سلام
به نظر میاد این مقدمات برای فهم حدیث لازمه
اولا این حدیث را کسی گفته که خودش بیانات محتلف در ترغیب به عبادت های مختلف دارد و در سیره عملی خودش هم عمل کرده است پس به دنبال ایجاد تقابل بین فکر و عمل عبادی نیست ضمنا ثواب تفکر را با عبادت بیان می کند که این نیز موید است اما معنای درست حدیث این است که تفکر در یافتن حقیقت می تواند در شکل گیری انگیزه و نیت های حقیقی و عمیق انسان موثر باشد بلکه مقدمه شروری شکل گیری نیت درست است و عبادات ما ارزش اصلی و الهیاتی و اخلاقی خود را بر اساس نیت بدست می آورد همان حدیث یا جمله معروف انما الاعمال بالنیت یعنی من نماز می خوانم و حضرت علی هم مثلا نماز می خواند ولی ارزش این دو یکی نیست چون نیت حضرت علی متعالی تر است و این بخاطر سطح اندیشه ایشان است پس روایت ما را می خواهد به این سمت فاعدتا راهنمایی کند