[ ورزش های آبی ] شنا

پیرجو

مدیر ارشد
مدیر کل سایت
مدیر ارشد
فوايد شنا
دلايل بسياري وجود دارد كه شما را به استخر نزديك كند. اول اينكه شنا ورزشي است كه براي قلب بسيار سودمند بوده و اگر در حين انجام آن شدت حركاتتان زياد باشد كاملاً مي توانيد آن را به دويدن در يك سطح مقايسه كنيد. از آنجا كه در اين حركات هم قسمت هاي بالا تنه و هم قسمت هاي پاييني بدن در آب حركت مي كند، مي توان گفت كه ماهيچه ها و عضلات حتي بيشتر از دويدن فعال هستند و بنابراين شما كالري بيشتري خواهيد سوزاند.
از سوي ديگري شنا قدرت بدني را افزايش خواهد داد. ممكن است پس از اولين روز شنا در گردن و بعضي از عضلات بدني فرد، احساس كوفتگي ايجاد شود اين مسئله به دليل آنست كه تا به حال چنين فشاري به عضلات وارد نشده است. به همين دليل تكرار چندين دوره شنا، باعث قوي تر شدن شانه ها و همينطور ماهيچه هاي پشت مي شود.
محققان و متخصصان دريافته اند كه شنا يكي از ورزش هايي است كه استرس و فشارهاي عصبي را كاهش مي دهد و در درمان بيماري هاي روحي نيز مؤثر است.
- شنا و درمان بيماري هاي مفصلي: يكي ديگر از ويژگي هاي شنا اين است كه حركات ورزش شنا، شدت كمي دارد، بنابراين براي بيماراني كه مشكلات مفصلي دارند، به ويژه بيماراني كه داراي بيماري ديسك، سياتيك يا پوكي استخوان هستند بسيار مفيد است.
اگر شما ورزشهايي مي كنيد كه روي عضلات و مفصل هايتان شدت زيادي وارد مي شود مانند: تنيس، دو و كشتي شنا مي تواند براي بدنتان بسيار مفيد باشد و فشار وارد برعضلات را كاهش دهد.
- شنا و تناسب اندام : اگر تاكنون براي خوش تركيب ماندن بدنتان روي تردميل مي دويديد و يا از وزنه استفاده مي كرديد، يك بار شنا را امتحان كنيد. اين ورزش با توجه به مصرف بالاي كالري راهكار مناسبي براي كاهش وزن و تناسب اندام است. البته انجام اين حركات ورزشي نيازمند آموزش است و مي بايست طبق اصول آموزش داده شده انجام شود.
در كنار اين مزايا فردي كه شنا مي كند قابليت هاي جسماني خود از قبيل استقامت قلب و عروق، دستگاه گردش خون و تنفس، قدرت جسماني، و انعطاف پذيري مفاصل شانه و مچ پا را افزايش مي دهد و باعث
مي شود انرژي بيشتري براي انجام كارهاي روزانه كسب كند.


آب درماني Hydrotherapy
بقراط، پدر علم پزشكي به تمامي بيماران خود اعم از بيماران جسمي و رواني تغذيه مناسب، استراحت و استحمام را تجويز كرده است. اين مسئله نشان دهنده آن است كه از دير باز در كنار استراحت و تغذيه به اثر
معجزه آساي آب براي درمان توجه شده است.
ورزش خود عامل سلامتي و نشاط است. وقتي از تمرين هاي ورزشي در آب به عنوان آب درماني(Hydrotherapy) استفاده مي شود، اثر سلامتي آن چند برابر مي شود.
مي توان از تمام ورزش هاي آبي مانند واترپلو، شيرجه، قايقراني، اسكي روي آب و به ويژه شنا به عنوان آرام بخش اعصاب، كاهش دردهاي جسماني و بهبودي برخي از بيمارها نام برد. آب درماني يك فيزيوتراپي بسيار مفيد است و انجام آن در استخر آب گرم صورت مي گيرد.
در اين نوع درمان آموزش هاي مخصوص از اهميت خاصي برخوردار هستند.
شيوه آب درماني همچنين به عنوان يك روش پيشگيري، قبل از استفاده دارو كاربرد دارد: زيرا غوطه ور شدن در آب گرم موجب گشاد شدن رگ ها و در نتيجه افزايش جريان خون در كل سطح بدن، پوست و عضله مي شود. اين چرخه باعث مي شود كه عضلات شل شده و در حالت آرام قرار گيرند. پس از آب درماني ما مي توانيم شاهد تغييرات قبل و بعد از استفاده از آب گرم باشيم.
اين روش براي تقويت و تحكيم ماهيچه ها، تحرك، رهايي از درد، كاهش استرس، تناسب اندام، جلب اعتماد براي حركت راحت و از بين بردن ترس از آب، بهبود متعادل و هماهنگي و كاهش عوارض بيماري پاركينسون مناسب است.


خطرات ورزش شنا
در كنار تمامي فوايد، عدم توجه به چند نكته ساده مي تواند خطرات متعددي را متوجه فرد شناگر سازد اين خطرات عبارتند از: اختلال در سيستم تنفسي و تنگي نفس، ايست قلبي، غرق شدگي، عفونت هاي پوستي و التهاب چشم و گوش. در زير به عوامل بروز اين خطرات اشاره شده است.
- وارد شدن آب به سيستم ريوي: گاهي هنگام نفس گيري مقداري آب وارد شش ها مي شود و ممكن است سيستم تنفسي را دچار اختلال كند. خوشبختانه سيستم بدن طوري است كه با استفاده از مكانيسمهايي مانند سرفه كردن اين آب را از ريه ها خارج مي شود.
- تنگي نفس: با توجه به وجود كلر در آب استخرها(به منظور رعايت مسايل بهداشتي) و متصاعد شدن گاز كلر، احتمال مي رود اين گاز برروي سيستم تنفسي (خصوصاً در افرادي كه ناراحتيهاي تنفسي مانند آسم دارند) تأثير نامطلوب بگذارد.
- ايست قلبي: اين حالت بيشتر زماني اتفاق مي افتد كه فردي از يك محيط گرم به طور ناگهاني وارد آب سرد شود.
- غرق شدگي: اين مشكل بيشتر براي كساني اتفاق مي افتد كه دچار حملات قلبي و يا تشنج مي شوند.
- عفونت هاي پوستي: با توجه به اينكه آب، محيط بسيار مناسبي براي رشد بسياري از باكتريها، قارچها، ويروسها و انگلهاست، توجه به نكات ايمني و بهداشتي در استخرها بسيار ضروري است و لازم است از استخرهايي كه نكات بهداشتي را در حد استاندارد رعايت مي كنند، استفاده شود.
- آفتاب سوختگي: اين حالت در استخرهاي رو باز رخ مي دهيد. با توجه به اينكه قرارگرفتن در معرض نور شديد خورشيد احتمال وقوع سرطان پوست را افزايش مي دهيد، استفاده از كرمهاي ضد آفتاب به ويژه در افرادي كه داراي پوستهاي حساس هستند، ضروري است.
- قرمزي چشم: كلر موجود در آب تركيبي بنام كلر آمين ايجاد مي كند كه عامل اصلي سوزاندن چشم است. استفاده از عينك در زمان شنا كردن، بهترين راه جلوگيري از قرمزي چشم است. دوش گرفتن و شستن چشم پس از شنا، مي تواند در كاهش قرمزي و سوزاندن چشم مؤثر باشد.
- عفونت گوش: با توجه به اينكه رطوبت يكي از عوامل بسيار مهم براي رشد ميكروبهاي عفونت زا در گوش است، شنا گران در بسياري از موارد از اين بابت رنج مي برند.
عفونت گوش خارجي يكي از شايع ترين عفونتها در شناگران است كه در برخي موارد حالت مزمن پيدا كرده و يك خارش دايمي را در گوش ايجاد مي كند و ممكن است ترشحاتي را نيز به همراه داشته باشد.
يكي از بهترين راهها براي جلوگيري از اين نوع عفونتها، تخليه آب موجود در گوش پس از خروج از استخر است. توصيه مي شود هرگز از اجسام باريك براي خشك كردن گوش استفاده شود چرا كه ممكن است اين عامل باعث آسيب زدن به مجاري شنوايي شود.


توصيه چند نكته اساسي
براي آنكه بتوانيد هر چه بهتر و بيشتر از مزاياي مفيد اين ورزش استفاده كنيد به چند نكته لازم است:
- سعي كنيد در آب رودخانه ها شنا نكنيد چرا كه علاوه بر خطرات متداول امكان بروز آلودگيهاي مختلف نيز وجود دارد.
- براي كاهش وزن از شناهايي استفاده كنيد كه كالري بيشتري مصرف مي كنند(مانند شناي پروانه)
- با توجه به اينكه در برخي موارد مشكلاتي مانند گرفتگي عضلات و نظاير آن در آب اتفاق مي افتد، د رچنين مواردي خونسردي خود را حفظ كنيد و بدن خود را شل نگه داريد تا روي آب قرار بگيريد و از نجات غريق كمك بخواهيد.
- هرگز حتي به عنوان شوخي سردوستان خود را زير آب فرو نكنيد.
- از وسايل شخصي و بهداشتي در استخر استفاده كنيد.
- با توجه به ليز بودن زمين اطراف استخر مي بايست از دمپايي مناسب استفاده كنيد.


انواع شنا
پس از آشنايي با مزايا و خطرات احتمالي ورزش شنا شما را با انواع و شيوه هاي گوناگون شنا آشنا مي سازيم. بطور كلي چهار نوع شنا شامل شناي كرال سينه، شناي قورباغه، شناي كرال پشت و شناي پروانه در ورزش شنا تعريف شده است.
- شناي كرال سينه: در اين شنا، شناگران از حركت متناوب دست و حركت پاي به صورت شلاقي استفاده مي كنند. اين شنا بيشتر به عنوان شناي آزاد شناخته مي شود.
با توجه به آهنگهاي مختلف بين حركات دست، تعداد ضربات پا و وضعيت بدن و نحوه نفس كشيدن در اين نوع شنا هماهنگي مناسبي ميان عضلات و تنفس ايجاد مي شود.
ميزان مصرف كالري در اين نوع شنا حدود750 كالري در ساعت است.
- شناي قورباغه: اين شنا آهسته ترين شناي رقابتي است. شناي قورباغه با چهار حركت شامل حركت پشت، حركت پا، زمانبندي بين حركات دست و پا و تنفس انجام مي شود.
شناگران قورباغه به طور چشم گيري به هنگام بازگشت در مرحله استراحت پاها و آمادگي براي پاي بعدي از سرعت خود مي كاهند و در نتيجه سرعت متوسط شناي آنها در هر دوره كامل دست و پا در مقايسه با ساير شناها كمتر ميشود. ميزان انرژي مصرفي در اين نوع شنا در هر ساعت حدود500 تا600 كالري است.
شناي كرال پشت: اين شنا نيز همانند شناي كرال سينه شامل
دست زدنهاي متناوب همراه با حركت پاي شلاقي است، ليكن در اين شنا، شناگران به پشت روي آب قرار دارند. اين وضعيت آنها را وادار مي كند تا به جاي دست زدن در زير بدن خود، در كنار و پهلو دست بزنند. شناي كرال پشت شامل حركت دست، حركت پا به صورت شلاقي، زمانبندي دست و پا و تنفس است.
اين نوع شنا نسبتاً سبك بوده و ميزان مصرف كالري در آن حدود500،400 كالري در ساعت است. بسياري از شناگران از اين نوع شنا براي رفع خستگي استفاده مي كنند.
شناي پروانه: اين شنا از سخت ترين نوع شناهاست. معمولاً اشخاصي كه با انواع ديگر شنا آشنا هستند شروع به يادگيري اين شنا مي كنند. در شناي پروانه دستها بطور همزمان با هم و در هر دوره كامل دست، دوپاي دلفين زده مي شود. در اين حركت ماهيچه هاي شانه نقش بسيار مهمي دارند. ميزان مصرف انرژي در اين شنا حدود800 كالري در ساعت است.
 

comudf

کاربر بیش فعال
کاربر ممتاز
درباره شنا

درباره شنا

اکثریت مردم اگر گرایشی به فوتبال یا بسکتبال نداشته باشند، برای ورزش کردن به سمت دستگاه های پیاده روی می روند. از آنجا که این دستگاه ها معمولاً در هر باشگاه ورزشی وجود دارد، برای آنها که می خواهند ورزش کنند راحت ترین راه به نظر می آاید. اما، اگر یك سری به استخر محلتان بزنید، در آنجا با ورزشی کاملاً متفاوت با سایر ورزش ها آشنا خواهید شد.
حتماً تا به حال شنیده اید که شنا ورزشی بسیار عالی است، اما وقت برای یادگیری آن نگذاشته اید. در اینجا ما اطلاعات لازم اولیه در رابطه با این ورزش را در اختیارتان می گذاریم.
انواع حرکات
انواع اصلی حرکات شنا شامل شنای آزاد، کرال سینه، پروانه و کرال پشت می باشد که شنای پروانه دشوارترین این حرکات به شمار می آید.
شنای آزاد که کرال جلو یا کرال استرالیایی هم نامیده می شود، کاملاً از اسمش پیداست. در این حرکت هیچ محدودیتی برای چگونگی حرکت دست و پا وجود ندارد. شما فقط باید بتوانید نیمی از بدن را بالای آب نگاه دارید (به استثنای 15 متر اول و بعد از هر دور). این حرکت احتمالاً بهترین حرکت برای آنهاست که تازه شروع کرده اند. شنای آزاد برای 150 تا 180 پوند مایل حدوداً 500 تا 700 کالری در ساعت می سوزاند.
کرال سینه از طرف دیگر، حرکاتی کاملاً تعریف شده و مشخص دارد. شانه ها باید با آب در یک خط قرار بگیرند، و حرکات دست ها و پاها باید با هم انجام شود و یک عمل را انجام دهند. دست ها از سینه دور شده و به دور بدن می گردد و بعد دوباره به جای اولیه باز می گردد (پاها نیز دقیقاً همین عمل را انجام می دهند). اگر با این حرکت یک ساعت شنا کنید، حدود 750 کالری خواهید سوزاند.
در طی حرکت پروانه دو دست از عقب به سمت هم حرکت می کنند، از بالای آب رد شده و به جلوی سر رسیده و بعد دوباره به زیر آب می روند. در این حرکت پاها حرکت دلفینی انجام می دهند. در این حرکت ماهیچه های شانه کاملاً درگیر می شوند و حرکتی کاملاً دشوار است. به همین دلیل پیشنهاد می شود کسانی که در شنا تجربه دارند ســراغ یــادگیری این حرکت بروند و از آنجا که دشوارترین حرکت شنا به حساب می آید، بیشترین انرژی را می گیرد و شما حدوداً 800 کالری در ساعت خواهید سوزاند.
در آخر حرکت کرال پشت در حالتی انجام می شود که پشت شما روی آب قرار دارد. دست ها و پاها را می توان به همان شیوه شنای آزاد حرکت داد و حداقل 500 کالری در ساعت خواهید سوزاند. در این حرکت باید کاملاً از موقعیت بدنتان داخل استخر مطلع شوید چون وقتی از پشت خوابیده اید نمی توانید جلوی خود را ببینید.
فرض کنید که قادر به انجام کلیه این حرکات هستید، در این حالت حرکت پروانه بهترین حرکت برای شما خواهد بود اگر قصد کاهش وزن داشته باشید، این حرکت عضله سازی نیز می کند. به این دلیل كه شما بیشترین حجم کالری را در یک ساعت خواهید سوزاند و این کمک می کند که وزن بدن کاهش یابد.
اما اگر هدف شما از شنا کردن عضله سازی است، باید این ورزش را تا آخرین درجه شدت انجام دهید، اما در زمانی کوتاه تر. در این حالت شما کالری های زیادی نخواهید سوزاند، اما به ساختن ماهیچه کمک خواهید کرد.
نکات مهم:
از آنجا که این ورزش در آب انجام می شود، نکات و توجهاتی را باید مد نظر قرار دهید. یکی از مهمترین جنبه های شنا کردن این است که بتوانید تنفستان را منظم کنید. چون سرتان فقط زمانهایی مشخص به روی آب می آید، باید تنفستان را با هر حرکت تنظیم کنید. حتی برای بعضی افراد الزامی است که این کار را قبل از شروع ورزش کمی تمرین کنند. اگر نتوانید ریتم تنفستان را تنظیم کنید، بسیار برایتان ایجاد مشکل خواهد شد و دیگر نمی توانید فواید چندانی از این ورزش ببرید، چون در این ورزش تنفس و ماهیچه ها با هم کار می کنند.
همچنین بهتر است قبل از انجام این حرکات برای یک دور کامل، خوب به آن حرکت مسلط شوید. اگر این حرکات را درست انجام ندهید، خیلی زود خسته خواهید شد. اگر حرکات بدنتان با یک نظم هماهنگ انجام شوند، شما قادر خواهید بود که خود را روی ضربان قلبتان متمرکز کرده و بنابراین شدت ورزش را بالاتر ببرید.
فواید شنا کردن:
دلایل بسیاری وجود دارد که شما را به سمت استخر بکشاند. اول اینکه این ورزشی است که برای قلب بسیار مفید می باشد. اگر شدت حرکاتتان زیاد باشد کاملاً میتوانید آنرا با دویدن در یک تراز تصور کنید. اما از آنجا که در این حرکات هم قسمت های بالایی و هم قسمت های پایینی بدنتان در آب حرکت می کنند، می توان گفت که ماهیچه ها حتی بیشتر از دویدن کار می کنند و شما کالری بیشتری خواهید سوزاند.
به علاوه شنا قدرت بدنی شما را هم بالا خواهد برد. ممکن است فردای اولین روز شنا گردنتان کمی در بدنتان احساس کوفتگی کنید. به این دلیل که از ماهیچه هایتان طوری کار کشـیـده اید که تـا بـه حال کار نکشیده اید و به همين دليل باعث قوی تـر کردن شانه ها و همین طور ماهیچه های پشتتان می شود.
در آخر، افراد بسیاری شنا را یکی از ورزش هایی تلقی می کنند که استرس و فشارهای عصبی را پایین می آورد. به همین دلیل با شنا کردن نه تنها فواید جسمی عایدتان می شود، بلکه فواید روحی نیز می برید.
تجهیزات:
مسئله دیگر در رابطه با شنا این است که ورزشی کاملاً کم خرج است و اسباب و لوازم آن تقریباً دیر از بین می رود. برای این ورزش شما به یک دست مایو احتیاج خواهید داشت. ممکن است بخواهید یک عینک شنا هم خریداری کنید تا بتوانید زیر آب را به خوبی ببینید. و اگر آب رفتن توی گوشهایتان اذیتتان می کند، باید یک گوش گیر هم داشته باشید.
برای آنها که می خواهند سرعت شنا کردنشان بالاتر رود، کلاه شنا کمک زیادی خواهد کرد. چون به شما کمک می کند که سریعتر داخل آب حرکت کنید.
شنا را هم به برنامه ورزشتان اضافه کنید:
بنا بر هدفی که از ورزش کردن دارید، راه های مختلفی وجود دارد تا شنا را هم به برنامه ورزشتان اضافه کنید. اگر فقط برای سلامتی شنا می کنید، می توانید 30 تا 45 دقیقه با شدتی متوسط سه یا چهار مرتبه در هفته این کار را انجام دهید.
برای بالا تر بردن سلامتی می توانید شدت این ورزش را نیز بالاتر ببرید. خیلی خوب است اگر همراه با شنا ورزش دیگری نیز انجام دهید. مثلاً یک روز در میان شنا کنید و روزهای میان آنرا ورزش دیگری انجام دهید.
به یاد داشته باشید که اصلاً نیازی نیست که همیشه به طور یکنواخت یک حرکت شنا را انجام دهید. می توانید برای جلوگیری از خستگی و دلزدگی همه این حرکات را در شرایط مختلف انجام دهید. با این کار ورزش کاربردی تری خواهید داشت.
محل های شنا:
برای افرادی که در شهرها زندگی می کنند، استخر تقریباً تنها انتخاب می تواند باشد. اما سعی کنید استخری را انتخاب کنید که به اندازه کافی بزرگ باشد تا همه وقتتان را مشغول دور زدن نباشید.
اگر برایتان مقدور است که در رودخانه یا دریا شنا کنید، تمرینتان بهتر خواهد شد چون موج ها باعث خواهند شد که مقاومت بدنتان بالاتر برود. مزیت دیگری که شنا در رودخانه و دریا دارد این است که شما می توانید نیمی از زمانتان را شنا کرده و بعد باقی آن را به دویدن کنار ساحل بگذرانید. دویدن روی شن های ساحل شدت بیشتری نسبت به دویدن روی تردمیل دارد.
شنا برای درمان بیماری ها:
مزیت دیگری که شنا نسبت به سایر ورزش ها دارد این است که شدت کمی دارد. بنابراین برای آنها که مشکلات مفصلی دارند یا دچار پوکی استخوان هستند نیز مفید است.
در آخر باید بگویم که اگر شما ورزشهایی می کنید که روی مفصل هایتان شدت زیادی وارد می آید مثل تنیس یا دو، شنا می تواند برای بدنتان مثل مرهم عمل کند و این فشار روی مفصل هایتان را کاهش دهد.
شنا کنید تا خوش هیکل تر شوید:
اگر تا به حال برای خوش ترکیب ماندن روی تردمیل می دویدید، یکبار هم شنا را امتحان کنید. شنا ورزشی است که باید برای یادگیری آن زمان بگذارید، اما نتایج آنرا خیلی خوب مشاهده خواهید کرد و بعد از این اقدامتان کاملاً راضی خواهید بود.
 
آخرین ویرایش توسط مدیر:

سـعید

مدیر بازنشسته
آموزش تصویری و ویدئویی شنا

آموزش تصویری و ویدئویی شنا


Learn Swimming with Total Immersion | 1.41 GB

If you cannot swim yet, train yourself now.
If you can swim already, improve yourself now.
Anyone can watch and practise swimming with those tutorials. See you in pools, or any place we can swim in!

• Master new challenges and break down boundaries and limits
• Detailed and specific steps for adapting your pool-developed skills to swim where there are no walls or lines
• Confidently swim nearly any distance in nearly any body of water​


Download

http://rapidshare.com/files/226650345/LSwTY.part01.rar
http://rapidshare.com/files/226650324/LSwTY.part02.rar
http://rapidshare.com/files/226650297/LSwTY.part03.rar
http://rapidshare.com/files/226649896/LSwTY.part04.rar
http://rapidshare.com/files/226650455/LSwTY.part05.rar
http://rapidshare.com/files/226649850/LSwTY.part06.rar
http://rapidshare.com/files/226649924/LSwTY.part07.rar
http://rapidshare.com/files/226650489/LSwTY.part08.rar
http://rapidshare.com/files/226650397/LSwTY.part09.rar
http://rapidshare.com/files/226649887/LSwTY.part10.rar
http://rapidshare.com/files/226649917/LSwTY.part11.rar
http://rapidshare.com/files/226650393/LSwTY.part12.rar
http://rapidshare.com/files/226650294/LSwTY.part13.rar
http://rapidshare.com/files/226650274/LSwTY.part14.rar


pass : www.downloadha.com
http://hotfile.com/dl/780365/d4d0893/LSwTY.part01.rar.html
http://hotfile.com/dl/780369/c35eeb3/LSwTY.part02.rar.html
http://hotfile.com/dl/780373/a1b76ce/LSwTY.part03.rar.html
http://hotfile.com/dl/780381/9581650/LSwTY.part04.rar.html
http://hotfile.com/dl/780387/1e794f9/LSwTY.part05.rar.html
http://hotfile.com/dl/780392/57bba31/LSwTY.part06.rar.html
http://hotfile.com/dl/780398/ace9840/LSwTY.part07.rar.html
http://hotfile.com/dl/780406/f255146/LSwTY.part08.rar.html
http://hotfile.com/dl/780411/59f3f2f/LSwTY.part09.rar.html
http://hotfile.com/dl/780417/db35acf/LSwTY.part10.rar.html
http://hotfile.com/dl/780421/e50a376/LSwTY.part11.rar.html
http://hotfile.com/dl/780427/721ef1c/LSwTY.part12.rar.html
http://hotfile.com/dl/780434/547e580/LSwTY.part13.rar.html
http://hotfile.com/dl/780439/725aebb/LSwTY.part14.rar.html
 

m_ghadimi@yahoo.

