طريق از فشار ناشي از چرا و پرورش اين حيوانات بر مراتع كاسته گردد و در اين ميان بهترين انتخاب، گزينه‌اي است كه از لحاظ تغذيه‌اي بسيار قانع‌تر و مقاوم‌تر از گاو و گوسفند بوده و همچنين وابستگي آن به وجود مراتع كمتر از اين حيوانات باشد افزون بر اينكه از لحاظ كيفيت محصول توليدي نيز داراري مقبوليت اجتماعي از لحاظ ذائقه و فرهنگ غذايي مردم باشد. . .
در همين راستا و جهت نيل بدين مقصود مي‌توان از تجربيات كشورهاي ديگر در اين امر سود جست.با نگاهي بر صنعت جهاني دامپروري در طي چندين سال اخير، خصوصاً در كشورهاي صنعتي دنيا، ما شاهد عمليات جايگزيني و ورود گوشت قرمز شترمرغ بعنوان منبعي جديد جهت تامين پروتئين قرمز به جاي گوشت قرمز گاو و گوسفند هستيم و اين امر تا جائي پيش رفته‌است كه حتي در برخي كشورها واحدهاي پرورش و توليد گوشت گاو و گوسفند اقدام به تغيير كاربري و پرورش شترمرغ نموده‌اند، علاوه بر اينكه كمبود منابع غذايي جهت تغذيه دامها و همچنين مسائل ديگر نظير شيوع بيماري جنون گاوي و …. به اين روند سرعت بخشيده‌اند
با توجه به اين تغييرات در سطح بين‌المللي طي چند سال گذشته در ايران نيز شاهد ظهور اين صنعت نوپا هستيم كه خوشبختانه با توجه به شرايط اقليمي و جغرافيايي بسيار مناسب ايران و همچنين بهره‌گيري از نيروهاي متخصص تاكنون نتايج خوبي به دست آمده است.آنچنان كه از آمارها برمي‌‌آيد تا پايان سال ۱۳۸۱ تعداد ۴۳ فقره موافقت اصولي پرورش شترمرغ مادر به ظرفيت ۳۲۱۳ قطعه و ۹۰ فقره جهت پرورش شترمرغ گوشتي به ظرفيت ۵۵۰۰ قطعه در استانهاي مختلف صادر شده‌است.همچنين در همين سال حدود ۱۵۰۰ قطعه جوجه توسط مزارع داخل كشور توليد و حدود ۲۰۰۰ قطعه نيز از كشورهاي خارجي وارد گرديد.همچنين جمعيت شترمرغ تا پايان سال ۱۳۸۱ در حدود ۴۰۰۰ قطعه و در سنين گوناگون بوده و در همين سال تعداد مراكز فعال مادر واحد بوده‌است.
مي‌توان چنين نتيجه گرفت كه بازدهي مثبت اين صنعت در ايران توجه سرمايه‌گذاران (حتي سرمايه گذاران خارجي) را بدين صنعت جلب نموده و در آينده نيز ما بايد شاهد روند صعودي اين آمارها باشيم.با توجه به اينكه گوشت قرمز در فرهنگ غذايي ايرانيان از جايگاه ويژه‌اي برخوردار بوده و يكي از اصلي‌ترين مواد مصرفي محسوب مي‌شود، اهميت توجه بدين شاخه از دامپروري به خوبي واضح است.نگاهي كوناه بر آمار توليد گوشت قرمز در كشور و همچنين واردات آن نشان‌دهنده ظرفيت عظيم اين بخش جهت توسعه مي‌باشد كه در اين راستا و با توجه به مشكلات ذكر شده، و با توجه به ظرفيتهاي ويژه كشور در جهت پرورش شترمرغ، اين گزينه مي‌تواند انتخابي مطلوب در جهت رفع اين محدوديتها به شمار آمده و حتي علاوه بر خودكفايي در بازار داخل، بازار خارجي را نيز تحت پوشش قرار دهد
ذكر اين نكته ضروري است كه بازار مصرف محصولات شترمرغ چه محصولات اصلي همانند گوشت و پوست و چه محصولات فرعي همانند وسايل آرايشي بدست آمده از روغن شترمرغ و پر و … در جهان رو به گسترش بوده و خصوصاً در بخش پوست و گوشت با توجه به مشخصات بي‌نظير اين محصولات روز به روز بر آمار مصرف آنها در جهان افزوده مي‌شود.از طرفي اگر امكانات و ابزار ويژه ايران در جهت توليد، با برنامه ساماندهي شده و مشخص به كار گرفته شود از لحاظ قيمت تمام شده محصول و همچنين كيفيت به راحتي قابليت رقابت با كشورهاي ديگر را داشته و از اين راه نه تنها مانع از خروج ارز ازكشور مي‌شويم بلكه با صادرات محصولات اين حيوان آمار صدور كالاهاي غير نفتي را افزايش داده و از اين طريق علاوه بر اشتغال نسل جوان سود قابل توجهي را عايد كشور خواهيم كرد.بر طبق مطالعات انجام شده ميزان صرفه‌جويي ارزي و سودآوري و اشتغال‌زايي اين صنعت بسيار بالا بوده و در اين مقطع حساس كنوني كه كشور با انواع تحريمات و بحرانها از جانب كشورهاي استعمارگر مواجه بوده و از طرفي آمار جمعيت جوان بيكار در كشور بالا است مي‌تواند به صنعت و شكوفايي اين بخش كمك شاياني نمايد.به هر حال اميد آن مي‌رود كه با حمايت مسئولين ذيربط و ورود قشر كارشناس و تحصيل كرده به اين بخش روز به روز شاهد پيشرفت اين صنعت نوپا باشيم.
رده بندی شترمرغ ها و نژاد های موجود
شترمرغ یا Camel bird که به خاطر شباهتش با شتر به این نام خوانده می شود در سال ۱۷۵۸ توسط لینه با نام علمی Struthiocamdus با پایه نام لاتین و یونانی Stutho camelus نامگذاری شد . این جانور به طبقه پرندگان تعلق داشته و یکی از پنج راسته متعلق به راسته سینه پهنان (Ratitae or palaeognathae) محسوب می شوند . مشخصه اصلی آنها عدم قدرت پرواز بعلت دژ نر سانس یا فقدان کامل تاج سینه (carina) می باشد که ویژگی اخیر علت اطلاق Ratites به آنها شده است زیرا در ربان لاتین به کشتی فاقد لبه زیرین یا کلک Ratites می گویند .
راسته سینه پهنان شامل ۵ راسته زیر است :
۱. شترمرغها Stru thionitirms
۲. ری آ Rhea
۳. کاسوواری Casuari formes
۴. کیوی ها Kiwis
۵. تیناموس Tinamous
- شترمرغها در زیر راسته استروتیونی فرم ها ، خانواده استروتیونیده (stru hionidae) جنس استروتیو (struthio) و گونه استروتیو کاملوس (S. camelus) قرار می گیرند .
استروتیو کاملوس شامل زیرگونه با نژاد های زیر است :
۱. استروتیو کاملوس استرالیس متعلق به آفریقای جنوبی S.C.oustralis
۲. استریوتیو کاملوس S.C.camelus که در طی قرن بیستم در آفریقای شمالی در معرض شکار و انقراض قرار گرفت .
۳. استروتیو کاملوس ماسائیکوس S.C.massaicus
۴. استروتیو کاملوس مولیبدو فانس S.C.molybdo phanes
۵. استروتیو کاملوس سیر یاکوس S.C.syriacus
زیرگونه های سیریاکوس که در بیابانهای سوریه و عربستان می زیسته اند بعلت شکار بی رویه در سال ۱۹۴۱ منقرض شده اند .
زیرگونه مولیبدوفانس متمایزترین و مشخص ترین زیرگونه بوده و برای پرورش و تولید از این زیرگونه استفاده بسیاری می شود .
برای اهداف تجاری عموماٌ از اصطلاحاتی نظیر گردن آبی ، قرمز و گردن سیاه استفاده می شود .
