ورزش و سلامت
- شروع کننده موضوع مجید
- تاریخ شروع
moji5
کاربر فعال كامپيوتر و اينترنت
انگیزه ورزش کردن و تناسب اندام را چگونه ایجاد کنیم؟
انگیزه ورزش کردن و تناسب اندام را چگونه ایجاد کنیم؟
چگونه می‌توانم برای ورزش در خود ایجاد انگیزه کنم؟ می‌دانم که ورزش اهمیت فوق العاده ای دارد، اما خودم را مجبور به این کار نمی‌کنم.
پرسش:
چگونه می‌توانم برای ورزش در خود ایجاد انگیزه کنم؟ می‌دانم که ورزش اهمیت فوق العاده ای دارد، اما خودم را مجبور به این کار نمی‌کنم.
پاسخ مارتیکا هینر:
افرادی که بیرون از منزل کار میکنند به پر مشغله ای دیگر افراد هستند. تفاوت در این است که آنها یک جوری خودشان را به ورزش کردن وادار می‌سازند- حتی زمانی که حوصله ندارند. روان شناسان ورزشی، کارشناسان تغذیه و روان شناسان تربیت بدنی سالها برای تشخیص عامل ایجاد انگیزه در افراد غیر متحرک تلاش نموده اند.
پاسخ آسان نیست. در بعضی تحقیقات نوعی عنصر ژنتیکی که در افراد ایجاد انگیزه میکند، تشخیص داده شده است.
یک تعدادی از موشها را در قفسی قرار دادند (به همراه چرخ ورزشی) چند تا از آنها روی چرخ می‌پرند، بر عکس بقیه تحرکی نداشتند.
همینطور، برخی افراد واقعا حوصله ندارند بعد از کار بدوند یا به کلاس ورزش بروند، اما بقیه مردم برعکس این گروه هستند.
بیایید با آن روبرو شویم:
شما میتوانید انجام ندادن هر کاری را توجیه کنید. میتوانید دلیلی برای فعالیت نداشتن یا انجام هزاران هزار کار داشته باشید. اما وقتی صحبت از ورزش به میان می‌آید: هیچ دلیل و بهانه ای پذیرفتنی نیست. حتی اگر بیمار هستید یا از لحاظ جسمانی محدودیت دارید، میتوانید برای ورزش مناسب خودتان برنامه ریزی نمایید.
نباید این کار را به تاخیر بیاندازید (کار امروز به فردا مسپار).
هر چه بیشتر از تحرک ورزشی اجتناب کنید، به پیامدهای منفی بیشتری دچار خواهید شد. نه تنها در معرض بیماریهای بیشتری (یا بدتر کردن بیماری کنونی خود) قرار می‌گیرید، بلکه مرگ زودتر به سراغ شما می‌آید. از طرفی هم اضافه وزن پیدا میکنید. علاوه بر اینها، شل و ول، ناتوان، کم انرژی و ضعیف تر می‌شوید. و این نحیف شدن شما را پیرتر می‌سازد. لذا اگر توصیه من و دیگر پزشکان را جدی نگیرید و الان که کم سن تر هستید، بعد از چند سال فردی 50 یا 60 ساله به نظر می‌رسید. دوست دارید که چهره فردی پیر را داشته باشید؟ یا تمایل دارید مثل افراد پرتحرک و زرنگ باشید و خوب تغذیه کنید؟ خب، باید بدانید که چه انجام دهید.
این سئوال باقی می‌ماند:
چگونه در خود ایجاد انگیزه کنید؟ باید از تاکتیک‌ها و روش‌های مناسب بهره بگیرید. در زیر چند مورد آورده شده است:
1- 10 دقیقه فعالیت
این شیوه خیلی موثر است. اگر میتوانید بند کفش ورزشی خود را ببندید و از خانه خارج شوید، 90 درصد قضیه حل است. اگر شروع کنید و استارت آن رابزنید، شانس به شما روی می‌آورد. خیلی از مردم علارغم بهترین خواسته‌ها و نیات خود ورزش را رها میکنند.
اما شما باید خودتان را به حداقل روزی 10 دقیقه پیاده روی یا استفاده از دستگاههای ورزشی مقید کنید. و به مرور مدت آن را افزایش بدهید. حتی اگر به همین 10 دقیقه هم بسنده کنید، باز هم موثر است و نتیجه می‌گیرید، چرا که بهتر از این است در هفته بیشتر از یک ساعت ورزش کنید، اما زود خسته شوید و آن را کنار بگذارید.
2- برای خود دلایل ورزش کردن را مثل سرود هندوها تکرار کنید.
می خواهید برای رفتن به عروسی یا دانشگاه تناسب اندام داشته باشید؟ یا می‌خواهید وقتی در آینه نگاه میکنید، از دیدن خود لذت ببرید؟ یا انرژی بیشتری برای بازی کردن با بچه‌ها و نوه‌های خود داشته باشید؟ هر آنچه هدف شما باشد، با ورزش میتوانید به آن نائل شوید.
هر چه که می‌خواهید و در ذهن دارید،مجسم کنید و بدانید که با ورزش و تحرک میتوانید به نتیجه برسید.
3- فعالیتی را پیدا کنید که به آن علاقه دارید یا راهی برای علاقمند شدن به آنچه دوست ندارید، بیایید.
بله، درست است: گاهی دستگاههای ورزشی خسته کننده هستند، اما آنها یک وسیله هستند، و اگر می‌خواهید تند تند برقصید و فعالیت چند گانه داشته باشید، این دستگاه‌ها موثر می‌باشند. برای مثال، اگر می‌خواهید، زبانی را یاد بگیرید، mp3 را پر از درس‌های زبان مورد علاقه خود کنید و هنگام ورزش یا کار روی تردمیل به آنها گوش دهید.
همه اینها بهتر از لمیدن روی مبل و خواندن کتاب یا گوش دادن به اخبار سیاسی و مدام به سینما رفتن هستند. البته نباید فقط به این دستگاههای ورزشی اکتفا کنید.
کلاس‌های گروهی تناسب اندام برای تحریک کردن شما طراحی شده اند. اما به خودتان قول بدهید که در تمام جلسات آنها شرکت جویید. این کلاس‌ها شامل اروبیک و رقص می‌باشند. بهتر است که در دو کلاس جداگانه و دو مربی متفاوت ثبت نام کنید. بعضی از مربیان شخصیتشان به گونه ای است که افراد را با انگیزه میکنند. یا برخی از آنها مهارت تدریس فوق العاده ای دارند و کلاس‌های اروبیک را آنقدر زنده اداره میکنند که افراد انرژی دو چندانی پیدا می‌نمایند. (بر خلاف آن عده که افراد را سردرگم میکنند). ضمنا اگر در کلاس احساس خوبی ندارید، نشانه ای برای نداشتن مربی خوب می‌باشد، مربی که فقط افاده دارد و تحمل اشتباه شاگردان خود را ندارد.
گاهی برخی افراد کلاس ورزش را هم دوست ندارند. پس اگر شما هم جزء این گروه هستید، به پارک محل خود بروید و با دیگر افراد تنیس یا والیبال بازی کنید. پس حداکثر سعی و تلاش خود را به کار ببرید و فعالیت مورد علاقه خود را پیدا کنید.
تهیه و ترجمه:گروه سبک زندگی سیمرغ
انگیزه ورزش کردن و تناسب اندام را چگونه ایجاد کنیم؟
چگونه می‌توانم برای ورزش در خود ایجاد انگیزه کنم؟ می‌دانم که ورزش اهمیت فوق العاده ای دارد، اما خودم را مجبور به این کار نمی‌کنم.
پرسش:
چگونه می‌توانم برای ورزش در خود ایجاد انگیزه کنم؟ می‌دانم که ورزش اهمیت فوق العاده ای دارد، اما خودم را مجبور به این کار نمی‌کنم.
پاسخ مارتیکا هینر:
افرادی که بیرون از منزل کار میکنند به پر مشغله ای دیگر افراد هستند. تفاوت در این است که آنها یک جوری خودشان را به ورزش کردن وادار می‌سازند- حتی زمانی که حوصله ندارند. روان شناسان ورزشی، کارشناسان تغذیه و روان شناسان تربیت بدنی سالها برای تشخیص عامل ایجاد انگیزه در افراد غیر متحرک تلاش نموده اند.
پاسخ آسان نیست. در بعضی تحقیقات نوعی عنصر ژنتیکی که در افراد ایجاد انگیزه میکند، تشخیص داده شده است.
یک تعدادی از موشها را در قفسی قرار دادند (به همراه چرخ ورزشی) چند تا از آنها روی چرخ می‌پرند، بر عکس بقیه تحرکی نداشتند.
همینطور، برخی افراد واقعا حوصله ندارند بعد از کار بدوند یا به کلاس ورزش بروند، اما بقیه مردم برعکس این گروه هستند.
بیایید با آن روبرو شویم:
شما میتوانید انجام ندادن هر کاری را توجیه کنید. میتوانید دلیلی برای فعالیت نداشتن یا انجام هزاران هزار کار داشته باشید. اما وقتی صحبت از ورزش به میان می‌آید: هیچ دلیل و بهانه ای پذیرفتنی نیست. حتی اگر بیمار هستید یا از لحاظ جسمانی محدودیت دارید، میتوانید برای ورزش مناسب خودتان برنامه ریزی نمایید.
نباید این کار را به تاخیر بیاندازید (کار امروز به فردا مسپار).
هر چه بیشتر از تحرک ورزشی اجتناب کنید، به پیامدهای منفی بیشتری دچار خواهید شد. نه تنها در معرض بیماریهای بیشتری (یا بدتر کردن بیماری کنونی خود) قرار می‌گیرید، بلکه مرگ زودتر به سراغ شما می‌آید. از طرفی هم اضافه وزن پیدا میکنید. علاوه بر اینها، شل و ول، ناتوان، کم انرژی و ضعیف تر می‌شوید. و این نحیف شدن شما را پیرتر می‌سازد. لذا اگر توصیه من و دیگر پزشکان را جدی نگیرید و الان که کم سن تر هستید، بعد از چند سال فردی 50 یا 60 ساله به نظر می‌رسید. دوست دارید که چهره فردی پیر را داشته باشید؟ یا تمایل دارید مثل افراد پرتحرک و زرنگ باشید و خوب تغذیه کنید؟ خب، باید بدانید که چه انجام دهید.
این سئوال باقی می‌ماند:
چگونه در خود ایجاد انگیزه کنید؟ باید از تاکتیک‌ها و روش‌های مناسب بهره بگیرید. در زیر چند مورد آورده شده است:
1- 10 دقیقه فعالیت
این شیوه خیلی موثر است. اگر میتوانید بند کفش ورزشی خود را ببندید و از خانه خارج شوید، 90 درصد قضیه حل است. اگر شروع کنید و استارت آن رابزنید، شانس به شما روی می‌آورد. خیلی از مردم علارغم بهترین خواسته‌ها و نیات خود ورزش را رها میکنند.
اما شما باید خودتان را به حداقل روزی 10 دقیقه پیاده روی یا استفاده از دستگاههای ورزشی مقید کنید. و به مرور مدت آن را افزایش بدهید. حتی اگر به همین 10 دقیقه هم بسنده کنید، باز هم موثر است و نتیجه می‌گیرید، چرا که بهتر از این است در هفته بیشتر از یک ساعت ورزش کنید، اما زود خسته شوید و آن را کنار بگذارید.
2- برای خود دلایل ورزش کردن را مثل سرود هندوها تکرار کنید.
می خواهید برای رفتن به عروسی یا دانشگاه تناسب اندام داشته باشید؟ یا می‌خواهید وقتی در آینه نگاه میکنید، از دیدن خود لذت ببرید؟ یا انرژی بیشتری برای بازی کردن با بچه‌ها و نوه‌های خود داشته باشید؟ هر آنچه هدف شما باشد، با ورزش میتوانید به آن نائل شوید.
هر چه که می‌خواهید و در ذهن دارید،مجسم کنید و بدانید که با ورزش و تحرک میتوانید به نتیجه برسید.
3- فعالیتی را پیدا کنید که به آن علاقه دارید یا راهی برای علاقمند شدن به آنچه دوست ندارید، بیایید.
بله، درست است: گاهی دستگاههای ورزشی خسته کننده هستند، اما آنها یک وسیله هستند، و اگر می‌خواهید تند تند برقصید و فعالیت چند گانه داشته باشید، این دستگاه‌ها موثر می‌باشند. برای مثال، اگر می‌خواهید، زبانی را یاد بگیرید، mp3 را پر از درس‌های زبان مورد علاقه خود کنید و هنگام ورزش یا کار روی تردمیل به آنها گوش دهید.
همه اینها بهتر از لمیدن روی مبل و خواندن کتاب یا گوش دادن به اخبار سیاسی و مدام به سینما رفتن هستند. البته نباید فقط به این دستگاههای ورزشی اکتفا کنید.
کلاس‌های گروهی تناسب اندام برای تحریک کردن شما طراحی شده اند. اما به خودتان قول بدهید که در تمام جلسات آنها شرکت جویید. این کلاس‌ها شامل اروبیک و رقص می‌باشند. بهتر است که در دو کلاس جداگانه و دو مربی متفاوت ثبت نام کنید. بعضی از مربیان شخصیتشان به گونه ای است که افراد را با انگیزه میکنند. یا برخی از آنها مهارت تدریس فوق العاده ای دارند و کلاس‌های اروبیک را آنقدر زنده اداره میکنند که افراد انرژی دو چندانی پیدا می‌نمایند. (بر خلاف آن عده که افراد را سردرگم میکنند). ضمنا اگر در کلاس احساس خوبی ندارید، نشانه ای برای نداشتن مربی خوب می‌باشد، مربی که فقط افاده دارد و تحمل اشتباه شاگردان خود را ندارد.
گاهی برخی افراد کلاس ورزش را هم دوست ندارند. پس اگر شما هم جزء این گروه هستید، به پارک محل خود بروید و با دیگر افراد تنیس یا والیبال بازی کنید. پس حداکثر سعی و تلاش خود را به کار ببرید و فعالیت مورد علاقه خود را پیدا کنید.
تهیه و ترجمه:گروه سبک زندگی سیمرغ
تغذیه ورزشکاران
تغذیه ورزشکاران
رژیم غذایی یک ورزشکار باید در یک مطلب اساسی با رژیم غذایی فرد عادی تفاوت داشته باشد . ورزشکاران علاوه بر احتیاجات زندگی روزمره ، نیاز به سوخت برای تمرین و مسابقه دارند غذا سوخت لازم برای ورزشکاران را تأمین می کند ولی اغلب ورزشکاران از سوختی که در مخازن خود میریزند غافلند . پروتئین ، چربی و کربو هیدراتها سوخت بدن ( انرژی ) شما هستند . همه غذا ها ترکیب یکسانی از نظر محتوا ندارند . همانگونه که ماشینهای مسابقه نیاز به بنزین با درجه اکتان بالا دارند. ورزشکاران نیز نیاز به مواد غذایی دارای درجه کربوهیدرات بالا دارند . کالری
یک ورزشکار نوجوان ( به خصوص فردی که در حال رشد است ) نسبت به هر زمان دیگری از زندگی نیاز بیشتری به کالری دارد . انرژی مورد نیاز همچنین به نوع ورزش تخصصی و برنامه تمرین شما بستگی دارد . یک دختر نوجوان با جثه متوسط که دارای فعالیت متوسط و هنوز در حال رشد است به حدود 2200 کالری در روز نیاز دارد ، حال آنکه یک دختر 15 ساله با جثه کوچک که رشدش کامل شده به حدود 1800 کالری یا کمتر نیاز دارد . پسران نوجوان بالاخص نیاز بسیاری به کالری دارند . یک پسر نوجوان در حداکثر رشد ممکن است به 4000 کالری در روز احتیاج داشته باشد . میزان کالری که در ورزش نیز می سوزد متفاوت است تمرین پیش از یک فصل در یک تیم فوتبال ممکن است در روز 500 کالری یا بیشتر بسوزاند.
کربوهیدراتها
کربوهیدراتها بهترین سوخت برای ورزشکاران هستند.چرا که در مقایسه با چربی و پروتئین برای سوختن نیاز به اکسیژن کمتری دارند.در صورتی که به اندازه کافی از کربوهیدراتها استفاده کنید قادر خواهد بود شدیدتر ورزش کنید.(چه در هنگام ورزش و چه در مسابقه) یک رژیم پر کربوهیدرات به شما اجازه میدهد که به خاطر بازسازی ذخایر کربوهیدراتی و کاهش زمان بازگشت به حالت اولیه سخت تر تمرین نمایید.رژیم غذایی در زمان تمرین به ویژه حائز اهمیت است.چرا که اگر شما قادر به تمرین شدیدتر باشید،در طی مسابقه نیز به سطوح بالاتری از کارایی می رسید.هر بادی60-50 در صد کالری مصرفی خود را از کربوهیدراتها تأمین کند.به عنوان یک ورزشکار شما حتی به مقادیر بیشتری در حد 70-60 در صد کالری مصرفی 10-6 گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن نیاز خواهد داشت.در صورتی که یک ورزشکار استقامتی هستید،نیاز شما به کربوهیدرات میتواند تا 90-70 در صداز کالری مورد نیاز روزانه شما افزایش یابد. غذاهای کم محتوا ذخایر کربوهیدرات بدن شما را کاهش خواهد داد و انرژی شما را تحلیل خواهند برد.به نحو مشابه،در صورتی که به جای کربوهیدراتها از غذاهای پرچرب و پر پروتئین استفاده کنید،نخواهید توانست انرژی مناسب برای تمرین و مسابقه مطلوب را تأمین نماید.
پروتئین
زمانیکه به عنوان منبعmaintenance انرژی بكار رود پروتئین در رشد،نگه داری و ترمیم بافتهای بدن دخالت دارد.بر خلاف کربوهیدراتها یک سوخت گرانبها و کم بازده به شمار می آید.از آن جهت گرانبها محسوب می شود که به خاطر مصرف شدن به عنوان سوخت، پروتئین نخست باید به کربوهیدرات یا چربی تبدیل شود که مستلزم صرف انرژی و تولید سموم است.شما برای دفع سموم آب را از دست می دهید که میتواند به کم آبی(دهیدراسیون) منجر شود که خطری برای ورزشکاران است.از آن جهت کم بازده است که استفاده از پروتئین به منظور تأمین انرژی با نقش اولیه پروتئین یعنی رشد،نگهداری و ترمیم بدن سازگار نیست. از آنجا که بدن ورزشکاران کمی بیشتر در معرض آسیب و جراحت می باشد،نیاز ورزشکار به پروتئین کمی بیشتر از یک فرد غیر ورزشکار است.در صورتی که ورزشکار به برنامه های پرورش اندام و افزایش حجم عضله می پردازد،نیاز به پروتئین بیشتری دارد.برای ورزشکاران استقامتی پروتئین نقش یک باک سوختی ذخیره و به عنوان پشتیبانی کربوهیدراتها سوخت اصلی را ایفا می کند.در کتب،توصیه میشود که یک ورزشکار در حال رشد حدود5/1 گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن مصرف کند.استفاده از یک رژیم متعادل نیاز پروتئینی ورزشکار را تأمین میکند و نیازی به مکمل های پروتئینی وجود ندارد.مصرف زیاد پروتئین میتواند با افزایش ازت،اوره و آمونیوم موجب ضعف شدید گردد.در ورزشکارانی که فراورده های گوشتی و لبنی را مصرف نمی کنند یا رژیم های خاص گیاهخواری دارند ممکن است نیاز به پروتئین تأمین نشود.به هر حال همیشه باید این 8 نکته را مد نظر قرار داد که رشد عضلانی با خوردن غذاهای پر پروتئین افزایش نمی یابد بلکه ورزش است که باعث بزرگی عضلات میگردد.
چربی
با وجود آنکه اغلب ورزشکاران تلقی نامناسبی از چربی دارند،شما باید بدانید که چربی یک ماده مغذی ضروری است و نقشهای حیاتی زیادی را ایفا می کند.چربی پوست و بدن را تشکیل می دهد.از طریق ساخت هورمونها بدنتان را تنظیم میکند.به حالت عایق و محافظ برای احشای داخلی عمل میکند.به ترمیم بافتهای آسیب دیده و جنگ با عفونت ها کمک میکند. منبعی برای انرژی است. چربیها راهی برای ذخیره انرژی در بدن هستند.چربیها را به عنوان یک باک ذخبره در نظر بگیرید.شما دوست دارید که سوخت ذخیره کافی داشته باشید ولی یک باک سنگین به قیمت از دست رفتن سرعت و قدرت شما تمام می شود.ورزشکارای تقریبأ به همان اندازه افراد غیر ورزشکار به چربی نیاز دارند.ولی از آنجا که ورزشکاران به کالریهای بیشتری نیازمندند و باید نیاز مضاعف خود به کالری را از کربوهیدرتها تأمین کنند،درصد توصیه شده کالری از چربی کمتر است(25-20 درصد برای ورزشکارران در مقابل 30-20درصد برای غیرورزشکار) به عنوان مثال یک غیر ورزشکار و یک ورزشکار ممکن است هر دو 600 کالری از چربی بدست آورند،ولی در فرد غیرورزشکار 2000 کالری و در فرد ورزشکار3000 کالری است.کربوهیدراتها و پروتئین باید 1000 کالری اضافی مورد نیاز ورزشکار را تأمین کنند.
مایعات و الکترولیتها
ورزشکاران به نوشیدن مایعات و الکترولیتهای اضافی نیاز دارند تا بدنشان را سرد نگه دارند.یک فرد بزرگسال متوسط باید در روز10- 8 لیوان مایعات مصرف نماید.نیاز شما به مایعات ممکن است در زمان بیش از یک ساعت فعالیت در گرما به دو یا حتی سه برابر افزایش بیابد حتی در روزهای خنک و فعالیت های کوتاه مدت شما باید بیشتر از یک فرد غیر ورزشکار بنوشید.
ویتامین و املاح
زمانی که انرژی بیشتری مصزف کنید،افزایش می یابد.نیاز شما به بسیاری از ویتامین های خانوادهB که به بدن در سوختن کربوهیدراتها کمک میکنند در غلات و حبوبات یافت میشود.ویتامین های B و آنهایی که به پردازش پروتئینی ها یاری میرسانند در فراورده های گوشتی و لبنی وجود دارند،بنابراین شما می توانید از طریق خوردن بیشتر این غذا با یک تیر دو نشان بزنید و افزایش نیاز خود به انرژی را رفع کنید.
ورزش و مكملهای غذایی
بیشتر متخصصین تغذیه معتقدند که غذا بهترین منبع مواد مغذی است.در صورتی که غذاهای متنوعی از غلات،سبزیجات،میوه جات،لبنیات و گوشت مصرف کنید،به قرص های ویتامین و مواد معدنی نیاز پیدا نمی کنید.با این وجود در صورتی که نوعی بیماری یا نیازهای تغذیه ای خاصی دارید که با منابع معمول غذایی قابل رفع نیست یا اینکه اصولاً از یک نوع مواد غذایی خاص استفاده نمی کنید(مثلاً از شیر تا سایر محصولات لبنی مصرف نمی کنید). ممکن است مکمل برای شما سودمند باشد.
شرایط زیر احتمالاً نیاز به مکمل دارد:
کمبود لاکتات:
افراد مبتلا به کمبود لاکتات قادر به هضم شیر و برخی فرآورده های شیر نیستند در صورتی که این افراد به اندازه کافی از سایر مواد غذایی محتوی کلسیم فراوان (نظیر اسفناج،کلم و باقلا)استفاده نکنند،مصرف یک مکمل کلسیمی مفید خواهد بود.به طور مشابه افرادی که آلرژی به شیر دارند یا از شیر و محصولات آن خوششان نمی آید نیز احتمالاً از مکمل کلسیمی سود خواهند برد.رژیم گیاهخواری،ویتامین B12،آهن،روی و مکمل های کلسیمی ممکن است مورد نیاز باشند.
کمبود ویتامین یا مواد معدنی:
در صورت تشخیص کمبود ویتامین یا یک ماده معدنی بخصوص،استفاده از مکمل در درمان این کمبود کمک کننده می باشد.
اما چگونه میتوانید بفهمید که نیازهای خاص دارید یا اینکه رژیم غذایی شما فاقد مواد مغذی کلیدی است؟
به عنوان یک ورزشکار شما از ارزیابی تغذیه ای برای بررسی عادات غذایی اخیرتان،تشخیص مواردی که به طور مناسب رعایت می کنید،برای نشان دادن راههای بهبود و شناسایی نیاز خود به مکمل ها سود خواهید برد.تجربه نشان میدهد ورزشکاران از مکملهایی استفاده میکنند که رژیم غذایی آنها بطور کامل این نیازها را تأمین نموده و در مورد مواد مغذی که کمبود دارند از مکمل مناسب استفاده نمی نمایند یک ارزیابی تغذیه ای میتواند خلاءهای تغذیه ای شما را پرکند.