عضو جدید
فوایدورزش شنا

فوایدورزش شنا

ورزش شنا یكی از محبوب ترین ورزشها در بین اقشار مختلف مردم است. فردی كه شنا می كند، نه تنها از این طریق احساس راحتی و نشاط می كند بلكه در اثر شنا كردن قابلیتهای جسمانی خود را از قبیل استقامت دستگاه گردش خون و تنفس، قدرت، سرعت و انعطاف پذیری مفاصل شانه و مچ پا افزایش می دهد. ورزش شنا ورزشی است كه از سن نوزادی تا سن كهنسالی میتوان آنرا انجام داد و به طور كلی ورزشی است كه هیجان و اضطراب را كاهش داده، عضلات را قوی و محكم كرده و بدن را نرم و انعطاف پذیر می سازد و باعث می شود كه فرد انرژیی بیشتری برای انجام كارهای روزانه خود كسب كند.
تغییرات فیزیولوژیكی كه در اثر تمرینات استقامتی شنا در بدن بوجود می آید.
تمرینات استقامتی به معنی شنای مداوم در مسافتهای طولانی مثل شنای 400 متر، 600 متر،800 متر،1400 متر و یا حتی مسافتهای بیشتر می باشد. یكی از امتیازهای این نوع تمرین این است كه احتیاج بدن را به دستگاه انتقال اكسیژن افزایش می دهد و در نتیجه سبب تغییرات زیر در بدن می شود افزایش بازده قلب، كاهش ضربان قلب، افزایش كیفیت خون از نظر حمل مقدار بیشتری اكسیژن ذخیره شده مقدار بیشتری گلیكوژن در جگر و ماهیچه ها و افزایش تعداد میتوكندریها در تارهای ماهیچه ای.
.
ماهیچه هایی كه در شنا بكار گرفته می شوند.
در زیر اسامی بعضی از ماهیچه های اصلی كه در مرحله جلو بردن یك شناگر در حركتهای شنا از آنها استفاده می شود ذكر شده است
ماهیچه های پائین برنده دست: ماهیچه پشتی بزرگ، ماهیچه سینه ای بزرگ ماهیچه گرد بزرگ و سرطویل، ماهیچه سه سربازویی. این ماهیچه ها باعث تقویت كشش دست در داخل آب می شوند
ماهیچه های گرداننده داخلی دست: ماهیچه سینه ای بزرگ، ماهیچه پهن پشتی، ماهیچه گرد بزرگ و ماهیچه تحت كتفی این ماهیچه ها قسمت بالایی دست را به طرف داخل میچرخانند. قوی شدن این ماهیچه ها از نظر نگه داشتن آرنج در بالا كه در مرحله اول كشش دست در هر چهار شنا مفید است، ضرورت دارد
.
تمرینات سرعتی شنا و تغییرات فیزیولوژیكی حاصل از آن:
تمرینهایی با حداكثر سرعت و فعالیت در مسافتهای كوتاه را تمرینهای سرعتی گویند برای مثال 10 بار و هر بار 25 متر و یا 50 متر شنا با حداكثر سرعت.
این نوع تمرینها سبب افزایش قدرت انقباض ماهیچه( به جهت افزایش هماهنگی میان دستگاه عصبی یا ماهیچه ای) و همچنین افزایش قدرت و مقدارATP-PC ( آدنوزین تری فسفات و فسفات كرآتین) در ماهیچه می شود كه خود سبب می شود كه قدرت شناگر برای انجام تمرینهای سرعتی افزایش یابد
 

...scream...

عضو جدید
کاربر ممتاز
تيم ملي شنا هفتم شد

تيم ملي شنا هفتم شد

[h=1]تيم ملي شنا هفتم شد[/h]
[h=2] تيم ملي شنا در فينال ماده 4 در 100 متر بازي‌هاي داخل سالن آسيا در جايگاه هفتم قرار گرفت.[/h]

تيم ملي شناي ايران امروز در ماده 4 در 100 متر بازي‌هاي داخل سالن آسيا در جايگاه هفتم قرار گرفت.

به نقل از فارس،در اين مرحله تيم‌هاي چين، هنگ‌کنگ و اندونزي در مکان‌هاي اول تا سوم قرار گرفتند.

بيداريان، جلالي، چاووشي فر و ميرزايي در اين تيم قرار دارند که با ثبت زمان 3:23:55 در بين هشت تيم حاضر در فينال هفتم شد.

پيش از اين در شنا و در 50 متر کرال پشت، جمال چاووشي فر با 25 ثانيه و 93 صدم ثانيه دهم شد. وي رکورد ايران را که مربوط به خودش بود جا به جا کرد.

در 50 متر قورباغه، اميرمحمد شجاعي فر با 28.69 صدم ثانيه دهم شد. افشين عسگري در 100 متر پروانه به مقامي بهتر از بيستمي دست پيدا نکرد. احمدرضا جلالي هم در اين ماده با 55.88:04 هزارم ثانيه شانزدهم شد.

 

arjenakm

عضو جدید
شنا

شنا



انواع شنا
شنای قورباغه
شنای پروانه
کرال پشت
کرال سینه
شنای سگی
شنای سوزنی
شنای زیرآبی
شنای پهلو

انواع مسابقات
شنای امدادی

نوعی شنا که چهار نفر به صورت گروهی و به طور امدادی طول مسیر مسابقه را طی می‌کنند.
شنای استقامت

نوعی مسابقه شنا با مسافت‌های طولانی به وسیله انواع شناها که معمولاً در آب‌های آزاد صورت می‌پذیرد.

شنای مختلط
نوعی مسابقه شنا که در آن از چهار نوع شنای مختلف کرال سینه، کرال پشت، قورباغه و پروانه استفاده می‌گردد.
شنای آزاد
نوعی مسابقه شنا که شناگر برای طی کردن مسیر مسابقه مجاز است از تمامی شناهای موجود استفاده کند.
 

arjenakm

عضو جدید
آموزش شنای قورباغه به صورت کامل

آموزش شنای قورباغه به صورت کامل

شنای قورباغه گونه‌ای از ورزش شنا است. شنای قورباغه قدیمی‌ترین و رایج‌ترین گونه شنا است. دلیل این امر این است که در این نوع از شنا، شناگر قادر به تنفس راحت در حین شنا نیز هست. در استخرها گونه‌هایی از شنا که در آغاز به شناگران آموخته می‌شود معمولاً اول شنای کرال سینه و شنای قورباغه‌است.شنای قورباغه یکی ازچهارنوع شنای اصلی است که مسابقات آن رسما برگزار می‌شود و در عین حال این شنا علاقه مندان بسیاری دارد، زیرا احتیاج کمتری به صرف انرژی نسبت به شنای کرال سینه دارد. یادگیریش آسان است. این شنا برای مسافت‌های طولانی مناسب است، علاوه بر این، شنای قورباغه هم جهت شنا کردن در دریا وهم در موقع نجات غریق مفید است. کندترین نوع شنا بین چهارنوع شنای اصلی است.این شنا در واقع به این شکل انجام می‌شود که بدن درحالتی افقی برروی آب قرار گرفته؛ هر دو دست، آب را از جلو گرفته و توسط کف و ساعد به طرف عقب و زیر شکم می‌کشند و از همان زیر آب، به جلو آمده کشیده می‌شوند و مجددا عمل کشش آب توسط دستها انجام می‌گردد. پاها نیز توسط فشار و ضربه‌ای که به آب وارد می‌آورند آب را به عقب می‌رانند. بدین روش که هر ضربه توسط کف پا زده می‌شود و برای اینکار مفصل ضربه و فشار لازم به آب وارد می‌شود. این نوع شنا را بعضی از مربیان قورباغه تجارتی نام گذاشته‌اند.










[h=2]فنون و مهارت‌ها[/h][h=3]عملکرد پاها[/h]بدن به حالت شناور روی آب قرار می‌گیرد. ساق پا ابتدا به سمت باسن خم می‌شود. در ناحیه تهیگاه خمیدگی ملایمی نیز ایجاد می‌شود. زانوها به اندازه ۱۵ سانتی متر در هنگام خم شدن زانو‌ها از یکدیگر فاصله می‌گیرند، اندک زمانی قبل ازآنکه پاشنهٔ پاها به باسن برسند، پنجه پاها به طرف نازک نی و زانو کشیده می‌شوند و پاشنهٔ پاها به داخل نزدیک می‌شوند . اکنون ساق پا همزمان از طرفین حرکت کرده و دایره‌ای را در جهت عقب ترسیم می‌کند و کف پاها نیز با فشار خود آب را به عقب می‌رانند.

به محض اینکه مرحله فشار تمام شد، پاها به طور کشیده و مستقیم در مجاورت یکدیگر در داخل آب قرارمی گیرند. ضربه‌های پای شنای قورباغه باید توسط تخته شنا به منظور به دست آوردن تکنیک و مکانیک صحیح حرکت آن انجام شود. به وسیلهٔ تخته شنا، شناگر و مربی بهتر متوجه می‌شوند که ضربه‌های وارده و یا حرکت‌های انجام شده توسط پاها به چه میزان تاثیر داشته و چقدر باعث جلو رفتن شناگر می‌شود و در عین حال حالت و شرایط پاها کاملا مشخص می‌شود. اما باید توجه داشت که در هنگام استفاده از تخته شنا و پا زدن با آن، دست‌ها کشیده شود و تخته را به جلو متمایل سازد و درعین حال شانه‌ها را کاملا به پائین و داخل آب فرو ببرد.

باید توجه داشته باشید که پاشنه‌های پا از سطح آب خارج نگردد و اگر چنین موردی را در موقع آوردن پا به جلو مشاهده کردید، باید زانوها را کمی بیشتر به زیر لگن خاصره و باسن برده و به شکم نزدیک سازید. این عمل باعث می‌شود که پاشنه پاها به پائین برود، یعنی جائی که باید باشد. و وقتی پاشنه‌های پا در زیر سطح آب باشد نشان می‌دهد که نیروی وارده توسط کف پا کاملا اثر می‌نماید. در شنای قورباغه حرکت‌های پا بسیار مهم است. زیرا ۵۰ در صد پیشروی بدن در آب مرهون ضربه‌های پا به خصوص از ناحیه کف پا می‌باشد.

درعین حال باید در نظر داشت که در بین شناگران قورباغه رو، بعضی‌ها حرکت دستشان قوی است و باعث پیش روی بیشترشان می‌شود و بعضی دیگر حرکت پاهایشان. ضربه پاها باید حتی المقدور با کف پا باشد و بدین علت است که لازم است مچ پاها به طور کامل دارای انعطاف پذیری باشند. برای اینکه مشخص شود که مفصل مچ پای شناگر به اندازه کافی دارای جنبش پذیری است یا نه، آزمایش ساده‌ای وجود دارد. بدین طریق که شناگر مستقیم می‌ایستد، در حالیکه پاهایش نزدیک به هم است و دست‌هایش را پشت سر نگه داشته سعی می‌کند در همان حالت بنشیند و باسن او به پاهایش بچسبد. اگر نتواند چنین کند و پاشنه‌ها از زمین جدا شود یا به عقب بیفتد، نشانه این است که مفصل مچ به انداره کافی جنبش پذیر نیست. البته در بعضی‌ها به علت سفت بودن تا ندون آشیل و یا کشیده نبودن عضلات ساق قادر نیستند این آزمایش را به خوبی انجام دهند. جهت جنبش پذیری مفاصل، شناگر باید در خشکی خوب تمرین کند.[h=4]تمرینات آموزشی برای بهبود عملکرد پا[/h]
  • کارآموز شناگر روی لبه استخر به قراری که هر دو دست به عقب تکیه داده شده می‌نشیند. در این حالت ساق هر دو پا آویزان در داخل آب قرار می‌گیرند. زانوها به اندازه عرض شانه‌ها از یکدیگر فاصله دارند و درحالی که پنجه هردو پا به طرف ساق پاها و خارج متمایل می‌باشند، کارآموز شنا گر با هردو پای خود دایره‌ای را درآب ترسیم می‌نماید. در هنگام اجرای این حرکت، آب توسط کف پای کارآموز فشرده می‌شود. در انتهای حرکت، پنجهٔ پاها، مجددا کشیده شده و هر دو پا مستقیم در مجاورت یکدیگر قرارمی گیرند تا حرکت بعدی را شروع نمایند.

  • با گرفتن موج گیر روی سطح صورت را بین دو دست بر روی سطح آب قرار می‌دهیم. در این حالت مبادرت به انجام پای قورباغه می‌نماییم. زانوها نباید به هنگام زدن ضربه از یکدیگر فاصله داشته باشند. کارآموز باید حالت جمع، باز بسته را فراموش نکند. حتماً مربی بایستی این حرکت را قبل از اینکه کارآموز انجام دهد، خود به او نشان دهد.

  • تمرین ترکیبی: برای اینکه حرکت پا بهتر و موثرتر آموزش داده شود، کار آموز روی آب به شکم دراز می‌کشد. برای تعادل بهتر، کار آموز با یک دست موج گیر و با دست دیگر کمی پایین تر ازموج گیر را می‌گیرد. نفر دوم با گرفتن کف پای نفری که دراز کشیده، عمل مقاومت آب را درمقابل فشار کف و ساق پا به عقب انجام می‌دهد.

  • با گرفتن تخته شنا توسط دو دست، مسافت‌های کوتاه بدون تنفس همراه با پای قورباغه طی شود.

  • انجام تمرین قبلی بدون استفاده از تخته شنا. دست‌ها کاملا کشیده و صورت در بین دست‌ها قرار می‌گیرد.
  • کارآموز شناگر در حالی که بر روی شکم در سطح آب دراز کشیده‌است مبادرت به انجام پای قورباغه می‌نماید. ضمنا درهمین حالت نفر دوم دست‌های نفر اول را گرفته و آهسته به عقب گام بر می‌دارد.
[h=4]اشتباهات رایج و روش تصحیح آن[/h]اشتباه: زانوها بیش از حد معمول از یکدیگر جدا و باز شوند.اصلاح: زانوها نباید بیش از عرض شانه از یکدیگر جدا شوند.اشتباه: کشیدگی پنجه پاها در هنگام وارد کردن فشار توسط کف پا به آب .اصلاح: کف پا به طرف خارج چرخانیده شود و پنجه پاها به طرف انگشت کوچک پا رانده شود.اشتباه: کشیدن زانو به زیر شکماصلاح : کف پاها درابتدای مرحله فشارباید به سطح آب متمایل باشد.[h=3]عملکرد دست[/h]دست‌ها با فاصله‌ای درحدود ۲۰-۱۵ سانتی متر در زیر آب با آرنج‌های کشیده، آب را به طرفین و انتهای بدن می‌کشند. ضمناً کف دست‌ها به طور مورّب به طرف خارج از بدن قرارخواهند داشت.


هنگامی که دست‌ها از طرفین درحدود ۴۰-۳۰ سانتی متر از یکدیگر جدا شدند، مفصل آرنج شروع به خم شدن می‌نماید. با خم شدن مفصل آرنج‌ها بازوها و دست‌ها می‌توانند حول محور طولی خود به حرکت درآیند.


توجه داشته باشید که جهت آرنج‌ها به طرف بالا بوده و در تمام مرحلهٔ حرکت بالاتر از سایر قسمت‌های زیر مفصل آرنج خواهد بود. هنگام کشش، آرنج‌ها نباید به هیچ وجه از ارتفاع شانه بالاتر باشند، ولی باید نسبت به ساعد و کف دست‌ها در سطح بالاتری قرار داشته باشند تا به این طریق شناگر بتواند عمل کشش وفشار را بهتر انجام دهد.درطول دامنه کشش هنگامی که مچ و کف دست‌ها کمی مانده در امتداد و زیر شانه قرار بگیرند، مرحله‌ای است که به اندازه کافی از یکدیگر فاصله گرفته و دراین زمان فشارآغاز می‌گردد. مرحله فشار هنگامی شروع می‌شود که کف دست‌ها به طرف داخل حرکت می‌کنند و آرنج‌ها نیز به طرف بالاتنه آورده می‌شود.

پس از اتمام مرحله فشار مچ و دست‌ها از زیر خط میان بدن باید به جلو هدایت شوند. کف دست‌ها نیز باید نزدیک به یکدیگر قرار داشته باشند.

پس از اینکه دست‌ها کاملاً به جلو هدایت شدند، برای مدتی بسیار کوتاه درهمان حالت، بی حرکت خواهند ماند. این بی حرکتی برای سرخوردن و کشش بدن به جلو صورت می‌گیرد و بعد از آن کشش و حرکت مجدد دست‌ها آغاز می‌شود.[h=4]تمریناتی برای بهبود عملکرد دست[/h]
  • در حالی که کار آموز شناگر به روی سینه در آب قرار گرفته، برای تعادل بهتر با یک دست تخته شنا را گرفته و با دست دیگر تمرین می‌کند و بعد با دست راست تخته شنا را می‌گیرد و با دست چپ شروع به تمرین می‌کند، برای برقراری تعادل، شیئی شناور را به پای خود بسته، تا اینکه پای شما به پایین نرود.

  • در حالی که یک پا به جلو و پای دیگر به عقب است در داخل آب قرار می‌گیریم. سپس با خم نمودن بالا تنه به جلو، مبادرت به انجام دست قورباغه می‌نماییم. در هنگام اجرای این تمرین صورت در داخل آب قرار خواهد داشت.

  • پس از سرخوردن در آب اقدام به زدن دست قورباغه می‌نماییم . برای متعادل نگه داشتن بدن یک تخته شنا بین دو ران قرار می‌دهیم.

  • کار آموز شناگر به روی شکم در سطح آب قرار می‌گیرد، در حالی که یک نفر هر دو پای او را از پشت گرفته و او را به طرف جلو می‌راند. ضمناً در همین حالت کار آموز شناگر اقدام به انجام دست قورباغه می‌نماید.
[h=4]اشتباهات رایج و روش صحیح آن[/h]اشتباه: آرنج‌ها بالاتر از شانه کشیده شوند.صحیح: هنگامی که مرحله کشش در مقابل شانه‌ها به اتمام رسید، آرنج‌ها باید پایین تر از شانه‌ها قرار داشته باشند.اشتباه: پایین افتادن آرنج‌ها در هنگام کشش.صحیح: بالاتر کشیدن آرنج‌ها از ساعد و دست.اشتباه: خم نمودن مفصل مچ دست و به حرکت در آوردن کف دست‌ها در مقابل مقاومت آب.صحیح: مستقیم و راست نگاه داشتن مفصل مچ دست و به حرکت در نیاوردن دست در مقابل آب.اشتباه: پشت سرهم زدن دست‌ها.صحیح: زدن دست‌ها با مکث و فکر.[h=3]هماهنگی حرکات دست و پا[/h]اکنون به شرح هماهنگی حرکت دست و پای قورباغه بدون عمل تنفس می‌پردازیم . پس از سرخوردن در آب حرکت دستها شروع می‌شود. دستها قبل از شروع حرکت به طور کامل کشیده هستند. سر بین دو دست قرار خواهد داشت. در مرحله‌ای که کشش دست‌ها به اتمام رسیده و مرحله فشار شروع می‌شود، حرکت پا آغاز می‌شود. در زمانی که هدایت دست‌ها به طرف جلو رو به اتمام است، فشار پا به آب آغاز می‌گردد. لحظه‌ای قبل از شروع مجدد حرکت دست‌ها و پاها مرحله‌ای است که بدن به طرف جلو پیش روی می‌کند و در این زمان کوتاه است که هم حرکت دست و هم حرکت پا متوقف خواهند بود. توجه داشته باشید که آموزش این بی حرکتیِ کوتاه از نکات اساسی در آموزش شنای قورباغه می‌باشد.[h=4]تمریناتی برای بهبود هماهنگی حرکات دست و پا[/h]
  • با فشار پا به دیوار استخر در آب سر می‌خوریم. در حال سر خوردن بدن و دست‌ها باید کاملاً کشیده باشند. قبل از اتمام سرخوردن یک دست قورباغه زده می‌شود و متعاقب آن دو حرکت پای قورباغه و پس از اتمام دو حرکت پا مجدداً حرکت دست انجام می‌گیرد. لازم به اشاره‌است که در هنگام اجرای این تمرین صورت در داخل آب قرار خواهد داشت.
  • اجرای تمرین قبلی با این تفاوت که به جای دو پای قورباغه یک پای قورباغه زده می‌شود. بدین معنی که پس از یک دست قورباغه تنها یک پای قورباغه زده می‌شود.
[h=3]حرکت دست‌ها به همراه تنفس[/h]با شروع مرحله کشش، سر به تدریج از آب بالا می‌آید، به طوری که در آغاز مرحله فشار، سر آنقدر از آب خارج شده که دهان برای عمل دم آزاد است و انگشت‌ها به طرف پایین قرار دارد.بد نیست اشاره شود که بالاتنه در مرحله فشار نباید به طرف بالا یا پایین حرکت نماید، زیرا با این عمل از حرکت مستقیم بدن به جلو جلوگیری شده و ضمناً به نیروی مقاومت آب و مصرف انرژی افزوده می‌شود. البته به محض اینکه دهان آزاد شد عمل دم از طریق آن صورت می‌گیرد. عمل بازدم در هنگام هدایت دست‌ها به جلو و روبروی صورت و نیز در هنگام کشش توسط بینی انجام می‌گیرد.بد نیست اشاره شود که صورت در هنگام هدایت دست‌ها به جلو در داخل آب قرار دارد و بدن به طورکامل کشیده‌است.[h=4]اشتباهات رایج و روش صحیح آن[/h]اشتباه: سر، دیر از آب بیرون آید و عمل دم به تأخیر افتد.صحیح: با شروع کشش دست‌ها، سر به تدریج از آب بیرون می‌آید به طوری که دهان با شروع مرحله فشار آزاد شده تا عمل دم به آسانی انجام گیرد.اشتباه: در هنگام دم بدن از آب تا سینه خارج شود.صحیح: درمرحله دم سر فقط تا گردن ازآب بیرون می‌آید و کف دست‌ها آب، را تنها به طرف انتهای بدن به حرکت درمی آورند.
 

abyss ocean

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
[h=1]کشتکار، سرمربي تيم ملي شنا شد
[/h][h=2] با نظر کميته فني شنا و حکم رييس فدراسيون شنا،‌ شيرجه و واترپلو عباسعلي کشتکار هدايت تيم ملي شنا را بر عهده گرفت.[/h]

پس از جلسه کميته فني شنا، محسن رضواني، رييس فدراسيون با صدور حکمي عباسعلي کشتکار را به عنوان سرمربي تيم ملي منصوب کرد.

به گزارش ايسنا،همچنين خشايار حضرتي و حامد رضاخاني به عنوان مربي و دستيار در کادر فني تيم ملي حضور خواهند داشت.

عباسعلي کشتکار از مربيان پايه استان فارس است که به عنوان مدرس رسمي فدراسيون شنا نيز فعاليت مي‌کند.

 

abyss ocean

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
کد خبر : 1031722 زمان ارسال : جمعه 1392/11/04 19:59

[h=1]پايان مرحله‌دوم ليگ شناي باشگاه‌هاي کشور[/h][h=2] مرحله دوم رقابت هاي قهرماني شنا باشگاه هاي کشور با تداوم صدرنشيني سرزمين موج هاي آبي مشهد به پايان رسيد.[/h]

به نقل از روابط عمومي فدراسيون شنا، شيرجه و واترپلو؛ در پايان دومين روز از مرحله دوم رقابت هاي قهرماني شنا باشگاه هاي کشور، موج هاي آبي مشهد با کسب سه عنوان نخست از چهار ماده رقابتي باقيمانده جايگاه خود را در صدر جدول مستحکم کرد.

نماينده مشهد در مرحله دوم اين مسابقات با کسب 674 امتياز مجموع امتيازات خود را به 1328 رساند. با جمع آوري اين امتيازات موج هاي آبي با 141 امتياز اختلاف نسبت به تيم مقاومت در صدر جدول رده بندي يازدهمين دوره رقابت هاي قهرماني شنا باشگاه هاي کشور تا پايان مرحله دوم ايستاد.

همچنين نفت تهران و بانک حکمت ايرانيان پس از اين دو تيم در رده هاي سوم و چهارم جاي گرفتند.

*مجموع امتيازات تيم ها در پايان مرحله دوم:

1 -موج هاي آبي مشهد با کسب 674 امتياز در مرحله دوم، مجموع: 1328

2 -مقاومت با کسب 589 امتياز در مرحله دوم، مجموع: 1187

3 -نفت تهران با کسب 426 امتياز در مرحله دوم، مجموع: 854

4 -بانک حکمت ايرانيان ارتش با کسب 393 امتياز در مرحله دوم، مجموع: 769

5 -ناجيان راستين البرز با کسب 321 امتياز در مرحله دوم، مجموع: 651

6 -چوکا ا کسب 277 امتياز در مرحله دوم، مجموع: 586

7 -شهبازي زنجان با کسب 235 امتياز در مرحله دوم، مجموع: 480

8 -نفت اميديه با کسب 206 امتياز در مرحله دوم، مجموع: 396

*نتايج مرحله دوم رقابت هاي شناي قهرماني باشگاه هاي کشور (عصر روز دوم):

200 متر مختلط انفرادي:

1 -احمدرضا جلالي، موجهاي آبي مشهد 2.17.05

2 -آرين عليايي، موجهاي آبي مشهد 2.17.59

3- امير محمد شجاعي فر، مقاومت 2.22.70

100 متر پروانه:

1 -افشين عسگري، مقاومت 57.96

2 -سعيد آشتياني، موج هاي ابي مشهد 58.57

3 -مهدي انصاري، موج هاي ابي مشهد 59.99

100×4 متر آزاد تيمي:

1 -"آرشام ميرزايي، سامان خواجگي، جمال چاوشي، احمدرضا جلالي" موجهاي آبي مشهد 3.41.24

2 -"بهزاد صياد، امير محمد شجاعي فر، فرشيد محمودي زاويه، پوريا پور ابراهيم" مقاومت 3.46.27

3 -"آرين صيدگاهي، ماکان خوش اخلاق، مهدي مصطفوي، سينا رجبي مقدم" چوکا 3.50.55

1500 متر آزاد:

1 -آرين عليايي، موج هاي آبي مشهد 17.32.07

2 -رهام پيرواني، مقاومت 17.32.89

3 -سجاد ويسانيان، مقاومت 18.36.85


 

abyss ocean

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
کد خبر : 1031597 زمان ارسال : پنج شنبه 1392/11/03 14:44

[h=1]رکوردشکني شناگران در آغاز مرحله دوم ليگ[/h][h=2] مرحله دوم رقابت‌هاي قهرماني شناي باشگاه‌هاي کشور با رکوردشکني‌هاي رهام پيرواني و آريا نسيمي شاد در ماده‌هاي 200 متر کرال پشت و 50 متر قورباغه آغاز شد.[/h]

به نقل از سايت فدراسيون شنا، شيرجه و واترپلو، مرحله دوم رقابت‌هاي قهرماني شناي باشگاه‌هاي کشور صبح امروز در استخر مجموعه ورزشي آزادي آغاز شد و شناگران در 5 ماده با يکديگر به رقابت پرداختند.