گردن قرمزها به زیرگونه های کاملوس و ماسائیکوس تعلق دارند و اکثر زیرگونه های ماسائیکوس به آمریکا صادر شده اند و در نتیجه قسمت اعظم شترمرغهای این کشور را گردن قرمزها تشکیل می دهند .
گردن آبی ها شامل زیرگونه های مولیبدوفانس و استرالیبس می گردند .
شترمرغهای گردن سیاه که امروزه دارای بیشترین جمعیت در میان شترمرغهای پرورشی هستند نتیجه تلاقی زیرگونه های استروتیوکاملوس و استروتیو کاملوس استرالیس می باشند . این پرنده دارای قامتی کوچک ، ساختاری خوب و توسعه یافته و پرهایی با کیفیت استثنایی می باشند که به علت زود اهلی شدن و سادگی پرورش مورد توجه قرار گرفته اند .
طی چند سال گذشته مزرعه داران سعی نموده اند تا با گرفتن هیبریدهایی از گردن سیاه ، قرمز و آبی به پرندگانی با قابلیتهای بالای تولیدی دست پیدا نمایند .
در هنگام تهیه و خرید پرندگان مادر بایستی بدین نکته توجه کافی داشت که علاوه بر انتخاب نژادی مناسب و سازگار با محيط پرورشی در انتخاب مزرعه مادر توليدکننده نيز توجه کافی مبذول گردد تا با خريد پرندگانی با قابليتهای بالای ژنتيکی و ژنوتيپ برتر دارای گله ای خوب و مناسب از لحاظ کميت و کيفيت توليد و بازدهی مناسب گردند.ادامه درصفحه پایین.
 

رامین قاسم نتاج

اخراجی موقت
عوامل اقتصادي پرورش شترمرغ:
در سالهاي اخير توجه زيادي به پرورش شترمرغ شده است. نظر به اينكه عوامل اقتصادي يكي از اركان هر حرفه اي را تشكيل مي دهند. اين حرفه نيز مستثني نبوده و بايد هزينه ها و درآمدها جهت برآورد اقتصادي ارزيابي شوند. همانند پرورش دامهاي ديگر در اينجا نيز زمين يكي از محدوديت ها به حساب مي آيد. ولي در مقايسه با ساير دامها، پرورش شترمرغ به زمين كمتري نياز دارد.
در روشهاي بسته پرورش شترمرغ، براي هر 3 قطعه ( 1 نر و 2 ماده ، يك تريو ) تنها به 1/0 هكتار زمين نياز است. هزينه ها: هزينه هايي كه بايد به حساب آيند شامل هزينه هاي ثابت ( ساختمانها و تجهيزات ) و هزينه هاي جاري مانند ( خوراك، كارگر، تعميرات، سوخت و ملزومات دامپزشكي ) مي‌باشند. براي تداوم و موفقيت پروژه، هزينه هاي جاري و بخشي از هزينه هاي ثابت بايد بوسيله فروش هرسال يا هرسري جوجه يا تخم پوشش داده شوند . سود ناخالص به صورت تفاوت بين درآمدهاي حاصل از فروش محصولات شترمرغ و سرشكني روي هزينه هاي جاري محاسبه مي شود، در حاليكه سود خالص تفاوت بين درآمد حاصل از فروش ها و جمع دو هزينه متغير و ثابت است. هزينه استهلاك براي ساختمانها در 10 سال و براي تجهيزات در 6 سال محاسبه مي شود. يا اينكه مي توان برا ي هر دو مورد 8 سال در نظر گرفت. در نتيجه هزينه استهلاك به هزينه هاي جاري براي هرشترمرغ، ضافه مي شود. براي پروژه هاي شترمرغ تفكيك هزينه هاي زير تنها به عنوان يك راهنماي تقريبي مورد استفاده قرار مي گيرد.
هزينه هاي ثابت: - هزينه خريد شترمرغ ها (از جمله مولدهاي تثبيت شده ( 3 يا 4 ساله ) )
- هزينه ساختمانها
- توليد مثل و پرورش براي شترمرغ بالغ
- جوجه كشي براي هر تخم
- هزينه تجهيزات
- هواكشها، مادرهاي مصنوعي، نور و غيره براي هر شترمرغ بالغ
- تجهيزات جوجه كشي و تفريخ براي هر تخم
- هزينه حصار كشي ( 140 متر حصاركشي براي هر شترمرغ )
- هزينه تأسيسات كشتار
- كشتار كامل همراه سرد كردن، انجماد و بسته بندي براي سرانه ظرفيت ( حداقل ظرفيت توصيه شده 50 قطعه در روز )
- هزينه هاي ثابت متفرقه براي شترمرغ بالغ
هزينه هاي جاري: - هزينه خوراك : بالغين ( 7/3 كيلوگرم در روز براي هرشترمرغ ) ( در سال ) شترمرغ هاي جوان ( 300 كيلوگرم مصرف خوراك تا يكسالگي )
- هزينه كارگرـ كارگر غير ماهر درسال
- برق
- مخارج دامپزشكي و درمانها
- هزينه هاي جاري هرشترمرغ بالغ درسال
- بيمه شترمرغ هاي بالغ ( پوشش تمام خطرات ) 12 درصد براي هرشتر مرغ درسال
درآمدها:
درآمدها يا فروش هايي كه از پرورش شترمرغ حاصل مي شوند بسته به اندازه و محل پروژه و بازاريابي آن فرق مي كند. برمبناي تحقيقات بازاريابي بين المللي، تفكيكي از تمام فروش هاي ممكن در پروژه هاي پرورش شترمرغ به شرح ذيل است:
- فروش تخم شترمرغ
- تخم هاي قابل جوجه كشي
- پوسته هاي خالي تخم
- فروش شترمرغ زنده
- جوجه هاي يك روزه
- جوجه هاي 3 ماهه
- جوجه هاي 6 ماهه
- شترمرغ هاي يك ساله
فروش محصولات شترمرغ : گوشت ( کیلوگرم ) ، پوست ( تخته ) ، پر ( کیلوگرم )
عوامل بسياري برميزان سودآوري ( بازگشت پول ) پروژه هاي شترمرغ تأثير مي گذارند. ولي به هرحال، بازده توليد جزء اصلي موفقيت يك پروژه مي باشد.
روشهاي پرورش:
1 - باز
2- نیمه باز
3 - بسته
مقيد كردن و انتقال:
براي گرفتن شترمرغ به دو كارگر نياز است كه هريك كنار يكي از پاهاي شترمرغ ايستاده و آنرا از زير شكم و روي دم نگهدارند. از يك عصاي سركج مخصوص گرفتن گردن براي پايين آوردن سراستفاده مي شود. هنگامي كه منقار به سطح زانو رسيد منقار پايين را با قرار دادن انگشت شست در آن به سمت پايين نگه مي دارند. اين كار مانع برخورد از روبرو با پاهاي شترمرغ مي شود. شترمرغ در اين وضعيت براي درمانهايي مانند برچسب زدن، دارو دادن ، تزريق، خونگيري و معاينه نگه داشته مي شود.
هنگام سوار كردن آنها به كاميون، ممكن است هل دادن آنها از پشت روي سطح شيبدار الزامي شود. شترمرغ هاي بالغ به كاميونهايي نياز دارند كه ارتفاع ديواره جانبي آنها 2/2 متر بوده و با سايباني از جنس پارچه كنفي يا كرباس براي جلوگيري از آويزان شدن سرو گردن پوشانده شده باشد. كف كاميون معمولاً با ماسه، خاك يا علف و ديواره هاي جانبي با كيسه هاي پرشده از علف براي كم كردن صدمه به پرها و پوست پوشانده مي شوند. پارتيشن هايي نيز داخل كاميون قرار داده مي شوند كه شتر مرغ ها را به گروههاي 6 تايي تقسيم مي كند و اين كار مانع از دراز كردن پاهاي شترمرغ و لگد شدن آنها مي گرد.