بسیاری از ورزشکاران حرفه ای ادعا می کنند که از مصرف مکملها سود برده اند مع الوصف در مورد ادعای این ورزشکاران دو نکته را باید به خاطر داشت:نخست آنکه بسیاری از این ورزشکاران حرفه ای از طریق انجام فعالیت های بسیار شدید و طاقت فرسا به بدنشان فشار می آورند.ممکن است در برخی مراحل تمرین خود به مواد مغذی اضاقی نیاز داشته باشند.بسیاری از تبلیغاتی که رای مکمل ها میشوند،اغواکننده و فریبنده هستند و فوایدی برای آنها ذکر میشود شاید مصرف یک قرص از اینکه در روز سه لیوان شیر بنوشید و یک ظرف لوبیا بخورید،ساده تر به نظر برسد ولی مصرف مکملها یک راه حل ساده نیست.قسمت دشوار در ارزیابی دعوی سازندگان مکمل این است که بر خلاف داروها و مواد غذایی لازم نیست که سازندگان مکمل به طور قانونی بی خطر بودن یا موثر بودن مصرف آنها را اثبات نمایند.این بدان معنی است که شما به عنوان یک مصرف کننده باید در اینکه از مکمل استفاده کنید یا خیر،بسیار محتاط باشید قبل از مصرف یک مکمل غذایی،به سوالات زیر پاسخ دهید:
تغذیه ورزشکاران
رژیم غذایی یک ورزشکار باید در یک مطلب اساسی با رژیم غذایی فرد عادی تفاوت داشته باشد . ورزشکاران علاوه بر احتیاجات زندگی روزمره ، نیاز به سوخت برای تمرین و مسابقه دارند غذا سوخت لازم برای ورزشکاران را تأمین می کند ولی اغلب ورزشکاران از سوختی که در مخازن خود میریزند غافلند . پروتئین ، چربی و کربو هیدراتها سوخت بدن ( انرژی ) شما هستند . همه غذا ها ترکیب یکسانی از نظر محتوا ندارند . همانگونه که ماشینهای مسابقه نیاز به بنزین با درجه اکتان بالا دارند. ورزشکاران نیز نیاز به مواد غذایی دارای درجه کربوهیدرات بالا دارند . کالری
یک ورزشکار نوجوان ( به خصوص فردی که در حال رشد است ) نسبت به هر زمان دیگری از زندگی نیاز بیشتری به کالری دارد . انرژی مورد نیاز همچنین به نوع ورزش تخصصی و برنامه تمرین شما بستگی دارد . یک دختر نوجوان با جثه متوسط که دارای فعالیت متوسط و هنوز در حال رشد است به حدود 2200 کالری در روز نیاز دارد ، حال آنکه یک دختر 15 ساله با جثه کوچک که رشدش کامل شده به حدود 1800 کالری یا کمتر نیاز دارد . پسران نوجوان بالاخص نیاز بسیاری به کالری دارند . یک پسر نوجوان در حداکثر رشد ممکن است به 4000 کالری در روز احتیاج داشته باشد . میزان کالری که در ورزش نیز می سوزد متفاوت است تمرین پیش از یک فصل در یک تیم فوتبال ممکن است در روز 500 کالری یا بیشتر بسوزاند.
کربوهیدراتها
کربوهیدراتها بهترین سوخت برای ورزشکاران هستند.چرا که در مقایسه با چربی و پروتئین برای سوختن نیاز به اکسیژن کمتری دارند.در صورتی که به اندازه کافی از کربوهیدراتها استفاده کنید قادر خواهد بود شدیدتر ورزش کنید.(چه در هنگام ورزش و چه در مسابقه) یک رژیم پر کربوهیدرات به شما اجازه میدهد که به خاطر بازسازی ذخایر کربوهیدراتی و کاهش زمان بازگشت به حالت اولیه سخت تر تمرین نمایید.رژیم غذایی در زمان تمرین به ویژه حائز اهمیت است.چرا که اگر شما قادر به تمرین شدیدتر باشید،در طی مسابقه نیز به سطوح بالاتری از کارایی می رسید.هر بادی60-50 در صد کالری مصرفی خود را از کربوهیدراتها تأمین کند.به عنوان یک ورزشکار شما حتی به مقادیر بیشتری در حد 70-60 در صد کالری مصرفی 10-6 گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن نیاز خواهد داشت.در صورتی که یک ورزشکار استقامتی هستید،نیاز شما به کربوهیدرات میتواند تا 90-70 در صداز کالری مورد نیاز روزانه شما افزایش یابد. غذاهای کم محتوا ذخایر کربوهیدرات بدن شما را کاهش خواهد داد و انرژی شما را تحلیل خواهند برد.به نحو مشابه،در صورتی که به جای کربوهیدراتها از غذاهای پرچرب و پر پروتئین استفاده کنید،نخواهید توانست انرژی مناسب برای تمرین و مسابقه مطلوب را تأمین نماید.
پروتئین
زمانیکه به عنوان منبعmaintenance انرژی بكار رود پروتئین در رشد،نگه داری و ترمیم بافتهای بدن دخالت دارد.بر خلاف کربوهیدراتها یک سوخت گرانبها و کم بازده به شمار می آید.از آن جهت گرانبها محسوب می شود که به خاطر مصرف شدن به عنوان سوخت، پروتئین نخست باید به کربوهیدرات یا چربی تبدیل شود که مستلزم صرف انرژی و تولید سموم است.شما برای دفع سموم آب را از دست می دهید که میتواند به کم آبی(دهیدراسیون) منجر شود که خطری برای ورزشکاران است.از آن جهت کم بازده است که استفاده از پروتئین به منظور تأمین انرژی با نقش اولیه پروتئین یعنی رشد،نگهداری و ترمیم بدن سازگار نیست. از آنجا که بدن ورزشکاران کمی بیشتر در معرض آسیب و جراحت می باشد،نیاز ورزشکار به پروتئین کمی بیشتر از یک فرد غیر ورزشکار است.در صورتی که ورزشکار به برنامه های پرورش اندام و افزایش حجم عضله می پردازد،نیاز به پروتئین بیشتری دارد.برای ورزشکاران استقامتی پروتئین نقش یک باک سوختی ذخیره و به عنوان پشتیبانی کربوهیدراتها سوخت اصلی را ایفا می کند.در کتب،توصیه میشود که یک ورزشکار در حال رشد حدود5/1 گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن مصرف کند.استفاده از یک رژیم متعادل نیاز پروتئینی ورزشکار را تأمین میکند و نیازی به مکمل های پروتئینی وجود ندارد.مصرف زیاد پروتئین میتواند با افزایش ازت،اوره و آمونیوم موجب ضعف شدید گردد.در ورزشکارانی که فراورده های گوشتی و لبنی را مصرف نمی کنند یا رژیم های خاص گیاهخواری دارند ممکن است نیاز به پروتئین تأمین نشود.به هر حال همیشه باید این 8 نکته را مد نظر قرار داد که رشد عضلانی با خوردن غذاهای پر پروتئین افزایش نمی یابد بلکه ورزش است که باعث بزرگی عضلات میگردد.
چربی
با وجود آنکه اغلب ورزشکاران تلقی نامناسبی از چربی دارند،شما باید بدانید که چربی یک ماده مغذی ضروری است و نقشهای حیاتی زیادی را ایفا می کند.چربی پوست و بدن را تشکیل می دهد.از طریق ساخت هورمونها بدنتان را تنظیم میکند.به حالت عایق و محافظ برای احشای داخلی عمل میکند.به ترمیم بافتهای آسیب دیده و جنگ با عفونت ها کمک میکند. منبعی برای انرژی است. چربیها راهی برای ذخیره انرژی در بدن هستند.چربیها را به عنوان یک باک ذخبره در نظر بگیرید.شما دوست دارید که سوخت ذخیره کافی داشته باشید ولی یک باک سنگین به قیمت از دست رفتن سرعت و قدرت شما تمام می شود.ورزشکارای تقریبأ به همان اندازه افراد غیر ورزشکار به چربی نیاز دارند.ولی از آنجا که ورزشکاران به کالریهای بیشتری نیازمندند و باید نیاز مضاعف خود به کالری را از کربوهیدرتها تأمین کنند،درصد توصیه شده کالری از چربی کمتر است(25-20 درصد برای ورزشکارران در مقابل 30-20درصد برای غیرورزشکار) به عنوان مثال یک غیر ورزشکار و یک ورزشکار ممکن است هر دو 600 کالری از چربی بدست آورند،ولی در فرد غیرورزشکار 2000 کالری و در فرد ورزشکار3000 کالری است.کربوهیدراتها و پروتئین باید 1000 کالری اضافی مورد نیاز ورزشکار را تأمین کنند.
مایعات و الکترولیتها
ورزشکاران به نوشیدن مایعات و الکترولیتهای اضافی نیاز دارند تا بدنشان را سرد نگه دارند.یک فرد بزرگسال متوسط باید در روز10- 8 لیوان مایعات مصرف نماید.نیاز شما به مایعات ممکن است در زمان بیش از یک ساعت فعالیت در گرما به دو یا حتی سه برابر افزایش بیابد حتی در روزهای خنک و فعالیت های کوتاه مدت شما باید بیشتر از یک فرد غیر ورزشکار بنوشید.
ویتامین و املاح
زمانی که انرژی بیشتری مصزف کنید،افزایش می یابد.نیاز شما به بسیاری از ویتامین های خانوادهB که به بدن در سوختن کربوهیدراتها کمک میکنند در غلات و حبوبات یافت میشود.ویتامین های B و آنهایی که به پردازش پروتئینی ها یاری میرسانند در فراورده های گوشتی و لبنی وجود دارند،بنابراین شما می توانید از طریق خوردن بیشتر این غذا با یک تیر دو نشان بزنید و افزایش نیاز خود به انرژی را رفع کنید.
ورزش و مكملهای غذایی
بیشتر متخصصین تغذیه معتقدند که غذا بهترین منبع مواد مغذی است.در صورتی که غذاهای متنوعی از غلات،سبزیجات،میوه جات،لبنیات و گوشت مصرف کنید،به قرص های ویتامین و مواد معدنی نیاز پیدا نمی کنید.با این وجود در صورتی که نوعی بیماری یا نیازهای تغذیه ای خاصی دارید که با منابع معمول غذایی قابل رفع نیست یا اینکه اصولاً از یک نوع مواد غذایی خاص استفاده نمی کنید(مثلاً از شیر تا سایر محصولات لبنی مصرف نمی کنید). ممکن است مکمل برای شما سودمند باشد.
شرایط زیر احتمالاً نیاز به مکمل دارد:
کمبود لاکتات:
افراد مبتلا به کمبود لاکتات قادر به هضم شیر و برخی فرآورده های شیر نیستند در صورتی که این افراد به اندازه کافی از سایر مواد غذایی محتوی کلسیم فراوان (نظیر اسفناج،کلم و باقلا)استفاده نکنند،مصرف یک مکمل کلسیمی مفید خواهد بود.به طور مشابه افرادی که آلرژی به شیر دارند یا از شیر و محصولات آن خوششان نمی آید نیز احتمالاً از مکمل کلسیمی سود خواهند برد.رژیم گیاهخواری،ویتامین B12،آهن،روی و مکمل های کلسیمی ممکن است مورد نیاز باشند.
کمبود ویتامین یا مواد معدنی:
در صورت تشخیص کمبود ویتامین یا یک ماده معدنی بخصوص،استفاده از مکمل در درمان این کمبود کمک کننده می باشد.
اما چگونه میتوانید بفهمید که نیازهای خاص دارید یا اینکه رژیم غذایی شما فاقد مواد مغذی کلیدی است؟
به عنوان یک ورزشکار شما از ارزیابی تغذیه ای برای بررسی عادات غذایی اخیرتان،تشخیص مواردی که به طور مناسب رعایت می کنید،برای نشان دادن راههای بهبود و شناسایی نیاز خود به مکمل ها سود خواهید برد.تجربه نشان میدهد ورزشکاران از مکملهایی استفاده میکنند که رژیم غذایی آنها بطور کامل این نیازها را تأمین نموده و در مورد مواد مغذی که کمبود دارند از مکمل مناسب استفاده نمی نمایند یک ارزیابی تغذیه ای میتواند خلاءهای تغذیه ای شما را پرکند.
بسیاری از ورزشکاران حرفه ای ادعا می کنند که از مصرف مکملها سود برده اند مع الوصف در مورد ادعای این ورزشکاران دو نکته را باید به خاطر داشت:نخست آنکه بسیاری از این ورزشکاران حرفه ای از طریق انجام فعالیت های بسیار شدید و طاقت فرسا به بدنشان فشار می آورند.ممکن است در برخی مراحل تمرین خود به مواد مغذی اضاقی نیاز داشته باشند.بسیاری از تبلیغاتی که رای مکمل ها میشوند،اغواکننده و فریبنده هستند و فوایدی برای آنها ذکر میشود شاید مصرف یک قرص از اینکه در روز سه لیوان شیر بنوشید و یک ظرف لوبیا بخورید،ساده تر به نظر برسد ولی مصرف مکملها یک راه حل ساده نیست.قسمت دشوار در ارزیابی دعوی سازندگان مکمل این است که بر خلاف داروها و مواد غذایی لازم نیست که سازندگان مکمل به طور قانونی بی خطر بودن یا موثر بودن مصرف آنها را اثبات نمایند.این بدان معنی است که شما به عنوان یک مصرف کننده باید در اینکه از مکمل استفاده کنید یا خیر،بسیار محتاط باشید قبل از مصرف یک مکمل غذایی،به سوالات زیر پاسخ دهید:
تغذیه ورزشکاران
تغذیه ورزشکاران
آیا مصرف مكملها قانونی است؟
بسیاری از مواد موجود در مکملهای غذایی برای ورزشکاران شرکت کننده در مسابقات ممنوع بوده و جزو موارد دوپینگ محسوب میشوند.بنابراین مراقب باشید که اشتباهاً از مکملی استفاده نکنید که باعث محرومیت شما از ورزش شود و برچسب روی مکمل را با دقت مطالعه کنید تا بدانید واقعاً چه چیزی در این مکمل وجود دارد.
آیا مصرف مكملهای غذایی بی خطر است؟
بعضی مکملهای غذایی(حتی مواد مغذی آلی)در صورتی که بیش از حد توصیه شده دریافت شوند،دارای عوارض سمی خواهند بود.سایر مواد نیز ممکن است باعث عدم تعادل و کمبود شوند که به چگونگی تداخل عمل آنها با سایر مواد مغذی در بدن بستگی دارد.بر خلاف داروها،مکملهای غذایی قبل از اقدام به فروش تحت آزمونهای امنیتی وسیع قرارنمی گیرند لذا احتمال بروز عوارض پیش بینی نشده در آنها وجود دارد .
یک نمونه از مکمل گیاهی وجود دارد که میتوانند عوارضی جانبی خطرناکی داشته باشد و 20 مورد مرگ در اثر مصرف آن گزارش شده است.
آیا مصرف مكملهای غذایی موثر است؟
به منظور تعیین اثربخشی یک ماده غذایی،مطالعات کیفی زیادی مورد نیاز هستند.یک مطالعه منفرد روی تعداد کمی از افراد کافی نیست. لذا بدرستی به این سوال نمی توان پاسخ داد .
آیا مصرف مكمل برای ورزشكاران ضروری است ؟
با وجودی که مکمل ممکن است قانونی،بی خطر و موثر باشد(به عنوان بهبود دهنده کارآیی)لازم است تعیین کنید که آیا واقعاً به آن نیاز دارید.به عنوان مثال در بسیاری از دوندگان مسافتهای طولانی زن ذخایر آهن پایین است و میتوانند از مکمل آهن بهره ببرند،ولی در صورتی که ذخایر شما طبیعی باشند،این مکمل برای شما ضروری نمیباشد.کراتین ممکن است برای ورزشکاران درگیر در ورزشهای قدرتی تا حدی ارزشمند باشد ولی در صورتی که یک ورزشکار استقامتی هستید نیاز به آن ندارید و عوارض جانبی احتمالی آن توجیه پذیر نیست.این مطلب را همیشه در نظر داشته باشید که هیچ رژیم غذایی وجود ندارد که موجب قهرمانی یک ورزشکار عادی گردد.فقط رژیم غذایی صحیح و منطقی،شرایط را برای حداکثر آمادگی جسمانی و انجام مطلوبی فعالیت مهیا میکند.
نقش آب در ورزشكاران :
نقش آب در بدن :
شما بدون غذا چند هفته،بدون آب چند روز و بدون اکسیژن چند دقیقه میتوانید زنده بمانید،به عبارت دیگر بجز اکسیژن آب مهمترین عنصریست که در بدنمان داریم.
بدن شما از70-55 درصد آب تشکیل شده و تقریباً 90-80 درصد خون را آب تشکیل می دهد.آب تقریباً در تمام روندهای حیاتی بدن دخیل است.کمبود آب میتواند به تغییرات ذهنی و فیزیکی منجر شود.آب نقش های زیر را ایفا میکند:
با شستن سمومی که در طی زندگی عادی تولید میشود،بدن را پاک میکند.
زندگی مفاصل را تأمین میکند.
پوست را از خشکی محافظت می نماید.
هیدراسیون احشاء داخلی را حفظ میکند.
دمای بدن را کنترل مینماید.
وقتی بدن گرم میشود،آب به شکل عرق از پوست دفع میگردد.این مساله خوب است چرا که عرق از پوست شما تبخیر میشود و بدن شما سرد میشود.در واقع یک Air-Conditioner در بدن شما وجود دارد ولی برای اینکه این سیستم به کار خود ادامه دهد،نیاز به جبران آب از دست رفته بدن دارید.اگر به اندازه کافی و در حد جبران عرق از دست رفته آب ننوشید،خون غلیظ شده و جریان خون کند میشود این امر باعث میگردد که فشار بروی قلب وارد شود.در صورتی که کمبود مایع زیاد باشد،بدن شما به اندازه کافی آب برای تولید عرق ندارد.در این نقطه درجه حرارت بدن میتواند تا حد خطرناکی بالا برود.
وجود اینکه یک فرد بزرگسال با چثه متوسط در روز حدود2 لیتر آب از دست میدهد،یک ورزشکار ممکن است در ظرف یک ساعت ورزش شدید قریب به 3 لیتر آب از دست بدهد.در صورتی که این مایعات از دست رفته جایگزین نشوند،ممکن است دهیدراسیون عارض گردد.
کم آبی یا دهیدراسیون یک اثر منفی و شدید روی کارایی ورزشی دارد.در واقع حتی هیدراسیون خفیف تا حد یک درصد کاهش وزن بدن می تواند با ایجاد سرگیجه،سردرد و زمان عکس العمل کندتر باشد و میتواند بر خطر گرمازدگی بیافزاید.
در صورت عدم درمان،دهیدراسیون بدتر میشود و میتواند کشنده باشد.مراقب علایم زودرس هشداردهنده در خودتان و هم تیمی ها باشیدتا از دهیدراسیون اجتناب شود.در صورتی که هر یک از این علائم را مشاهده کردید،به مربی خود اطلاع دهید یا مراقبت طبی فوری طلب کنید.
تشنگی :
سوال اینست که آیا احساس تشنگی همیشه با آغار کم آبی همراه است؟پاسخ اینست،نه همیشه.در بسیاری موارد ورزش واقعاً واکنش تشنگی را مختل میکند.به هنگام ورزش شما مقدار زیادی آب را قبل از احساس تشنگی از دست می دهید و قبل از اینکه بطور کامل کم آبی شما جبران شود احساس تشنگی از بین میرود.بنابراین برای تأمین نیازتان به آب نمی توانید به حس تشنگی اکتفا کنید.به عنوان یک ورزشکار،لازم است که بطور آگاهانه بیش از آنچه که دوست دارید آب بنوشید،مصرف کنید،بویژه زمانی که در گرما ورزش میکنید.
میزان مصرف مایعات در ورزشكاران :
بنا به همه دلایل فوق،ورزشکاران لازم است که آب یا سایر نوشابه ها را قبل،در طی و بعد از ورزش مصرف کنند.
قبل از ورزش:یک یا دو لیوان مایعات را دو ساعت قبل از مسابقه یا تمرین بیاشامید تا اطمینان حاصل کنید که بخوبی هیدراته شده اید.پانزده دقیقه قبل از شروع ورزش یک لیوان دیگر نیز بنوشید.
در طی ورزش:در طی ورزش برای جایگزینی مایعات از دست رفته و اجتناب از گرمای بیش از حد هر20- 15 دقیقه ،180-120 سی سی مایعات بنوشید،مایعات سرد بهتر است چرا که به سرعت جذب می شوند و حرارت مرکزی بدن را سریعتر پایین می آورند.
پس از ورزش:این نکته که پس از انجام ورزش به مصرف مایعات ادامه دهید حائز اهمیت است که جبران کم آبی بدن زمان میکیرد.برای اطمینان از اینکه به اندازه کافی آشامیده اید،خودتان را قبل و بعد ورزش توزین کنید.به ازای هر 5/0 کیلوگرم کاهش وزن حداقل 500 سی سی آب مصرف نمایید.این اشتباه را نکنید که وزن کاهش یافته در ورزش مربوط به چربی است،چرا که چربی بتدریج از دست میرود و در مقیاس چند روز،مشخص نخواهد شد.تقریباً تمام کاهش وزن طی ورزش از منشاً آب می باشد.
علائم و خطرات كم آبی در ورزشكاران :
دهیدراسیون می تواند نسبتاً سریع عارض شود.ملی همچنین ممکن است ظرف چندین روز ورزش بدون نوشیدن مایعات کافی پدید آید.ورزشکارانی که هر روز یا دوبار در روز و بویژه در آب و هوای گرم و مرطوب بشدت ورزش میکنند ممکن است بازای ها 5/0 کیلوگرم وزنی که از دست می دهند آب نیاز داشته باشند تا تعادل آب آنها مجدداً اعاده شود.به طور معمول نباید در روز وزن شما کاهش یابد،حتی 2درصد کاهش وزن می تواند به کاهش کارآیی منجر شود و معرف دهیدراسیون خفیف باشد.
علاوه بر آب،برخی از ورزشکاران نیاز به جایگزینی الکترولیتهای سدیم و پتاسیم که در عرق از دست می روند،دارند.این امر بویژه در ورزشی که بیش از یک ساعت به طول انجامد صدق میکند.بسیاری از نوشابه های ورزشی حاوی غلظتهایی از الکترولیتها و کربوهیدراتها هستند که جذب آب را تشریع می نمایند.به علاوه الکترولیتهای موجود در نوشابه های ورزشی تشنگی را تحریک میکند،که باعث تحریک فرد به نوشیدن و جبران کم آبی میشود. نوشابه های ورزشی در ورزشکاران استقامتی و نیز افرادی که تا حد توان به طور روزانه تمرین می کنند،یا در چند مسابقه در یک روز شرکت میکنند یا دو جلسه تمرین در روز دارند بیشترین فایده را دارند.
در صورتی که ذائقه و بیزاری مانع نوشیدن مایعات مورد نیاز شماست،نوشابه را بر طریق سلیقه خود برگزینید.(انواع آبمیوه، آب ساده، آب معدنی،نوشابه های ورزشی،لیموناد)شما همچنین میتوانید از غذاهایی که آب زیادی دارند(مثل هندوانه،گوجه فرنگی،کاهو،سوپ)بیشتر استفاده کنید.با این حال آگاه باشید که نوشیدنیهای حاوی کافئین،نظیر قهوه و چای اثر متضادی دارند.کافئین نیاز بدن به ادرار کردن را افزایش میدهد و بنابراین باید در زمان اعاده مایعات از دست رفته،از مصرف آنها اجتناب نمود.به همین ترتیب مشروبات الکلی دارای اثر کاهنده آب بدن هستند.
چرا ورزشکاران همیشه در صدد کاهش وزن خود هستند؟
با تأکید امروزی بر لاغر شدن تا حد امکان،بسیاری از ورزشکاران به طور مستمر برای کاهش وزن تلاش میکنند با این حال کاهش وزن همیشه عاملی برای بهبود کارآیی ورزشی نیست.در واقع بسیاری از متخصصین تغذیه ورزشی معتقدند که به وزن بدن بیش از تأثیر واقعی آن بر کارآیی ورزشکاران اهمیت داده شده است.ورزشکاران معمولاً در پی کاهش وزن بدن به یکی از سه دلیل زیر هستند:
حضور در ورزشهای زیبا(مثل ژیمناستیک،شیرجه،اسکیت)
افزایش سرعت(مثلاً در دو،دوچرخه سواری)
رسیدن به یک رده وزنی خاص(مثل کشتی،بدنسازی)
آیا همیشه با کاهش وزن می توان بر کارآیی ورزشی افزود؟
گاهی اوقات ورزشکاران از اهداف رقابت ورزشی غافل می شوند و سعی میکنند به وزنی برسد که برای سلامت و کارآیی آنها مضر است.قبل از بحث پیرامون چگونگی کاهش بی خطر وزن،این امر حائز اهمیت است که رسیدن به وزن پایین تر همیشه بهترین راه برای بهبود کارآیی نیست. برخی ورزشکاران این تعبیر را دارند که حداقل وزن،مطلوبترین وزن بدن است.ولی وزن بدن مطلوب در واقع وزنی است که هم سلامت و کارآیی خوب را باعث میگردد و هم بدست آوردن و حفظ آن عقلانی است.به عبارت دیگر،شما باید به وزن مطلوب خود و نه حداقل وزن برسید. در صورتی که شما هرگز قادر به رسیدن به وزن مورد هدف نیستید،پس هدف شما احتمالاً واقعگرایانه نبوده است و باید در آن تجدید نظر شود.تقلا برای رسیدن به یک وزن هدف غیر واقعی میتواند باعث بروز مقادیر زیادی استرس هیجانی و فیزیکی شده و حواس شما را از برنامه تمرینی خودتان پرت کند و باعث شود که به خاطر عادات غذایی نامتعادل به کارآیی شما لطمه بخورد.
