[ ورزش های صحرایی ] کوهنوردی

آلکان

عضو جدید
بر فراز كوهساران

نويسنده: دكتر حبيب اله حامديان


كوهنوردي چيست؟ شايد شما هم با اين سوال مواجه شده باشيد. نمي دانم چه جوابي داده ايد. ممكن است گفته باشيد كوهنوردي عشق به طبيعت است؛ عشق به جهان هستي و صانع آن است؛ كوهنوردي آموختن از بيكران طبيعت، از تنوع و سخاوت آن است؛ كوهنوردي ديدن و لمس كردن تمام خوبيهاست، كوهنوردي تماشاي چشم اندازهاي بكر و بديع، نوشيدن آبهاي ناب، بوييدن خوشترين رايحه هاست، تحسين گلهاي سراز برف به در آورده است، شنيدن آواي روح نواز آبشارها و بلبلان، تماشاي عقابان بلند پرواز حين اوج گرفتن برسينه افلاك است؛ كوهنوردي همدلي با همراهان، روحيه دادن به از راه ماندگان، ترغيب ياران به مقاومت در برابر سختيهاست...
آري، شايد همه اينها را گفته باشيد و خوشا به سعادت آنهايي كه اين همه را با تمام سلولهاي بدن خود تجربه كرده اند.
اما در كنار تمام اين خوبيها كه فقط بخشي از پاسخ سوال بالاست بايد به نكات مهم ديگري هم توجه كرد.
كوهنورد بايد ديدن ظرايف و دقايق طبيعت را به نزديكان و دوستان خود بياموزد. بايد چون كوه مهربان و با سخاوت شود و اين صفات را در زندگي شخصي و كاري و خانوادگي خود نشان دهد. بايد وجه تمايزي باشد بين آنكه ارتباط روحي و جسمي با طبيعت برقرار كرده و آنكه»هنوز« به چنين سعادتي نايل نشده است.
اگر تمام زندگي را به »خود و كوه« منحصر كنيم و ديگران را با مشكلات و دردها و مسايل و گرفتاريهايشان به حال خود واگذاريم، بي شك از دلدادگان راستين طبيعت و كوهستان نيستيم.
نكته ديگري كه مي بايست به آن عنايت داشت، تضاد روح و ماهيت اين ورزش بي نظير با برخي عادتهاي ناپسند است كه متأسفانه بسيار ديده مي شود، از آن جمله است مصرف دخانيات. آخر اگر عطر آويشن و آلاله و زنبق و ديگر گلها و رياحين كوهستان، خوش و دل انگيز است، چطور بعضي دلدادگان طبيعت راضي مي شوند كه دود مسموم و دل آزار سيگاررا در
ريه هاي پاك شده شان فروببرند؟ و اصلاً جمع اين دو كار متضاد چطور برايشان قابل هضم است؟ برخي دوستان، كوهنوردي را به مثابه ورزشي بسيار سنگين ارزيابي مي كنند(البته درست است)، اما پرداختن به آن فقط به اين دليل كه سنگين است و استقامت بدن را افزايش مي دهد(كه مي دهد) و كارايي قلب و عروق و دستگاه تنفسي را بالا مي برد(كه مي برد)، شايد انسان را از فوايد اصلي آن غافل و محروم سازد. چون اين چيزها با ورزشهاي ديگر هم قابل تحصيل است.
آنچه كوهنوردي را از ساير ورزشها متمايز مي سازد، جنبه روحي و معنوي آن است. يك كوهنورد بايد در كنار اندام نيرومند، روحي بزرگ هم داشته باشد، بايد هر آينه آماده كمك به هم نوع، دوست و يار و همراهش باشد، با طيب خاطر شانه زير سخت ترين بخش كارهاي گروه بدهد و جمع را بر خود ارجح بداند و همواره در برابر آفريدگار هستي متواضع باشد.
زيباييهاي طبيعي كشور ما بدون اغراق و به تصديق تمام كساني كه در اين راه گام برداشته اند، كم نظير است. از هر مسيري، قله اي، ديواره اي و غاري كه ديدن مي كنيد، آن را به لحاظي منحصر به فرد مي بينيد، چه دره ها و دامنه هاي الموت باشد، چه درياچه قله سبلان، چه گياهان هراز و چه مخروط دلفريب دماوند و چه ستونهاي گوگردي تفتان و چه سنگهاي لرزان علم كوه و زيباييهاي اعجاب انگيز»2000« و»3000« و عليصدر و ... ولي بسياري از مردم از اين زيباييها بي خبرند. اما كوهستان با همه زيبايي هايش، خطرناك و خطرآفرين نيز هست، اگر شما از شيفتگان كوهنوردي هستيد مي توانيد با بكار بستن راهنمايي هاي زير خطرات كوهستان را مغلوب كنيد.

