هنری سیوجیک یکی از بانفوذ‌ترین فیلسوفان اخلاق دوره ویکتوریا است. کارهای او تاثیر عمیقی بر نظریه سیاست و اخلاق فلسفه انگلو ـ آمریکن داشته است. مشهورترین کتاب او"روشهای اخلاق" که در سال 1874منتشر شد در رشد و شکوفایی مکتب "سود گرایی" کلاسیک یعنی سنت "جرمی بنتام" و "جیمز و جان استوارت میل" با تاکیدی که بر بیشترین سعادت برای بیشترین افراد دارد، تاثیر بسیاری داشت. "سیجویک" از این موضوع، جامع‌تر و محققانه‌تر از پیشینیان بود و منبع معتبری برای ارجاعات مخالفان و موافقان "سود گرایی" به حساب آمد، سودگرایان از "جی ای مور" و راسل گرفته تا اسمارت، هر، پازمیت و پیتر سینگر کتاب سیجویک را یکی از منابع مهم "سودگرایی" قلمداد کرده‌اند و برای استدلال‌های خود از آن بهره‌ها برده‌اند. کتاب "روشهای سیجویک" علاوه بر صورتبندی مقتدرانه سودگرایی و الهام براي سودگرايان همچنين
الگویی کلی برای نحوه عمل نظریه اخلاقی به حساب می‌آید. بدین جهت افرادی چون "فرانکنا" ، "مارکوس سینگر" و "رانر" که تعلق خاطری به سودگرایی ندارند به کتاب او توجه زیادی کرده‌اند. "سی دی براد" جانشین سیجویک در دانشگاه کمبریج کتاب سیجویک را بهترین کتاب در فلسفه اخلاق می‌داند. سیجویک در کارهای خود تنها و فرا اخلاق و اخلاق هنجاری اکتفا نمی‌کند و از بسیاری آموزه‌های علوم دیگر چون روانشناسی، حقوق، جامعه شناسی و اقتصاد کمک می‌گیرد.