تغذیه ورزشکاران
آیا مصرف مكملها قانونی است؟
بسیاری از مواد موجود در مکملهای غذایی برای ورزشکاران شرکت کننده در مسابقات ممنوع بوده و جزو موارد دوپینگ محسوب میشوند.بنابراین مراقب باشید که اشتباهاً از مکملی استفاده نکنید که باعث محرومیت شما از ورزش شود و برچسب روی مکمل را با دقت مطالعه کنید تا بدانید واقعاً چه چیزی در این مکمل وجود دارد.
آیا مصرف مكملهای غذایی بی خطر است؟
بعضی مکملهای غذایی(حتی مواد مغذی آلی)در صورتی که بیش از حد توصیه شده دریافت شوند،دارای عوارض سمی خواهند بود.سایر مواد نیز ممکن است باعث عدم تعادل و کمبود شوند که به چگونگی تداخل عمل آنها با سایر مواد مغذی در بدن بستگی دارد.بر خلاف داروها،مکملهای غذایی قبل از اقدام به فروش تحت آزمونهای امنیتی وسیع قرارنمی گیرند لذا احتمال بروز عوارض پیش بینی نشده در آنها وجود دارد .
یک نمونه از مکمل گیاهی وجود دارد که میتوانند عوارضی جانبی خطرناکی داشته باشد و 20 مورد مرگ در اثر مصرف آن گزارش شده است.
آیا مصرف مكملهای غذایی موثر است؟
به منظور تعیین اثربخشی یک ماده غذایی،مطالعات کیفی زیادی مورد نیاز هستند.یک مطالعه منفرد روی تعداد کمی از افراد کافی نیست. لذا بدرستی به این سوال نمی توان پاسخ داد .
آیا مصرف مكمل برای ورزشكاران ضروری است ؟
با وجودی که مکمل ممکن است قانونی،بی خطر و موثر باشد(به عنوان بهبود دهنده کارآیی)لازم است تعیین کنید که آیا واقعاً به آن نیاز دارید.به عنوان مثال در بسیاری از دوندگان مسافتهای طولانی زن ذخایر آهن پایین است و میتوانند از مکمل آهن بهره ببرند،ولی در صورتی که ذخایر شما طبیعی باشند،این مکمل برای شما ضروری نمیباشد.کراتین ممکن است برای ورزشکاران درگیر در ورزشهای قدرتی تا حدی ارزشمند باشد ولی در صورتی که یک ورزشکار استقامتی هستید نیاز به آن ندارید و عوارض جانبی احتمالی آن توجیه پذیر نیست.این مطلب را همیشه در نظر داشته باشید که هیچ رژیم غذایی وجود ندارد که موجب قهرمانی یک ورزشکار عادی گردد.فقط رژیم غذایی صحیح و منطقی،شرایط را برای حداکثر آمادگی جسمانی و انجام مطلوبی فعالیت مهیا میکند.
نقش آب در ورزشكاران :
نقش آب در بدن :
شما بدون غذا چند هفته،بدون آب چند روز و بدون اکسیژن چند دقیقه میتوانید زنده بمانید،به عبارت دیگر بجز اکسیژن آب مهمترین عنصریست که در بدنمان داریم.
بدن شما از70-55 درصد آب تشکیل شده و تقریباً 90-80 درصد خون را آب تشکیل می دهد.آب تقریباً در تمام روندهای حیاتی بدن دخیل است.کمبود آب میتواند به تغییرات ذهنی و فیزیکی منجر شود.آب نقش های زیر را ایفا میکند:
با شستن سمومی که در طی زندگی عادی تولید میشود،بدن را پاک میکند.
زندگی مفاصل را تأمین میکند.
پوست را از خشکی محافظت می نماید.
هیدراسیون احشاء داخلی را حفظ میکند.
دمای بدن را کنترل مینماید.
وقتی بدن گرم میشود،آب به شکل عرق از پوست دفع میگردد.این مساله خوب است چرا که عرق از پوست شما تبخیر میشود و بدن شما سرد میشود.در واقع یک Air-Conditioner در بدن شما وجود دارد ولی برای اینکه این سیستم به کار خود ادامه دهد،نیاز به جبران آب از دست رفته بدن دارید.اگر به اندازه کافی و در حد جبران عرق از دست رفته آب ننوشید،خون غلیظ شده و جریان خون کند میشود این امر باعث میگردد که فشار بروی قلب وارد شود.در صورتی که کمبود مایع زیاد باشد،بدن شما به اندازه کافی آب برای تولید عرق ندارد.در این نقطه درجه حرارت بدن میتواند تا حد خطرناکی بالا برود.
وجود اینکه یک فرد بزرگسال با چثه متوسط در روز حدود2 لیتر آب از دست میدهد،یک ورزشکار ممکن است در ظرف یک ساعت ورزش شدید قریب به 3 لیتر آب از دست بدهد.در صورتی که این مایعات از دست رفته جایگزین نشوند،ممکن است دهیدراسیون عارض گردد.
کم آبی یا دهیدراسیون یک اثر منفی و شدید روی کارایی ورزشی دارد.در واقع حتی هیدراسیون خفیف تا حد یک درصد کاهش وزن بدن می تواند با ایجاد سرگیجه،سردرد و زمان عکس العمل کندتر باشد و میتواند بر خطر گرمازدگی بیافزاید.
در صورت عدم درمان،دهیدراسیون بدتر میشود و میتواند کشنده باشد.مراقب علایم زودرس هشداردهنده در خودتان و هم تیمی ها باشیدتا از دهیدراسیون اجتناب شود.در صورتی که هر یک از این علائم را مشاهده کردید،به مربی خود اطلاع دهید یا مراقبت طبی فوری طلب کنید.
تشنگی :
سوال اینست که آیا احساس تشنگی همیشه با آغار کم آبی همراه است؟پاسخ اینست،نه همیشه.در بسیاری موارد ورزش واقعاً واکنش تشنگی را مختل میکند.به هنگام ورزش شما مقدار زیادی آب را قبل از احساس تشنگی از دست می دهید و قبل از اینکه بطور کامل کم آبی شما جبران شود احساس تشنگی از بین میرود.بنابراین برای تأمین نیازتان به آب نمی توانید به حس تشنگی اکتفا کنید.به عنوان یک ورزشکار،لازم است که بطور آگاهانه بیش از آنچه که دوست دارید آب بنوشید،مصرف کنید،بویژه زمانی که در گرما ورزش میکنید.
میزان مصرف مایعات در ورزشكاران :
بنا به همه دلایل فوق،ورزشکاران لازم است که آب یا سایر نوشابه ها را قبل،در طی و بعد از ورزش مصرف کنند.
قبل از ورزش:یک یا دو لیوان مایعات را دو ساعت قبل از مسابقه یا تمرین بیاشامید تا اطمینان حاصل کنید که بخوبی هیدراته شده اید.پانزده دقیقه قبل از شروع ورزش یک لیوان دیگر نیز بنوشید.
در طی ورزش:در طی ورزش برای جایگزینی مایعات از دست رفته و اجتناب از گرمای بیش از حد هر20- 15 دقیقه ،180-120 سی سی مایعات بنوشید،مایعات سرد بهتر است چرا که به سرعت جذب می شوند و حرارت مرکزی بدن را سریعتر پایین می آورند.
پس از ورزش:این نکته که پس از انجام ورزش به مصرف مایعات ادامه دهید حائز اهمیت است که جبران کم آبی بدن زمان میکیرد.برای اطمینان از اینکه به اندازه کافی آشامیده اید،خودتان را قبل و بعد ورزش توزین کنید.به ازای هر 5/0 کیلوگرم کاهش وزن حداقل 500 سی سی آب مصرف نمایید.این اشتباه را نکنید که وزن کاهش یافته در ورزش مربوط به چربی است،چرا که چربی بتدریج از دست میرود و در مقیاس چند روز،مشخص نخواهد شد.تقریباً تمام کاهش وزن طی ورزش از منشاً آب می باشد.
علائم و خطرات كم آبی در ورزشكاران :
دهیدراسیون می تواند نسبتاً سریع عارض شود.ملی همچنین ممکن است ظرف چندین روز ورزش بدون نوشیدن مایعات کافی پدید آید.ورزشکارانی که هر روز یا دوبار در روز و بویژه در آب و هوای گرم و مرطوب بشدت ورزش میکنند ممکن است بازای ها 5/0 کیلوگرم وزنی که از دست می دهند آب نیاز داشته باشند تا تعادل آب آنها مجدداً اعاده شود.به طور معمول نباید در روز وزن شما کاهش یابد،حتی 2درصد کاهش وزن می تواند به کاهش کارآیی منجر شود و معرف دهیدراسیون خفیف باشد.
علاوه بر آب،برخی از ورزشکاران نیاز به جایگزینی الکترولیتهای سدیم و پتاسیم که در عرق از دست می روند،دارند.این امر بویژه در ورزشی که بیش از یک ساعت به طول انجامد صدق میکند.بسیاری از نوشابه های ورزشی حاوی غلظتهایی از الکترولیتها و کربوهیدراتها هستند که جذب آب را تشریع می نمایند.به علاوه الکترولیتهای موجود در نوشابه های ورزشی تشنگی را تحریک میکند،که باعث تحریک فرد به نوشیدن و جبران کم آبی میشود. نوشابه های ورزشی در ورزشکاران استقامتی و نیز افرادی که تا حد توان به طور روزانه تمرین می کنند،یا در چند مسابقه در یک روز شرکت میکنند یا دو جلسه تمرین در روز دارند بیشترین فایده را دارند.
در صورتی که ذائقه و بیزاری مانع نوشیدن مایعات مورد نیاز شماست،نوشابه را بر طریق سلیقه خود برگزینید.(انواع آبمیوه، آب ساده، آب معدنی،نوشابه های ورزشی،لیموناد)شما همچنین میتوانید از غذاهایی که آب زیادی دارند(مثل هندوانه،گوجه فرنگی،کاهو،سوپ)بیشتر استفاده کنید.با این حال آگاه باشید که نوشیدنیهای حاوی کافئین،نظیر قهوه و چای اثر متضادی دارند.کافئین نیاز بدن به ادرار کردن را افزایش میدهد و بنابراین باید در زمان اعاده مایعات از دست رفته،از مصرف آنها اجتناب نمود.به همین ترتیب مشروبات الکلی دارای اثر کاهنده آب بدن هستند.
چرا ورزشکاران همیشه در صدد کاهش وزن خود هستند؟
با تأکید امروزی بر لاغر شدن تا حد امکان،بسیاری از ورزشکاران به طور مستمر برای کاهش وزن تلاش میکنند با این حال کاهش وزن همیشه عاملی برای بهبود کارآیی ورزشی نیست.در واقع بسیاری از متخصصین تغذیه ورزشی معتقدند که به وزن بدن بیش از تأثیر واقعی آن بر کارآیی ورزشکاران اهمیت داده شده است.ورزشکاران معمولاً در پی کاهش وزن بدن به یکی از سه دلیل زیر هستند:
حضور در ورزشهای زیبا(مثل ژیمناستیک،شیرجه،اسکیت)
افزایش سرعت(مثلاً در دو،دوچرخه سواری)
رسیدن به یک رده وزنی خاص(مثل کشتی،بدنسازی)
آیا همیشه با کاهش وزن می توان بر کارآیی ورزشی افزود؟
گاهی اوقات ورزشکاران از اهداف رقابت ورزشی غافل می شوند و سعی میکنند به وزنی برسد که برای سلامت و کارآیی آنها مضر است.قبل از بحث پیرامون چگونگی کاهش بی خطر وزن،این امر حائز اهمیت است که رسیدن به وزن پایین تر همیشه بهترین راه برای بهبود کارآیی نیست. برخی ورزشکاران این تعبیر را دارند که حداقل وزن،مطلوبترین وزن بدن است.ولی وزن بدن مطلوب در واقع وزنی است که هم سلامت و کارآیی خوب را باعث میگردد و هم بدست آوردن و حفظ آن عقلانی است.به عبارت دیگر،شما باید به وزن مطلوب خود و نه حداقل وزن برسید. در صورتی که شما هرگز قادر به رسیدن به وزن مورد هدف نیستید،پس هدف شما احتمالاً واقعگرایانه نبوده است و باید در آن تجدید نظر شود.تقلا برای رسیدن به یک وزن هدف غیر واقعی میتواند باعث بروز مقادیر زیادی استرس هیجانی و فیزیکی شده و حواس شما را از برنامه تمرینی خودتان پرت کند و باعث شود که به خاطر عادات غذایی نامتعادل به کارآیی شما لطمه بخورد.
چربی های شکمتان را از بین ببرید
چربی های شکمتان را از بین ببرید
به نظرتان آشنا می آید؟ شـما ورزش می کــنید و تغذیه تان هم درسـت است، امــا سایـز دور کمرتان هیچ تفاوتـی نمــی کند. و متاسفانه بعد از 40 سالگـی، بـایـد خیـلی بیشتـــر کـــار کنید تا بتوانید میان تنه تان را صاف و متناسب کنید. اما با برنامه علمی سه قسمتی ما می توانید در 3 الی 6 هفته شکمتان را صاف تر کرده و چربی های آن را از بین ببرید. تحـقیـقات جدید نشان می دهد که برنامه ای که شامل تمرینات بدنسازی شدید، تمرینات کاردیو/ ایروبیک شدید، و ایجاد تغییرات کوچـک در انتخـاب هـای غـذایی (البـــته نه رژیـم غذایی) باشد،چربی های شکم را دو برابر برنامه هایی که شامل رژیم های غذایی کم کربوهیدرات و تمرینات ایروبیک است، از بین می برد.
برنامه ما شامل تمرینات موضعی pilate، پیاده روی های خیلی قدرتی، و موادغذایی چربی سوز برای لاغر کردن قسمت میان تنه برای کم کردن احتمال ابتلای شما به دیابت، بیماری های قلبی، و سایر مشکلات و بیماری های خطرناک، می باشد.
در این 3 هفته باید چربی سوزی و عضله سازی کنید. در 6 هفته، خواهید دید که سانتیمتر ها از دور کمرتان کم می شود و شاید وزنتان هم در این مدت 5 تا 7 کیلو پایین آمد. و با ادامه این برنامه برای 6 ماه خواهید دید که شکمی کاملاً تخت و سفت پیدا می کنید.
برنامه در یک نگاه
هفته اول
5 نکته ساده :
7 روز در هفته: تغییرات ساده ای در انتخاب های غذاییتان انجام دهید تا بدون احساس گرسنگی چربی های شکمتان سریعتر از بین برود.
پیاده روی های قدرتی
توانایی کالری سوزی بدنتان و جمع شدن سلول های چربیتان را ارتقاء دهید. با بیست دقیقه شروع کنید اما اگر توانایی بیشتر از این را دارید، با هر مدت زمان که راحتید شروع کنید. مهم این است که با تمرکز راه بروید، و برای کالری سوزی بیشتر، دست ها و کلیه عضلات بدن را منقبض کنید.
قدم هایتان را بلند بردارید. ابتدا روی پاشنه رفته، بعد کف پا و بعد روی پنجه. تنفستان باید منظم و کنترل شده باشد. سرعت راه رفتنتان هم باید تا حدی باشد که دنبال کردن یک مکالمه برایتان دشوار باشد.
سرعت پیاده رویتان را با توانایی و آمادگی جسمانی خود کنترل کنید. برای شدیدتر کردن تمرینتان می توانید پله نوردی کنید یا اگر پیاده روی را روی تردمیل انجام میدهید، شیب آن را افزایش دهید.
پیاده روی سه مرحله ای
این سه مرحله باعث می شود برای مدت زمان طولانی تری کالری بیشتری بسوزانید.
گرم کردن، 3 دقیقه: با سرعت ملایم شروع کنید به حدی که بتوانید به راحتی آواز بخوانید.
مرحله 1، 2 دقیقه: به راحتی اما با تمرکز قدم بزنید. سرعتتان نباید آنقدر زیاد باشد که نتوانید به مکالمه تان ادامه هید.
مرحله 2، 2 دقیقه: با بالا رفتن از پله یا افزودن شیب تردمیل، ضربان قلبتان را بالا ببرید.
مرحله 3، 2 دقیقه: شیب را کمی بیشتر کرده یا سرعتتان را افزایش دهید.
سرد کردن، 3 دقیقه: آرام قدم بردارید به حدی که بتوانید حین راه رفتن به راحتی آواز بخوانید.
هفته 1 و 4: هر مرحله را دو بار تکرار کنید.
هفته 2 و 5: هر مرحله را 3 بار تکرار کنید.
هفته 3 و 6: هر مرحله را 4 بار تکرار کنید.
6 حرکت pilate قدرتی
این 6 حرکت تمرینی علیرغم سادگی بسیار قدرتی و شدید هستند. دقت و تمرکز نقش بسیار مهمی دارد، پس آرام شروع کنید. ابتدا حرکات اصلی را امتحان کنید، اگر برایتان شدید بود، با انواع ساده تر شروع کنید و حول و حوش هفته سوم کمی شدت تمریناتتان را بالا ببرید.
در مقایسه به حرکات درازنشست، حرکات pilate فشار بیشتری روی عضلات شکم وارد می کند. برای سریعتر و شدتی کردن تمرینات، توصیه می کنیم که حرکات را با کش ورزشی انجام دهید. تحقیقات نشان داده است که افزودن مقاومت بیشتر به حرکات بدنسازی، فواید آن را سه برابر می کند.
1. قیچی
(روی شکم، عضلات چهارسر زانو، عضلات پشت پا، عضلات جلوبازو و سرشانه کار میکند)
حرکت اصلی: در حالت نشسته، کش را دور مچ پای چپ ببندید، و سر دیگر را با دست بگیرید. به پشت روی زمین بخوابید، پاها کاملاً باز و کشیده باشد. سر، گردن و شانه ها را به سمت بالا خم کنید و شکمتان را خیلی خوب تو بکشید. با قرار دادن بازوها روی زمین،آرنج ها را خم کنید و مچ ها را به سمت سینه بکشانید. پای چپ را صاف بالا ببرید. حرکت را سریع و کاملاً تمرکزی انجام دهید. نفس را داخل ریه کرده و پای چپ را دوباره به سمت زمین برگردانید تا جایی که فقط چند سانتیمتر با زمین فاصله داشته باشد. حرکت را 8 بار تکرار کنید. کش را باز کرده و دور پای راست ببندید و همین حرکت را تکرار کنید.
ساده تر کردن تمرین: سر و شانه ها روی زمین قرار دهید.
دشوارتر کردن تمرین: برای بالاتر بردن مقاومت، کش را پایین تر ببندید.
2. چرخش پهلو نشسته با عضلات پشت بازو
(روی پهلوها، زیربغل، عضلات چهارسر زانو، عضلات پشت بازو و سرشانه کار می کند)
حرکت اصلی: صاف بنشینید، پاها کاملاً باز باشد و پنجه ها را کاملاً به جلو بکشید. زانوی چپ را خم کنید، پا روی زمین باشد، و وسط کش را زیر پا قرار دهید و سرهای کش را در دست چپ نگه دارید. بالاتنه را طوری بپرخانید تا زانوی چپ مقابلتان قرار گیرد. دست راست را دور زانوی چپ ببندید و پهنای شانه را به هم فشار دهید.
نفس را بیرون دهید و پای چپ را با زاویه 45 درجه با زمین باز کنید، درحالیکه دست چپ را هم صاف کرده و تا ارتفاع شانه باز کنید (دست چپ در مقابل صورت باشد). پشتتان را صاف نگه داشته، نفس را داخل بکشید و پا و دستتان را پایین ببرید. این حرکت را در 8 تکرار انجام دهید و بعد پا را عوض کنید.
ساده تر کردن تمرین: هر دو پا را روی زمین قرار دهید.
دشوارتر کردن تمرین: به جای نگه داشتن زانو، در کل حرکت دست آزاد را به سمت پنجه پا با ارتفاع شانه بکشانید.
3 . حرکت X دوبل
(روی عضلات شکم، زیربغل، سرشانه، عضلات چهار سر زانو، ران ها، و عضلات جلوبازو کار می کند)
حرکت اصلی: با زانوهای خم بنشینید، و وسط کش را زیر هر دو پا قرار دهید. کش را ضربدری کنید و هر سر را در یک دست بگیرید. آرام آرام عقب بروید تا جایی که پشتتان روی زمین قرار گیرد. زانوها را همچنان خم نگه دارید و رانها را نزدیک سینه بیاورید. بازوها را روی زمین قرار داده، آرنج ها را خم کرده، و سر و سرشانه ها را بالا بیاورید. این نقطه شروع است.
نفس را داخل بکشید و پاها را به طرفین باز کنید و دست ها را نیز به بالا سر برده و حرف X را بسازید. به دقت روی حرکت تمرکز داشته باشید. یک ثانیه به آن حالت بمانید و بعد دوباره به نقطه شروع برگردید. حرکت را در 8 تکرار انجام دهید.
ساده تر کردن حرکت: برای 5 تکرار اول، پاها را روی زمین قرار دهید
دشوارتر کردن حرکت: حالت X را برای 5 ثانیه حفظ کنید و بعد به نقطه شروع برگردید.
4. شنای قورباغه
(روی عضلات زیربغل، شکم، سرشانه، دست ها و ران ها کار می کند)
حرکت اصلی: زانو بزنید، طوری که پنجه های پا زیرتان خم شود، وسط کش را زیر وسط پا قرار دهید، و هر سر کش را در یک دست نگه دارید. به آرامی روی دست ها جلو بروید و با صورتتان که به سمت زمین است بخوابید. پاها خم باشد و دست ها دقیقاً در زیر شانه ها روی زمین قرار گیرد. عضلات شکم و زیربغل را برای بلند کردن سر و شانه ها منقبض کنید. نفس را بیرون دهید و دست ها را تا سطح شانه ها به جلو باز کنید و در همان حال پاها را بالا ببرید. دست ها را به طرفین گرد بپرخانید و بعد به داخل پاها و پایین بیاورید. نفس را داخل بکشید و برای برگرداندن دست ها به روی زمین زیر شانه ها، مچ را گرد کنید و پاها را نیز پایین بیاورید. 8 مرتبه حرکت را تکرار کنید.
ساده تر کردن حرکت: سینه را نزدیک تر به زمین نگه دارید.
دشوارتر کردن حرکت: همانطور که دست ها را به سمت طرفین می چرخانید، پاهایی که بالا برده اید را از هم باز کنید و قبل از پایین آوردن تا 3 ثانیه صبر کنید و بعد چرخش را کامل کنید.
5. ستاره دریایی
(روی عضلات پهلو، پشت، بیرون ران، و سرشانه کار می کند)
حرکت اصلی: با زانوهای خم بنشینید، پاها صاف روی زمین قرار گیرد و کش را دور مچ پای راست ببندید و سر دیگر را در دست راست قرار دهید. به سمت چپ بچرخید پاها صاف و زانوها کمی خم باشد. دست راست را روی ران استراحت دهید.
دست چپ را به جلو بکشید و برای تکیه انگشت ها را باز کنید. ران را تا جایی بالا بیاورید که از زانو تا سر در یک راستا قرار گیرد. با بالا آوردن پای راست نفس را بیرون دهید. زانوها را صاف کرده و دست راست را بالای سر بالا ببرید. با رها کردن آن نفس را داخل کنید. چهار مرتبه تکرار کنید و بعد پهلو را عوض کنید.
ساده تر کردن حرکت: ران ها روی زمین نگه دارید.
دشوارتر کردن حرکت: پای زیری را صاف کنید تا از پا تا سر در یک راستا قرار گیرد.
6. صد
(روی عضلات شکم، عضلات پشت بازو، و سرشانه کار می کند)
حرکت اصلی: با زانوهای خم بنشینید، وسط کش را زیر ساق پا کمی پایین تر از زانو قرار دهید. کش را روی پا ضربدری کنید و هر سر را در یک دست کنار پاها نگه دارید. با برخورد نوک انگشتان دست با پشت ران، نفس را بیرون دهید و آرام آرام عقب بروید تا پشتتان کاملاً روی زمین قرار گیرد. زانوها را تا بالای ران بلند کرده، به صورتی که پایین پا به موازات زمین باشد. سر، گردن و شانه ها را بالا بیاورید و شکم را خوب تو بکشید. با گرفتن سر کش در دست ها، دست ها را صاف به موازات زمین قرار دهید. نفس را داخل بکشید، دست ها را به سرعت پنج مرتبه بالا و پایین کنید. نفس را بیرون دهید و باز 5 مرتبه دست ها را بالا پایین کنید. حرکت را برای 10 تنفس انجام دهید (100 پامپ یا بالا پایین کردن دست).
ساده تر کردن حرکت: طی تمرین سر و شانه ها را روی زمین قرار دهید.
دشوارتر کردن حرکت: برای افزایش مقاومت، کش ها را نزدیک تر به پا در دست گیرید
چربی های شکمتان را از بین ببرید
چربی های شکمتان را از بین ببرید .
