امین قیاسی 1986
عضو جدید
معرفی رشته کاپوئرا
کاپوئرا یک ورزش برزیلی و شاخه ای از هنرهای رزمی می باشد که بعنوان بازی و رقص در برزیل بوجود آمد و در نواحی باهیا ، پرنامبوکو ، ریودوژانیرو ، میناس گراس و سائوپائولو هم بازی می شود .
این بازی در قرن شانزدهم میلادی در برزیل بوجود آمد که پیدایش آن به نوعی در نتیجه تجارت بردگان بود . کاپوئرا بعدها توسط افرادی از باهیا به آفریقا برده شد . شرکت کنندگان در این بازی ابتدا یک حلقه دایره ای تشکیل می دهند و به نوبت با ابزار مختلف بازی می کنند می خوانند و دو به دو در داخل محوطه دایره ای با هم مبارزه می کنند . مشخصه بارز این بازی انجام حرکات آکروباتیک حملات ساختگی و استفاده بسیار زیاد از سطح زمین برای انجام حرکات ، جست و خیز و دلگرمی می باشد . تکنیکهایی که کمتر بطور متناوب استفاده می شوند عبارتند از ضربات آرنج ، قیچی و پرتاب بدن
تاریخچه :
از قرن شانزدهم تا قرن نوزدهم ، کشور پرتغال با کشتی بردگان را از غرب آفریقا به آمریکای جنوبی می برد . برزیل یکی از مناطق مشتری بردگان آفریقایی بود که 42% از ساکنان آنرا پرندگان مهاجر تشکیل می دادند . در این کشور بردگانی از کشور آنگولا، کونگو و موزامبیک و شامل قبایل مختلف به فروش می رسیدند .
کاپویرااین آفریقا میان مهاجر مذهب و رسوم مختلف خود را وارد دنیای جدید کردند . یک تئوری وجود دارد که کاپوئرا زائیده یک نوع رقص آنگولایی می باشد که توسط خواستگاران زنان جوان انجام می شده است اما این تنها یکی از هزاران تئوری بحث برانگیز در این زمینه میباشد . بعضی هم معتقدند که بردگان بر روی بازی پیشین برزیل تاثیر گذارده کاپوئراو آنرا به شکل کاپوئرا درآورده اند .
پس از اینکه برده داری در سال 1888 منسوخ گردید (برده های آزاد شده اغلب در شهرهای اغلب در شهرهای کشور برزیل ساکن شدند . از آنجائی که از دادن کار به آنها جلوگیری می شده اغلب باندهای تبهکاری و جنایی را تشکیل دادند و به ورزش کاپوئرا ادامه دادند که در آن زمان لازم فعالیتهای ضد حکومتی و جنایی بود . در نتیجه در سال 1890 کاپوئرا در برزیل غیرقانونی شد و انجام دهندگان در صورت مشاهده به اشد مجازات می رسیدند ( تاندون پشتبای شرکت کنندگان در این بازی قطع می شد) .
كاپويرا
پس از مدتها در سال 1942 آقای پاستینها اولین آکادمی رسمی برای آموزش شیوه سنتی این بازی را که بعنوان کاپوئرا آنگولا شناخته می شد . افتتاح نمود . تلاش او منجر به تبدیل کاپوئرا به یک ورزش جدیدتر ، مدرن تر و محلی در بین مردم گردید . این دوره بعنوان یک نقطه عطف در پیشرفت تدریس کاپوئرا شناخته می شود . در حال حاضر آکادمیهای آموزش کاپوئرا تقریباً در سرتاسر جهان وجود دارد .
گروه آرسن آرنا در ایران در اواخر سال 1387 به صورت منسجم کاپوئرا را شروع کرده است .
موسیقی :
موسیقی جزء لاینفک کاپوئرا به شمار می رود . موسیقی نحوه حرکات و حالات بازی را که در یک محیط دایره ای انجام می شود ، تعیین می کند . موسیقی این بازی آمیزه ای از آلات مختلف و ترانه هاست . سازهای تمپو از نوع بسیار آرام (نوع بسیار آرام (نوع انگولائی) تا نوع بسیار تند (سائوبنتو) متفاوت است . بسیاری از ترانه ها در قالب سئوال و جواب خوانده می شوند به طوری که دیگران به عنوان خوانندگان ترانه در بازی شرکت می کنند . شرکت کنندگان در بازی در مورد موارد بسیاری ترانه می خوانند . بعضی از ترانه ها در مورد تاریخ می باشد و یا بعضی دیگر در خصوص داستانهای مخصوص این بازی است .