پيشگيري از خطرات كوهستان
- از غلطاندن سنگها به پايين جدا خودداري كنيم.
- هميشه مسيرهايي را براي صعود انتخاب كنيم كه در خور توان و امكانات ما باشد.
- پيش بيني هاي لازم را قبل از اجراي برنامه كوهنوردي انجام دهيم.
- در صورت برخورد با هواي توفاني به سرعت ارتفاعات را ترك كنيم.
- در صورت ابتلا به بيماريهاي قلبي و ريوي بدون مشورت پزشك از صعود به ارتفاعات خودداري كنيم.
- آرامش كوهستان را بهم نزنيم.
- سروصدا راه نيندازيم، كم حرف بزنيم و بيشتر ببينيم و بيانديشيم، هيچگاه ندويم، همواره آرام حركت كنيم و در خوردن و آشاميدن زياده روي نكنيم.
- مسيري را كه مي خواهيم طي كنيم به آشنايان، دوستان و مسئولان پاسگاهها اطلاع دهيم.
- براي مواقع ضروري و پيش بيني نشده، هميشه بايد نيرو و انرژي ذخيره داشته باشيم.
- گاهي توقف در يك برنامه خود
مي تواند آغازي براي يك پيروزي بزرگ باشد. در همه برنامه ها نمي توان راه به قله برد و موفق بود. بلكه گاهي پشت به قله كردن و رو به دره آوردن، خود نياز به شهامت و شجاعت و گذشت دارد.
- آنچه مهم است شخصيت و ظرفيت زنده ماندن در موقعيتهاي خطير است. هيچيك از لحظات و نقاط كوهنوردي قابل پيش بيني نيست، تنها ما مي توانيم ارتفاع يا ميزان سختي يك مسير را در نظر بگيريم. نكته اصلي نحوه رويارويي با خطر است. خطر هر چقدر كه بزرگتر باشد تصميم گيري صحيح دشوارتر است. تنها كساني كه درست تصميم مي گيرند مي توانند جان سالم بدر ببرند.
- كوهستان خالي از خطر نيست.
- با آموزش، تمرين، احتياط، خودداري از غرور بي جا و برنامه ريزي صحيح، امكان بروز حادثه را به حداقل برسانيم.
- در برنامه ها هميشه به اندازه توانايي خود صعود كنيم. زمان را هميشه در نظر داشته باشيم. قبل از دير شدن سرازير شويم. هميشه بخاطر داشته باشيم در طبيعت زيبا و بزرگ، ما ضعيف ترين موجود هستيم.
- هيچوقت تنها به كوه نرويم، بخصوص در مسيرهاي ناشناس و
پرت افتاده هرگز نبايد با منم زدن و غرور بي جا خود و ديگران را با خطرات مواجه كنيم. راه ميان بر،(بيراهه) مشكل تر و همراه خطر و حادثه است. بخصوص در بازگشت سعي كنيم به بيراهه نرويم. در كوه هميشه با احتياط حركت كنيم. مواظب باشيم سنگي را به پايين نغلتانيم.
- در كوه زمان را به خوبي براي صعود، فرود، استراحت، تماشا كردن، ديدن و فكر كردن تقسيم كنيم.



شما كه به كوه مي رويد دوچيز رافراموش نكنيد
1- آموزشهاي كوهنوردي
2- آموزشهاي زيست محيطي
- اولي: براي آنكه كوهنوردي به شما آسيب نرساند.
- دومي: براي آنكه شما به كوه آسيب نرسانيد.
 

d_vasegh

عضو جدید
من خودم راهنما و سرپرست یکسری برنامه های بین دوستان هستم.
حالا چی میخوای؟
 

mardin kurdi

عضو جدید
فدراسیون کوهنوردی ایران

فدراسیون کوهنوردی ایران

فدراسیون کوهنوردی ایران ;)
 

پیوست ها

  • Kohnavrdi-version5bahar1387.pdf
    1.1 مگایابت · بازدیدها: 0

darvish.m

کاربر فعال تالار موبایل,
۸ مهر ۱۳۹۰ آخرین روز طرح پاک سازی کوه‌ها

۸ مهر ۱۳۹۰ آخرین روز طرح پاک سازی کوه‌ها

از تکنولوژی، تلفن همراه، اسمارت فون‌ها اپلیکیشن ها و سیستم عامل های اندروید، iOS اپل و .. از Engadget, NDTV, Mashable و بسیاری از خبر گزاری های تکنولوژی مطلب نوشتیم اما همه دوستداران تکنولوژی و کسانی که شاید در طی ۲۴ ساعت شبانه روز بیش از ۱۵ ساعت را با گجتهای الکترونیکی می گذرانند نیز نیاز به هوای پاک و ایستادگی کوه دارند. به بهانه آخرین روز طرح پاک سازی کو‌ها اطلاعیه هیئت کوه نوردی و صعودهای ورزشی استان تهران در زیر آورده شده است.​





”هرسال (۲۶ سپتامبر) برابر است با روز جهانی کوهستان، هیئت کوه‌نوردی و صعودهای ورزشی تهران به منظور ارج نهادن به این موضوع اقدام به پاکسازی کوهستان‌های شمال تهران در هر سال می کند که هدف از آن فرهنگسازی و داشتن کوهستان پاک است.برنامه پاکسازی هیئت از روز ۳۱ شهریور شروع شده است و تا ۸ مهر که روز اختتامیه این برنامه است، ادامه خواهد یافت. مسیرهای درکه، دربند، کلک چال در این برنامه پاکسازی می شود و برخی از نقاط کوهستانی تهران توسط مردم پاک خواهد شد.”





 

HaQiQaT

عضو جدید
کاربر ممتاز
شب تلخ کوهنوردی ایران

شب تلخ کوهنوردی ایران




منظور حسین، با اعلام توقف عملیات نجات به خبرگزاری آسوشیتدپرس گفت که این سه کوهنورد توانسته بودند به قله برودپیک صعود کنند. آیدین بزرگی، پویا کیوانی و مجتبی جراحی سه کوهنورد مفقود شده هستند که روز سه شنبه ۲۵ تیر موفق شدند قله ۸۰۴۷ متری برودپیک را فتح کنند. رئیس باشگاه کوهنوردی آلپن پاکستان گفت که این کوهنوردان در آخرين تماس سه‌شنبه گذشته خود اعلام کردند که به شدت خسته هستند و مواد غذایی آنها در حال اتمام است. حسین افزود: تیم امداد نتوانسته این افراد را پیدا کند و هلیکوپتری که برای جستجو فرستاده شده بود، امروز فراخوانده شد.

رئیس باشگاه کوهنوری آلپن اضافه کرد که آخرین تماس این کوهنوردان با تلفن ماهواره‌ای در روز شنبه بوده است. تیم پنج نفره آرش مسیر جدیدی را برای رسیدن به قله برودپیک اتنخاب کرد که مسیر "ایران" نام گرفته است. برودپیک یا k۳ در رشته کوههای قراقروم پاکستان واقع است و دوازدهمین نقطه مرتفع زمین به حساب می‌آید.