به نظرتان آشنا می آید؟ شـما ورزش می کــنید و تغذیه تان هم درسـت است، امــا سایـز دور کمرتان هیچ تفاوتـی نمــی کند. و متاسفانه بعد از 40 سالگـی، بـایـد خیـلی بیشتـــر کـــار کنید تا بتوانید میان تنه تان را صاف و متناسب کنید. اما با برنامه علمی سه قسمتی ما می توانید در 3 الی 6 هفته شکمتان را صاف تر کرده و چربی های آن را از بین ببرید. تحـقیـقات جدید نشان می دهد که برنامه ای که شامل تمرینات بدنسازی شدید، تمرینات کاردیو/ ایروبیک شدید، و ایجاد تغییرات کوچـک در انتخـاب هـای غـذایی (البـــته نه رژیـم غذایی) باشد،چربی های شکم را دو برابر برنامه هایی که شامل رژیم های غذایی کم کربوهیدرات و تمرینات ایروبیک است، از بین می برد.
برنامه ما شامل تمرینات موضعی pilate، پیاده روی های خیلی قدرتی، و موادغذایی چربی سوز برای لاغر کردن قسمت میان تنه برای کم کردن احتمال ابتلای شما به دیابت، بیماری های قلبی، و سایر مشکلات و بیماری های خطرناک، می باشد.
در این 3 هفته باید چربی سوزی و عضله سازی کنید. در 6 هفته، خواهید دید که سانتیمتر ها از دور کمرتان کم می شود و شاید وزنتان هم در این مدت 5 تا 7 کیلو پایین آمد. و با ادامه این برنامه برای 6 ماه خواهید دید که شکمی کاملاً تخت و سفت پیدا می کنید.
برنامه در یک نگاه
هفته اول
پیاده روی قدرتی: سه روز، 20 دقیقه
پیاده روی سه مرحله ای: یک روز، 18 دقیقه
حرکت های pilate : سه روز، حرکات اولیه و اصلی
هفته دوم
پیاده روی قدرتی: سه روز، 25 دقیقه
پیاده روی سه مرحله ای : یک روز، 24 دقیقه
حرکت های pilate : پنج روز، حرکات اولیه و اصلی
هفته سوم
پیاده روی قدرتی: سه روز، 30 دقیقه
پیاده روی سه مرحله ای: یک روز، 30 دقیقه
حرکت های pilate : سه روز، حرکات اصلی
هفته چهارم
پیاده روی قدرتی: سه روز، 30 دقیقه
پیاده روی سه مرحله ای: 2 روز، 18 دقیقه
حرکت های pilate : پنج روز، حرکات اصلی
هفته پنجم
پیاده روی قدرتی: سه روز، 30 دقیقه +
پیاده روی سه مرحله ای: 2 روز، 24 دقیقه
حرکت های pilate : سه روز، حرکات شدیدتر
هفته ششم (به بعد)
پیاده روی قدرتی: سه روز، 30 دقیقه +
پیاده روی سه مرحله ای:2 روز، 30 دقیقه +
حرکت های pilate : پنج روز، حرکات شدیدتر
5 نکته ساده :
7 روز در هفته: تغییرات ساده ای در انتخاب های غذاییتان انجام دهید تا بدون احساس گرسنگی چربی های شکمتان سریعتر از بین برود.
پیاده روی های قدرتی
توانایی کالری سوزی بدنتان و جمع شدن سلول های چربیتان را ارتقاء دهید. با بیست دقیقه شروع کنید اما اگر توانایی بیشتر از این را دارید، با هر مدت زمان که راحتید شروع کنید. مهم این است که با تمرکز راه بروید، و برای کالری سوزی بیشتر، دست ها و کلیه عضلات بدن را منقبض کنید.
قدم هایتان را بلند بردارید. ابتدا روی پاشنه رفته، بعد کف پا و بعد روی پنجه. تنفستان باید منظم و کنترل شده باشد. سرعت راه رفتنتان هم باید تا حدی باشد که دنبال کردن یک مکالمه برایتان دشوار باشد.
سرعت پیاده رویتان را با توانایی و آمادگی جسمانی خود کنترل کنید. برای شدیدتر کردن تمرینتان می توانید پله نوردی کنید یا اگر پیاده روی را روی تردمیل انجام میدهید، شیب آن را افزایش دهید.
پیاده روی سه مرحله ای
این سه مرحله باعث می شود برای مدت زمان طولانی تری کالری بیشتری بسوزانید.
گرم کردن، 3 دقیقه: با سرعت ملایم شروع کنید به حدی که بتوانید به راحتی آواز بخوانید.
مرحله 1، 2 دقیقه: به راحتی اما با تمرکز قدم بزنید. سرعتتان نباید آنقدر زیاد باشد که نتوانید به مکالمه تان ادامه هید.
مرحله 2، 2 دقیقه: با بالا رفتن از پله یا افزودن شیب تردمیل، ضربان قلبتان را بالا ببرید.
مرحله 3، 2 دقیقه: شیب را کمی بیشتر کرده یا سرعتتان را افزایش دهید.
سرد کردن، 3 دقیقه: آرام قدم بردارید به حدی که بتوانید حین راه رفتن به راحتی آواز بخوانید.
هفته 1 و 4: هر مرحله را دو بار تکرار کنید.
هفته 2 و 5: هر مرحله را 3 بار تکرار کنید.
هفته 3 و 6: هر مرحله را 4 بار تکرار کنید.
6 حرکت pilate قدرتی
این 6 حرکت تمرینی علیرغم سادگی بسیار قدرتی و شدید هستند. دقت و تمرکز نقش بسیار مهمی دارد، پس آرام شروع کنید. ابتدا حرکات اصلی را امتحان کنید، اگر برایتان شدید بود، با انواع ساده تر شروع کنید و حول و حوش هفته سوم کمی شدت تمریناتتان را بالا ببرید.
در مقایسه به حرکات درازنشست، حرکات pilate فشار بیشتری روی عضلات شکم وارد می کند. برای سریعتر و شدتی کردن تمرینات، توصیه می کنیم که حرکات را با کش ورزشی انجام دهید. تحقیقات نشان داده است که افزودن مقاومت بیشتر به حرکات بدنسازی، فواید آن را سه برابر می کند.
1. قیچی
(روی شکم، عضلات چهارسر زانو، عضلات پشت پا، عضلات جلوبازو و سرشانه کار میکند)
حرکت اصلی: در حالت نشسته، کش را دور مچ پای چپ ببندید، و سر دیگر را با دست بگیرید. به پشت روی زمین بخوابید، پاها کاملاً باز و کشیده باشد. سر، گردن و شانه ها را به سمت بالا خم کنید و شکمتان را خیلی خوب تو بکشید. با قرار دادن بازوها روی زمین،آرنج ها را خم کنید و مچ ها را به سمت سینه بکشانید. پای چپ را صاف بالا ببرید. حرکت را سریع و کاملاً تمرکزی انجام دهید. نفس را داخل ریه کرده و پای چپ را دوباره به سمت زمین برگردانید تا جایی که فقط چند سانتیمتر با زمین فاصله داشته باشد. حرکت را 8 بار تکرار کنید. کش را باز کرده و دور پای راست ببندید و همین حرکت را تکرار کنید.
ساده تر کردن تمرین: سر و شانه ها روی زمین قرار دهید.
دشوارتر کردن تمرین: برای بالاتر بردن مقاومت، کش را پایین تر ببندید.
2. چرخش پهلو نشسته با عضلات پشت بازو
(روی پهلوها، زیربغل، عضلات چهارسر زانو، عضلات پشت بازو و سرشانه کار می کند)
حرکت اصلی: صاف بنشینید، پاها کاملاً باز باشد و پنجه ها را کاملاً به جلو بکشید. زانوی چپ را خم کنید، پا روی زمین باشد، و وسط کش را زیر پا قرار دهید و سرهای کش را در دست چپ نگه دارید. بالاتنه را طوری بپرخانید تا زانوی چپ مقابلتان قرار گیرد. دست راست را دور زانوی چپ ببندید و پهنای شانه را به هم فشار دهید.
نفس را بیرون دهید و پای چپ را با زاویه 45 درجه با زمین باز کنید، درحالیکه دست چپ را هم صاف کرده و تا ارتفاع شانه باز کنید (دست چپ در مقابل صورت باشد). پشتتان را صاف نگه داشته، نفس را داخل بکشید و پا و دستتان را پایین ببرید. این حرکت را در 8 تکرار انجام دهید و بعد پا را عوض کنید.
ساده تر کردن تمرین: هر دو پا را روی زمین قرار دهید.
دشوارتر کردن تمرین: به جای نگه داشتن زانو، در کل حرکت دست آزاد را به سمت پنجه پا با ارتفاع شانه بکشانید.
3 . حرکت X دوبل
(روی عضلات شکم، زیربغل، سرشانه، عضلات چهار سر زانو، ران ها، و عضلات جلوبازو کار می کند)
حرکت اصلی: با زانوهای خم بنشینید، و وسط کش را زیر هر دو پا قرار دهید. کش را ضربدری کنید و هر سر را در یک دست بگیرید. آرام آرام عقب بروید تا جایی که پشتتان روی زمین قرار گیرد. زانوها را همچنان خم نگه دارید و رانها را نزدیک سینه بیاورید. بازوها را روی زمین قرار داده، آرنج ها را خم کرده، و سر و سرشانه ها را بالا بیاورید. این نقطه شروع است.
نفس را داخل بکشید و پاها را به طرفین باز کنید و دست ها را نیز به بالا سر برده و حرف X را بسازید. به دقت روی حرکت تمرکز داشته باشید. یک ثانیه به آن حالت بمانید و بعد دوباره به نقطه شروع برگردید. حرکت را در 8 تکرار انجام دهید.
ساده تر کردن حرکت: برای 5 تکرار اول، پاها را روی زمین قرار دهید
دشوارتر کردن حرکت: حالت X را برای 5 ثانیه حفظ کنید و بعد به نقطه شروع برگردید.
4. شنای قورباغه
(روی عضلات زیربغل، شکم، سرشانه، دست ها و ران ها کار می کند)
حرکت اصلی: زانو بزنید، طوری که پنجه های پا زیرتان خم شود، وسط کش را زیر وسط پا قرار دهید، و هر سر کش را در یک دست نگه دارید. به آرامی روی دست ها جلو بروید و با صورتتان که به سمت زمین است بخوابید. پاها خم باشد و دست ها دقیقاً در زیر شانه ها روی زمین قرار گیرد. عضلات شکم و زیربغل را برای بلند کردن سر و شانه ها منقبض کنید. نفس را بیرون دهید و دست ها را تا سطح شانه ها به جلو باز کنید و در همان حال پاها را بالا ببرید. دست ها را به طرفین گرد بپرخانید و بعد به داخل پاها و پایین بیاورید. نفس را داخل بکشید و برای برگرداندن دست ها به روی زمین زیر شانه ها، مچ را گرد کنید و پاها را نیز پایین بیاورید. 8 مرتبه حرکت را تکرار کنید.
ساده تر کردن حرکت: سینه را نزدیک تر به زمین نگه دارید.
دشوارتر کردن حرکت: همانطور که دست ها را به سمت طرفین می چرخانید، پاهایی که بالا برده اید را از هم باز کنید و قبل از پایین آوردن تا 3 ثانیه صبر کنید و بعد چرخش را کامل کنید.
5. ستاره دریایی
(روی عضلات پهلو، پشت، بیرون ران، و سرشانه کار می کند)
حرکت اصلی: با زانوهای خم بنشینید، پاها صاف روی زمین قرار گیرد و کش را دور مچ پای راست ببندید و سر دیگر را در دست راست قرار دهید. به سمت چپ بچرخید پاها صاف و زانوها کمی خم باشد. دست راست را روی ران استراحت دهید.
دست چپ را به جلو بکشید و برای تکیه انگشت ها را باز کنید. ران را تا جایی بالا بیاورید که از زانو تا سر در یک راستا قرار گیرد. با بالا آوردن پای راست نفس را بیرون دهید. زانوها را صاف کرده و دست راست را بالای سر بالا ببرید. با رها کردن آن نفس را داخل کنید. چهار مرتبه تکرار کنید و بعد پهلو را عوض کنید.
ساده تر کردن حرکت: ران ها روی زمین نگه دارید.
دشوارتر کردن حرکت: پای زیری را صاف کنید تا از پا تا سر در یک راستا قرار گیرد.
6. صد
(روی عضلات شکم، عضلات پشت بازو، و سرشانه کار می کند)
حرکت اصلی: با زانوهای خم بنشینید، وسط کش را زیر ساق پا کمی پایین تر از زانو قرار دهید. کش را روی پا ضربدری کنید و هر سر را در یک دست کنار پاها نگه دارید. با برخورد نوک انگشتان دست با پشت ران، نفس را بیرون دهید و آرام آرام عقب بروید تا پشتتان کاملاً روی زمین قرار گیرد. زانوها را تا بالای ران بلند کرده، به صورتی که پایین پا به موازات زمین باشد. سر، گردن و شانه ها را بالا بیاورید و شکم را خوب تو بکشید. با گرفتن سر کش در دست ها، دست ها را صاف به موازات زمین قرار دهید. نفس را داخل بکشید، دست ها را به سرعت پنج مرتبه بالا و پایین کنید. نفس را بیرون دهید و باز 5 مرتبه دست ها را بالا پایین کنید. حرکت را برای 10 تنفس انجام دهید (100 پامپ یا بالا پایین کردن دست).
ساده تر کردن حرکت: طی تمرین سر و شانه ها را روی زمین قرار دهید.
دشوارتر کردن حرکت: برای افزایش مقاومت، کش ها را نزدیک تر به پا در دست گیرید
saloma eng
عضو جدید
ارائه انواع برنامه ورزشی تمرینی،غذایی،مکملی،جهت لاغری،فیتنس،اضافه وزن
ارائه انواع برنامه ورزشی تمرینی،غذایی،مکملی،جهت لاغری،فیتنس،اضافه وزن
راستی اگه هرکدوم از دوستا(خانم یا آقا) دوست داشتن که کمی بدنشون رو فرم بیاد با ساده ترین حرکات و کم هزینه ترین تمرینات حتی تو منزل،من میتونم کمکشون کنم مخصوصا برای خانم ها چون خانم های جامعه ما به طرز فجیع در معرض بیماریهای فیزیولوژیک قرار دارن، بصورت کاملا تضمینی و بدون هزینه.ارائه انواع برنامه ورزشی تمرینی،غذایی،مکملی،جهت لاغری،فیتنس،اضافه وزن.
درصورت تمایل میتونید برام ایمیل بذارید.
saeed_secilass@yahoo.com
ارائه انواع برنامه ورزشی تمرینی،غذایی،مکملی،جهت لاغری،فیتنس،اضافه وزن
راستی اگه هرکدوم از دوستا(خانم یا آقا) دوست داشتن که کمی بدنشون رو فرم بیاد با ساده ترین حرکات و کم هزینه ترین تمرینات حتی تو منزل،من میتونم کمکشون کنم مخصوصا برای خانم ها چون خانم های جامعه ما به طرز فجیع در معرض بیماریهای فیزیولوژیک قرار دارن، بصورت کاملا تضمینی و بدون هزینه.ارائه انواع برنامه ورزشی تمرینی،غذایی،مکملی،جهت لاغری،فیتنس،اضافه وزن.
درصورت تمایل میتونید برام ایمیل بذارید.
saeed_secilass@yahoo.com
آخرین ویرایش:
دویدن
دویدن
اگر دویدن طبق روال و برنامه منظمی باشد فواید زیادی را به هم راه دارد . بعضی از افراد این ورزش را تنها برای تفریح انجام می دهند ولی افرادی که فواید دویدن را به درستی می دانند به طور حرفه ای آن را دنبال می کنند . از جمله ی آنها می توان به کم کردن وزن ، سلامت روح ، استحکام استخوان ها ، شادابی و نشاط که باعث ایجاد روابط اجتماعی بهتر می شود ، اشاره کرد.
اگر قصد کم کردن وزن خود را دارید ، دویدن گامی است بزرگ برای رسیدن به وزن ایده آلتان .
از آنجایی که این ورزش نیاز به انرژی زیادی دارد ، عاملی است تا بدن برای تأمین این انرژی کالری زیادی بسوازند ، کالری که بدن در هنگام دویدن می سوزاند ، مسلما" از ورزش های دیگر مثل راه رفتن و یوگا بیشتر است . فرمول اصلی کاهش وزن سوزاندن ومصرف مقدار کالری بیشتر از کالری دریافتی است که به بدن رسیده است . در هنگام ورزش و فعالیت های اضافی بدن کالری اضافی را می سوزاند و برای تأمین کالری مورد نیاز مجبور به استفاده از چربی ها ی زائد می شود. برای کم کردن 5/0 کیلو گرم از وزن باید 3500 کالری سوزانده شود که با احتساب نیاز کالری روزانه بدن برای فعالیت های عادی ، باید 500 کالری اضافه تر سوزانده شود ، خیلی از ورزشکاران حرفه ای براحتی این کالری را در کمتر از یک ساعت می سوزاند . میزان مصرف کالری به هنگام این ورزش بستگی به وزن ، شدت و سرعت دو و عملکرد خود دونده دارد.
دویدن با تعادل فشار خون باعث عملکرد بهتر شریان ها نیز می شود. در این هنگام شریان ها انبساط بیشتری پیدا کرده و جریان خون روان تر می شود، بنابراین با دویدن نه تنها بدنی متناسب خواهید داشت بلکه احتمال وقوع سکته قلبی کاهش و سلامت جسم و روح خود را نیز تضمین می کنید.
دویدن از طریق تقویت استخوان ها و ماهیچه ها سرعت سیر پیری را کاهش می دهد ، استخوانها و ماهیچه ها برای پاسخ دهی به حرکات تند ورزشی تقویت می شوند. در مقابل استخوانها و ماهیچه ها ی افرادی که فعالیت روزانه آنها بیشتر نشسته انجام میشود ، ضعیف است . در این افراد استعداد ابتلا به پوکی استخوان بیشتر است . در مقابل استخوانبندی ورزشکاران قوی است و با گذشت سن ،کم تر تحلیل می روند.
دویدن تأثیر زیادی در حفظ و تقویت سلامت روح و روان انسان دارد . طبق آمار بیشتر دونده های ورزشکار دارای روحیه ای شاد و صبوری در مقابل سیر زندگی هستند . موقع دویدن هورمونی به نام اندورفین ترشح می شود که باعث نشاط و شادابی می شود . یکی دیگر از تأثیرات این ورزش کاهش استرس است و یکی از علتهای اصلی آن این است که فرد دونده باید کاملا" حواسش به مهارت انجام دو باشد و خود به خود از افکار روزانه مانند خانواده ، کار و ... خارج می شود و به این صورت است که شادابی و سرزندگی جایگزین افسردگی می شود .
شاید خیلی عجیب باشد که دویدن روی افزایش مهارت کنترل و هماهنگی نیز موثر است چرا که هنگام دویدن بروی بعضی از جاده های غیر آسفالت دونده باید تمام حواس و کنترل خود را حفظ کند تا احیانا" با موانعی همچون سنگ ، ریشه های درختان و ... برخورد نکند و این خود مهارت خاص نیاز دارد. حتی دونده های حرفه ای در مسیر های صاف و خط کشی شده باید کاملا" تمرکز داشته باشند که از مسیر خارج نشوند .
با دویدن شما می توانید سرعت فعالیت های عادی خود را نسبت به افراد دیگر افزایش دهید.
دویدن
اگر دویدن طبق روال و برنامه منظمی باشد فواید زیادی را به هم راه دارد . بعضی از افراد این ورزش را تنها برای تفریح انجام می دهند ولی افرادی که فواید دویدن را به درستی می دانند به طور حرفه ای آن را دنبال می کنند . از جمله ی آنها می توان به کم کردن وزن ، سلامت روح ، استحکام استخوان ها ، شادابی و نشاط که باعث ایجاد روابط اجتماعی بهتر می شود ، اشاره کرد.
اگر قصد کم کردن وزن خود را دارید ، دویدن گامی است بزرگ برای رسیدن به وزن ایده آلتان .
از آنجایی که این ورزش نیاز به انرژی زیادی دارد ، عاملی است تا بدن برای تأمین این انرژی کالری زیادی بسوازند ، کالری که بدن در هنگام دویدن می سوزاند ، مسلما" از ورزش های دیگر مثل راه رفتن و یوگا بیشتر است . فرمول اصلی کاهش وزن سوزاندن ومصرف مقدار کالری بیشتر از کالری دریافتی است که به بدن رسیده است . در هنگام ورزش و فعالیت های اضافی بدن کالری اضافی را می سوزاند و برای تأمین کالری مورد نیاز مجبور به استفاده از چربی ها ی زائد می شود. برای کم کردن 5/0 کیلو گرم از وزن باید 3500 کالری سوزانده شود که با احتساب نیاز کالری روزانه بدن برای فعالیت های عادی ، باید 500 کالری اضافه تر سوزانده شود ، خیلی از ورزشکاران حرفه ای براحتی این کالری را در کمتر از یک ساعت می سوزاند . میزان مصرف کالری به هنگام این ورزش بستگی به وزن ، شدت و سرعت دو و عملکرد خود دونده دارد.
دویدن با تعادل فشار خون باعث عملکرد بهتر شریان ها نیز می شود. در این هنگام شریان ها انبساط بیشتری پیدا کرده و جریان خون روان تر می شود، بنابراین با دویدن نه تنها بدنی متناسب خواهید داشت بلکه احتمال وقوع سکته قلبی کاهش و سلامت جسم و روح خود را نیز تضمین می کنید.
دویدن از طریق تقویت استخوان ها و ماهیچه ها سرعت سیر پیری را کاهش می دهد ، استخوانها و ماهیچه ها برای پاسخ دهی به حرکات تند ورزشی تقویت می شوند. در مقابل استخوانها و ماهیچه ها ی افرادی که فعالیت روزانه آنها بیشتر نشسته انجام میشود ، ضعیف است . در این افراد استعداد ابتلا به پوکی استخوان بیشتر است . در مقابل استخوانبندی ورزشکاران قوی است و با گذشت سن ،کم تر تحلیل می روند.
دویدن تأثیر زیادی در حفظ و تقویت سلامت روح و روان انسان دارد . طبق آمار بیشتر دونده های ورزشکار دارای روحیه ای شاد و صبوری در مقابل سیر زندگی هستند . موقع دویدن هورمونی به نام اندورفین ترشح می شود که باعث نشاط و شادابی می شود . یکی دیگر از تأثیرات این ورزش کاهش استرس است و یکی از علتهای اصلی آن این است که فرد دونده باید کاملا" حواسش به مهارت انجام دو باشد و خود به خود از افکار روزانه مانند خانواده ، کار و ... خارج می شود و به این صورت است که شادابی و سرزندگی جایگزین افسردگی می شود .
شاید خیلی عجیب باشد که دویدن روی افزایش مهارت کنترل و هماهنگی نیز موثر است چرا که هنگام دویدن بروی بعضی از جاده های غیر آسفالت دونده باید تمام حواس و کنترل خود را حفظ کند تا احیانا" با موانعی همچون سنگ ، ریشه های درختان و ... برخورد نکند و این خود مهارت خاص نیاز دارد. حتی دونده های حرفه ای در مسیر های صاف و خط کشی شده باید کاملا" تمرکز داشته باشند که از مسیر خارج نشوند .
با دویدن شما می توانید سرعت فعالیت های عادی خود را نسبت به افراد دیگر افزایش دهید.
khooshe
مدیر بازنشسته
اهمیت حرکات کششی
اهمیت حرکات کششی
اهمیت حرکات کششی
چه تعداد از شما پیش از شروع ورزش های روزانه خود حرکات کششی انجام میدهید؟ اگر جزء ورزشکاران فصلی هستید باید بگویم که احتمالا هیچ کدامتان چندان تمایلی به انجام حرکات کششی ندارید. بیشتر افراد این حرکات را به این خاطر که تصور می کنند هیچ گونه فایده و اهمیتی نداشته و تاثیر چندانی بر روی بدن نمی گذارند، انجام نمیدهند.
عملکرد حرکات کششی به چه صورت می باشد؟
پیش از توضیح این مطلب که حرکات کششی چه تاثیراتی را در بر دارند، باید مطالبی در مورد عملکرد ماهیچه ها بدانیم. ماهیچه ها از دسته ای از رشته های عضلانی که عضله را تشکیل می دهند، درست شده اند که این رشته ها به نوبه خود از بافت های بسیار کوچکتری تشکیل می شوند. به علاوه در ماهیچه ها نوعی پوششهای وتری، مقداری چربی و رگ های خونی می باشد که ساختمان ماهیچه را پیچیده تر می کنند و عملکرد عضلات نیز به همین موارد بستگی دارد. ورزش باعث می شود که هر یک از قسمت های مختلف ماهیچه بر رو هم فعل و انفعال متقابلی بگذارند.
زمانی که شخص یکی از ماهیچه های خود را منقبض می کند، پوشش های وتری شروع به کار می کنند. بسته به وزنی که بلند می کند، ماهیچه ها میزان متفاوتی از بافت ها را تحت انقباض قرار می دهند. برای بلند کردن وزنه های سنگین تر بافت های بیشتری باید منقبض شوند. به همین دلیل است که گفته می شود اگر بدون تمرین های قبلی وزنه های سنگین بلند کنید، ماهیچه هایتان از کار افتاده و بافت های آنها در هم تابیده می شوند.