محوطه بازی :
« رودا » یک دایره تشکیل داده شده از مردم است که کاپوئرا در آن انجام می شود . شکل دایره ای آن در طول بازی حفظ می گردد تا تمرکز و انرژی بازیکنان و نوازندگان حفظ گردد . افرادی که این محیط دایره ای را تشکیل می دهند هنگامی که موسیقی بازی نواخته می شود تشویق می کنند و به همراه نوازندگان ترانه می خوانند .
حداقل قطر این محوطه دایره ای در حدود سه متر می باشد . هر چند که از این میزان هم
می تواند کوچکتر یا بزرگتر باشد . تا اندازه 10 متر هم افزایش می یابد . موسیقی آرام از سرعت بازی می کاهد اما حرکات بازی را پیچیده تر می کند به طوری که است حرکات روی دستها انجام می شود .
معمولاً در کاپوئرا هیچگونه برخوردی صورت نمی گیرد اما حرکات تهدیدآمیز در آن وجود دارد . در این بازی فقط مهارت افراد در چگونگی انجام مبارزه مهم می باشد .
اگه فیلم "محافظ فیلها" رو كه اخیرا از تلویزیون پخش شد دیده باشید یكی از مبارزین به همین سبك می جنگید (جلوی مجسمه بودا وقتی زمین رو آب گرفته بود) و حركات قشنگی رو میشد تو این سبك دید.
کاپوئرا یک ورزش برزیلی و شاخه ای از هنرهای رزمی می باشد که بعنوان بازی و رقص در برزیل بوجود آمد و در نواحی باهیا ، پرنامبوکو ، ریودوژانیرو ، میناس گراس و سائوپائولو هم بازی می شود .
این بازی در قرن شانزدهم میلادی در برزیل بوجود آمد که پیدایش آن به نوعی در نتیجه تجارت بردگان بود . کاپوئرا بعدها توسط افرادی از باهیا به آفریقا برده شد . شرکت کنندگان در این بازی ابتدا یک حلقه دایره ای تشکیل می دهند و به نوبت با ابزار مختلف بازی می کنند می خوانند و دو به دو در داخل محوطه دایره ای با هم مبارزه می کنند . مشخصه بارز این بازی انجام حرکات آکروباتیک حملات ساختگی و استفاده بسیار زیاد از سطح زمین برای انجام حرکات ، جست و خیز و دلگرمی می باشد . تکنیکهایی که کمتر بطور متناوب استفاده می شوند عبارتند از ضربات آرنج ، قیچی و پرتاب بدن
تاریخچه :
از قرن شانزدهم تا قرن نوزدهم ، کشور پرتغال با کشتی بردگان را از غرب آفریقا به آمریکای جنوبی می برد . برزیل یکی از مناطق مشتری بردگان آفریقایی بود که 42% از ساکنان آنرا پرندگان مهاجر تشکیل می دادند . در این کشور بردگانی از کشور آنگولا، کونگو و موزامبیک و شامل قبایل مختلف به فروش می رسیدند .
کاپویرااین آفریقا میان مهاجر مذهب و رسوم مختلف خود را وارد دنیای جدید کردند . یک تئوری وجود دارد که کاپوئرا زائیده یک نوع رقص آنگولایی می باشد که توسط خواستگاران زنان جوان انجام می شده است اما این تنها یکی از هزاران تئوری بحث برانگیز در این زمینه میباشد . بعضی هم معتقدند که بردگان بر روی بازی پیشین برزیل تاثیر گذارده کاپوئراو آنرا به شکل کاپوئرا درآورده اند .