از سوي ديگر، به گزارش سايت كوه‌نيوز؛ راهنما و عضو ستاد امداد و نجات فدراسیون کوه نوردی آلمان که امروز با دو پرواز مسیر صعود و فرود کوه نوردان باشگاه آرش را به طور هوایی بررسی کرد، گزارش خود را به شرکت ATP داده و شرکت نامه زیر را به همایون بختیاری دبیر باشگاه کوه نوردی آرش ایمیل کرده است:

همایون عزیز
سلام علیکم
ما بسیار متاسفیم که جهت آگاهی شما اطلاعات زیر را ارائه مي‌نماییم: پیرو درخواست و تلاش راسخ شما، راهنمای کوهستان آلمانی آقای توماس لامل صبح امروز ماموریت جستجو با هلی کوپتر را بر عهده گرفتند. آنان تا حداکثر ارتفاع ممکن پرواز کردند و از مکان هایی که در آن ها احتمال دیدن کوهنوردان ایرانی در برودپیک بود، عکس برداری کردند. متاسفانه آن ها هیچ نشانی در نقاط محتمل نیافتند. آقای توماس لامل به عنوان یک راهنمای کوهستان حرفه ای، به این نتیجه گیری رسید که تلاش‌هاي آتی برای زنده نگه داشتن کوهنوردان ایرانی گم شده بی فایده خواهد بود.

دو راهنمای ارتفاع پاکستانی شرکت ATP: اصغر و سرور نیز به بیس کمپ بازگشته اند. آن ها تمام مسیر را کاملا جستجو کرده اند و در مسیر قله برودپیک چیزی نیافته اند. آن ها همچنین عکس هایی از مسیر خود آورده اند.

با کمال تاسف ما متقاعد شدیم که سه کوهنورد ایرانی حیات با ارزش خود را از دست داده اند. ما نتوانستیم تلاشی جهت حفظ جان برادران عزیزمان انجام دهیم، تقدیر خداوند متعال بر مرگ برادران عزیزمان در ارتفاعات قراقروم بوده است. آنان عاشق کوهستان بودند و زندگی خود را بر سر راه رسیدن به اوج علاقه مندی هایشان گذاشتند. این رویداد ضایعه بزرگی برای جامعه کوهنوردی به طور عام و برای خانواده‌هاي این عزیزان و مردم ایران به طور خاص مي‌باشد. ما در غم و اندوه شریک هستیم و مراتب تسلیت مان را به خانواده‌هاي داغدیده اعلام مي‌کنیم. خداوند قادر روح درگذشته گان را در آرامش ابدی محفوظ بدارد و به خانواده ها و دوستانشان شجاعت تحمل این فقدان جبران ناپذیر را عطا بفرماید. آمین


نوشته صادقی، رایزن فرهنگی ایران در پاکستان


سلام و درود بر اراده جوانان غیوری که درصدد بزرگی و اعتلای نام ایران عزیز بودند
کاش هرگز این جوانان دوست داشتنی با اراده و استوار چون کوه را ندیده بودم، تقدیر چنان بود که به صورت کاملا تصادفی در سوم شعبان همدیگر رادر هتل کانکوردیا در شهر اسکردو ملاقات کردیم.
مهرشان در دلم نشست، با هم چای و قهوه خوردیم، درد دل کردیم و بعد قرار دیدار بازگشت پیروزمندشان از مسیر ایرانیان را گذاشتیم. این روزها منتظر خبر بازگشتشان بودم تا در اسلام آباد به نام ایران و شادباش این افتخار در برنامه تقدیر گردهم آییم اما خبر چون کوهی سهمگین بر سرم آوار شد، عصر شنبه خبردار شدم از همان لحظه بی تاب بی قرار چنانکه گویی دیرینه ترین دوستانم را گرفتار یافته باشم.

دست و دلم به هیچ کاری نمی رفت و بی آن که بدانم ناگهان خود را دوباره در اسکردو اما این بار امیدوار و نگران یافتم. همه دوستان، علما، مسئولان و کوهنوردان منطقه بی قراریم را حس مي‌کردند از این هرکدام میخواستند کاری بکنند، حتی فرماندار فرمانده ارتش و توماس آلمانی ...
این را در رفتارهایشان مي‌شد دید فرماندار یکسره در تماس بود و حتی طاقت نیاورد به هتل محل اقامتم و محل جلسه با گروه با توماس آمد، مي‌خواست مطمئن باشد که کارها خوب پیش میرود.
توماس بیچاره به محض پیاده شدن از هلی کوپتر به دیدنم آمد، رامین عزیز لحظه ای آرام نداشت عکس‌ها به سرعت بازبینی میشد اما دریغ از نشانه ای ...


خبر یافتن مختصات موبایل چقد خوشحالمان کرد وای که این خوشحالی چندان دوام نیاورد زیرا توماس و اقبال مي‌گفتند امکان ندارد بشود به آن نقطه نزدیک شد. هر چه من بیشتر تقاضا میکردم او بیشتر انکار میکرد، گمان بردم شاید پول میخواهد. گفتم من مشکل شما را حل میکنم اما او با تاسف میگفت حتی اگر صدهزار دلار بدهید هیچ به این نقطه نخواهد رفت.
اکنون نزدیک ساعت یک بامداد و من همچنان مضطرب و بی قرارم و نمی خواهم واقعیت را بپذیرم.
خدایا اگربه دعا ومناجات و گریه نیمه شب این بنده حقیرت گره باز میشود تا صبح ضجه خواهم زد، اما میدانم که اراده تو قاهر است و ما به رسم بندگی باید تسلیم باشیم.
خدایا چگونه است که در سالروز درگذشت دختر دردانه ام فاطمه نوجوان، داغی تازه بر دلم نهاده ای یا غیاث المستغیثین و با هم می خوانیم امن یجیب المضطر اذا دعاه و یکشف السوء ...
 

karimi912

عضو جدید
فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی با صدور بیانیه‌ای درباره اقدامات این فدراسیون درباره حادثه «برودپیک» توضیحاتی داد.