روش باز:
نياز به زميني بزرگ به وسعت 40 هكتار است. غير از هزينه خريد پرندگان كه درتمام روشها معمول است، زمين مهم ترين نياز عمده اين روش است. شترمرغها تا حد امكان نزديك زيستگاه طبيعي شان با حداقل دخالت انسان نگهداري شده و پرورش مي يابند. مزيت اصلي روش باز، كاهش قابل توجه هزينه نگهداري شترمرغ هاي بالغ به مقدار زياد است. همچنين در صورتي كه شترمرغ ها خود تخمهايشان را جوجه كشي كنند، هزينه اي براي اين كار صرف نشده ودر نتيجه هزينه هاي توليد بسيار پايين خواهند بود. از معايب اين روش عدم كنترل و شناسايي شترمرغ ها و تخمهاي توليدي است.ميزان مرگ و مير و تلفات به ويژه در ميان جوجه ها به دليل شكار آنها توسط حيوانات شكارچي بالاست.ضمناً گرفتن شترمرغ ها بسيار مشكل و پرهزينه است.
روش نیمه باز :
محدوده مورد نياز براي اين روش از 20 تا 60 هكتار متغير است. شترمرغ‌ها در چراگاههاي نسبتاً كوچك يا اراضي تقريباً 8 تا 12 هكتاري نگهداري مي‌شوند. آنها توانايي گردش آزاد در محدوده اي معين را داشته و لذا بخشي از احتياجات تغذيه‌اي آنها از اين طريق تامين مي شود. محل هاي خوراك دادن بايد نزديك حصاركشي دور چراگاه ايجاد شوند تا قابليت دسترسي به غذا افزايش و اضطراب ناشي از ورود مكرر افراد به داخل چراگاه كاهش يابد.
روش بسته :
محوطه مورد نياز براي اين روش به طور معمول كمتر از 20 هكتار است كه به چراگاههاي كوچكي هريك به وسعت 2-1 هكتار تقسيم شده است. اين روش به علت نياز كم به زمين مطلوب است. با اين حال دو اشكال اصلي اين روش عبارتند از:
1ـ هزينه هاي بالاتر خوراك
2ـ هزينه حصاركشي زياد
سرمايه گذاري مالي براي هر واحد زمين در اين روش بالاتر از دو روش ديگر است. با اين حال مزاياي استفاده از روش بسته بسيار زياد بوده و بر معايب آن غلبه دارد
مهمترين مزيت روش بسته آن است كه كنترل كاملي بر توليد مثل از طريق ثبت دقيق تعداد تخمهاي توليد شده توسط هر شترمرغ ماده و ميزان باروري و جوجه درآوري وجود دارد. اين ركوردها براي ارزيابي نهايي ارزش گله چه براي فروش مجدد، نگهداري براي توليد مثل ويا كشتار بسيار باارزشند. توليد مثل گزينشي شترمرغ ها بخوبي قابل انجام است. بعلاوه ركوردهاي مصرف خوراك قابل نگهداري است و براي معاينه و مهار شترمرغ ها مشكلي وجود ندارد.
رفتارشناسي:
در محيط طبيعي شترمرغ در خارج از فصل توليد مثل گونه‌اي اجتماعي است و گروههايي از جنس و سنين مختلف را بويژه پيرامون چالابها تشكيل مي‌ دهد. در اين محيط ها شترمرغ با انواع گوناگون حيوانات روبروست و معمولأ از برخورد نزديك با ساير حيوانات پرهيز مي كند و كمتر رفتار خشن نسبت به آنها ابراز داشته و در 75 درصد از موارد با چشم پوشي يا تحمل، با ساير حيوانات برخورد مي كند.
طبق تحقيقات انجام شده رفتار تميز كردن پرو بال در طول صبح بيشتر از بعد از ظهر بوده برعكس حمام خاك در صبح خيلي كم انجام مي شود اما در طول بعد از ظهر بتدريج بيشتر شده و هنگام غروب به حداكثر مي رسد.
رفتار رقص والتس كه توسط شترمرغ ها ي در اسارت نيز اجرا مي شود بيشتر هنگام خلاصي شترمرغ ها از ترس يا مدت كوتاهي پس از خروج آنها از محل نگهداري شبانه صورت مي گيرد.
هنگام خواب، شترمرغ هاي بالغ مايلند سرشان را بالا نگهدارند در حاليكه جوجه هاي جوان دوست دارند در وضعيت دمر بخوابند.
جوجه هاي پرورش يافته توسط شترمرغ هاي دايه، رفتارهاي غيرعادي مثل خوردن چوب از خود نشان نمي دهند. از جمله رفتارهاي ناشي از خوراك دادن غلط جوجه ها و واكنش در برابر عوامل محيطي خاص كه عمدتاً شرايط زير حد مطلوب پرورش است، مي توان به نوك زدن به پنجه و سر و نيز پركندن با منقار اشاره كرد.
طبق بررسي انجام شده جوجه ها به محرك سبز 10 برابر بيش از محرك سفيد نوك مي زنند. مدفوع خواري هم در حالت وحش و هم در اسارت در جوجه ها مشاهده شده است.
تغذيه :
شتر مرغ ها، پرندگاني علفخوار هستند و رژيم غذايي آنها شبيه نشخوار كنندگان است. يونجه و ذرت درصد بالايي از تركيب غذايي شتر مرغ را شامل مي شود. به دليل دارا بودن روده هاي دراز و طويل قدرت هضم بالا در خصوص مواد فيبري را دارند. جوجه ها معمولاً تا يكي دو روز بعد از هچ احتياج به تغذيه نداشته و سپس از غذاي با پروتئين 23% شامل كنستانتره و علوفه خشك به صورت كرامبل تغذيه مي شوند. استفاده از يونجه سبز در طول دوره رشد از اهميت خاصي برخوردار است. جهت هضم بهتر غذا بهتر است سنگريزه در اختيار پرنده قرار گيرد. تا سه ماهه اول پرورش ميزان يك كيلو خوراك در شبانه روز 23% پروتئين و تا شش ماهگي به طور متوسط 8/1 كيلوگرم خوراك با پروتئين 20% كافي مي باشد. شتر مرغها از شش ماهگي تا رسيدن به سن بلوغ (5/2 سالگي) به طور متوسط روزانه 5/2 كيلوگرم دان به صورت پلت شامل علوفه خشك آسياب شده و كنسانتره مي خورند (8 قسمت كنستانتره + يك قسمت علوفه خشك آسياب شده)
از يك روزگي تا سه ماهگي:
جوجه شترمرغ مي تواند از باقيمانده كيسه زرده براي مدت 7 تا 10 روز ابتداي زندگي اش تغذيه كند.اطمينان از اينكه جوجه شترمرغ ها آب مصرف مي كنند، اهميت دارد. در غير اينصورت ممكن است نياز به افزايش شدت نور يا تغيير درجه حرارت سالن باشد.
توصيه مي شود كه خوراك مصرفي جوجه ها در ابتدا به شكل خرد شده باشد و اگر از روش پرورش روي كف سالن استفاده مي شود، طي هفته اول خوراك روي روزنامه يا كارتن هاي تخم مرغ ريخته شده و پس از آن مي توان دانخوريها را وارد سالن كرد.
براي جلوگيري از اشكالات پا و اختلالات اسكلتي بايد رشد اوليه شترمرغ ها كنترل شود. محدود كردن مقدار انرژي خوراك بين 9 و 10 مگا ژول انرژي متابوليسمي در كيلوگرم معمولاً براي كنترل رشد كافي است.
با وجوديكه شترمرغ ها توانايي هضم الياف بيشتري نسبت به ساير پرندگان اهلي دارند ( به دليل تخمير در روده بزرگ ) ولي تنها پس از رسيدن به سن معيني توانايي انجام اين كار را بدست مي آورند. لذا بهتر است طي چند هفته اول زندگي جوجه ها جيره هايي با بيش از 5% الياف خام به آنها داده نشود. ضمناً توانايي جوجه ها براي هضم چربي در اوايل زندگي كاملاً پايين است. از اينرو نبايد بيش از 5% چربي به آنها داده شود.