پس از اینکه برده داری در سال 1888 منسوخ گردید (برده های آزاد شده اغلب در شهرهای اغلب در شهرهای کشور برزیل ساکن شدند . از آنجائی که از دادن کار به آنها جلوگیری می شده اغلب باندهای تبهکاری و جنایی را تشکیل دادند و به ورزش کاپوئرا ادامه دادند که در آن زمان لازم فعالیتهای ضد حکومتی و جنایی بود . در نتیجه در سال 1890 کاپوئرا در برزیل غیرقانونی شد و انجام دهندگان در صورت مشاهده به اشد مجازات می رسیدند ( تاندون پشتبای شرکت کنندگان در این بازی قطع می شد) .
كاپويرا
پس از مدتها در سال 1942 آقای پاستینها اولین آکادمی رسمی برای آموزش شیوه سنتی این بازی را که بعنوان کاپوئرا آنگولا شناخته می شد . افتتاح نمود . تلاش او منجر به تبدیل کاپوئرا به یک ورزش جدیدتر ، مدرن تر و محلی در بین مردم گردید . این دوره بعنوان یک نقطه عطف در پیشرفت تدریس کاپوئرا شناخته می شود . در حال حاضر آکادمیهای آموزش کاپوئرا تقریباً در سرتاسر جهان وجود دارد .
گروه آرسن آرنا در ایران در اواخر سال 1387 به صورت منسجم کاپوئرا را شروع کرده است .
موسیقی :
موسیقی جزء لاینفک کاپوئرا به شمار می رود . موسیقی نحوه حرکات و حالات بازی را که در یک محیط دایره ای انجام می شود ، تعیین می کند . موسیقی این بازی آمیزه ای از آلات مختلف و ترانه هاست . سازهای تمپو از نوع بسیار آرام (نوع بسیار آرام (نوع انگولائی) تا نوع بسیار تند (سائوبنتو) متفاوت است . بسیاری از ترانه ها در قالب سئوال و جواب خوانده می شوند به طوری که دیگران به عنوان خوانندگان ترانه در بازی شرکت می کنند . شرکت کنندگان در بازی در مورد موارد بسیاری ترانه می خوانند . بعضی از ترانه ها در مورد تاریخ می باشد و یا بعضی دیگر در خصوص داستانهای مخصوص این بازی است .
محوطه بازی :
« رودا » یک دایره تشکیل داده شده از مردم است که کاپوئرا در آن انجام می شود . شکل دایره ای آن در طول بازی حفظ می گردد تا تمرکز و انرژی بازیکنان و نوازندگان حفظ گردد . افرادی که این محیط دایره ای را تشکیل می دهند هنگامی که موسیقی بازی نواخته می شود تشویق می کنند و به همراه نوازندگان ترانه می خوانند .
حداقل قطر این محوطه دایره ای در حدود سه متر می باشد . هر چند که از این میزان هم
می تواند کوچکتر یا بزرگتر باشد . تا اندازه 10 متر هم افزایش می یابد . موسیقی آرام از سرعت بازی می کاهد اما حرکات بازی را پیچیده تر می کند به طوری که است حرکات روی دستها انجام می شود .
معمولاً در کاپوئرا هیچگونه برخوردی صورت نمی گیرد اما حرکات تهدیدآمیز در آن وجود دارد . در این بازی فقط مهارت افراد در چگونگی انجام مبارزه مهم می باشد .
توضيحات
لبته کاپويراهمون رقص برزیلیه، نه كونگ فوی برزیلی. نوعی ورزش رزمیه كه بیشتر حالت نمایشی داره نه مبارزه ای. رزمی كار دائما در حال حركات تند، رقص پا، رقص دست و نشست و برخاست سریعه. بیشتر از ضربات پا استفاده میشه و رزمی كار خیلی وقتها دستش رو روی زمین میذاره و با حركات پا حمله میكنه. برزیل این رقص رو از برده های آفرقایی كه به اونجا آورده میشدند گرفته. قبلا به پاها چاقو می بستند و مبارزه مرگ آور بوده اما حالا بیشتر نمایشی انجام میشه و یه تركیبیه از ورزشهای رزمی و ژیمناستیك. بعضی هم به این رشته کاپویرا میگویند.
اگه فیلم "محافظ فیلها" رو كه اخیرا از تلویزیون پخش شد دیده باشید یكی از مبارزین به همین سبك می جنگید (جلوی مجسمه بودا وقتی زمین رو آب گرفته بود) و حركات قشنگی رو میشد تو این سبك دید.