به گزارش ایسنا در متن بیانیه فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی درباره حادثه «برودپیک» آمده است:

«نظر به حادثه‌ تلخ پیش آمده برای تیم باشگاه آرش در «برودپیک» که قلب همه‌ ایرانیان را به درد آورد و با توجه به تماس‌ها و پیگیری‌های مکرر خبرنگاران محترم رسانه‌های گروهی و همچنین تعدادی از هموطنان عزیز طی چند روز گذشته از فدراسیون و همچنین اخبار ضدونقیض و کذب درباره رویکرد فدراسیون و انفعال درباره عملیات جستجوی کوهنوردان مفقود شده، بدین وسیله مواردی در راستای تنویر افکار عمومی به این شرح اعلام می‌شود:

1- با عنایت به موج فراگیر هیمالیانوردی در کشور، فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی به متقاضیان و درخواست‌های مربوط به صعودهای برون مرزی بر اساس آئین‌نامه‌های موجود، مستندات لازم و بررسی فاکتورهای مختلفی چون مهارت‌های فنی، سوابق تجربی، تواناهایی نفرات و ... اقدام به صدور مجوز شورای برون مرزی وزارت ورزش می‌کند. بر اساس آمار موجود صعودها و اعزام‌های صورت گرفته که از کانال فدراسیون و با مجوز شورای برون مرزی صورت می‌گیرد در شرایط ایمن‌تر صورت گرفته و پشتیبانی کامل‌تری را نیز به همراه داشته است.

2- تیم کوهنوردی باشگاه «آرش» به دلیل عدم انجام کامل امور و سلسله مراتب لازم از منظر این فدراسیون حائز شرایط لازم جهت بررسی و اخذ مجوز شورای برون مرزی نشد. با این حال و بنا بر تصمیمات متولیان آن باشگاه، تیمی ۵ نفره در برنامه‌ای شخصی و مستقل عازم این صعود گردید.

3- شایان ذکر است، پس از حمله‌ی تروریستی اخیر به کوهنوردان خارجی در پاکستان، فدراسیون ایران با محکوم کردن این حادثه با توجه به حضور کوهنوردان ایرانی (تیم باشگاه آرش) قویاً از نهادها و فدراسیون پاکستان خواستار حفاظت و تأمین امنیت کوهنوردان ایران شد که این تضمین از طریق مقامات پاکستانی به فدراسیون اعلام شد.

4- پس از تلاش قابل توجه اعضای این تیم در مرحله‌ صعود به محض اطلاع از حادثه پیش آمده در مرحله‌ فرود، فدراسیون‌ کوهنوردی و صعودهای ورزشی به رغم اینکه نقشی در سازماندهی و اعزام این تیم نداشته است، با عنایت به جایگاه خود و مقتضیات اخلاقی و انسانی و نیاز کوهنوردان به پشتیبانی، با تمام توان، ظرفیت‌ها و ارتباطات خود در راستای پیشبرد امور مربوط به جست‌وجو، امداد و نجات اعضای این تیم اقدام کرده که مشروح آن در پایگاه خبری فدراسیون در روزهای گذشته منعکس شده است.

از جمله:

- تماس‌های مستمر و مکاتبه با شرکت پاکستانی طرف قرارداد تیم باشگاه «آرش» و درخواست به منظور امداد و تسریع در انتقال توسط بالگرد و یا امداد زمینی با آمادگی فدراسیون جهت پشتیبانی های لازم. ( متن تمامی مکاتبات موجود است)

- تداوم تلاش برای برقراری تماس با سایر کوهنوردان خارجی مستقر در منطقه جهت مساعدت در عملیات جست‌وجو و امداد، از جمله فدراسیون و تیم مغولستان و «مایک هورن» سرپرست تیم سوئیس.

- تماس‌های مستمر با «منظور حسین»، رئیس فدراسیون پاکستان و درخواست مکرر نسبت به اقدام عاجل در زمینه‌ امدادرسانی.

لازم به ذکر است این پیگیری‌ها کماکان ادامه دارد و فدراسیون از هیچ مساعدتی فروگذار نخواهد کرد.

5- ضمن ابراز تأسف از حادثه‌ پیش‌آمده و ابراز همدردی با خانواده‌های کوهنوردان حادثه دیده و همچنین جامعه‌ کوهنوردی و صعودهای ورزشی بر خود لازم می‌دانیم بار دیگر بر این نکته‌ مهم تصریح و تأکید کرده و کوهنوردان گرامی و حتی خانواده‌های آنان را مطلع کنیم که تشکل‌ها و افراد در خصوص صعودهای برون مرزی خود ترجیحاً با مشاوره، راهنمایی و هماهنگی فدراسیون و یا اخذ مجوز شورای برون مرزی اقدام به اجرای برنامه‌های خود کنند تا ایمن‌تر و با پشتیبانی کامل‌تر، حتی‌المقدور کمتر شاهد حوادث تلخ در این رشته‌ ورزشی باشیم.

5- اساساً واکاوی، ریشه‌یابی و بررسی این حادثه از زوایای مختلف (به خصوص از مسئولین باشگاه و سرپرست تیم مذکور نسبت به جوانب امر و امکان سنجی‌های لازم که به عنوان یک باشگاه ورزشی باید در این رابطه به دستگاه ورزش کشور پاسخگو باشند)، امری ضروری‌ است که در زمان مقتضی می‌تواند جنبه‌های تجربی و آموزشی را برای جامعه‌ کوهنوردی نیز به همراه داشته باشد.»

