يادداشتي براي همه آنهايي كه رفتند...

rfa_65

عضو جدید
کاربر ممتاز
يادداشتي براي همه آنهايي كه رفتند...
اگرچه امروز، سخن از تعصب به پیراهن، گزاف است،وقتی چنین می گویی دیگران به تو خواهند خندید،با این حال من حاضرم تمام دنیا به من بخندد ولی اشک یک هوادار را نبینم.

پائولو مالدینی


و هو الرحيم..

وقتی مردم درباره ی اسطوره های فوتبال صحبت می کنند، اغلب ممکن است کمی تعصب وجود داشته باشد،اما بيشترين تعصب،از آن ِ بازيكن به پيراهن است!.در دنياي امروز اينكه يك بازيكن حرفه اي در قبال پولي كه مي گيرد بازي مي كند امري طبيعي ست،اما با عشق بازي كردن چيزي نيست كه به وفور ديده شود.اسطوره ها، به جاي درك و تجربه فضاي جديد،تثبيت را بر گزيده اند،اين نه از در ِ ترس كه از تعصب و وفاداري بازيكن به باشگاه و هوادار نشأت مي گيرد.در فوتبال ما كه جديداً به سمت حرفه اي گري روي اَورده است شايد نخستين فاكتوري كه از فوتبال اروپا كپي برداري شد پرداخت هزينه هاي گزاف بوده است.اين يك درك اشتباه از فوتبال حرفه اي بود.ما قبل از آنكه چيزي براي ارائه داشته باشيم قيمتي گزاف روي آن نهاديم.بلي اين يك ديوانگي محض است.اما در عوض در آن سوي زمين،فوتبالي مي بينيم به معني واقعي حرفه اي،اما در قلب اين فوتبال حرفه اي همچنان جايي براي اسطوره كردن ستاره ها وجود دارد.
در فوتبال ما كه به نسبت سطح آن مبالغ بسيار هنگفتي خرج مي شود،اكثراً تعصب يك عوام فريبي آشكار است.حتي در بسياري از اوقات در انتخاب خانه نيزهيچ نقشي نداريم واين رسانه و موج ِ باور عوام است كه ما را به جايي مي برد كه خود نمي خواهيم و يا اقلاً نمي دانيم كه كجا مي رويم!ترك يك باشگاه به بهانه هاي آنكه من با آن مدير خوب نيستم،اينجا ديگر براي من تكراري ست و جذابيت قبلي را ديگر ندارد!،هوادار انتظار بيجا داد،با مربي خوب نيستم،مشكل خانوادگي دارم و همه و همه اثبات ادعاي نخستين ماست.تمامي اين موارد ناشي از عدم انتخاب درست و عدم تعصب به پيراهن است.شايد ما هنوز آنچنان كه بايد تمايز ستاره با اسطوره را قادر نشده ايم.ستاره يك بازيكن تمام عيار است،اسطوره يك بازيكن وفادار!.ستاره با مرگ نسل مي ميرد،اسطوره همواره در قلب هاست،جاري در رگ، از نسلي به نسل ديگر منتقل مي شود.اگرچه حتي فوتبال وي را به ياد نداشته باشند.
بايد ديد ما در اين فوتبال كه هستيم و چه مي خواهيم.اسطوره بودن ساختن با ناسازگاري هاست،تحمل سختي ها براي آنچه كه بدان عشق مي ورزيم اگرچه به ما تعلق نداشته باشد.ستاره شدن تركيبي از نبوغ ذاتي،امكانات،شانس و تمرين است اما اسطوره بودن تنها يك ويژگي مي خواهد!

بارز ترين مثال ها در فوتبال ايتاليا وجود دارد.ديده شدن نكات تاريك فوتبال ايتاليا خود يك نكته ي مثبت و درس به ديگران است.اينكه فكر كنيم تباني فقط در ايتالياست بسيار احمقانه فكر كرده ايم!اما اين ديده شدن خود يك اهميت براي بهبود اوضاع است،اهميتي كه ساير كشورها كمتر بدان قائلند و در ذهن بيننده تصور اينكه فوتبال در ساير كشورها پاك است را تداعي مي كند،پس مقامات ساير كشورها ناعادلانه تبرئه مي شوند اين يعني ايتاليا يك قدم جولوتر از سايرين است!
اگرچه اين بحث جدا از بحث اصلي مان است اما نبايد ذهنيت هاي قبلي موجب خلط دو مسأله ي كاملاً جدا از هم شود.به بحث اصلي مان برگرديم،اسطوره! شايد اكثر اسطوره نماهايي كه در باشگاه ها توپ مي زنند،تنها با يك مشكل مديريتي يا مالي جزئي چرخش 180 درجه اي انجام دهند.براي شما جي جي بوفون را مثال مي زنيم.يكي از برترين دروازه بانان تاريخ فوتبال جهان،براستي او در دهه قبل، دروازه باناني نظير پروتزي،پاليوكا و تولدو را تحت تأثير خود قرار داد.اما با سقوط يونتوس به سري B علي الرغم بهترين پيشنهادات از بهترين تيم هاي جهان،به اين تيم وفادار ماند.آيا در فوتبال ما كه بازيكنان آن هر روز صدها مصاحبه ي ليلي و مجنوني مي كنند چنين شود چنين مي كنند!؟آيا براستي در اين فوتبال،ليلي پول است و مجنون يك نيمچه ستاره پول پرست؟ به همان اندازه كه رد كلي اين موضوع خنده آور است تعميم به كليت آن نيز نا انصافي ست.در فوتبال دنيا چنين اسامي هنوز كه هنوز است ديده مي شود.
رايان گيگز،پائولو مالديني،جنارو گاتوسو،آلساندرو كاستاكورتا،آلسنادرو دل پيرو و حتي سر آلكس فرگوسن!

امثال پائلو مالديني شايد نتوانستند براي يك دوره استراحت يك جزيره را اجاره كنند!،اگرچه از قدم زدن در خيابان هاي لندن صرف نظر كردند.اگرچه تماماً بدون اشتباه ظاهر نشدند اما از خود يك اسطوره ساختند،اين پاداشي ست كه گذر زمان در قبال وفاداري و تعصب به پيراهن به آنها هديه كرد.هديه اي كه حتي رقيبان نيز برازنده ي اسطوره ها مي دانند.
به خاطر بسپاريم اگرچه بهترين نباشيم اما اگر به بهترين نحو ممكن بازي كنيم بي شك بازنده نيستيم.براي اين شيوه نياز به عشق و تعصب است،تعصب، خشونت نيست،تعصب وفاداري ست.اسطوره ها قهرماني مي آورند اما ستارگان نه هميشه.كافي ست نگاهي به افتخارات باشگاه هايي نظير آث ميلان و تيم ملي ايتاليا بيندازيد.

بازگرديم به فوتبال خودمان،اگرچه هم اكنون صحبت از تولد اسطوره بسيار زود است اما قراين نشان مي دهد در همين تيم بازيكناني هستند كه توان و لياقت اسطوره شدن را دارند.فوتبال ما با فوتبال اروپا تفاوت چشمگيري دارد،آنجا بهترين سطح فوتبال ارائه شده است پس حق يك بازيكن در فوتبال ماست كه براي پيشرفت قدم به قاره فوتبال بگذارد.اما حق ندارد پول را عشق معني كند.منفعت شخصي را وفاداري.
آنها وفادار بمانند،ما نيز فراموشكار باشيم روزگار، اسطوره ها را فراموش نمي كند.



منبع: تراکتور اف سی ( TractorFC.com )
 
بالا