همشهري آنلاين:
آيا يك ژن باعث بركات سلامت‌بخش خواهد شد يا عامل بيماري؟ پژوهشگران مي‌گويند نتيجه ممكن است بستگي به اين داشته باشد كه اين ژن از مادر به ارث برسد يا پدر.
به گزارش خبرگزاري رويترز گروهي از پژوهشگران از شركت "ديكود ژنتيكز" در ايسلند دريافتند كه جهش‌ها در پنچ ژن مربوط به بيماري، تنها هنگامي تاثير خود را نشان مي‌دهند، كه از يك والد معين به ارث رسيده باشند.
يكي از اين ژن‌ها، يك ژن جديد مربوط به ديابت، اگر از مادر به ارث رسيده باشد، باعث محافظت از اين بيماري مي‌‌شود، اما اگر از پدر به ارث رسيده باشد، خطر بيماري را افزايش مي‌دهد. سه ژن ديگر مربوط به ديابت نيز از لحاظ اثرات‌شان بسته به اينكه از كدام والد به ارث رسيده باشد، اين تنوع را، هر چند به مقدار كمتر، نشان مي‌دادند.
نتايج اين پژوهش در ژورنال نيچر منتشر شده است.
اين پژوهشگران همچنين ژني را يافتند كه در صورت به ارث‌رسيدن از پدر، اندكي خطر سرطان پستان را بالا مي‌برد، در حاليكه اگر از مادر به ارث مي‌رسيد، چنين تاثيري را نداشت، يا شايد اندكي محافظت‌كننده بود.
يك ژن مربوط شكلي از سرطان پوست با رشد آهسته، به نام كارسينوم سلول‌پايه‌اي، هنگامي از پدر به ارث مي‌رسيد، بسيار خطرناك‌تر بود.
پژوهشگران بيش از همه از كشف يك ژن مربوط به ديابت نوع 2 به نام SNP (پلي‌مرفيسم نوكلئوتيد منفرد)- يك تغيير يك حرفي در رمز ژنتيكي- هيجان‌زده شدند.
اين پژوهشگران نوشتند:"اين گونه ژني مربوط به ديابت نوع 2 تاثيري زياد و نيز غيرمعمول دارد. اگر اين گونه ژني از پدر به ارث برسد، خطر ديابت را تا 30 درصد نسبت به گونه ژني غيرمربوط به ديابت افزايش مي‌دهد."
آنها افزودند: "اگر اين گونه ژني از مادر به ارث برسد، خطر ديابت را بيش از 10 درصد كاهش مي‌دهد."
به نوشته اين پژوهشگران تقريبا يك چهارم مورد بررسي كه بيشترين تركيب پرخطرترين نسخه‌هاي اين SNP را داشتند، نسبت به يك چهارم افرادي كه تركيب محافظت‌كننده آن را داشتند، حدود 50 درصد در طول عمر در معرض خطر بيشتر ابتلا به ديابت قرار دارند."
افراد دو نسخه از هر يك از ژن‌هاي‌شان را يكي از پدر و يكي از مادر به ارث مي‌برند. فرآيندي شناخته‌شده به نام "نقش‌پذيري" (imprinting) تعيين مي‌كند كه كدام نسخه‌هاي پدري يا مادري ژن فعال شوند، اما آنچه تاكنون دانسته مي‌شد اين بود كه اين فرآيند ژن‌هاي دخيل در فرآيند رشد و نمو را فعال مي‌كند.
آيا يك ژن باعث بركات سلامت‌بخش خواهد شد يا عامل بيماري؟ پژوهشگران مي‌گويند نتيجه ممكن است بستگي به اين داشته باشد كه اين ژن از مادر به ارث برسد يا پدر.
به گزارش خبرگزاري رويترز گروهي از پژوهشگران از شركت "ديكود ژنتيكز" در ايسلند دريافتند كه جهش‌ها در پنچ ژن مربوط به بيماري، تنها هنگامي تاثير خود را نشان مي‌دهند، كه از يك والد معين به ارث رسيده باشند.
يكي از اين ژن‌ها، يك ژن جديد مربوط به ديابت، اگر از مادر به ارث رسيده باشد، باعث محافظت از اين بيماري مي‌‌شود، اما اگر از پدر به ارث رسيده باشد، خطر بيماري را افزايش مي‌دهد. سه ژن ديگر مربوط به ديابت نيز از لحاظ اثرات‌شان بسته به اينكه از كدام والد به ارث رسيده باشد، اين تنوع را، هر چند به مقدار كمتر، نشان مي‌دادند.
نتايج اين پژوهش در ژورنال نيچر منتشر شده است.
اين پژوهشگران همچنين ژني را يافتند كه در صورت به ارث‌رسيدن از پدر، اندكي خطر سرطان پستان را بالا مي‌برد، در حاليكه اگر از مادر به ارث مي‌رسيد، چنين تاثيري را نداشت، يا شايد اندكي محافظت‌كننده بود.
يك ژن مربوط شكلي از سرطان پوست با رشد آهسته، به نام كارسينوم سلول‌پايه‌اي، هنگامي از پدر به ارث مي‌رسيد، بسيار خطرناك‌تر بود.
پژوهشگران بيش از همه از كشف يك ژن مربوط به ديابت نوع 2 به نام SNP (پلي‌مرفيسم نوكلئوتيد منفرد)- يك تغيير يك حرفي در رمز ژنتيكي- هيجان‌زده شدند.
اين پژوهشگران نوشتند:"اين گونه ژني مربوط به ديابت نوع 2 تاثيري زياد و نيز غيرمعمول دارد. اگر اين گونه ژني از پدر به ارث برسد، خطر ديابت را تا 30 درصد نسبت به گونه ژني غيرمربوط به ديابت افزايش مي‌دهد."
آنها افزودند: "اگر اين گونه ژني از مادر به ارث برسد، خطر ديابت را بيش از 10 درصد كاهش مي‌دهد."
به نوشته اين پژوهشگران تقريبا يك چهارم مورد بررسي كه بيشترين تركيب پرخطرترين نسخه‌هاي اين SNP را داشتند، نسبت به يك چهارم افرادي كه تركيب محافظت‌كننده آن را داشتند، حدود 50 درصد در طول عمر در معرض خطر بيشتر ابتلا به ديابت قرار دارند."
افراد دو نسخه از هر يك از ژن‌هاي‌شان را يكي از پدر و يكي از مادر به ارث مي‌برند. فرآيندي شناخته‌شده به نام "نقش‌پذيري" (imprinting) تعيين مي‌كند كه كدام نسخه‌هاي پدري يا مادري ژن فعال شوند، اما آنچه تاكنون دانسته مي‌شد اين بود كه اين فرآيند ژن‌هاي دخيل در فرآيند رشد و نمو را فعال مي‌كند.