از 3 ماهگي تا يكسالگي:
احتياجات تغذيه اي پرندگان با افزايش سن آنها تغيير مي كند. لذا انرژي و الياف خام افزايش و مقدار پروتئين خوراك كاهش مي يابد. بايد الياف جيره را در چهار تا پنج ماهگي به حدود 11-10 درصد افزايش داد. ضريب انرژي زايي خوراك بايد به حدود 5/10 –10 مگا ژول انرژي متابوليسمي بر كيلوگرم افزايش يابد. مقدار پروتئين خام نيز بايد به تدريج به حدود 20-18 درصد كاهش يابد. تعادل بين غلظت هاي كلسيم و فسفر قابل دسترس بايد به نسبت 1: 2 – 8/1 حفظ شود. همچنين خوراك دادن بايد به صورت آزاد انجام شود.
دوره پرواري:
چنانچه شترمرغ ها فقط براي گوشت و چرم پرورش يابند، مي توان نرها را جداگانه پرورش داد زيرا آنها سريعتر رشد كرده، نياز به جيره هاي با پروتئين بالاتر داشته و به عنوان تبديل كننده هاي خوراك براي يك دوره طولاني تر نسبت به ماده ها از كارايي بيشتري برخوردارند. ضريب تبديل ماده ها زودتر خراب شده و لذا مجبورند در وزن پايين تري نسبت به ماده ها روانه بازار شوند. جيره غذايي شتر مرغهاي پرواري با شتر مرغهايي كه جهت گله مادر نگهداري مي شوند تفاوت دارند. معمولاً شتر مرغهاي گوشتي در سن يكسالگي قابل عرضه به بازار مي باشند و حدود 100 تا 125 كيلوگرم وزن دارند و كيفيت گوشت در سن يكسالگي مطلوب تر از هر زمان مي باشد. از هر لاشه حدود 50 كيلوگرم گوشت استحصال مي شود.غذاي شتر مرغهايي كه جهت گله مادر نگهداري مي شوند به طور متوسط روزانه با خوردن 4 كيلوگرم خوراك شامل كنسانتره و يونجه خشك و همچنين از طريق چراي يونجه سبز تأمين مي شود. شتر مرغ علاقه فراواني به چريدن در مزارع يونجه دارد به همين جهت در پرورش شتر مرغ كاشت يونجه را بايستي مدنظر قرار داد.
ضريب تبديل مواد غذايي در سنين مختلف تفاوت دارد در سنين اوليه رشد 8/1 و در 3 ماهگي 5/2 و در 6 ماهگي حدود 8 مي باشد. با توجه به اينكه تغذيه شتر مرغ در كيفيت پوسته، پر و گوشت پرنده تأثير مستقيم دارد چنانچه در تغذيه اين پرنده دقت كافي مبذول نگردد، بر كيفيت پوست و گوشت اثر منفي گذاشته و سودآوري آن مورد ترديد واقع خواهد شد.
از يكسالگي تا توليد مثل:
نگهداري شترمرغ ها در شرايط ايده آل بسيار مهم است. چاقي يكي از مشكلات عمده اي است كه در محدوده سن يكسالگي و شروع توليد مثل بوجود مي آيد. همچنين گرسنگي كشيدن يا تغذيه كمتر از حد لازم، بلوغ جنسي را به تأخير انداخته و منجر به عملكرد ضعيف در طول توليد مثل مي شود. تركيبي از روشهاي محدوديت هاي كمي و كيفي خوراك مناسب‌ترين روش مي باشد. جيره اي متعادل با ويتامينها و مواد معدني لازم كه ضمنا پروتئين و انرژي آن در سطح پاييني باشد قابل قبول است. الياف جيره مي تواند تا 15% افزايش يابد. به شترمرغ ها بايد روزانه 5/1 كيلوگرم جيره داد. در هواي سرد دادن تغذيه با يك منبع غني پرانرژي ( مانند دانه سوياي پرچرب ) توصيه مي شود.
فصل توليد مثل:
از سن 18 ماهگي بايد به شترمرغ ها جيره مولد داده شود كه بايد داراي انرژي و پروتئين سطح بالا يي بوده و از لحاظ الياف در سطح پاييني قرار داشته باشد. گرچه مقداري از الياف جيره مي تواند توسط شترمرغ به انرژي تبديل شود ولي آنها طي فصل توليد مثل نيازمند
يك نمونه جيره غذايي شتر مرغ در دوران پرورش (تا 5/2 سالگي):
ذرت دانه اي 47%
يونجه خشك 8/41%
پودر استخوان 2%
پودر ماهي 7%
منوكلسيم فسفات 2%
نمك 2/0%
آب
پرندگان در طول شبانه روز به آب نياز دارند. اين موضوع را بايد در طراحي لانه ها در نظر داشته باشيد که احتمالا تأمين آب، هزينه اي را به شما تحميل خواهد کرد. در آب و هواي سرد، ممکن است نياز به نصب آبگرمکن هايي باشد تا دماي آب را براي همه پرنده ها در 20 درجه سانتيگراد ثابت نگه دارد و صرفا يخ نزدن آب کافي نيست.
شترمرغ ها علاقه به نوشيدن آب در حين غذا خوردن دارند که اين عمل موجب کثيف شدن سريع آب مي شود و بنابراين بايد به طور منظم آب تميز در اختيارشان قرار گيرد. پرنده ها نياز مداوم به آب دارند و همين بر مصرف غذاي خشک تأثير مي گذارد. آب بسيار سرد يا گرم مصرف آب را تحت تأثير قرار داده و اغلب موجب کاهش مصرف غذا مي شود
توليد مثل:
شترمرغ وحشي در 4 تا 5 سالگي از نظرجنسي بالغ شده در حاليكه شترمرغ اهلي در2 تا 3 سالگي و ماده نيز كمي زودتر از نر بالغ مي شود. بعضي شترمرغ هاي اهلي ممكن است اولين فصل توليد مثل خود را در 18 ماهگي شروع كنند. شترمرغ هاي نر هنگام بلوغ پرو بال سياه و سفيد دارند. ماده ها و شترمرغ هاي نابالغ داراي پرو بال قهوه اي مايل به خاكستري تيره مي باشند. جنسيت نرو ماده را حدود هفت تا هشت ماهگي مي توان هنگام دفع ادرار يا مدفوع تعيين كرد زيرا آلت در اين مواقع بيرون مي آيد. بر خلاف ساير پرندگان، شترمرغ نر داراي آلت است و دفع ادرار و مدفوع از هم جداست. تفاوت كامل بين دو جنس حدود دوسالگي حاصل مي شود. نر فرآيند لانه سازي را قبل از جفت گيري شروع مي كند. لانه مي تواند در هر كجاي چراگاه توليد مثلي واقع شود. مزرعه دار براي پوشاندن لانه مي تواند يك سايبان با سقف شيب دار بسازد. اين سايبان بايد ابعادي حدود 3× 3 متر با ارتفاع 3 متر بوده و دو انتهاي آن به سمت شمال و جنوب باز باشد. با اين وجود بعضي شترمرغ ها ممكن است آنرا نپذيرفته و در عوض لانه هاي ساده خود را ترجيح دهند.
رفتار جفت گيري:
نرها مي توانند با چند ماده جفت گيري كنند. شترمرغ هاي اهلي به صورب جفتي يا سه تايي ( تريو ) براي توليد مثل نگهداري مي شوند.
تخمگذاري:
ماده مدت كوتاهي پس از جفتگيري تخمگذاري را شروع مي كند. اولين تخم بارور تقريباً 10 تا 14 روز پس از اولين جفت گيري گذاشته مي شود. از آن پس و تقريباً بدون استثناء تخمها يك روز در ميان بصورت كلاچ هاي 20 تا 24 تايي توليد مي شوند. بين دو كلاچ يك وقفه 7 تا 10 روزه وجود دارد. ماده هاي پرتوليد، در طول فصل توليد مثل بين 80 تا 100 تخم مي گذارند.