به گزارش ایسنا،‌ هفته قبل سه کوهنورد باشگاه آرش تهران به نام‌های آیدین بزرگی، پویا کیوان و مجتبی جراحی هنگام بازگشت از قله برودپیک واقع در رشته‌کوه‌های هیمالیای پاکستان دچار سانحه شدند و جستجوها برای یافتن آنها ادامه داشت که سرانجام یکشنبه تیم امدادی که در محل مشغول جستجو بود، اعلام کرد، جستجوها تمام شده و امدادگران به بیس کمپ برگشته‌اند.
 

babakmail

عضو جدید
کاربر ممتاز
چقدر قهرمانانه در هیمالیا جاودانه شدند ،به نام ایران ....رو حشان شاد و راهشان پر رهرو باد....
 

karimi912

عضو جدید
[h=1]پايان عمليات جستجوي کوهنوردان در پاکستان[/h]
[h=2]عمليات جست‌وجوي سه کوهنورد مفقود شده ايراني در کوه‌هاي هيماليا به پايان رسيد.[/h]

آيدين بزرگي، مجتبي جراحي و پويا کيوان سه کوهنورد باشگاه آرش تهران بودند که مسير جديدي را در صعود به قله برودپيک هيماليا به نام ايران ثبت کردند اما هنگام بازگشت از قله دچار سانحه شده و مسير خود را گم کردند.

به گزارش ايسنا ، اين سه کوهنورد گم شدن خود را به اطلاع مسوول هماهنگي گروه در کمپ اصلي رساندند و از همان زمان تلاش‌ها براي يافتن آنها آغاز شد اما امروز سرانجام پس از شش روز تلاش، اين جست‌وجو بدون نتيجه پايان يافت و مسوولان جستجو به صورت رسمي اعلام کردند که امکان زنده ماندن اين سه نفر وجود ندارد.
 

m3164

کاربر فعال تالار مهندسی شیمی
کاربر ممتاز
روحشون شاد... اينا آسمونی اند كه بين آسمون و زمين متوقف ميشن.
ياد ليلا اسفندياری افتادم
اگه قراره آدم بره و برنگرده... واقعا برنگرده... چه بهتر كه هيچيش برنگرده... حتی جنازش!

ای غايب از نظر به خدا می سپارمت
 

...scream...

عضو جدید
کاربر ممتاز
تلاش‌ها براي يافتن سه‌ کوهنورد ايراني ادامه دارد

تلاش‌ها براي يافتن سه‌ کوهنورد ايراني ادامه دارد

[h=1]تلاش‌ها براي يافتن سه‌ کوهنورد ايراني ادامه دارد[/h]
[h=2] يک مقام مسوول در سفارت ايران در پاکستان گفت: سفارت ايران پيگير وضعيت سه کوهنورد ايراني است که در بازگشت از قله 8047 متري برودپيک گم شده‌اند.[/h]

اين ديپلمات سفارت ايران در پاکستان خاطرنشان کرد: 3 نفر از يک گروه شش نفره از کوهنوردان ايراني که براي فتح قله‌اي در پاکستان حدود 10 روز پيش به همراه يک گروه بزرگ کوهنوردان ايراني و خارجي به منطقه k2 رفتند در بازگشت از اين ارتفاعات گم شده‌اند. اين افراد هنگام بازگشت مسير جديدي را انتخاب کردند و به خاطر شرايط جوي مسير را گم کردند.

به نقل از ايسنا، وي افزود: اين موضوع روز گذشته به سفارت ايران در اسلام‌آباد اطلاع داده شد که پيرو آن اقدامات زيادي براي پيگيري وضعيت آن‌ها انجام شد. شب گذشته به دليل شرايط نامساعد جوي اين منطقه کوهستاني امکان انجام عمليات تجسس نبود. صبح امروز يک تيم تجسس و امداد نجات به منطقه اعزام شده است و تا ظهر امروز دو عمليات پروازي شناسايي در منطقه صورت گرفت. تلاش‌ها هم‌چنان ادامه دارد تا محل استقرار آن‌ها شناسايي شود.

او ادامه داد: بخش‌هايي از اين منطقه وسيع عکس‌برداري شده است که مسوولان در حال آناليز عکس‌ها هستند تا بتوانند آثاري از اين کوهنوردان بيابنند. از روز گذشته ارتباط ما با مقامات ايالتي برقرار شده است. تا نيمه شب گذشته تماس‌هاي مستمري با وزارت خارجه پاکستان، مقامات ايالتي، وزيران کشور و توريسم و نيروهاي امنيتي و سر وزير ايالت داششته‌ايم. اقدامات لازم براي اعزام گروه‌هاي امداد و نجات صورت گرفته است.

وي اضافه کرد: يکي از کارمندان سفارت براي پيگيري اين موضوع به منطقه اعزام شده و در آن‌جا مستقر است.

اين مقام مسوول در سفارت ايران در اسلام‌آباد ادامه داد: اين کوهنوردان ايراني پس از اخذ مجوز از فدراسيون کوهنوردي ايران از طريق يک آژانس توريستي پاکستاني که آژانس خصوصي است به اين ارتفاعات آمده‌اند. اعلام شده است که اين آژانس مسوول نظارت بر اين تيم بوده است.

او گفت: آيدين بزرگي متولد 1989، پويا کيواني متولد 1989 و مجتبي جراحي متولد 1986 سه کوهنورد مفقود شده هستند که موفق شده بودند قله برادپيک را فتح کنند. در حال حاضر تمام تلاش‌ها در جريان است که اين افراد در سلامتي کامل به کشور بازگردند.

اين مقام مسوول در سفارت ايران در پاکستان گفت: به طور معمول و هر ساله در فصل کوهنوردي تيم‌هاي کوهنوردي زيادي از ايران براي استفاده از اين ارتفاعات به پاکستان سفر مي‌کنند. شب گذشته نيز گروه ديگري از اين کوهنوردان يکي از قله‌ها را فتح کردند.