پس از تمرین های سخت و شدید، ماهیچه ها باید خود را باز سازی کنند. در این حالت بافت هایی که در هم پیچیده شده اند این کار را دشوار ساخته و فرایند بهبودی را کند می کنند. زمانی که شما ماهیچه های خود را می کشید، بافتهای عضلانی در امتداد هم قرار گرفته و جریان خون در آنها تسریع پیدا می کند. درست مثل کشیدن یک لباس چروک. این امر همچنین باعث می شود که وترها انعطاف پذیری بیشتری پیدا کنند.
فواید حرکات کششی
همانطور که در بالا اشاره کردیم کشش باعث می شود که بافت های ماهیچه ای در امتداد یکدیگر قرار گرفته و بالطبع فرایند بهبودی پس از یکسری تمرینات طاقت فرسا تسریع پیدا کند. اگر بافتها دچار در هم پیچیدگی شده باشند، قسمت های آسیب دیده نیاز به زمان بیشتری برای التیام یافتن پیدا می کنند. بدن سازهای حرفه ای به خوبی می دانند که بهبودی تا چه حد حائز اهمیت می باشد. زمانی که خوب شدن ماهیچه ها برای مدت زمان زیادی به طول بینجامد، کل چرخه ورزشی قطع شده و مشکل پیدا می کند و به همین دلیل رشد ماهیچه ها به تعویق می افتد.
تحقیقات گویای این مطلب است که حرکات کششی مانع از بروز آسیب دیدگی و سخت شدگی ماهیچه ها می شوند. همچنین از احساس درد و سخت شدگی ماهیچه در روز بعد که به دلیل ساخته شدن اسید لاکتیک در ماهیچه می باشد جلوگیری می کند. حرکات کششی می تواند از گرفتگی عضلات نیز جلوگیری کند. برخی از عضلات مانند ماهیچه های پشت پا ( از زانو تا مچ پا) بیش از سایر ماهیچه دچار گرفتگی می شوند.
بدن به طور طبیعی در مقابل کششهای بیش از حد از خود واکنش نشان می دهد. از طریق انجام حرکات کششی فرد قادر می شود تا قابلیت انعطاف پذیری بدن خود را تا حد قابل ملاحظه ای افزایش دهد. این امر سبب می شود تا تمام قسمت های یک ماهیچه به حرکت واداشته شوند. این کار برای بدن سازها بسیار مفید است چرا که به دلیل خستگی و در هم پیچیدگی این امکان وجود دارد که ماهیچه ها احساس خستگی کرده و کل قسمت ها در تمرین ها فعالیت نکنند، اما با کمک از حرکات کششی گرفتگی عضلات به پایین ترین میزان خود می رسد.
اهمیت حرکات کششی
اهمیت حرکات کششی
چه تعداد از شما پیش از شروع ورزش های روزانه خود حرکات کششی انجام میدهید؟ اگر جزء ورزشکاران فصلی هستید باید بگویم که احتمالا هیچ کدامتان چندان تمایلی به انجام حرکات کششی ندارید. بیشتر افراد این حرکات را به این خاطر که تصور می کنند هیچ گونه فایده و اهمیتی نداشته و تاثیر چندانی بر روی بدن نمی گذارند، انجام نمیدهند.
عملکرد حرکات کششی به چه صورت می باشد؟
پیش از توضیح این مطلب که حرکات کششی چه تاثیراتی را در بر دارند، باید مطالبی در مورد عملکرد ماهیچه ها بدانیم. ماهیچه ها از دسته ای از رشته های عضلانی که عضله را تشکیل می دهند، درست شده اند که این رشته ها به نوبه خود از بافت های بسیار کوچکتری تشکیل می شوند. به علاوه در ماهیچه ها نوعی پوششهای وتری، مقداری چربی و رگ های خونی می باشد که ساختمان ماهیچه را پیچیده تر می کنند و عملکرد عضلات نیز به همین موارد بستگی دارد. ورزش باعث می شود که هر یک از قسمت های مختلف ماهیچه بر رو هم فعل و انفعال متقابلی بگذارند.
زمانی که شخص یکی از ماهیچه های خود را منقبض می کند، پوشش های وتری شروع به کار می کنند. بسته به وزنی که بلند می کند، ماهیچه ها میزان متفاوتی از بافت ها را تحت انقباض قرار می دهند. برای بلند کردن وزنه های سنگین تر بافت های بیشتری باید منقبض شوند. به همین دلیل است که گفته می شود اگر بدون تمرین های قبلی وزنه های سنگین بلند کنید، ماهیچه هایتان از کار افتاده و بافت های آنها در هم تابیده می شوند.
تحقیقات گویای این مطلب است که حرکات کششی مانع از بروز آسیب دیدگی و سخت شدگی ماهیچه ها می شوند
پس از تمرین های سخت و شدید، ماهیچه ها باید خود را باز سازی کنند. در این حالت بافت هایی که در هم پیچیده شده اند این کار را دشوار ساخته و فرایند بهبودی را کند می کنند. زمانی که شما ماهیچه های خود را می کشید، بافتهای عضلانی در امتداد هم قرار گرفته و جریان خون در آنها تسریع پیدا می کند. درست مثل کشیدن یک لباس چروک. این امر همچنین باعث می شود که وترها انعطاف پذیری بیشتری پیدا کنند.
فواید حرکات کششی
همانطور که در بالا اشاره کردیم کشش باعث می شود که بافت های ماهیچه ای در امتداد یکدیگر قرار گرفته و بالطبع فرایند بهبودی پس از یکسری تمرینات طاقت فرسا تسریع پیدا کند. اگر بافتها دچار در هم پیچیدگی شده باشند، قسمت های آسیب دیده نیاز به زمان بیشتری برای التیام یافتن پیدا می کنند. بدن سازهای حرفه ای به خوبی می دانند که بهبودی تا چه حد حائز اهمیت می باشد. زمانی که خوب شدن ماهیچه ها برای مدت زمان زیادی به طول بینجامد، کل چرخه ورزشی قطع شده و مشکل پیدا می کند و به همین دلیل رشد ماهیچه ها به تعویق می افتد.
تحقیقات گویای این مطلب است که حرکات کششی مانع از بروز آسیب دیدگی و سخت شدگی ماهیچه ها می شوند. همچنین از احساس درد و سخت شدگی ماهیچه در روز بعد که به دلیل ساخته شدن اسید لاکتیک در ماهیچه می باشد جلوگیری می کند. حرکات کششی می تواند از گرفتگی عضلات نیز جلوگیری کند. برخی از عضلات مانند ماهیچه های پشت پا ( از زانو تا مچ پا) بیش از سایر ماهیچه دچار گرفتگی می شوند.
بدن به طور طبیعی در مقابل کششهای بیش از حد از خود واکنش نشان می دهد. از طریق انجام حرکات کششی فرد قادر می شود تا قابلیت انعطاف پذیری بدن خود را تا حد قابل ملاحظه ای افزایش دهد. این امر سبب می شود تا تمام قسمت های یک ماهیچه به حرکت واداشته شوند. این کار برای بدن سازها بسیار مفید است چرا که به دلیل خستگی و در هم پیچیدگی این امکان وجود دارد که ماهیچه ها احساس خستگی کرده و کل قسمت ها در تمرین ها فعالیت نکنند، اما با کمک از حرکات کششی گرفتگی عضلات به پایین ترین میزان خود می رسد.
khooshe
مدیر بازنشسته
ورزش در هوای سرد
ورزش در هوای سرد
ورزش در هوای سرد
با توجه به شروع فصل سرما، ورزشکاران برای ادامه فعالیت های خود باید نکات مهمی درباره ورزش کردن در هوای سرد بدانند. در این مطلب درباره ورزش در هوای سرد و لباس مناسب در این شرایط صحبت می شود.
کاهش دمای بدن
در بسیاری از ورزش های خارج سالنی که احتیاجی به لباس های محافظتی نیست هوای سرد موثر است و می تواند باعث آسیب پذیری ورزشکار شود. اغلب هنگام سرما ورزشکار می تواند با گرمای حاصل از فعالیت بدنی به طور طیبعی به به فعالیت خود ادامه دهد اما در زمان استراحت طی دوره تمرین ممکن است نتواند به اندازه کافی گرم شود بنابراین مستعد آسیب می شود.
هنگام انجام فعالیت های فیزیکی سنگین در هوای سرد با ایجاد خستگی عضلانی به تدریج از شدت فعالیت کاسته می شود تا جایی که از دست دادن حرارت به محیط بر تولید متبولیکی آن فزونی می گیرد که این امر خود باعث اختلال در پاسخ عصبی، عضلانی و خستگی بیشتر می شود بنابراین به مرور احتمال ایجاد آسیب های سرمایی افزایش می یابد. هنگام وزش باد، سردی هوا تاثیر بسیار بیشتری خواهد داشت که باید به آن توجه شود. دانستن این نتکه نیز ضروری است که هرچه ضخامت چربی در پوست بیشتر باشد مقاومت در برابر سرما افزایش می یابد.
پیشگیری از کاهش دمای بدن و آسیب های ناشی از سرما
پیشگیری از آسیب های سرمایی به وسیله افزایش تولید گرما در بدن یا کاهش دفع گرما انجام می شود که روش دوم از نظر مصرف انرژی مقرون به صرفه است.
افزایش تولید گرم
این افزایش با کمک تغذیه مناسب و فعالیت بدنی انجام می شود. تغذیه کافی علاوه بر تولید گرما به وسیله حرکات سیستم گوارشی، انرژی لازم برای فعالیت های گرم کننده را در اختیار فرد قرار می دهد بنابراین در ورزش هایی که در سرما انجام می شود به خصوص در ورزش های طولانی مدت، تغذیه منظم در فواصل ورزش بسیار مهم خواهد بود. فعالیت عضلانی به وسیله لرز یا فعالیت ورزشی باعث گرم شدن بدن می شود. تغذیه مناسب و آمادگی جسمانی در اینجا نقش مهمی به عهده دارند.
کاهش دفع گرما
در ورزش هایی که در هوای آزاد انجام می شود لباس مناسب بسیار مهم است زیرا باید محیطی نسبتا گرم برای بدن فراهم شود و از سرد شدن بدن جلوگیری شود. مواد تشکیل دهنده لباس باید به گونه ای باشد که عرق و گرمای بدن به راحتی از آن عبور کند زیرا در غیر این صورت عرق روی پوست و لباس جمع می شود و چون آب نسبت به هوا هادی بهتری برای گرما محسوب می شود هنگام کاهش فعالیت به عنوان عاملی برای سرد شدن بدن عمل می کند.
هوای سرد و مرطوب توام با باد به دلیل کاهش خاصیت عایقی لباس باعث افزایش احتمال آسیب های سرمایی می شود. پوشیدن چند لایه نازک عایق موثر تر از یک یا دو لایه کلفت است. در این مورد پارچه های پنبه ای زیاد مناسب نیستند زیرا هنگام خیس شدن خاصیت عایق بودن آن به شدت کاهش می یابد همچنین پارچه هایی که به شدت عایق هستند مانند برخی از جنس های پلاستیکی باعث ایجاد گرمای زیاد می شوند و بیشتر برای مراحل گرم کردن و سرد کردن بدن مفید هستند.
حفاظت در برابر باد نیز ضروری است که با روپوش های ضد باد روی لباس معمولی انجام می شود. در سرما میزان جریان خون سر کاهش می یابد. بنابراین اگر سر با کلاه پوشیده نشود گرمای زیادی به وسیله تششع دفع می شود.
باید از خیس شدن به وسیله باران، برف یا تعریق جلوگیری شود زیرا خیس شدن باعث دفع گرما به وسیله تبخیر و کاهش خاصیت عایق بودن لباس ها می شود. هنگام فعالیت در باران و برف باید از پوشش های ضد باران روی لباس استفاده کرد.اگر شرایط مناسب نباشد بهتر است فعالیت قطع شود. همراهی باد و باران در سرما یا برف خیس و کولاک با دمای حدود صفر درجه سانتی گراد خطرناک خواهد بود. خستگی و گرسنگی خطر را افزایش می دهد. عضلات، تاندون ها و مفاصل سرد شده به دلیل کاهش هماهنگی مستعد ایجاد پیچ خوردگی و کشیدگی می شود.
با گرم کردن بدن می توان احتمال آسیب دیدگی را کاهش داد بنابراین قبل از انجام ورزش در هوای آزاد بهتر است گرم کردن بدن در فضای بسته انجام شود البته با در نظر گرفتن این نکته که قبل زا گرم کردن بدن سرد نباشد.
آسیب های ناشی از سرما
سرما می تواند باعث آسیب های عضلانی اسکلتی، سرما زدگی، یخ زدگی، یا اختلالات دستگاه تنفس ناشی از کاهش دمای بافت شود. برای جلوگیری از بروز این آسیب ها جایگزینی مایعات در محیط سرد بسیار حائز اهمیت است زیرا کاهش حجم خون باعث می شود مایع کمتری برای گرم کردن بافت ها وجود داشته باشد بنابراین در هوای سرد نیز در 2 هفته اول شروع تمرین باید توزین قبل و پس از تمرین انجام شود که این کار برای تخمین میزان کاهش آب بدن و جبران آن است.
آسیب های ناشی از سرما کمتر از آسیب های ناشی از گرما است اما هنوز در ورزش های زمستانی، ورزش های طولانی در هوای سرد و شنا در آب سرد با خطراتی همراه است زیرا سرد شدن کلی بدن که در آن درجه حرارت بدن به زیر 35 درجه می رسد خود خطرناک است و امکان آسیب های سرمایی موضعی نیز بالا است.
ورزش در هوای سرد
ورزش در هوای سرد
با توجه به شروع فصل سرما، ورزشکاران برای ادامه فعالیت های خود باید نکات مهمی درباره ورزش کردن در هوای سرد بدانند. در این مطلب درباره ورزش در هوای سرد و لباس مناسب در این شرایط صحبت می شود.
کاهش دمای بدن
در بسیاری از ورزش های خارج سالنی که احتیاجی به لباس های محافظتی نیست هوای سرد موثر است و می تواند باعث آسیب پذیری ورزشکار شود. اغلب هنگام سرما ورزشکار می تواند با گرمای حاصل از فعالیت بدنی به طور طیبعی به به فعالیت خود ادامه دهد اما در زمان استراحت طی دوره تمرین ممکن است نتواند به اندازه کافی گرم شود بنابراین مستعد آسیب می شود.
هنگام انجام فعالیت های فیزیکی سنگین در هوای سرد با ایجاد خستگی عضلانی به تدریج از شدت فعالیت کاسته می شود تا جایی که از دست دادن حرارت به محیط بر تولید متبولیکی آن فزونی می گیرد که این امر خود باعث اختلال در پاسخ عصبی، عضلانی و خستگی بیشتر می شود بنابراین به مرور احتمال ایجاد آسیب های سرمایی افزایش می یابد. هنگام وزش باد، سردی هوا تاثیر بسیار بیشتری خواهد داشت که باید به آن توجه شود. دانستن این نتکه نیز ضروری است که هرچه ضخامت چربی در پوست بیشتر باشد مقاومت در برابر سرما افزایش می یابد.
پیشگیری از کاهش دمای بدن و آسیب های ناشی از سرما
پیشگیری از آسیب های سرمایی به وسیله افزایش تولید گرما در بدن یا کاهش دفع گرما انجام می شود که روش دوم از نظر مصرف انرژی مقرون به صرفه است.
افزایش تولید گرم
این افزایش با کمک تغذیه مناسب و فعالیت بدنی انجام می شود. تغذیه کافی علاوه بر تولید گرما به وسیله حرکات سیستم گوارشی، انرژی لازم برای فعالیت های گرم کننده را در اختیار فرد قرار می دهد بنابراین در ورزش هایی که در سرما انجام می شود به خصوص در ورزش های طولانی مدت، تغذیه منظم در فواصل ورزش بسیار مهم خواهد بود. فعالیت عضلانی به وسیله لرز یا فعالیت ورزشی باعث گرم شدن بدن می شود. تغذیه مناسب و آمادگی جسمانی در اینجا نقش مهمی به عهده دارند.
کاهش دفع گرما
در ورزش هایی که در هوای آزاد انجام می شود لباس مناسب بسیار مهم است زیرا باید محیطی نسبتا گرم برای بدن فراهم شود و از سرد شدن بدن جلوگیری شود. مواد تشکیل دهنده لباس باید به گونه ای باشد که عرق و گرمای بدن به راحتی از آن عبور کند زیرا در غیر این صورت عرق روی پوست و لباس جمع می شود و چون آب نسبت به هوا هادی بهتری برای گرما محسوب می شود هنگام کاهش فعالیت به عنوان عاملی برای سرد شدن بدن عمل می کند.
هوای سرد و مرطوب توام با باد به دلیل کاهش خاصیت عایقی لباس باعث افزایش احتمال آسیب های سرمایی می شود. پوشیدن چند لایه نازک عایق موثر تر از یک یا دو لایه کلفت است. در این مورد پارچه های پنبه ای زیاد مناسب نیستند زیرا هنگام خیس شدن خاصیت عایق بودن آن به شدت کاهش می یابد همچنین پارچه هایی که به شدت عایق هستند مانند برخی از جنس های پلاستیکی باعث ایجاد گرمای زیاد می شوند و بیشتر برای مراحل گرم کردن و سرد کردن بدن مفید هستند.
حفاظت در برابر باد نیز ضروری است که با روپوش های ضد باد روی لباس معمولی انجام می شود. در سرما میزان جریان خون سر کاهش می یابد. بنابراین اگر سر با کلاه پوشیده نشود گرمای زیادی به وسیله تششع دفع می شود.
باید از خیس شدن به وسیله باران، برف یا تعریق جلوگیری شود زیرا خیس شدن باعث دفع گرما به وسیله تبخیر و کاهش خاصیت عایق بودن لباس ها می شود. هنگام فعالیت در باران و برف باید از پوشش های ضد باران روی لباس استفاده کرد.اگر شرایط مناسب نباشد بهتر است فعالیت قطع شود. همراهی باد و باران در سرما یا برف خیس و کولاک با دمای حدود صفر درجه سانتی گراد خطرناک خواهد بود. خستگی و گرسنگی خطر را افزایش می دهد. عضلات، تاندون ها و مفاصل سرد شده به دلیل کاهش هماهنگی مستعد ایجاد پیچ خوردگی و کشیدگی می شود.
با گرم کردن بدن می توان احتمال آسیب دیدگی را کاهش داد بنابراین قبل از انجام ورزش در هوای آزاد بهتر است گرم کردن بدن در فضای بسته انجام شود البته با در نظر گرفتن این نکته که قبل زا گرم کردن بدن سرد نباشد.
آسیب های ناشی از سرما
سرما می تواند باعث آسیب های عضلانی اسکلتی، سرما زدگی، یخ زدگی، یا اختلالات دستگاه تنفس ناشی از کاهش دمای بافت شود. برای جلوگیری از بروز این آسیب ها جایگزینی مایعات در محیط سرد بسیار حائز اهمیت است زیرا کاهش حجم خون باعث می شود مایع کمتری برای گرم کردن بافت ها وجود داشته باشد بنابراین در هوای سرد نیز در 2 هفته اول شروع تمرین باید توزین قبل و پس از تمرین انجام شود که این کار برای تخمین میزان کاهش آب بدن و جبران آن است.
آسیب های ناشی از سرما کمتر از آسیب های ناشی از گرما است اما هنوز در ورزش های زمستانی، ورزش های طولانی در هوای سرد و شنا در آب سرد با خطراتی همراه است زیرا سرد شدن کلی بدن که در آن درجه حرارت بدن به زیر 35 درجه می رسد خود خطرناک است و امکان آسیب های سرمایی موضعی نیز بالا است.
khooshe
مدیر بازنشسته
ورزش و بی خوابی
ورزش و بی خوابی
ورزش و بی خوابی
برخی از افراد مبتلا به بی‌خوابی هستند و اختلالاتی در چرخه‌ی خواب داشته و یا مشکلاتی در مراحل مختلف خواب دارند.
افرادی که به صورت مرتب ورزش میکنند کمتر دچار دوره‌های بی‌خوابی میشوند. ورزش مرتب موجب بهبود کیفیت خواب میشود و دوره‌های خواب مرتبتر میشود. همچنین مراحل مختلف خواب آرامتر و منظم‌تر به یکدیگر تبدیل میشوند.
ورزش متوسط به مدت 30- 20 دقیقه و 4- 3 بار در هفته کمک میکند تا بهتر بخوابید و انرژی بیشتری به شما میدهد. این ورزش بهتر است در هنگام صبح و یا بعد از ظهر انجام شود و به زمان خواب نزدیک نباشد.
ورزش شدید صبح هنگام و ورزش ملایم هنگام خواب نیز کمک میکند تا راحتتر به خواب روید. به علاوه ورزش مدت زمانی که در مرحله چهارم خواب (که عمیقترین مرحله‌ی خواب است) به سر می‌برید را افزایش میدهد. برای برخی افراد ورزش روش مناسب و کاملی برای غلبه بر اختلالات خواب به شمار میرود.
محققان دانشگاه استانفورد، تاثیرات ورزش بر الگوی خواب افراد 75- 55 ساله را مورد بررسی قرار دادند. این افراد از بیماری بی‌خوابی رنج می‌بردند. از آنان خواسته شد تا بعد از ظهر هر روز به مدت 30- 20 دقیقه ورزش کنند. ورزش به صورت پیاده روی، نرمشهای سبک ایروبیک و دوچرخه سواری بود.
نتیجه‌ی مطالعه شگفت آور بود. در اکثریت افراد، مدت زمان مورد نیاز برای به خواب رفتن به نصف کاهش پیدا کرد. همچنین در حدود یک ساعت به زمان خواب این افراد اضافه شد.
منافع ورزش:
ورزش باعث کاهش استرس میشود چون اسید لاکتیکی که انباشته شده پراکنده میگردد. ورزش تنش عضلات را برطرف میکند.
ورزش با افزایش اکسیژن در دسترس باعث افزایش هوشیاری میشود.
باعث تحریک و تقویت ریه ها و قلب میگردد.
موجب سر زندگی و آرامش اعصاب میشود.
سیستم غدد درون ریز را فعال میکند.
تولید اندورفین توسط بدن را افزایش میدهد و اندورفین موجب ایجاد احساس سلامتی و افزایش مقاومت بدن در برابر درد میشود.
ورزش ترشح اپی‌نفرین را تحریک میکند که این هورمون موجب ایجاد احساس شادی و هیجان میشود.
ورزش احساس کسالت، نگرانی و اضطراب را کاهش میدهد.
ورزش باعث بهبود خواب میشود چون مانند یک عامل استرس زا برای بدن عمل میکند. مغز استرسهای بدن را با افزایش خواب جبران میکند. بنابراین بعد از ورزش بیشتر و عمیقتر به خواب می‌روید.
ورزش برای غلبه بر بی‌خوابی:
ورزش با دو مکانیسم با بی‌خوابی مقابله میکند.
* افراد مبتلا به بی‌خوابی زندگی کم تحرک‌تری نسبت به افراد سالم دارند. فقدان فعالیت فیزیکی موجب جلوگیری از نوسان دمای بدن در طول شبانه روز میشود و میتواند در بروز بی‌خوابی موثر باشد. در نتیجه برخی افراد دچار بی‌خوابی میشوند.
* ورزش به میزان قابل توجهی موجب افزایش دمای بدن میشود که پس از این، به صورت جبرانی افت دمای بدن رخ میدهد. افت دمای بدن 4- 2 ساعت پس از ورزش روی میدهد و موجب میشود راحتتر به خواب بروید و در خواب بمانید.
چه ورزشی مناسب است؟
ورزشی که شما انتخاب میکنید باید شامل فعالیت شدید پاها باشد تا بهتر به خواب بروید. خستگی که ایجاد میشود مانند داروی خواب آور عمل میکند.
* ورزشهای آیروبیک و هوازی بهترین راه برای مبارزه با بی‌خوابی است. این ورزشها میزان اکسیژن خون را افزایش می‌دهند.
برای مثال ورزشهایی مانند جاگینگ، شنا، دوچرخه سواری، طناب زدن، حرکات موزون، استفاده از تردمیل و پیاده روی مناسب هستند.
* در ابتدا ورزش ملایم به مدت 20- 15 دقیقه در روز و به مدت یک هفته برای اینکه منافع ورزش را احساس کنید کافی است.
* نرمشهای کششی قبل از اینکه ورزش شدید انجام دهید، مفید هستند. همچنین این نرمشها را برای سرد کردن و آرامش یافتن بدن پس از ورزش نیز انجام دهید.
* برای بسیاری از افراد ورزشی که صبح هنگام انجام شود بهتر است. ولی برای مقابله با بی‌خوابی بهترین زمان ورزش بعد از ظهر یا عصر هنگام است.
البته باید توجه داشته باشید که از ورزش کردن درست قبل از رفتن به رختخواب خودداری کنید زیرا ورزش بدن را تحریک میکند. باید مدت زمان کافی برای آرامش یافتن عضلات و جریان خون، پس از ورزش شدید وجود داشته باشد.
* ورزش ملایم غیر هوازی ممکن است در پایان روز کمک کننده باشد. یک پیاده روی مفرح و همراه با تنفسهای عمیق ورزش مناسبی است.
