وحید بلوچی
عضو جدید
با توجه به اینکه امروزه نوآوری و روی آوردن به صنایع نوین از اهم عوامل پیشرفت اقتصاد کشور است، لزوم دمیده شدن روحی نو در کالبد کشاورزی و بخصوص صنعت پرورش دام، طیور و آبزیان احساس می شود.
پرورش خرگوش حلال گوشت (سم دار):
پرورش و استفاده از گوشت و پوست این پستاندار جونده از نظر شرعی بلامانع و از نظر فنی بسیار ساده و قابل اجرا در مناطق متنوع می باشد. زاد و ولد سریع و فراوان، گوشت مرغوب و بازارپسند و پوست باارزش از مزایای این صنعت می باشد.
پرورش بلدرچین
نژاد اصلاح شده ی این پرنده حلال گوشت از سرعت رشد بسیار مطلوب برخوردار است و به سرعت به سن بلوغ رسیده و در سال تا 300 تخم می گذارد. پرورش این پرنده جهت صادرات بسیار اقتصاد ی و ارزآور خواهد بود و مناطق گرم و خشک ایران می تواند تبدیل به بزرگترین مراکز پرورش و صادرات محصولات به دست آمده از این پرنده باشد.
پرورش بوقلمون، کبک و قرقاول
نژاد اصلاح شده ی این پرندگان حلال گوشت از رشد بسیار مطلوب برخوردار هستند و صادرات محصولات به دست آمده می تواند در بازار برند حلال بسیار ارزآور باشد.
پرورش شترمرغ
با داشتن مزارع فراوان شترمرغ و تکثیر مناسب این پرنده در ایران و عاری بودن گوشت آن از انگل، آنفلوآنزای مرغی، جنون گاوی و قابلیت صادرات محصولات متنوع آن در بازار برند حلال، می تواند انتخاب مناسبی برای تولید فراوان گوشت قرمز در کشورمان باشد. در حال حاضر پرورش گوساله های نر گاوهای نژاد شیری از بهره وری مناسب برخوردار نمی باشد و قابلیت صادرات را نیز ندارد. بنابراین پرورش شترمرغ را باید جدی تر بررسی و ترویج نمود.
بز شیری
در حال حاضر ایران با داشتن آب و هوایی بیشتر کویری و کوهستانی بسیار مستعد پرورش بز شیری در سطح بسیار وسیع می باشد و با داشتن بز اصیل راینی در کرمان و پرورش صنعتی آن و استفاده از نژادهای سوئیسی برای مناطق کوهستانی، می توانیم یکی از بزرگترین صادرکنندگان شیر ارزشمند بز در دنیا باشیم و با ارزآوری فراوان بازاری مستحکم در تولید محصولات لبنی فراهم نماییم.
پرورش ماهی در قفس
با دسترسی به آب های کم نظیر دریای خزر در شمال کشور و سواحل مستعد جنوب کشور و استفاده از فن آوری پرورش ماهی در قفس، می توان به صورت بسیار وسیع به پرورش آزاد ماهیان، ماهیان مولد خاویار و... اقدام نمود و بدون محدودیت با قدرت تمام وارد بازار صادرات ماهیان پرورشی شد و هزاران برابر تولید را افزایش و کسب درآمد کرد.
پرورش تمساح
با دستیابی به امکانات نرم افزاری و سخت افزاری پرورش این جانور منحصر به فرد و روشن شدن زوایای پزشکی فرآورده های به دست آمده از جانور و پوست کم نظیر آن، می توانیم به شکل مستحکم قدم به بازارهای جهانی گذاشته و با تولید مناسب این جانور به عنوان نزدیکترین کشور تولیدکننده فرآورده های این جانور به اروپا، بازارهای فعلی را از آن خود نماییم.
فعالیت انجمن پرورش، صادرات و بازاریابی تمساح که هدایت کننده ی این صنعت در مسیر علمی و اقتصادی است، بدون شک تاثیر به سزایی در رشد و اعتلای آن در کشور دارد.
پرورش قورباغه گوشتی
کشور ایران در حال حاضر با دارا بودن تجربه صید، بسته بندی، پرورش و مارکتینگ محصولات به دست آمده از پرورش قورباغه در شالیزارهای شمال کشور و مناطق مستعد جنوب کشور و صادرات آن، می تواند از بزرگترین صادرکنندگان ران قورباغه به کشورهای اروپایی با ارزآوری فراوان و اشتغال زایی مناسب باشد.
پرورش کرم کمپوست
با فعال نمودن هر چه بیشتر این صنعت، در حقیقت از زباله ها و ضایعات کشاورزی، پروتئینی پرارزش و خاک کمپوست عالی به دست می آید و امروزه این صنعت نوین می تواند دورریز میدان های تره بار و... را تبدیل به پروتئین و کمپوست قابل صادرات نماید.
در بسیاری از صنایع پرورشی نوین مانند آنچه اشاره شد و غیره از جمله پرورش صدف خوراکی و مروارید، پرورش روباه قرمز، پرورش خز چین چیلا و پلی کت، پرورش لابستر، پرورش پرندگان زینتی، پرورش ماهیان زینتی و... به هر دلیل نباید قابلیت های کم نظیر کشور ایران را با دارا بودن چهار منطقه آب و هوایی به صورت همزمان و دسترسی به آب های شور و شیرین بی پایان در شمال و جنوب کشور نادیده گرفت.