نخستين ماده رقابتي مرحله دوم رقابت‌هاي قهرماني شناي باشگاه‌هاي کشور 200 متر کرال پشت بود. رهام پيرواني شناگر جوان تيم مقاومت توانست با ثبت زمان 2 دقيقه و 8 ثانيه و 39 صدم ثانيه علاوه بر کسب مقام نخست رکورد جديدي را در اين ماده به ثبت برساند. رکورد پيشين اين ماده در اختيار خود او قرار داشت. پيرواني در رقابت‌هاي نوجوانان آسيا در نانجينگ با زمان 2 دقيقه و 9 ثانيه و 4 صدم ثانيه رکورددار اين ماده در ايران لقب گرفته بود.

50 متر قورباغه هم محل رکوردشکني آريا نسيمي شاد بود. اين ورزشکار 14 ساله تيم موج‌هاي آبي مشهد در رقابت‌هاي اين ماده با ثبت زمان 31 ثانيه و 86 صدم ثانيه عنوان سوم را از آن خود کرد. او با ثبت اين زمان رکورد رده سني 14 - 13 کشور را به نام خود ثبت کرد. اين عنوان پيش از اين متعلق به جواد عباسي، شناگر اهل استان کرمانشاه بود.

اين ورزشکار آينده‌دار در مرحله نخست همين رقابت‌ها نيز رکورد ماده‌هاي 100 و 200 متر قورباغه را به نام خود ثبت کرده بود.

رقابت‌هاي مرحله دوم قهرماني شناي باشگاه‌هاي کشور عصر امروز ساعت 15 ادامه پيدا مي‌کند و با برگزاري دو نوبت صبح و عصر در روز جمعه به پايان مي‌رسد.

- نتايج مرحله دوم رقابت‌هاي شناي قهرماني باشگاه هاي کشور (صبح روز نخست):

200 متر کرال پشت:

1- رهام پيرواني، مقاومت 2.08.32 (رکورد کشور)

2- محسن مهمان‌نواز، موج‌هاي آبي مشهد 2.20.93

3- بهزاد صياد، مقاومت 2.23.58

100 متر آزاد:

1- امين نوشادي، بانک حکمت ايرانيان ارتش 55.36

2- آرشام ميرزايي، موج‌هاي آبي مشهد 55.41

3- فرشيد محمودي زاويه، مقاومت 55.94

50 متر قورباغه:

1- اميرمحمد شجايي فر، مقاومت 30.59

2- مهدي انصاري، موج‌هاي آبي مشهد 31.58

3- آريا نسيمي‌شاد، موج‌هاي آبي مشهد 31.86* (رکورد رده سني)

800 متر آزاد:

1- آرين اوليايي، موج‌هاي آبي مشهد 9.15.78

2- سجاد ويسانيان، مقاومت 9.43.02

3- بهزاد صياد، مقاومت 9.44.18

400 متر مختلط انفرادي:

1- سعيد آشتياني، موج‌هاي آبي مشهد 4.59.39

2- احمدرضا جلالي، موج‌هاي آبي مشهد 5.03.18

3- اميد وکيلي، مقاومت 5.10.74

 

abyss ocean

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
تاریخچه شنا

تاریخچه شنا

تاریخچه شنا در جهان


شواهد باستان‌شناسی نشان می‌دهند که قدمت شنا و شنا کردن به ۲۵۰۰ سال قبل از میلاد در تمدن مصر و بعد از آن در تمدن‌های آشور و یونان و روم باستان باز می‌گردد. آنچه از گذشته آموزش شنا می‌دانیم بر اساس یافته‌هایی است که از «حروف تصویری» هیروگلیف مصریان به دست آورده‌ایم. یونانی‌های باستان و رومی‌ها شنا را جزو برنامه‌های مهم آموزش نظامی خود قرار داده بودند، و مانند الفبا یکی از مواد درسی در آموزش مردان بوده‌است. شنا در شرق به قرن اول قبل از میلاد باز می‌گردد. ژاپن جایی است که شواهد و مدارکی از مسابقات شنا در آن وجود دارد. در قرن هفدهم به دستور رسمی حکومتی شنا به صورت اجباری در مدارس تدریس می‌شد.
مسابقات سازمان یافته شنا در قرن ۱۹ میلادی قبل از ورود ژاپن به دنیای غرب شکل گرفت. از قرار معلوم مردم ساحل نشین اقیانوس آرام، به کودکان هنگامی که به راه می‌افتادند یا حتی پیش تر شنا می‌آموختند. نشانه‌هایی از مسابقات گاه و بی گاه میان مردم یونان باستان وجود دارد و همچنین یکی از بوکسورهای معروف یونان شنا را به عنوان تمرین در برنامه ورزشی خود گنجانیده بود. رومی‌ها اولین استخرهای شنا را بنا کردند و گفته می‌شود که در سدهٔ یکم پیش از میلاد گایوس ماسناس[SUP][۱][/SUP] رایزن سیاسی سزار آگوست رومی، نخستین استخر آب گرم را ساخت.
برخی عدم تمایل اروپائیان به شنا را در سده‌های میانه ترس از گسترش و سرایت عفونت و بیماری‌های مسری می‌دانند از طرفی شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد در سواحل بریتانیای کبیر در اواخر قرن ۱۷ میلادی از شنا در آب به عنوان وسیله‌ای برای درمان استفاده می‌شد. البته تا پیش از قرن نوزدهم شنا به عنوان تفریح و ورزش در میان مردم جایگاهی پیدا نکرد. زمانی که نخستین سازمان شنا در سال ۱۸۳۷ تأسیس شد در پایتخت بریتانیا یعنی لندن، ۶ استخر سر پوشیده وجود داشت که مجهز به تخته شیرجه بودند. در سال ۱۸۴۶ اولین مسابقه شنا در مسافت ۴۴۰ یارد در استرالیا بر پا شد که بعد از آن هر ساله نیز به اجرا در آمد. باشگاه شنای «متروپولیتین»[SUP][۲][/SUP] لندن در سال ۱۸۶۹ تأسیس شد که بعدها به انجمن شنای غیر حرفه‌ای تغییر نام پیدا کردکه در واقع هیئت رئیسه شنای غیر حرفه‌ای بریتانیا بود. فدراسیون‌های ملی شنا در چندین کشور اروپایی در سال ۱۸۸۲ تا ۱۸۸۹ شکل گرفتند...


تاریخچه شنا در ایران


تاریخچه شنا به عنوان یک ورزش، در ایران، بسیار کوتاه است ولی به طور کلی هم این رشته از ورزش به نسبت دیگر رشته‌ها در کشور ایران چندان پیشرفتی حاصل نکرده‌است. در حالی که به جهت موقعیت جغرافیایی ایران که در شمال و جنوب کشور به دریا متصل است و هم به جهت تأکیدات مذهبی، می‌بایستی این ورزش را مورد توجه قرار می‌دادند.
در قدیم، مکان‌هایی شبیه استخر سرپوشیده در حمام‌ها می‌ساختند، به نام چال حوض. این چال حوض‌ها، که حداکثر از ۱۰ متر تجاوز نمی‌کرد، برای شنا کردن و آب بازی بود. در اطراف چال حوض‌ها، سکوهایی به ارتفاع ۲ یا ۳ متر وجود داشت که از بالای آن به درون آب می‌پریدند و عملیاتی مانند پشتک و وارو انجام می‌دادند. روشنایی چال حوض‌ها از سوراخ کوچکی که در سقف بود، تأمین می‌شد. در این گونه آبگیرهای غیر بهداشتی، هیچ گونه مقرراتی وجود نداشت و هر کس می‌توانست قبل از استحمام یا پس از آن وارد چال حوض شود و به آب بازی و شنا که به معنای واقعی هم شنا نبود بپردازد. تا سال ۱۳۱۴ در سراسر ایران حتی یک استخر شنا هم نبود و فقط در اردوگاه نظامی اقدسیه تهران یک استخر برای آموزش شنا به دانشجویان دانشکده افسری ساخته بودند. در سال ۱۳۱۴، استخر دیگری در باغ فردوس شمیران احداث شد که به وزارت فرهنگ تعلق داشت. نخستین استخری که برای استفاده ورزشکاران و تعلیم اصول جدید شنا به آنها به وجود آمد، در سال ۱۳۱۴در منظریه تهران بود که یک مربی ورزش خارجی به نام «گیبسون» بر آن نظارت می‌کرد. پایه‌های ورزش شنای نوین در ایران از همان استخر منظریه گذاشته شد.


تاریخچه شنا در سایر کشورها

مصر

مصریان قدیم که اساساً مردم کوشا و فعالی بوده‌اند و به فعالیتهای گوناگون بدنی می‌پرداختند، شنا از جمله ورزشهای بسیار متداول نزد آنان بوده و مرد و زن بدان علاقه فراوانی داشتند.
میان‌رودان

در میان‌رودان که در تاریخ کهن، اهمیتی همپایه مصر دارد، شنا به عنوان هنری جنگی تلقی می‌گردید و برخی از شناگران نظامی به پوستهای پر از باد مجهز می‌شدند تا جریان آب را بهتر تحمل کنند. این ورزش در ایران نیز از دوران باستان دارای طرفداران زیادی بوده‌است
اسپارت‌ها

اسپارتها که ژیمناستیک را پایه و اساس فعالیتهای ورزشی کودکان می‌دانستند، از آموزش دو و شنا و.... نیز غافل نبوده‌اند. اسپارتها را نخستین پایه‌گذاران شیوه‌های تربیت بدنی در نظام آموزشی به شمار می‌آورند و دیگر کشورهای گیتی شیوه‌های مذکور را از آنان تقلید و اقتباس کرده‌اند.
روم قدیم

تمرینهای ورزشی رومیان قدیم را اسب سواری، تیراندازی، پرتاب نیزه و شنا در رودخانه‌های تند و سیلابی تشکیل می‌داده‌است. همچنین دو، شنا، شکار، توپ‌بازی، ماهیگیری، و قایقرانی ورزشهای مورد علاقه مردم روم جدید بوده‌است.


رشد شنا از قرن نوزدهم

با شروع قرن نوزدهم رشد کمی و کیفی شنا چشمگیر می‌شود. در سال ۱۸۱۰ لرد بایرون شاعر نامدار بریتانیا تنگه داردانل را با شنا می‌پیماید. اولین مدرسه‌ای که در سال ۱۸۱۰ شنا را در برنامه خودگنجاند، مدرسه (فورتا) در آلمان بوده‌است و به تدریج سایر مدارس از این برنامه استقبال کرده‌اند. (گوتس موتس) در مورد توسعه ورزش شنا در مدارس نقش اساسی داشته و این نقل از اوست که (ورزش شنا باید قسمت اصلی تعلیم و تربیت باشد) وی به کمک طناب، کمربند و قلاب، مبتدیان را در آب تعلیم می‌داد.
سال ۱۸۷۵ شناگر آمریکایی (ماتیووب) دریای مانش را به وسیله شنای قورباغه در مدت ۲۲ ساعت طی کرد و شاهکار او انعکاس بزرگی داشت.
در سال ۱۸۷۸ شنای (تروجن) ابداع شد که نام نخستین نمایش دهنده آن (جیمزتروج) بر روی آن نهاده شده‌است. تروجن با مشاهده بومیان آمریکای جنوبی، استراحت هر دو دست را به طور متناوب در خارج از آب قرار داد. وی در همین دوره این شنای کرال را با یک ضربه پای قورباغه ترکیب کرد. پیشرفت بعدی، اجرای دو ضربه پا در یک دور بود یعنی دو ضربه پا در هر حرکت دست که موجب کوتاهتر و سریعتر شدن حرکات دست شد. در آخر ضربه پای شنای قورباغه با ضربه عمودی جایگزین و شنای کرال سینه متولد شد. ابداع کننده این سبک شناگر استرالیایی (ریچارد کاویل) در آستانه قرن بیستم بوده‌است. ضربه پا در شنای کاویل به (ضربه کرال استرالیایی) معروف و آن عبارت‌اند از ۴ ضربه پا در هر حرکت دست می‌شد.
در سال۱۹۰۶ هم وطن او (سیسیل هالی) این حرکت را به اروپا برد. در همین زمان کرال در آمریکا نیز پیشرفت کرد و بالاخره شیوه آمریکایی ۶ ضربه پا، جهان را فتح کرد.
نخستین رقابتهای بین‌المللی به نام (قهرمانی۱۰۰ یارد جهان) در سال ۱۸۵۸ در استرالیا برگزار شد. بعد از آن طرح برگزاری مسابقات شنا در کشورهای مختلف توسعه یافت و در نیمه دوم قرن نوزدهم این مسابقات شروع شده‌است.

  • سال ۱۸۶۹ اولین دوره مسابقات شنای قهرمانی انگلستان
  • سال ۱۸۷۷ اولین دوره مسابقات شنای قهرمانی آمریکا
  • سال ۱۸۹۹اولین دوره مسابقات شنای قهرمانی فرانسه
  • سال ۱۸۹۶ اولین دوره مسابقات شنا در بازیهای المپیک (دوران جدید)
برنامه مسابقات شنای مردان در المپیک شامل رقابتهای کرال سینه، کرال پشت و شنای قورباغه می‌شد که تقریباً در سال ۱۹۰۸ جنبه استاندارد پیدا کرد و تا سال ۱۹۵۲ بدون تغییر باقی می‌ماند. برای اولین بار در المپیک ۱۹۰۸ لندن مسابقه‌های شنا در استخرهایی انجام گرفت که طول آن ۱۰۰ متر بوده‌است. در مسابقات المپیک ۱۹۵۶ ملبورن مشکل جدیدی بروز کرد. در این مسابقات (ماسارو یوروکاوا) قهرمان المپیک و همچنین تعداد دیگری از شناگران بیشتر مسیر خود را در زیر آب طی کردند. این مساله باعث شد تا قانون جدیدی از سوی کنگره فینا وضع شود و شنای زیر آبی حذف گردید، بدین ترتیب که پس از شیرجه و یا برگشت، با هر ضربه پا سر شناگر باید سطح آب را بشکافد.
افزایش بحث و جدل در مورد قوانین شنا به خصوص شنای قورباغه سبب پدید آمدن کمیته فنی شنا در فینا در سال ۱۹۵۴ شد. استفاده از وسایل زمان سنجش الکترونیکی و رایانه ای کردن اطلاعات مربوط به شنا و نیز استفاده از دستگاههای تلویزیونی مدار بسته برای رده‌بندی شناگران در پایان شناها از سال ۱۹۶۴ و از بازیهای المپیک توکیو آغاز شده‌است.
در خصوص پیشینه استارت و برگشت گفتنی است که استارت در ابتدا در آب انجام می‌شد، بدین‌صورت که شناگران در آب می‌ایستادند و یا دراز می‌کشیدند، این شیوه تا زمان ساخت سکوهایی که شیرجه به درون آب را ممکن گردانید، ادامه یافت.

تاریخ فدراسیون بین‌المللی شنا

فدراسیون بین‌المللی شنا (FINA) در سال ۱۹۰۸ نه بر اثر یک حادثه بلکه از روی قصد و نیت بنیان نهاده شد. جورج دبلیو هرن دبیر موسس این فدراسیون، ایجاد این نهاد بین‌المللی را نتیجه افزایش تماسهای بین‌المللی در ورزش و مخصوصاً به تأسّی از بازیهای المپیک آن روز ذکر می‌کند. طرز برگزاری مسابقات باعث بالا گرفتن مخالفتهایی شد که نتیجه آن برگزاری کنفرانس بین‌المللی لندن در تاریخ ۱۹ ژوئیه ۱۹۰۸ است. ثمره و میوه این کنفرانس تاسیس فینا بود.
با شروع جنگ جهانی اول، ادامه پیشرفت سازمان جوان فینا حداقل به مدت ۴ سال متوقف شد و حتی پس از جنگ به علت سردی بین کشورها و روابط ورزشی عملاً ادامه کار فینا میسر نشد و این امر تا سال۱۹۲۵ به درازا کشید. با پشت سرگذاشته شدن این مدت، فدراسیون مجدداً فعال شد. بدین‌ترتیب که هیئت اجرایی فینا مرکب از ۵ عضو تشکیل شد تا بتوانند در فواصل نزدیک به راحتی گرد هم آیند و نیز دفتر فینا برقرار گردید.
در سال ۱۹۲۸ هیئت مدیره بین‌المللی واترپلو و کمیته بین‌المللی شنا نیز پا گرفتند. در کنگره فینا که در همان سال برگزار شد، جورج دبلیو هرن دبیر موسس فینا از سمت خود کناره‌گیری کرد و به عنوان اولین رئیس افتخاری فینا برگزیده شد. با شروع جنگ جهانی دوم به ناگاه پیشرفت مستمر مجدداً متوقف شد (سالهای ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۵)، زیرا جنگ مانع از تماسهای بین‌المللی در ورزش گردید. با پایان یافتن جنگ پر مشقت دوم، بیشتر از یک سال طول کشید تا هیئت اجرایی فینا توانستند در ۱۴ ژوئن ۱۹۴۶ در لندن گرد هم جمع شوند. دوره مربوط به جنگ جهانی دوم در سال۱۹۵۰ خاتمه یافت و تماسها و ارتباطهای ورزشی روزبه‌روز بیشتر گشت.
در سال ۱۹۵۸، فینا پنجاهمین سالگرد خود را برگزار کرد. در این سال تعداد اعضای فینا به ۷۵ فدراسیون ملی رسیده بود. در سال ۱۹۹۲ اعضای فینا به ۱۳۷ فدراسیون ملی ارتقاء یافت.
 
آخرین ویرایش:

abyss ocean

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
  • مشخصات استخر


استخر، محل خصوصی است برای شنا، شیرجه، و واترپولو که در اندازه‌های مختلف ساخته می‌شود. ولی، استخرهایی که در آنها مسابقات رسمی را برگزار می‌کنند باید دارای مشخصاتی معین باشد. این مشخصات از طرف فدراسیون بین‌المللی شنای آماتور، که آن را فینا (FINA) می‌خوانند به شرح زیر تعیین شده‌است:

  1. طول: ۵۰ متر؛ عرض: حداقل ۲۱ متر
  2. عمق: حداقل ۸۰/ ۱ متر
  3. شمار خطوط: ۸ خط (عرض هر خط ۵/ ۲ متر)
در استخرهایی که رکوردگیری می‌کنند، دمای آب باید ۲۲ تا ۲۴ درجه سانتی گراد باشد.

  • تجهیزات

لباس شنا

لباس مخصوص شنا یک شلوار کوتاه و چسبیده به بدن است که باید وزن آن بسیار کم باشد و آب را در خود نگاه ندارد. طبق مقررات بین‌المللی، شلوار شنا هنگام مسابقات بین‌المللی و رکوردگیری، باید از پارچه‌ای به رنگ روشن و به صورت یک تکه باشد. در حال حاضر لباس شناگران را از پوست «کوسه»ها درست می‌کنند که کل بدن را می‌پوشاند.البته این لباس در زنان با مردان متفاوت است.می توانید توضیحات بیشتر را در مایو مطالعه نمایید.کلاه شنا

استفاده از کلاه شنا سرعت فرد را افزایش داده و این کار به افراد تازه کار اعتماد به نفس می‌دهد و همچنین افرادی که موهای بلند دارند از ریختن موهایشان به داخل آب جلوگیری کرده و کلر موجود در اب به موهای افرادی که حساسیت دارند و موهایشان می‌ریزد اثر گذار نخواهد بود و خانمها که موهای بلند دارند حتما باید از کلاه استفاده کنند که این کار به بهداشت استخر کمک زیادی می‌کند.
عینک شنا

بیشتر برای دیدن دیوار استخر و انجام برگشت سالتو استفاده می‌شود در ضمن به علت وجود کلر در آب و آسیب ندیدن چشم نیز خوب می‌باشد

  • شنای بچه‌ها

شنا در نوزادان موجب افزایش هوش، تمرکز حواس، هوشیاری و پیشرفت در روابط اجتماعی آینده آنها می‌شود. شنا تأثیر مثبتی بر روح و روان نوزادان می‌گذارد. نوزادانی که در ماه‌های اولیه زندگی یعنی حدود ۶ تا ۱۰ ماهگی شنا می‌کنند، احساس امنیت و آسایش و آرامش بیشتری دارند. بچه‌ها به علت کم بودن جاذبه آب، آزادی عمل بیشتری بدست می‌آورند. آموزش شنای کودکان باید تحت نظارت مربی‌های مخصوص صورت بگیرد.
بسیاری از بچه‌ها قبل از آنکه بتوانند راه بروند قادر به شنا کردن هستند. شنا باعث تقویت ماهیچه‌ها و افزایش حجم ریه می‌شود. به علاوه الگوی خواب شبانه کودکانی که شنا می‌کنند، بسیار منظم می‌شود. اولین چیزی که بعد از مدتی شنا می‌توانید در کودک خود مشاهده کنید، اعتماد به نفس و احساس استقلالی است که در او رشد یافته‌است. بچه‌های ۶ تا ۱۰ ماهه، قادر هستند در زیر آب به مدت ۵ دقیقه شنا کنند و نفس خود را نگاهدارند.
همیشه این سوال از طرف والدینی که علاقه مند هستند فرزندشان شنا یاد بگیردعنوان می‌شود، که چه موقع باید آموزش شنا را شروع کرد. زمان مناسب برای آموزش شنا، سن ۷ یا ۸ سالگی می‌باشد. علمای تربیت بدنی و متخصصین آموزش شنا، شش سالگی را برای آموزش انتخاب کرده‌اند. وضع مطلوب اینست که از سنین پایین بچه آموزش را شروع نماید ولی در سنین پایین شنا را به صورت فنی یاد نمی‌گیرد. زیرا قدرت درک بعضی از حرکات را ندارد و هماهنگی لازم جهت یک مهارت به سختی (هماهنگی دست و پای کرال سینه) انجام می‌پذیرد. شنا برای کودکان زیر سه سال فقط به صورت به اصطلاح شنای سگی است که کودک سر را بیرون از آب نگه داشته و شنا می‌کند.
 

abyss ocean

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
خطرات شنا


شنا یک ورزش سالم است و در مقایسه با ورزش‌های دیگر خطرات کمتری در پی دارد. با این وجود تعداد کمی خطرات وجود دارد که در زیر می‌آید:

  • غرق شدن و استنشاق آب به دلیل:
    • شرایط ناسازگار آب که باعث آبپوشیدگی یا آب گرفتگی شناگر می‌شود یا استنشاق آب را در پی دارد
    • این که دیگران برای بازی یا عمداً سرمان را به زیر آب فشار دهند
    • خستگی مفرط یا بی هوشی
    • ناتوانی از طریق بیهوشی حاصل از شنا در آب‌های کم عمق (یا بیهوشی غواص که نفس را زیر اب حبس کرده)، حمله قلبی، نارسایی سینوس‌های شریانی یا شنای بیش از حد
  • اثرات مضر زیر آب ماندن:
  • قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی:
    • کلر گند زدا pH آب را افزایش می‌دهد. مقدار زیاد pH ممکن است باعث سوزش چشم یا پوست شود[۱]
    • استنشاق کلرٍ؛ استنشاق طولانی مدت مقادیر کم کلر موجود درسطح آب ممکن است اثرات مخربی بر ریه‌ها بگذارد به خصوص برای کسانی که آسم دارند. این مشکل ممکن است با استفاده از استخرهایی که سیستم تهویه بهتری دارند حل شود. با یک استخر روباز با نتیجه بهتری مواجه می‌شویم.
    • قرار گرفتن طولانی مدت در برابر کلر اثرات مخرب آرایشی دربر دارد. مثلا رنگ مو را تغییر می‌دهد. کلر ساختار مو را خراب می‌کند و آن را مجعد و پیچیده می‌کند. کلر می‌تواند مس را در خود حل کند که این خاصیت باعث می‌شود رنگ مو تغییر کند. مراقبت خوب از استخر می‌تواند مقدار مس موجود در آب را کاهش دهد. تر کردن مو با استفاده از مایعات لغزنده مخصوص قبل از ورود به استخر می‌تواند جذب مس را کاهش دهد.
    • کلر حتی بعد از چند بار شستن معمولاً به صورت بی آب روی پوست باقی می‌ماند. این کلر وقتی دوباره در یک ترکیب آبدار (آبپوشیده) برگردد بدبو می‌شود (وقتی بزاق روی آن ریخته شود یا در طی دوش گرفتن و غیره)
  • عفونت:
    • آب بسته به نوع آن محل ایده آلی برای باکتری‌ها، انگل‌ها، قارچ‌ها و ویروس‌ها است.
    • عفونت پوست حاصل از شنا یا حمام باعث بیماری ترک خوردن بین انگشتان پا می‌شود. آسان‌ترین روش برای رفع این مشکل تمیز کردن بین انگشتان پاست. [۲]
    • انگل‌های میکروسکپی مثل کریپتوسپوریدیوم می‌توانند در برابر کلر مقاومت کنند و اگر شناگر آن را ببلعد دچار بیماری‌های اسهالی می‌شود.
    • بیماری‌های گوش، التهاب گوش میانی، التهاب گوش خارجی
    • وقتی تعادل میزان کلر موجود در آب به هم بخورد ممکن است بیماری‌های جدی همچون برونشیت مزمن و آسم به وجود آید.
  • فعالیت‌های خود شناگران:
    • صدمات ناشی از فعالیت زیاد؛ به عنوان مثال شنای پروانه مسابقه‌ای (پروانه سرعت، و نه استقامت) ممکن است باعث مقداری کمر درد شود شامل شکستن استخوان‌های ستون فقرات در موارد نادر و درد شانه‌ها پس از سالهای متمادی تمرین، شنای قورباغه ممکن است باعث درد مچ پا و درد مفاصل ران شود، شنای آزاد و کرال پشت ممکن است باعث ورم زانو شود.
    • نفس نفس زدن بیش از حد برای نگه داشتن نفس در زیر آب باعث می‌شود که دی اکسید کربن در خون کم شود و در نتیجه کم شدن متوالی هوشیاری بموجب بیهوشی می‌شود.
  • شرایط نامساعد جوی و وضع نابسامان آب:
    • جریان‌ها از جمله موج و رودها می‌تواند خستگی مفرط را به دنبال داشته باشد و شناگران را به دور از ناحیه سالم هدایت کند یا آنها را به زیر آب بکشد.
    • باد، موج را زیاد می‌کند و می‌تواند باعث از دست رفتن کنترل شناگر شود.
    • کم شدن حرارت بدن در اثر شنا در آب‌های سرد می‌تواند به سرعت باعث خستگی مفرط یا بیهوشی شود.
    • شدت آفتاب سوختگی می‌تواند با انعکاس نور به وسیله سطح آب و نپوشیدن لباس مناسب شنا بیشتر شود. ماندن زیاد در آفتاب می‌تواند یکی از علت‌های سرطان پوست باشد.
  • اشیاء موجود در آب:
    • پروانه کشتی علت بزرگی برای صدمات است چه در وقت شنا در زیر قایق و نزدیک آن و چه هنگام بالا آمدن از قایق
    • برخورد به شناگران دیگر یا به دیوار استخر یا سنگ یا قایق
    • شیرجه زدن در آب‌هایی که اشیایی با عمق کم در آن هستند مخصوصاً در آب گل آلود (چون عمق آب را نمی‌بینیم)
    • پای نهادن روی چیزهای شکسته همچون شیشه خرده
  • جانوران آبزی:
سازمان‌ها راهنمایی‌هایی درباره سلامت منتشر کرده‌اند که به شناگران برای جلوگیری از این خطرات کمک کند.
 

abyss ocean

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
انواع شنا

انواع شنا

1) شنای قورباغه

گونه‌ای از ورزش شنا است. شنای قورباغه قدیمی‌ترین و رایج‌ترین گونه شنا است. دلیل این امر این است که در این نوع از شنا، شناگر قادر به تنفس راحت در حین شنا نیز هست. در استخرها گونه‌هایی از شنا که در آغاز به شناگران آموخته می‌شود معمولاً اول شنای کرال سینه و شنای قورباغه‌است.

شنای قورباغه یکی ازچهارنوع شنای اصلی است که مسابقات آن رسماً برگزار می‌شود و در عین حال این شنا علاقه‌مندان بسیاری دارد، زیرا احتیاج کمتری به صرف انرژی نسبت به شنای کرال سینه دارد. یادگیریش آسان است. این شنا برای مسافت‌های طولانی مناسب است، علاوه بر این، شنای قورباغه هم جهت شنا کردن در دریا وهم در موقع نجات غریق مفید است. کندترین نوع شنا بین چهارنوع شنای اصلی است.
این شنا در واقع به این شکل انجام می‌شود که بدن درحالتی افقی برروی آب قرار گرفته؛ هر دو دست، آب را از جلو گرفته و توسط کف و ساعد به طرف عقب و زیر شکم می‌کشند و از همان زیر آب، به جلو آمده کشیده می‌شوند و مجدداً عمل کشش آب توسط دستها انجام می‌گردد. پاها نیز توسط فشار و ضربه‌ای که به آب وارد می‌آورند آب را به عقب می‌رانند. بدین روش که هر ضربه توسط کف پا زده می‌شود و برای اینکار مفصل ضربه و فشار لازم به آب وارد می‌شود. این نوع شنا را بعضی از مربیان قورباغه تجارتی نام گذاشته‌اند.

[h=2]فنون و مهارت‌ها[/h][h=3]عملکرد پاها[/h]بدن به حالت شناور روی آب قرار می‌گیرد. ساق پا ابتدا به سمت باسن خم می‌شود. در ناحیه تهیگاه خمیدگی ملایمی نیز ایجاد می‌شود. زانوها به اندازه ۱۵ سانتی متر در هنگام خم شدن زانوها از یکدیگر فاصله می‌گیرند، اندک زمانی قبل ازآنکه پاشنهٔ پاها به باسن برسند، پنجه پاها به طرف نازک نی و زانو کشیده می‌شوند و پاشنهٔ پاها به داخل نزدیک می‌شوند . اکنون ساق پا همزمان از طرفین حرکت کرده و دایره‌ای را در جهت عقب ترسیم می‌کند و کف پاها نیز با فشار خود آب را به عقب می‌رانند.
به محض اینکه مرحله فشار تمام شد، پاها به طور کشیده و مستقیم در مجاورت یکدیگر در داخل آب قرارمی گیرند. ضربه‌های پای شنای قورباغه باید توسط تخته شنا به منظور به دست آوردن تکنیک و مکانیک صحیح حرکت آن انجام شود. به وسیلهٔ تخته شنا، شناگر و مربی بهتر متوجه می‌شوند که ضربه‌های وارده و یا حرکت‌های انجام شده توسط پاها به چه میزان تاثیر داشته و چقدر باعث جلو رفتن شناگر می‌شود و در عین حال حالت و شرایط پاها کاملاً مشخص می‌شود. اما باید توجه داشت که در هنگام استفاده از تخته شنا و پا زدن با آن، دست‌ها کشیده شود و تخته را به جلو متمایل سازد و درعین حال شانه‌ها را کاملاً به پائین و داخل آب فرو ببرد.
باید توجه داشته باشید که پاشنه‌های پا از سطح آب خارج نگردد و اگر چنین موردی را در موقع آوردن پا به جلو مشاهده کردید، باید زانوها را کمی بیشتر به زیر لگن خاصره و باسن برده و به شکم نزدیک سازید. این عمل باعث می‌شود که پاشنه پاها به پائین برود، یعنی جائی که باید باشد. و وقتی پاشنه‌های پا در زیر سطح آب باشد نشان می‌دهد که نیروی وارده توسط کف پا کاملاً اثر می‌نماید. در شنای قورباغه حرکت‌های پا بسیار مهم است. زیرا ۵۰ در صد پیشروی بدن در آب مرهون ضربه‌های پا به خصوص از ناحیه کف پا می‌باشد.
درعین حال باید در نظر داشت که در بین شناگران قورباغه رو، بعضی‌ها حرکت دستشان قوی است و باعث پیش روی بیشترشان می‌شود و بعضی دیگر حرکت پاهایشان. ضربه پاها باید حتی المقدور با کف پا باشد و بدین علت است که لازم است مچ پاها به طور کامل دارای انعطاف پذیری باشند. برای اینکه مشخص شود که مفصل مچ پای شناگر به اندازه کافی دارای جنبش پذیری است یا نه، آزمایش ساده‌ای وجود دارد. بدین طریق که شناگر مستقیم می‌ایستد، در حالیکه پاهایش نزدیک به هم است و دست‌هایش را پشت سر نگه داشته سعی می‌کند در همان حالت بنشیند و باسن او به پاهایش بچسبد. اگر نتواند چنین کند و پاشنه‌ها از زمین جدا شود یا به عقب بیفتد، نشانه این است که مفصل مچ به انداره کافی جنبش پذیر نیست. البته در بعضی‌ها به علت سفت بودن تا ندون آشیل و یا کشیده نبودن عضلات ساق قادر نیستند این آزمایش را به خوبی انجام دهند. جهت جنبش پذیری مفاصل، شناگر باید در خشکی خوب تمرین کند.
[h=4]تمرینات آموزشی برای بهبود عملکرد پا[/h]
  • کارآموز شناگر روی لبه استخر به قراری که هر دو دست به عقب تکیه داده شده می‌نشیند. در این حالت ساق هر دو پا آویزان در داخل آب قرار می‌گیرند. زانوها به اندازه عرض شانه‌ها از یکدیگر فاصله دارند و درحالی که پنجه هردو پا به طرف ساق پاها و خارج متمایل می‌باشند، کارآموز شنا گر با هردو پای خود دایره‌ای را درآب ترسیم می‌نماید. در هنگام اجرای این حرکت، آب توسط کف پای کارآموز فشرده می‌شود. در انتهای حرکت، پنجهٔ پاها، مجدداً کشیده شده و هر دو پا مستقیم در مجاورت یکدیگر قرارمی گیرند تا حرکت بعدی را شروع نمایند.
  • با گرفتن موج گیر روی سطح صورت را بین دو دست بر روی سطح آب قرار می‌دهیم. در این حالت مبادرت به انجام پای قورباغه می‌نماییم. زانوها نباید به هنگام زدن ضربه از یکدیگر فاصله داشته باشند. کارآموز باید حالت جمع، باز بسته را فراموش نکند. حتماً مربی بایستی این حرکت را قبل از اینکه کارآموز انجام دهد، خود به او نشان دهد.
  • تمرین ترکیبی: برای اینکه حرکت پا بهتر و موثرتر آموزش داده شود، کار آموز روی آب به شکم دراز می‌کشد. برای تعادل بهتر، کار آموز با یک دست موج گیر و با دست دیگر کمی پایین تر ازموج گیر را می‌گیرد. نفر دوم با گرفتن کف پای نفری که دراز کشیده، عمل مقاومت آب را درمقابل فشار کف و ساق پا به عقب انجام می‌دهد.
  • با گرفتن تخته شنا توسط دو دست، مسافت‌های کوتاه بدون تنفس همراه با پای قورباغه طی شود.
  • انجام تمرین قبلی بدون استفاده از تخته شنا. دست‌ها کاملاً کشیده و صورت در بین دست‌ها قرار می‌گیرد.
  • کارآموز شناگر در حالی که بر روی شکم در سطح آب دراز کشیده‌است مبادرت به انجام پای قورباغه می‌نماید. ضمناً درهمین حالت نفر دوم دست‌های نفر اول را گرفته و آهسته به عقب گام بر می‌دارد.
[h=4]اشتباهات رایج و روش تصحیح آن[/h]اشتباه: زانوها بیش از حد معمول از یکدیگر جدا و باز شوند.
اصلاح: زانوها نباید بیش از عرض شانه از یکدیگر جدا شوند.
اشتباه: کشیدگی پنجه پاها در هنگام وارد کردن فشار توسط کف پا به آب .
اصلاح: کف پا به طرف خارج چرخانیده شود و پنجه پاها به طرف انگشت کوچک پا رانده شود.
اشتباه: کشیدن زانو به زیر شکم
اصلاح : کف پاها درابتدای مرحله فشارباید به سطح آب متمایل باشد.
[h=3]عملکرد دست[/h]دست‌ها با فاصله‌ای درحدود ۲۰-۱۵ سانتی متر در زیر آب با آرنج‌های کشیده، آب را به طرفین و انتهای بدن می‌کشند. ضمناً کف دست‌ها به طور مورّب به طرف خارج از بدن قرارخواهند داشت.
هنگامی که دست‌ها از طرفین درحدود ۴۰-۳۰ سانتی متر از یکدیگر جدا شدند، مفصل آرنج شروع به خم شدن می‌نماید. با خم شدن مفصل آرنج‌ها بازوها و دست‌ها می‌توانند حول محور طولی خود به حرکت درآیند.
توجه داشته باشید که جهت آرنج‌ها به طرف بالا بوده و در تمام مرحلهٔ حرکت بالاتر از سایر قسمت‌های زیر مفصل آرنج خواهد بود. هنگام کشش، آرنج‌ها نباید به هیچ وجه از ارتفاع شانه بالاتر باشند، ولی باید نسبت به ساعد و کف دست‌ها در سطح بالاتری قرار داشته باشند تا به این طریق شناگر بتواند عمل کشش وفشار را بهتر انجام دهد.
درطول دامنه کشش هنگامی که مچ و کف دست‌ها کمی مانده در امتداد و زیر شانه قرار بگیرند، مرحله‌ای است که به اندازه کافی از یکدیگر فاصله گرفته و دراین زمان فشارآغاز می‌گردد. مرحله فشار هنگامی شروع می‌شود که کف دست‌ها به طرف داخل حرکت می‌کنند و آرنج‌ها نیز به طرف بالاتنه آورده می‌شود.
پس از اتمام مرحله فشار مچ و دست‌ها از زیر خط میان بدن باید به جلو هدایت شوند. کف دست‌ها نیز باید نزدیک به یکدیگر قرار داشته باشند.
پس از اینکه دست‌ها کاملاً به جلو هدایت شدند، برای مدتی بسیار کوتاه درهمان حالت، بی حرکت خواهند ماند. این بی حرکتی برای سرخوردن و کشش بدن به جلو صورت می‌گیرد و بعد از آن کشش و حرکت مجدد دست‌ها آغاز می‌شود.
[h=4]تمریناتی برای بهبود عملکرد دست[/h]
  • در حالی که کار آموز شناگر به روی سینه در آب قرار گرفته، برای تعادل بهتر با یک دست تخته شنا را گرفته و با دست دیگر تمرین می‌کند و بعد با دست راست تخته شنا را می‌گیرد و با دست چپ شروع به تمرین می‌کند، برای برقراری تعادل، شیئی شناور را به پای خود بسته، تا اینکه پای شما به پایین نرود.
  • در حالی که یک پا به جلو و پای دیگر به عقب است در داخل آب قرار می‌گیریم. سپس با خم نمودن بالا تنه به جلو، مبادرت به انجام دست قورباغه می‌نماییم. در هنگام اجرای این تمرین صورت در داخل آب قرار خواهد داشت.
  • پس از سرخوردن در آب اقدام به زدن دست قورباغه می‌نماییم . برای متعادل نگه داشتن بدن یک تخته شنا بین دو ران قرار می‌دهیم.
  • کار آموز شناگر به روی شکم در سطح آب قرار می‌گیرد، در حالی که یک نفر هر دو پای او را از پشت گرفته و او را به طرف جلو می‌راند. ضمناً در همین حالت کار آموز شناگر اقدام به انجام دست قورباغه می‌نماید.
[h=4]اشتباهات رایج و روش صحیح آن[/h]اشتباه: آرنج‌ها بالاتر از شانه کشیده شوند.
صحیح: هنگامی که مرحله کشش در مقابل شانه‌ها به اتمام رسید، آرنج‌ها باید پایین تر از شانه‌ها قرار داشته باشند.
اشتباه: پایین افتادن آرنج‌ها در هنگام کشش.
صحیح: بالاتر کشیدن آرنج‌ها از ساعد و دست.
اشتباه: خم نمودن مفصل مچ دست و به حرکت در آوردن کف دست‌ها در مقابل مقاومت آب.
صحیح: مستقیم و راست نگاه داشتن مفصل مچ دست و به حرکت در نیاوردن دست در مقابل آب.
اشتباه: پشت سرهم زدن دست‌ها.
صحیح: زدن دست‌ها با مکث و فکر.
[h=3]هماهنگی حرکات دست و پا[/h]اکنون به شرح هماهنگی حرکت دست و پای قورباغه بدون عمل تنفس می‌پردازیم . پس از سرخوردن در آب حرکت دستها شروع می‌شود. دستها قبل از شروع حرکت به طور کامل کشیده هستند. سر بین دو دست قرار خواهد داشت. در مرحله‌ای که کشش دست‌ها به اتمام رسیده و مرحله فشار شروع می‌شود، حرکت پا آغاز می‌شود. در زمانی که هدایت دست‌ها به طرف جلو رو به اتمام است، فشار پا به آب آغاز می‌گردد. لحظه‌ای قبل از شروع مجدد حرکت دست‌ها و پاها مرحله‌ای است که بدن به طرف جلو پیش روی می‌کند و در این زمان کوتاه است که هم حرکت دست و هم حرکت پا متوقف خواهند بود. توجه داشته باشید که آموزش این بی حرکتیِ کوتاه از نکات اساسی در آموزش شنای قورباغه می‌باشد.
[h=4]تمریناتی برای بهبود هماهنگی حرکات دست و پا[/h]
  • با فشار پا به دیوار استخر در آب سر می‌خوریم. در حال سر خوردن بدن و دست‌ها باید کاملاً کشیده باشند. قبل از اتمام سرخوردن یک دست قورباغه زده می‌شود و متعاقب آن دو حرکت پای قورباغه و پس از اتمام دو حرکت پا مجدداً حرکت دست انجام می‌گیرد. لازم به اشاره‌است که در هنگام اجرای این تمرین صورت در داخل آب قرار خواهد داشت.
  • اجرای تمرین قبلی با این تفاوت که به جای دو پای قورباغه یک پای قورباغه زده می‌شود. بدین معنی که پس از یک دست قورباغه تنها یک پای قورباغه زده می‌شود.
[h=3]حرکت دست‌ها به همراه تنفس[/h]با شروع مرحله کشش، سر به تدریج از آب بالا می‌آید، به طوری که در آغاز مرحله فشار، سر آنقدر از آب خارج شده که دهان برای عمل دم آزاد است و انگشت‌ها به طرف پایین قرار دارد.
بد نیست اشاره شود که بالاتنه در مرحله فشار نباید به طرف بالا یا پایین حرکت نماید، زیرا با این عمل از حرکت مستقیم بدن به جلو جلوگیری شده و ضمناً به نیروی مقاومت آب و مصرف انرژی افزوده می‌شود. البته به محض اینکه دهان آزاد شد عمل دم از طریق آن صورت می‌گیرد. عمل بازدم در هنگام هدایت دست‌ها به جلو و روبروی صورت و نیز در هنگام کشش توسط بینی انجام می‌گیرد.
بد نیست اشاره شود که صورت در هنگام هدایت دست‌ها به جلو در داخل آب قرار دارد و بدن به طورکامل کشیده‌است.
[h=4]اشتباهات رایج و روش صحیح آن[/h]اشتباه: سر، دیر از آب بیرون آید و عمل دم به تأخیر افتد.
صحیح: با شروع کشش دست‌ها، سر به تدریج از آب بیرون می‌آید به طوری که دهان با شروع مرحله فشار آزاد شده تا عمل دم به آسانی انجام گیرد.
اشتباه: در هنگام دم بدن از آب تا سینه خارج شود.
صحیح: درمرحله دم سر فقط تا گردن ازآب بیرون می‌آید و کف دست‌ها آب، را تنها به طرف انتهای بدن به حرکت درمی آورند.
[h=2]مسابقات[/h]در مسابقات قانون این است که 2 دست به دیوار برخورد کند
[h=2]شناگران مشهور شنای قورباغه[/h]محمد علیرضایی(اصفهان)، خشایار حضرتی(تهران)، بکتاش غیدی(مشهد)،پویا نکوئی(اصفهان) .
 

abyss ocean

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
انواع شنا

انواع شنا

2) شنای پروانه

یکی از زیباترین و مشکل‌ترین انواع شنا است که در اکثر مسابقات معتبر جزو پر بیننده‌ترین انواع شناست. در حالی که دیگر انواع شنا توسط مبتدیان به راحتی انجام می‌شود، پروانه نیاز به تکنیک مناسب دارد تا صورت گیرد. بسیاری از نوآموزان پروانه را سخت‌ترین نوع شنا می‌دانند. در این نوع شنا حرکت پاها مانند حرکت دلفین در آب است و از کمر آغاز می‌شود دستها نیز بطور هم‌زمان و از طرفین به سمت جلو پرتاب می‌شود و و هم‌زمان با این عمل سر از آب بیرون امده و هواگیری انجام می‌شود.

[h=2]تاریخچه[/h]این شنا درسال‌های ۱۹۳۰ از تحول شنای قورباغه سنتی بوجود آمد. در سال ۱۹۵۶این شنا به طور رسمی وارد مسابقات المپیک شد. اولین مرحله تحول شنای قورباغه ابداع مرحله خروج دست از آب بود که بطور چشمگیری سرعت شناگر را از طریق کاهش نیروهای مقاوم، بدون نقص قوانین شنای آن زمان، افزایش داد. بلافاصله پس از آن، شیوه پا زدن دلفین که ماهی با هوش دریاهاست ابداع شد، که درآن هر دو پا به جای حرکت در صفحه افقی در شنای قورباغه در صفحه عمودی و به طور همزمان حرکت می‌کردند که این روش، خود سهم زیادی در کسب سرعت بیشتر نسبت به شنای قورباغه داشت.

[h=2]فنون و مهارت‌ها[/h][h=3]استارت پروانه[/h]استارت پروانه، شبیه به استارت کرال سینه است.
[h=3]وضعیت بدن[/h]وضعیت بدن درشنای پروانه از بعضی لحاظ به کرال سینه شباهت دارد با این تفاوت که حرکت دست‌ها و پاها تک تک انجام نمی‌شوند بلکه هر دو دست با هم و هر دو پا با هم حرکت را انجام می‌دهند. شناگر به شکم روی آب قرارمی گیرد و سعی می‌کند نیروی مقاوم را با پایین گرفتن سر، بالا بردن نسبی پاها، کاهش حرکت‌های بدن به سمت بالا و پایین عمل کشش و خروج از آب را انجام می‌دهند و کنترل حرکت بدن درحین اجرای هر دو مرحله یا هر یک از آنها کار مشکلی است، لذا شناگر باید سعی کند همواره در طی یک دوره کامل حرکت، حالت افقی بدن خود را حفظ کند. حرکت همزمان دو دست در این شنا برای شناگر یک مزیت نیز به همراه دارد و آن اینست که دیگر وی نگران حالت عدم تعادل یا چرخش پای مخالف به خاطر حرکت دست مخالف نمی‌باشد و درنتیجه نیروی مقاوم از این نظر افزایش پیدا نمی‌کند.
[h=3]وضعیت سر[/h]
  • حرکات سر که حرکت موجی بدن را موجب می‌شود باید آرام باشد.
  • شناگر قبل از اتمام مرحله پیشران دست و زمانی که سر متمایل به بالا می‌شود و چانه در سطح آب روبه جلو حرکت می‌کند، عمل نفس‌گیری را انجام می‌دهد .
  • همچنان که دستها برمی‌گردند (مرحله استراحت)، سر حرکت رو به پایین خود راشروع می‌کند و حرکت با ورود دستها به آب کامل می‌شود تا اینکه بدن به حالت کشیده (خطی) درآید.
[h=3]عملکر پا[/h]پا زدن دراین شنا درعمل شبیه پا زدن در کرال سینه است، با این تفاوت که دراین جا هر دو پا همزمان با هم حرکت می‌کنند، بنابر این تعداد ضربه‌های پا درطی یک دور شنای پروانه به طور عمومی از کرال سینه کمتر می‌باشد. درحالی که بدن کشیده درسطح آب قرار دارد، باسن قدری خارج از آب قرار می‌گیرد. دراین حالت پاها بسته و در حدود ۳۰ سانتی متر در زیر آب است. هنگام به حرکت درآوردن ساق پا، باسن قدری به داخل آب کشیده می‌شود، درهمین حال به دلیل خم شدن مفصل لگن خاصره، ران نیز کمی به داخل آب کشیده می‌شود. دراین موقعیت کف پا به طرف سطح آب به حرکت در می‌آید که نهایتاً در قسمت پشت زانو، درمفصل زانو، زاویه ۹۰ درجه ایجاد می‌شود، درچنین حالتی جلوی ساق پا و روی پا به طرف پایین و عقب، فشار بر آب وارد می‌کنیم که درنتیجه منجر به پیشروی و شناورشدن شناگر در سطح آب می‌شود.
کرستن (kersten) اثر دو نوع ضربه دلفین را مورد بررسی قرار داد – ضربه الف: ( حداکثر عملکرد زانو- حداقل مفصل ران ) و ضربه ب: ( حداکثر عملکرد ران – حداقل عملکرد مفصل زانو ) را در مسافت ۱۰ یارد با یکدیگر مقایسه کرد. وی به این نتیجه رسید که اجرای کامل حرکت با ضربه (الف) بود.
حداکثر حرکت مفصل زانو حداقل مفصل ران = نتیجه بهتر
توجه: شناگران نباید پاها را صاف نگاه داشته و با باسن و کمر ضربه بزنند.