* حرکات موزون و ملایم، یوگا و نرمشهای کششی همراه با موسیقی آرامش بخش و ملایم نیز به تمدد اعصاب و آرامش یافتن شما کمک میکند و در به خواب رفتن شما موثر است
ورزش و بی خوابی
ورزش و بی خوابی
برخی از افراد مبتلا به بی‌خوابی هستند و اختلالاتی در چرخه‌ی خواب داشته و یا مشکلاتی در مراحل مختلف خواب دارند.
افرادی که به صورت مرتب ورزش میکنند کمتر دچار دوره‌های بی‌خوابی میشوند. ورزش مرتب موجب بهبود کیفیت خواب میشود و دوره‌های خواب مرتبتر میشود. همچنین مراحل مختلف خواب آرامتر و منظم‌تر به یکدیگر تبدیل میشوند.
ورزش متوسط به مدت 30- 20 دقیقه و 4- 3 بار در هفته کمک میکند تا بهتر بخوابید و انرژی بیشتری به شما میدهد. این ورزش بهتر است در هنگام صبح و یا بعد از ظهر انجام شود و به زمان خواب نزدیک نباشد.
ورزش شدید صبح هنگام و ورزش ملایم هنگام خواب نیز کمک میکند تا راحتتر به خواب روید. به علاوه ورزش مدت زمانی که در مرحله چهارم خواب (که عمیقترین مرحله‌ی خواب است) به سر می‌برید را افزایش میدهد. برای برخی افراد ورزش روش مناسب و کاملی برای غلبه بر اختلالات خواب به شمار میرود.
محققان دانشگاه استانفورد، تاثیرات ورزش بر الگوی خواب افراد 75- 55 ساله را مورد بررسی قرار دادند. این افراد از بیماری بی‌خوابی رنج می‌بردند. از آنان خواسته شد تا بعد از ظهر هر روز به مدت 30- 20 دقیقه ورزش کنند. ورزش به صورت پیاده روی، نرمشهای سبک ایروبیک و دوچرخه سواری بود.
نتیجه‌ی مطالعه شگفت آور بود. در اکثریت افراد، مدت زمان مورد نیاز برای به خواب رفتن به نصف کاهش پیدا کرد. همچنین در حدود یک ساعت به زمان خواب این افراد اضافه شد.
منافع ورزش:
ورزش باعث کاهش استرس میشود چون اسید لاکتیکی که انباشته شده پراکنده میگردد. ورزش تنش عضلات را برطرف میکند.
ورزش با افزایش اکسیژن در دسترس باعث افزایش هوشیاری میشود.
باعث تحریک و تقویت ریه ها و قلب میگردد.
موجب سر زندگی و آرامش اعصاب میشود.
سیستم غدد درون ریز را فعال میکند.
تولید اندورفین توسط بدن را افزایش میدهد و اندورفین موجب ایجاد احساس سلامتی و افزایش مقاومت بدن در برابر درد میشود.
ورزش ترشح اپی‌نفرین را تحریک میکند که این هورمون موجب ایجاد احساس شادی و هیجان میشود.
ورزش احساس کسالت، نگرانی و اضطراب را کاهش میدهد.
ورزش باعث بهبود خواب میشود چون مانند یک عامل استرس زا برای بدن عمل میکند. مغز استرسهای بدن را با افزایش خواب جبران میکند. بنابراین بعد از ورزش بیشتر و عمیقتر به خواب می‌روید.
ورزش برای غلبه بر بی‌خوابی:
ورزش با دو مکانیسم با بی‌خوابی مقابله میکند.
* افراد مبتلا به بی‌خوابی زندگی کم تحرک‌تری نسبت به افراد سالم دارند. فقدان فعالیت فیزیکی موجب جلوگیری از نوسان دمای بدن در طول شبانه روز میشود و میتواند در بروز بی‌خوابی موثر باشد. در نتیجه برخی افراد دچار بی‌خوابی میشوند.
* ورزش به میزان قابل توجهی موجب افزایش دمای بدن میشود که پس از این، به صورت جبرانی افت دمای بدن رخ میدهد. افت دمای بدن 4- 2 ساعت پس از ورزش روی میدهد و موجب میشود راحتتر به خواب بروید و در خواب بمانید.
چه ورزشی مناسب است؟
ورزشی که شما انتخاب میکنید باید شامل فعالیت شدید پاها باشد تا بهتر به خواب بروید. خستگی که ایجاد میشود مانند داروی خواب آور عمل میکند.
* ورزشهای آیروبیک و هوازی بهترین راه برای مبارزه با بی‌خوابی است. این ورزشها میزان اکسیژن خون را افزایش می‌دهند.
برای مثال ورزشهایی مانند جاگینگ، شنا، دوچرخه سواری، طناب زدن، حرکات موزون، استفاده از تردمیل و پیاده روی مناسب هستند.
* در ابتدا ورزش ملایم به مدت 20- 15 دقیقه در روز و به مدت یک هفته برای اینکه منافع ورزش را احساس کنید کافی است.
* نرمشهای کششی قبل از اینکه ورزش شدید انجام دهید، مفید هستند. همچنین این نرمشها را برای سرد کردن و آرامش یافتن بدن پس از ورزش نیز انجام دهید.
* برای بسیاری از افراد ورزشی که صبح هنگام انجام شود بهتر است. ولی برای مقابله با بی‌خوابی بهترین زمان ورزش بعد از ظهر یا عصر هنگام است.
البته باید توجه داشته باشید که از ورزش کردن درست قبل از رفتن به رختخواب خودداری کنید زیرا ورزش بدن را تحریک میکند. باید مدت زمان کافی برای آرامش یافتن عضلات و جریان خون، پس از ورزش شدید وجود داشته باشد.
* ورزش ملایم غیر هوازی ممکن است در پایان روز کمک کننده باشد. یک پیاده روی مفرح و همراه با تنفسهای عمیق ورزش مناسبی است.
* حرکات موزون و ملایم، یوگا و نرمشهای کششی همراه با موسیقی آرامش بخش و ملایم نیز به تمدد اعصاب و آرامش یافتن شما کمک میکند و در به خواب رفتن شما موثر است
khooshe
مدیر بازنشسته
بی‌خوابی یک علامت است که فرد به طور مستمر به خواب نمی‌رود. به عبارتی دیگر مشکل در به خواب رفتن، بیدار شدن مکرر در خلال شب همراه با ناتوانی یا اشکال در به خواب رفتن مجدد، بیدارشدن خیلی زود در صبح و خوابی که باعث تجدید قوا نشود را بی‌خوابی گویند.
بر طبق دپارتمان سلامتی و خدمات انسانی آمریکا در سال ۲۰۰۷ ۶۴ میلیون آمریکایی از کمبود خواب رنج می‌برند.
زنان بی‌خواب ۱.۴ برابر مردان بی‌خواب هستند.
واقعا دستتون درد نکنه خیلی عالی بود.پس با این توضیحات من دچار بی خوابی نیستم.
khooshe
مدیر بازنشسته
دقیقا
به زندگی امیدوارشدمدقیقا
khooshe
مدیر بازنشسته
همیشه امیدوار باشین(حتی اگه کم خواب بودین
)
باشه.راستی بعد از هدفمندی یارانه ها,ورزش هم هدفمند شده!!!!(یعنی باید کمتر ورزش کنیم)؟؟؟؟همیشه امیدوار باشین(حتی اگه کم خواب بودین
khooshe
مدیر بازنشسته
کم آبی در ورزش
کم آبی در ورزش
کم آبی در ورزش
هنگام ورزش آب زیادی به دلیل عرق‌ریزی و تنفس از دست میرود. به ازای هر هزار کیلو کالری مصرفی تقریبا یک لیتر آب باید دریافت شود.
با بیشتر شدن شدت ورزش، طولانی شدن مدت آن و زیادتر شدن دما و رطوبت، دفع آب بیشتر میشود. اگر آب از دست رفته جبران نشود عملکرد دچار اختلال خواهد شد. اگر آب دفعی معادل 1 تا 2 در صد وزن بدن باشد، عملکرد هوازی را به خطر می‌اندازد. شواهدی نشان دهند،این حد کاهش آب، به هنگام ورزشهای غیر هوازی یا قدرتی، آثار منفی به جای می‌گذارند، ناچیزند. جدول زیر اثرات فیزیولوژیکی کاهش وزن بدن معادل 3 تا4 درصد بر اثر کم آبی هنگام ورزش را نشان میدهد.
اطمینان از جذب آب کافی
بهترین نشانه کاهش در جریان یک فعالیت بدنی، وزن کردن بدن است. در حقیقت، تقریبا 100 در صد از کاهش وزن به هنگام یک جلسه تمرین ورزشی، ناشی از کاهش آب است. بنابراین مقدار آب مورد نیاز برای جایگزین کردن آب از دست رفته، به‌طور قطع معادل با تفاوت وزن بدن قبل و بعد از تمرین است. اگر ورزشکاری پس از ورزش به میزان 1800 گرم سبکتر شده باشد‌این بدان معنی است که او به مصرف حداقل 1800گرم آب و قبل از تمرین بعدی نیاز دارد و اگر به میزان دو درصد از وزن بدنش کم شده باشد نباید به او اجازه شرکت در تمرینات بعدی را داد.
ورزشکاران را تشویق کنید تا وزن خود را به طور مرتب کنترل کنند. تنها تشنگی نشانه کم آبی بدن نیست. در بسیاری موارد ورزش واقعا واکنش تشنگی را مختل میکند. به هنگام ورزش شما مقدار زیادی آب را قبل از احساس تشنگی از دست میدهید و قبل از اینکه به‌طور کامل کم آبی شما جبران شود، احساس تشنگی از بین میرود. بنابراین برای تامین نیازتان به آب نمی‌توانید به حس تشنگی اکتفا کنید. به عنوان یک ورزشکار،لازم است که به‌طور آگاهانه بیش از آنچه دوست دارید آب بنوشید، به‌ویژه زمانی که در گرما ورزش میکنید.
توصیه‌هایی به ورزشکاران درباره مایعات :
* دو ساعت قبل از تمرین یا مسابقه حدود 500 میلی لیتر مایعات بنوشید.
* به هنگام ورزش هر 15 تا 20 دقیقه یک‌بار، 150تا 300 میلی لیتر آب بنوشید.
* هنگام ورزش احساس تشنگی ملاک درستی مبنی بر نیاز ورزشکار به آب نیست، احساس تشنگی هنگام ورزش، ممکن است معرف کاهش دو درصدی وزن بدن باشد.
* مصرف نوشیدنیهای حاوی کربوهیدرات و الکترولیت به میزان مطلوب در حین تمرینات و یا مسابقات طولانی‌تر از یک ساعت ادامه دارند.
* در طول تمرین سخت که بیشتر از یک ساعت طول می‌کشد، توصیه میشود به ازای هر یک ساعت تمرین، 30 تا 60 گرم کربو هیدرات مصرف شود تا اکسیداسیون کربو هیدرات حفظ شده و خستگی به تعویق افتد.
* استفاده از محلول هیدراسیون حاوی سدیم ( 5/0 تا7/0 گرم در هر لیتر آب )در طول تمرینات بیشتر از یک ساعت توصیه میشود، زیرا ممکن است در افزایش ذایقه موثر بوده و ضمن افزایش بازجذب آب و احتمالا از احساس آبزدگی در افراد خاصی که بیش از حد مایعات می‌نوشند، جلوگیری کند.
* مایعاتی که معطر، تا حدودی نمکدار، سرد (10 تا 12 درجه سانتیگراد )یا شیرین هستند، ممکن است نوشیدن ارادی را تحریک کند.
* پس از ورزش، به ازای هر کیلوگرم کاهش وزن ناشی از فعالیت، 1250 تا1500 میلی لیتر مایعات بنوشید تا ادرار دفعی نیز جبران شود.
* سدیم، پتاسیم و کلر، الکترولیتهای عمده‌ای هستند که در قالب عرق دفع میشوند. الکترولیتها میتوانند با مصرف یک نوشیدنی ورزشی مناسب یا اضافه کردن اندکی نمک به وعده غذایی پس از ورزش و مصرف غذاهای غنی از پتاسیم، برای مثال موز، پرتقال، میوه‌های مرکباتی بیشتر سبزی‌ها، جبران شوند.
کم آبی در ورزش
کم آبی در ورزش
هنگام ورزش آب زیادی به دلیل عرق‌ریزی و تنفس از دست میرود. به ازای هر هزار کیلو کالری مصرفی تقریبا یک لیتر آب باید دریافت شود.
با بیشتر شدن شدت ورزش، طولانی شدن مدت آن و زیادتر شدن دما و رطوبت، دفع آب بیشتر میشود. اگر آب از دست رفته جبران نشود عملکرد دچار اختلال خواهد شد. اگر آب دفعی معادل 1 تا 2 در صد وزن بدن باشد، عملکرد هوازی را به خطر می‌اندازد. شواهدی نشان دهند،این حد کاهش آب، به هنگام ورزشهای غیر هوازی یا قدرتی، آثار منفی به جای می‌گذارند، ناچیزند. جدول زیر اثرات فیزیولوژیکی کاهش وزن بدن معادل 3 تا4 درصد بر اثر کم آبی هنگام ورزش را نشان میدهد.
اطمینان از جذب آب کافی
بهترین نشانه کاهش در جریان یک فعالیت بدنی، وزن کردن بدن است. در حقیقت، تقریبا 100 در صد از کاهش وزن به هنگام یک جلسه تمرین ورزشی، ناشی از کاهش آب است. بنابراین مقدار آب مورد نیاز برای جایگزین کردن آب از دست رفته، به‌طور قطع معادل با تفاوت وزن بدن قبل و بعد از تمرین است. اگر ورزشکاری پس از ورزش به میزان 1800 گرم سبکتر شده باشد‌این بدان معنی است که او به مصرف حداقل 1800گرم آب و قبل از تمرین بعدی نیاز دارد و اگر به میزان دو درصد از وزن بدنش کم شده باشد نباید به او اجازه شرکت در تمرینات بعدی را داد.
ورزشکاران را تشویق کنید تا وزن خود را به طور مرتب کنترل کنند. تنها تشنگی نشانه کم آبی بدن نیست. در بسیاری موارد ورزش واقعا واکنش تشنگی را مختل میکند. به هنگام ورزش شما مقدار زیادی آب را قبل از احساس تشنگی از دست میدهید و قبل از اینکه به‌طور کامل کم آبی شما جبران شود، احساس تشنگی از بین میرود. بنابراین برای تامین نیازتان به آب نمی‌توانید به حس تشنگی اکتفا کنید. به عنوان یک ورزشکار،لازم است که به‌طور آگاهانه بیش از آنچه دوست دارید آب بنوشید، به‌ویژه زمانی که در گرما ورزش میکنید.
توصیه‌هایی به ورزشکاران درباره مایعات :
* دو ساعت قبل از تمرین یا مسابقه حدود 500 میلی لیتر مایعات بنوشید.
* به هنگام ورزش هر 15 تا 20 دقیقه یک‌بار، 150تا 300 میلی لیتر آب بنوشید.
* هنگام ورزش احساس تشنگی ملاک درستی مبنی بر نیاز ورزشکار به آب نیست، احساس تشنگی هنگام ورزش، ممکن است معرف کاهش دو درصدی وزن بدن باشد.
* مصرف نوشیدنیهای حاوی کربوهیدرات و الکترولیت به میزان مطلوب در حین تمرینات و یا مسابقات طولانی‌تر از یک ساعت ادامه دارند.
* در طول تمرین سخت که بیشتر از یک ساعت طول می‌کشد، توصیه میشود به ازای هر یک ساعت تمرین، 30 تا 60 گرم کربو هیدرات مصرف شود تا اکسیداسیون کربو هیدرات حفظ شده و خستگی به تعویق افتد.
* استفاده از محلول هیدراسیون حاوی سدیم ( 5/0 تا7/0 گرم در هر لیتر آب )در طول تمرینات بیشتر از یک ساعت توصیه میشود، زیرا ممکن است در افزایش ذایقه موثر بوده و ضمن افزایش بازجذب آب و احتمالا از احساس آبزدگی در افراد خاصی که بیش از حد مایعات می‌نوشند، جلوگیری کند.
* مایعاتی که معطر، تا حدودی نمکدار، سرد (10 تا 12 درجه سانتیگراد )یا شیرین هستند، ممکن است نوشیدن ارادی را تحریک کند.
* پس از ورزش، به ازای هر کیلوگرم کاهش وزن ناشی از فعالیت، 1250 تا1500 میلی لیتر مایعات بنوشید تا ادرار دفعی نیز جبران شود.
* سدیم، پتاسیم و کلر، الکترولیتهای عمده‌ای هستند که در قالب عرق دفع میشوند. الکترولیتها میتوانند با مصرف یک نوشیدنی ورزشی مناسب یا اضافه کردن اندکی نمک به وعده غذایی پس از ورزش و مصرف غذاهای غنی از پتاسیم، برای مثال موز، پرتقال، میوه‌های مرکباتی بیشتر سبزی‌ها، جبران شوند.
khooshe
مدیر بازنشسته
تاثیر ورزش بر مصرف کنندگان سیگار
تاثیر ورزش بر مصرف کنندگان سیگار
تاثیر ورزش بر مصرف کنندگان سیگار
با توجه به آمار حدود 80 درصد از افرادی که ورزش می کنند راحت تر می توانند سیگار را ترک کنند افرادی که ورزش می کنند حتی اگر سیگار کشیدن را ترک نکنند مصرف روزانه سیگار خود را کاهش خواهند داد همچنین ورزش کردن باعث می شود سیگار برای سیگاری ها جذابیت کمتری پیدا کند و می تواند برای ترک کردن کمک کننده باشد..............
*دخانیات :
یکی از واقعیت هایی که تنها منحصر به جامعه ما نیست و از معضلات تمام جوامع جهانی محسوب می شود رشد روز افزون مصرف دخانیات و سیگار است. آمار نشان می دهد از هر 5 نفر یک نفر سیگاری است در نتیجه حدود 2 میلیارد نفر از جمعیت جهان سیگاری هستند.
بیشترین زیان های ناشی از مصرف سیگار شامل زیان های جسمانی و بهداشتی و زیان های اقتصادی و ملی است. سیگار کشیدن می تواند آغازی برای اعتیاد باشد. تحقیقات نشان داده است که بیش از 60 % معتادان به مواد مخدر قبل از اعتیاد سیگاری بوده اند و بیش از 55 % معتادان کشور مصرف سیگار را قبل از 18 سالگی آغاز کرده اند. احتمال مصرف حشیش در جوانان سیگاری حدود 100 برابر بیش از سایر جوانان است. مصرف دخانیات باعث مرگ حدود 3/5 میلیون نفر یا به عبارتی 1 مرگ در 9 ثانیه بوده است البته این تعداد هر سال افزایش می یابد.
*عوارض دخانیات :
در اینجا به اختصار عوارض ناشی از مصرف دخانیات ذکر شده است :
1. ایمنی بدن کاهش می یابد و فرد مستعد به ابتلا به انواع بیماری ها می شود از جمله برونشیت مزمن، انواع عفونت های تنفسی، سرطان ریه، بیماری قلبی _ عروقی و سکته مغزی
2. پوست چروکیده، دندان های زرد
3. مهمترین پیامد های روانی آن وابستگی روانی به مصرف دخانیات است. نیکوتین باعث آرامش کاذب می شود و این موضوع نیز باعث می شود فرد نتواند آن را کنار بگذارد.
4. سیگار باعث بروز خستگی، افسردگی و اضطراب می شود.
5. سیگار باعث اختلالات گوارشی شدید می شود و اشتها ی فرد نیز کاهش می یابد.
6. سیگار از نظر اقتصادی نیز برای جامعه و فرد زیان اور است.
* تاثیر ورزش بر مصرف کنندگان سیگار :
نتایج مطالعات نشان می دهد، ورزش کردن نه تنها سبب سلامت افراد می شود بلکه به افراد سیگاری در ترک سیگار کمک می کند. به نقل از خبرگزاری چین، طی مطالعاتی بر روی 68 فرد که در بیمارستان استرالیا بستری بودند مشخص شد، افراد سیگاری که برای ترک سیگار علاوه بر استفاده از آدامس های حاوی نیکوتین ورزش می کردند، نسبت به افرادی که فقط به مصرف نیکوتین می پرداختند راحت تر می توانستند، سیگار را ترک کنند.
با توجه به آمار حدود 80 درصد از افرادی که ورزش می کنند راحت تر می توانند سیگار را ترک کنند. افرادی که ورزش می کنند حتی اگر سیگار کشیدن را ترک نکنند مصرف روزانه سیگار خود را کاهش خواهند داد
همچنین ورزش کردن باعث می شود سیگار برای سیگاری ها جذابیت کمتری پیدا کند و می تواند برای ترک کردن کمک کننده باشد. در یک مطالعه جدید که روی 20 فرد سیگاری صورت گرفته است این افراد وادار شدند 15 دقیقه روی دوچرخه ثابت ورزش کنند. قبل و بعد از این تمرین به آن ها تصاویری از مصرف سیگار و هم چنین تصاویر خنثی نشان داده شد و با استفاده از دستگاهی که مسیر حرکت چشم را ثبت می کرد بررسی شد که آن ها چه مدت به هر کدام از این دو گروه تصویر نگاه می کنند. 11 درصد تفاوت بین طول مدت نگاه کردن به تصاویر مربوط به مصرف سیگار قبل و بعد از تمرین مشاهده شد. این نشان می دهد حتی مدتی کوتاه ورزش کردن هم بر جذابیت سیگار تاثیر گذار است.
*تاثیر دخانیات در فعالیت های ورزشی :
10 _ 5 دقیقه پس از کشیدن سیگار ماهیچه به مقدار 15 % با کاهش نیرو مواجه می شود. برای مثال پس از کشیدن سیگار قدرت پرتاب توپ مدیسن بال حدود 12 % کاهش می یابد. استعمال دخانیات برای اکثر ورزشکاران ممنوع است و تاثیرات منفی زیادی در سازگاری های مختلف فردی به وجود می آورد.
نتایج حاصل از تحقیقات انجام شده نشان می دهد سیگار تاثیرات بسیار مخربی بر جا می گذارد از جمله :
1. افزایش فشار خون
2. کاهش ظرفیت تبادل ریه ها
3. کاهش قابلیت هدایت مجاری تنفس
4. افزایش مصرف اکسیژن عضلات
5. تنگ تر شدن مجاری تنفسی
6. کاهش کارآیی قلب که با بیشتر شدن ضربان قلب همراه است.
تاثیر ورزش بر مصرف کنندگان سیگار
تاثیر ورزش بر مصرف کنندگان سیگار
با توجه به آمار حدود 80 درصد از افرادی که ورزش می کنند راحت تر می توانند سیگار را ترک کنند افرادی که ورزش می کنند حتی اگر سیگار کشیدن را ترک نکنند مصرف روزانه سیگار خود را کاهش خواهند داد همچنین ورزش کردن باعث می شود سیگار برای سیگاری ها جذابیت کمتری پیدا کند و می تواند برای ترک کردن کمک کننده باشد..............
*دخانیات :
یکی از واقعیت هایی که تنها منحصر به جامعه ما نیست و از معضلات تمام جوامع جهانی محسوب می شود رشد روز افزون مصرف دخانیات و سیگار است. آمار نشان می دهد از هر 5 نفر یک نفر سیگاری است در نتیجه حدود 2 میلیارد نفر از جمعیت جهان سیگاری هستند.
بیشترین زیان های ناشی از مصرف سیگار شامل زیان های جسمانی و بهداشتی و زیان های اقتصادی و ملی است. سیگار کشیدن می تواند آغازی برای اعتیاد باشد. تحقیقات نشان داده است که بیش از 60 % معتادان به مواد مخدر قبل از اعتیاد سیگاری بوده اند و بیش از 55 % معتادان کشور مصرف سیگار را قبل از 18 سالگی آغاز کرده اند. احتمال مصرف حشیش در جوانان سیگاری حدود 100 برابر بیش از سایر جوانان است. مصرف دخانیات باعث مرگ حدود 3/5 میلیون نفر یا به عبارتی 1 مرگ در 9 ثانیه بوده است البته این تعداد هر سال افزایش می یابد.
*عوارض دخانیات :
در اینجا به اختصار عوارض ناشی از مصرف دخانیات ذکر شده است :
1. ایمنی بدن کاهش می یابد و فرد مستعد به ابتلا به انواع بیماری ها می شود از جمله برونشیت مزمن، انواع عفونت های تنفسی، سرطان ریه، بیماری قلبی _ عروقی و سکته مغزی
2. پوست چروکیده، دندان های زرد
3. مهمترین پیامد های روانی آن وابستگی روانی به مصرف دخانیات است. نیکوتین باعث آرامش کاذب می شود و این موضوع نیز باعث می شود فرد نتواند آن را کنار بگذارد.
4. سیگار باعث بروز خستگی، افسردگی و اضطراب می شود.
5. سیگار باعث اختلالات گوارشی شدید می شود و اشتها ی فرد نیز کاهش می یابد.
6. سیگار از نظر اقتصادی نیز برای جامعه و فرد زیان اور است.