نسبت نر به ماده:
گرچه نسبت نر به ماده ( 1:1 ) در ابتدا براي كسب بالاترين ميزان باروري ايده آل بنظر مي رسد ولي به لحاظ سازگاري ممكن است نشانه اي ازوجود مشكل باشد. وجود جفت هاي ناسازگار مشكلي است كه گاهي اوقات هنگامي كه به شترمرغ ها اجازه داده مي شود جفتشان را انتخاب كنند رخ مي دهد. با اين وجود، از آنجا كه اينگونه انتخاب طبيعي جفتها به طور معمول در مزارع تجاري ممكن نيست، توليد كننده بايد نسبت به عملكرد و سازگاري آنها به حد كافي دقت نمايد. نسبتهاي نر به ماده از 1:2 تا 1:4 به لحاظ باروري مناسب است. نسبت بيشتر از 1:4 به اين علت كه نر ممكن است توانايي جفت گيري با تمام ماده ها را نداشته باشد توليد تخم هاي غيربارور را افزايش مي دهد.
جوجه كشي:
تخمهاي جوجه كشي اغلب براي مدتي قبل از جوجه كشي جمع آوري و نگهداري مي شوند. اين روشي معمول در مزارع است تا تخمها به تعداد كافي براي پركردن دستگاه برسند. حمل دستي ناملايم تخم هاي جوجه كشي مي تواند ساختار ظريف داخلي آنها را به هم زده و باعث عدم تبديل آن به جنين گردد.
اصول جمع آوري تخم ها:
- از ظروف تميز( معمولاً جعبه هاي مخصوص فوم دار) براي جمع آوري استفاده مي شود. - از پاك كردن تخم ها با پارچه مرطوب پرهيز شده زيرا اين كار سريعترين راه براي آلوده شده آنهاست. از كاغذ سمباده نازك و خشك براي پاك كردن لكه هاي بزرگ كثافات استفاده مي شود. - هنگام شستشوي تخمها بدقت دستورالعمل مربوط به غلظت ماده ضدعفوني رعايت شود. - استفاده از نور ماوراء بنفش ( در دامنه 300-200 نانومتر) به عنوان يك روش ميكروب‌كشي مؤثر توصيه مي شود. - بايد تخمها را به تدريج قبل از بسته بندي براي ذخيره سازي خنك نمود.
مدت زمان ذخيره سازي تخمها:
زمان ذخيره سازي (روز)درجه حرارت (سانتيگراد)
رطوبت نسبي (درصد)
3-1 18
80-75
7-4 16
80-75
بيش از 7 15
80-75

درجه حرارت:
در دستگاههاي جوجه كشي كه هوا با مكش بيرون كشيده مي شود با توزيع حرارت يكسان پيرامون تخمها، درجه حرارت بهينه بوضوح نزديك مركز دستگاه بين 9/35 و5/36 درجه سانتيگراد مي باشد. در اين محدوده حرارتي جنين به طور صحيح نمو خواهد كرد. هنگامي كه جنين شروع به توليد گرما مي نمايد درجه حرارت را مي توان 7/0 درجه سانتيگراد كاهش داد ( تقريباً 4 روز قبل از تفريخ ). براي مدت طولاني به واسطه شباهت با شرايط جوجه كشي طبيعي اينطور فرض مي شد كه نتايج جوجه كشي مصنوعي خوب به وجود يك گراديان درجه حرارت كه از سطح افقي به سطح زيرين تخمها افزايش مي يابد بستگي دارد. براي مدتي اين ايده اثر زيادي بر طراحي ماشين هاي جوجه كشي با هواي ساكن داشت اما به واسطه عملكرد ماشين هاي جوجه كشي با مكش هوا نشان داده شد كه اين موضوع پايه و اساس محكمي ندارد.
رطوبت در طول جوجه كشي:
رطوبت براي نمو جنين بطور صحيح و تبديل آن به جوجه اي به اندازه طبيعي از اهميت زيادي برخوردار است. براي وقوع اين امر، آب تخم به ميزان معين بايد تبخير شود( 13 تا 15 درصد وزن تخم تا روز 38 جوجه كشي ) . يك تخم با وزن 1500 گرم در روز صفر بايد بطور متوسط تا روز 38 جوجه كشي 210 گرم وزن را از دست بدهد ( 7/38 گرم در هفته ). براي كنترل نسبي تبخير از تخم مقدار رطوبت در هواي پيرامون تخم بايد كنترل شود زيرا تعيين كننده ميزان تبخير از تخم مي باشد. معمولاً درصد تفريخ بالا در شترمرغ با رطوبت نسبي 25-15 درصد در 36 درجه سانتيگراد به دست مي آيد.
تهويه:
تهويه و جابجايي ضعيف هوا در داخل ماشين جوجه كشي ممكن است منجر به توزيع نابرابر حرارت ، رطوبت و يك سطح كُشنده دي اكسيد كربن و ميزان ناكافي اكسيژن همراه با جوجه درآوري پايين شود. نمو جنين بطور عادي با سطح اكسيژن تا 18 درصد سازگار است. غلظت بالاي دي اكسيد كربن درون ماشين جوجه كشي صدمه زيادي به جوجه درآوري مي زند.
وضعيت تخم و چرخش آن:
در شرايط جوجه كشي مصنوعي بايد طوري نگهداري شوند كه انتهاي بزرگ به سمت بالا باشد. چرخش دستي سه بار در روز انجام شود( و در صورت امكان به دفعات بيشتر، اما هميشه دفعات چرخش بايد اعداد فرد باشند مثلاً 5 ، 7 ، 9 و غيره) يا اگر چرخش بصورت مكانيكي انجام مي گيرد هر يك تا دو ساعت يكبار چرخانده شود. چرخش تخم بايد در روز 38 جوجه كشي متوقف شود سپس تخم ها به سيني هاي تفريخ منتقل مي شوند.
تفريخ:
معمولاً در روز 38 جوجه كشي به دستگاه تفريخ منتقل مي شوند. جوجه طي 24 ساعت آخر جوجه كشي كيسه زرده را جذب مي كند كه اين كيسه به عنوان يك ذخيره غذا پس از تفريخ براي چند روز اول زندگي عمل مي كند. فرايند تفريخ هنگامي آغاز مي شود كه جوجه به وسيله عمل انعكاس سرش را تكان مي دهد، راهش را از طريق آلانتويز باز كرده و براي اولين بار شروع به تنفس ريوي مي نمايد. اين فرايند، شكستن پوسته از داخل ناميده مي شود و منقار جوجه را مي توان با عمل كندلينگ درون اتاقك هوايي مشاهده نمود. اولين گام در شكستن تخم به عنوان شكستن پوسته خارجي شناخته مي شود. در اين موقع رطوبت بايد 3 تا 5 درصد افزايش يابد تا اينكه جوجه بتواند به سادگي داخل تخم بچرخد. جوجه هاي تفريخ شده بايد قبل از خروج از دستگاه تفريخ تا خشك شدن كامل داخل آن باقي بمانند كه براي اين منظور معمولاً 24 ساعت كافي خواهد بود.
