به گزارش نکونیوز _ بیشتر کارشناسان معتقدند اگر اوضاع به همین روند ادامه یابد کمتر از ۱۰ سال دیگر ایران نه می تواند یک قطره نفت و نه حتی یک متر مکعب گاز یا برق به کشورهای دیگر صادر کند. متهم ردیف نخست این وضعیت نیز پالایشگاه های ایران هستند.
بر اساس تازه ترین گزارش شرکت بهینه سازی مصرف سوخت شدت انرژی که شاخص بهتری برای کارایی انرژی در ایران است روز به روز در حال افزایش است و این نشان می دهد که روشها در مصرف انرژی در حال فرسوده شدن هستند، در نتیجه اگر با این روند پیش برویم حدود سال ١۴٠١ به برابری تولید و مصرف در کشور می رسیم و مانند انگلستان، اندونزی و مکزیک وارد کننده انرژی می شویم.
بر اساس این گزارش اگر بتوان رشد شدت انرژی را ثابت نگه داشت با تاخیر سه یا چهار ساله، برابری تولید و مصرف اتفاق می افتد، در حالی که براساس اهداف برنامه های پنجم و ششم باید مصرف را کاهش داده تا قدرت اقتصادی و سیاسی برای کشور ایجاد شود. به نظر می رسد اگر به همین ترتیب پیش رویم، باید مرتب میدانهای نفت و گاز اکتشاف و آلودگی ایجاد کنیم و مصرف روزانه را بگذرانیم.
همین تهدیدها سبب شده که این روزها مدیرعامل شرکت بهینه سازی مصرف سوخت با انتقاد از مصرف بالای پالایشگاه های ایران تاکید کند که می توان روشها در مصرف انرژی در حال فرسوده شدن هستند، در نتیجه اگر با این روند پیش برویم حدود سال ١۴٠١ به برابری تولید و مصرف در کشور می رسیم و مانند انگلستان، اندونزی و مکزیک وارد کننده انرژی می شویم گفت پالایشگاههای کشور ۵٠ درصد بیشتر از پالایشگاههای مشابه در دنیا انرژی مصرف می کنند.
بر اساس برنامه ریزی ها اکنون هدف، کاهش ۵٠ درصدی شدت انرژی تا سال ١۴٠٠ نسبت به سال ٨٩ است که سال پایه کاهش مصرف انرژی است و براساس برنامه اول پنج ساله باید ٣٠ درصد مصرف را کم می کردیم و در همین راستا تا پایان برنامه ششم باید ۵٠ درصد انرژی را کاهش داد.
این در حالی است که بهینه سازی مصرف سوخت و دست یابی به این افق بدون همکاری دولت، دانشگاه و صنعت و بهبود وضع صنعت و کشور امکان پذیر نیست.
در سال ٨٩، انرژی اولیه عرضه شده به کشور یک هزار و ٧۶٠ میلیون بشکه معادل نفت خام، در سال ٩٣، ٢ هزار و ٧٧ میلیون بشکه نفت خام بوده است که باید به یک هزار و ۴١۴ میلیون بشکه معادل نفت خام در سال ١۴٠٠ باید برسیم.
در صورت رسیدن به این هدف با رشد ۶ درصد اقتصادی، حدود ۵ هزار میلیون بشکه معادل نفت خام پتانسیل صرفه جویی انرژی و ١٨٠٠ میلیون تن معادل کربن کاهش انتشار را در بردارد که نیاز به ١٩٢ میلیارد دلار سرمایه گذاری دارد و ٨٧٠ میلیارددلار ارزش صرفه جویی حاصل از آن با قیمتهای کنونی نفت است. یعنی با توجه به شرایط کنونی باید حدود ۴۶ درصد از مصرف انرژی کشور کاسته شود، تا ایران به سرنوشت کشورهای وارد کننده انرژی دچار نشود و نفت و گاز برای ایران همواره یک محصول صادراتی موثر و ارزآور بماند.
به گفته کارشناسان، پالایشگاههای کشور پتانسیل کاهش ۵٠ درصدی انرژی را دارند اما با مصرف وحشتناک کنونی در آینده نزدیک این واحدها برخلاف وظیفه ذاتی خود به بزرگترین تهدید و پاشنه آشیل برای صنعت انرژی در کشور تبدیل می شوند.
بر اساس آمارهای رسمی مصرف انرژی در ایران در جایگاه مطلوبی نیست و نسبت به تولید ناخالص ملی، مصرف نفت خام ایران رتبه ١٢ در جهان، مصرف گاز رتبه ٣ و در مجموع رتبه ١١ مصرف جهانی را داریم که با این میزان مصرف، رتبه ٢٢ مقام تولید ارزش افزوده را داریم که بسیار بالاست.
این در حالی است که مطالعات فنی و اقتصادی، دستیابی به دانش فنی طراحی، شبیه سازی و ساخت تجهیزات و فرآیندهای صنعتی، اجرای پروژه های صرفه جویی انرژی و تعمیرات و نگهداری از مهمترین بخشهایی است که مهندسان مکانیک می توانند به بهینه سازی مصرف انرژی کمک کنند و باید بیش از گذشته به این بخش اهمیت داد.