  • ۱- پاها در پایین‌ترین مرحله ضربه خود حدود ۶۰ سانتی متری عمق آب قرار می‌گیرند، ولی باسن در سطح آب باقی می‌ماند.
  • ۲- پاها به طرف بالا آمده بدون اینکه شکستگی در ناحیه زانو دیده شود . این حرکت بسیار مفیدی است که درشناگران با پاهای قوی مشاهده می‌شود البته در این حرکت هیچ نشانه‌ای از پیشروی وجود نخواهد داشت .
  • ۳- حرکت پاها در حال کشیده بودن به طرف بالا ادامه دارد و این عمل باعث پایین رفتن باسن می‌شود .
  • ۴- قسمت بالائی پاها (ران‌ها) شروع به ضربه زدن به طرف پایین می‌نماید و قسمت پایینی رفتنش را به طرف بالا ادامه می‌دهد چنین حرکتی ترکیبی به علت وجود شکستگی در مفصل زانو بوجود می‌آید .
  • ۵- سرعت پایین رفتن قسمت بالائی پاها (ران‌ها) بیشتر شده و با افزایش شکستگی مفصل زانوها، پنجه، مچ و کف پا تا حدود سطح آب بالا می‌آید . باسن در این حالت در پایین‌ترین سطح خود نسبت به سطح آب قرار دارد .
  • ۶- زانو در این حالت حدود ۹۰ درجه می‌باشد و در اینجاست که پنجه کشیده شده و آماده ضربه و حرکت به طرف پایین است.
  • ۷- در این زمان با زدن ضربه نیروی پیش برنده پاها تولید می‌شود. سرعت حرکت ضربه به پایین در حدود دو برابر سرعت بالا آوردن پا است . این در حالی است که مفصل مچ پا کشیده شده و سرپنجه‌ها به طرف داخل متمایز گشته‌است و در این حالت است که اهمیت مچ پاهای کشیده شده و مفصل قابل ارتجاع و انعطاف مچ پا معلوم می‌شود.
[h=4]تمرین‌های آموزشی[/h]
  1. کارآموز شناگر با در دست داشتن تخته شنا اقدام به زدن پای دلفین می‌کند. در ابتدا مشکل می‌باشد اما با تکرار و تمرین کار آموز پیشرفت خود را مشاهده می‌کند.
  2. پرش از روی مانع و عبور از بین پای فردی که به فاصله یک متر از مانع قرار دارد.
  3. کارآموز شناگر با فرمان مربی با سرخوردن و با زدن ضربه کوچک (اول) و ضربه دوم پای دلفین قوسی در بدن ایجاد می‌کند وبعد روی خود می‌ایستد.
  4. بعد از کمی پیشرفت کارآموز شناگر سعی می‌کند عرض استخر را با ضربه پای دلفین ( پروانه) طی کند. در ابتدا پیشروی ندارد ولی با اراده و تلاش می تواند عرض استخر را به راحتی طی می‌کند.
[h=4]اشتباه‌های رایج و روش صحیح آن[/h]اشتباه : چنانچه پا و ساق پا بیش از اندازه از آب خارج شوند.
صحیح: باسن و زانو باید در داخل آب باشند تا بدین وسیله خمیدگی کمی در ناحیه مفصل تهیگاهی ایجاد شود.
اشتباه: باسن با زانوهای کاملاً کشیده به طرف پایین و بالا حرکت کند و نشیمنگاه بیش از حد از آب خارج شود.
صحیح: زمانی که باسن در زیر آب است زانو باید در عمق بیشتری از آب قرار داشته باشد در هنگام وارد کردن ضربه توسط ساق و روی پا بر آب باسن قدری متمایل به طرف سطح آب خواهد بود.
[h=3]عملکرد دست[/h]حرکت دست‌ها در شنای پروانه ( همانند وضعیت بدن و عملکرد پا) تا اندازه زیادی به حرکت دست در شنای کرال سینه شباهت دارد. چون در این شنا، مرحله کشش و مرحله بازگشت به حالت اولیه (حرکت دست در خارج آب) با هر دو دست و بطور همزمان انجام می‌گیرد، لذا پاره‌ای از حرکت‌های اساسی دست ضرورتاً تغییر پیدا می‌کند.
[h=4]مرحله کشش[/h]این مرحله، دست ها( کف دست به پایین و کمی به سمت خارج) جلوتر از حد شانه و کمی دورتر از محور طولی بدن نسبت به شانه‌ها وارد آب می‌شوند. و کف دست‌ها دو علامت سؤال را در زیر آب ترسیم می‌کنند.
ترسیم علامت سؤال در زیر آب به این طریق است که ابتدا دست‌ها از محور میانی بدن فاصله می‌گیرند و پس از این که به اندازه کافی به خارج بدن کشیده شدند بازوها به طرف داخل کشیده می‌شوند و در این هنگام است که آرنج‌ها خم می‌شوند . توجه داشته باشید که همانند بازوها، مچ و دست پس از این که به اندازه کافی به خارج کشیده شدند به طرف یکدیگر نزدیک می‌شوند، بطوری که هر دو دست در حالی که در جهت عقب و داخل و به سمت خط میانی بدن کشیده می‌شوند از زیر خط شانه‌ها عبور کرده و سرانجام به سمت خارج و بالا رفته تا حرکت را در حدود ران‌ها به پایان برسانند.
نیروهای پیش برنده تولید شده در زمانی که دست‌ها به طرف خط میانی بدن حرکت می‌کنند، معمولاً کم است و در این مرحله نیروی بالا برنده عامل اصلی حرکت است. در حرکت دست‌ها به سمت عقب معمولاً نیروی کشش بوجود می‌آید.
[h=4]مرحله بازگشت به حالت اولیه[/h]در پایان مرحله کشش، دست به صورت مستقیم و کف دست‌ها به سمت داخل می‌باشند. پس از این وضعیت شناگر دست‌های خود را به سمت خارج می‌چرخاند و سپس آنها را از طرفین به سمت جلو پرتاب می‌کند به طوری که همواره سعی دارد دستها در نزدیکی سطح آب عمل کنند، و در همین حال آنها را به سمت نقطه ورود به آب هدایت می‌کند.
باید توجه داشت که وضعیت خمیده آرنج و عمل بالا آوردن آرنج در مرحله بازگشت به حالت اولیه در شنای کرال سینه حداقل به دو دلیل در شنای پروانه رعایت نمی‌شود:

  1. از نقطه نظر ساختار آناتومیکی چرخش مفصل شانه بدون همراهی چرخش بدن غیر ممکن است .
  2. حفظ تعادل دست‌ها به وسیله یکدیگر در حرکت همزمان آنها به سمت جلو نیاز به چنین حرکتی را برطرف می‌سازد.
[h=3]نفس گیری[/h]شناگر به محض این که عمل دم را به اتمام رساند، عمل بازدم شروع می‌شود. بازدم درجریان مرحله پیشران و به‌طور تدریجی از طریق دهان و بینی انجام می‌شود.سر درست در لحظه‌ای وارد آب می‌گردد که دست‌ها در حال پرتاب به جلو باشند. این امر نه تنها به باقی‌ماندن بدن در حالت افقی کمک می‌کند، بلکه باعث می‌شود که شناگر بتواند دست‌های خود را به بالا کشیده و در حرکت پرتاب به جلو راحت تر عمل کنند.
لحظه نفس گیری درست در زمانی است که دست‌ها در حال وارد آوردن فشار به طرف ران‌ها بوده و چانه درون آب قرار دارد و مرحله پایانی آن زمانی است که دست‌ها از آرنج به بالا کشیده شده‌اند.
[h=3]اجرای کلیه حرکات دست و پا و تنفس[/h]با وجود این که بلند کردن سر از روی آب موجب افزایش نیروی مقاوم می‌گردد و در نتیجه بر روی سرعت شناگر اثر می‌گذارد، لیکن یک شناگر خوب می‌تواند با تنظیم زمان مناسب نفس گیری، این اثر منفی را به حداقل برساند. بدین منظور، نخست شناگر سعی می‌کند تعداد نفس گیری‌های خود را براساس نیاز فیزیولوژیکی خود به حداقل برساند، غالباً در شناهای سرعتی، شناگر در هر دو یا سه دور کامل حرکت دست یک نفس گیری و در شنای استقامتی در هر یک یا دو دور کامل حرکت دست یک بار نفس گیری می‌کند. سپس وی سعی می‌کند با تظمین حرکات، سر خود را زمانی بالا بیاورد که همزمان با اجرای موفقیت آمیز عمل نفس گیری، در حداقل فاصله ممکن نسبت به سطح آب قرار گیرد. جهت رسیدن به این هدف، سر باید زمانی بالا بیاید که نیمی از مرحله کشش انجام شده باشد و شانه‌ها با اجرای حرکت دست‌ها و همزمان با انجام ضربه دوم پاها به بالا کشیده شده و دهان از آب خارج گردد. هر گونه حرکت اضافی ناشی از بالا کشیدن سر، موجب فرورفتن پاها در آب و ایجاد نیروی مقاوم خواهد شد. با انجام این عمل، شناگر هوا را به درون مجاری تنفسی خود فرستاده و بی درنگ سر را بین دو دست به درون آب فرو می‌برد، در همین زمان است که دست‌ها با تاب دادن (پرتاب کردن) از خط میانی شانه‌ها در هوا گذشته و برای ورود به آب به سمت جلو فرستاده می‌شوند.
به طور کلی با هر حرکت دست در شنای پروانه دوبار پای پروانه زده می‌شود. اولین حرکت پا به سمت پایین وعقب موقعی انجام می‌شود که کف دست‌ها از روی آب به داخل آب فرورفته و آب را به طرفین می‌کشد و دومین حرکت پا نیز هنگامی صورت می‌گیرد که دست‌ها در مرحله فشار قرار داشته و به طرف یکدیگر نزدیک می‌شوند و در واقع حرکت هنگامی شروع می‌شود که مرحله فشار رو به اتمام بوده و کف دست‌ها از ناحیه کمر به سمت عقب بدن در حال حرکت می‌باشند. توجه داشته باشید پای اول در شنای پروانه برای راندن بدن به جلو و پای دوم صرفاً جهت نگهداری و تکیه بدن روی آب نقش مهمی را ایفا می‌نمایند. به محض ورود دست‌ها در آب، عمل بازدم شروع می‌شود و هنگامی که دست‌ها مجدداً از نزدیک باسن آب را ترک می‌کنند سر به عقب کشیده شده و در این مرحله که دم صورت می‌گیرد.
[h=3]برگشت پروانه[/h]در برگشت شنای پروانه نیز به مانند شنای قورباغه بایستی هر دو دست در یک زمان و در یک سطح با دیواره استخر تماس پیدا نمایند. توجه داشته باشید که هر دو دست همزمان و در یک دیوار استخر را لمس نمایند، در ضمن شانه‌ها نیز در صفحه افقی قرار داشته باشند. وقتی که لمس کردن دیوار توسط هر دو دست به طور صحیح صورت گرفت، مسابقه دهنده به هر روشی که خواست می‌تواند مابقی برگشت خود را انجام دهد.
[h=3]تذکرات کلی[/h]توجه: انداختن دست به جلو فقط در یک لحظه کوتاه است که نیروی وارده دست‌ها را به سمت جلو پرتاب می‌نماید، برای این که شناگر چنین عملی را انجام دهد به او می‌گوییم پس از شروع پرتاب بایستی دست‌هایت در موقع ورود به آب شل و راحت باشد. اگر دقت کرده باشید متوجه می‌شوید که کف دست در ابتدای خروج متمایل به بالا برده در طول طی مسیر متمایل به خارج می‌گردد. نقش انعطاف پذیر بودن مفصل شانه در چنین حرکتی به خوبی نمایان می‌شود و به همین دلیل است که مسئله انعطاف پذیری (بخصوص مفصل شانه) و کشش عضلات بسیار با اهمیت است. حرکت دست‌ها که یک دایره یا سیکلی را طی می‌کند بایستی بطور پیوسته و آهنگ صحیح باشد و در هیچ جا قطع نشود و حتی بعضی مواقع آهنگش تغییر ننماید. به طور مثال: در موقع ورود دست به آب اگر حرکت دست توسط شناگر کند شود وقفه‌ای در کل حرکت بوجود آید باعث فروافتادن بدن در آب می‌شود و این یکی از اشتباه‌های متداول شناگرهای مبتدی پروانه رو می‌باشد. یا این که وقتی دست‌ها از خارج به آب برخورد می‌نمایند باید توسط همان آب کنترل شوند نه این که شناگر به عضلاتش ورود دست به آب را کنترل نماید.
برای این که پای دلفین خوب زده شود، کارآموز شناگر حتماً بایستی برای بوجود آوردن موج ابتدا از دست‌هایش که در جلو می‌باشد حرکت (عمل و عکس العمل) را فراموش نکند یعنی اول دست‌ها بعد سر، بعد باسن و در مرحله آخر پاها موج را بوجود می‌آورند.
 

abyss ocean

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
انواع شنا

انواع شنا

3) کرال پشت

نوعی شنا است که در آن بدن به شکل افقی به پشت به موازات سطح آب قرار می‌گیرد و سر تا گوش‌ها داخل آب است و پاها به حالت ضربدر به آب ضربه می‌زنند.

کرال پشت را به سادگی می‌توان یاد گرفت. چون صورت همیشه خارج از آب قرار دارد و دم و بازدم به آسانی انجام پذیراست.









[h=2]تاریخچه[/h]ابتدایی‌ترین نوع شنای کرال پشت درسال ۱۷۹۴ توسط شخصی به نام برناردی چنین تعریف شد: بدن به شکل افقی به پشت به موازات سطح آب قرار می‌گیرد و سر تا گوش‌ها داخل آب است و پاها به حالت ضربدر به آب ضربه می‌زنند.
[h=2]فنون و مهارت‌ها[/h][h=3]مراحل استارت[/h]در زمان استارت کرال پشت شناگر، پشت به مسیر شنا در داخل آب می‌ایستد. در این هنگام قسمتی از بالا تنهٔ او از آب خارج خواهد بود سپس شناگر با دو دست میله‌ای را که در زیر سکوی استارت به این منظور بسته شده‌است می‌گیرد (برای تمرین استارت کرال پشت می‌توان از موج گیر استفاده کرد) در این هنگام شناگر هر دو پای خود را به طرف بالاتنه کشیده و کف هر دو پا را در حدود ۳۰ سانتی متر زیر سطح آب به دیوار استخر تکیه می‌دهد.
در این حالت حتی می‌تواند پاها تقریباً در کنار یکدیگر طوری قرار گرفته شود که هر یک از آنها از دیگری بالاتر است و شناگر بایستی مراقب باشد که در موقع استارت پاها لیز نخورد، زیرا بیشترین نیروی پرتاب بدن به فاصلهٔ دورتر توسط فشار وارده توسط پاها به دیوارهٔ استخر صورت می‌گیرد.
به محض شنیدن فرمان استارت شناگر سر را به طرف بالاو عقب پرتاب می‌نماید. توجه داشته باشید که بدن در هنگام استارت دارای قوس کمی خواهد بود.
در ضمن سر در مرحله اوج بدن در خارج از آب به عقب کشیده شده ودر زمان یکه به داخل آب هدایت می‌شود به طرف سینه کشیده می‌شود تااز به عمق کشیدن بیشتر از حد بدن در آب جلوگیری نماید. در این حالت دست‌ها فشاری مخالف به دستگیره آورده و به پایین و داخل نیرو وارد می‌سازند در این حالت عمل دم انجام می‌گیرد. این کار بایستی با انقباض عضلات شکم انجام شود. در مرحله بعد پاهای شناگر از دیواره جدا شده و در حالی که آخرین فشار وارده توسط بازشدن مفصل مچ پا به دیواره می‌آید دست‌ها به طرف سر در حرکت است.
درهمان حال که دست‌ها به طرف بالای سر می‌رود بدن شناگر در حال سقوط در آب می‌باشد شناگر در این حالت در فکر سرخوردن پس از غوطه ور شدن در آب است.
چنانچه شناگر پس از استارت بیش از اندازهٔ مطلوب در آب فرو رود ابتدا با زدن چند پای کرال پشت سعی می‌کند بدن را به سطح آب بکشد تا شرایط مناسب بدن نسبت به آب ایجاد شود و سپس شروع به زدن دست و پای کرال پشت می‌نماید.
[h=3]نکته‌ها[/h]
  • شناگر شل و آزاد قرار می‌گیرد و روی طرح مسابقه متمرکز می‌شود.
  • اینکه دستها (از مچ به پایین) چگونه دستگیره‌های سکوی استارت را بگیرند، از یک شناگر تا شناگر دیگر فرق می‌کند. اکثر شناگران دستگیره‌ها را به اندازه پهنای شانه‌ها می‌گیرند.
  • همچنین طرز قرار گرفتن پاها بر روی دیوار از یک شناگر تا شناگر دیگر فرق می‌کند. با وجود این، اکثر شناگران یک پا را چند سانتیمتری بالاتر از پای دیگر قرار می‌دهند.
  • در آستانه اعلام استارت (صدای طپانچه یا بوق)، شناگر چند سانتیمتری خود رابالاتر می‌آورد.
  • با شلیک طپانچه، با یک حرکت قوی دستها را رها می‌کند.
  • دستها (کل دست) از طرفین به روی آب پرتاب می‌شوند.
  • شناگر با پاها (کل پا) و با قدرت زیاد به دیوار فشار وارد می‌کند، به طرف بالا و بر روی آب به‌حرکت در می‌آید و سر را نیز در بین دستها به عقب پرتاب می‌کند.
  • دستها (کل دست) همچنانکه از طرفین و به موازات سطح آب به حرکت درآمده‌اند، در ناحیه آرنج اندکی خمیده می‌شوند.
  • شناگر در هوا بدن را به طور کامل می‌کشد، سر متمایل به عقب است به‌طوری که‌چشمها انتهای دیگر استخر را می‌توانند ببینند.
  • در نقطه اوج مسیر پرواز، بدن قوس مطلوبی برمی‌دارد. در حالی که سر بین دستها (کل دست) قرار دارند، دستها (از مچ به پایین) و پیشانی وارد آب می‌شوند.
  • به محض ورود بدن به آب، پاها (از مچ به پایین) شروع به ضربه زدن می‌کنند. همزمان، دستها (کل دست) و سر شناگر را هدایت می‌کنند تا در یک وضعیت کشیده درزیر آب سر بخورد.
  • اگر شناگر قبل از انتقال از حالت استارت به شنای کامل چند ضربه پای دلفینی بزند، او قوس بیشتری در هوا برمی‌دارد. این امر شیرجه‌زدن عمیق‌تری را میسر می‌سازد ودستها کاملاً نزدیک به یکدیگر و به صورت کشیده در می‌آیند.
  • قبل ازکُند شدن سرعت حرکت، شناگر حرکت پا را تقریباً با هشت ضربه شروع می‌کند.
  • جهت حرکت انگشتان پا به طرف بالاست.
  • نخستین مرحله پیشران زمانی انجام می‌شود که شناگر نزدیک به سطح آب می‌رسد و تا رسیدن به برگشت طبیعی ادامه می‌یابد.
[h=3]وضعیت بدن[/h]وضعیت بدن شناگر در این شنا همانند قرار گرفتن یک قایق سرعتی روی سطح آب است.
[h=3]وضعیت سر[/h]سر شناگر باید همانند زمانی که روی بالش قرار گرفته، ثابت (بدون حرکت) و متمایل به بالانگه داشته شود. -مسیر دید شناگر در هنگام شنا باید همانند زمانی باشد که او در رختخواب دراز کشیده و می‌خواهد به اطراف نگاه کند. صورت‌شناگرباید عاری ازآب باشد واین بدان معنی‌است‌که آبی روی صورت شناگرنباشد. لاله‌های گوش شناگر باید سطح آب را لمس نمایند.
[h=3]حرکت پا[/h]حرکت پا در شنای کرال پشت، شبیه حرکت پا درشنای کرال سینه‌است. لازمه اجرای صحیح شنای کرال پشت همانا حرکت قوی، پیوسته و مداوم پا است. پاها در ابتدا و هنگام حرکت به سمت پایین، صاف و محکم نگه داشته شده و سپس با خمیدگی مختصر زانوها که اجازه می‌دهد تا پا در مسیر قوسی شکل بزرگتری به حرکت درآید، به پایان می‌رسند. هنگام انجام پای کرال پشت، بدن باید به حالت کشیده در آب قرار گیرد تاحرکت پای کرال پشت موثر انجام گیرد. و در ضمن باسن نباید بیش از اندازه در آب فرو رود، بلکه باید در سطح آب قرار گیرد، حرکت پا در کرال پشت بیشتر همان نگهداری افقی بدن بر روی آب را به عهده دارد.
حرکات پا در کرال پشت نیز از سه مفصل مچ پا، زانو، و ران زده می‌شود و از نقطه نظرحرکتی و مکانیکی مشابه حرکت پا در کرال سینه می‌باشد.
[h=4]تمرین پای کرال پشت خارج از آب[/h]دراینجا مانند انواع دیگر شنا بهتر است قبل از شروع کرال پشت، ابتدا به تمرین بدنی خارج از آب بپردازید وآمادگی لازم را برای اجرای کرال پشت در خود به وجود آورید. برای این کار کنار استخر به پشت دراز بکشید، به طوری که باسن شما در لبهٔ آن قرار گیرد. ساعدها را روی میز قرار داده وسرتان را کمی بالا بگیرید. ساق‌ها و ران‌ها را کشیده نگه داشته، و زانوها را کمی خم کنید وبه طور مرتب ساق‌ها را در خلاف جهت هم، به بالا و پایین حرکت دهید. به طوری که حداکثر فاصله‌ای که پاهای شما با هم ایجاد می‌کنند، بین ۳۰ تا۴۰ سانتی متر باشد، و این حرکت را تا آنجا که خسته نشده‌اید انجام دهید.
از نکات مهمی که در هنگام پا زدن باید بدان توجه داشت، این است که حرکت پا باید طوری به آب ضربه بزند که در موقع بالا آمدن، سطح آب را لمس نماید، ولی از آب خارج نگردد. یعنی حالتی مانند جوشش آب بوجود بیاورد. اگر پاها در خارج ازآب دیده شود نشانگر این است که پاها بیش از حد بالا آمده‌است. سر هم نبایستی زیاد پایین باشد. اگر آب و حباب‌های ناشی ازپا زدن جوششی نداشته باشد، بیانگر این است که پاها در سطح پائینی از حد لازم در حال حرکت است. فاصله بین دو پنجه پا زدن حداکثر نباید از۴۵ سانتی متر تجاوز نماید، نکته مهم اینکه سر زانوها نباید از آب خارج گردد.
[h=4]اشتباه‌های رایج و روش صحیح آن[/h]اشتباه: فرورفتن بیش از اندازهٔ باسن در داخل آب.
صحیح: بازکردن مفصل لگن خاصره، ولی توجه داشته باشید که شکم باید در سطح آب قرار گیرد ومضافاً اینکه سر تا حدود گوش در آب فرو رود.
اشتباه: حرکت پیستونی پا و فشار آوردن به آب توسط کف پا.
صحیح: مفصل لگن خاصره را باز کنید وحرکت را ازاین مفصل شروع نمایید وهر دو پا کمی به طرف محور طولی بدن متمایل شود (چرخش به داخل کف پا).
اشتباه: بعضی کارآموزها نیز بیش از حد مفصل زانو را در موقع پا زدن خم می‌نمایند که این کار پیشروی آنها را با اشکال روبرو می‌سازد.
صحیح: در حرکت پای کرال پشت مانند کرال سینه، پا کاملاً کشیده و پنجه به سمت داخل متمایل می‌گردد (به خصوص در موقعی که پا از پائین به طرف سطح آب ضربه وارد می‌کند).
مفصل زانو باید شکسته شود و در پایین‌ترین نقطه‌ای که پا از سطح آب قرار دارد این زاویه، شکستگی زانو به ۹۵ درجه برسد.
[h=3]حرکت دست[/h]درشنای کرال پشت، دست‌ها به طور متناوت در داخل و خارج آب حرکت می‌نمایند. هنگامی که یک دست ازآب خارج می‌شود پنجهٔ دست دیگر به داخل آب فرو می‌رود. حرکت دست به طور کلی حرکت درکرال پشت به دو مرحله تقسیم می‌شود که عبارتند از حرکت در داخل آب وحرکت در خارج از آب.
مرحله‌ای که دست در زیر آب حرکت می‌نماید خود به دو مرحلهٔ کوچکتر تقسیم می‌شود این دو مرحله عبارتنداز: مرحلهٔ کشش و مرحلهٔ فشار.
مرحله‌ای که دست درخارج از آب حرکت می‌نماید، هنگامی شروع می‌شود که دست مستقیم از آب خارج شده و از بالای بدن مسیری را طی کرده تا به بالای سربه نقطهٔ فرود در آب می‌رسد. ورود دست در آب به قراری است که کف دست متمایل به طرف خارج بوده و انگشت کوچک ابتدا با آب تماس حاصل می‌نماید. سپس حدود ۲۰-۱۵ سانتی متر دست به داخل آب فرو رفته و بعد از آن کشش شروع می‌شود. درهنگام کشش آرنج به تدریج خم شده ودر مرحله‌ای که در راستای شانه قرار می‌گیرد دارای بیشترین زاویه می‌شود. پس ازاین که زاویهٔ آرنج به بیشترین درجهٔ خود رسید، دراین زمان است که فشار آغاز می‌گردد. کشش شبیه حرفS انگلیسی است.
[h=4]تمرین‌های آموزشی[/h]
  • حرکت متناوب دست کرال پشت در خشکی.
  • کارآموز شنا گر در قسمت کم عمق استخر آهسته به عقب گام بر می‌دارد وضمناً در همین حال اقدام به انجام دست کرال پشت می‌نماید. خروج دست از آب درقسمت جلوی بدن و عمل ورود دست در آب درقسمت پشت بدن صورت گیرد.
  • با خم کردن زانو در حالی که در آب فرو رفته‌ایم به طرف عقب گام بر می‌داریم و همزمان با این عمل دست کرال پشت را بطور متناوب انجام می‌دهیم.
تذکر: شانه‌ها تکیه گاه مهمی هستند و از آنجایی که ظریف وحساس هستند قبل از تمرین حرکت دست کرال پشت سعی کنید که کمربند شانه‌ای را خوب گرم وآماده کنید.
  • با فشار پا به دیوار استخر پس ازسرخوردن اقدام به انجام کرال پشت می‌کنیم. دست در خارج از آب باید راست و کشیده باشد و در زیر آب آرنج برای گرفتن بازدهی بیشتر خم می‌شود. درضمن چرخش ملایم حول محور طولی بدن پس از هر حرکت دست لازم است.
[h=4]اشتباه‌های رایج و روش صحیح آن[/h]اشتباه: قرار گرفتن شانه‌ها در زیر سطح آب.
صحیح: فقط شانهٔ همان دستی که در مرحلهٔ حرکت در داخل آب است در اثر چرخش حول محور طولی بدن باید قدری به داخل آب فرو رود.
اشتباه: بالا گرفتن سراز آب وفروبردن باسن درداخل آب.
صحیح: قسمت حلفی (پشت) گردن باید روی آب قرار گیرد و باسن در سطح آب باشد.
اشتباه: دست مستقیم در داخل آب حرکت کند و آرنج خم نشود.
صحیح: خم نمودن آرنج در مرحلهٔ کشش و فشار در زیر آب و چرخش ملایم حول محور طولی بدن.
بعضی از شناگران دستشان را از ناحیهٔ مچ خم می‌نمایند و دست را از آب بیرون می‌کشند و بعضی دیگر با چرخش بازوکف دست را متمایل به ران نموده وتقریبا مماس با ران دست را از آب بیرون می‌آورند. به نظر بعضی‌ها برای این که شناگر بتواند دستش را به طرز صحیح از آب بیرون بیاورد اولین قسمت از دست که از آب خارج می‌شود شصت دست است ولی بعضی دیگر از شناگران اصولاً با مچ خمیده دست را از آب خارج می‌نمایند. به هر حال دست در طول مدتی که در هوا و خارج از آب قرار دارد به صورت کشیده بوده و سرعتش در حین طی کردن این مسیر باید متناسب با سرعت کشش دست دیگر در زیر آب باشد. بدین ترتیب که همیشه در کرال پشت دو دست باهم حالتی قرینه دارد. پس به علت قرینه بودن، دست خارج از آب نباید مسیرش راخیلی سریع تر از دستی که داخل آب است وعمل کشش را انجام می‌دهد تمام نماید. و اگر چنین شود میزان مقاومت نیز افزایش پیدا خواهد کرد.
محل ورود دست با آب در راستای خط شانه‌است، البته نباید دست بیش از حد از خط شانه خارج گردد. درشنای کرال پشت به ازای هر ۶ ضربه پا هر دو دست هر کدام یک بار دورمی زنند.
[h=3]اجرای همزمان حرکات دست وپا[/h]توجه داشته باشید که با دو حرکت دست چپ و راست یعنی هر دودست هرکدام یکبار یک دور می‌زنند، پاها حداکثر شش بار حرکت می‌نمایند. حرکت ویا کشش وفشار دست‌ها عامل بسیار مهم و موثری درپیش روی شناگر می‌باشند و درمقابل حرکت پاها، اصولاً در حفظ تعادل وثبات شناگر نقش مهمی را ایفا می‌نمایند. هنگامی که درپایان مرحلهٔ فشار دست در زیر آب به طرف پایین است و آمادهٔ خارج شدن از آب می‌باشد، حرکت پای همان سمت، به طرف بالا و سطح آب است. این عمل باعث می‌شود که از بالا و پایین رفتن کمر جلوگیری شود. چرخش ملایم بدن حول محور طولی آن، باعث می‌شود که حرکت دست در خارج از آب و خم شدن آرنج درزیر آب آسانتر صورت گیرد.
[h=4]موقعیت بدن درشنای کرال پشت[/h]بدن شناگر در کرال پشت باید به مانند دیگر شناها درحالت افقی و موازی با سطح آب باشد. وبدین منظور بایستی از فروافتادن پاها جلوگیری نمود وهمچنین باید در نظر داشت که در موقع ضربه‌های پا، پنجه بیرون نزند. و یا زانوها از آب خارج نگردند، سرحالتی به مانند خوابیدن معمولی دارد منتهی خوابیدن بدون استفاده از بالش، کسانی که دارای قدرت شناوری خوب بوده ویا ضربه‌های پای قوی دارند می‌توانند سر را کمی به سمت سینه خم نموده و چانه را به سینه نزدیک نمایند. درهمه حال باید متوجه بود که لگن پایین نیفتد و حالتی خمیده به بدن شناگر ندهد.
مطالعات مشاهده ایی از روی فیلم‌های تهیه شده از شنای کرال پشت این نکته را کاملاً روشن ساخته‌است که بدن شناگر یک گردش حول محور طولی دارد که حدود ۹۰ درجه‌است که ۴۵ درجهٔ آن به سمت چپ و۴۵ درجهٔ آن به سمت راست می‌باشد. شناگر نباید از این گردش جلوگیری نموده ویا اینکه خودش سعی نماید بدنش را بچرخاند، بردن دست به بالای سر و فروبردن دست در آب کشش زیر آب خودش این چرخش را به وجود خواهد آورد.
[h=3]نفس گیری[/h]شناگران بازدم را از راه بینی و دهان انجام می‌دهند. بازدم از بینی تا حدی باعث می‌شود تا آبی به داخل سوراخهای بینی وارد نشود. هنگام تنفس از راه دهان، فک خود را شل و آزاد نگه دارید. تنفس در کرال پشت راحت تر از دیگر شنا هاست، به این علت که سر درتمام مدت درخارج از آب قرار دارد. ولی آنچه که بایستی بدان توجه داشت این است که شناگر نبایستی خیلی تند تند تفس گیری نماید و درعین حال نبایستی عمل هواگیری کشیده و طولانی باشد. و برای اینکه شاگرد بتواند بهترین حالت را بدست آورد بایستی به او گفت: با خارج شدن یک دست از آب عمل دم را انجام بده و با خارج شدن دست دیگرعمل بازدم را.
این شیوه وروش برای کسانی که می‌خواهند هواگیری را بطور منظم درکرال پشت یاد بگیرند. فرمول بسیارمناسبی است.
[h=2]شناگران مشهور کرال پشت[/h]جانی ویسمولر(آمریکا):شناگر نیمه نخست قرن بیستم و برنده ۵ مدال طلای المپیک.
هندریکا مستنبروک(هلند):برنده ۳مدال طلای بازیهای المپیک برلین.
مارک اسپیتز(آمریکا):برنده ۷مدال طلا در المپیک مونیخ.
کورنلیا اندر(آلمان):برنده ۴مدال طلا در بازیهای المپیک مونترال.
مارک اسپایتس(آمریکا):۹مدال طلا در المپیک های مونیخ و مکزیک.
ولادیمیر سالنیکوف(شوروی):دارنده ۳ مدال طلای بازیهای المپیک مسکو و سئول.
شین گولد (استرالیا):برنده ۳مدال طلای بازیهای المپیک مونیخ.
رولاندماتیس(آلمان):دارنده ۴ مدال طلای بازیهای المپیک مکزیکو و مونیخ.
مایکل فلپس(آمریکا):دارندهی ۱۴ مدال طلا از المپیک آتن وپکن و اولین ورزشکاری که در یک دوره به ۸ مدال طلا رسیده است.
مارک فاستر:شناگر انگلیسی که در ۲۰۰۸ پکن پنجمین المپیک خود را به نمایش گذاشت.
مارتین فان درویدین:شناگر هلندی،که در سال ۲۰۰۱ بیماری سرطان داشت و قهرمان آبهای آزاد شد.
داون فریزر:زن استرالیایی قهرمان ۱۰۰ متر آزاد (کرال سینه) در ۱۹۵۶،۱۹۶۰،۱۹۶۴و۴۰۰ متر آزاد تیمی۱۹۵۶،۴مدال طلا گرفت.
گرگ لوگانیس:شیرجه رو آمریکایی در المپیک مونترال که ۱۶ سال داشت،به مدال نقره رسید و در سال ۱۹۸۴به ۲ طلا ودر ۱۹۸۸ نیز به ۲طلا نایل شد.
 