* تاثیر ورزش بر مصرف کنندگان سیگار :
نتایج مطالعات نشان می دهد، ورزش کردن نه تنها سبب سلامت افراد می شود بلکه به افراد سیگاری در ترک سیگار کمک می کند. به نقل از خبرگزاری چین، طی مطالعاتی بر روی 68 فرد که در بیمارستان استرالیا بستری بودند مشخص شد، افراد سیگاری که برای ترک سیگار علاوه بر استفاده از آدامس های حاوی نیکوتین ورزش می کردند، نسبت به افرادی که فقط به مصرف نیکوتین می پرداختند راحت تر می توانستند، سیگار را ترک کنند.
با توجه به آمار حدود 80 درصد از افرادی که ورزش می کنند راحت تر می توانند سیگار را ترک کنند. افرادی که ورزش می کنند حتی اگر سیگار کشیدن را ترک نکنند مصرف روزانه سیگار خود را کاهش خواهند داد
همچنین ورزش کردن باعث می شود سیگار برای سیگاری ها جذابیت کمتری پیدا کند و می تواند برای ترک کردن کمک کننده باشد. در یک مطالعه جدید که روی 20 فرد سیگاری صورت گرفته است این افراد وادار شدند 15 دقیقه روی دوچرخه ثابت ورزش کنند. قبل و بعد از این تمرین به آن ها تصاویری از مصرف سیگار و هم چنین تصاویر خنثی نشان داده شد و با استفاده از دستگاهی که مسیر حرکت چشم را ثبت می کرد بررسی شد که آن ها چه مدت به هر کدام از این دو گروه تصویر نگاه می کنند. 11 درصد تفاوت بین طول مدت نگاه کردن به تصاویر مربوط به مصرف سیگار قبل و بعد از تمرین مشاهده شد. این نشان می دهد حتی مدتی کوتاه ورزش کردن هم بر جذابیت سیگار تاثیر گذار است.
*تاثیر دخانیات در فعالیت های ورزشی :
10 _ 5 دقیقه پس از کشیدن سیگار ماهیچه به مقدار 15 % با کاهش نیرو مواجه می شود. برای مثال پس از کشیدن سیگار قدرت پرتاب توپ مدیسن بال حدود 12 % کاهش می یابد. استعمال دخانیات برای اکثر ورزشکاران ممنوع است و تاثیرات منفی زیادی در سازگاری های مختلف فردی به وجود می آورد.
نتایج حاصل از تحقیقات انجام شده نشان می دهد سیگار تاثیرات بسیار مخربی بر جا می گذارد از جمله :
1. افزایش فشار خون
2. کاهش ظرفیت تبادل ریه ها
3. کاهش قابلیت هدایت مجاری تنفس
4. افزایش مصرف اکسیژن عضلات
5. تنگ تر شدن مجاری تنفسی
6. کاهش کارآیی قلب که با بیشتر شدن ضربان قلب همراه است.
khooshe
مدیر بازنشسته
با دويدن شاداب و سلامت بمانيد
با دويدن شاداب و سلامت بمانيد
بخش مهمي از همه ورزشها را دويدن به خود اختصاص داده است. اين ورزش سادهنه فقط باعث آب شدن چربيهاي بدن مي شود، بلکه شادابي و روحيه مثبت برايبدن فراهم مي آورد.
از مزاياي عمده دويدن مي توان به سلامت ماندن قلب و ريه اشاره کرد. همچنين تقويت عضلات اصلي بدن، کشش و انعطاف پذيري آنها، تقويت استخوانها،تنظيم ضربات قلب و فشار خون از مزيتهاي عمده دويدن هستند. اشخاصي که بطورمنظم و مستمر اين ورزش را انجام مي دهند، معمولا سالمتر از ديگران هستند. اين افراد همچنين داراي خوابي بهتر بوده و عمومآ استرس کمتري به سراغشانمي رود.
دويدن اشکال مختلفي دارد، بهترين نوع آن که براي تمامي افراد باسنين مختلف پيشنهاد مي شود، دويدن آرام و طولاني مدت يا همان Jogging است. توجه داشته باشيد که اگر از بيماريهايي نظير ديابت، درد سينه، آنژين،بيماريهاي ريوي، آسم، بيهوشي، فشار خون بالا رنج مي بريد و يا اخيرا عملجراحي کرديد يا در حال حاضر باردار هستيد، حتمآ قبل انجام اين ورزش، باپزشک خود مشورت کنيد.
تصميمگيري و مشخص کردن هدف
به ياد داشته باشيد که با چند باردويدن يا انجام هر از گاهي آن، هرگز سلامتي به بدن شما هديه نخواهد شد،بلکه انجام اين ورزش در طولاني مدت و به طور مستمر مفيد و اثر بخش خواهدبود. پس قبل از اينکه تصميم به انجام بگيريد، بايد براي خود برنامه ريزيکنيد.
لازم نيست سنگين شروع کنيد، اول مي توانيد يک برنامه سبک را طرح ريزي کنيد : دو روز در هفته، هر بار نيم يا سه ربع ساعت. اين برنامه مي توانيد برايدو ماه اول داشته باشيد، سپس آنرا به سه روز درهفته افزايش دهيد و بعد درصورت تمايل آنرا هرروز کنيد.
مطمين باشيد که با انجام مستمر ورزش دويدن، اثرات آنرا در سلامتي خود خواهيد ديد.
چگونه شروع کنيم
همانند تمامي ورزشها، بايد قبل از انجام ورزشدويدن، بدن خود را کاملا گرم کنيد. براي انجام اينکار مي توانيد از ورزشهاو نرمشهاي کششي که عضلات پا، بازو و کتف را گرم مي کنند استفاده کنيد. بعداز اين عمل آرام بدويد و يا کمي با سرعت قدم بزنيد، فراموش نکنيد که هرگزبا سرعت بالا کار خود را آغاز نکنيد.
بتدريج سرعت خود را آرام آرام افزايش دهيد. توجه داشته باشيد کهبا آهنگ و ريتمي منظم تنفس کنيد. هوا را هرگز از دهان تو نکشيد، ترجيحادهان خود را ببنديد و با بيني منظم دم و بازدم کنيد، اگر مي خواهيد سرعتتنفس خود را بالا ببريد هوا را از دهان خارج کنيد.
هرگاه احساس تنگي نفس کرديد و تنفس برايتان سخت شد، کمي استراحت کنيد تا نفستان به حالت عادي برگردد و دو مرتبه شروع به دويدن کنيد.
قدمهاي خود را مرتب برداريد. توجه کنيد که کف پاهايتان به حالتاستاندارد برروي زمين قرار گيرند، يعني اول پاشنه، بعد قسمت مياني، و سپسپنجه ها. پاهايتان را در يک راستا حرکت دهيد، دقت کنيد که دويدن اشتباه ميتواند سلامت مفاصل و کمر شما را به خطر بي اندازد.
کجا بدويم
سعي کنيد مسيري که براي دويدان انتخاب مي کنيد، درطبيعت باشد. پارکها، باغها، جنگلها، کنار رود يا ساحل را انتخاب کنيد. بهتر است مسير هموار باشد تا دويدن مرتب و منظم تر انجام شود.
لباس و تجهيزات
از لباسهاي سبک و راحت مانند گرمکنهاي ورزشياستفاده کنيد. انتخاب کفش موضوع بسيار مهمي در اين ورزش است. کفشي کهانتخاب مي کنيد حتما بايد براي دويدن در نظر گرفته شده باشد. معمولا ايننوع کفشهاي ورزشي راحت و انعطاف پذير هستند. داراي کفه اي نازک مي باشد. سطح زيرين آنها صاف و مسطح نيست. پاي شما در اين نوع کفشها بايد کاملااحساس راحتي کند.
اگر مسير طولاني را انتخاب مي کنيد گه در آن امکانات اوليه دردسترس نيست، سعي کنيد حتما با خود يک قمقمه کوچک آب، و تجهيزات پانسمانيمانند چسب زخم و باند همراه داشته باشيد. اين وسايل را ترجيحا در کيف کمريخود قرار دهيد و توجه کنيد که وزن آنها خيلي سنگين نشود. مي توانيد کمي هممواد خوراکي به همراه داشته باشيد تا در حين استراحت آنها را ميل کنيد.
با دويدن شاداب و سلامت بمانيد
با دويدن شاداب و سلامت بمانيد
بخش مهمي از همه ورزشها را دويدن به خود اختصاص داده است. اين ورزش سادهنه فقط باعث آب شدن چربيهاي بدن مي شود، بلکه شادابي و روحيه مثبت برايبدن فراهم مي آورد.
از مزاياي عمده دويدن مي توان به سلامت ماندن قلب و ريه اشاره کرد. همچنين تقويت عضلات اصلي بدن، کشش و انعطاف پذيري آنها، تقويت استخوانها،تنظيم ضربات قلب و فشار خون از مزيتهاي عمده دويدن هستند. اشخاصي که بطورمنظم و مستمر اين ورزش را انجام مي دهند، معمولا سالمتر از ديگران هستند. اين افراد همچنين داراي خوابي بهتر بوده و عمومآ استرس کمتري به سراغشانمي رود.
دويدن اشکال مختلفي دارد، بهترين نوع آن که براي تمامي افراد باسنين مختلف پيشنهاد مي شود، دويدن آرام و طولاني مدت يا همان Jogging است. توجه داشته باشيد که اگر از بيماريهايي نظير ديابت، درد سينه، آنژين،بيماريهاي ريوي، آسم، بيهوشي، فشار خون بالا رنج مي بريد و يا اخيرا عملجراحي کرديد يا در حال حاضر باردار هستيد، حتمآ قبل انجام اين ورزش، باپزشک خود مشورت کنيد.
تصميمگيري و مشخص کردن هدف
به ياد داشته باشيد که با چند باردويدن يا انجام هر از گاهي آن، هرگز سلامتي به بدن شما هديه نخواهد شد،بلکه انجام اين ورزش در طولاني مدت و به طور مستمر مفيد و اثر بخش خواهدبود. پس قبل از اينکه تصميم به انجام بگيريد، بايد براي خود برنامه ريزيکنيد.
لازم نيست سنگين شروع کنيد، اول مي توانيد يک برنامه سبک را طرح ريزي کنيد : دو روز در هفته، هر بار نيم يا سه ربع ساعت. اين برنامه مي توانيد برايدو ماه اول داشته باشيد، سپس آنرا به سه روز درهفته افزايش دهيد و بعد درصورت تمايل آنرا هرروز کنيد.
مطمين باشيد که با انجام مستمر ورزش دويدن، اثرات آنرا در سلامتي خود خواهيد ديد.
چگونه شروع کنيم
همانند تمامي ورزشها، بايد قبل از انجام ورزشدويدن، بدن خود را کاملا گرم کنيد. براي انجام اينکار مي توانيد از ورزشهاو نرمشهاي کششي که عضلات پا، بازو و کتف را گرم مي کنند استفاده کنيد. بعداز اين عمل آرام بدويد و يا کمي با سرعت قدم بزنيد، فراموش نکنيد که هرگزبا سرعت بالا کار خود را آغاز نکنيد.
بتدريج سرعت خود را آرام آرام افزايش دهيد. توجه داشته باشيد کهبا آهنگ و ريتمي منظم تنفس کنيد. هوا را هرگز از دهان تو نکشيد، ترجيحادهان خود را ببنديد و با بيني منظم دم و بازدم کنيد، اگر مي خواهيد سرعتتنفس خود را بالا ببريد هوا را از دهان خارج کنيد.
هرگاه احساس تنگي نفس کرديد و تنفس برايتان سخت شد، کمي استراحت کنيد تا نفستان به حالت عادي برگردد و دو مرتبه شروع به دويدن کنيد.
قدمهاي خود را مرتب برداريد. توجه کنيد که کف پاهايتان به حالتاستاندارد برروي زمين قرار گيرند، يعني اول پاشنه، بعد قسمت مياني، و سپسپنجه ها. پاهايتان را در يک راستا حرکت دهيد، دقت کنيد که دويدن اشتباه ميتواند سلامت مفاصل و کمر شما را به خطر بي اندازد.
کجا بدويم
سعي کنيد مسيري که براي دويدان انتخاب مي کنيد، درطبيعت باشد. پارکها، باغها، جنگلها، کنار رود يا ساحل را انتخاب کنيد. بهتر است مسير هموار باشد تا دويدن مرتب و منظم تر انجام شود.
لباس و تجهيزات
از لباسهاي سبک و راحت مانند گرمکنهاي ورزشياستفاده کنيد. انتخاب کفش موضوع بسيار مهمي در اين ورزش است. کفشي کهانتخاب مي کنيد حتما بايد براي دويدن در نظر گرفته شده باشد. معمولا ايننوع کفشهاي ورزشي راحت و انعطاف پذير هستند. داراي کفه اي نازک مي باشد. سطح زيرين آنها صاف و مسطح نيست. پاي شما در اين نوع کفشها بايد کاملااحساس راحتي کند.
اگر مسير طولاني را انتخاب مي کنيد گه در آن امکانات اوليه دردسترس نيست، سعي کنيد حتما با خود يک قمقمه کوچک آب، و تجهيزات پانسمانيمانند چسب زخم و باند همراه داشته باشيد. اين وسايل را ترجيحا در کيف کمريخود قرار دهيد و توجه کنيد که وزن آنها خيلي سنگين نشود. مي توانيد کمي هممواد خوراکي به همراه داشته باشيد تا در حين استراحت آنها را ميل کنيد.
khooshe
مدیر بازنشسته
تنفس صحيح هنگام تمرينات ورزشي
تنفس صحيح هنگام تمرينات ورزشي
تنفس صحيح انرژي شما را چند برابر مي کند
تنفس، روش دم و بازدم يکي از مهمترين موضوع ها، هنگام انجام تمرينات و حرکات ورزشي هستند. تنفس صحيح و درست مي تواند انرژي زيادي را براي بدن حفط کند و همچنين بدن را سالمتر نگه دارد.
در حالي که روش غير صحيح آن مي تواند انرژي زيادي از بدن بگيرد و به سلامت بدن آسيب وارد کند. تنفس صحيح همچنين باعث مي شود تا انتقال و تامين خون از قلب به رگهاي بدن، بهتر و مرتبتر انجام پذيرد. اين موضوع به عملکرد بهتر سيستم لنفاني انسان نيز کمک مي کند.
فراموش نکنيد که التبه نوع هوايي که تنفس مي کنيد نيز بسيار مهم است. هواي تنفس شونده - بويژه هنگام انجام تمرينات و حرکات ورزشي - مي بايست پاک و غير آلوده باشد.
روش صحيح تنفس
توجه داشته باشيد که هنگام تمرينات ورزشي، تنفس خود را ريتميک و از روي نظم کنترل کنيد. همچنين دقت کنيد که تا حد امکان آرامش را حفظ کنيد و از تند نفس کشيدن جلوگيري کنيد.
سعي نکنيد تا با دهان نفس بکشيد. البته براي خارج کردن سريعتر هوا مي توانيد از دهان استفاده کنيد، اما براي کشيدن آن اصلا" از دهان استفاده نکنيد. بکارگيري دهان براي عمل دم باعث مي شود تا هوا به حجم نامشخص (زياد) وارد بدن گردد بدون اينکه ***** شود. بيني با *****هايي که در قسمت ورودي خود دارد، هواي دم را پاک سازي مي کند. همچنين بيني با حجم کمتري که دارد باعث مي شود تا حجم هواي دم کنترل شده و به مقدار مورد نياز باشد.
تنفس از دهان باعث خشکي دهان و گلو مي شود که اين موضوع به خشک شدن آب بدن و کسري انرژي کمک مي کند.
روش توصيه شده اينست که دم از راه بيني و بازدم از راه دهان انجام گيرد. در اين روش البته بهتر است که هنگام کشيدن هوا، دهان کاملا" بسته باشد. البته روش دم و بازدم از راه بيني بيشتر توصيه مي گردد. در اين حالت دهان در هر دو حالت (دو و بازدم) کاملا" بسته است.
اما چگونگي تنفس نيز امري بسيار مهم است. براي کشيدن تنفس، نگه داشتن نفس در بدن و بيرون دادن آن مدت زماني نسبي لازم است تا حرکت ريتميک حفظ گردد، که اين موضوع در هنگام انجام تمرينات امر مهمي است. همانطور که قبلا" نيز اشاره شد، آرامش در تنفس لازم است تا حفظ گردد. بعد از انجام تمرينات و يا هنگام استراحت بين هر تمرين، سعي کنيد تا به صورت عميق در روش زير چند مرتبه تنفس کنيد:
اگر براي مثال يک ثانيه را صرف کشيدن نفس عميق مي کنيد، چهار برابر آنرا (چهار ثانيه) مي بايست براي نگه داشتن نفس در بدن صبر کنيد. سپس در زمان دوبرابر آن (دو ثانيه) بايد نفس را بيرون دهيد. اين مدت زمانها بستگي به نوع نفس کشيدن شما دارد. اما نسبتها مي بايست رعايت شوند. يعني اگر دم دو ثانيه به طول انجامد، نگه داشتن آن بايد هشت ثانيه طول کشد و بازدم نيز چهار ثانيه.
اين نوع روش تنفس چه براي کساني که ورزش مي کنند و چه کساني که نمي کنند، در روز سه مرتبه ده باري توصيه مي شود. يعني ده بار صبح، ده بار عصر و ده با قبل از خواب. تغذيه نيز نبايد فراموش شود. اشخاص ورزشکار مي دانند که هنگام ورزش نبايد معده يا روده شان پر باشد. چرا که اين موضوع به غير از مشکلاتي که به سلامت انسان وارد مي کند، باعث فشار به ريه نيز مي شود.
تنفس صحيح هنگام تمرينات ورزشي
تنفس صحيح هنگام تمرينات ورزشي
تنفس صحيح انرژي شما را چند برابر مي کند
تنفس، روش دم و بازدم يکي از مهمترين موضوع ها، هنگام انجام تمرينات و حرکات ورزشي هستند. تنفس صحيح و درست مي تواند انرژي زيادي را براي بدن حفط کند و همچنين بدن را سالمتر نگه دارد.
در حالي که روش غير صحيح آن مي تواند انرژي زيادي از بدن بگيرد و به سلامت بدن آسيب وارد کند. تنفس صحيح همچنين باعث مي شود تا انتقال و تامين خون از قلب به رگهاي بدن، بهتر و مرتبتر انجام پذيرد. اين موضوع به عملکرد بهتر سيستم لنفاني انسان نيز کمک مي کند.
فراموش نکنيد که التبه نوع هوايي که تنفس مي کنيد نيز بسيار مهم است. هواي تنفس شونده - بويژه هنگام انجام تمرينات و حرکات ورزشي - مي بايست پاک و غير آلوده باشد.
روش صحيح تنفس
توجه داشته باشيد که هنگام تمرينات ورزشي، تنفس خود را ريتميک و از روي نظم کنترل کنيد. همچنين دقت کنيد که تا حد امکان آرامش را حفظ کنيد و از تند نفس کشيدن جلوگيري کنيد.
سعي نکنيد تا با دهان نفس بکشيد. البته براي خارج کردن سريعتر هوا مي توانيد از دهان استفاده کنيد، اما براي کشيدن آن اصلا" از دهان استفاده نکنيد. بکارگيري دهان براي عمل دم باعث مي شود تا هوا به حجم نامشخص (زياد) وارد بدن گردد بدون اينکه ***** شود. بيني با *****هايي که در قسمت ورودي خود دارد، هواي دم را پاک سازي مي کند. همچنين بيني با حجم کمتري که دارد باعث مي شود تا حجم هواي دم کنترل شده و به مقدار مورد نياز باشد.
تنفس از دهان باعث خشکي دهان و گلو مي شود که اين موضوع به خشک شدن آب بدن و کسري انرژي کمک مي کند.
روش توصيه شده اينست که دم از راه بيني و بازدم از راه دهان انجام گيرد. در اين روش البته بهتر است که هنگام کشيدن هوا، دهان کاملا" بسته باشد. البته روش دم و بازدم از راه بيني بيشتر توصيه مي گردد. در اين حالت دهان در هر دو حالت (دو و بازدم) کاملا" بسته است.
اما چگونگي تنفس نيز امري بسيار مهم است. براي کشيدن تنفس، نگه داشتن نفس در بدن و بيرون دادن آن مدت زماني نسبي لازم است تا حرکت ريتميک حفظ گردد، که اين موضوع در هنگام انجام تمرينات امر مهمي است. همانطور که قبلا" نيز اشاره شد، آرامش در تنفس لازم است تا حفظ گردد. بعد از انجام تمرينات و يا هنگام استراحت بين هر تمرين، سعي کنيد تا به صورت عميق در روش زير چند مرتبه تنفس کنيد:
اگر براي مثال يک ثانيه را صرف کشيدن نفس عميق مي کنيد، چهار برابر آنرا (چهار ثانيه) مي بايست براي نگه داشتن نفس در بدن صبر کنيد. سپس در زمان دوبرابر آن (دو ثانيه) بايد نفس را بيرون دهيد. اين مدت زمانها بستگي به نوع نفس کشيدن شما دارد. اما نسبتها مي بايست رعايت شوند. يعني اگر دم دو ثانيه به طول انجامد، نگه داشتن آن بايد هشت ثانيه طول کشد و بازدم نيز چهار ثانيه.
اين نوع روش تنفس چه براي کساني که ورزش مي کنند و چه کساني که نمي کنند، در روز سه مرتبه ده باري توصيه مي شود. يعني ده بار صبح، ده بار عصر و ده با قبل از خواب. تغذيه نيز نبايد فراموش شود. اشخاص ورزشکار مي دانند که هنگام ورزش نبايد معده يا روده شان پر باشد. چرا که اين موضوع به غير از مشکلاتي که به سلامت انسان وارد مي کند، باعث فشار به ريه نيز مي شود.
Sarp
مدیر بازنشسته
فواید طناب بازی - هر دقیقه 10 کیلوکالری
فواید طناب بازی - هر دقیقه 10 کیلوکالری
طناب بازی یکی از روش های مناسب برای افزایش مصرف انرژی است و تمامی فواید هر فعالیت فیزیکی هوازی را دارد بطوریکه هر دقیقه طناب بازی 10 کیلوکالری می سوزاند.
این ورزش مفرح که خانم یکرنگیان از آن به عنوان ورزشی کارآمد یاد می کند از تنوع بسیاری در تکنیک های ورزشی برخوردار بوده و حتی دارای فدراسیون جهانی است. جالب است بدانید که هر دقیقه طناب بازی در یک فرد به طور متوسط باعث مصرف حدود 10 تا 12 کیلوکالری انرژی می شود. این انرژی معادل انرژی مصرفی در ورزش دو با سرعت حدود 10 کیلومتر در ساعت است که سرعت بالایی به حساب می آید. البته لازم به ذکر است که بهترین راه لاغری محدود کردن مواد غذایی دریافتی بوده و ورزش تنها به عنوان مکمل در کنار رژیم
غذایی توصیه می شود.
این ورزش باعث افزایش ظرفیت قلبی تنفسی شده و به دلیل فشاری که بر استخوان های اندام تحتانی وارد می کند، خاصیت ضدپوکی استخوان دارد و موجب تقویت عضلات و تاندون ها می شود. بسیاری از افرادی که دچار مشکلات طبی ناشی از بی تحرکی هستند، می توانند ناراحتی خود را به کمک طناب بازی درمان یا از بروز آن پیشگیری کنند. طناب بازی برای افراد سالم ضرری نداشته اما توصیه می شود کسانی که مشکل ارتوپدی اندام تحتانی دارند، خانم های باردار و دارندگان پروتزهای پزشکی مختلف که امکان جابه جایی شان وجود دارد، بدون مشورت پزشک معالج شان طناب بازی نکنند.
درضمن، تصور اینکه طناب بازی باعث شل شدن اندام هایی مانند سینه می شود درست نیست اما پوشیدن تاپ های چسبان می تواند تاثیرات احتمالی تروماهای وارده را در خانم ها کمتر کند. هر کس متناسب با توانایی هوازی اش می تواند برای خود برنامه ای را در نظر بگیرد اما در غیر ورزشکاران 5 دقیقه پیاده روی و 1 دقیقه طناب زدن به دنبال آن مناسب است و فرد می تواند این مجموعه (5 دقیقه پیاده روی و 1 دقیقه طناب زدن) را به هر تعداد که می تواند تکرار کند. اصولا این ورزش را می توان یک روز در میان انجام داد و رعایت تعادل در شدت، مدت و دفعه های ورزش متناسب با وضع آمادگی جسمانی فرد ضروری است.
استفاده از کفش مناسب نیز مهم ترین موضوع در ورزش طناب بازی بوده و معمولا کفش های
cross-training که دارای کفی انعطاف پذیر هستند برای این منظور مناسب اند. باید توجه داشت که علاوه بر کفش، سطح زمین هم باید پوشش مناسبی داشته باشد. به همین دلیل استفاده از متد های ورزشی توصیه می شود. به یاد داشته باشید که داشتن کفش مناسب، پوشش کف محل انجام تمرین و یادگیری تکنیک فرود آمدن روی نوک انگشتان پا می تواند صدمات احتمالی ناشی از این ورزش را به حداقل ممکن برساند.
منبع: دکتر رامین کردی، متخصص پزشکی ورزشی - سلامت (salamatiran.com)
فواید طناب بازی - هر دقیقه 10 کیلوکالری
طناب بازی یکی از روش های مناسب برای افزایش مصرف انرژی است و تمامی فواید هر فعالیت فیزیکی هوازی را دارد بطوریکه هر دقیقه طناب بازی 10 کیلوکالری می سوزاند.