 

GAME_OVER

کاربر فعال باشگاه ورزشی ,
کاربر ممتاز
این عکس را اسکات پوری، کوهنورد آمریکایی که چند هفته آخر با بچه‌ها بوده، در وبلاگش گذاشته. این اتوبوسی است که با آن از اسلام‌آباد تا پای کوه رفته‌اند.
او که به دوربین نگاه می‌کند، اگر اشتباه نکنم، مجتبی جراحی است و او که سمت راست تصویر، با دستبند سبز، مشغول گپ زدن است، آیدین بزرگی. پویا کیوان هم قاعدتا جلوتر مشغول حرف زدن با کوهنوردی دیگر یا راننده اتوبوس است.
این نگاه مجتبی جراحی دوستانش را تا سال‌ها درگیر می‌کند

 

GAME_OVER

کاربر فعال باشگاه ورزشی ,
کاربر ممتاز
هنز خبری نشد؟پیدا نشدن؟
نه متاسفانه
تو فیس بوک گفتن رسما اعلام شده که زنده نموندن .. ولی من هر چی گشتم منبع معتبری نداشت ..
هنوز امید دارم که زنده باشن .. فقط دعا کنیم براشون
 

GAME_OVER

کاربر فعال باشگاه ورزشی ,
کاربر ممتاز
[h=1]پسرانی که جان شان را برای این نام گذاشتند: مسیر ایران[/h]
روزنامه گاردین انگلیس در گزارشی از حادثه تلخ برای 3 کوهنورد ایرانی نوشت اگرچه دیگر بعید است امید به بازگشت 3 کوهنورد ایرانی باشد اما نام آنها تا ابد در تاریخ ورزش ایران می ماند.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین ؛ گاردین یکی از سرشناس ترین رسانه های خبری دنیا روز دوم مردادماه در گزارشی به حوادثی پرداخت که برای 3 کوهنورد ایرانی در قله برودپیک رخ داده است. در این گزارش با بررسی اتفاقاتی که برای این 3 جوان ایرانی رخ داده است ، به مرور فتح بزرگ قله K3 توسط این سه ورزشکار پرداخته و حادثه تلخی که برای شان در مسبر بازگشت به کمپ اصلی رخ داده است. گروه ایرانی یکی از سخت ترین صعودها را از مسیر تیغه بلند یخی در دستور کار داشت و برای اولین بار این مسیر را به نام خود ثبت کرد. بچه های ایران اما در مسیر بازگشت دچار سانحه شدند و 8 روز از این اتفاق تلخ گذشت تا تقریبا دیگر امیدی به بازگشت شان نباشد.



در این گزارش آمده است:« اگرچه هنوز مردم ایران باور ندارند ، این 3 دیگر بر نمی گردند اما این بچه ها با کار بزرگ شان ، نام شان و نام ایران را در تاریخ کوهنوردی دنیا ماندگار کردند. آنها جنگیدند و جان شان را گذاشتند برای این نام{ مسیر ایران}»
آیدین بزرگی ، پویا کیوان و مجتبی جراحی 3 عضو تیم صعود کننده به قله k3 در پاکستان بودند که پس از صعود موفق به قله در مسیر بازگشت اسیر بهمن شدند و حالا ورزش ایران آنها را گم کرده است. درست مثل اوراز و عباس جعفری . یادشان گرامی.

 
  • Like
واکنش ها: etnn

GAME_OVER

کاربر فعال باشگاه ورزشی ,
کاربر ممتاز
:(

:(

دبیر باشگاه کوهنوردی آرش در گفت‌وگو با فارس:
خانواده کوهنوردان جان باخته مرگ فرزندانشان را پذیرفتند/کار آنها در دنیا کم نظیر بود
دبیر باشگاه کوهنوردی آرش گفت: در دیدار با خانواده کوهنوردان جان باخته نحوه امداد و جستجو برای یافتن آنها را تشریح کردیم و آنها نیز با سعه صدر مرگ فرزندانشان را پذیرفتند.


هومن بختیاری در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، در مورد جلسه مسئولان باشگاه آرش با کوهنوردان جان باخته در قله برود پیک پاکستان اظهار داشت: روز گذشته با خانواده آیدین بزرگی، مجتبی جراحی و پویا کیوان جلسه داشتیم و اقداماتی که در این مدت برای یافتن این سه عزیز انجام داده بودیم را برای آنها شرح دادیم و آنها کاملا در جریان قرار گرفتند.وی ادامه داد: در این جلسه به آنها گفتیم با توجه به اظهارات کارشناسان خبره کوهنوردی و امداد و نجات متاسفانه آنها جان خود را از دست داده اند و جایی که حدس می‌زنیم پیکر آنها در آنجا باشد بسیار صعب العبور و غیر قابل دسترسی است. تو ماس لامل آلمانی هم که از او کمک گرفته بودیم به ما گفت که دسترسی به آن نقطه و پایین آوردن اجساد آنها یعنی به خطر افتادن جان افراد دیگر.دبیر باشگاه کوهنوردی آرش گفت: خانواده‌های این سه عزیز هم با این اتفاق تلخ کنار آمده‌اند و با سعه صدر و قلب بزرگی که داشتند، قبول کردند که آنها جان خود را از دست داده‌اند. ما هم از آنها اجازه گرفتیم که تیم‌ امداد و نجات خود را از منطقه پایین بیاوریم، چون شرایط جوی در آنجا مناسب نیست.وی با اشاره به کار بزرگ این 3 کوهنورد در خصوص بازگشایی مسیر جدید برای صعود به قله برود پیک تاکید کرد: در دنیا کمتر کشورهایی می‌توانند این کار را انجام دهند و من خودم که در پاکستان بودم کوهنوردان مشهور به این موضوع اذعان داشتند که کار آنها قابل تحسین و کم نظیر بود. چند نفر از آنها نیز پرچم ایران که این سه کوهنورد برافراشته کردند را دیده بودند.بختیاری در خصوص اینکه عنوان می‌شود فدراسیون کوهنوردی در این زمینه می‌توانست بهتر عمل کند و همکاری کمی داشته است، گفت: من خودم 13 سال در فدراسیون کوهنوردی حضور داشته ام و نایب رئیس آسیا نیز بوده‌ام و تنها بحثی که پیش آمده بود که اینکه فدراسیون مجوزی صادر نکرده بود و ما هم می‌خواستیم با امکانات خودمان به این موفقیت برسیم و از امکانات دولتی استفاده نکنیم، چون باشگاه آرش آنقدر امکانات دارد که این کار را انجام دهد.وی ادامه داد: فدراسیون هم پس از این اتفاق تا جایی که توانست کمک کرد و کارهایی را انجام داد و ما از این بابت هیچ ناراحتی نداریم.دبیر باشگاه کوهنوردی آرش در پایان در مورد اینکه توماس لامل گفته بود آنها کوهنورد هستند و دوست دارند در همان کوه آرام بگیرند، عنوان کرد: خانواده 2 تن از این کوهنوردان هم همین موضوع را به ما اعلام کردند که ما راضی هستیم آنها در همان کوهستان آرام بگیرند و تنها یکی از خانواده‌ها گفت که اگر در آینده این امکان وجود داشت، جسد فرزندشان به پایین منتقل شود.به گزارش فارس، تیم کوهنوردی باشگاه آرش پس از 3 سال تلاش توانست مسیر جدیدی را به نام «ایران» برای صعود به قله برود پیک باز کند، اما 3 نفر از کوهنوردان این باشگاه هنگام بازگشت به پایین، مسیر را گم کردند و در ارتفاع حدود 8 هزار متری به دلیل به پایان رسیدن آذوقه و حضور چند روزه در ارتفاعات جان خود را از دست دادند.