این در حالی است که در حال حاضر در بخش تولیدات دام، طیور و آبزیان، تفکر عمومی بر حمایت از تولیداتی است که متاسفانه در بسیاری از استان ها بهره وری کافی و توجیه مناسب ندارد؛ از طرفی علم و تجربه ی لازم در خصوص اکثر سرمایه گذاری های نوین ذکر شده وجود ندارد. در طی این روند اگر کسی با ایده های جدید به ادارات دولتی مراجعه کند و تصمیم به سرمایه گذاری و نوآوری داشته باشد، بعضا مانند یک دستگاه ماشینی بدون اراده با او رفتار می شود، چرا که دستورالعملی در این ارتباط موجود نمی باشد و آن قدر درخواست او را بایگانی می کنند که از کرده ی خود پشیمان شده و در نتیجه این سرمایه ها یا به سمت بازار دلالی هدایت و یا از کشور خارج می شوند. برای تولید مناسب و ایجاد بازاری مطلوب باید ابتدا به بهره وری کاری که قرار است انجام شود توجه نمود، نه اینکه نگاه کنیم سایر کشورها چه می کنند و کورکورانه از آنها تقلید نماییم. برای مثال توجه کنید ما در صنعت تولید شیر حداقل 10 برابر کشوری مانند هلند گاو شیری داریم و وسعتی بسیار بیشتر، اما تولید مجموع شیر به دست آمده ی ما حتی یک دهم کشور هلند نیست. بنابراین محصول به دست آمده نیز آن قدر گران تمام می شود که به ناچار تنها خریدارش مصرف کننده ی داخلی خواهد بود.
در صنعت تولید گوشت قرمز نیز اگر کمی به گذشته برگردیم، می بینیم عادت اجتماعی اصرار بر انکار می باشد؟! زمانی که گوشت گوساله برای اولین بار در تهران به قصابی ها وارد شد، هیچ کس آن را نمی خرید و حتی احساس تنفر نسبت به آن مشاهده می شد و هیچ کس حاضر به پروراربندی گاو گوشتی نبود و قیمت گوشت گوساله یک دوم قیمت گوشت گوسفند پرواری بود. اما امروزه گوشت گوساله بسیار مطلوب بازار و از گوشت گوسفند گران تر است. پس می توان انتظار داشت به زودی گوشت شترمرغ بدون سر و صدا جای گوشت گوساله و گوسفند را در سبد غذایی خانوار اشغال نماید. در صورتی که هم اکنون مانند گذشته مزایای گوشت شترمرغ و این صنعت را انکار می کنیم. گوشت حاصل از پرواربندی گوساله نر گاوهای شیری نیز از آن جا که مقرون به صرفه نیست نمی تواند گوشت ارزان بازار مصرف داخلی را فراهم نماید چه رسد به صادرات.
در صنعت پرورش گوسفند نیز از آن جا که با رعایت نکردن تعداد گله با دست خود مراتع را از بین برده ایم و تمامی فشار خشکسالی چند سال گذشته بر روی مصرف کننده داخلی است، آینده ای روشن نیز قابل تصور نمی باشد.
در صنعت پرورش ماهی با بی توجهی به قابلیت پرورش ماهی در قفس و استرس به آب های شیرین دریای شمال و آب های شور دریای جنوب، با ترویج پرورش ماهی در استخرهای سیمانی و یا خاکی محدود، سرمایه مردم را به خطر انداخته و به علت حجم تولید محدود و خشکسالی، تاکنون موفق به تولید ارزان ماهی و صادرات آن نشده ایم.
در قالب صنعت پرورش مرغ و تخم مرغ نیز مرغ گوشتی تولید داخل با قیمت تمام شده بالاتر و کیفیت پایین تر مشابه وارداتی آن توجیه پرورش و قابلیت صادرات نیز ندارد. در صنعت تولید تخم مرغ نیز با گردن نهادن به بلوای آنفلوآنزای مرغی، آن چنان شلوغش کردیم که به نفع سایر رقبای خارجی با دست خود تیشه به ریشه ی خود و این صنعت زدیم و الی آخر.
به نظر می رسد در مقطعی که کشور عزیزمان به عنوان مهمترین کشور اثرگذار اسلامی بر دنیا با استفاده از برند حلال برای محصولات خود و استقبال جهانی از تولیدات حلال می تواند با تولید محصولاتی جدید و منحصر به فرد با انتخاب پرورش دام های نوین در سطح جهانی بازارهای بسیاری را فتح و مال خود نماید، دیگر تعلل و از دست دادن زمان جایز و توجیه پذیر نیست. ایران می تواند بزرگترین صادرکننده گوشت و پوست کروکودیل و شترمرغ، گوشت بلدرچین، کبک، قرقاول، خرگوش حلال گوشت، قورباغه، خاویار و... باشد.
اگر بخش دولتی کمی به دور و بر خود توجه نماید، کارشناسان و سرمایه گذاران بسیاری را می تواند شناسایی کند و با کمی ملاطفت و به کارگیری فارغ التحصیلان مطلع و آماده به کار در بخش های متنوع علاوه بر مطرح نمودن نام کشورمان به عنوان تولیدکننده ای پیشتاز برای محصولات حلال، با اشتغال زایی، نه تنها از خروج سرمایه از بازار تولید جلوگیری می کند بلکه با جذب سرمایه های سرگردان اقدام به ارز آوری و ارتقای سطح تولید و حفظ تنوع تولیدات کشور عزیزمان می نماید.