این ورزش مفرح که خانم یکرنگیان از آن به عنوان ورزشی کارآمد یاد می کند از تنوع بسیاری در تکنیک های ورزشی برخوردار بوده و حتی دارای فدراسیون جهانی است. جالب است بدانید که هر دقیقه طناب بازی در یک فرد به طور متوسط باعث مصرف حدود 10 تا 12 کیلوکالری انرژی می شود. این انرژی معادل انرژی مصرفی در ورزش دو با سرعت حدود 10 کیلومتر در ساعت است که سرعت بالایی به حساب می آید. البته لازم به ذکر است که بهترین راه لاغری محدود کردن مواد غذایی دریافتی بوده و ورزش تنها به عنوان مکمل در کنار رژیم
غذایی توصیه می شود.
این ورزش باعث افزایش ظرفیت قلبی تنفسی شده و به دلیل فشاری که بر استخوان های اندام تحتانی وارد می کند، خاصیت ضدپوکی استخوان دارد و موجب تقویت عضلات و تاندون ها می شود. بسیاری از افرادی که دچار مشکلات طبی ناشی از بی تحرکی هستند، می توانند ناراحتی خود را به کمک طناب بازی درمان یا از بروز آن پیشگیری کنند. طناب بازی برای افراد سالم ضرری نداشته اما توصیه می شود کسانی که مشکل ارتوپدی اندام تحتانی دارند، خانم های باردار و دارندگان پروتزهای پزشکی مختلف که امکان جابه جایی شان وجود دارد، بدون مشورت پزشک معالج شان طناب بازی نکنند.
درضمن، تصور اینکه طناب بازی باعث شل شدن اندام هایی مانند سینه می شود درست نیست اما پوشیدن تاپ های چسبان می تواند تاثیرات احتمالی تروماهای وارده را در خانم ها کمتر کند. هر کس متناسب با توانایی هوازی اش می تواند برای خود برنامه ای را در نظر بگیرد اما در غیر ورزشکاران 5 دقیقه پیاده روی و 1 دقیقه طناب زدن به دنبال آن مناسب است و فرد می تواند این مجموعه (5 دقیقه پیاده روی و 1 دقیقه طناب زدن) را به هر تعداد که می تواند تکرار کند. اصولا این ورزش را می توان یک روز در میان انجام داد و رعایت تعادل در شدت، مدت و دفعه های ورزش متناسب با وضع آمادگی جسمانی فرد ضروری است.
استفاده از کفش مناسب نیز مهم ترین موضوع در ورزش طناب بازی بوده و معمولا کفش های
cross-training که دارای کفی انعطاف پذیر هستند برای این منظور مناسب اند. باید توجه داشت که علاوه بر کفش، سطح زمین هم باید پوشش مناسبی داشته باشد. به همین دلیل استفاده از متد های ورزشی توصیه می شود. به یاد داشته باشید که داشتن کفش مناسب، پوشش کف محل انجام تمرین و یادگیری تکنیک فرود آمدن روی نوک انگشتان پا می تواند صدمات احتمالی ناشی از این ورزش را به حداقل ممکن برساند.
منبع: دکتر رامین کردی، متخصص پزشکی ورزشی - سلامت (salamatiran.com)
تشکرتشکر
نکنه خیلی به کارت میادتشکرتشکر
Sarp
مدیر بازنشسته
9 اشتباه متداول در تناسب اندام
9 اشتباه متداول در تناسب اندام
فکر میکنید تمام واقعیت‌ها را درباره تناسب اندام می‌دانید. ممکن است تعجب کنید که بفهمید بسیاری از آنها در صورتی که به نظر صحیح می‌رسند،درواقع اشتباه‌های متداول هستند.
افتادن در دام بسیار ساده است: یکی از همراهان ورزشی شما نکته‌ای درباره تمرینات بدنی می‌گوید و شما آن را برای چند نفر دیگر که می‌شناسید، بازگو میکنید. یک روز وقتی شما در باشگاه مشغول تمرین هستید، دوباره آن را از دهان فرد دیگری می‌شنوید و مطمئن می‌شوید که قضیه صحت دارد.
اما متخصصان می‌گویند که در دنیای تناسب اندام، باورهای غلط بسیاری وجود دارد که ممکن است مانعی بر سر راه ورزش کردن باشند. بعضی از این باورها مضر نیستند اما خیلی‌های دیگر میتوانند مضر باشند. آنها میتوانند باعث شوند که تمرینات ورزشی خنثی شوند و به نتیجه‌ای که هدف کار است نرسند و یا حتی ممکن است به ایجاد بعضی از آسیب‌های ورزشی منجر شوند.
علت اینکه این باورها جان می‌گیرند، این است که عکس‌العمل بدن هر یک از ما نسبت به حرکات ورزشی تا حدودی متفاوت است. به همین دلیل کاری که برای یک نفر مناسب است، ممکن است برای نفر دیگر مناسب نباشد.
در این وضعیت گاهی شما مجبورید ورزشهای مناسب برای خودتان را پیدا کنید؛ حرکاتی که به درد شرایط شما می‌خورد.
به گفته متخصصان، بعضی از این باورهای غلط درباره تناسب اندام باید کنار گذاشته شود. هر چه سریعتر این کار انجام شود، بهتر است.
برای پیدا کردن راه سالمتر، متناسب‌تر با سلامت و لذت‌بخش‌تر، بعضی از این باورها را با هم مرور می‌کنیم:
1- دویدن روی تردمیل در مقایسه با دویدن روی آسفالت یا پیاده‌روی، فشار کمتری بر زانو وارد میکند.
دویدن، یکی از حرکات ورزشی فوق‌العاده است اما ممکن است زانو را تحت فشار قرار دهد چون نیروی وزن بدن شما است که به مفاصل فشار وارد میکند و این نیرو ثابت است. فرقی نمی‌کند که شما روی تردمیل بدوید یا روی آسفالت و پیاده‌رو.
بهترین روش برای کاهش فشار بر زانو این است که شما ورزشهای متنوعی انجام بدهید. اگر شما دویدن را با سایر فعالیت‌های ورزشی قلبی همراه کنید (به طور مثال کار روی دوچرخه ثابت) میتوانید فشار را روی زانوها کم کنید و سالها توانایی دویدن را حفظ کنید.
2- انجام درازنشست یا کار با ماشین ورزش شکمی باعث میشود از شر چربی‌های شکم خلاص شوید.
هر ایده برآمده از رویاهای شبانه را باور نکنید.
ابزارهای دراز و نشست ممکن است به شما در تقویت عضلات قسمت میانی کمک کند و در مجموع ترکیب بهتری در اندام شما به وجود آورد. برای اینکه بتوانید عضلات شکم خود را ببینید، باید حرکاتی را انجام دهید که درصد چربی کل بدن را کاهش دهد. اگر شما موفق به انجام این کار نشوید، عضلات شکمی خود را نمی‌توانید ببینید.
اما آیا دراز و نشست و نرمشهای شکمی میتوانند شکم بزرگ شما را کوچک کنند. متخصصان می‌گویند خیر، شما نمی‌توانید فقط چربی قسمت‌هایی را که انتخاب میکنید، بسوزانید. بنابراین دراز و نشست فقط شما را به هدف کاهش وزن در آن ناحیه مورد نظر نمی‌رساند. شما برای سوزاندن چربی باید برنامه ورزشی شامل دو صورت نرمشهای قلبی و تمرینات قدرتی را با هم ترکیب کنید. این ترکیب حرکات به کاهش چربی در تمام بدن کمک میکند که قسمت مورد نظر شما هم جزیی از این کل است.
3- ورزشهای آیروبیک سوخت و ساز شما را چند ساعت پس از اتمام ورزش در سطح بالا نگه می‌دارد.
این عبارت تا حدودی درست است اما مقدار کالری مصرف شده احتمالا به آن میزانی که شما فکر میکنید، نیست.
متخصصان می‌گویند با اینکه سرعت سوخت و ساز شما پس از این حرکات تا حدودی افزایش می‌یابد اما این مقدار از نظر آماری واجد ارزش ویژه‌ای نیست. در حقیقت این نرمشها تنها 20 کالری در روز بیش از مقدار معمول آن مصرف میکند.
با اینکه بعد از ورزشهای قدرتی مقدار خیلی کمی سوخت و ساز بدن بالا میرود اما این مقدار هم قابل توجه نیست. بنابراین زیاده‌روی این مصرف کالری حساب نکنید.
4- ورزش یکی از فعالیت‌های عالی برای کاهش وزن است.
با اینکه ورزش برای افزایش ظرفیت تنفسی ریه‌ها، تونوسیته عضلات و حتی کمک به برطرف کردن فشارهای اضافی است اما واقعیت تعجب‌آور این است تا زمانی که شما در یک روز چند ساعت شنا نکنید، ممکن است به کاهش وزن شما کمک نکند.
چون حالت شناوری بدن شما را احاطه میکند، شما نمی‌توانید به همان شدتی فعالیت کنید که می‌گویند فعالیت در استخر آب گرم معادل دویدن است. به علاوه خیلی معمول است که شما زمانی که از آب بیرون می‌آیید، احساس گرسنگی زیادی کنید. همین مساله ممکن است، باعث شود شما بیش از حد معمول بخورید. بنابراین حفظ رژیم غذایی برایتان سخت‌تر خواهد شد.
5- یوگا به بهبود تمام انواع دردهای پشت کمک میکند.
واقعیت این است که یوگا به کاهش دردهای ناحیه پشت کمک میکند اما این مورد شامل انواع این دردها نمی‌شود.
اگر دردهای شما مربوط به عضلات قسمت پشتی بدن باشد، کششهای یوگا و بعضی از حرکات آن میتواند کمک کننده باشد. همچنین یوگا در تقویت قوای ذهنی موثر است؛ عاملی که در بسیاری از افراد به رفع دردهای ناحیه پشت میکند. اگر درد ناحیه پشت مربوط به عوامل دیگر باشد (مشکلاتی مثل التهاب یا در رفتگی دیسک) یوگا نه تنها نمی‌تواند در کاهش درد موثر باشد بلکه در بعضی موارد حتی ممکن است به شما آسیب رسانده و باعث شود که دردها شدت هم پیدا کنند.
اگر شما به این دردها مبتلا هستید، برای انتخاب حرکات ورزشی حتما با پزشک خود مشورت کنید.
6- اگر حرکات ورزشی عرق شما را درنیاورد، شدت حرکات کافی نبوده است.
عرق کردن همیشه نشانه وارد شدن فشار نیست، بلکه روشی است که بدن برای خنک کردن خود استفاده میکند.
ممکن است شما مقدار قابل ملاحظه‌ای انرژی مصرف کنید بدون اینکه عرق کرده باشید. به طور مثال، پیاده‌روی با حرکات ساده کاهش وزن را امتحان کنید.
7- هنگام ورزش زمانی که هنوز احساس میکنید حال شما خوب است، نشان میدهد که به اندازه کافی حرکات را انجام نداده‌اید.
یکی از بزرگ‌ترین اشتباهاتی که مردم در آغاز یا بازگشت به یک برنامه ورزشی دچار آن میشوند، این است که می‌خواهند به سرعت حداکثر شدتی را که میتوانند در حرکات خود ایجاد کنند. علت آن این است که ما هنگام ورزش احساس می‌کنیم حالمان خوب است.
درواقع شما فقط یکی دو روز بعد احساس خواهید کرد که به حد افراط و بیش از توان خود ورزش کرده‌اید.
اینکه چقدر شما در حین انجام حرکات احساس راحتی و خوبی میکنید، مهم نیست. شما به هیچ عنوان نباید حجم فعالیت قبلی خود را دو برابر کنید. اگر در همان زمان مشکلی احساس نکنید، زمانی که مشکلات را احساس کنید ممکن است دوباره ورزش کردن را کنار بگذارید.
8-ماشینهای ورزشی راه ایمن‌تری برای ورزش کردن هستند زیرا تمام مدت شما میتوانید به روش درست با آن کار کنید.
با اینکه ممکن است یک ماشین ورزشی به طور خودکار بدن شما را در وضعیت درست قرار دهد و شما تمام حرکات را به درستی انجام دهید اما این اتفاق زمانی می‌افتد که ماشین برای وزن و قد شما به درستی تنظیم شده باشد.
در این مورد شما به یک مربی یا کسی که تشخیص بدهد کدام وضعیت ماشین متناسب با شرایط شماست، نیاز دارید. در غیر این صورت احتمال اینکه شما اشتباهاتی در شکل و انجام حرکت داشته باشید و نیز در معرض آسیب‌هایی قرار بگیرید که احتمال آنها هنگام انجام حرکات بدون هیچ وسیله‌ای یا با وسایلی که برای همه اوزان استفاده میشوند، وجود دارد.
9- اگر می‌خواهید به فواید حاصل از انجام حرکات ورزشی دست پیدا کنید، باید آنقدر ورزش کنید تا احساس درد داشته باشید.
از میان تمام شایعه‌های بالا، تمام متخصصان هم عقیده‌اند که اعتقاد «درد نداشتن مساوی بی‌فایده بودن» به صورت بالقوه مضرات زیادی را ایجاد میکند.
ممکن است شما یکی دو روز بعد از انجام حرکات، دچار کوفتگی باشید اما این مساله کاملا با احساس درد هنگام انجام حرکات متفاوت است. یک فعالیت برای تناسب اندام به هنگام انجام شدن نباید آزار دهنده باشد. در صورتی که شما هنگام اجرای حرکتی احساس درد میکنید یا حرکت را اشتباه انجام میدهید و یا اینکه آسیب‌دیدگی داشته‌اید، متخصصان حرکات ورزشی توام با درد را به هیچ‌وجه توصیه نمی‌کنند. آنها توصیه میکنند در چنین شرایطی اگر احساس درد داشتید، حرکت را متوقف کنید، کمی استراحت کنید و ببینید آیا درد برطرف میشود یا خیر. اگر برطرف نشد یا اینکه دوباره شروع شد یا اینکه با شروع حرکات، افزایش پیدا کرد حتما به پزشک مراجعه کنید.
نویسنده: زيبا كاوه يي
9 اشتباه متداول در تناسب اندام
فکر میکنید تمام واقعیت‌ها را درباره تناسب اندام می‌دانید. ممکن است تعجب کنید که بفهمید بسیاری از آنها در صورتی که به نظر صحیح می‌رسند،درواقع اشتباه‌های متداول هستند.
افتادن در دام بسیار ساده است: یکی از همراهان ورزشی شما نکته‌ای درباره تمرینات بدنی می‌گوید و شما آن را برای چند نفر دیگر که می‌شناسید، بازگو میکنید. یک روز وقتی شما در باشگاه مشغول تمرین هستید، دوباره آن را از دهان فرد دیگری می‌شنوید و مطمئن می‌شوید که قضیه صحت دارد.
اما متخصصان می‌گویند که در دنیای تناسب اندام، باورهای غلط بسیاری وجود دارد که ممکن است مانعی بر سر راه ورزش کردن باشند. بعضی از این باورها مضر نیستند اما خیلی‌های دیگر میتوانند مضر باشند. آنها میتوانند باعث شوند که تمرینات ورزشی خنثی شوند و به نتیجه‌ای که هدف کار است نرسند و یا حتی ممکن است به ایجاد بعضی از آسیب‌های ورزشی منجر شوند.
علت اینکه این باورها جان می‌گیرند، این است که عکس‌العمل بدن هر یک از ما نسبت به حرکات ورزشی تا حدودی متفاوت است. به همین دلیل کاری که برای یک نفر مناسب است، ممکن است برای نفر دیگر مناسب نباشد.
در این وضعیت گاهی شما مجبورید ورزشهای مناسب برای خودتان را پیدا کنید؛ حرکاتی که به درد شرایط شما می‌خورد.
به گفته متخصصان، بعضی از این باورهای غلط درباره تناسب اندام باید کنار گذاشته شود. هر چه سریعتر این کار انجام شود، بهتر است.
برای پیدا کردن راه سالمتر، متناسب‌تر با سلامت و لذت‌بخش‌تر، بعضی از این باورها را با هم مرور می‌کنیم:
1- دویدن روی تردمیل در مقایسه با دویدن روی آسفالت یا پیاده‌روی، فشار کمتری بر زانو وارد میکند.
دویدن، یکی از حرکات ورزشی فوق‌العاده است اما ممکن است زانو را تحت فشار قرار دهد چون نیروی وزن بدن شما است که به مفاصل فشار وارد میکند و این نیرو ثابت است. فرقی نمی‌کند که شما روی تردمیل بدوید یا روی آسفالت و پیاده‌رو.
بهترین روش برای کاهش فشار بر زانو این است که شما ورزشهای متنوعی انجام بدهید. اگر شما دویدن را با سایر فعالیت‌های ورزشی قلبی همراه کنید (به طور مثال کار روی دوچرخه ثابت) میتوانید فشار را روی زانوها کم کنید و سالها توانایی دویدن را حفظ کنید.
2- انجام درازنشست یا کار با ماشین ورزش شکمی باعث میشود از شر چربی‌های شکم خلاص شوید.
هر ایده برآمده از رویاهای شبانه را باور نکنید.
ابزارهای دراز و نشست ممکن است به شما در تقویت عضلات قسمت میانی کمک کند و در مجموع ترکیب بهتری در اندام شما به وجود آورد. برای اینکه بتوانید عضلات شکم خود را ببینید، باید حرکاتی را انجام دهید که درصد چربی کل بدن را کاهش دهد. اگر شما موفق به انجام این کار نشوید، عضلات شکمی خود را نمی‌توانید ببینید.
اما آیا دراز و نشست و نرمشهای شکمی میتوانند شکم بزرگ شما را کوچک کنند. متخصصان می‌گویند خیر، شما نمی‌توانید فقط چربی قسمت‌هایی را که انتخاب میکنید، بسوزانید. بنابراین دراز و نشست فقط شما را به هدف کاهش وزن در آن ناحیه مورد نظر نمی‌رساند. شما برای سوزاندن چربی باید برنامه ورزشی شامل دو صورت نرمشهای قلبی و تمرینات قدرتی را با هم ترکیب کنید. این ترکیب حرکات به کاهش چربی در تمام بدن کمک میکند که قسمت مورد نظر شما هم جزیی از این کل است.
3- ورزشهای آیروبیک سوخت و ساز شما را چند ساعت پس از اتمام ورزش در سطح بالا نگه می‌دارد.
این عبارت تا حدودی درست است اما مقدار کالری مصرف شده احتمالا به آن میزانی که شما فکر میکنید، نیست.
متخصصان می‌گویند با اینکه سرعت سوخت و ساز شما پس از این حرکات تا حدودی افزایش می‌یابد اما این مقدار از نظر آماری واجد ارزش ویژه‌ای نیست. در حقیقت این نرمشها تنها 20 کالری در روز بیش از مقدار معمول آن مصرف میکند.
با اینکه بعد از ورزشهای قدرتی مقدار خیلی کمی سوخت و ساز بدن بالا میرود اما این مقدار هم قابل توجه نیست. بنابراین زیاده‌روی این مصرف کالری حساب نکنید.
4- ورزش یکی از فعالیت‌های عالی برای کاهش وزن است.
با اینکه ورزش برای افزایش ظرفیت تنفسی ریه‌ها، تونوسیته عضلات و حتی کمک به برطرف کردن فشارهای اضافی است اما واقعیت تعجب‌آور این است تا زمانی که شما در یک روز چند ساعت شنا نکنید، ممکن است به کاهش وزن شما کمک نکند.
چون حالت شناوری بدن شما را احاطه میکند، شما نمی‌توانید به همان شدتی فعالیت کنید که می‌گویند فعالیت در استخر آب گرم معادل دویدن است. به علاوه خیلی معمول است که شما زمانی که از آب بیرون می‌آیید، احساس گرسنگی زیادی کنید. همین مساله ممکن است، باعث شود شما بیش از حد معمول بخورید. بنابراین حفظ رژیم غذایی برایتان سخت‌تر خواهد شد.
5- یوگا به بهبود تمام انواع دردهای پشت کمک میکند.
واقعیت این است که یوگا به کاهش دردهای ناحیه پشت کمک میکند اما این مورد شامل انواع این دردها نمی‌شود.
اگر دردهای شما مربوط به عضلات قسمت پشتی بدن باشد، کششهای یوگا و بعضی از حرکات آن میتواند کمک کننده باشد. همچنین یوگا در تقویت قوای ذهنی موثر است؛ عاملی که در بسیاری از افراد به رفع دردهای ناحیه پشت میکند. اگر درد ناحیه پشت مربوط به عوامل دیگر باشد (مشکلاتی مثل التهاب یا در رفتگی دیسک) یوگا نه تنها نمی‌تواند در کاهش درد موثر باشد بلکه در بعضی موارد حتی ممکن است به شما آسیب رسانده و باعث شود که دردها شدت هم پیدا کنند.
اگر شما به این دردها مبتلا هستید، برای انتخاب حرکات ورزشی حتما با پزشک خود مشورت کنید.
6- اگر حرکات ورزشی عرق شما را درنیاورد، شدت حرکات کافی نبوده است.
عرق کردن همیشه نشانه وارد شدن فشار نیست، بلکه روشی است که بدن برای خنک کردن خود استفاده میکند.
ممکن است شما مقدار قابل ملاحظه‌ای انرژی مصرف کنید بدون اینکه عرق کرده باشید. به طور مثال، پیاده‌روی با حرکات ساده کاهش وزن را امتحان کنید.
7- هنگام ورزش زمانی که هنوز احساس میکنید حال شما خوب است، نشان میدهد که به اندازه کافی حرکات را انجام نداده‌اید.
یکی از بزرگ‌ترین اشتباهاتی که مردم در آغاز یا بازگشت به یک برنامه ورزشی دچار آن میشوند، این است که می‌خواهند به سرعت حداکثر شدتی را که میتوانند در حرکات خود ایجاد کنند. علت آن این است که ما هنگام ورزش احساس می‌کنیم حالمان خوب است.
درواقع شما فقط یکی دو روز بعد احساس خواهید کرد که به حد افراط و بیش از توان خود ورزش کرده‌اید.
اینکه چقدر شما در حین انجام حرکات احساس راحتی و خوبی میکنید، مهم نیست. شما به هیچ عنوان نباید حجم فعالیت قبلی خود را دو برابر کنید. اگر در همان زمان مشکلی احساس نکنید، زمانی که مشکلات را احساس کنید ممکن است دوباره ورزش کردن را کنار بگذارید.
8-ماشینهای ورزشی راه ایمن‌تری برای ورزش کردن هستند زیرا تمام مدت شما میتوانید به روش درست با آن کار کنید.
با اینکه ممکن است یک ماشین ورزشی به طور خودکار بدن شما را در وضعیت درست قرار دهد و شما تمام حرکات را به درستی انجام دهید اما این اتفاق زمانی می‌افتد که ماشین برای وزن و قد شما به درستی تنظیم شده باشد.
در این مورد شما به یک مربی یا کسی که تشخیص بدهد کدام وضعیت ماشین متناسب با شرایط شماست، نیاز دارید. در غیر این صورت احتمال اینکه شما اشتباهاتی در شکل و انجام حرکت داشته باشید و نیز در معرض آسیب‌هایی قرار بگیرید که احتمال آنها هنگام انجام حرکات بدون هیچ وسیله‌ای یا با وسایلی که برای همه اوزان استفاده میشوند، وجود دارد.
9- اگر می‌خواهید به فواید حاصل از انجام حرکات ورزشی دست پیدا کنید، باید آنقدر ورزش کنید تا احساس درد داشته باشید.
از میان تمام شایعه‌های بالا، تمام متخصصان هم عقیده‌اند که اعتقاد «درد نداشتن مساوی بی‌فایده بودن» به صورت بالقوه مضرات زیادی را ایجاد میکند.
ممکن است شما یکی دو روز بعد از انجام حرکات، دچار کوفتگی باشید اما این مساله کاملا با احساس درد هنگام انجام حرکات متفاوت است. یک فعالیت برای تناسب اندام به هنگام انجام شدن نباید آزار دهنده باشد. در صورتی که شما هنگام اجرای حرکتی احساس درد میکنید یا حرکت را اشتباه انجام میدهید و یا اینکه آسیب‌دیدگی داشته‌اید، متخصصان حرکات ورزشی توام با درد را به هیچ‌وجه توصیه نمی‌کنند. آنها توصیه میکنند در چنین شرایطی اگر احساس درد داشتید، حرکت را متوقف کنید، کمی استراحت کنید و ببینید آیا درد برطرف میشود یا خیر. اگر برطرف نشد یا اینکه دوباره شروع شد یا اینکه با شروع حرکات، افزایش پیدا کرد حتما به پزشک مراجعه کنید.
نویسنده: زيبا كاوه يي
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
| 1 | آموزش ورزش مهیج زومبا برای سطوح پیشرفته | باشگاه ورزشی | 0 | |
| 1 | ورزش در دوران بارداری | باشگاه ورزشی | 0 | |
| A | روانشناسی در ورزش | باشگاه ورزشی | 26 | |
| Z | ورزش پیلاتس چیست و چه فوایدی دارد؟ | باشگاه ورزشی | 0 | |
|
8 قانون برای ورزش کردن | باشگاه ورزشی | 1 |