============
دیگه نمیخوان دنبالشون بگردن
:(
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
جزییاتی تازه از مفقود شدن سه کوهنورد ایرانی در هیمالیا

جزییاتی تازه از مفقود شدن سه کوهنورد ایرانی در هیمالیا

[h=1][/h]
» سرویس: ورزشي - نهادهاي ورزشي و ساير

کد خبر: 92051206016
شنبه ۱۲ مرداد ۱۳۹۲ - ۰۱:۳۳



دبیر باشگاه کوهنوردی آرش به موضوعات مطرح شده در مورد صعود سه کوهنورد ایرانی به برودپیک پاسخ داد و جزییات تازه‌ای از این صعود را بازگو کرد.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، "آیدین بزرگی" ،"مجتبی جراحی" و "پویا کیوان" دو هفته پیش در مسیر بازگشت از قله "برودپیک" در هیمالیا مسیر اصلی را گم کرده و مفقود شدند که پس از چند روز جستجو اثری از آنها پیدا نشد و جست و جوها بی نتیجه پایان یافت. پس از این حادثه بود که شائبه های زیادی در مورد این صعود و ضعف گروه پشتیبانی و صعود انتحاری کوهنوردان ایرانی مطرح شد که همایون بختیاری، دبیر باشگاه کوهنوردی آرش در گفت و گو با خبرنگار ایسنا، اظهار کرد: کاری که این کوهنوردان انجام دادند کار بزرگی بود و من با جرات تمام از کاری که انجام دادند دفاع می کنم و پاسخ های لازم را می دهم.
وی در مورد این که گفته شده صعود این سه کوهنورد صعودی انتحاری بوده و برنامه ریزی آنها تنها برای صعود بود و فکر و برنامه ای برای نحوه بازگشت و مشکلات پیش بینی نشده نداشتند، افزود: روش این کوهنوردان برای صعود روش سبک بار و آلپاینی بود. این کوهنوردان برای رسیدن به کمپ 3 از روش کلاسیک استفاده کردند و بعد از آن با یک حرکت افقی به سمت مسیر اصلی رفتند و از آنجا به سمت بالا رفتند.
بختیاری یادآور شد: معمولا تیم های ضعیف نمی توانند از روش سبک بار برای صعودهایشان استفاده کنند و تیم های قدرتمند هستند که از این روش استفاده می کنند چون در این صعود تمام تجهیزات بر دوش کوهنوردان است و باربر هم در کنار آنها نیست. می گویند صعود انتحاری بوده ولی نمی‌دانند لفظ انتحاری یعنی چه؟ آنها کوهنوردان با تجربه ای بودند و برای تمام لحظات صعود خود برنامه داشتند. مگر خلبانی که می‌داند اگر پرواز کند دچار حادثه می‌شود این کار را انجام دهد و یا اینکه او برای فرود آمدنش هیچ برنامه ای نداشته باشد؟
دبیر باشگاه کوهنوردی آرش با اشاره به اینکه در مسیر بازگشت از قله، مسیر طناب ثابت گذاشته شده ادامه داد: این طناب ها کار را برای کوهنوردان در مسیر بازگشت آسان می کند و شاید کوهنوردان ما به دلیل خستگی و کافی نبودن دیدشان، مسیر را گم کردند.
وی در مورد اینکه گفته می شود این کوهنوردان برنامه ریزی درستی برای به همراه داشتن آب و غذا و بقیه تجهیزات لازم نداشتند، افزود: آنها طبق برنامه ریزی انجام شده مسیر را صعود کردند و اگر مسیر را در بازگشت گم نمی کردند همه چیز طبق برنامه پیش رفته بود و هیچ مشکلی پیش نمی آمد. این کوهنوردان سه شنبه که صعود را انجام دادند اگر به کمپ 3 بر می گشتند این مشکل پیش نمی آمد اما آنها چهارشنبه بود که اعلام کردند آب و غذا می خواهند. این کوهنوردان سخت ترین کار ممکن را در ارتفاع بالای هفت هزار متر انجام دادند که همین حضور در این ارتفاع انرژی افراد را تخلیه می کند، چه برسد به اینکه کار فنی کوهنوردی هم انجام دهند.
بختیاری با تاکید بر اینکه این کوهنوردان به دلیل خستگی و یخ زدگی حتی نتواستند مکان دقیق توقف خود را به صورت پیامک به گروه پشتیبانی ارسال کنند به ایسنا گفت: ما چندین بار از آیدین خواستیم که مختصات محل حضور خودشان را برای ما بفرستد تا محل دقیق آنها را شناسایی کرده و بهتر بتوانیم کمک رسانی کنیم اما او گفت که به دلیل یخ زدگی انگشتانش نمی تواند این کار را انجام دهد. این است تفاوت حضور در ارتفاع بالا که تمام انرژی افراد را می گیرد و اجازه ساده ترین کارها را هم نمی دهد.
گفته می‌شود کوهنوردان از تلفن ماهواره‌ای "ثریا" استفاده کرده‌اند که به دلیل تحریم‌ها امکان ارتباطی لازم را نداشته است. وی در پاسخ به این سوال، گفت: این که می‌گویید اصلا درست نیست. تلفن ماهواره‌ای در همه جا پوشش دارد، مگر این که در مکان دربسته‌ای باشد که امکان ارتباط وجود نداشته باشد. ضمن این که وقتی می‌گویید آنها نمی توانستند با این تلفن ماهواره‌ای با ما ارتباط بگیرند، اشتباه است، چون آنها با همین تلفن بارها با ما در تماس بودند و اطلاعاتشان را به ما می‌دادند.