پرورش مولدين
شتر مرغ در سن 2 تا 3 سالگی به بلوغ جنسی می رسد و تا مدت زيادی بارور باقی می ماند. پرنده نر در زمان بلوغ به رنگ سياه با پرو بال سفيد رنگ و شتر مرغ ماده به رنگ قهوه ای تا خاكستری است. بارزترين نشانه در شتر مرغ نر، قرمزی رنگ ساق پا، نوك و اطراف چشم است كه ارتباط مستقيمی با قدرت جنسی نر دارد. هرچه اين قرمزی بيشتر باشد پرنده از قدرت نرينگی بيشتری برخوردار است. شتر مرغ نرو ماده به صورت جفت تا دسته های چند تايی و نيز به صورت گله نگهداری می شوند. اين تركيبات بسته به ميزان زمين موجود و امكانات، قدرت جنسی نرها و اهداف اصلاح نژادی متفاوت می باشد. هيچ استاندارد خاصی در اين رابطه وجود ندارد و مدير مزرعه با شناسايی پرندگان و اهداف مورد نظر روش مناسب را انتخاب می نمايد. شتر مرغ ها در سال درحدود 6 تا 8 ماه تخمگذاری نموده و بقيه سال رااستراحت می كنند. در ايران اين زمان از حدود بهمن ماه آغاز گشته و تا آبان ماه ادامه دارد بديهی است در مناطق مختلف اين زمان متغيير باشد. در طول فصل تخمگذاریهر پرنده ماده به طور متوسط 40 تا 60 تخم می گذارد. البته در بعضی از پرندگان (از جمله در كشورمان) اين ركورد به 120 عدد تخم مرغ هم می رسد. به طور متوسط از هر پرنده ماده در سال حداقل 20 عدد جوجه سالم تا زمان كشتار بايستی توليد گردد هر پرنده ماده به طور متوسط 40 تا 60 تخم می گذارد. البته در بعضی از پرندگان (از جمله در كشورمان) اين ركورد به 120 عدد تخم مرغ هم می رسد. به طور متوسط از هر پرنده ماده در سال حداقل 20 عدد جوجه سالم تا زمان كشتار بايستی توليد گردد تا اين فعاليت به صورت اقتصادی ادامه يابد. توليد مثل پرنده به عوامل زيادی از جمله ژننتيك ، شرايط آب و هوايی، سلامت پرنده و به خصوص جيره مناسب بستگی دارد. استرس از عوامل منفی در تخمگذاری پرنده می باشد. معمولاً برای هر پرنده بالغ حداقل 250 متر مربع در گردشگاه در نظر گرفته می شود كه البته بهتر است فضای متعلقه بيش از اين باشد. فضای مسقف (سايبان) به ازای هر پرنده بالغ در حدود 8 متر مربع و ارتفاع حصار در حدود 2 متر می باشد. در شرايط طبيعی هر پرنده بعد از گذاشتن حدود 18 عدد تخم برروی تخم ها نشسته و جوجه كشی طبيعی انجام می گيرد. در مزارع از ماشين های جوجه كشی استفاده می گردد. در سال اول تخمگذاری، ميزان تخم گذاری نسبتاً پاببن است ولی در سال های بعد به طور قابل ملاحظه ای افزايش می يابد و در زمان تخمگذاری پرندگان، بايستی آرامش كافی برای پرنده مهيا گردد و ازحضور بازديدكنندگان كاست. هر گونه استرس شامل تغيير جيره، صداهای ناآشنا برای پرنده (پارس سگ، تراكتور، هوايی و ....) حضور بازديدكنندگان، ترس و حتی تغييرات آب وهوايی برروی تخمگذار و باروری تخم ها اثر مستقيم دارد. در زمان فصل استراحت
بايستی غذا با فيبربالا، پروتئين و انرژی پايين در اختيار پرنده قرار گيرد و افزايش وزن پرندگان را كنترل نمود . وزن اضافی در فصل توليد اثر منفی در جفتگيری و تخم گذاری دارد. در فصل استراحت بايستی ويتامين و مواد معدنی به اندازه كافی در اختيار پرنده قرار گيرد
کشتار و فراوری محصولات :
يكي از مهمترين بخش هاي پرورش صنعتي شترمرغ كشتارگاه است. كشتارگاه شترمرغ بايد با استانداردهاي سطح بالا ساخته شود و با دقيق ترين مقدرات بهداشتي اداره شود. اين كار نه تنها عملكرد آنرا بالاتر خواهد برد بلكه تعداد و محدوده بازارهاي قابل دسترس را براي صاحب كشتارگاه افزايش مي دهد. كشتارگاه شامل محل نگهداري شترمرغ زنده، محل هاي مجزا براي كشتار، پركني، پوست كني، خارج كردن امحاء و احشاء، جدا كردن گوشت از استخوان، خنك كردن، بسته بندي، انجماد و ارسال گوشت مي باشد. شترمرغ ها بسته به مديريت و سرعت رشد بين 10 و 14 ماهگي براي كشتار آماده اند. پس از مراحل ذبح شترمرغ، لاشه در درجه حرارت 1 درجه سانتيگراد در چيلر سرد مي شود. طول مدت سرد كردن از چند ساعت تا 24 ساعت متغير است. استخوان جدا شده و گوشت به قطعات مختلف درجه بندي مي شود. گوشت معمولاً در خلاء و در بسته هاي 2 كيلوگرمي بسته بندي شده و يا به صورت تازه به بازار ارسال شود يا اينكه به يك سردخانه براي نگهداري در دماي 20- درجه سانتيگراد منتقل مي شود.
عمل آوری پوست :
دليل اصلي براي عمل آوري پوست حفظ ساختار ظريف آن است تا بتوان قبل از دباغي پوست را با حفظ حالت طبيعي نگهداري نمود. نمك سود كردن مرطوب يك روش عمل آوري است.
درجه بندی :
چند درجه در ارزيابي پوست هاي نمك سود در نظر گرفته مي شوند. اين درجات معمولاً بين 4 تا 5 متغيراند كه آخرين درجه شامل حذفي‌هاست. با ارزش ترين پوست ها( درجه 1 ) كيفيت ممتازي دارند وشامل پوست هايي اند كه تازه بوده، به خوبي عمل آوري شده، داراي اندازه اي كامل و خطوط برش درستي مي باشند. آنها هيچ آثاري از گوشت، چربي يا لخته هاي خون ( روي سطح زيرين ) نداشته و فاقد هرگونه فوليكولهاي پرصدمه ديده، بريدگي، سوراخ و يا هرگونه نواقص ديگر مي باشند. سپس بر حسب تعداد و وضعيت نواقص، پوست ها از درجه 2 تا حذفي درجه‌ بندي مي‌شوند.
گوشت :
شترمرغ ها گوشت قرمزي توليد مي كنند كه از لحاظ مزه و بافت( بسته به سن كشتار ) شبيه به گوشت گوساله و گاو است. پروتئين اين گوشت بالاست ولي چربي آن در سطح پائيني قرار دارد.
ارزش تغذيه اي گوشت شتر مرغ
در هر 100 گرم مرغگاو
شتر مرغ
چربي 3.6 گرم 16.3 گرم
2 گرم
كلسترول 85 ميليگرم 84 ميليگرم
58 ميليگرم
انرژي185 كيلوكالري 256 كيلوكالري
114 كيلوكالري
پروتئين 21.4 گرم 20 گرم
21.9 گرم
كلسيم 13 ميليگرم 9 ميليگرم
5.2 ميليگرم


بررسي ها كاملاً نشان مي دهند كه گوشت شترمرغ از نقطه نظر سلامت بسيار بهتر از ساير انواع گوشت است زيرا محتوي مقدار خيلي كمتري چربي و كلسترول مي باشد. يك جنبه خاص گوشت شترمرغ بالا بودن پروتئين و پائين بودن چربي آن است. اين ويژگي آن را براي فرآوري بيشتر به محصولات گوشتي خواه به تنهايي يا در تركيب با ساير انواع گوشت بسيار مناسب مي سازد. گوشت شترمرغ در حال حاضر به اشكال مختلفي به بازار عرضه مي شود از جمله: پاته ، بيكن ، پاستارمي ، فرانكفورتر ، همبرگر، دودي ،سرخ شده ، تكه هاي گوشت تازه و استیک.