abyss ocean

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
انواع شنا

انواع شنا

4) کرال سینه

یکی از انواع شنا است که حرکاتی کاملاً تعریف شده و مشخص دارد. شانه‌ها باید با آب در یک خط قرار بگیرند، و حرکات دست‌ها و پاها باید با هم انجام شود. دست‌ها از سینه دور شده و به دور بدن می‌گردد و بعد دوباره به جای اولیه باز می‌گردد (پاها مستقیم اند و بالا و پایین می‌روند). اگر با این حرکت یک ساعت شنا کنید، حدود ۷۵۰ کالری خواهید سوزاند.
واژهٔ کرال از فعل انگلیسی Crawl مشتق شده که به معنی خزیدن است . زیرا انسان به وسیلهٔ این شنا در آب می‌خزد و پیش می‌رود.
کرال سینه سریعترین روش شنا است و تقریبا همه شناگران در مسابقات شنای آزاد از آن استفاده می کنند.


[h=2]تاریخچه[/h]کسی به درستی نمی‌داند که اولین بار این شنا در کدام کشور معمول شده‌است، ولی شواهد و قوانین نشان می‌دهد که به احتمال زیاد این شنا در مصر ابداع شده‌است. اما مسلم این است که در سال۱۷۰۰ در استرالیا این شنا به وسیلهٔ الک ویکمن معمول شد، و سپس به آمریکا و اروپا راه یافت، و بالاخره یکی از مهمترین بازی‌ها در مسابقه‌های المپیک را تشکیل داد، و برای اولین بار یک آمریکایی به نام چارلز دانیلز به سال ۱۹۰۸ در رشتهٔ شنای بازی‌های المپیک شرکت کرد و با شنای کرال مسافت ۱۰۰ متر را در ۶۰ ثانیه و سه پنجم طی کرد و برنده شد. شنای کرال امروزه بیش از هر شنای دیگر طرفدار دارد و بیشتر شناگرها با آن آشنایی دارند.
[h=2]فنون و مهارت‌ها[/h][h=3]وضعیت سر[/h]چشمها یک متر یا دو متر جلوتر و به نقطه‌ای در کف استخر نگاه می‌کنند. خط برخورد آب با سر، نزدیک به خط رویش موی سر در بالای پیشانی است. سر تا حدی ثابت و در یک وضعیت مرکزی قرار می‌گیرد، به جز زمانی که برای نفس‌گیری می‌چرخد.
[h=3]عملکرد پا[/h]در شنای کرال سینه عمدتاً این عمل شلاقی و پی‌درپی پاهاست که منجر به تثبیت وضعیت خطی بدن شده و تعادل لازم را برای شنا فراهم می‌آورد. و شنای کرال را موزون می‌کند. در شنای کرال، حرکت پا بسیار حایز اهمیت است. مطلب مهم این که بر خلاف تصور ما حرکات شدید و کند پاها توام با سرو صدای زیاد که غالبا در مبتدیان دیده می‌شود کوچکترین ارزشی ندارد، بلکه حرکات کوتاه و سریع پاها لازمه این کار است. حرکات پاها از مفصل شروع می‌شود که ران را به لگن خاصره مربوط می‌سازد. زانو هم حرکت می‌کند، اما حرکت آن کمتر از مفصل قبلی است و فقط تا آن حد صورت می‌گیرد که پاهای شناگر از آب خارج شده و بلافاصله به آب ضربه بزند و روی این اصل زاویه بین ساقها هیچ وقت از ۳۰ درجه تجاوز نمی‌کند.
همچنین ساقها، رانها و پاها هرگز ار هم فاصله نمی‌گیرند، بلکه همیشه به هم مالیده می‌شوند هنگام زدن پاها باید توجه کنید که پاشنه پاها ازهم فاصله نگیرند، که معمولاً کارآموز شناگر پاشنه پاها را از هم فاصله می‌دهد. زانوها نباید زیاد بشکند، این عمل باعث می‌شود که پیشرفت خوبی نداشته باشید انگشتان پاها باید کشیده شوند. یکی از مهمترین مواردی که باید در پای کرال سینه درنظر گرفت، این است که در موقع زدن پای کرال انگشتان پا نباید عمود بر کف استخر باشند و شکستگی نیز نباید بیش از حد شود.
مثلی است معروف که شنا را در آب یاد می‌گیرند، ولی به راستی برای صرفه جویی در وقت، می‌توان در خانه نیز مقدمات آن را فرا گرفت. روی این اصل توصیه می‌شود در خانه و یا کنار استخر، بی آنکه بدن خود را خیس کنید روی کاناپه و یا میز دراز بکشید و روی سینه قرار بگیرید و سر را بین بازوها گرفته و پاهایتان را قریب در خارج نگه دارید، بسیار سریع و همان طور که قبلاٌ گفته شد به حرکت پاها بپردازید. پس از چند جلسه تمرین، این بار کناره استخر را بگیرید و در آب بی آن که به حرکت بازوها فکر کنید سرتان را بین بازوها قرار داده و تقریباٌ سرتان را در آب فرو ببرید و حرکت پاها را تمرین کنید و بعدها به فکر پیشروی در آب باشید حتی می‌توانید حرکت پاها را با کمک دوستانتان تمرین کنید. باید توجه داشته باشید که در موقع تمرین پا سرتان نباید بالا باشد. چون این عمل باعث می‌شودکه پاها به پایین بروند.

[h=4]آهنگ ضربه شلاقی پا[/h]عمل پا در شنای کرال سینه به چندین آهنگ (ضرب) می‌تواند استفاده شود .
[h=5]آهنگ شش ضربه‌ای[/h]عمل پای استاندارد در شنای کرال سینه، آهنگ شش‌ضربه‌ای است. شناگران معمولاً‌این آهنگ را در شناهای سرعتی استفاده می‌کنند، زیرا به حفظ سرعت استارتهاو برگشتها و نیز حفظ سرعت نزدیک شدن به خط پایان کمک می‌کند.
تکنیک آهنگ شش ضربه‌ای بشرح زیر است :

  • عمل پا از ناحیه باسن شروع می‌شود.
  • عضلات پای شناگر در سرتاسر شنا شل و آزاد است و زانو نیز خیلی کم تا می‌شود.
  • آهنگ شش ضربه‌ای یک عمل پیوسته و مداوم است و پاشنه پا در کل شنا در زیرسطح آب و یا در سطح آب باقی می‌ماند.
  • برای اینکه حالت آزاد و شل مچ پا محفوظ بماند، حرکت تا شدن طبیعی پا (مچ به پایین) ضروری است.
[h=5]آهنگ دو ضربه‌ای[/h]شناگران اغلب این آهنگ را برای حفظ تعادل بدن درشناهای نیمه استقامتی و استقامتی استفاده می‌کنند.
تکنیک این آهنگ به قرار زیر است:

  • پاها به جز برای ضربات نیرومند به پایین موقعی که دست مخالف وارد آب می‌شود، در سطح آب حرکت می‌کنند.
  • هر ضربه پا به پایین برای تسهیل چرخش بدن تنظیم می‌شود.
[h=5]آهنگ چهار ضربه‌ای متقاطع[/h]تکنیک این آهنگ مشابه آهنگ شش ضربه‌ای است با این تفاوت که در این آهنگ، ضربه سوم پا همچنان که قوزکها (مچ پاها) از کنار یکدیگر می‌گذرند، همدیگر را قطع می‌کنند .
[h=4]اشتباهات معمول در پای کرال سینه[/h]
  • زانو بیش از اندازه خم باشد و حرکت از ساق پا صورت گیرد .
  • درهنگام زدن پای کرال پاشنه‌ها را دور از یکدیگر نگه دارند
  • بالا نگاهداشتن سر و صورت از سطح آب
  • پنجه پا کشیده شود و مچ پا حرکتی انجام ندهد .
  • نزدیک بودن بیش از اندازه پاها به یکدیگر .
[h=3]عملکرد دست[/h]تعویض منظّم حرکت دست‌ها در شنای کرال سینه موجب پیشروی در آب می‌شود. هنگامی که یک دست حرکت کشش را در داخل آب انجام می‌دهد، در همان زمان دست دیگر در خارج از آب آمادهٔ ورود در آب می‌شود. تا یک دست، دست دیگر را لمس نکرد نباید، از آب خارج شود. چه در داخل و چه در خارج از آب همیشه آرنج بالاتر از مچ دست قرار دارد، ولی این تکنیک جای خودرا با روش کنونی که مکثی در کشش دست وجود ندارد، داد. به طوری که دست‌ها پشت سر هم عمل کشش زیر آب را انجام می‌دهند. کشش، منتظر ورود دست دیگر به آب نمی‌شود و نتیجهٔ بهتری را در پیشروی حاصل می‌نماید. بهترین میزان ورود دست به آب موقعی است که دست زیر آب نیمی از کشش زیر آب را انجام داده‌است، زیرا در این حالت در هیچ لحظه دست توقّف نداشته و حرکتی دائمی درحال کشش خواهد داشت. مناسبت‌ترین میزان زاویه آرنج در موقع کشش زیر آب بین ۹۰ تا ۱۰۰ درجه است. مربی باید کنترل نماید که شاگرد شکستگی دست در داخل آب را انجام دهد، بدین ترتیب که دست در آب وارد شده، تقریباً کشیده می‌شود.
کشش شروع شده و در همین حال خمیده می‌گردد (حداکثر ۱۰۰ درجه در خمیده‌ترین محل) و شروع به باز شدن نموده تا موقعی که دوباره تقریباٌ صاف گردیده و قصد خروج از آب را می‌نماید. باید دقت شود در موقع ورود دست در آب نباید جلوی صورت وارد آب شود، چون کشش کمتری در پیشروی آب دارد و همچنین در موقع ورود دست در آب آرنج و بازوی دست باید به گوشها نزدیک باشد. ابتدا شست وارد آب می‌شود، این عمل باعث می‌گردد که آرنج در بالا قرار گیرد. و این کار لازمهٔ کرال صحیح است. بالا آمدن آرنج ادامه می‌یابد تا موقعی که انگشتان دست نیز از آب خارج گردد. هنگام حرکت دست باید به آن توجه داشت این است که کف دست را هنگام خارج شدن از آب باید به خارج چرخانیده شود. این عمل باعث تسهیل در بالا نگاهداشتن آرنج می‌شود. در این جا نیز می‌توان در خشکی به تمرین حرکت دستها پرداخت و سپس در آب آن را کامل کرد . علت بالا نیامدن آرنجها در بیشتر شاگردان (به خصوص بزرگسالان) اینست که مفصل شانه آنها دارای انعطاف پذیری کافی نیست. بعضی دیگر از کارآموزان برای بالا آوردن و نگه داشتن آرنجها قسمتی از شانه را هم از آب خارج می‌سازند که روش درستی نیست. در این جا نیز می‌توان در خشکی به تمرین حرکت دستها پرداخت و سپس در آب آن را کامل کرد.
برای تمرین حرکت دست پیشنهاد می‌شود در حالی که کارآموز شناگر به روی سینه در سطح آب قرار گرفته، کمک کننده مچ پای او را با دو دست می‌گیرد. در این حالت کارآموز شناگر همزمان حرکت دست کرال را به طور متناوب انجام می‌دهد. کارآموز شناگر در تمام مدت تمرین با گرفتن نفس عمیق ودر حالی که صورت داخل آب است، این عمل را انجام می‌دهد . با تمرین مداوم حرکت و هماهنگی دو دست به صورت خودکار در می‌آید.
[h=3]نفس گیری[/h]یکی از قسمت‌های مهم شنای کرال سینه، نفس گیری است و این مرحله همان تخلیهٔ هوای ذخیره شدهٔ شش‌ها در آب است. خالی کردن هوا در آب می‌تواند هم از طریق بینی و هم از راه دهان باشد. مهم نیست که کارآموز از کدام سمت یا جهت (راست یا چپ) نفس گیری کند، بلکه مهم این است که عمل هواگیری یک طرفه صورت گیرد عمل دم خیلی سریع انجام می‌شود و اگر عمل بازدم کمی طولانی تر باشد اشکالی نخواهد داشت.
سر به اندازه‌ای می‌چرخد تا دیگر آبی پیرامون دهان نباشد و شناگر از خلا طبیعی ایجاد شده توسط موج کمانی شکل سود جسته و پایینتر از سطح معمولی‌آب نفس‌گیری می‌کند.
تمریناتی که برای هواگیری در کرال سینه پیشنهاد می‌شود:

  • در مر احل اولین تمرین کافیست کارآموز شناگر در قسمت کم عمق استخر در حالی که از ناحیه کمر خم شده‌است، سر را داخل آب قرار داده و هوای داخل ریه‌ها را خالی کند. نکته مهم این تمرین در این ست که زمانی که می‌خواهد سر را برای گرفتن هوا از آب خارج کند باید این کار را توسط گردن انجام دهد و موقع هواگیری نصف صورت داخل آب ونصف دیگر در بیرون آب باشد سعی کنید شانه را بالا نیاورید و از آب خارج نسازید. این عمل در ابتدا مشکل است، ولی به مرور زمان به طور خودکار با موفقیت انجام می‌شود.

  • روش دیگر تمرین بدین شکل است که کارآموز شناگر در قسمت کم عمق استخر با دستهایش که به اندازهٔ عرض شانه باز است، لبهٔ استخر را می‌گیرد وبدن را در موقعیت شناور رو به کف استخر قرار می‌دهد . برای شناور شدن بهتر بدن، تخته شنا یا چوب پنبه‌ای را در میان دو ران قرارمی‌دهد و کاملاٌ شناور می‌شود. در این لحظه سر را به یک سمت می‌چرخاند و عمل دم را انجام می‌دهد این عمل خیلی سریع انجام می‌گیرد. شناگر در آخرین لحظهٔ تمام شدن هوای داخل ششهایش سر را از آب خارج می‌سازد (در حالی که هنوز در حال دمیدن هوا است) و یکباره هوا را می‌بلعد. این عمل را چندین بار تکرار کنید.
 

abyss ocean

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
انواع شنا

انواع شنا

5) شنای سگی یا شنای پا سگی

یک نوع شنای ساده‌است که شناگر در آن دست و پای خود را به طور متناوب حرکت می‌دهد و سر را بیرون از آب نگه می‌دارد. این حرکات او نحوه شنای سگ را به خاطر می‌آورد. این شنا معمولاً اولین شنایی است که وقتی کودکان در حال یادگیری شنا هستند از آن استفاده می‌کنند.

این اولین نوع شنا بود که مردان باستان از آن استفاده کردند و اعتقاد بر این است که با مشاهده شنای حیوانات آموخته شده‌است[SUP].[/SUP] غارنقاشی‌های (cave paintings) ماقبل تاریخ در مصر تصاویری را نشان می‌دهد که بر شنای سگی دلالت دارد.


6) شنای پهلو

در شنای پهلو همان طوری که از نامش پیداست شناگر در حالی که به پهلو بر روی آب شناور است شنا می‌نماید در این شنا خستگی کمی به شناگر دست می‌دهد و به همین علت است که ناجیان غریق برای حمل غریق‌هایی که مسافت آنها با خشکی زیاد است از این نوع شنا استفاده می‌نمایند و این شنا همیشه جزء مورد امتحان ناجیان غریق می‌باشد حدود ۸۰ سال قبل این شنا دارای مسابقاتی بود ولی از آن به بعد از مسابقات رسمی حذف گردید این شنا یکی از آسانترین شناها بوده و شناگران به راحتی می‌توانند بدین طریق شنا نمایند.