دبیر باشگاه کوهنوردی آرش در پاسخ به این سوال که اکنون وضعیت پیکر آنها در منطقه هیمالیا چطور است؟ گفت: منطقه مورد نظر تخلیه شده است و هر گونه عملیاتی به سال بعد موکول شده است. باران ‌های موسمی در این منطقه شروع شده و تنها ارتش پاکستان است که در این منطقه نظامی مستقر شده است.
وی در پاسخ به این سوال که آیا اجساد این کوهنوردان پیدا خواهد شد و امکان پایین آوردن آنها وجود دارد، یادآور شد: اولا که این کوهنوردان عزیز در مسیر اصلی نیستند که محل رفت و آمد باشد. شاید اگر محلی بود که مسیر کوهنوردان برای صعود بود، می‌شد پیش‌بینی کرد اجساد آنها یافت شود. نکته مهم دیگر این است که آنها در ارتفاع بالای هفت هزار متر هستند که در این ارتفاع امکان امدادرسانی وجود ندارد، مگر این که فرد مصدوم خودش حرکت کند. در این ارتفاع کوهنوردان خودشان سختی‌های زیادی دارند و این امکان وجود ندارد که کوهنورد فرد دیگری را حمل کرده و به پایین بیاورد. در صورتی که قصد چنین کاری را داشته باشد جان خودش هم در خطر است.
بختیاری ادامه داد: تنها امدادرسانی که بالای هفت هزار متر انجام شد مربوط به چند سال پیش است که ما خودمان برای نجات محمد اوراز انجام دادیم که هفت روز طول کشید و سرانجام او را به جایی رساندیم که بتواند سوار هلی کوپتر شود. بعد از این عملیات نجات بسیاری از کوهنوردان خارجی از ما می‌پرسیدند که چرا این کار خطرناک را انجام دادید، چون کاری که انجام دادیم به خطر انداختن جان بقیه بود.
وی در مورد این که گفته می‌شود تیم پشتیبانی این صعود ضعیف بوده و رامین شجاعی و افشین سعدی اگر شرایط بهتری داشتند و آماده‌تر بودند شاید این سه کوهنورد ما اکنون زنده بودند، به ایسنا گفت: این مورد هم که می گویید نمی‌تواند صحت داشته باشد. سعدی و شجاعی هم انسان هستند و ممکن است بیمار شوند. آنها اگر بیمار نمی‌شدند که همراه بقیه صعود می‌کردند! شجاعی به خاطر مشکل ریه و سعدی به خاطر ارتفاع زدگی همراه تیم نتوانستند صعود کنند که مشکل عجیبی نیست. در بسیاری از صعود‌ها سرپرست تیم در کمپ اصلی می‌ماند و بقیه را هدایت می‌کند.
وی یادآور شد: نکته دیگر این است که هیچ برنامه‌ای برای صعود این دو نفر وجود نداشت. "آیدین بزرگی"، "مجتبی جراحی" و " پویا کیوان" تیم قوی بودند که قبلا به هیمالیا رفته بودند. البته این را باید صادقانه بگویم که با توجه به چیزهایی که دیدم و از آنها شنیدم اگر شجاعی و سعدی هم در بهترین حالت بودند باز هم نمی‌توانستیم به آنها کمکی کنیم. برای کمک به آنها نیاز به یک تیم قوی چند نفره بود که با در اختیار داشتن مختصات دقیق، امکانات لازم را به آنها برساند تا آنها چند روز استراحت کرده و ریکاوری لازم را انجام دهند، سپس خودشان مسیر راه را به سمت پایین ادامه دهند. باز هم می گویم که در ارتفاع بالای هفت هزار متر امکان حمل نفر دیگری وجود ندارد.
بختیاری در پاسخ به این سوال که کوهنوردان چرا این صعود را انجام دادند، گفت: کوهنوردان تنها برای عشق خودشان به کوه می‌روند و به دنبال پاداش و جایزه‌ای نیستند و به آنها پاداشی داده نمی‌شود. معتقدم که کوهنوردان خودخواه‌ترین افراد هستند، چرا که می دانند چه سختی‌هایی باید تحمل کنند و از آن طرف خانواده‌شان را تنها به عشق کوه رها می‌کنند و می‌روند. این یعنی آنها تنها کوه را می‌خواهند.
بختیاری با اشاره به این که خودش در اولین صعود کوهنوردان ایرانی به اورست در ترکیب تیم اعزامی بود، تصریح کرد: در سال 77 هم با آن امکانات، صعود به اورست کار بسیار بزرگی بود که فدراسیون انجام داد. کوهنوردان ما زحمت زیادی کشیدند و به دنبال پاداش نبودند. خدا را شکر آن صعود شروعی بود برای موفقیت‌های بعدی کوهنوردان ایران. تنها چیز بزرگی که از آن صعود برایم باقی ماند، توجه ویژه مقام معظم رهبری بود که برایم عالی بود و انگیزه‌ای شد برای ادامه کار.
 

Similar threads

بالا