بیماری ها :
علاوه بر داشتن امكانات خوب و بكارگيري مديريت مناسب، بايد يك برنامه پيشگيري از بيماري مورد توجه قرار گيرد. اين برنامه مي تواند از مزرعه اي به مزرعه ديگر تغيير كند كه بستگي به عواملي مانند مسائل اقتصادي و خطرات ناشي از بيماري دارد. اين برنامه شامل واكسيناسيون هاي مختلف، تشخيص انگلهاي خارجي و داخلي، شناسايي بيماريها، كنترل غذا و رشد، بالا بردن ايمني زيستي و غيره است. ايمني زيستي ارزان ترين راه پيشگيري بيماريها بوده و شامل كنترل حركات ( هم پرنده ها و هم حيوانات ديگر ) وسالم سازي است.
الف : تنفسی
1 - آنفولانزای مرغی
2 - بیماری های تنفسی قارچی و میکروبی
3 - مایکو پلاسما
ب : عوارض معدی روده ای
1 - ورم معده قارچي
2 - ليبيو استرونژيلوس
3 - ليبيو استرونژيلوس
4 - گرفتگي
5 - آنتريت ويروسي
6 - آنتريت ويروسي
7 - آنتريت انگلي مرغ ها
ج : عوارض عصبی- عضلانی - اسکلتی :
1 - بيماري نيوكاسل
2 - آنسفالوپاتي
3 - بوتوليسم
4 - مسموميت
5 - بدشكلي هاي پا
6 - شكستگي ها
7 - بيماري عضله
8 - هيپوگلاسمی
د : سایر بیماری ها :
1 - بيماريهاي پوستي
2 - هپاتيت
3 - سندرم جوجه پژمرده
نتيجه گيري
پرورش پرنده اي با گوشت خوب نيازمند داشتن برنامه تغذيه اي صحيح همراه با مديريت تغذيه اي خوب و براساس استانداردهاي توليد مي باشد. برنامه مديريتي مزرعه اي كه شامل سيستم كارآي ركوردگيري و نيز به كارگيري بهبود ژنتيكي مي باشد. روش انجام اين امر توسط Blue Montain طرح ريزي شده است و آنان منتظر ديدن نتايج اوليه اين برنامه توليدي خوب مي باشند. چند سال طول مي كشد تا نتايج پايدار حاصل از اين برنامه را بتوان ديد اما تا زماني كه به اين سطح توليد برسيم مشكلات مطرح شده در اين مقاله را نمي توان مشخص كرد و در جهت حل آن كوشيد. همكاري و استفاده از اطلاعات موجود، باعث خواهد شد اين مشكلات غير اقتصادي تبديل به توليد سودمندي براي هر توليد كننده گردد.
منابع:
• کتاب شترمرغ دام فردا، 1383. شرکت مهندسي آتي نگر مهر
• نرم افزار آموزشي مديريت پرورش شترمرغ، 1382. شرکت مهندسي آتي نگر مهر.
• سایت اشتهارد
• سایت مقاله نت.: بانك مقالات دانشجويي
http://www.ostrichresources.com
 

seyyedalizeinali

عضو جدید
زیباشو: صنعت پرورش شترمرغ در آینده‌ای نزدیک بسیار گسترش می‌یابد و به یکی از پررونق‌ترین مشاغل تبدیل خواهد شد. برای پرورش شترمرغ نیاز به مساحت زیادی ندارید. برای نگهداری یک جفت شترمرغ ۳/۱ مترمکعب زمین کافی است؛ در حالی که برای نگهداری گاو و گوساله به فضای بیشتری نیاز دارید. در مقایسه با حیوانات دیگر، شترمرغ خیلی زودتر آماده جفت‌گیری می‌شود (از دو سالگی) و هر سال می‌تواند ۳۰ تا ۹۰ عدد تخم بگذارد. شترمرغ عادت‌های خاصی دارد که فقط مخصوص خود اوست که یکی از آنها، حرکت به صورت گروهی است. این پرنده دندان ندارد و از دانه گیاهان و حشرات ریز تغذیه می‌کند؛ اما شنوایی و بینایی فوق‌العاده‌ای دارد. شترمرغ نر دارای پرهای سیاه و سفید است؛ در حالی که ماده آن کمی کوچکتر با پرهای خاکستری و قهوه‌‌ای روشن می‌باشد.
شترمرغ بزرگ‌ترین پرنده دنیا است که در اکثر بیابان‌های سرزمین‌های آفریقا زندگی می‌کند. بیشتر آب بدن این حیوان از گیاهانی که می‌خورد به دست می‌آید. شترمرغ‌ها پرواز نمی‌کنند. اما دونده‌های عالی هستند و می‌توانند ۷۰ کیلومتر در ساعت بدوند. آنها از بال‌های خود کمک می‌گیرند تا مثل یک سکان در هنگام تغییر جهت به آنها کمک کنند. پاهای بلند آنها در واقع سلاح هولناکی است. علی‌رغم تصور عموم، این حیوان زمانی که سرش را درون ماسه فرو می‌برد، مشغول غذا خوردن نیست، بلکه با این کار از خود دفاع می‌کند و سرش را درون خاک می‌کند تا کمتر قابل رؤیت باشد. پر و بال شترمرغ به رنگ ماسه است و با این کار از دور به شکل یک کپه ماسه به نظر می‌رسد.
از گوشت، چرم، پر، تخم و روغن این حیوان استفاده زیادی می‌شود حتی از پاهای شترمرغ در صنعت دارویی استفاده می‌کنند و از آن دارویی برای تحریک جنسی می‌سازند. چشم‌های شترمرغ ساختاری شبیه چشم انسان دارد و محققان از این چشم‌ها در آزمایش‌های تحقیقاتی خود استفاده کنند. اگرچه تخم شترمرغ، خوراکی است، اما گاهی آن را رنگ‌ کرده و در وسایل تزئینی و دکور از آن استفاده می‌کنند. شترمرغ با خوردن دانه گیاهان، روغن آنها را تبدیل به چربی حیوانی می‌کند و این چربی بین پوست و گوشت حیوان ذخیره می‌شود. هزاران سال پیش، مصریان و رومیان قدیم و همینطور آفریقایی‌ها از این روغن برای بهبود زخم بستر، خشکی پوست، اگزما، درد عضلانی و … استفاده می‌کردند. حتی گفته می‌شود که کلئوپاترا، ملکه زیبایی سرزمین صبا، از این روغن برای حفظ زیبایی و سلامتی پوست خود استفاده می‌کرد.
در سال ۱۹۲۲ مقبره او کشف شد و در میان اشیاء دست‌سازی که در مقبره وجود داشت یک ظرف روغن نیز پیدا شدکه پژوهشگران معتقدند روغن شترمرغ بوده. این روغن یک مرطوب‌کننده عالی برای پوست است و از آنجا که مولکول‌های آن از مولکول‌های پوست انسان کوچک‌تر است، خیلی سریع جذب پوست می‌شود. همچنین این روغن حاوی امگا ۳، ۶، ۹ و۱۰ است. امگا ۳ موجود در آن به کاهش درد مفاصل و رگ به رگ شدن، کمک می‌کند و امگا ۱۰ (اولئیک اسید)، خاصیت ضدالتهابی دارد و برای کاهش خارش ناشی از نیش حشرات بسیار مفید است. مایکل هولیک، پروفسور پوست دانشگاه بوستون آمریکا معتقد است اگر روغن شترمرغ به طور مداوم استفاده شود، رشد سلول‌های جدید پوست ۲۰ درصد افزایش می‌یابد.
موارد درمانی
خارش، ترک لب، درد مفاصل، پوست‌های خشک و ترک‌خورده، ماساژ، نرمی پوست، سوختگی‌ها، کبودی‌ها، ترک پا، آفتاب سوختگی، پینه، کوفتگی، التهاب پوست، آماس، داءالصدف (نوعی بیماری پوستی)، نیش حشرات، خراشیدگی، سرمازدگی، چین و چروک، دانه‌های سیاه پوستی، ریزش مو، سردرد، هموروئید، بریدگی‌ها، زخم بستر، روماتیسم و … . ترکیب این روغن و روغن درخت چای به بیماران سرطانی در کاهش درد کمک می‌کند.