[h=2]تاریخچه[/h]شنای پهلو در قرن ۱۹ از تکنیک‌های شنای قورباغه استخراج شد زیرا شناگران می‌خواستند تندتر شنا کنند.[SUP][۱][/SUP]
[h=2]فنون و مهارت‌ها[/h][h=3]موقعیت بدن[/h]بدن به حالت پهلو خوابیده و بر روی آب شناور می‌باشد سر طوری از پهلو در آب خوابیده‌است که دهان را خارج از آب نگه می‌دارد و در تمام مدت شنا دهان از آب خارج خواهد بود و به مانند دیگر شناها بدن باید حالت افقی خود را بر روی آب حفظ نماید.
[h=3]حرکت پاها[/h]پاها در این شنا به حالت قیچی ضربه می‌زند در ابتدا یکی از پاها به عقب رفته در حالی که پای دیگر به جلو برده می‌شود ودر عین حال بدن از پهلو بر روی آب دراز کش می‌باشد. سپس پاها با یکدیگر نزدیک شوند قبل از توضیح مرحله به مرحله حرکت پاها و دست‌ها بایستی اشاره کنیم که قبل از این که این شنا را در آب انجام دهید بهتر است در خشکی اقدام به تمرین نمائید. سپس در آب با استفاده از گرفتن لبه استخر حرکت پا را تمرین کرده و بالاخره شنای کامل را در آب انجام دهید.
[h=3]مراحل[/h]
  1. به پهلو به حالت کاملاً کشیده دراز می‌کشیم دستی که زیر بدن است نیز کاملاً کشیده و در زیر سر طوری قرار دارد که کف آن به طرف زمین است.
  2. پاشنه‌ها را به طرف باسن جمع می‌کنیم و دستی که کنار بدن بود را به طرف سینه بالا می‌بریم و دست بالای سر را به طرف سینه جمع می‌نمائیم.
  3. در حالی که هنوز دستی که به موازات بدن بود در حال بالا آمدن بدن است پاها از یکدیگر جدا می‌شوند و دستی که کشیده بود و در بالای سر قرارداشت به پایین آمده و از دست دیگر عبور می‌کند.
  4. پاها به صورت قیچی به طرف هم جمع می‌شوند. دست بالاتر شروع به کشش آب به طرف پایین و به موازات بدن می‌نماید و دست پایینی به صورت کشیده به طرف بالا حرکت می‌نماید.
  5. شناگر برای مدت کوتاهی بایستی به همین وضع سر بخورد حرکت پا در این شنا همان طور که اشاره شد حرکت قیچی نامیده می‌شود.
[h=3]تمرین‌های آموزش شنای پهلو[/h]
  1. به پهلو به حالت کاملاً کشیده دراز می‌کشیم برای تعادل بهتر یک دست تا ۳۰ سانتی متر از سطح آب فاصله داشته باشد و با دست دیگر لبه استخر را بگیرید.
  2. سپس در آب با استفاده از گرفتن لبه استخر حرکت پا را تمرین کرده و بالاخره شنای کامل را در آب انجام دهید.


7) شنای سوزنی

8) شنای زیر ابی
 

abyss ocean

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
[h=2]انواع مسابقات
[/h][h=2]شنای امدادی[/h]نوعی شنا که چهار نفر به صورت گروهی و به طور امدادی طول مسیر مسابقه را طی می‌کنند.
[h=2]شنای استقامت[/h]نوعی مسابقه شنا با مسافت‌های طولانی به وسیله انواع شناها که معمولاً در آب‌های آزاد صورت می‌پذیرد.
[h=2]شنای مختلط[/h]نوعی مسابقه شنا که در آن از چهار نوع شنای مختلف کرال سینه، کرال پشت، قورباغه و پروانه استفاده می‌گردد.
[h=2]شنای آزاد[/h]نوعی مسابقه شنا که شناگر برای طی کردن مسیر مسابقه مجاز است از تمامی شناهای موجود استفاده کند.
[h=2]تغذیه[/h]در اینجا برخی اطلاعات اساسی درباره تغذیه در جریان مسابقات ارائه می‌شود:

  • همواره غذای خیلی کم بهتر است از غذای خیلی زیاد.
  • در فاصله زمان ۴۵ دقیقه مانده به یک مسابقه، چیزی نخورید اما آب یا یک آب میوه کوچک بلامانع است.
  • به هنگام روز، خوردن موز، ماست، بیسکویت و میوه بلامانع است، اما هرگز ۹۰ دقیقه پیش از یک مسابقه، آنها را نخورید.
  • نگذارید بدن شما دچار کم‌آبی شود، لذا آب و آب‌میوه بنوشید.
  • در روز مسابقه، از خوردن خشکبار، گوشت، دونات ۲۴ و غذاهای نپخته خودداری ورزید.
  • اگر شما جزو شناگرانی نیستید که باید شب در فینال شرکت کنید، یک شام خوب بخورید و از خوردن گوشت و غذاهای با چربی زیاد پرهیز کنید.
[h=2]پیوستار انرژی[/h]درست از زمانی که فعالیت ورزشی شروع می‌شود، سه سیستم انرژی در بازسازی ATP مشارکت می‌کنند. زمانی که شناگر استراحت می‌کند، بیشتر ATP موجود در عضله اسکلتی از راه سیستم‌انرژی هوازی بازسازی می‌شود. زمانی که شناگر در حال مسابقه دادن است، نیاز به انرژی به سرعت افزایش می‌یابد که این انرژی در ابتدا از راه سیستم انرژی بی‌هوازی بی‌لاکتیک و سپس از طریق سیستم انرژی بی‌هوازی بالاکتیک و سیستم انرژی هوازی تأمین می‌شود.
[h=2]سیستم‌های رهایش انرژی[/h]به هنگام ورزش، سهمATP تولیدی از هر یک از سیستمهای رهایش انرژی به عوامل‌زیر بستگی دارد:

  • نیازمندیهای انرژی (شدت و مدت فعالیت ورزشی) عضله در آن زمان.
  • سوخت در دسترس
  • کارآیی سیستم هوازی
[h=2]سیستم انرژی بی‌هوازی بی‌لاکتیک[/h]این سیستم انرژی در درجه اول برای به کار انداختن انرژی استفاده می‌شود و بیشتر انرژی فعالیتهای فوق‌العاده سریع یا کم مقاومت را که۱۰ ثانیه یا کمتر به طول می‌انجامند، تامین می‌کند.
[h=2]سیستم انرژی بی‌هوازی با لاکتیک[/h]سیستم انرژی بی‌هوازی با لاکتیک، بیشتر انرژی فعالیتهای با شدت متوسط تا زیاد را که بیشتر از۱۰ ثانیه و حداکثرتا ۲ دقیقه ادامه می‌یابند، تأمین می‌کند. زمانی‌که مقادیر زیادی اسید لاکتیک در سلولهای عضله تجمع یافت، خستگی عضلانی رخ می‌دهدکه پیامد آن‌کاهش هماهنگی و سرعت است. در شنا، این سیستم زمانی استفاده می‌شود که سرعتهای نزدیک به بیشینه برای حداکثر تا ۲ دقیقه دوام داشته باشند. به عبارت دیگر، شناگران از این سیستم برای سرعتهای زیاداستفاده می‌کنند.
[h=2]سیستم انرژی هوازی[/h]سیستم انرژی هوازی، بیشتر انرژی فعالیتهای تداومی طولانی مدت یا فعالیتهای متناوب طولانی مدت را که فاصله‌های استراحتی کوتاهی بین آنها قرار دارد، تامین می‌کند. چنین ورزشهایی به‌کار زیر بیشینه نیاز دارند و شامل همه مسابقه‌ها یا نوبتهای تمرینی می‌شود که بیشتر از ۲ دقیقه طول می‌کشد تا به اتمام برسند. منبع سوختی این سیستم رهایش انرژی به دو عامل اصلی وابستگی دارد: موجودی گلیکوژن عضله و شدت ورزش.
[h=2]کنترل فعالیت هوازی[/h]فعالیت هوازی می‌تواند به راههای زیادی کنترل شود. ساده‌ترین و عملی‌ترین راه عبارت از شمارش تواتر قلبی است. در آغاز فصل، تواتر قلبی باید به کرانه پایینی منطقه تمرین‌های هوازی نزدیک باشد. همچنان که شناگر آماده‌تر می‌شود، تواتر قلبی می‌تواند به کرانه (محدوده) بالایی منطقه برسد.
 

abyss ocean

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
قوانین

قوانین

[h=2]مقامهای رسمی[/h][h=2]سرداور[/h]سرداور بر تمام عوامل برگزار کننده نظارت و تسلط دارد. او می‌تواند گفته‌ها و نوشته‌های آنها را تایید کند و با در نظر گرفتن موارد ویژه و کلیه قوانین و مقررات، آنها را هدایت و راهنمایی کند.
در آغاز هر مسابقه، سرداور باید با زدن چند سوت کوتاه به شناگران اعلام کند که به‌جز لباس مخصوص شنا کلیه لباسهای خود را از تن خارج سازند.
پس از آن با زدن یک سوت ممتد و کشیده از شناگران دعوت می‌کند تا در پشت سکوی استارت خود قرار گیرند.
هنگامی که شناگران و کادر برگزار کننده برای آغاز مسابقه‌آماده شوند، سرداور باید با بالا بردن دست خود به‌صورت کشیده، به استارتر اشاره‌کند که شناگران تحت نظارت او هستند.
[h=2]استارتر[/h]استارتر باید کنترل کامل شناگران را از زمانی که سرداور این وظیفه را به او می‌سپارد، تا هنگام آغاز مسابقه به‌عهده بگیرد.
استارتر باید شناگری را که مرتکب یکی از خطاهای زیر شده به سرداور معرفی کند:

  • از استارت زدن خودداری کرده باشد.
  • از قوانین عمداً اطاعت نکرده باشد.
  • در هنگام استارت مرتکب خلاف دیگری شده باشد.
[h=2]هماهنگ‌کننده[/h]
  • هماهنگ کننده باید پیش از آغاز مسابقات، شناگران را گرد هم جمع کند.
  • هماهنگ کننده باید هرگونه نقض قوانین ذکر شده (قوانین عمومی) در رابطه باتبلیغات و نیز غیبت یک شناگر در هنگام اعلام اسامی شناگران را به سرداور اطلاع دهد.
[h=4]سرپرست داوران برگشت[/h]اگر خطایی رخ دهد، سرپرست داوران برگشت باید گزارش آن را از داوران برگشت دریافت کند و بی‌درنگ به سرداور اطلاع دهد.
[h=4]داوران برگشت[/h]
  • برای هر خط باید دو داور برگشت درنظر گرفت (در هر انتها یک داور).
  • داوران برگشت باید مراقب باشند که آیا شناگران قوانین برگشت را رعایت می‌کنند یا خیر
[h=4]داوران استیل[/h]داوران استیل باید در دو طرف استخر و به موازات خط طولی قرار گیرند.
داوران استیل باید مراقب رعایت قوانین مربوط به استیل شنا که برای آن مسابقه تعیین شده‌است، بوده و برای کمک به داوران برگشت، برگشتها را زیر نظر داشته باشند.
[h=4]سرپرست وقت نگهداران[/h]سرپرست وقت نگهداران موظف است تا برگه‌های ثبت زمان را از وقت نگهداران تحویل بگیرد و در صورت لزوم زمان سنجهای آنها را مورد بررسی قرار دهد.
[h=4]وقت نگهداران[/h]هر وقت نگهدار باید زمان سنج خود را با علامت استارت به‌کار اندازد و با پایان کارشناگر خط خود، آن را متوقف سازد.
[h=4]سرپرست رده‌بندی[/h]پس از پایان مسابقه، سرپرست رده‌بندی باید تمام برگه‌های امضاء شده داوران رده‌بندی را که شامل نتیجه و مقامهاست، مستقیما به سرداور تحویل دهد.
[h=4]داوران رده‌بندی[/h]داوران رده‌بندی باید در یک محل یا سکوی بلند که با خط پایان مسابقه در یک راستا باشد قرار گیرند، به شکلی که همواره تصویر روشنی از مسابقه و خط پایان داشته باشند.
[h=4]میز منشی (نظارت)[/h]منشی کل موظف است تا در هر مسابقه نتایج بدست آمده از کامپیوتر یا زمان‌سنجها را با مقامهایی که از سرداور دریافت کرده، مقایسه کند و پس از بازبینی، امضای سرداور را گواهی کند.
[h=3]استارت‌ها[/h]مسابقات شنای آزاد، قورباغه و پروانه باید با یک شیرجه (از بیرون آب) آغاز شوند.
استارت مسابقات شنای پشت و مختلط تیمی در داخل آب انجام می‌شود.
 

abyss ocean

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
قوانین

قوانین

قوانین شنا در مسابقات


آزاد

منظور از شنای آزاد این است که در مسابقات این شنا، یک شناگر می‌تواند با هراستیلی که می‌خواهد شنا کند، مگر در مسابقات مختلط انفرادی یا مختلط تیمی که منظور از شنای آزاد، هر استیلی است به غیر از پشت، قورباغه یا پروانه.
کرال پشت

نوشتار اصلی: کرال پشت
به جز هنگام برگشت، شناگر باید همواره بر پشت قرار داشته باشد. وضعیت طبیعی پشت در شنای پشت می‌تواند شامل یک حرکت چرخشی بدن باشد بشرط اینکه این چرخش نسبت به سطح افقی، ۹۰ درجه یا بیشتر نشود.
در تمام طول مسابقه قسمتی از بدن شناگر باید سطح آب را بشکافد (یعنی باید قسمتی از بدنش بیرون از آب باشد و بردن تمام بدن به زیر آب مجاز نیست).
به استثنای زمان برگشت که شناگر مجاز است تمام بدنش را به زیر آب ببرد و پس ازاستارت و هر برگشت نیز می‌تواند این عمل را انجام دهد بشرط اینکه مسافتی را که در زیر آب طی می‌کند بیش از ۱۵ متر نباشد.
قورباغه

نوشتار اصلی: شنای قورباغه
از آغاز نخستین دستی که پس از استارت و هر برگشت زده می‌شود، بدن شناگر باید بر روی سینه قرار گیرد و شانه‌های او با سطح طبیعی و معمولی آب در یک راستا باشند.
تمام حرکات بازوان باید همزمان و در یک صفحه افقی انجام شوند و حرکت متناوب(یک در میان) نداشته باشند
تمام حرکات پاها باید همزمان و در یک صفحه افقی انجام شوند و حرکت متناوب نداشته باشند.
در مرحله‌ای از حرکت پا که باعث پیشروی و جلو رفتن شناگر در آب می‌شود، پاها باید چرخش خارجی داشته باشد، پای قیچی، پای کرال و پای دلفین پایین رونده مجاز نیست.
در هنگام برگشتها و پایان مسابقه، لمس دیواره باید با هردو دست و بطور همزمان‌انجام شود، این تماس می‌تواند در سطح آب و یا در بالا و یا در زیر آب باشد. تا زمانی که دستها دیواره را لمس نکرده‌اند شانه‌ها باید در صفحه افقی باقی بمانند.
به هنگام هر دوره کامل یک دست و یک پای قورباغه، قسمتی از سر شناگر باید سطح آب را بشکافد (یعنی قسمتی از سر از آب خارج شود).
شنای پروانه

نوشتار اصلی: شنای پروانه
در تمام طول مسابقه (به جز در هنگام برگشت) بدن شناگر باید بر روی سینه قرار داشته باشد و از آغاز نخستین دستی که پس از استارت و برگشتها زده می‌شود شانه‌ها با سطح آب در یک راستا باشند.
هر دو دست را باید به‌طور همزمان و در بالای آب به طرف جلو برد و به طور همزمان نیز به‌طرف عقب آورد
تمام حرکات پا باید همزمان باشند. حرکات همزمان ساق و کف پا که در صفحه عمودی و به طرف پایین و بالا انجام شوند، مجاز است.
در هنگام برگشتها و پایان مسابقه، هر دو دست باید به‌طور همزمان دیواره را لمس کنند. این تماس هم می‌تواند در سطح آب باشد و هم در زیر یا بالای آب.
قوانین کلی

اگر در یک مسابقه تنها یک شناگر شرکت داشته‌باشد، باید تمام مسافت مقرر را شناکند تا واجد شرایط شناخته شود.
یک شناگر باید مسابقه خود را در همان خطی که استارت زده‌است، به پایان برساند.
در مسابقات شنای آزاد یا بخش شنای آزاد مسابقات مختلط، ایستادن به روی کف استخر باعث اخراج شناگر نمی‌شود اما باید توجه داشت که شناگر حق راه رفتن ندارد.
عبور از خط (طناب) شنا و ورود به خط شنای دیگر مجاز نمی‌باشد و شناگر خاطی اخراج می‌شود.
در هنگام مسابقه، هیچ شناگری اجازه ندارد اشیایی به تن کند یا از وسایلی استفاده کند که باعث افزایش سرعت، غوطه‌وری و یا استقامت او می‌شوند، (مانند فین‌هاو...) استفاده از عینک شنا مانعی ندارد.
در هر تیم امدادی، ۴ شناگر شرکت دارند.
در مسابقات امدادی، اگر پیش از این که شناگر داخل آب، دیواره استخر را لمس کند، تماس پای شناگر بعدی با سکوی استارت قطع شده‌باشد، خطا محسوب می‌شود.
 

abyss ocean

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
نتايج مرحله سوم ليگ برتر شنا

نتايج مرحله سوم ليگ برتر شنا

کد خبر : 1033765 زمان ارسال : جمعه 1392/11/25 19:13

نتايج مرحله سوم ليگ برتر شنا

مرحله سوم رقابت‌هاي قهرماني شنا باشگاه‌هاي کشور با تداوم صدرنشيني سرزمين موج‌هاي آبي مشهد به پايان رسيد.

به نقل از سايت فدراسيون شنا، شيرجه و واترپلو، در پايان روز دوم از مرحله سوم رقابت‌هاي قهرماني شنا باشگاه‌هاي کشور موج‌هاي آبي مشهد با کسب 674 امتياز همچنان در صدر جدول رده‌بندي مسابقات ايستاد.

مقاومت، نزديک‌ترين تعقيب کننده تيم صدرنشين نيز با جمع‌آوري 602 امتياز در اين مرحله در رده دوم جاي گرفت. نفت تهران و بانک حکمت ايرانيان پس از اين دو تيم در رده‌هاي سوم و چهارم قرار دارند.

*مجموع امتيازات تيم‌ها در پايان مرحله سوم:

1- موج‌هاي آبي مشهد با کسب 674 امتياز در مرحله سوم، مجموع: 2002

2- مقاومت با کسب 602 امتياز در مرحله سوم، مجموع: 1789

3- نفت تهران با کسب 404 امتياز در مرحله سوم، مجموع: 1258

4- بانک حکمت ايرانيان ارتش با کسب 296 امتياز در مرحله سوم، مجموع: 1065

5- ناجيان راستين البرز با کسب 321 امتياز در مرحله سوم، مجموع: 972

6- چوکا با کسب 330 امتياز در مرحله سوم، مجموع: 916

7- شهبازي زنجان با کسب 269 امتياز در مرحله سوم، مجموع: 749

8- نفت اميديه با کسب 208 امتياز در مرحله سوم، مجموع: 406

*نتايج کامل روز دوم سومين دوره ليگ شنا:

200 متر آزاد:

1- سعيد آشتياني از تيم موجهاي آبي مشهد با زمان 02.02.91 و امتياز 572

2- فرشيد محمودي از تيم مقاومت با زمان 02.03.78 و امتياز 560

3- آرشام ميرزايي از تيم موجهاي آبي مشهد با زمان 02.05.55 و امتياز 536

50 متر پروانه:

1- افشين عسگري از تيم مقاومت با زمان 25.78 و امتياز 659

2- مهدي انصاري از تيم موجهاي آبي مشهد با زمان 26.08 و امتياز 636

3- جمال چاوشي فر از تيم موجهاي آبي مشهد با زمان 26.36 و امتياز 616

100 متر کرال پشت:

1- رهام پيرواني از تيم مقاومت با زمان 59.58 و امتياز 663

2- محسن مهمان نواز از تيم موجهاي آبي مشهد با زمان 01.01.05 و امتياز 616

3- بهزاد صياد از تيم مقاومت با زمان 01.03.85 و امتياز 538

100 متر قورباغه:

1- امير محمد شجاعي فر از تيم مقاومت با زمان 01.07.3 و امتياز 655

2- مهدي انصاري از تيم موجهاي آبي مشهد با زمان 01.07.69 و امتياز 644

3- آريا نسيمي شاد از تيم موجهاي آبي مشهد با زمان 01.08.12 و امتياز 632

200×4 متر آزاد تيمي:

1- "مهدي انصاري - آرشام ميرزايي - سامان خواجگي - آرين علياري" از تيم موجهاي آبي مشهد با زمان 08.30.73 و امتياز 550

2- " سجاد ويسانيان - اصلان صالحيان - فرهاد فياض - فرشيد محمودي زاويه" از تيم مقاومت با زمان 08.52.25 و امتياز 486

3- "محمدرضا مسعودي - حسين درويشي - کياوش اسمعيلي - فراز اکبري" از تيم نفت تهران با زمان 08.54.41 و امتياز 480

200 متر مختلط انفرادي:

1- سعيد ملکا آشتياني از تيم موجهاي آبي مشهد با زمان 02.16.35 و امتياز 584

2- امير محمد شجاعي فر از تيم مقاومت با زمان 02.18.13 و امتياز 562

3- آرين عليايي از تيم موجهاي آبي مشهد با زمان 02.23.09 و امتياز 506

100 متر پروانه:

1- افشين عسگري از تيم مقاومت با زمان 57.08 و امتياز 665

2- مهدي انصاري از تيم موج هاي ابي مشهد با زمان 57.23 و امتياز 660

3- احمدرضا جلالي از تيم موج هاي ابي مشهد با زمان 57.58 و امتياز 648

100×4 متر آزاد تيمي:

1- "آرشام ميرزايي - جمال چاوشي - سامان خواجگي - احمدرضا جلالي " از تيم موجهاي آبي مشهد با زمان 03.45.80 و امتياز 579

2- "سينا رجبي مقدم - آرين صيدگاهي - مهدي مصطفوي - همايون حقيقي " از تيم چوکا با زمان 03.49.10 و امتياز 555

3- " فريد محمودي زاويه - اميد وکيلي - اصلان صالحيان - بهزاد صياد " از تيم مقاومت با زمان 03.49.66 و امتياز 551

1500 متر آزاد:

1- آرين عليايي از تيم موج هاي آبي مشهد با زمان 17.25.76 و امتياز 578

2- رهام پيرواني از تيم مقاومت با زمان 17.35.29 و امتياز 562

3- سجاد فرشچي از تيم موج هاي آبي مشهد با زمان 18.16.68 و امتياز 501

 

hasport37

عضو جدید
آموزش شنا براي افراد مبتدي(تصويري)


تمرين نفس كشيدن براي مبتديان لبه استخر را گرفته وتا ارتفاع شانه ها در آب فرو رويد.از دهان نفس بكشيد.سپس تا رسنگاه مو و يا لبه (كلاه شنا )در آب فرو رويد. در هنگام فرو رفتن در آب با قدرت از دهان و بيني آب را با شدت بيرون بدهيد.اين تمرين را 20 بار تكرار كنيد

سر خوردن در آب( بر روي سينه) به پشت نزديك ديواره استخربايستيد.كف يك پا را روي ديواره استخرقرار دهيد.دست ها را بالاي سر بكشيد.بازوها را به گوش ها فشار داده و انگشتان شست در هم قلاب ميشوند.با كشيدن نفس بالا تنه را تا حالت افقي پائين آورده سپس با جهش خود را بطرف جلوپرتاب ميكنيم. شناگر ابتدا كمي زير آب ،سپس بر روي آب سر ميخورد.اندازه سر خوردن شناگر،فاصله كف پاي اودر جائيكه بحالت ساكن در ميايد، تا لبه استخر ميباشد
شناي كرال تكنيك و اجرا حركات پا حركات پا كلاً براي نگهداري حالت افقي بدن در آب ميباشد. زيرا حالت بدن پيوسته در اثر حركات سر وپا تغير ميكند.بخصوص بچه ها و نو جوان ها با حركات پايشان اي عمل را شدت ميبجشند. پا ها بتناوب بالا و پائين حركت ميكنند.(1) در هنگام پائين رفتن پا دقت كنيد كه ،ابتدا ران به پائين برود.(2) ، سپس ساق پا بدنبال آن (3،4) اين حركت همانند شوت زدن با روي پا در فوتبال ميباشد.فشار آب، ران و قوزك شل شده پا را بطرف داخل خم ميكند. اين ضربه هاي روي پا نيروي جلو برنده را ايجاد ميكند.قبل از اينكه پنجه پا ، به پائينترين نقطه برسد،توسط ران حركت به بالا شروع ميشود (5). ساق و پاشنه پا ،اين حركت را دنبال ميكنند.(6).
ضربه روي پا در شناي كرال توضيحات روي شكل دست زدن در شناي كرال(در بالا و پائين آب)
حركات دست حركات تكنيكي صحيحِ دست ،عامل مهم پيشبرنده در شناي كرال ميباشد. در هيچ شناي ديگري نميتوان، مثل كرال از دست ها بطور هدفمند براي پيشروي به جلو استفاده كرد. براي بكار گيري صحيح حركات دست نياز به قدرت داريم. تنها با شناي استقامتي، مدت ها نياز است تا قدرت كافي بدست آورد، براي آنكه سريعتر اين قدرت را بدست آوريم بايد مضافاً تمرين هاي با كش ويا دستگاه هاي كشش را انجام داد. گرفتن آب ، كشش و فشار(شنا-سه حركت مهم دست) ا-گرفتن آب: قبل از اينكه شناور خود را بطرف جلو بكشد و سپس با فشار به عقب به جلو رانده شود***، بايد آب را بگيرد. 2- خم كردن آرنج: يعني تكيه گاهي در آب براي حركات بعدي دست ،درست ميكند. در اين حالت ، انگشتان بهم چسبيده و دست مثل يك بيل تخت ميماند. در تمام مدتي كه دست زير آب، حركت ميكند، بايد اينطور تصور كرد كه نوك انگشتان حركات دست را هدايت ميكنند و يك خط نوري از نوك انگشتان متصاعد ميگردد. تصويراين خط نوري، تقريباً خط مستقيمي زير بدن ميباشد. از ورود دست به آب (بين ادامه شانه و محور طولي بدن) دست بدون آنكه توسط فشار آب كج شود، بطرف پائين ميرود، تا ارتفاع شانه شناگر خود را بطرف جلو ميكشد، در اين حالت دست از آرنج خم ميشود. در ارتفاع شانه زاويه آرنج در شناي استقامت 90 تا 100 درجه ميباشد 3- فشار آب به عقب: در شناي سرعتي زاويه 130 و بيشتر ميشود. كف دست و ساعد، آب را در زيرقفسه سينه و شكم بطرف انگشتان پا بعقب فشار داده و نزديك ران به بيرون تاب ميخورد. پرتاب دست ها بعد از فشاري كه در هنگام به عقب راندن آب ،روي دست ميايد،بالاي آب دست بايد استراحت كند.و اين زماني امكان پذير است كه در موقع بيرون آمدن دست از آب آنقدر با قدرت باشد،كه بيرون از آب بدون نياز به نيرو ،تا وارد شدن در آب ، تاب بخورد(دست ها شل باشد، تا جريان خون روان باشد).آرنج بالا باشد.انگشتان و ساعد ،ريلكس وارد آب ميشود. دست شل و بدون مقاومت وارد آب شده وآنرا تا كشيدن دست و صاف شدن آرنج در آب هل ميدهيم.و در كنار آن حباب هاي آب را كه ايجاد شده است براي پيشروي بهتر از ميان برداشت***. پرتاب دست به جلو در خارج از آب ، و دست پيش برنده در زير آب ،طوري هماهمگ باشند كه يك دست پيوسته در حال پيش بردن بدن به جلودر زير آب،و دست ديگر، بالاي آب ، در حال تاب خوردن به جلو باشد. با چرخش هردو طرف بالا تنه به يك اندازه، به دور محور طولي بدن و آرام نگهداشتن سر، نفس كشيدن آسانتر ميگردد و گرفتن آب با فاصله بيشتر درجلوي بدن امكان پذير ميگردد. هم آهنگي دست و پا دو نمونه ، هم آهنگي حركات دست و پا در بين نمونه هاي زياد قابل شناسائي ميباشند. شناي شش ضربه اي پا (1-6) در اين روش با هر سيكل دست (يك حركت دست راست وچپ) شش پا زده ميشود.عكس ها اين حالت را نشان ميدهد.پا ها در حالت فرود آمدن ميباشند. شناي دو ضربه اي پا (1-2) با هر سيكل دست دو بار،دو ضربه پا ميخورد. شناگران با مسافت هاي كوتاه با شش ضربه پا شنا ميكنند، شناگرانه مسافب دور از ضربه دو پائي استفاده ميكنند،زيرا در بكار بردن نيرو ميخواهند صرفه جوئي كنند. حالت قرار گيري بدن در آب براي اينكه پاها، شناگر را هل دهد، و دست ها بدن شناگر را به جلو بكشند، بايد قرارگيري شناگر در آب خوب باشد. (مقاومت آب كم باشد) سر آنقدر در آب فرو ميرود كه لبه جلوئي كلاه شنا ويا رسنگاه مو در سطح آب قرار گيرد. (3) چشم ها باز و كمي متمايل به جلو.باسن تقريباً در سطح آب، لگن نبايد خم شود و شكم نبايد آويزان شود.
نفس كشيدن شناي صحيح كرال يعني،صحيح نفس كشيدن. تمرين نفس كشيدن براي مبتد يان( آموزش شنا بالاي صفحه) تكنيك نفس كشيدن صحيح را مياموزد. در شناي كرال بايد هم آهنگ با دست زدن تنفس كرد.با كشش آب و به عقب راندن آب با قدرت تمام
بايد تمامي هوا را از بيني و دهان با شدت در داخل آب بيرون بدهيم.در حاليكه دستي كه آب را ميكشد نظاره ميكنيم ،سر را بطرف چرخانده و به سرعت نفس ميگيريم.بهنگام پرتاب كردن دست به جلو(روي آب)سر بجاي اوًل برميگردد.و سيكل جديد شروع ميشود.حالت قرار گيري سر و نفس گيري در قرار گيري بدن و هم آهنگي دست و پا موثر هستند.
اشتباه بزرگ: سر خيلي زياد و يا خيلي دير از آب بيرون بيايد و يا اينكه گوئي سررا به بدن با پيچ و مهره سفت كرده اند. و يا اينكه براي نفس گيري سر زياد بچرخد.
 

hasport37

عضو جدید
آموزش كرال پشت در شنا



كرال پشت نوعي شنا است كه در آن بدن به شكل افقي به پشت به موازات سطح آب قرار مي‌گيرد و سر تا گوش‌ها داخل
آب است و پاها به حالت ضربدر به آب ضربه مي‌زنند














كرال پشت را به سادگي مي‌توان ياد گرفت . چون صورت هميشه خارج از آب قرار دارد و دم و بازدم به آساني انجام پذيراست. [h=2]تاريخچه[/h] ابتدايي‌ترين نوع شناي كرال پشت درسال ۱۷۹۴ توسط شخصي به نام برناردي چنين تعريف شد: بدن به شكل افقي به پشت به موازات سطح آب قرار مي‌گيرد و سر تا گوش‌ها داخل آب است و پاها به حالت ضربدر به آب ضربه مي‌زنند. [h=2]فنون و مهارت‌ها[/h] [h=3]مراحل استارت[/h] در زمان استارت كرال پشت شناگر، پشت به مسير شنا در داخل آب مي‌ايستد . در اين هنگام قسمتي از بالا تنهٔ او از آب خارج خواهد بود سپس شناگر با دو دست ميله‌اي را كه در زير سكوي استارت به اين منظور بسته شده‌است مي‌گيرد ( براي تمرين استارت كرال پشت مي‌توان از موج گير استفاده كرد ) در اين هنگام شناگر هر دو پاي خود را به طرف بالاتنه كشيده و كف هر دو پا را در حدود ۳۰ سانتي متر زير سطح آب به ديوار استخر تكيه مي‌دهد. در اين حالت حتي مي‌تواند پاها تقريبا در كنار يكديگر طوري قرار گرفته شود كه هر يك از آنها از ديگري بالاتر است و شناگر بايستي مراقب باشد كه در موقع استارت پاها ليز نخورد، زيرا بيشترين نيروي پرتاب بدن به فاصلهٔ دورتر توسط فشار وارده توسط پاها به ديوارهٔ استخر صورت مي‌گيرد . به محض شنيدن فرمان استارت شناگر سر را به طرف بالاو عقب پرتاب مي‌نمايد . توجه داشته باشيد كه بدن در هنگام استارت داراي قوس كمي خواهد بود. در ضمن سر در مرحله اوج بدن در خارج از آب به عقب كشيده شده ودر زمان يكه به داخل آب هدايت مي‌شود به طرف سينه كشيده مي‌شود تااز به عمق كشيدن بيشتر از حد بدن در آب جلوگيري نمايد. در اين حالت دست‌ها فشاري مخالف به دستگيره آورده و به پايين و داخل نيرو وارد مي‌سازند در اين حالت عمل دم انجام مي‌گيرد. اين كار بايستي با انقباض عضلات شكم انجام شود. در مرحله بعد پاهاي شناگر از ديواره جدا شده و در حالي كه آخرين فشار وارده توسط باز شدن مفصل مچ پا به ديواره مي‌آيد دست‌ها به طرف سر در حركت است . درهمان حال كه دست‌ها به طرف بالاي سر مي‌رود بدن شناگر در حال سقوط در آب مي‌باشد شناگر در اين حالت در فكر سرخوردن پس از غوطه ور شدن در آب است . چنانچه شناگر پس از استارت بيش از اندازهٔ مطلوب در آب فرو رود ابتدا با زدن چند پاي كرال پشت سعي مي‌كند بدن را به سطح آب بكشد تا شرايط مناسب بدن نسبت به آب ايجاد شود و سپس شروع به زدن دست و پاي كرال پشت مي‌نمايد. [h=3]نكته‌ها[/h]
  • شناگر شل و آزاد قرار مي‌گيرد و روي طرح مسابقه متمركز مي‌شود .
  • اينكه دستها (از مچ به پايين) چگونه دستگيره‌هاي سكوي استارت را بگيرند، از يك شناگر تا شناگر ديگر فرق مي‌كند. اكثر شناگران دستگيره‌ها را به اندازه پهناي شانه‌ها مي‌گيرند.
  • همچنين طرز قرار گرفتن پاها بر روي ديوار از يك شناگر تا شناگر ديگر فرق مي‌كند. با وجود اين، اكثر شناگران يك پا را چند سانتيمتري بالاتر از پاي ديگر قرار مي‌دهند .
  • در آستانه اعلام استارت (صداي طپانچه يا بوق)، شناگر چند سانتيمتري خود رابالاتر مي‌آورد .
  • با شليك طپانچه، با يك حركت قوي دستها را رها مي‌كند .
  • دستها (كل دست) از طرفين به روي آب پرتاب مي‌شوند .
  • شناگر با پاها (كل پا) و با قدرت زياد به ديوار فشار وارد مي‌كند، به طرف بالا و بر روي آب به‌حركت در مي‌آيد و سر را نيز در بين دستها به عقب پرتاب مي‌كند .
  • دستها (كل دست) همچنانكه از طرفين و به موازات سطح آب به حركت درآمده‌اند، در ناحيه آرنج اندكي خميده مي‌شوند .
  • شناگر در هوا بدن را به طور كامل مي‌كشد، سر متمايل به عقب است به‌طوري كه‌چشمها انتهاي ديگر استخر را مي‌توانند ببينند .
  • در نقطه اوج مسير پرواز، بدن قوس مطلوبي برمي‌دارد. در حالي كه سر بين دستها(كل دست) قرار دارند، دستها (از مچ به پايين) و پيشاني وارد آب مي‌شوند .
  • به محض ورود بدن به آب، پاها (از مچ به پايين) شروع به ضربه زدن مي‌كنند. همزمان، دستها (كل دست) و سر شناگر را هدايت مي‌كنند تا در يك وضعيت كشيده درزير آب سر بخورد .
  • اگر شناگر قبل از انتقال از حالت استارت به شناي كامل چند ضربه پاي دلفيني بزند، او قوس بيشتري در هوا برمي‌دارد. اين امر شيرجه‌زدن عميق‌تري را ميسر مي‌سازد ودستها كاملاً نزديك به يكديگر و به صورت كشيده در مي‌آيند .
  • قبل ازكُند شدن سرعت حركت، شناگر حركت پا را تقريباً با هشت ضربه شروع مي‌كند.
  • جهت حركت انگشتان پا به طرف بالاست.
  • نخستين مرحله پيشران زماني انجام مي‌شود كه شناگر نزديك به سطح آب مي‌رسد و تا رسيدن به برگشت طبيعي ادامه مي‌يابد.
[h=3]وضعيت بدن[/h] وضعيت بدن شناگر در اين شنا همانند قرار گرفتن يك قايق سرعتي روي سطح آب است . [h=3]وضعيت سر[/h] سر شناگر بايد همانند زماني كه روي بالش قرار گرفته، ثابت (بدون حركت) و متمايل به بالانگه داشته شود. -مسير ديد شناگر در هنگام شنا بايد همانند زماني باشد كه او در رختخواب دراز كشيده و مي‌خواهد به اطراف نگاه كند . صورت‌شناگربايد عاري ازآب باشد واين بدان معني‌است‌كه آبي روي صورت شناگرنباشد. لاله‌هاي گوش شناگر بايد سطح آب را لمس نمايند. [h=3]حركت پا[/h] حركت پا در شناي كرال پشت، شبيه حركت پا درشناي كرال سينه‌است. لازمه اجراي صحيح شناي كرال پشت همانا حركت قوي، پيوسته و مداوم پا است. پاها در ابتدا و هنگام حركت به سمت پايين، صاف و محكم نگه داشته شده و سپس با خميدگي مختصر زانوها كه اجازه مي‌دهد تا پا در مسير قوسي شكل بزرگتري به حركت درآيد، به پايان مي‌رسند. هنگام انجام پاي كرال پشت، بدن بايد به حالت كشيده در آب قرار گيرد تاحركت پاي كرال پشت موثر انجام گيرد.و در ضمن باسن نبايد بيش از اندازه در آب فرو رود، بلكه بايد در سطح آب قرار گيرد، حركت پا در كرال پشت بيشتر همان نگهداري افقي بدن بر روي آب را به عهده دارد. حركات پا در كرال پشت نيز از سه مفصل مچ پا، زانو، و ران زده مي‌شود و از نقطه نظرحركتي و مكانيكي مشابه حركت پا در كرال سينه مي‌باشد. [h=4]تمرين پاي كرال پشت خارج از آب[/h] دراينجا مانند انواع ديگر شنا بهتر است قبل از شروع كرال پشت، ابتدا به تمرين بدني خارج از آب بپردازيد وآمادگي لازم را براي اجراي كرال پشت در خود به وجود آوريد. براي اين كار كنار استخر به پشت دراز بكشيد، به طوري كه باسن شما در لبهٔ آن قرار گيرد . ساعدها را روي ميز قرار داده وسرتان را كمي بالا بگيريد. ساق‌ها و ران‌ها را كشيده نگه داشته، و زانوها را كمي خم كنيد وبه طور مرتب ساق‌ها را در خلاف جهت هم، به بالا و پايين حركت دهيد. به طوري كه حداكثر فاصله‌اي كه پاهاي شما با هم ايجاد مي‌كنند، بين ۳۰ تا۴۰ سانتي متر باشد، و اين حركت را تا آنجا كه خسته نشده‌ايد انجام دهيد. از نكات مهمي كه در هنگام پا زدن بايد بدان توجه داشت، اين است كه حركت پا بايد طوري به آب ضربه بزند كه در موقع بالا آمدن، سطح آب را لمس نمايد، ولي از آب خارج نگردد. يعني حالتي مانند جوشش آب بوجود بياورد. اگر پاها در خارج ازآب ديده شود نشانگر اين است كه پاها بيش از حد بالا آمده‌است. سر هم نبايستي زياد پايين باشد. اگر آب و حباب‌هاي ناشي ازپا زدن جوششي نداشته باشد، بيانگر اين است كه پاها در سطح پائيني از حد لازم در حال حركت است. فاصله بين دو پنجه پا زدن حداكثر نبايد از۴۵ سانتي متر تجاوز نمايد، نكته مهم اينكه سر زانوها نبايد از آب خارج گردد. [h=4]اشتباه‌هاي رايج و روش صحيح آن[/h] اشتباه : فرو رفتن بيش از اندازهٔ باسن در داخل آب. صحيح : باز كردن مفصل لگن خاصره، ولي توجه داشته باشيد كه شكم بايد در سطح آب قرار گيرد ومضافاً اينكه سر تا حدود گوش در آب فرو رود. اشتباه: حركت پيستوني پا و فشار آوردن به آب توسط كف پا . صحيح : مفصل لگن خاصره را باز كنيد وحركت را ازاين مفصل شروع نماييد وهر دو پا كمي به طرف محور طولي بدن متمايل شود ( چرخش به داخل كف پا) . اشتباه: بعضي كارآموزها نيز بيش از حد مفصل زانو را در موقع پا زدن خم مي‌نمايند كه اين كار پيشروي آنها را با اشكال روبرو مي‌سازد. صحيح : در حركت پاي كرال پشت مانند كرال سينه، پا كاملا كشيده و پنجه به سمت داخل متمايل مي‌گردد (به خصوص در موقعي كه پا از پائين به طرف سطح آب ضربه وارد مي‌كند). مفصل زانو بايد شكسته شود و در پايين‌ترين نقطه‌اي كه پا از سطح آب قرار دارد اين زاويه، شكستگي زانو به ۹۵ درجه برسد. [h=3]حركت دست[/h] درشناي كرال پشت، دست‌ها به طور متناوت در داخل و خارج آب حركت مي‌نمايند. هنگامي كه يك دست ازآب خارج مي‌شود پنجهٔ دست ديگر به داخل آب فرو مي‌رود. حركت دست به طور كلي حركت دركرال پشت به دو مرحله تقسيم مي‌شود كه عبارتند از حركت در داخل آب وحركت در خارج از آب. مرحله‌اي كه دست در زير آب حركت مي‌نمايد خود به دو مرحلهٔ كوچكتر تقسيم مي‌شود اين دو مرحله عبارتنداز: مرحلهٔ كشش و مرحلهٔ فشار. مرحله‌اي كه دست درخارج از آب حركت مي‌نمايد، هنگامي شروع مي‌شود كه دست مستقيم از آب خارج شده و از بالاي بدن مسيري را طي كرده تا به بالاي سربه نقطهٔ فرود در آب مي‌رسد. ورود دست در آب به قراري است كه كف دست متمايل به طرف خارج بوده و انگشت كوچك ابتدا با آب تماس حاصل مي‌نمايد . سپس حدود ۲۰-۱۵ سانتي متر دست به داخل آب فرو رفته و بعد از آن كشش شروع مي‌شود. درهنگام كشش آرنج به تدريج خم شده ودر مرحله‌اي كه در راستاي شانه قرار مي‌گيرد داراي بيشترين زاويه مي‌شود. پس ازاين كه زاويهٔ آرنج به بيشترين درجهٔ خود رسيد، دراين زمان است كه فشار آغاز مي‌گردد. كشش شبيه حرفS انگليسي است . [h=4]تمرين‌هاي آموزشي[/h]
  • حركت متناوب دست كرال پشت در خشكي .

  • كارآموز شنا گر در قسمت كم عمق استخر آهسته به عقب گام بر مي‌دارد وضمناً در همين حال اقدام به انجام دست كرال پشت مي‌نمايد. خروج دست از آب درقسمت جلوي بدن و عمل ورود دست در آب درقسمت پشت بدن صورت گيرد.

  • با خم كردن زانو در حالي كه در آب فرو رفته‌ايم به طرف عقب گام بر مي‌داريم و همزمان با اين عمل دست كرال پشت را بطور متناوب انجام مي‌دهيم.
تذكر: شانه‌ها تكيه گاه مهمي هستند و از آنجايي كه ظريف وحساس هستند قبل از تمرين حركت دست كرال پشت سعي كنيد كه كمربند شانه‌اي را خوب گرم وآماده كنيد.
  • با فشار پا به ديوار استخر پس ازسرخوردن اقدام به انجام كرال پشت مي‌كنيم . دست در خارج از آب بايد راست و كشيده باشد و در زير آب آرنج براي گرفتن بازدهي بيشتر خم مي‌شود. درضمن چرخش ملايم حول محور طولي بدن پس از هر حركت دست لازم است .
[h=4]اشتباه‌هاي رايج و روش صحيح آن[/h] اشتباه: قرار گرفتن شانه‌ها در زير سطح آب . صحيح : فقط شانهٔ همان دستي كه در مرحلهٔ حركت در داخل آب است در اثر چرخش حول محور طولي بدن بايد قدري به داخل آب فرو رود. اشتباه : بالا گرفتن سراز آب وفروبردن باسن درداخل آب. صحيح : قسمت حلفي (پشت) گردن بايد روي آب قرار گيرد و باسن در سطح آب باشد. اشتباه : دست مستقيم در داخل آب حركت كند و آرنج خم نشود. صحيح : خم نمودن آرنج در مرحلهٔ كشش و فشار در زير آب و چرخش ملايم حول محور طولي بدن. بعضي از شناگران دستشان را از ناحيهٔ مچ خم مي‌نمايند و دست را از آب بيرون مي‌كشند و بعضي ديگر با چرخش بازوكف دست را متمايل به ران نموده وتقريبا مماس با ران دست را از آب بيرون مي‌آورند. به نظر بعضي‌ها براي اين كه شناگر بتواند دستش را به طرز صحيح از آب بيرون بياورد اولين قسمت از دست كه از آب خارج مي‌شود شصت دست است ولي بعضي ديگر از شناگران اصولا با مچ خميده دست را از آب خارج مي‌نمايند. به هر حال دست در طول مدتي كه در هوا و خارج از آب قرار دارد به صورت كشيده بوده و سرعتش در حين طي كردن اين مسير بايد متناسب با سرعت كشش دست ديگر در زير آب باشد. بدين ترتيب كه هميشه در كرال پشت دو دست باهم حالتي قرينه دارد. پس به علت قرينه بودن، دست خارج از آب نبايد مسيرش راخيلي سريع تر از دستي كه داخل آب است وعمل كشش را انجام مي‌دهد تمام نمايد. و اگر چنين شود ميزان مقاومت نيز افزايش پيدا خواهد كرد. محل ورود دست با آب در راستاي خط شانه‌است، البته نبايد دست بيش از حد از خط شانه خارج گردد. درشناي كرال پشت به ازاي هر ۶ ضربه پا هر دو دست هر كدام يك بار دورمي زنند. [h=3]اجراي همزمان حركات دست وپا[/h] توجه داشته باشيد كه با دو حركت دست چپ و راست يعني هر دودست هركدام يكبار يك دور مي‌زنند، پاها حداكثر شش بار حركت مي‌نمايند. حركت ويا كشش وفشار دست‌ها عامل بسيار مهم و موثري درپيش روي شناگر مي‌باشند و درمقابل حركت پاها، اصولا در حفظ تعادل وثبات شناگر نقش مهمي را ايفا مي‌نمايند. هنگامي كه درپايان مرحلهٔ فشار دست در زير آب به طرف پايين است و آمادهٔ خارج شدن از آب مي‌باشد، حركت پاي همان سمت، به طرف بالا و سطح آب است. اين عمل باعث مي‌شود كه از بالا و پايين رفتن كمر جلوگيري شود. چرخش ملايم بدن حول محور طولي آن، باعث مي‌شود كه حركت دست در خارج از آب و خم شدن آرنج درزير آب آسانتر صورت گيرد. [h=4]موقعيت بدن درشناي كرال پشت[/h] بدن شناگر در كرال پشت بايد به مانند ديگر شناها درحالت افقي و موازي با سطح آب باشد . وبدين منظور بايستي از فروافتادن پاها جلوگيري نمود وهمچنين بايد در نظر داشت كه در موقع ضربه‌هاي پا، پنجه بيرون نزند. و يا زانوها از آب خارج نگردند، سرحالتي به مانند خوابيدن معمولي دارد منتهي خوابيدن بدون استفاده از بالش، كساني كه داراي قدرت شناوري خوب بوده ويا ضربه‌هاي پاي قوي دارند مي‌توانند سر را كمي به سمت سينه خم نموده و چانه را به سينه نزديك نمايند. درهمه حال بايد متوجه بود كه لگن پايين نيفتد و حالتي خميده به بدن شناگر ندهد. مطالعات مشاهده ايي از روي فيلم‌هاي تهيه شده از شناي كرال پشت اين نكته را كاملا روشن ساخته‌است كه بدن شناگر يك گردش حول محور طولي دارد كه حدود ۹۰ درجه‌است كه ۴۵ درجهٔ آن به سمت چپ و۴۵ درجهٔ آن به سمت راست مي‌باشد. شناگر نبايد از اين گردش جلوگيري نموده ويا اينكه خودش سعي نمايد بدنش را بچرخاند، بردن دست به بالاي سر و فرو بردن دست در آب كشش زير آب خودش اين چرخش را به وجود خواهد آورد. [h=3]نفس گيري[/h] شناگران بازدم را از راه بيني و دهان انجام مي‌دهند. بازدم از بيني تا حدي باعث مي‌شود تا آبي به داخل سوراخهاي بيني وارد نشود .آموزش شنا هنگام تنفس از راه دهان، فك خود را شل و آزاد نگه داريد . تنفس در كرال پشت راحت تر از ديگر شنا هاست، به اين علت كه سر درتمام مدت درخارج از آب قرار دارد. ولي آنچه كه بايستي بدان توجه داشت اين است كه شناگر نبايستي خيلي تند تند تفس گيري نمايد و درعين حال نبايستي عمل هواگيري كشيده و طولاني باشد. و براي اينكه شاگرد بتواند بهترين حالت را بدست آورد بايستي به او گفت : با خارج شدن يك دست از آب عمل دم را انجام بده و با خارج شدن دست ديگرعمل بازدم را . اين شيوه وروش براي كساني كه مي‌خواهند هواگيري را بطور منظم دركرال پشت ياد بگيرند. فرمول بسيارمناسبي است.
 

Similar threads

بالا