فواید گوشت شترمرغ در رژیم غذایی
گوشت شترمرغ نسبت به گوشت مرغ و بوقلمون، کالری و کلسترول و چربی پایین‌تری دارد و سرشار از پروتئین است. انجمن سرطان، انجمن سلامتی و انجمن دیابت آمریکا توصیه می‌کنند برای حفظ سلامتی و به عنوان یک منبع غذایی عالی حتماً از گوشت شترمرغ استفاده کنید، برعکس مرغ و گوشت‌ های دیگر، این گوشت به علت توازن باکتری‌های مضری همچون سالموندا (نوعی باکتری) و یا ای کلای (نوعی باکتری) را جذب نمی‌کند. گوشت شترمرغ شبیه گوشت قرمز اما خیلی کم‌ضررتر است و باعث کاهش فشارخون و بیماری‌های قلبی می‌شود. ۱۰۰ گرم گوشت شترمرغ، ۹۷ گرم کالری و ۲۲ گرم پروتئین و ۲ گرم چربی دارد. گوشت شترمرغ آنقدر سالم است که می‌توان آن را جایگزین تمامی گوشت‌ها کرد. برای پخت صحیح این گوشت، بهتر است ابتدا آن را طعم‌دار کنید و سپس در دمای ۱۶۰ درجه فارنهایت آرام آرام بپزید.
روش استفاده صحیح از روغن
اگر این روغن بر اثر قرار گرفتن در جای خنک سفت شد، ابتدا آن را در آب گرم قرار داده و بعد چند قطره از آن را به روی قسمت مورد نظر ماساژ دهید. پس از این کار، چربی پوست شما از بین می‌رود و فقط رطوبت آن روی پوست باقی می‌ماند. می‌توانید این کار را چند بار در روز انجام دهید. تنها یک قطره از آن کافی است و پوست را به خوبی پوشش می‌دهد. خالص‌ترین نوع این روغن، زرد رنگ است. از این روغن می‌توانید به عنوان کرم شب نیز استفاده کنید. این روغن را در دمای بالا و یا در برابر نورخورشید قرار ندهید.
روغن شترمرغ موثر در ایجاد آرامش
یکی از موثرترین روغن‌های درمانی جهان است که به علت ریز مولکول بودن ( به بیان دیگر اندازه مولکول‌های روغن شترمرغ شبیه و هم سایز مولکول‌های چربی پوست بدن انسان است) با سرعت فوق العاده ای پخش و از طریق منافذ پوست کاملا جذب میشود. شواهدی مبنی بر منفعت‌ های شگفت انگیز روغن شترمرغ ‏در ایجاد آرامش و راحتی حاصل از مصرف آن در درمان خارش‌های پوستی و ناراحتی‌های دیگری مثل ‏موارد آفتاب سوختگی – تاول – خشکی پوست و لبها – بریدگی پوست – سوختگی پوست – قانقاریا – ‏کوفتگی ماهیچه ای و سائیدگی پوست وجود دارد که به علت عدم مسدود کردن منافذ پوست به حفظ و سلامت غشاهای پوستی کمک کرده و بدون چربی دادن به پوست آن را تغذیه می کند. ورم مفاصل – ترک پا – کوفتگی و کبودی – سوختگی – پینه – ترک لب – آماس پوست – ترک ایجاد شده بعد از حاملگی و چاقی و لاغری – بریدگی‌ها – خشکی مو – خشکی پوست – اگزما – حالت دهنده و تقویت کننده مو – درد زانو و مفاصل – نیش حشرات – خارش پوست – رفع برآمدگی زخم- مرطوب نمودن پوست – دردهای عضلانی – التهاب پوستی – سوختگی ناشی از تشعشعات جوش‌ها – رماتیسم – جلوگیری از گسترش زخم – جای زخم یا سوختگی یا خراشیدگی و ساییدگی – طراوت پوست – تحریکات پوستی – دردهای ماهیچه ای و رگ به رگ شدن – آفتاب سوختگی – چین و چروک پوست و رفع پیری پوست – بهترین روغن برای ماساژ بدن
۱- لایه بردار و جوان کننده پوست (نرم کننده، روشن کننده و ضدلک)
۲- بهبود شبکه فبیری پوست به دلیل وجود اسیدهای چرب غیر اشباع
۳- صاف کننده خطوط و چروکهای پوست صورت و گردن
۴- کمک به بهبود خشکی لب و کبودی و پف زیر چشم و جای جوش (آکنه)
۵- قویترین برطرف کننده ترکهای پاشنه پا و ترکهای بعد از زایمان و ترکهای چاقی لاغری
۶- ترمیم جای زخم، سوختگی، بخیه و مشکلات گوشت اضافه
۷- تسریع در بهبود خارش پوست و آفتاب سوختگی
۸- بازیابی سلولهای از بین رفته پوست در اثر استرس و شرایط جوی
۹- بهترین روغن برای ماساژ (رفع خستگی و آرامش دهنده عضلات و افزایش دهنده جریان خون) ۴٫ حالت دهنده و تقویت کننده موهای ضعیف و پرپشت کننده موهای ابرو و مژه
۱۰- محافظت از پوست (حفظ چربی و رطوبت طبیعی پوست، درمان خشکی پوست)
در درمان: ۱- درمان زخم‌ها و کبودیها، بریدگیها و خراشیدگی‌های پوست ۲- ترمیم سوختگی‌های خفیف و شدید ۳- درمان زخم بستر و نیش حشرات و خاصیت آنتی هموروئیدی ۴-برطرف کننده ناراحتی‌ها و التهابات پوستی ( تبخال، تاول، اگزما، پسوریازیس، قانقاریا) ۵- تسکین دردهای مزمن و شدید مفاصل (کمردرد، آرتروز، زانودرد، رماتیسم و سیاتیک) ۶- برطرف کننده دردهای ناشی از کوفتگی و کشیدگی عضلات و ماهیچه‌ها (دررفتگی و رگ به رگ شدن)
چرم شترمرغ
چرم شترمرغ یکی از بهترین چرم‌های حیوانی است که بسیاری از فروشگاه‌های مد محصولات آن را در معرض فروش می‌گذارند. حتی از پوست پا، سر و نوک شترمرغ نیز چرم خوبی به دست می‌آید. پوست این پرنده، سوراخ سوراخ است و به راحتی قابل تشخیص می‌باشد. از سال ۱۹۷۰ به بعد، صنعت استفاده از چرم شتر مرغ بسیار توسعه یافت. این چرم نیز مانند تمامی چرم‌های دیگر ضدآب است و در شب گرما را در خود نگه می‌دارد و در طول روز گرما را از خود ساطع می‌کند. برای تمیز کردن این چرم از هیچ نوع مواد شوینده و عطر و ادکلنی استفاده نکنید و هیچ‌گاه آن را در معرض حرارت مستقیم قرار ندهید. تنها راه شستن آن استفاده از پودر تالک است. این چرم در رنگ‌های مختلف وجود دارد و از آن در لوازم تزئینی و تهیه پوشاک استفاده می‌شود.
پر شترمرغ
پر شترمرغ یکی از منحصرترین پرهای پرندگان است که بسیار لطیف و در عین لطافت قابل انعطاف نیز می‌باشد و از آن در ساخت بسیاری از کالاهای تزئینی و ساخت انواع کفش‌های زنانه، کیف، کمربند و لباس، استفاده می‌شود. شرکت‌های بزرگی از این پرها برای بالا بردن کیفیت و زیبایی محصولات خود استفاده می‌کنند. این پر جزء گران‌ترین پرهای پرندگان است. اولین جارودستی در آفریقای جنوبی از پر شترمرغ ساخته شد. در انگلیس قدیم، استفاده از این پر در لباس‌ها سمبلی از شأن، مقام و پول بود. در صنعت اتومبیل‌سازی نیز از این پرها، در مرحله پایانی رنگ‌آمیزی ماشین استفاده می‌شود.
 

Similar threads

بالا